Why the shape of your screen matters - Brian Gervase

ทำไมรูปทรงของจอถึงสำคัญ - ไบรอัน จาเวส (Brian Gervase)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

You know, back in the '40s and '50s,

รู้ไหมว่า ย้อนกลับไปเมื่อยุค 40 และ 50

the original standard television had a 4 to 3 width to height ratio.

โทรทัศน์ขนาดมาตราฐาน มีอัตราส่วนความกว้างต่อความสูง 4 ต่อ 3

That shape was chosen to be a slight rectangle,

รูปทรงถูกเลือกมาให้เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า

but still mostly square, thus having the maximal screen area

แต่ก็ค่อนข้างเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส จึงทำให้มันมีพื้นที่จอมากที่สุด

for the given dimensions.

สำหรับการให้มิติ

And that's still the ratio on many TVs and computer monitors in today's homes.

และมันก็ยังคงเป็นอัตราส่วนของทีวี และจอคอมพิวเตอร์อีกหลายเครื่องในปัจจุบัน

The problem is, hardly anybody today treats video content in a 4 to 3 ratio.

ปัญหาก็คือ ทุกวันนี้ แทบจะไม่มีใคร ที่ฉายภาพวีดีโอในอัตราส่วน 4 ต่อ 3

See, this whole problem started

เห็นไหม นั่นเริ่มเป็นปัญหาแล้ว

when people wanted to watch movies from the theater

เมื่อคนต้องการดูภาพยนตร์ที่มาจากโรงหนัง

in the comfort of their own homes.

แบบสบาย ๆ ที่บ้านของพวกเขา

Movie screens are considerably larger than our home television.

จอภาพยนตร์มีขนาดใหญ่ กว่าจอโทรทัศน์ที่บ้านมาก

More important, the screen is completely different rectangle

ที่สำคัญ จอนั้นเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ต่างกัน

and can't mathematically fit on our TV screens without manipulation.

และในทางคณิตศาสตร์ มันไม่พอดี กับจอทีวีที่บ้าน ถ้าไม่ทำการปรับเปลี่ยน

A typical TV is one and a third times wider than it is tall

ทีวีโดยทั่วไปมีความกว้างมากกว่าความสูง เป็นหนึ่งในสาม

Some movie screens could be up to three times as wide as it is tall.

จอภาพยนตร์บางที่ อาจมีความยาว มากเป็นสามเท่าของความกว้าง

So what're we going to do to make it fit? Well, we have all kinds of options.

แล้วเราจะทำอย่างไรให้มันพอดีกันล่ะ เรามีหลายทางเลือก

Well, we could squeeze and stretch and mangle everything onto the screen,

เราสามารถอัดและยืด และเฉือนทุกอย่างลงบนจอ

to make it all fill up,

เพื่อให้มันเต็ม

and everyone would look ridiculously thin and compressed.

และทุกคนก็จะดูผอมและแบนอย่างน่าตลก

The good news is the sound would be just fine,

ข่าวดีก็คือเสียงจะไม่เป็นอะไร

although I don't think people would be too happy about that option,

ถึงกระนั้น คนก็คงจะไม่ชอบใจนัก กับทางเลือกนี้

particularly the actors in the movie.

โดยเฉพาะนักแสดงที่อยู่ในภาพยนตร์

We could just cut a chunk of the original movie like a cookie cutter

เราสามารถที่จะตัดส่วนของภาพยนตร์เดิม เช่นเดียวกับการตัดคุ๊กกี้

and just see that frame of the movie.

และเห็นเฟรมนั้นของภาพยนตร์

The problem with that would be people and objects

ปัญหาก็คือคนและวัตถุ

would be speaking from off the screen, or, even worse, they might be cut in half.

อาจพูดหรือส่งเสียงจากส่วนนอกจอ หรือที่แย่กว่านั้นคือโผล่มาแค่ครึ่งเดียว

Some movie editors use what's called the "pan and scan" technique

ผู้เรียบเรียงภาพยนตร์บางคนใช้สิ่งที่เรียกว่า เทคนิค "ปากกาและจอ"

to allow the full height of the TV screen to be used,

เพื่อให้ความสูงทั้งหมดของจอทีวีถูกใช้

but pick and choose what section of the original movie

โดยการเลือกว่าส่วนใดของภาพยนตร์ต้นฉบับ

should be shown on your screen

ควรที่จะถูกแสดงบนจอของคุณ

thus eliminating the annoying cutting of people.

นั่นเป็นการกำจัดการตัดคน ที่ก่อความน่ารำคาญออกไป

Imagine that job: staring at a 4 to 3 hole

ลองนึกดูนะ งานนั้นเริ่มตอน สี่โมงเช้าถึงสามโมงเย็น

watching movies all day, deciding for everyone

การดูภาพยนตร์ทั้งวัน แล้วตัดสินใจให้ทุกคน

which piece of the screen is the most important part for people to see.

ว่าส่วนไหนของจอที่สำคัญที่สุด เพื่อให้ทุกคนได้ดู

Now let's do a little quick math.

เรามาลองคำนวณเร็ว ๆ ดีกว่า

If we compare a major cinematic film produced on a 2.35 to 1 aspect frame

ถ้าเราเปรียบเทียบฟิล์มภาพยนตร์ใหญ่ ๆ ที่ถูกผลิตสำหรับแบบจอ 2.35 ต่อ 1

with my standard 4 to 3 TV screen,

มาฉายบนจอทีวีมาตราฐาน 4 ต่อ 3

we find out that only 55% of the movie can actually fit on the screen

เราพบว่า เพียง 55% ของภาพยนตร์เท่านั้น ที่จะไปอยู่บนจอ

at any one time.

ในเวลาหนึ่ง ๆ

Just over half!

มากกว่าครึ่งเพียงนิดเดียวเอง

You've seen the disclaimer at the beginning of the movie on TV or DVD

คุณจะเห็นข้อความตอนเริ่มต้นภาพยนตร์ ในทีวีหรือดีวีดี

that says, "This film has been modified

ที่บอกว่า "ภาพยนตร์นี้ได้รับการดัดแปลง

from its original format to fit on your TV screen."

จากรูปแบบต้นฉบับ เพื่อให้พอดีกับจอทีวีของคุณ"

Well, what it should say is,

นั่นแหละ ที่มันควรจะบอกคุณก็คือ

"We are only displaying 55% of the movie of our choosing."

"เราแสดงเพียงแค่ 55% ของภาพยนตร์ ที่เราเลือกแล้วให้คุณดู"

Now for all the full-screen TV lovers,

ทีนี้ สำหรับผู้ที่รักทีวีจอกว้างทั้งหลาย

this is your dilemma:

นี่คือตอนที่คุณจะต้องลำบากใจ

do you want to see all the movie, or is 55% good enough?

คุณอยากที่จะเห็นภาพยนตร์ทั้งหมด หรือแค่ 55% ก็ดีพอแล้ว

How about new TVs?

แล้วทีวีใหม่ล่ะเป็นอย่างไร

Around the start of the century, some widescreen TVs

ประมาณช่วงแรกของศตวรรษ ทีวีจอกว้างบางเครื่อง

emerged in a 16 to 9, or 1.78 times wider than it is tall.

มีอัตราส่วนอยู่ที่ 16 ต่อ 9 หรือมีความกว้างเป็น 1.78 เท่าของความสูง

Well, this screen fits the movie a little better,

จอแบบนี้เข้ากับจอภาพยนตร์ได้ดีกว่า

but still only shows 75% of the original movie at one time.

แต่ยังแสดงให้เห็นเพียง 77% ของภาพยนตร์ต้นฉบับ

Suppose someone made a TV for your living room

หวังว่าจะมีใครสร้างทีวีสำหรับห้องรับแขก

that was actually 2.35 to 1 to show those full movies?

ที่มีอัตราส่วน 2.35 ต่อ 1 เพื่อแสดงภาพยนตร์ทั้งหมดใช่ไหมล่ะ

Well, the TV with the same height as the most current 50-inch TVs -

ทีวีที่มีความสูงเท่านั้น ถ้าเป็นทีวี 50 นิ้วในตอนนี้

that TV would be close to six feet long.

มันจะยาวเกือบ 6 ฟุต

And on top of that, you'd only use the full screen when you watched movies.

และยิ่งกว่านั้น คุณจะได้ใช้มัน ก็ต่อเมื่อดูภาพยนตร์

Most of the other content would have to be stretched,

สื่ออื่น ๆ ส่วนใหญ่จะต้องถูกยืด

or have empty space on the sides of the screen.

หรือจะมีบริเวณว่างทางด้านข้างของจอ

Of course, there is one more option.

แน่ล่ะ ยังมีอยู่อีกหนึ่งทางเลือก

We can just shrink the movie screen proportionally,

คุณสามารถย่นขนาดจอภาพยนตร์ ตามอัตราส่วน

to fit the width of your home television.

เพื่อให้พอดีกับความกว้าง ของจอโทรทัศน์บ้าน

We can mathematically scale the original to fit exactly the width of the screen

ทางคณิตศาสตร์แล้ว เราสามารถ ทำให้ขนาดต้นฉบับพอดีกับความกว้างจอ

and this'll preserve the entire movie screen,

และมันจะยังคงภาพทั้งหมดบนจอภาพยนตร์

but show the infamous black bars along the top and bottom

แต่แสดงให้เห็นแถบสีดำทางด้านบนและล่าง

that so many television watchers abhor.

ที่ผู้ชมทางโทรทัศน์หลาย ๆ คน จงเกลียดจงชัง

Of course, now you can argue that we're only using 75% of that screen.

แน่ละ ตอนนี้คุณเถียงได้แล้วว่า เราใช้เพียง 75% ของจอ

And that is where the real question is:

และคำถามจริง ๆ ก็คือ

do you want your full screen, or do you want to see the entire movie?

คุณอยากได้จอกว้าง หรือคุณอยากจะดูภาพยนตร์ทั้งหมด

Most likely, you just need a bigger TV.

คุณก็แค่อยากจะได้ทีวีที่ใหญ่ขึ้นมากกว่า