Grammar's great divide: The Oxford comma - TED-Ed

Translator: Panaya Hasitabhan Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Say you're helping plan a friend's party,

สมมติว่าคุณกำลังช่วยเพื่อนจัดงานเลี้ยง

and he sends you a text

แล้วเขาส่งข้อความมาให้คุณว่า

asking you to "bring Bob, a DJ and a clown."

"เอาบ๊อบ, ดีเจ และตัวตลก มาด้วยนะ" (Bring Bob, a DJ and a clown)

You're pretty impressed.

คุณจะรู้สึกทึ่ง

You had no idea Bob was so multitalented.

ไม่เคยรู้เลยว่าบ๊อบ จะมีความสามารถหลากหลาย

But when the day arrives,

แต่เมื่อถึงวันงาน

it turns out that he's not,

กลายเป็นว่าบ๊อบไม่ได้เป็นเช่นนั้น

and you were supposed to bring three different people.

และอันที่จริง คุณควรจะพาบุคคลสามคน มาที่งานเลี้ยง

As you and Bob sit at the silent, clownless party,

ขณะที่คุณกับบ๊อบ นั่งเซ็งกันอยู่ในงานเลี้ยงที่ไม่มีตัวตลก

it occurs to you that the confusion could've been avoided

คุณก็นึกได้ว่าความสับสนนี้ สามารถหลีกเลี่ยงได้

simply by using another comma after DJ.

เพียงแค่ใช้เครื่องหมายจุลภาค หลังคำว่า DJ

This final comma in a list,

เครื่องหมายจุลภาคอันสุดท้ายในรายการ

placed directly before the main conjunction,

ถูกวางอยู่ก่อนคำสันธานหลัก

such as and, or, or nor,

เช่น และ (and), หรือ (or), และไม่ใช่ (nor)

is called the serial comma,

เรียกว่าจุลภาคชุด (serial comma)

or Oxford comma.

หรือจุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด (Oxford comma)

And it has long driven grammar nerds crazy

เป็นเวลานานมาแล้ว ที่มันทำให้ ผู้คลั่งไคล้ไวยากรณ์ทั้งหลายแทบคลั่ง

because even major language institutions

เพราะแม้แต่สถาบันภาษาหลักทั้งหลาย

can't agree on whether it should be used.

ก็ยังตกลงกันไม่ได้ว่าควรจะใช้มันหรือไม่

Ironically, the Oxford comma

น่าประหลาดที่จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ดนี้

is more common in the United States,

ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายกว่า ในสหรัฐอเมริกา

where it's recommended by

ซึ่งสถาบันเอ็มแอลเอ (MLA)

the MLA, the Chicago Style Manual,

คู่มือการเขียนฉบับมหาวิทยาลัยชิคาโก

and the US Government Printing Office,

และสำนักพิมพ์รัฐบาลสหรัฐอเมริกา แนะนำให้ใช้

though not by the AP Style Book.

แต่คู่มือการเขียนเอพี (AP) ไม่ได้แนะนำเช่นนั้น

In the UK and other English-speaking countries,

ในสหราชอาณาจักรและประเทศอื่น ๆ ที่ใช้ภาษาอังกฤษ

most style guides do not support the comma's use,

คู่มือการเขียนส่วนใหญ่ ไม่แนะนำให้ใช้จุลภาค

with the exception of its namesake,

ยกเว้นก็แต่ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซฟอร์ด

the Oxford University Press.

ที่มาของชื่อเครื่องหมายนี้

Why not use the serial comma?

ทำไมเราไม่ควรใช้จุลภาคชุดน่ะหรือ

One of the main arguments

หนึ่งในข้อโต้แย้งหลักก็คือ

is that the conjunction is usually enough

โดยปกติคำสันธานโดยปกติก็เพียงพอแล้ว

to denote a separate entity.

ที่จะบ่งชี้สิ่งที่แตกต่างกัน

And where it's not,

และเมื่อมันไม่ชัดเจน

like in your ill-fated invite list,

อย่างเช่น รายชื่อแขกของคุณ

changing the order of terms will usually do the job.

การสลับลำดับคำก็มักแก้ปัญหานี้ได้แล้ว

Journalists also dislike the comma

บรรดานักข่าวก็ไม่ชอบเครื่องหมายนี้

because it takes up precious space

เพราะมันกินพื้นที่อันมีค่า

and can make text look cluttered.

และอาจทำให้ข้อความดูรก

Sometimes, it can even create confusion of its own.

บางครั้ง มันอาจทำให้ เกิดความสับสนคลุมเคลือด้วยซ้ำ

For example,

ตัวอย่างเช่น

if your friend had asked for "Bob,

ถ้าเพื่อนคุณให้ตาม "บ๊อบ,

a DJ and a puppy,"

ดีเจ และลูกหมา "

you'd probably figure out

คุณก็น่าจะเข้าใจว่า

that they're three separate beings.

นั่นหมายถึงสามสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกัน

Puppies are cute,

ลูกหมาน่ารัก

but they don't make great DJs.

แต่พวกมันเป็นดีเจไม่ได้หรอก

With the comma,

แต่ถ้ามีเครื่องหมายจุลภาค

you may think

คุณอาจคิดว่า

Bob is the DJ,

บ๊อบเป็นดีเจ

and all you need is him and the puppy.

และแค่คุณพาบ๊อบกับลูกหมามาก็พอ

The argument over the Oxford comma

การถกเถียงอภิปรายเรื่องจุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด

has raised such strong passions over the years

ได้ถูกปลุกให้ดุเดือดพลุ่งพล่าน มาตลอดระยะเวลาหลายปี

that a sort of truce has been reached.

จนมีข้อตกลงคร่าว ๆ

The common wisdom is that

หลักง่าย ๆ ก็คือ

its use is optional,

จะใช้หรือไม่ใช้ก็ได้

and depends on whether it will help

และขึ้นอยู่กับว่า

to avoid confusion.

มันจะช่วยป้องกันความสับสนหรือไม่

For one thing,

แต่ว่า

you're supposed to keep your use or avoidance

คุณควรจะเลือกใช้หรือไม่ใช้

of the Oxford comma

จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ด

consistent throughout a whole piece of writing.

ให้เหมือนกันตลอดทั้งงานเขียน

So, using it only where necessary

ดังนั้น คุณไม่สามารถ

is not an option.

ใช้มันแค่ในตอนที่จำเป็นได้

And the very idea

และแนวคิด

of a grammatical rule being optional

ที่ว่ากฎไวยากรณ์นี้สามารถถูกเลือกใช้ได้

is a bit odd.

ค่อนข้างจะแปลก

Imagine that you hadn't messed up the party planning,

ลองนึกดูว่า ถ้าคุณไม่ได้มีส่วนร่วมงานฉลองเลย

and read the next day that "everyone had a great time -

และวันรุ่งขึ้น คุณอ่านข้อความที่ว่า "ทุกคนมีความสุขมาก -

ninjas, pirates, vikings, old and young."

นินจา, โจรสลัด, ไวกิ้ง, ผู้ใหญ่ และเด็ก"

If the Oxford comma were standard,

ถ้าการใช้จุลภาคอ็อกซ์ฟอร์ดเป็นมาตรฐาน

you would notice it missing

คุณจะสังเกตว่ามันหายไป

and conclude that old and young

และสรุปว่า ผู้ใหญ่และเด็ก (old and young)

must describe the awesome guests already listed.

จะต้องเป็นการบรรยาย ถึงบรรดาแขกที่ถูกกล่าวถึงก่อนหน้านี้

But as things stand,

แต่ ณ ตอนนี้

you will always wonder

คุณก็จะสงสัยว่า

whether it means

ข้อความนี้จะหมายถึง

that a bunch of regular, boring kids and old people

มีกลุ่มเด็กและผู้ใหญ่ทั่วไปน่าเบื่อ

showed up as well.

มาร่วมงานเลี้ยงด้วยหรือเปล่า

Ultimately, the serial comma may be useful or annoying,

สุดท้ายไม่ว่าจุลภาคชุดจ จะมีประโยชน์หรือน่ารำคาญ

but your opinion on it,

แต่ความเห็นของคุณ

as for many optional things,

ต่อสิ่งที่สามารถถูกเลือกใช้ได้นั้น

probably has something to do

อาจขึ้นอยู่กับ

with whichever style you were raised on.

ประสบการณ์ส่วนตัวของคุณ

Your high school teachers favored it?

ถ้าครูมัธยมของคุณชอบใช้เครื่องหมายนี้

It's likely you're still using it.

คุณก็น่าจะยังใช้มันอยู่

Your first editor hated it?

ถ้าหัวหน้าบรรณาธิการของคุณไม่ชอบมัน

You probably do, too.

คุณก็น่าจะไม่ชอบมันไปด้วย

And maybe so much hairsplitting

และบางทีการถกเถียงกัน

over a tiny squiggle on a page

ในเรื่องเกี่ยวกับเครื่องหมายเล็ก ๆ บนหน้ากระดาษ

is a bit silly.

ก็ดูออกจะไร้สาระไปเสียหน่อย

After all,

เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ดี

there are so many bigger problems

มันยังมีปัญหาใหญ่อีกมากมาย

to worry about.

ที่เราต้องกลุ้ม

But sometimes, little things can make a big difference.

แต่บางครั้ง เรื่องเล็ก ๆ ก็อาจก่อให้เกิดความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ได้