What’s a squillo, and why do opera singers need it? - Ming Luke

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

Gripped with vengeful passion,

အငြိုးကြီးတဲ့ ဇောနဲ့ ဖမ်းစားခံရတဲ့

The Queen of the Night tears across the stage.

ညရဲ့ ဘုရင်မဟာ စင်ကို တစ်ဟုန်ထိုးတက်လာတယ်။

She begins to sing her titular aria,

သူ့ရဲ့မည်ကာမတ္တ တစ်ကိုယ်တော်တေးကို စတင်သီဆိုတယ်။

one of the most famous sections from Mozart’s beloved opera,

မိုးဇာတ်ရဲ့ အနှစ်သက်ဆုံး အော်ပရာမှ အကျော်ကြားဆုံး အပိုင်းတွေထဲက တစ်ခုပါ။

"The Magic Flute."

"The Magic Flute"ပါ။

The orchestra fills the hall with music,

သံစုံတီးဝိုင်းဟာ ခန်းမကို ဂီတသံနဲ့ ဖြည့်လိုက်ပေမဲ့

but the queen’s voice soars above the instruments.

ဘုရင်မရဲ့အသံက တူရိယာတွေရဲ့ အထက်မှာ ဝဲပျံနေတယ်။

Its melody rings out across thousands of patrons,

၎င်းရဲ့တေးသွားက ထောင်ချီတဲ့ အားပေးသူကို ဖြတ်ပြီး ထွက်ပေါ်လာတယ်။

reaching seats 40 meters away—

မီတာ ၄၀ အဝေးမှာရှိတဲ့ ထိုင်ခုံတွေဆီ ရောက်ပါတယ်။

all without any assistance from a microphone.

အားလုံးဟာ မိုက်ကရိုဖုန်း အထောက်မပံ့မပါဘူး။

How is it possible that this single voice can be heard so clearly,

ဘယ်လို့ဖြစ်ပြီး ဒီတစ်ခုတည်းသော အသံကို ဒါဇင်ချီတဲ့ တူရိယာတွေရဲ့

above the strains of dozens of instruments?

သီချင်းတွေရဲ့အထက်မှာ ကြည်ကြည်လင်လင် ကြားနိုင်ရတာလဲ။

The answer lies in the physics of the human voice,

အဖြေကတော့ လူ့အသံရဲ့ ရူပဗေဒနဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ အော်ပရာအဆိုရှင်တစ်ဦးရဲ့

and the carefully honed technique of an expert opera singer.

သေချာကျနစွာ သထားတဲ့ နည်းစနစ်မှာ တည်ရှိနေပါတယ်။

All the music in this opera house originates from the vibrations

ဒီအော်ပရာရုံထဲက တေးဂီတအားလုံးဟာ တူရိယာတွေက ဖန်တီးတဲ့

created by instruments—

တုန်ခါမှုတွေကနေ အစပြုပါတယ်။

whether it’s the strings of a violin or the vocal folds of a performer.

တယောတစ်လက်ရဲ့ ကြိုးတွေ(သို့)ဖျော်ဖြေသူရဲ့ အသံပိုင်း လွှာတွန့်တွေကဖြစ်ဖြစ်ပါ။

These vibrations send waves into the air, which our brains interpret as sound.

ဒီတုန်ခါမှုတွေက လေထဲကို လှိုင်းတွေပို့တယ်။ ဒါတွေကို ဦးနှောက်က အသံအဖြစ်သရုပ်ဖော်တယ်။

The frequency of these vibrations––

ဒီတုန်ခါမှုတွေရဲ့ ကြိမ်နှုန်းက

specifically, the number of waves per second––

အထူးသဖြင့်တော့ တစ်စက္ကန့်မှာရှိတဲ့ လှိုင်းအရေအတွက်က

is how our brains determine the pitch of a single note.

တစ်ခုတည်းသော အသံရဲ့အနိမ့်အမြင့်ကို ဦးနှောက်က သတ်မှတ်ပုံဖြစ်ပါတယ်။

But in fact, every note we hear

ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းကျတော့ ကျွန်ုပ်တို့

is actually a combination of multiple vibrations.

ကြားရတဲ့ အသံတိုင်းဟာ တုန်ခါမှု ပေါင်းစုံရဲ့ ပေါင်းစပ်မှုတစ်ခုပါ။

Imagine a guitar string vibrating at its lowest frequency.

အနိမ့်ဆုံး ကြိမ်နှုန်းမှာ တုန်ခါနေတဲ့ ဂစ်တာတစ်လက်ကို စိတ်ကူးကြည့်ပါ။

This is called the fundamental,

ဒါကို မူလလို့ ခေါ်ပြီး

and this low pitch is what our ears mostly use to identify a note.

ဒီအနိမ့်သံက အသံတစ်ခုကို ထောက်လှမ်းဖို့ နားတွေ အများစု အသုံးပြုတဲ့ဟာပါ။

But this lowest vibration triggers additional frequencies called overtones,

ဒါပမဲ့ ဒီအနိမ့်ဆုံး တုန်ခုမှုက လေသံတွေလို့ ခေါ်တဲ့ နောက်ကြိမ်နှုန်းတွေကို အစပြုတယ်။

which layer on top of the fundamental.

ဒါက မူလသံရဲ့ ထိပ်မှာ လွှာထပ်ပါတယ်။

These overtones break down into specific frequencies

ဒီလေသံတွေဟာ မိတ်ဖက်သံ (သို့) အပိုင်းတွေလို့ခေါ်တဲ့

called harmonics, or partials—

တိကျတဲ့ ကြိမ်နှုန်းတွေအဖြစ် စိတ်ဖြာပေးပြီး

and manipulating them is how opera singers work their magic.

ဒါတွေကို ကစားခြင်းက အော်ပရာအဆိုရှင်တွေ သူတို့ရဲ့မှော်ဆန်မှုကို လုပ်ကိုင်ပုံပါ။

Every note has a set of frequencies that comprise its harmonic series.

အသံတိုင်းမှာ ၎်းရဲ့ မိတ်ဖက် အစဉ်ပါတဲ့ ကြိမ်နှုန်းတစ်စုရှိတယ်။

The first partial vibrates at twice the frequency of the fundamental.

ပထမအပိုင်းက မူလရဲ့ ကြိမ်နှုန်း နှစ်ဆ တုန်ခါတယ်။

The next partial is three times the fundamental’s frequency, and so on.

နောက်တစ်ပိုင်းက မူလ ကြိမ်နှုန်း သုံးဆ စသည်ဖြင့်ပေါ့။

Virtually all acoustic instruments produce harmonic series,

လျှပ်စစ်မဟုတ်တဲ့ တူရိယာအားလုံးနီးနီးဟာ မိတ်ဖက်သံ အစဉ် ထုတ်ပေးပေမဲ့

but each instrument’s shape and material changes the balance of its harmonics.

တူရီယာတစ်ခုစီရဲ့ ပုံစံနဲ့အသားက ဒီမိတ်ဖက်သံ တွေရဲ့ ဟန်ချက်ညီမှုကို ပြောင်းလဲပေးတယ်။

For example, a flute emphasizes the first few partials,

ဥပမာ၊ ပုလွေတစ်လက်ဟာ ပထမ အပိုင်း အနည်းငယ်ကို အသားပေးပေမဲ့

but in a clarinet’s lowest register,

ကလယ်ရီနက်တစ်လက်ရဲ့ အနိမ့်ဆုံး အသံ အစဉ်ထဲမှာ

the odd-numbered partials resonate most strongly.

မကိန်း အပိုင်းတွေက အများဆုံး ပြင်းထန်စွာ အသံဟိန်းတယ်။

The strength of various partials

အပိုင်းအမျိုးမျိုးရဲ့ အားက

is part of what gives each instrument its unique sonic signature.

တူရိယာတိုင်းကို ၎င်းရဲ့ ထူးခြားတဲ့ အသံပိုင်း လက္ခဏာကို ပေးတာပါ။

It also affects an instrument’s ability to stand out in a crowd,

ဒါက လူအုပ်ထဲမှာ ပေါ်လွင်စေဖို့ တူရိယာ တစ်လက်ရဲ့ အရည်အသွေးကို သက်ရောက်သေးတာက

because our ears are more strongly attuned to some frequencies than others.

ကျွန်ုပ်တို့နားတွေဟာ အခ​ြားဟာတွေက် ကြိမ်နှုန်းတချို့ကို ပိုယဉ်ပါးလိူ့ပါ။

This is the key to an opera singer’s power of projection.

ဒါက အော်ပရာ အဆိုရှင်ရဲ့ အသံထုတ်နိုင်မှု စွမ်းအားအတွက် အဓိကပါ။

An operatic soprano—

အော်ပရာ အမြင့်ဆုံးအသံ

the highest of the four standard voice parts—

စံအသံလေးပိုင်းအနက် အမြင့်ဆုံးက တစ်စက္ကန့်ကို

can produce notes with fundamental frequencies

တုန်နှုန်း ၂၀၀၀ မှ ၅၀၀၀ ကြားမှာရှိတဲ့

ranging from 250 to 1,500 vibrations per second.

မူလ ကြိမ်နှုန်းတွေနဲ့အတူ တေးသံတွေ ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်တယ်။

Human ears are most sensitive to frequencies

လူ့နားတွေဟာ တစ်စက္ကန့် တုန်ခါမှု ၂၀၀၀ မှ ၅၀၀၀

between 2,000 and 5,000 vibrations per second.

ကြားမှာရှိတဲ့ က​ြိမ်နှုန်းတွေကို အထိမခံနိုင်ဆုံးပါ။

So if the singer can bring out the partials in this range,

ဒီတော့ အဆိုရှင်ဟာ အပိုင်းအခြားမှာ အပိုင်းတွေ ထုတ်ပေးနိုင်ရင်

she can target a sensory sweet spot where she’s most likely to be heard.

သူ့ကို ကြားနိုင်ဖို့ ဖြစ်နိုင်ခြေအရှိဆုံး သာယာတဲ့အာရုံခံတစ်နေရာကို ချိန်နိုင်တယ်။

Higher partials are also advantageous

ပိုမြင့်တဲ့ အပိုင်းတွေဟာလည်း အကျိုးပြုနိုင်တာက

because there’s less competition from the orchestra,

သံစုံတီးဝိုင်းကနေ ပိုနည်းတဲ့ ယှဉ်ပြိုင်မှုရှိတာကြောင့်ပါ။

whose overtones are weaker at those frequencies.

၎င်းရဲ့ လေသံတွေဟာ ဒီကြိမ်နှုန်းတွေမှာ ပိုအားနည်းပါတယ်။

The result of emphasizing these partials

ဒီအပိုင်းတွေကို အသားပေးခြင်းရဲ့ အကျိုးရလဒ်က

is a distinctive ringing timbre called a singer’s squillo.

အဆိုရင်ရဲ့ အမြင့်သံလို့ခေါ်တဲ့ ထင်ရှားမြည်ဟည်းတဲ့ အသံဂုဏ် တစ်ခုပါ။

Opera singers work for decades to create their squillo.

အော်ပရာအဆိုရှင်တွေဟာ အမြင့််သံကို ဖန်တီးဖို့ ဆယ်စုနှစ်ချီကာ လုပ်ရတယ်။

They can produce higher frequencies

အသံ လှိုင်းတွန့်တွေ၊ အသံလမ်းကြောင်းထဲက

by modifying the shape and tension in their vocal folds and vocal tract.

ပုံစံနဲ့ တင်းအားကို မွမ်းမံကာ ပိုမြင့်တဲ့ ကြိမ်နှုန်းတွေကို ထုတ်လုပ်နိုင်တယ်။

And by shifting the position of their tongues and lips,

သူတို့ရဲ့ လျှာတွေနဲ့ နှုတ်ခမ်း အနေအထားကို ပြောင်းတာက

they accentuate some overtones while dampening others.

အခြားသံတွေကို လျော့ပါးစေရင်း လေသံတွေကို ပေါ်လွင်စေတယ်။

Singers also increase their range of partials with vibrato—

အဆိုရှင်တွေဟာ တုန်ယင်သံနဲ့ အပိုင်းတွေရဲ့ အစဉ်ကို တိုးမြှင့်သေးတယ်။

a musical effect in which a note slightly oscillates in pitch.

အသံပေါက်တစ်ခုမှာ အသံတစ်သံဟာ အနည်းငယ် တက်ကျဖြစ်တဲ့ ဂီတ သက်ရောက်မှုတစ်ခုပါ။

This creates a fuller sound that rings out

ယှဉ်လိုက်ရင် ကျဉ်းတဲ့ တုန်သံတွေဖြစ်တဲ့ တူရိယာတွေကို

over the instruments’ comparatively narrow vibratos.

ကျော်ကာမြည်ဟည်းတဲ့ ပိုပြည့်ဝတဲ့ အသံတစ်သံကို ဒါက ဖန်တီးပေးတယ်။

Once they have the right partials,

မှန်ကန်တဲ့ အပိုင်းတွေ ရှိတာနဲ့

they employ other techniques to boost their volume.

အသံထုကို တိုးမြှင့်ဖို့ အခြားနည်းစနစ် တွေကို သုံးကြတယ်။

Singers expand their lung capacity and perfect their posture

အဆိုရှင်တွေဟာ တသမတ် ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ လေစီးဆင်းမှုအတွက် အဆုပ် အစွမ်းကို

for consistent, controlled airflow.

တိုး ချဲ့ပြီး ကိုယ်ဟန်ကို အကောင်းဆုံးမွမ်းမံတယ်။

The concert hall helps as well,

ပရိသတ်ဆီသွားတဲ့ အသံလှိုင်းတွေကို

with rigid surfaces that reflect sound waves towards the audience.

ထင်ဟပ်တဲ့ တင်းကျပ်တဲ့ မျက်နှာပြင်တေွပါတဲ့ ဖျော်ဖြေပွဲ ခန်းမကလည်။ ကူညီပါတယ်။

All singers take advantage of these techniques,

အဆိုရှင်အားလုံးဟာ ဒီနည်းစနစ်တွေကို အခွင့်ကောင်းယူပေမဲ့

but different vocal signatures demand different physical preparation.

မတူတဲ့ အသံလက္ခဏာတွေက မတူတဲ့ ရုပ်ပိုင်း ပြင်ဆင်မှုကို တောင်းဆိုတယ်။

A Wagnerian singer needs to build up stamina

Wagnerian အဆိုရှင်တစ်ဦးဟာ တေးပြုစာဆိုရဲ့ လေးနာရီကြာ

to power through the composer’s four-hour epics.

ဇာတ်လမ်းတွေတစ်လျှောက် အားသုံးဖို့ သက်လုံ တည်ဆောက်ဖို့လိုတယ်။

While bel canto singers require versatile vocal folds

တေးသွားအလှ အဆိုရှင်တွေကတော့ တွန့်လိမ်နိမ့်မြင့် တေးသွားတွေတစ်လျှောက်

to vault through acrobatic arias.

ပေါင်းကူးဖို့ စွယ်စုံရတဲ့ အသံလှိုင်းတွန့်တွေ လိုတယ်။

Biology also sets some limits—

ဇီဝဗေဒကလည်း ကန့်သတ်ချက်တွေ လုပ်တယ်။

not every technique is feasible for every set of muscles,

နည်းစနစ်တိုင်းဟာ ကြွက်သားစုတိုင်း အတွက် ဖြစ်နိုင်ခြေမရှိဘူး။

and voices change as singers age.

အဆိုရှင် အသက်ရလာတာနဲ့အမျှ အသံပြောင်းသွားတယ်။

But whether in an opera hall or a shower stall,

ဒါပေမဲ့ အော်ပရာခန်းမဖြစ်ဖြစ်၊ ရေချိုးခန်းမှာဖြစ်ဖြစ်

these techniques can turn un-amplified voices

ဒီနည်းစနစ်တွေဟာ အသံချဲစက် မပါတဲ့ အသံတွေကို ဟိန်းနေတဲ့

into thundering musical masterpieces.

ဂီက လက်ရာမွန်တွေ အဖြစ် ပြောင်းပေးနိုင်တယ်။