Volcanic eruption explained - Steven Anderson

Translator: Young Translators Reviewer: Hari Ranganadhan

In February of 1942, Mexican farmer Dionisio Pulido

பிப்ரவரி 1942 இல், மெக்சிகோ விவசாயி டியோனிசியோ புலிடோ

thought he heard thunder coming from his cornfield.

தனது சோள வயலில் இருந்து இடி சத்தம் கேட்டதாக நினைத்தார்.

However, the sound wasn’t coming from the sky.

ஆனால், அந்த ஒலி வானத்திலிருந்து வரவில்லை.

The source was a large, smoking crack emitting gas and ejecting rocks.

வாயுவை மற்றும் பாறைகளை வெளியேற்றும் ஒரு பெரிய, புகை கக்கும்

விரிசல்தான் காரணமாக இருந்தது.

This fissure would come to be known as the volcano Paricutin,

இந்த பிளவு எரிமலை பாரிகுடின் என்று அறியப்பட்டு,

and over the next 9 years, its lava and ash would cover over 200 square km.

மேலும் அடுத்த 9 ஆண்டுகளில், அதன் குழம்பும் சாம்பலும் 200 சதுர கி.மீ. பகுதியை மூடும்.

But where did this new volcano come from,

ஆனால் இந்த புதிய எரிமலை எங்கிருந்து வந்தது,

and what triggered its unpredictable eruption?

அதன் கணிக்க முடியாத வெடிப்பைத் தூண்டியது எது?

The story of any volcano begins with magma.

எந்த எரிமலையின் கதையும் மாக்மாவில் (எறி கற்குழம்பு) தொடங்குகிறது.

Often, this molten rock forms in areas where ocean water

பெரும்பாலும், இந்த உருகிய பாறை வடிவம் கடல் நீர் பூமியின் மேலடுக்கில்

is able to slip into the Earth’s mantle and lower the layer’s melting point.

நுழைந்து அடுக்கின் உருகும் புள்ளியைக் குறைக்கக்கூடிய பகுதிகளில் உருவாகிறது.

The resulting magma typically remains under the Earth’s surface

மூன்று புவியியல் காரணிகளின் நுட்பமான சமநிலையின் காரணமாக விளைந்த மாக்மா

thanks to the delicate balance of three geological factors.

பொதுவாக பூமியின் மேற்பரப்பின் கீழ் உள்ளது.

The first is lithostatic pressure.

முதலாவது லித்தோஸ்டேடிக் அழுத்தம்.

This is the weight of the Earth’s crust pushing down on the magma below.

இது பூமியின் மேலோடு கீழே உள்ள மாக்மாவின் மீது தள்ளும் எடையாகும்.

Magma pushes back with the second factor, magmastatic pressure.

மாக்மா இரண்டாவது காரணியான மாக்மாஸ்டேடிக் அழுத்தத்துடன் பின்னுக்குத் தள்ளுகிறது.

The battle between these forces strains the third factor:

இந்த சக்திகளுக்கு இடையேயான போர் மூன்றாவது காரணியை சிரமப்படுத்துகிறது:

the rock strength of the Earth’s crust.

பூமியின் மேலடுக்கின் பாறை வலிமை.

Usually, the rock is strong enough and heavy enough

பொதுவாக, பாறை போதுமான வலிமையுடன் மாக்மாவை அதன் இடத்தில் வைத்திருக்கும்

to keep the magma in place.

அளவுக்கு கனமானது.

But when this equilibrium is thrown off, the consequences can be explosive.

ஆனால் இந்த சமநிலை சீர்குலைந்தால், விளைவுகள் மோசமாக இருக்கும்.

One of the most common causes of an eruption

வெடிப்புக்கான பொதுவான காரணங்களில்

is an increase in magmastatic pressure.

ஒன்று மாக்மாஸ்டேடிக் அழுத்தத்தின் அதிகரிப்பு ஆகும்.

Magma contains various elements and compounds,

மாக்மாவில் பல்வேறு கூறுகள் மற்றும் கலவைகள் உள்ளன,

many of which are dissolved in the molten rock.

அவற்றில் பல உருகிய பாறையில் கரைக்கப்படுகின்றன.

At high enough concentrations, compounds like water or sulfur no longer dissolve,

போதுமான அதிக செறிவுகளில், நீர் அல்லது கந்தகம் போன்ற சேர்மங்கள் மேலும் கரையாமல்,

and instead form high-pressure gas bubbles.

மாறாக உயர் அழுத்த வாயு குமிழ்களை உருவாக்குகின்றன.

When these bubbles reach the surface,

இந்த குமிழ்கள் மேற்பரப்பை அடையும் போது,

they can burst with the force of a gunshot.

அவை துப்பாக்கிச் சூட்டின் சக்தியுடன் வெடிக்கும்.

And when millions of bubbles explode simultaneously,

லட்சக்கணக்கான குமிழ்கள் ஒரே நேரத்தில் வெடிக்கும் போது,

the energy can send plumes of ash into the stratosphere.

அந்த ஆற்றல் அடுக்கு மண்டலத்திற்கு சாம்பல் மூட்டத்தை அனுப்பும்.

But before they pop, they act like bubbles of C02 in a shaken soda.

ஆனால் அவை வெடிக்கும் முன், அவை குலுக்கிய சோடாவில் உள்ள

C02 குமிழ்கள் போல செயல்படுகின்றன.

Their presence lowers the magma’s density,

அவற்றின் இருப்பு மாக்மாவின் அடர்த்தியைக் குறைத்து பூமியின்

and increases the buoyant force pushing upward through the crust.

மேல்அடுக்கின் வழியாக மேல்நோக்கித் தள்ளும் மிதக்கும் சக்தியை அதிகரிக்கிறது.

Many geologists believe this process was behind the Paricutin eruption

பல புவியியலாளர்கள் இந்த செயல்முறை மெக்ஸிகோவில் பாரிகுடின்

வெடிப்பின் பின்னணியில் இருப்பதாக நம்புகின்றனர்.

in Mexico.

There are two known natural causes for these buoyant bubbles.

இந்த மிதக்கும் குமிழ்களுக்கு இரண்டு அறியப்பட்ட இயற்கை காரணங்கள் உள்ளன.

Sometimes, new magma from deeper underground

சில நேரங்களில், ஆழமான நிலத்தடியில் இருந்து புதிய மாக்மா கூடுதல்

brings additional gassy compounds into the mix.

வாயு கலவைகளை கலவையில் கொண்டு வருகிறது.

But bubbles can also form when magma begins to cool.

ஆனால் மாக்மா குளிரத் தொடங்கும் போதும் குமிழ்கள் உருவாகலாம்.

In its molten state, magma is a mixture of dissolved gases and melted minerals.

அதன் உருகிய நிலையில், மாக்மா வாயுக்கள் மற்றும் உருகிய தாதுக்களின் கலவையாகும்.

As the molten rock hardens, some of those minerals solidify into crystals.

உருகிய பாறை கடினமடைகையில், அவற்றில் சில கனிமங்கள் படிகங்களாக மாறுகின்றன.

This process doesn’t incorporate many of the dissolved gasses,

இந்த செயல்முறையானது பல கரைந்த வாயுக்களை இணைக்காது,

resulting in a higher concentration of the compounds

இதன் விளைவாக வெடிக்கும் குமிழிகளை உருவாக்கும்

that form explosive bubbles.

சேர்மங்களின் அதிக செறிவு ஏற்படுகிறது.

Not all eruptions are due to rising magmastatic pressure—

அனைத்து வெடிப்புகளும் மாக்மாஸ்டேடிக் அழுத்தம் அதிகரிப்பதால் ஏற்படுவதில்லை -

sometimes the weight of the rock above can become dangerously low.

சில சமயங்களில் மேலே உள்ள பாறையின் எடை ஆபத்தான முறையில் குறைவாக இருக்கலாம்.

Landslides can remove massive quantities of rock from atop a magma chamber,

நிலச்சரிவுகள் ஒரு மாக்மா பகுதியின் மேல் இருந்து பாரிய அளவிலான பாறைகளை அகற்றி,

dropping the lithostatic pressure and instantly triggering an eruption.

லித்தோஸ்டேடிக் அழுத்தத்தைக் குறைத்து, உடனடியாக வெடிப்பைத் தூண்டும்.

This process is known as “unloading”

இந்த செயல்முறை “இறக்குதல்” என்று அழைக்கப்படுகிறது,

and it’s been responsible for numerous eruptions,

மேலும் இது 1980 இல் செயின்ட் ஹெலன்ஸ் மலையின் திடீர் வெடிப்பு

including the sudden explosion of Mount St. Helens in 1980.

உட்பட பல வெடிப்புகளுக்கு காரணமாகும்.

But unloading can also happen over longer periods of time

ஆனால் பனிப்பாறைகள் அரிப்பு அல்லது உருகுதல் போன்றவற்றால்

due to erosion or melting glaciers.

இறக்குதல் நீண்ட காலத்திற்கு நிகழலாம்.

In fact, many geologists are worried that glacial melt

உண்மையில், பல புவியியலாளர்கள் காலநிலை மாற்றத்தால் ஏற்படும் பனிப்பாறை

caused by climate change could increase volcanic activity.

உருகுவது எரிமலை செயல்பாட்டை அதிகரிக்கக் கூடும் என்று கவலைப்படுகிறார்கள்.

Finally, eruptions can occur when the rock layer is no longer strong enough

இறுதியாக, கீழே உள்ள மாக்மாவைத் தடுக்கும் அளவுக்கு பாறை அடுக்கு

to hold back the magma below.

வலுவாக இல்லாதபோது வெடிப்புகள் ஏற்படலாம்.

Acidic gases and heat escaping from magma

மாக்மாவிலிருந்து வெளியேறும் அமில வாயுக்கள் மற்றும் வெப்பம்,

can corrode rock through a process called hydrothermal alteration,

ஹைட்ரோதெர்மல் ஆல்டரேஷன் எனப்படும் செயல்முறையின் மூலம் பாறையை அரித்து,

gradually turning hard stone into soft clay.

படிப்படியாக கடினமான கல்லை மென்மையான களிமண்ணாக மாற்றும்.

The rock layer could also be weakened by tectonic activity.

டெக்டோனிக் செயல்பாட்டால் பாறை அடுக்கு பலவீனமடையக்கூடும்.

Earthquakes can create fissures allowing magma to escape to the surface,

பூகம்பங்கள் மாக்மாவை மேற்பரப்பில் இருந்து வெளியேற அனுமதிக்கும் பிளவுகளை உருவாக்கலாம்

and the Earth’s crust can be stretched thin

மேலும் கண்ட தட்டுகள் ஒன்றுக்கொன்று விலகிச் செல்லும்போது

as continental plates shift away from each other.

பூமியின் மேலோடு மெல்லியதாக நீட்டிக்கப்படலாம்.

Unfortunately, knowing what causes eruptions

துரதிட்டவசமாக, வெடிப்புகளுக்கு என்ன காரணம் என்பதை அறிவது

doesn’t make them easy to predict.

அவற்றை எளிதாகக் கணிக்க முடியாது.

While scientists can roughly determine the strength and weight

விஞ்ஞானிகள் பூமியின் மேலோட்டத்தின் வலிமை மற்றும் எடையை தோராயமாக

of the Earth’s crust,

தீர்மானிக்க முடியும் என்றாலும்,

the depth and heat of magma chambers makes measuring changes

மாக்மா அறைகளின் ஆழம் மற்றும் வெப்பம் மாக்மாஸ்டேடிக்

அழுத்தத்தில் மாற்றங்களை அளவிடுவது மிகவும் கடினமாக்குகிறது.

in magmastatic pressure very difficult.

But volcanologists are constantly exploring new technology

ஆனால் இந்த பாறை சவாலைக் கையாள எரிமலை

ஆய்வாளர்கள் தொடர்ந்து புதிய தொழில்நுட்பத்தை ஆராய்ந்து வருகின்றனர்.

to conquer this rocky terrain.

Advances in thermal imaging have allowed scientists

வெப்ப படிமத்தில் ஏற்பட்ட முன்னேற்றங்களால் நிலத்தடியில்

to detect subterranean hotspots.

சூடான இடங்களை கண்டறிய விஞ்ஞானிகளை அனுமதித்துள்ளன.

Spectrometers can analyze gases escaping magma.

ஸ்பெக்ட்ரோமீட்டர்கள் மாக்மாவிலிருந்து

வெளியேறும் வாயுக்களை பகுப்பாய்வு செய்யலாம்.

And lasers can precisely track the impact of rising magma on a volcano’s shape.

மேலும் லேசர்கள் எரிமலையின் வடிவத்தில் உயரும் மாக்மாவின்

தாக்கத்தை துல்லியமாக கண்காணிக்க முடியும்.

Hopefully, these tools will help us better understand these volatile vents

இந்த கருவிகள் இந்த நிலையற்ற துவாரங்கள் மற்றும் அவற்றின் வெடிக்கும் வெடிப்புகளை

and their explosive eruptions.

நன்கு புரிந்துகொள்ள உதவும் என்று நம்புகிறோம்.