How did South African Apartheid happen, and how did it finally end? - Thula Simpson

Vertaald door: Tahlia Flora Nagekeken door: Dick Stada

On June 16th 1976,

Op 16 juni 1976

over 10,000 student protesters flooded the streets of Soweto, South Africa.

zorgden ruim 10.000 demonstrerende studenten

voor volle straten in Soweto, Zuid-Afrika.

For 28 years, South Africans had been living under Apartheid,

Al 28 jaar lang leefden Zuid-Afrikanen onder apartheid,

a strict policy of segregation that barred the country’s Black majority

een strikt segregatiebeleid dat de zwarte meerderheid uitsloot

from skilled, high-paying jobs, quality education, and much more.

van geschoolde, goedbetaalde banen, kwaliteitsonderwijs en nog veel meer.

And in 1974, the government announced schools would be forced to teach

En in 1974 kondigde de regering aan dat scholen verplicht werden

many subjects in Afrikaans—

om veel vakken in het Afrikaans te geven,

a language used primarily by the nation’s white ruling elites.

een taal die vooral gebruikt werd

door de witte, heersende elite van het land.

But when protesters rose up to fight this injustice,

Maar toen demonstranten in opstand kwamen om dit onrecht tegen te gaan,

the government's response was swift.

gaf de regering snel gehoor.

Armed police officers turned their weapons onto the crowd,

Gewapende politieagenten richtten hun wapens op de menigte

and over the following days they killed over 150 students,

en in de daaropvolgende dagen schoten ze meer dan 150 studenten neer,

including victims as young as 13.

waaronder slachtoffers niet ouder dan dertien jaar.

Even before Apartheid, South Africa’s long history of racial violence

Zelfs vóór apartheid,

had de lange geschiedenis van racistisch geweld in Zuid-Afrika

had already cost countless Black Africans their jobs, homes, and lives.

al talloze zwarte Afrikanen hun baan, huis en leven gekost.

Beginning in the 1600s,

Vanaf de jaren 1600

first Dutch and later British settlers colonized the nation,

vestigden eerst Nederlandse en later Britse kolonisten zich in het binnenland,

displacing local populations from their ancestral lands.

waardoor de lokale bevolking van hun voorouderlijk land werd verdreven.

Over the following centuries,

In de daaropvolgende eeuwen

Black Africans were segregated onto so-called native reserves;

werden zwarte Afrikanen in zogenaamde inheemse reservaten geplaatst,

and by the 20th century, that meant 70% of the population

waardoor in de 20e eeuw, zeventig procent van de bevolking

was living on roughly 13% of the country’s land.

op ongeveer dertien procent van het landoppervlak woonde.

Deprived of their traditional livelihoods

Beroofd van hun traditioneel bestaan

and seeking to escape these overpopulated regions,

en in een zoektocht naar een uitweg van deze overbevolkte regio’s,

Black Africans began migrating to white-controlled areas.

begonnen zwarte Afrikanen te migreren

naar door de witte bevolking beheerste gebieden.

There, they worked for low wages on white-owned farms and mines,

Daar werkten ze voor lage lonen

op boerderijen en mijnen die in witte handen waren,

alongside the descendants of enslaved and indentured workers

samen met de afstammelingen van tot slaaf gemaakte contractarbeiders

from across Africa and Asia.

uit heel Afrika en Azië.

By 1948, this exploited labor force was a primary driver

In 1948 waren deze uitgebuite arbeidskrachten

een belangrijke drijfveer van de bloeiende economie van Zuid-Afrika.

of South Africa’s booming economy.

But economists argued that continued growth required a stable, educated,

Maar economen beweerden dat voor verdere groei,

stabiele, opgeleide Afrikaanse arbeidskrachten

and urbanized African labor force.

uit de stad nodig waren.

The ruling United Party accepted this logic,

De regerende Verenigde Partij aanvaardde deze logica,

but the rival National Party argued such a workforce

maar de rivaliserende Nasionale Party beweerde dat zulk personeel

would threaten the white ruling class.

bedreigend was voor de witte heersende klasse.

Naming their campaign Apartheid, the Afrikaans word for “separateness,”

Met hun campagne genaamd ‘apartheid’,

het Afrikaanse woord voor afgescheidenheid,

the National Party won the 1948 elections.

won de Nasionale Party de verkiezingen van 1948.

And once in power, they began forcibly relocating millions of Africans

Toen ze eenmaal de macht in handen hadden, dwongen ze miljoenen Afrikanen

back to the reserves.

om terug te keren naar de reservaten.

Under Apartheid, Black workers were considered temporary visitors

Tijdens de apartheid

werden zwarte arbeiders beschouwd als tijdelijke bezoekers

in white areas.

in witte gebieden.

They were restricted to specific zones,

Ze mochten alleen bepaalde zones betreden,

and their trade unions received no official recognition.

en hun vakbonden kregen geen officiële erkenning.

The government also abolished mixed race universities,

De regering hief ook universiteiten van gemengd ras op,

outlawed mixed marriages, segregated recreational spaces,

verbood gemengde huwelijken, scheidde recreatieruimtes

and purged the non-white population from the voters’ roll.

en haalde de niet-witte bevolking van de kiezerslijst af.

Within parliament at this time,

Binnen het parlement,

Apartheid only had a small group of outspoken opponents.

kende apartheid slechts een kleine groep uitgesproken tegenstanders.

But outside the government,

Maar buiten de regering

three political groups were leading a popular resistance against the regime:

leidden drie politieke groeperingen een volksverzet tegen het regime.

the Communist Party, which was then legally banned in 1950,

De Communistische Partij, die wettelijk werd verboden in 1950,

their allies in the African National Congress,

hun bondgenoten in het Afrikaans Nationaal Congres

and later, a splinter group called the Pan-Africanist Congress.

en later een splintergroepering genaamd het Pan-Afrikaans Congres.

Despite some ideological differences,

Ondanks enkele ideologische verschillen,

all three groups worked to mobilize the masses

werkten de groepen aan het mobiliseren van de massa tegen apartheid

against Apartheid by non-violent methods.

op een geweldloze manier.

But the National Party wasn’t as restrained.

Maar de Nasionale Party hield zich niet in.

On March 21st, 1960, policemen massacred demonstrators at a PAC rally,

Op 21 maart 1960

vermoordden politieagenten demonstranten tijdens een PAC-bijeenkomst,

and within weeks, the ANC and PAC were outlawed.

en binnen enkele weken werden het ANC en de PAC verboden.

These events radicalized anti-Apartheid leaders,

Door deze gebeurtenissen werden anti-apartheidsleiders radicaler.

and in December of 1961,

En in december 1961

Nelson Mandela and other ANC and Communist Party activists

richtten Nelson Mandela

en andere activisten van het ANC en de Communistische Partij

established the resistance’s armed wing.

een gewapende vleugel van het verzet op.

While the conflict grew increasingly violent,

Terwijl het conflict steeds heftiger werd,

the 1960s saw consistent economic growth throughout South Africa.

kenden de jaren zestig een gestage economische groei

in heel Zuid-Afrika.

The National Party attributed this to the success of Apartheid,

De Nasionale Party schreef dit toe aan het succes van apartheid,

but it was actually due to further exploitation.

maar het kwam daadwerkelijk door verdere uitbuiting.

Employers were illegally hiring Black laborers

Werkgevers namen illegaal zwarte arbeiders in dienst

for positions affluent white workers didn’t want to fill.

voor functies die rijke witte arbeiders niet wilden uitvoeren.

And since this prosperity was flowing disproportionately

En omdat deze welvaart onevenredig

to the ruling white minority,

naar de heersende witte minderheid stroomde,

the government happily turned a blind eye.

kneep de regering prettig een oogje toe.

Meanwhile, the National Party leveraged global anti-communist sentiment

Ondertussen maakte de Nasionale Party gebruik

van wereldwijde anticommunistische sentimenten

to demonize its adversaries.

om haar tegenstanders te demoniseren.

In 1963, they tried Mandela and ten others for advancing communism

In 1963 berechtten ze Mandela en tien anderen

voor het bevorderen van het communisme

and training recruits in guerrilla warfare.

en het trainen van rekruten in guerrilla-oorlogvoering.

Eight of the defendants were sentenced to life in prison,

Acht van de beklaagden werden veroordeeld tot een levenslange straf,

and many remaining anti-Apartheid leaders were forced into exile.

en de overgebleven anti-apartheidsleiders werden verbannen.

Over the next decade,

In de komende tien jaar

a generation of student activists rose up to continue the fight,

kwam een generatie studentenactivisten in opstand om de strijd voort te zetten,

led in part by Steve Biko and the South African Students Organization.

onder leiding van Steve Biko en de Zuid-Afrikaanse Studentenvereniging.

Following the Soweto Massacre, student protesters spread nationwide.

Na het bloedbad in Soweto

verspreidden studentendemonstranten zich in heel het land.

But police violently smothered these demonstrations,

Maar de politie onderdrukte op geweldadige wijze deze demonstraties,

killing over 600 protesters by early 1977.

waardoor begin 1977 meer dan 600 demonstranten omkwamen.

That same year, Biko was taken into police custody

In datzelfde jaar werd Biko door de politie in hechtenis genomen

and killed in a brutal assault.

en gedood bij een gewelddadige aanval.

In response to this violence,

Als reactie op dit geweld,

the international community finally called for an end to Apartheid,

riep de internationale gemeenschap op tot het beëindigen van apartheid,

with some countries enacting trade embargoes against South Africa.

waarbij sommige landen handelsembargo’s tegen Zuid-Afrika uitvaardigden.

The state attempted to launch a reform process,

De staat probeerde een hervormingsproces te lanceren

creating separate parliaments for the country's white,

door aparte parlementen op te richten

voor de witte, niet-witte en Indiase bevolking van het land.

non-white, and Indian populations.

But the exclusion of the African majority led to more nationwide rioting.

Maar de uitsluiting van de Afrikaanse meerderheid

leidde tot meer rellen in het land.

So when F.W. de Klerk, a long-time supporter of Apartheid,

Dus toen F.W. de Klerk, lange tijd voorstander van apartheid,

came to power in 1989,

in 1989 aan de macht kwam,

he concluded the only way to ensure white survival was to end the policy.

besloot hij dat witte mensen alleen kunnen voortbestaan

door een einde te maken aan het beleid.

On February 2nd, 1990,

Op 2 februari 1990

de Klerk shocked the world by unbanning the ANC,

schokte De Klerk de wereld door het ANC in ere te herstellen,

Mandela vrij te laten

releasing Mandela,

and calling for constitutional negotiations.

en op te roepen tot constitutionele onderhandelingen.

Four years later, in the nation’s inaugural all-inclusive elections,

Vier jaar later

tijdens de eerste multiraciale verkiezingen van het land,

Mandela became South Africa’s first Black president.

werd Mandela gekozen tot de eerste zwarte president van Zuid-Afrika.

But today, the national trauma of Apartheid can still be keenly felt,

Maar tegenwoordig

is het trauma van apartheid nog steeds scherp voelbaar,

and many wounds from this period have yet to fully heal.

en veel wonden uit deze periode zijn nog niet volledig genezen.