One of the most epic engineering feats in history - Alex Gendler

Çeviri: Gözde Zülal Solak Gözden geçirme: Can Boysan

In the mid-19th century,

19. yüzyılın ortalarında,

suspension bridges were collapsing all across Europe.

Avrupa'nın her yerinde asma köprüler yıkılıyordu.

Their industrial cables frayed during turbulent weather

Sanayi kabloları, sert havalarda hasar görüyordu

and snapped under the weight of their decks.

ve üstündeki ağırlıklarla kopuyordu.

So when a German-American engineer named John Roebling

John Roebling adlı Alman-Amerikan bir mühendis

proposed building the largest and most expensive suspension bridge

New York'un Doğu Nehri üzerine tasarlanmış

ever conceived over New York’s East River,

en büyük ve en pahalı asma köprüyü inşa etmeyi önerdiğinde

city officials were understandably skeptical.

resmi görevliler açıkça şüpheci yaklaşmışlardı.

But Manhattan was increasingly overcrowded,

Fakat Manhattan gittikçe kalabalıklaşıyordu

and commuters from Brooklyn clogged the river.

ve Brooklyn sakinleri nehri engellemişlerdi.

In February of 1867, the government approved Roebling’s proposal.

1867'nin Şubat ayında devlet Roebling'in önerisini kabul etti.

To avoid the failures of European bridges,

Roebling, Avrupa köprülerindeki başarısızlıkları önlemek için

Roebling designed a hybrid bridge model.

karma bir model tasarladı.

From suspension bridges,

Asma köprülerde merkezi direklerle desteklenen

he incorporated large cables supported by central pillars and anchored at each bank.

ve her sete demirlenmiş büyük kabloları alıp birleştirdi.

This design was ideal for supporting long decks,

Bu tasarım, daha küçük dikey kablolara asılı duran

which hung from smaller vertical cables.

uzun güverteleri desteklemek için idealdi.

But Roebling’s model also drew from cable-stayed bridges.

Fakat Roebling'in modeli ayrıca gergi askılı köprülerden de yararlandı.

These shorter structures held up their decks with diagonal cables

Bu daha kısa yapılar, güvertelerini doğrudan kuleleri destekleyen

that ran directly to support towers.

çapraz kablolarla ayakta tuttular.

By adding these additional cables, Roebling improved the bridge’s stability,

Roebling bu ek kablolarla köprünün sağlamlığını artırdı

while also reducing the weight on its anchor cables.

ve ayrıca bağlama kablolarındaki yükü de azalttı.

Similar designs had been used for some other bridges

Bazı diğer köprüler için de benzer tasarımlar kullanılmıştı

but the scope of Roebling’s plan here dwarfed them all.

fakat Roebling'in planının kapsamı hepsini gölgede bıraktı.

His new bridge’s deck spanned over 480 meters—

Yeni köprüsünün güvertesi yaklaşık 480 metreyi kapsıyordu --

1.5 times longer than any previously built suspension bridge.

daha önce inşa edilen asma köprülerden bir buçuk kat daha uzundu.

Since standard hemp rope would tear under the deck’s 14,680 tons,

Standart kenevir halat, güvertenin 14.680 ton ağırlığıyla kopabileceğinden,

his proposal called for over 5,600 kilometers of metal wire

Roebling'in önerisi, köprünün kablolarını oluşturmak için

yaklaşık 5.600 kilometre metal kablo gerektiriyordu.

to create the bridge’s cables.

To support all this weight,

Bu ağırlığı desteklemek için

the towers would need to stand over 90 meters above sea level—

kulelerin deniz seviyesinden yaklaşık 90 metre yukarıda olması gerekliydi --

making them the tallest structures in the Western Hemisphere.

bu da kuleleri Batı yarı küredeki en uzun yapılar haline getiriyordu.

Roebling was confident his design would work,

Roebling, tasarımın işe yarayacağından emindi

but while surveying the site in 1869,

fakat 1869 yılında bölgede ölçüm yapmak üzere gelen bir bot,

an incoming boat crushed his foot against the dock.

limana çarparak Roebling'in ayağına zarar verdi.

Within a month, tetanus had claimed his life.

Tetanos bir ay içerisinde onu hayatından etmişti.

Fortunately, John Roebling's son, Washington, was also a trained engineer

Neyse ki John Roebling'in oğlu Washington da mühendisti

and took over his father’s role.

ve babasının rolünü üstlendi.

The following year, construction on the tower foundations finally began.

Sonraki yıl, kule temelleri üzerinde nihayet inşaat başlamıştı.

This first step in construction was also the most challenging.

İnşaatın ilk adımı en zorlayıcı adımdı.

Building on the rocky river bed involved the use of a largely untested technology:

Kayalıklı nehir yatağındaki inşaat, test edilmemiş bir teknoloji gerektiriyordu:

pneumatic caissons.

hava basınçlı dubalar.

Workers lowered these airtight wooden boxes into the river,

İşçiler bu hava geçirmez tahta kutuları nehre indirdiler,

where a system of pipes pumped pressurized air in and water out.

bir boru sistemi basınçlı havayı içeri, suyu dışarı pompaladı.

Once established, air locks allowed workers to enter the chamber

Yüzey çökmesi gerçekleştiğinde işçiler hazneye girebildiler

and excavate the river bottom.

ve nehrin dibini kazdılar.

They placed layers of stone on top of the caisson as they dug.

Kazdıkça dubaların üzerine taş katmanları yerleştirdiler.

When it finally hit the bedrock, they filled it with concrete,

Nihayetinde ana kayaya ulaşınca, onu betonla doldurdular

becoming the tower’s permanent foundation.

ve bu da kulenin kalıcı temeli oldu.

Working conditions in these caissons were dismal and dangerous.

Bu dubalarda çalışma koşulları sıkıntılı ve tehlikeliydi.

Lit only by candles and gas lamps, the chambers caught fire several times,

Mumlar ve gaz lambalarıyla aydınlatılan haznelerde birçok kez yangın çıktı,

forcing them to be evacuated and flooded.

bu nedenle boşaltıldı ve sel altında kaldılar.

Even more dangerous was a mysterious ailment called "the bends."

Daha da tehlikelisi, "vurgun" adlı gizemli bir rahatsızlıktı.

Today, we understand this as decompression sickness,

Bunu, günümüzde dekompresyon hastalığı olarak adlandırıyoruz

but at the time, it appeared to be an unexplainable pain or dizziness

fakat o zaman için, birkaç işçiyi öldüren

açıklanamaz acı veya baş dönmesi olarak biliniyordu.

that killed several workmen.

In 1872, it nearly claimed the life of the chief engineer.

1872'de neredeyse baş mühendisin de hayatına mal oluyordu.

Washington survived, but was left paralyzed and bedridden.

Washington kurtuldu fakat felç ve yatağa bağlı oldu.

Yet once again, the Roeblings proved indomitable.

Fakat Roebling'ler bir kez daha yenilmez olduğunu kanıtladı.

Washington’s wife Emily not only carried communications

Washington'ın eşi Emily, kocası ve mühendisler arasındaki

between her husband and the engineers,

iletişimi sağlamakla kalmadı,

but soon took over day-to-day project management.

sonra, ek olarak günlük proje yönetimini de ele aldı.

Unfortunately, the bridge’s troubles were far from over.

Ne yazık ki köprünün sorunları bitmek bilmiyordu.

By 1877, construction was over budget and behind schedule.

1877'de inşaat bütçeyi aşmış ve programın gerisinde kalmıştı.

Worse still, it turned out the bridge’s cable contractor

Daha kötüsü, köprünün kablo müteahhitinin

had been selling them faulty wires.

çürük kablolar sattığı ortaya çıkmıştı.

This would have been a fatal flaw if not for the abundant failsafes

John Roebling'in tasarımında bol miktarda arıza güvencesi olmasaydı

in John Roebling’s design.

bu ölümcül bir hata olabilirdi.

After reinforcing the cables with additional wires,

Kabloları ek tellerle sağlamlaştırdıktan sonra,

they suspended the deck piece by piece.

güverteyi parça parça askıya aldılar.

It took 14 years, the modern equivalent of over 400 million dollars,

Bu 14 yıl sürdü, bugünkü karşılığıyla 400 milyon dolara mal oldu

and the life’s work of three different Roeblings,

ve üç farklı Roebling, hayatları boyunca köprü üzerinde çalıştı

but when the Brooklyn Bridge finally opened on May 24, 1883,

fakat Brooklyn Köprüsü nihayetinde 24 Mayıs 1883'te açıldığında

its splendor was undeniable.

görkemi inkar edilemezdi.

Today, the Brooklyn Bridge still stands atop its antique caissons,

Brooklyn Köprüsü günümüzde hala eski dubalarının üzerinde durarak

supporting the gothic towers and intersecting cables

gotik kulelerini ve New York'un kapısını oluşturan

that frame a gateway to New York City.

çapraz kabloları destekliyor.