Why should you read Dante’s “Divine Comedy”? - Sheila Marie Orfano

Μετάφραση: Nina Triaridou Επιμέλεια: Chryssa Rapessi

“Abandon all hope, ye who enter here… ”

«Όσοι εισέρχεστε εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα...»

Inscribed above the Gate of Hell,

Χαραγμένη πάνω από την Πύλη της Κόλασης,

these ominous words warn dark tidings for Dante

αυτή η δυσοίωνη φράση προμηνύει δυσκολίες για τον Δάντη

as he begins his descent into inferno.

καθώς ξεκινάει την κάθοδό του στην κόλαση.

Yet despite the grim tone,

Κι όμως, παρά τον ζοφερό τόνο της,

this prophecy sets into motion what is perhaps the greatest love story ever told;

αυτή η προφητεία θέτει σε κίνηση ίσως τη σπουδαιότερη ιστορία αγάπης που γράφτηκε

an epic journey that encompasses both the human and the divine.

σε ένα επικό ταξίδι που περιλαμβάνει και το ανθρώπινο και το θεϊκό στοιχείο.

But for Dante to reach benevolent salvation,

Αλλά για να φτάσει ο Δάντης στη λύτρωση,

he must first find his way through Hell.

πρέπει πρώτα να διασχίσει την Κόλαση.

This landscape of torture is the setting for "Inferno,"

Αυτό το μαρτυρικό τοπίο αποτελεί την τοποθεσία της «Κόλασης»,

the first in a three-part narrative poem

του πρώτου μέρους του τριμελούς αφηγηματικού ποιήματος

written by Dante Alighieri in the 14th century.

που έγραψε ο Δάντης Αλιγκέρι τον 14ο αιώνα.

Casting himself as the protagonist,

Βάζοντας τον εαυτό του στον ρόλο του πρωταγωνιστή,

Dante travels deeper and deeper into Hell’s abyss,

ο Δάντης ταξιδεύει όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο της Κόλασης,

witnessing obscene punishments distinct to each of its nine realms.

βλέποντας τις φριχτές τιμωρίες, ξεχωριστές σε κάθε κύκλο.

Beginning in Limbo, he travels through the circles of Lust, Gluttony, Greed, Wrath,

Ξεκινώντας από τον Τόπο των Αβάπτιστων,

ταξιδεύει στους κύκλους της Λαγνείας, της Λαιμαργίας, της Απληστίας, της Οργής,

Heresy, Violence, and Fraud,

των Αιρετικών, της Βίας και της Απάτης

to the horrific ninth circle of Treachery,

ως τον ένατο φοβερό κύκλο της Προδοσίας,

where sinners are trapped under the watchful eyes of Satan himself.

όπου οι αμαρτωλοί βρίσκονται παγιδευμένοι υπό το βλέμμα του ιδίου του Σατανά.

The following two parts, "Purgatorio" and "Paradiso," continue Dante’s journey,

Τα δύο επόμενα μέρη, το «Καθαρτήριο» και ο «Παράδεισος»,

συνεχίζουν το ταξίδι του Δάντη,

as he scales the Mount of Purgatory

καθώς ανεβαίνει το βουνό του Καθαρτηρίου

and ascends the nine celestial spheres of Heaven.

και φτάνει στις εννέα ουράνιες σφαίρες του Παραδείσου

Written together over 10 years, these 3 sections comprise the "Divine Comedy"–

Γραμμένα στη διάρκεια δέκα ετών, αυτά τα τρία μέρη συνιστούν τη «Θεία Κωμωδία»,

an allegorical imagining of the soul’s journey towards God.

μια αλληγορία του ταξιδιού της ψυχής προς τον Θεό.

Αλλά η «Θεία Κωμωδία» είναι πολλά περισσότερα από μια θρησκευτική αλληγορία.

But Dante’s "Divine Comedy" is more than just religious allegory.

Είναι επίσης ένας πνευματώδης

It’s also a witty, scathing commentary on Italian politics.

και σαρκαστικός σχολιασμός της Ιταλικής πολιτικής.

A soldier and statesman from Florence, Dante was staunchly faithful to God,

Ένας στρατιώτης και πολιτικός από την Φλωρεντία,

ο Δάντης ήταν αφοσιωμένος στον Θεό,

but often critical of the Roman Catholic Church.

αλλά επικριτικός απέναντι στην Καθολική Εκκλησία.

He particularly disliked its rampant nepotism and practice of simony,

Αποδοκίμαζε ιδιαίτερα τον νεποτισμό και τη σιμωνία στην Εκκλησία,

the buying and selling of religious favours such as pardons from sin.

καθώς και την αγορά και την πώληση των συγχωροχαρτιών.

Many groups took advantage of these corrupt customs,

Πολλές ομάδες εκμεταλλεύονταν αυτές τις διεφθαρμένες πρακτικές,

but few supported them as much as the Guelfi Neri, or Black Guelphs.

αλλά λίγοι τις υποστήριζαν τόσο σθεναρά όπως οι Μαύροι Γουέλφοι.

This was a political and religious faction

Αυτοί ήταν μια πολιτική και θρησκευτική παράταξη

which sought to expand the pope’s political influence.

που προσπαθούσε να διευρύνει την πολιτική επιρροή του Πάπα.

Dante was a member of the Guelfi Bianchi, or White Guelphs–

Ο Δάντης ήταν μέλος των Άσπρων Γουέλφων,

who believed Florence needed more freedom from Roman influence.

οι οποίοι πίστευαν

ότι η Φλωρεντία χρειαζόταν να χειραφετηθεί από την επιρροή της Ρώμης.

As a public representative for the White Guelphs,

Ως δημόσιος εκπρόσωπος των Άσπρων Γουέλφων,

Dante frequently spoke out against the pope’s power,

ο Δάντης συχνά καταδίκαζε τη δύναμη του Πάπα,

until the Black Guelphs leveraged their position

μέχρι που οι Μαύροι Γουέλφοι χρησιμοποίησαν τη θέση τους

to exile him from Florence in 1302.

για να τον εξορίσουν από τη Φλωρεντία το 1302.

But rather than silencing him,

Αλλά αντί να τον σιωπήσει,

this lifelong exile led to Dante’s greatest critique of all.

αυτή η ισόβια εξορία οδήγησε στην πιο σημαντική κριτική του.

Dishonored and with little hope of return,

Ατιμασμένος και δίχως ελπίδα να επιστρέψει,

the author freely aired his grievances with the Church and Italian society.

ο συγγραφέας εξέφρασε ελεύθερα

τα παράπονά του για την Εκκλησία και την Ιταλική κοινωνία.

Writing the "Divine Comedy" in Italian,

Γράφοντας τη «Θεία Κωμωδία» στα Ιταλικά

rather than the traditional Latin of the educated elite,

και όχι στα Λατινικά, τη γλώσσα της μορφωμένης ελίτ,

Dante ensured the widest possible audience for his biting political commentary.

ο Δάντης εξασφάλισε το μεγαλύτερο δυνατό κοινό για τη σκληρή πολιτική κριτική του.

In the "Inferno’s" circle of the Wrathful,

Στον κύκλο της Οργής στην «Κόλαση»,

Dante eagerly witnesses sinners

ο Δάντης βλέπει αμαρτωλούς

tear Black Guelph Filippo Argenti limb from limb.

να διαμελίζουν τον Φίλιππο Αρτζέντι, μέλος των Μαύρων Γουέλφων.

In the circle of Fraud,

Στον κύκλο της Απάτης,

Dante converses with a mysterious sinner burning in the circle’s hottest flames.

ο Δάντης συνομιλεί με έναν μυστηριώδη αμαρτωλό

που καίγεται στις πιο καυτές φλόγες της κόλασης.

He learns that this is Pope Nicholas III,

Αργότερα ο Δάντης μαθαίνει ότι αυτός είναι ο Πάπας Νικόλαος Γ',

who tells Dante that his two successors will take his place when they die—

ο οποίος του λέει ότι οι δύο διάδοχοί του θα πάρουν τη θέση του, όταν πεθάνουν,

all three guilty of simony and corruption.

και οι τρεις τους διαπλεγμένοι με σιμωνία και διαφθορά.

Despite the bleak and sometimes violent imagery in "Inferno,"

Παρά τη σκοτεινή και συχνά βίαια εικονοποιία της «Κόλασης»,

the "Divine Comedy" is also a love story.

η «Θεία Κωμωδία» είναι μια ιστορία αγάπης.

Though Dante had an arranged marriage

Παρόλο που ο Δάντης παντρεύτηκε με συνοικέσιο

with the daughter of a powerful Florentine family,

την κόρη μιας ισχυρής οικογένειας της Φλωρεντίας,

he had also been unrequitedly in love with another woman since he was nine years old:

ήταν ερωτευμένος, δίχως ανταπόκριση, με μια άλλη γυναίκα από τα εννέα του χρόνια,

Beatrice Portinari.

τη Βεατρίκη Πορτινάρι.

Despite allegedly meeting just twice, she became Dante’s lifelong muse,

Αν και πρέπει να συναντήθηκαν μόλις δύο φορές, η Βεατρίκη έγινε η μούσα του Δάντη,

serving as the inspiration and subject for many of his works.

αποτελώντας έμπνευση, καθώς και το θέμα πολλών έργων του.

In fact, it’s Beatrice who launches his intrepid journey into the pits of Hell

Στην πραγματικότητα, η Βεατρίκη είναι αυτή

που εμπνέει το ταξίδι του Δάντη στην Κόλαση

and up the terraces of Mount Purgatory.

ως το βουνό που βρίσκεται το καθαρτήριο.

Portrayed as a powerful, heavenly figure,

Ως μια ισχυρή και ουράνιο μορφή,

she leads Dante through "Paradiso’s" concentric spheres of Heaven

η Βεατρίκη καθοδηγεί τον Δάντη στις διάφορες σφαίρες του «Παραδείσου»

until he is finally face-to-face with God.

μέχρι που ο Δάντης έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό.

In the centuries since its publication,

Στους αιώνες μετά την έκδοσή της,

the "Divine Comedy’s" themes of love, sin, and redemption

η «Θεία Κωμωδία» με τα μοτίβα της για την αγάπη, την αμαρτία και τη λύτρωση

have been embraced by numerous artists–

έχει αγαπηθεί από πολλούς καλλιτέχνες,

from Auguste Rodin and Salvador Dali, to Ezra Pound and Neil Gaiman.

από τον Ωγκύστ Ροντέν ως τον Σαλβατόρ Νταλί

και από τον Έζρα Πάουντ ως τον Νιλ Γκέιμαν.

And the poet himself received his own belated, earthly redemption in 2008,

Και ο ίδιος ο Δάντης έλαβε τη δική του δικαίωση, έστω και καθυστερημένα,

when the city of Florence finally revoked Dante’s antiquated exile.

όταν η πόλη της Φλωρεντίας το 2008 ανακάλεσε την εξορία του Δάντη.