Where will you be able to live in 20 years? - Carol Farbotko and Ingrid Boas

Translator: Hari Ranganadhan Reviewer: Ahamed Shyam F

Mohammadpur has always had a unique relationship with the weather.

முகமதுபூர், வானிலையுடன் எப்போதும் ஒரு தனித்துவமான உறவைக் கொண்டுள்ளது.

Located at the mouth of the Bay of Bengal,

வங்காள விரிகுடாவின் முகப்பில் அமைந்துள்ள

this coastal village was built on top of the Meghna River delta.

இந்த கடற்கரை கிராமம் மேக்னா நதி டெல்டாவின் மேல் கட்டப்பட்டது.

Deltas are a kind of landmass formed when sediment carried by rivers

வண்டல்களை எடுத்துச்செல்லும் நதி ஒரு பெரிய நீர்நிலையை சந்திக்கும் இடத்தில்

அவற்றை பொதித்து உருவாக்கும் நிலப்பரப்பு டெல்டாக்கள் ஆகிறது.

is deposited where that river meets a larger body of water.

River deltas are incredibly fertile ecosystems

நதி டெல்டாக்கள் நம்பமுடியாத அளவிற்கு வளமான சுற்றுச்சூழல் அமைப்பாகும்

capable of supporting abundant agriculture and marine life.

இது அதிகப்படியான விவசாயம் மற்றும் கடல்சார் வாழ்வை ஆதரிக்கும் திறன் கொண்டது.

However, their borders gradually change as rivers bring more sediment in

இருப்பினும், ஆறுகள் அதிக வண்டலைக் கொண்டு வருவதாலும், புயல் வண்டலை அரிப்பதாலும்

and storms wash sediment away.

நதியின் எல்லைகள் படிப்படியாக மாறுகின்றன.

The residents of Mohammadpur are well accustomed to managing

முகம்மதுபூரில் வசிப்பவர்கள் எப்பொழுதும் மாறிவரும் இந்த நிலப்பரப்பின்

the ebbs and flows of this ever-shifting landscape.

ஏற்றங்களையும் ஓட்டங்களையும் நிர்வகிப்பதற்கு நன்கு பழக்கப்பட்டவர்கள்.

But lately, an abundance of intense cyclones have caused frequent flooding

ஆனால் சமீபகாலமாக, கடும் சூறாவளிகளால் வெள்ளம் ஏற்படுகின்றது

that impedes farming and fishing.

இது விவசாயம் மற்றும் மீன்பிடித்தலை பாதிக்கிறது.

These floods also erode the coastline,

இந்த வெள்ளம் கரையோரத்தை அரிப்பதோடு,

allowing later storms to wipe away land altogether.

பின்னர் வரும் புயல்கள் நிலத்தை முழுவதுமாக அழிக்க அனுமதிக்கிறது.

Since 2000, the Meghna River has overtaken the coastline by 2.5 kilometers,

2000 ஆண்டு தொடங்கி, மேக்னா நதி கடற்கரையை 2.5 கிலோமீட்டர்கள் ஆக்கிரமித்ததால்,

forcing many villagers to move inland or to nearby cities.

கிராம மக்கள் உள்நாடு அல்லது அருகிலுள்ள நகரங்களுக்கு செல்ல கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

Mohammadpur isn’t the only place where erratic weather

சீரற்ற வானிலை மக்களின் நடமாட்டத்தை பாதிப்பது

is impacting people’s mobility.

முகமதுபூருக்கு மட்டுமானதில்லை.

Repeated typhoons in the Philippines have displaced thousands from their homes.

பிலிப்பைன்ஸில் தொடர் சூறாவளியால் பலர் வீடுகளை விட்டு இடம்பெயர்ந்துள்ளனர்.

In Fiji, the government is already moving many coastal villages inland

ஃபிஜியில், கணிக்கப்பட்டுள்ள நில இழப்பால் அரசாங்கம் முன்னேற்பாடு செய்து

to get ahead of predicted land loss.

பல கடலோர கிராமங்களை உள்நாட்டிற்கு நகர்த்துகிறது.

And in the United States,

மேலும் அமெரிக்காவில்,

melting permafrost is causing chunks of the Alaskan coastline to erode.

நிரந்தர பனி உருகுவதால் அலாஸ்கன் கடற்கரை பகுதிகள் அரித்து செல்லப்படுகின்றன.

In some ways, this is nothing new.

ஒரு வகையில், இது ஒன்றும் புதிதல்ல.

Humanity has always adapted to changing weather

மனிதகுலம் என்றும் மாறிவரும் வானிலைக்கு ஏற்றவாறு மாறுகிறது,

and moved to regions that best support cultural lifestyles and livelihoods.

கலாச்சாரம் மற்றும் வாழ்வாதாரங்களை நன்கு ஆதரிக்கும் பகுதிகளுக்கு நகர்கிறது.

However, scientists agree that this rise in extreme weather

இருப்பினும், பூமியின் வேகமாக மாறிவரும் காலநிலையின் விளைவே

is a by-product of Earth’s rapidly changing climate.

உயரும் வானிலையின் தீவிரம் என்று விஞ்ஞானிகள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள்.

Global warming increases the frequency and intensity of storms, flooding and drought,

புவி வெப்பமடைதலால் புயல், வெள்ளம் மற்றும் வறட்சியின் நிகழ்வும் தீவிரமும் அதிகரித்து

while also melting polar ice caps and raising sea levels.

அதே வேளையில் துருவ பனிக்கட்டிகளை உருக்கி கடல் மட்டத்தையும் உயர்த்துகிறது.

These factors are changing the environment much faster than they have in the past.

இந்த காரணிகள் கடந்த காலத்தை விட மிக வேகமாக சுற்றுச்சூழலை மாற்றுகின்றன.

Even for communities with the resources to take action,

நடவடிக்கை எடுப்பதற்கான ஆதாரங்களைக் கொண்ட சமூகங்களுக்கு கூட,

the variable pace and nature of these changes makes them difficult to adapt to.

இந்த மாற்றங்களை, அதன் வேகம் மற்றும் தன்மையால், ஏற்க கடினமாகிறது.

And the vulnerable populations most impacted by climate change

மேலும் காலநிலை மாற்றத்தால் மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடிய மக்கள்

are often those least responsible.

பெரும்பாலும் அந்த மாற்றத்திற்கு குறைவான பொறுப்பாளிகளாக உள்ளனர்.

Many facing climate mobility live in farming and fishing communities

காலநிலை இயக்கத்தை எதிர்கொள்ளும் பலர் பெரிய சகாக்களை விட வியத்தகு அளவில்

in countries that generate dramatically fewer emissions

குறைவான உமிழ்வை உருவாக்குகின்ற விவசாயம் மற்றும்

than their larger counterparts.

மீன்பிடி சமூகங்களில் வாழ்கின்றனர்.

Bangladesh is one such country.

வங்காதேசமும் அப்படிப்பட்ட ஒரு நாடு தான்.

The nation has a unique combination of low-lying geography

அந்த தேசமானது தாழ்வான புவியியல் மற்றும் அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட கடலோரப்பகுதி

and heavily populated coastal regions.

என ஒரு தனித்துவமான கலவையைக் கொண்டுள்ளது.

Most of these vulnerable coastal families, like those in Mohammadpur,

முகமதுபூரில் உள்ளதைப் போலவே, பாதிக்கக்கூடிய கடலோரக் குடும்பங்களில் பல,

don’t want to abandon their homes and livelihoods.

தங்கள் வீடுகளையும் வாழ்வாதாரங்களையும் கைவிட விரும்பவில்லை.

And for others, leaving Bangladesh isn’t financially practical.

மற்றவர்களுக்கு, வங்கதேசத்தை விட்டு வெளியேறுவது நிதி ரீதியாக உசிதம் அல்ல.

So to stay with their communities,

எனவே, தங்கள் சமூகங்களுடன் தங்குவதற்காக,

many have moved a few meters inland

பலர் சில மீட்டர்கள் தூரம் உள்நாட்டிற்கு நகர்ந்து,

and built more resilient homes on higher ground or elevated stilts.

உயரமான தரையில் அல்லது ஸ்டில்ட்களில் மீள்தன்மையுடைய வீடுகளைக் கட்டியுள்ளனர்.

Others have tried to buy land on newly emerging islands in the delta,

மற்றவர்கள் டெல்டாவில் புதிதாக உருவாகி வரும் தீவுகளில் நிலம் வாங்க முயன்றனர்,

while some have sent family members to find work in nearby cities.

சிலர் குடும்ப உறுப்பினர்களை அருகிலுள்ள நகரங்களுக்கு வேலை தேட அனுப்பியுள்ளனர்.

A handful of individuals might even cross international borders,

குடும்பம், நண்பர்கள் அல்லது வேலைத் தொடர்புகள் இருந்தால்,

if they have family, friends, or work connections on the other side.

ஒரு சில தனிநபர்கள் சர்வதேச எல்லைகளைக் கூட கடக்கலாம்.

But many of the residents who’ve left are eager to return home.

ஆனால் வெளியேறிய குடியிருப்பாளர்களில் பலர் வீடு திரும்ப ஆர்வமாக உள்ளனர்.

Unfortunately, it's unclear when weather extremes will die down,

துரதிர்ஷ்டவசமாக, வானிலையின் தீவிரம் எப்போது குறையும் என்பதை யாரும் அரியவில்லை,

and the government has repeatedly delayed projects to build concrete embankments

மேலும் அரிப்பைத் தடுக்கும் கான்கிரீட் கரைகளை உருவாக்குவதற்கான திட்டங்களை

that would prevent further erosion.

அரசாங்கம் மீண்டும் மீண்டும் தாமதப்படுத்தியுள்ளது.

In other parts of the world,

உலகின் பிற பகுதிகளில்,

people couldn’t move inland even if they wanted to.

மக்கள் விரும்பினாலும் உள்நாட்டிற்கு சென்று வசிக்க முடியாது.

The low-lying Pacific Island nations of Kiribati and Tuvalu

தாழ்வான பசிபிக் தீவு நாடுகளான கிரிபட்டி மற்றும் துவாலு ஆகியவை

are only 811 square kilometers and 26 square kilometers, respectively;

முறையே 811 சதுர கிலோமீட்டர்கள் மற்றும் 26 சதுர கிலோமீட்டர்கள் மட்டுமே;

so migration would mean moving to a different country altogether.

எனவே இடம்பெயர்தல் எனின் முற்றிலும் வேறு நாட்டிற்குச் செல்வதாக இருக்கும்.

Instead, their governments and citizens have united

மாறாக, அவர்களின் அரசாங்கங்களும் குடிமக்களும் நேராக, சட்ட மற்றும்

in physically, legally, and politically fortifying their countries.

அரசியல் ரீதியாக தங்கள் நாடுகளை வலுப்படுத்த ஒன்றுபட்டுள்ளனர்.

Island residents are planting coastal mangrove forests,

தீவில் வசிப்பவர்கள் கடலோர சதுப்புநிலக் காடுகளை நட்டு,

and building up low-lying areas of land with dredged sand

தாழ்வான நிலப் பகுதிகளை உயர்த்த தோண்டி எடுக்கப்பட்ட மணல் கொட்டி,

to shield themselves against storms and rising sea levels.

புயல்கள் மற்றும் உயரும் கடல் மட்டங்களுக்கு எதிராக தங்களைக் காத்துக் கொள்கிறார்கள்.

And the islands’ governments have repeatedly lobbied on the global stage

தீவுகளின் அரசாங்கங்கள் மாசுபாட்டைக் குறைக்கவும், காலநிலை மாற்றத்திற்கு

for countries with the highest emissions to reduce pollution

அதிக உமிழ்வைக் கொண்ட நாடுகளை பொறுப்பு ஏற்க வலியுறுத்தி

and take responsibility for climate change.

உலக அரங்கில் தொடர்ந்து போராடி வருகின்றனர்.

The challenges facing each coastal community are unique,

ஒவ்வொரு கடலோர சமூகமும் எதிர்கொள்ளும் சவால்கள் தனித்துவமானவை,

and the diversity of the people's experiences can make climate mobility

மேலும் மக்களின் அனுபவங்களின் பன்முகத்தன்மை காலநிலை இயக்கத்தை

a difficult phenomenon to measure and define.

அளவிடுவதற்கும் வரையறுப்பதற்கும் கடினமான நிகழ்வாகும்.

But as new communities are endangered by extreme weather,

ஆனால் புதிய சமூகங்களுக்கு தீவிர வானிலையால் ஆபத்து இருப்பதால்,

it’s more important than ever to listen to those

இந்த நெருக்கடியின் முன் வரிசையில் இருப்பவர்களைக் கேட்பது

on the front lines of this crisis.

முன்னெப்போதையும் விட முக்கியமாகிறது.