One of history's most dangerous myths - Anneliese Mehnert

Çeviri: esra kurul Gözden geçirme: Ömer Faruk Zeren

From the 1650s through the late 1800s,

1650′den 1800′lerin sonuna doğru

European colonists descended on South Africa.

Avrupalı sömürgeciler Güney Afrika’ya baskın yaptılar.

First, Dutch and later British forces sought to claim the region for themselves,

İlk önce Hollanda ve ardından İngiliz güçleri

bölgeye sahip olmayı talep ettiler.

with their struggle becoming even more aggressive

bölgenin verimli doğal kaynaklarını keşfettikten sonra

after discovering the area’s abundant natural resources.

mücadeleleri daha saldırgan hale geldi.

In their ruthless scramble,

Amansız mücadelelerinde

both colonial powers violently removed numerous Indigenous communities

sömürgeci güçlerinin ikisi de atalarının topraklarından vahşice

from their ancestral lands.

sayısız yerli toplulukları çıkardı.

Yet despite these conflicts,

Bu çatışmalara rağmen

the colonizers often claimed they were settling in empty land

sömürgeciler çoğu kez yerli insanların olmadığı boş alana yerleştiklerini

devoid of local people.

iddia ettiler.

These reports were corroborated in letters and travelogues

Bu raporlar çeşitli yöneticiler, askerler

by various administrators, soldiers, and missionaries.

ve misyonerler tarafından mektuplarda ve seyahatnamelerde doğrulandı.

Maps were drawn reflecting these claims,

Haritalar bu iddiaları yansıtarak çizildi

and prominent British historians supported this narrative.

ve seçkin İngiliz tarihçileri bu hikayeyi destekledi.

Publications codifying the so-called Empty Land Theory

Sözde Boş Arazi Teorisini kodlayan yayınların

had three central arguments.

üç temel argümanı vardı.

First, most of the land being settled by Europeans

Birincisi, arazilerin çoğuna yerleşen Avrupalılar,

had no established communities or agricultural infrastructure.

yerleşik toplulukları veya tarımsal altyapısı yoktu.

Second, any African communities that were in those regions

İkincisi, o bölgelerde olan Afrikalı topluluklar,

had actually entered the area at the same time as Europeans,

araziye Avrupalılarla aynı zamanda ayak bastı.

so they didn’t have an ancestral claim to the land.

Böylece toprak üzerinde atalarından kalma bir iddiaları olmadı.

And third, since these African communities had probably stolen the land

Üçüncü, bu Afrikalı topluluklar araziye muhtemelen daha önce el koyduğu için

from earlier, no-longer-present Indigenous people,

artık yerli halk yok,

the Europeans were within their rights to displace these African settlers.

Avrupalıların bu Afrikalı yerleşimcileri yerinden etme hakları vardı.

The problem is that all three of these arguments were completely false.

Sorun şu ki üç argümanın hepsi yanlıştı.

Almost none of this land was empty and Africans had lived here for millennia.

Neredeyse bu arazilerin hepsi doluydu ve Afrikalılar orada bin yıl yaşadı.

Indigenous South Africans simply had a different practice

Yerli Güney Afrikalıların Hollandalılardan ve İngilizlerden tamamen farklı

of land ownership from the Dutch and British.

toprak mülkiyeti uygulaması vardı.

Land belonged to families or groups, not individuals.

Arazi ailelere ya da gruplara aitti, kişilere değil.

And even that ownership was more focused

Mülkiyet bile arazinin kendisinden çok

on the land’s agricultural products than the land itself.

tarım ürünlerine odaklandı.

Community leaders would distribute seasonal land rights,

Topluluk liderleri mevsimlik toprak haklarını tevzi edecekti.

allowing various nomadic groups to graze cattle or forage for vegetation.

çeşitli yerli grupların sığır otlatması

ya da bitki örtüsü için yiyecek aramasına izin verdiler.

Even the groups that did live in large agricultural settlements

Büyük tarımsal yerleşimlerde yaşayan gruplar bile

didn’t believe they owned the land as private property.

araziye özel mülk olarak sahip olduklarına inanmadılar.

But the colonizing Europeans had no respect for this system of ownership.

Ancak sömürgeci Avrupalıların bu mülkiyet sistemine saygıları yoktu.

They concluded the land belonged to no one

Arazinin kimseye ait olmadığına karar kıldılar

and could therefore be divided amongst themselves.

ve dolayısıyla kendi aralarında bölünebilirler.

In this context, claims that the land was “empty”

Bu bağlamda arazinin “boş” olduğu iddiası

were an ignorant oversimplification of a much more complex reality.

daha çok karmaşık gerçekliğin cahilce bir basitleştirmesiydi.

But the Empty Land Theory allowed British academics to rewrite history

Ancak Boş Arazi Teorisi, İngiliz akademisyenlerine tarihi yeniden yazmasına

and minimize native populations.

ve yerli nüfusu azaltmasına izin verdi.

In 1894, the European parliament in Cape Town

1894′te Cape Town’daki Avrupa parlamentosu

took this exploitation even further by passing the Glen Grey Act.

Glen Gray Yasasını geçirerek bu sömürüyü daha da ileri götürdü.

This decree made it functionally impossible

Bu kararname yerli Afrikalıların

for native Africans to own land,

toprak sahibi olmasını,

kolektif kabile mülkiyeti sistemini parçalamasını

shattering the system of collective tribal ownership

ve topraksız bir insan sınıfı yaratmak işlevsel olarak imkansız hale getirdi.

and creating a class of landless people.

To justify the theft, Europeans painted the locals as barbarians

Hırsızlığı meşrulaştırmak için Avrupalılar yerlileri

muhakeme yeteneğinden yoksun olan barbarlar olarak resmetti

who lacked the capacity for reason

and were better off being ruled by the colonizers.

ve sömürgeciler tarafından yönetilmeleri daha iyiydi.

This strategy of stripping locals of their right to ancestral lands

Yerlilerin atalarının toprak haklarını

ellerinden almaya yönelik bu strateji

and casting native people as savages has been employed by many colonizers.

ve yerli insanları vahşi olarak göstermek birçok sömürgeci tarafından kullanıldı.

Now known as the Empty Land Myth,

Artık Boş Arazi Efsanesi olarak bilinen,

this is a well-established technique in the colonial playbook,

bu sömürgecilerin tiyatro metninde çok iyi kurulan bir tekniktir

and its impact can be found in the history of many countries,

ve etkileri birçok ülkenin tarihinde görülebilir,

including Australia, Canada, and the United States.

Avustralya, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri dahil.

And in South Africa, the influence of this narrative can be traced

Güney Afrika’da bu anlatının etkisi

doğrudan kurumsallaşmış ırkçılığın acımasız kampanyasına kadar izlenebilir.

directly to a brutal campaign of institutionalized racism.

Barred from their lands,

Topraklarından men edilmiş,

the once self-sufficient population struggled as migrant laborers and miners

bir zamanlar Avrupa’ya ait mülk üzerinde kendi kendine yeten nüfus, göçmen işçiler

on European-owned property.

ve madenciler olarak mücadele etti.

The law forbade them from working certain skilled jobs,

Yasa, beceri gerektiren işlerde çalışmalarını yasakladı

and forced Africans to live in racially segregated areas.

ve Afrikalıları ırksal olarak ayrılmış alanlarda yaşamaya zorladı.

Over time, these racist policies intensified,

Zamanla bu ırkçı politikalar arttı,

mandating separation in urban areas,

kentsel alanlarda ayırmayı zorunlu kıldı,

restricting voting rights, and eventually building to apartheid.

oy verme hakkını kısıtladı ve en sonunda ırkçılık inşa etti.

Under this system, African people had no voting rights,

Bu sistem altında, Afrikalıların oy verme hakkı yoktu

and the education of native Africans was overhauled

ve yerli Afrikalıların eğitimi beyaz yerleşimcilere

to emphasize their legal and social subservience to white settlers.

yasal ve sosyal itaatleri vurgulamak için gözden geçirildi.

This state of legally enforced racism persisted through the early 1990s,

Yasal olarak uygulanan ırkçılık 1990′ların başına kadar devam etti

and throughout this period,

ve bu süre boyunca

colonists frequently invoked the Empty Land Theory

sömürgeciler çoğu kez adil olmayan toprak dağıtımını meşrulaştırmak için

to justify the unequal distribution of land.

Boş Arazi Teorisini hatırlattı.

South African resistance movements fought throughout the 20th century

Güney Afrika direniş hareketleri siyasi ve ekonomik özgürlük için

to gain political and economic freedom.

20. yüzyıl boyunca mücadele etti.

And since the 1980s, South African scholars have been using

1980′lerden bu yana, Güney Afrikalı akademisyenler

archaeological evidence to correct the historical record.

arkeolojik kanıtları tarihi kayıtları doğrulamak için kullanıyor.

Today, South African schools are finally teaching the region's true history.

Bugün Güney Afrika okulları nihayet bölgenin tarihini doğru öğretiyor.

But the legacy of the Empty Land Myth still persists

Ancak Boş Arazi Efsanesinin mirası,

şimdiye kadar anlatılan en zararlı hikayelerden biri olmaya devam ediyor.

as one of the most harmful stories ever told.