History through the eyes of a chicken - Chris A. Kniesly

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

The annals of Ancient Egyptian king Thutmose III

บันทึกประจำปี ของฟาโรห์อียิปต์โบราณทุตโมสที่สาม

described a marvelous foreign bird that

ให้นิยามถึงนกต่างถิ่นที่น่าที่งที่

“gives birth daily.”

"ให้กำเนิดทุกวัน"

Zoroastrians viewed them as spirits

ชาวโซโรแอสเตอร์มองว่า พวกมันเป็นวิญญาณ

whose cries told of the cosmic struggle

ที่เสียงร้องบอกเล่าถึงการต่อสู้ในจักรวาล

between darkness and light.

ระหว่างความมืดและความสว่าง

Romans brought them on their military campaigns

โนมันนำพวกมันไปกับกองทหาร

to foretell the success of future battles.

เพื่อทำนายผลการรบ

And today, this bird still occupies an important,

ทุกวันนี้ นกชนิดนี้ยังดำรงตำแหน่งที่สำคัญ

though much less honorable position

แม้จะมีเกียรติน้อยกว่าเดิม

– on our dinner plates.

ซึ่งก็คือ บนจานอาหารค่ำ

The modern chicken is descended primarily from the Red Junglefowl,

แม้ว่าไก่ในปัจจุบัน จะมีบรรพบุรุษสายตรงเป็นไก่ป่าสีแดง

and partially from three other closely related species,

และบางส่วนจากอีกสามสายพันธุ์ ที่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด

all native to India and Southeast Asia.

ทั้งหมดมีแหล่งกำเนิดในอินเดีย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

The region’s bamboo plants produce

บริเวณที่ต้นไผ่

massive amounts of fruit

ให้ผลไม้จำนวนมาก

just once every few decades.

แค่หนึ่งครั้งทุก ๆ ทศวรรษ

Junglefowls’ ability to lay eggs daily

ความสามารถของไก่ป่าในการออกไข่ทุกวัน

may have evolved to take advantage of these rare feasts,

อาจเป็นผลจากการวิวัฒนาการ เพื่อฉวยโอกาสจากช่วงที่ได้รับอาหาร

increasing their population when food was abundant.

ในการเพิ่มประชากรเมื่อมีอาหารอยู่มาก

This was something humans could exploit

นี่เป็นสิ่งที่มนุษย์ได้นำมาใช้ประโยชน์

on a consistent basis,

บนปัจจัยพื้นฐาน เช่น

and the birds’ weak flight capabilities

ความสามารถในการบินที่ไม่ค่อยจะดีนัก

and limited need for space made them

และต้องการพื้นที่เลี้ยงที่ไม่มากนัก

easy to capture and contain.

ทำให้เราจับและเลี้ยงมันได้ง่าย

The earliest domesticated chickens,

ไก่บ้านตัวแรก

dating at least back to 7,000 years ago,

เมื่อราว 7,000 ปีก่อน

weren’t bred for food,

ไม่ได้ถูกเลี้ยงไว้เป็นอาหาร

but for something considered less savory today.

แต่เพื่อบางอย่างที่น่าโอชาน้อยกว่า

The aggressiveness of breeding males,

ความก้าวร้าวของตัวผู้ที่พร้อมผสมพันธุ์

armed with natural leg spurs,

และเดือยแหลมบนขาตามธรรมชาติของมัน

made cockfighting a popular entertainment.

ทำให้การตีไก่เป็นสิ่งบันเทิงที่เป็นที่นิยม

By the second millennium BCE,

ในช่วงสหัสวรรษที่สองก่อนคริสตศักราช

chickens had spread from the Indus Valley to China

ไก่แพร่กระจายออกจากหุบเขาอินดัส สู่ประเทศจีน

and the Middle East to occupy royal menageries

และตะวันออกกลาง ในฐานะสัตว์ที่ถูกสงวนไว้สำหรับราชวงศ์

and to be used in religious rituals.

และเพื่อใช้ในพิธีกรรมทางศาสนา

But it was in Egypt

และในประเทศอิยิปต์นี่เอง

where the next chapter in the bird’s history began.

ที่หน้าประวัติศาสตร์ใหม่ ของนกชนิดนี้เปิดฉากขึ้น

When a hen naturally incubates eggs,

เมื่อไก่กกไข่ตามธรรมชาติ

she will stop laying new ones

แม่ไก่ก็จะหยุดวางไข่

and sit on a “clutch” of 6 or more eggs for 21 days.

และง่วนอยู่กับการกกไข่ 6 ใบหรือมากกว่า เป็นเวลา 21 วัน

By the middle of the 1st millennium BCE,

ในช่วงกลางสหัสวรรษที่หนึ่งก่อนคริสตศักราช

the Egyptians had learned

ชาวอิยิปต์ได้เรียนรู้

to artificially incubate chicken eggs

ที่เลียนแบบวิธีการกกไข่ไก่

by placing them in baskets over hot ashes.

โดยนำไข่ไปไว้ในตะกร้า ที่อยู่เหนือขี้เถ้าร้อน

That freed up hens to continue laying daily,

ซึ่งทำให้แม่ไก่ยังคงวางไข่ต่อไปได้ทุกวัน

and what had been a royal delicacy

และสิ่งที่เคยเป็นของจำเพาะต่อราชวงศ์

or religious offering

หรือการบูชาทางศาสนา

became a common meal.

ก็กลายเป็นอาหารพื้น ๆ

Around the same time as Egyptians were incubating eggs,

ในเวลาใกล้เคียงกัน กับที่ชาวอิยิปต์ค้นพบการกกไข่

Phoenician merchants introduced chickens to Europe,

พ่อค้าชาวโพลีนีเซียนก็นำไก่ไปยังยุโรป

where they quickly became an essential part

ที่ซึ่งพวกมันกลายเป็นส่วนสำคัญ

of European livestock.

ของปศุสัตว์ยุโรปอย่างรวดเร็ว

However, for a long time,

อย่างไรก็ตาม บทบาทเดิมของมัน

the chicken’s revered status continued to exist

ก็ยังคงอยู่ต่อมาอีกนาน

alongside its culinary one.

คู่ขนานไปกับบทบาทในด้านอาหาร

The Ancient Greeks used fighting roosters

ชาวกรีกโบราณใช้ไก่ตัวผู้ที่ชอบต่อสู้

as inspirational examples for young soldiers.

เป็นตัวอย่างสร้างแรงบันดาลใจให้ทหารหนุ่ม

The Romans consulted chickens as oracles.

ชาวโรมันใช้ไก่เพื่อพยากรณ์

And as late as the 7th Century,

เมื่อท้ายศตวรรษที่ 7

the chicken was considered a symbol for Christianity.

ไก่ก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นสัญลักษณ์ แห่งคริสตศาสนา

Over the next few centuries,

ตลอดช่วงเวลาอีกหลายศตวรรษต่อมา

chickens accompanied humans wherever they went,

ไก่ก็ติดตามมนุษย์ไปทุกหนทุกแห่ง

spreading throughout the world through trade,

แพร่กระจายไปทั่วโลกด้วยผ่านการค้า

conquest,

and colonization.

การรุกราน

และการตั้งอาณานิคม

After the Opium Wars,

หลังจากสงครามฝิ่น

Chinese breeds were brought to England

พันธุ์ไก่จีนถูกนำไปยังอังกฤษ

and crossed with local chickens.

และถูกนำไปผสมกับไก่พื้นเมือง

This gave rise to a phenomenon called

ทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกกันว่า

“Hen Fever”

"การตื่นไก่"

or “The Fancy”,

หรือ "เดอะ แฟนซี"

with farmers all over Europe

เมื่อชาวนาทั่วทั้งยุโรป

striving to breed new varieties

พยายามพัฒนาพันธุ์ไก่

with particular combinations of traits.

ด้วยการรวมลักษณะต่าง ๆ เข้าด้วยกัน

This trend also caught the attention

กระแสนี้ยังทำให้ชาร์ล ดาวิน

of a certain Charles Darwin, who wondered if

เกิดความสนใจว่าในธรรมชาติ

a similar selective breeding process occurred in nature.

มีกรรมวิธีการผสมพันธุ์แบบเลือกจำเพาะ ที่คล้าย ๆ กันหรือไม่

Darwin would observe hundreds of chickens

ดาวินสังเกตไก่หลายร้อยตัว

while finalizing his historic work

และสรุปผลงานชิ้นโบว์แดงของเขา

introducing the theory of Evolution.

เป็นทฤษฎีวิวัฒนาการ

But the chicken’s greatest contribution to science

แต่นั่นยังไม่ใช่คุณูปการที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

was yet to come.

ที่ไก่มีให้แก่วงการวิทยาศาสตร์

In the early 20th century,

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20

a trio of British scientists

นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษทั้งสาม

conducted extensive crossbreeding of chickens,

ทำการพัฒนาพันธุ์ไก่จากความรู้

building on Gregor Mendel’s

เรื่องการถ่ายทอดทางพันธุกรรม

studies of genetic inheritance.

ของเกรเกอร์ เมนเดล

With their high genetic diversity,

ด้วยความหลากหลายทางพันธุกรรม

many distinct traits,

ลักษณะต่าง ๆ มากมาย

and only 7 months between generations,

และแต่ละรุ่นใช้เวลาเพียง 7 เดือน

chickens were the perfect subject.

ไก่เป็นตัวอย่างการทดลองที่สมบูรณ์แบบ

This work resulted in the famous Punnett Square,

การทดลองนี้ก่อให้เกิดตารางพันเนตที่โด่งดัง

used to show the genotypes that would result

ซึ่งใช้ในการแสดงลักษณะทางพันธุกรรม

from breeding a given pairing.

ที่เป็นผลจากการผสมพันธุ์

Since then,

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

numerous breeding initiatives have made chickens

พันธุ์ผสมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น

bigger and meatier,

ทำให้ไก่ตัวใหญ่ขึ้น เนื้อมากขึ้น

and allowed them to lay more eggs than ever.

และทำให้พวกมันให้ไข่มากขึ้น

Meanwhile,

ในขณะเดียวกัน

chicken production has shifted to an industrial, factory-like model,

การผลิตไก่ก็ยังเปลี่ยนไป เป็นอุตสาหกรรม ในรูปแบบโรงงาน

with birds raised in spaces with a footprint

ซึ่งมีการเลี้ยงไก่ในบริเวณจำเพาะ

no larger than a sheet of paper.

ที่มีพื้นที่ไม่ใหญ่ไปกว่ากระดาษหนึ่งแผ่น

And while there’s been a shift towards free-range farming

ในขณะที่มีการเลี้ยงไก่แบบอิสระ

due to animal rights and environmental concerns,

เนื่องจากความตระหนักถึง สิทธิสัตว์และสภาพแวดล้อม

most of the world’s more than 22 billion chickens today

ไก่กว่า 22 ล้านล้านตัวทั่วโลกในปัจจุบัน

are factory farmed.

ถูกเลี้ยงในฟาร์มแบบโรงงาน

From gladiators and gifts to the gods,

จากนักสู้และของกำนัลแด่พระเจ้า

to traveling companions and research subjects,

ไปจนถึงเพื่อนร่วมผจญภัย และตัวอย่างการทดลองวิจัย

chickens have played many roles over the centuries.

ไก่มีบทบามสำคัญมาตลอดหลายศตวรรษ

And though they may not have come before the proverbial egg,

อย่างคำพังเพยที่ว่าไว้ แม้ว่ามันจะไม่ได้เกิดก่อนไข่

chickens’ fascinating history tells us a great deal about our own.

ประวัติศาสตร์ที่น่าทึ่งของไก่ ก็ทำให้เรารู้จักตัวเราเองมากทีเดียว