Why should you read Dante’s “Divine Comedy”? - Sheila Marie Orfano

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

“Abandon all hope, ye who enter here… ”

"ဒီကို ဝင်လာသူ အပေါင်းတို့၊ မျှော်လင့်ချက်အားလုံး စွန်လွှတ်ခဲ့ပါ။"

Inscribed above the Gate of Hell,

လို့ဆိုပြီး ငရဲတံခါး အထက်မှာ ကမ္ပည်းထိုးထားတယ်။

these ominous words warn dark tidings for Dante

ဒီနိမိတ်ဆိုး စကားလုံးတွေဟာ Dante အတွက် ငရဲခန်း အဆင်းမှာ

as he begins his descent into inferno.

မကောင်းတဲ့ သတင်းစကားကို သတိပေးတာပါ၊

Yet despite the grim tone,

မနှစ်သက်စရာ လေသံဆိုပေမည့်

this prophecy sets into motion what is perhaps the greatest love story ever told;

ဒီဗျာဒိတ်က ပြောခဲ့ဖူးသမျှ အကြီးကျယ်ဆုံး ဖြစ်လောက်တဲ့ ပုံပြင်ကို အသက်သွင်းတာပါ။

an epic journey that encompasses both the human and the divine.

လူသားနဲ့ နတ် နှစ်ခုစလုံး လွှမ်းခြုံတဲ့ ခရီးရှည်ကြီးတစ်ခုပါ။

But for Dante to reach benevolent salvation,

ဒါပေမဲ့ Dante အတွက် ကရုဏာ ကယ်တင်ခြင်းဆီရောက်ဖို့

he must first find his way through Hell.

သူဟာ ငရဲကနေ ထွက်တဲ့လမ်းကို အရင်ရှာရမှာပါ။

This landscape of torture is the setting for "Inferno,"

ဒီနှိပ်စက်မှုရဲ့ နောက်ခံရှုခင်းက "မီးငရဲ"အတွက် ဆင်ထားတယ်။

the first in a three-part narrative poem

အပိုင်း ၃ ပိုင်း ဇာတ်ကြောင်းပြော ကဗျာရဲ့ ပထမပိုင်းကို

written by Dante Alighieri in the 14th century.

Dante Alighieri က ၁၄ ရာစု မှာ ရေးခဲ့တာပါ။

Casting himself as the protagonist,

သူ့ကိုယ်တိုင် ဇာတ်ဆောင်အဖြစ်ထားရင်း

Dante travels deeper and deeper into Hell’s abyss,

Dante ဟာ ငရဲရဲ့ အသူတစ်ရာချောက်ထဲကို နက်သထက် နက်ကာ ဆင်းသွားတယ်၊

witnessing obscene punishments distinct to each of its nine realms.

လောက ကိုးပါးရဲ့တစ်ခုချင်းကို ထင်ရှားစေတဲ့ မြင်မကောင်းတဲ့ပြစ်ဒဏ်တွေကို ကြုံတွေ့ရင်းပါ

Beginning in Limbo, he travels through the circles of Lust, Gluttony, Greed, Wrath,

Limbo မှာ အစပြုရင်း တပ်မက်မှု၊ အစားကြူးမှု၊ လောဘ၊ ဒေါသ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊

Heresy, Violence, and Fraud,

ကြမ်းကြုတ်မှု၊လိမ်လည်မှု စက်ဝန်းတွေကနေ

to the horrific ninth circle of Treachery,

ဆာတန်မာရ်နတ် ကိုယ်တိုင်ရဲ့ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေအောက်မှာ

where sinners are trapped under the watchful eyes of Satan himself.

ပိတ်မိနေတဲ့ အပြစ်သားတွေရှိတဲ့ ကြောက်စရာ နဝမ သစ္စာဖောက်မှု စက်ဝန်းအထိ ခရီးဆက်တယ်။

The following two parts, "Purgatorio" and "Paradiso," continue Dante’s journey,

နောက်နှစ်ပိုင်း "သန့်စင်ပေးရာဘုံ" နဲ့ "သုခဘုံ" က Dante ရဲ့ ခရီးကို ဆက်တယ်၊

as he scales the Mount of Purgatory

သန့်စင်ရာဘုံရဲ့ တောင်ကို တွယ်တက်ပြီး

and ascends the nine celestial spheres of Heaven.

ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ နယ်ပယ် ကိုးခုကို သူ တက်တာကြောင့်ပါ။

Written together over 10 years, these 3 sections comprise the "Divine Comedy"–

၁၀ နှစ်ကျော် တစ်ပြိုင်တည်း ရေးခဲ့တဲ့ ဒီ ၃ ပိုင်းက "Divine Comedy" မှာ ပါဝင်တယ်၊

an allegorical imagining of the soul’s journey towards God.

ဘုရားသခင်ဆီသွားတဲ့ စိတ်ဝိဉာဉ် ခရီးရဲ့ ပမာဆောင်ထားတဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်းတစ်ခုပါ။

But Dante’s "Divine Comedy" is more than just religious allegory.

ဒါပေမဲ့ Dante ရဲ့ Divine Comedy ဟာ ဘာသာရေး ပုံဆောင်မှုတစ်ခုတင်မက

It’s also a witty, scathing commentary on Italian politics.

အီတာလျံ နိုင်ငံရေးအပေါ် ဟာသဉာဏ်ရွှင်တဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဝေဖန်မှုလည်းဖြစ်ပါတယ်။

A soldier and statesman from Florence, Dante was staunchly faithful to God,

ဖလောရင့် စစ်သားနဲ့ နိုင်ငံရေးသုခမိန် Dante ဟာ ဘုရားသခင်ကို စွဲမြဲစွာသစ္စာရှိပေမဲ့

but often critical of the Roman Catholic Church.

မကြာခဏတော့ ရိုမန် ကသလစ် အသင်းတော်ကို ဝေဖန်ခဲ့တယ်။

He particularly disliked its rampant nepotism and practice of simony,

အထူးသဖြင့်တော့ ၎င်းရဲ့တောထနေတဲ့ ဆွေမျိုးကောင်းစားရေးဝါဒနဲ့ အပြစ်ကနေ

the buying and selling of religious favours such as pardons from sin.

ခွင့်လွတ်ပေးတာလို ဘာသာရေး ဘက်လိုက်မှုတွေ ဝယ်၊ ရောင်းတဲ့ အလေ့အထကို မနှစ်မြို့ခဲ့ဘူး။

Many groups took advantage of these corrupt customs,

အုပ်စု အတော်များများက ဒီဓလေ့တွေကို အခွင့်ကောင်းယူကြပေမဲ့

but few supported them as much as the Guelfi Neri, or Black Guelphs.

Guelfi Neri (သို့) Black Guelphs တို့လောက် ဒါတွေကို ထောက်ခံသူတွေက မရှိသလောက်ပါ။

This was a political and religious faction

ပုတ်ရဟန်းမင်းရဲ့နိုင်ငံရေး သြဇာလွှမ်းမှု

which sought to expand the pope’s political influence.

ကျယ်ပြန့်ဖို့ ကြိုးပမ်းတဲ့ နိုင်ငံရေးနဲ့ ဘာသာရေး ဂိုဏ်းတစ်ခုရှိခဲ့တယ်။

Dante was a member of the Guelfi Bianchi, or White Guelphs–

Dante က ဖလော့ရင့်ဟာ ရိုမန် လွမ်းမိုးမှုမှ ပိုလွတ်လပ် သင့်တယ်လို့ ယုံကြည်တဲ့

who believed Florence needed more freedom from Roman influence.

Guelfi Bianchi (ဝါ) White Guelphs ဂိုဏ်းရဲ့ အဖွဲ့ဝင်ပါ။

As a public representative for the White Guelphs,

White Guelphs အတွက် ကိုယ်စားပြုတဲ့ ပြည်သူတစ်ရပ်အနေနဲ့

Dante frequently spoke out against the pope’s power,

Dante ဟာ ပုတ်ရဟန်းမင်းရဲ့ အာဏာကို မကြာခဏ ဆန့်ကျင် ပြောဆိုခဲ့တယ်၊

until the Black Guelphs leveraged their position

Black Guelphs တွေက ၁၃၀၂ မှာ ဖလောရင့်ကနေ သူ့ကို ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးဖို့

to exile him from Florence in 1302.

သူတို့ရဲ့ ရားထူးကို အစွမ်းကုန် သုံးခဲ့တဲ့အထိပါ။

But rather than silencing him,

ဒါပေမဲ့ သူ့ကို နှုတ်ဆိတ်စေတဲ့အစား

this lifelong exile led to Dante’s greatest critique of all.

ရာသက်ပန် ပြည်နှင်ဒဏ်က Dante ရဲ့ အကြီးကျယ်ဆုံး ဝေဖန်မှုကို ဖြစ်စေခဲ့တယ်။

Dishonored and with little hope of return,

ဂုဏ်သရေပျက်ကာ မျှော်လင့်ချက်မဲ့ သလောက် အပြန်မှာ

the author freely aired his grievances with the Church and Italian society.

စာရေးသူဟာ အသင်းတော်နဲ့ အီတလီလူမှုအဖွဲ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ နာကြည်းချက်တွေကိုရင်ဖွင့်ခဲ့တယ်။

Writing the "Divine Comedy" in Italian,

ပညာတတ် အထက်တန်းလွှာတွေရဲ့

rather than the traditional Latin of the educated elite,

အစဉ်အလာ လက်တင်ဘာသာထက် "Divine Comedy" ကို အီတလီဘာသာနဲ့ ရေးခြင်းက

Dante ensured the widest possible audience for his biting political commentary.

Dante ဟာ သူ့ရဲ့ပက်စက်တဲ့ နိုင်ငံရေး ဝေဖန်ချက်ကို အကျယ်ဆုံး ပရိတ်သတ်ရစေတယ်။

In the "Inferno’s" circle of the Wrathful,

"မီးငရဲ"ရဲ့ အမျက်ဒေါသ စက်ဝန်းထဲမှာ

Dante eagerly witnesses sinners

Dante ဟာ အပြစ်သားတွေက Black Guelph Filippo ကို

tear Black Guelph Filippo Argenti limb from limb.

ကိုယ်တစ်ပိုင်းစီ ဆုတ်ဖြဲတာကို စိတ်အားထက်သန်စွာ မြင်တွေ့ခဲ့ရတယ်။

In the circle of Fraud,

လိမ်ညာမှု စက်ဝန်းထဲမှာ

Dante converses with a mysterious sinner burning in the circle’s hottest flames.

Dante ဟာ စက်ဝန်းရဲ့ အပူဆုံးမီးလျှံတွေထဲမှာ ဆန်းပြားတဲ့ အပြစ်သားနဲ့ စကားပြောခဲ့တယ်။

He learns that this is Pope Nicholas III,

ဒါက Pope Nicholas III လို့ သူ သိခဲ့ရတယ်၊

who tells Dante that his two successors will take his place when they die—

သူ့ကို ဆက်ခံသူ နှစ်ယောက် သေရင် သူ့နေရာကို ယူကြလိမ့်မယ်လို့ Dante ကို ပြောတဲ့သူပါ။

all three guilty of simony and corruption.

သုံယောက်စလုံးဟာ ဘက်လိုက်မှုနဲ့ ခြစားမှု အပြစ်ရှိသူတွေပါ။

Despite the bleak and sometimes violent imagery in "Inferno,"

"မီးငရဲ" မှာစိတ်ဓာတ်ကျစရာနဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ နိမိတ်ပုံဆိုပေမည့်

the "Divine Comedy" is also a love story.

"Divine Comedy" ဟာ အချစ်ပုံပြင် တစ်ပုဒ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

Though Dante had an arranged marriage

Dante ဟာ ဩဇာတိက္ကမရှိတဲ့ ဖလောရင့်

with the daughter of a powerful Florentine family,

မိသားစုတစ်စုရဲ့ သမီးနဲ့ စီစဉ်ထားတဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခု ရှိခဲ့ပေမဲ့

he had also been unrequitedly in love with another woman since he was nine years old:

ကိုးနှစ်သားကတည်းက အခြား အမျိုးသမီးတစ် ယောက်နဲ့ တစ်ဘက်သတ် ချစ်နေတာလည်း ရှိခဲ့တယ်။

Beatrice Portinari.

Beatrice Portinari ပါ။

Despite allegedly meeting just twice, she became Dante’s lifelong muse,

အဆိုအရ နှစ်ကြိမ်သာ ဆုံပေမဲ့ သူဟာ Dante ရဲ့ ရာသက်ပန် စျာန်ဝင်စားမှု ဖြစ်လာတယ်၊

serving as the inspiration and subject for many of his works.

သူ့လက်ရာများစွာအတွက် စေ့ဆော်မှုနဲ့ အကြောင်းအရာအဖြစ် ဖြည့်ဆည်းပေးရင်းပါ။

In fact, it’s Beatrice who launches his intrepid journey into the pits of Hell

တကယ်က ငရဲတွင်းတွေဆီ သူ့ရဲ့ ရဲဝင့်တဲ့ ခရီးစဉ်နဲ့ သန့်စင်မှုတောင်ရဲ့

and up the terraces of Mount Purgatory.

လှေကားထစ်တွေကို တက်စေဖို့ အစပြုက Beatrice ပါ။

Portrayed as a powerful, heavenly figure,

အားကြီးတဲ့ ကောင်းကင်ဘုံက လာတဲ့ အသွင်အဖြစ် သရုပ်ဖော်တဲ့

she leads Dante through "Paradiso’s" concentric spheres of Heaven

သူက Dante ကို "သုခဘုံ"ရဲ့ ကောင်းကင်ဘုံ ဗဟိုတူ နယ်ပယ်တွေကနေ

until he is finally face-to-face with God.

နောက်ဆုံး ဘုရားသခင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆုံတဲ့ အထိ ခေါ်ဆောင်တာပါ။

In the centuries since its publication,

ထုတ်ဝေပြီးကတည်းက ရာစုနှစ်တွေအတွင်းမှာ

the "Divine Comedy’s" themes of love, sin, and redemption

"Divine Comedy"အချစ်၊ အပြစ်နဲ့ ပေးဆပ်ခြင်းတို့ရဲ့ ဆိုလိုရင်းသဘောတွေကို

have been embraced by numerous artists–

များစွာသော အနုပညာရှင်တွေက လက်ခံကျင့်ဆုံးနေခဲ့တာပါ၊

from Auguste Rodin and Salvador Dali, to Ezra Pound and Neil Gaiman.

Auguste Rodin နဲ့ Salvador Dali ကနေ Ezra Pound နဲ့ Neil Gaiman အတိပါ။

And the poet himself received his own belated, earthly redemption in 2008,

ဖလောရင့်မြို့တော်က နောက်ဆုံး Dante ရဲ့ ပဝေသဏီက ပြည်နှင်ဒဏ်ကိုပြန်ရုတ်သိမ်းတော့

when the city of Florence finally revoked Dante’s antiquated exile.

ကဗျာစာဆိုကိုယ်တိုင် အချိန်နှောင်းတဲ့ လောကီ ပေးဆပ်ခြင်းကို ၂၀၀၈ မှာ ရရှိခဲ့တယ်။