What Earth in 2050 could look like - Shannon Odell

Translator: Kaung Htet Thaw Reviewer: Sanntint Tint

While we’re already feeling the devastating effects

လူကြောင့်ဖြစ်လာရတဲ့ ဥတုပြောင်းလဲမှု ဆိုးကျိုးတွေကို

of human-caused climate change,

ကျွန်မတို့ အလူးအလဲခံစားနေရချိန်

governments continue to fall short on making and executing emissions pledges

နောက်ထပ် ပိုမပူနွေးလာအောင် ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှုလျှော့ချရေးလုပ်ဖို့

that would help thwart further warming.

အစိုးရတွေကတော့ ပျက်ကွက်ဆဲပါ။

So, what will our world look like in the next 30 to 80 years,

ဒီလမ်းအတိုင်း ဆက်သွားနေမယ်ဆိုရင် နောင်အနှစ် ၃၀ ကနေ ၈၀ မှာ

if we continue on the current path?

ကျွန်မတို့ကမ္ဘာ ​ဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်လာမလဲ။

While it’s impossible to know exactly how the next decade will unfold,

နောက်ဆယ်စုနှစ်ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်မယ်မှန်း အတိအကျမသိနိုင်ပေမဲ့ သိပ္ပံပညာရှင်တွေနဲ့

scientists and climate experts have made projections,

ရာသီဥတုကျွမ်းကျင်သူတွေဟာ လက်ရှိအဖြစ်အပျက်တွေအပေါ်

factoring in the current state of affairs.

အခြေခံလို့ မှန်းချက်ထုတ်ထားကြတာ ရှိပါတယ်။

This future we’re about to describe is bleak,

အခုကျွန်မတို့ပြောပြမယ့် အနာဂတ်ကတော့ ကြမ်းတမ်းပါတယ်။

but remember there’s still time to ensure it doesn’t become our reality.

ဒါပေမဲ့ အဲဒီလိုအနာဂတ် တကယ်ဖြစ်မလာအောင် လုပ်ဖို့ အချိန်ရှိသေးတာ သတိရပေးပါ။

It’s 2050.

အခု ၂၀၅၀ ရောက်သွားပါပြီ။

We’ve blown past the 1.5 degree target that world leaders promised to stick to.

ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်တွေက မကျော်စေရဘူးလို့ ဆိုထားတဲ့ ၁.၅ ဒီဂရီကို လွန်သွားပြီ။

The Earth has warmed 2 degrees since the 1800s,

ရုပ်ကြွင်းလောင်စာတွေ ထုနဲ့ထည်နဲ့ စသုံးတဲ့

when the world first started burning fossil fuels in mass scale.

၁၈၀၀ ပြည့်နှစ်တွေနဲ့ယှဉ်ရင် ကမ္ဘာ့အပူချိန် ၂ ဒီဂရီတိုးလာပြီ။

Reports on heatwaves and wildfires regularly fill the evening news.

အပူလှိုင်းနဲ့ တောမီးသတင်းတွေက ညနေခင်းသတင်းမှာ ပုံမှန်ပါတယ်။

Summer days exceed 40 degrees in London and 45 degrees in Delhi,

အပူလှိုင်းတွေဟာ ၈ ဆ ၉ ဆလောက် ပိုဖြစ်လာတော့ နွေရာသီဆိုရင် လန်ဒန်မှာ ၄၀ ဒီဂရီကျော်ပြီး

as extreme heat waves are now 8 to 9 times more common.

ဒေလီမှာ ၄၅ ဒီဂရီကျော်တယ်။

These high temperatures prompt widespread blackouts,

ဓာတ်အားပေးရေးက လေအေးပေးစက်ဖွင့်ဖို့လိုတဲ့

as power grids struggle to keep up with the energy demands

စွမ်းအင်ပမာဏကို မခံနိုင်တော့တဲ့အခါ

needed to properly cool homes.

ဓာတ်အားပြတ်တောက်တာတွေ အကြီးအကျယ်ဖြစ်တယ်။

Ambulance sirens blare through the night,

အပူလျှပ်၊ ရေဓာတ်ခန်းခြောက်၊

carrying patients suffering from heatstroke, dehydration, and exhaustion.

အားအင်ကုန်ခန်းတဲ့ လူနာတွေကို တင်သွားတဲ့ လူနာတင်ယာဉ်မြည်သံတွေ တစ်ညလုံး ဆူညံနေတယ်။

The southwestern United States, southern Africa, and eastern Australia

အမေရိကန်အနောက်တောင်ပိုင်း၊ အာဖရိက တောင်ပိုင်းနဲ့ ဩစ​တြေးလျအရှေ့ပိုင်းတို့မှာ

experience longer, more frequent, and more severe droughts.

မိုးခေါင်မှုတွေ ပိုကြာ၊ ပိုအဖြစ်များ၊ ပိုပြင်းထန်လာတယ်။

Meanwhile, the Philippines, Indonesia, and Japan

တစ်ချိန်တည်းမှာ အပူချိန်တိုးလာတော့ ရေတွေ ပိုအငွေ့ပျံပြီး

face more frequent heavy rainfall

လေထုထဲ ရေဓာတ်များလာတဲ့အခါ

as rising temperatures cause water to evaporate faster,

ဖိလစ်ပိုင်၊ အင်ဒိုနီးရှားနဲ့ ဂျပန်တို့မှာ

and trap more water in the atmosphere.

မိုးကြီးတာတွေ ပိုကြုံလာရတယ်။

As the weather becomes more erratic,

ရာသီဥတု ကမောက်ကမဖြစ်လာတာနဲ့အမျှ

some communities are unable to keep pace with rebuilding

ပျက်စီးတာတွေကို နောက်ကလိုက်ပြီး ပြန်တည်ဆောက်တာမျိုး

what’s constantly destroyed.

မလုပ်နိုင်တော့တာတွေ ဖြစ်လာတယ်။

Many move to cities,

မြို့တွေဆီ အများအပြား

where they face housing shortages and a lack of jobs.

ပြောင်းကြတော့ အိုးအိမ်နဲ့ အလုပ်အကိုင်ရှားပါးမှု ကြုံရတယ်။

A resource squeeze is felt in newborn intensive care wards,

တက်လာတဲ့ အပူချိန်နဲ့ လေထုညစ်ညမ်းမှုကြောင့် အချိန်မတိုင်ခင်မွေးတဲ့၊

as the rising temperature and air pollution

ပေါင်မမီတဲ့ ကလေးတွေ ပိုမွေးလာတော့

cause higher rates of premature and underweight births.

မွေးကင်းစကလေး အနီးကပ်စောင့်ရှောက်ရေး ဌာနတွေမှာ အခက်အခဲကြုံရတယ်။

More children develop asthma and respiratory disease,

ကလေးတွေ ပန်းနာလို အသက်ရှူလမ်းကြောင်းရောဂါတွေ ပိုဖြစ်လာပြီး

and rates balloon in communities regularly exposed to forest fire smoke.

တောမီးမီးခိုးနဲ့အထိအတွေ့များတဲ့ ဒေသတွေမှာ တစ်ဟုန်ထိုး အဖြစ်များလာတယ်။

The global emissions added to the atmosphere each year

တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ် တိုးတိုးလာခဲ့တဲ့ လေထုထဲက ဓာတ်ငွေ့ပမာဏဟာ

finally start to level off, thanks to government action,

အစိုးရလုပ်ဆောင်ချက်ကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ ထပ်မတက်တော့ပေမဲ့

but it’s decades too late.

ဆယ်စုနှစ်ချီ နောက်ကျနေပြီ။

We fail to reach net zero in time.

ကာဗွန်လုံးဝမထုတ်လွှတ်ရေး အချိန်မမီတော့

As a result, by 2100 the Earth has warmed another 0.5 to 1.5 degrees.

၂၁၀၀ ပြည့်နှစ်မှာ ကမ္ဘာဟာ နောက်ထပ် ၀.၅ ကနေ ၁.၅ ဒီဂရီလောက် ပိုပူလာတယ်။

Over half of our remaining glaciers have melted.

ကျန်သေးတဲ့ရေခဲမြစ်တွေရဲ့ တစ်ဝက်ကျော် အရည်ပျော်သွားပြီ။

As the sea heats up, its volume increases due to thermal expansion.

ပင်လယ်ပြင်ဟာ ပိုပူလာလို့ ထုထည်ပွလာတယ်။

Together, this elevates sea level by well over a meter.

ဒီတော့ ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင် အနည်းဆုံး တစ်မီတာကျော် တက်လာတယ်။

Entire nations, like the Marshall Islands and Tuvalu, are uninhabitable

ကျွန်းတွေရဲ့ ဧရိယာအတော်များများ ရေအောက်ရောက်ကုန်တော့ မာရှယ်ကျွန်းစုများနဲ့

as large swaths of their islands are submerged.

တူဗာလူတို့လို နိုင်ငံတွေဟာ နေလို့မရတော့ဘူး။

Some islands, like the Maldives,

မော်လဒိုက်လို ကျွန်းတွေဟာ

spend billions building interconnected rafts

အိမ်ရာတွေ၊ ကျောင်းတွေ၊ စားသောက်ဆိုင်တွေကို

that house apartments, schools, and restaurants

ရေပေါ်ပင့်ပေးထားပြီး တစ်ခုနဲ့တစ်ခုဆက်ထားတဲ့ ဖောင်တွေ

that float above its drowned cities.

ဘီလျံနဲ့ချီ အကုန်အကျခံပြီးဆောက်လုပ်ကြတယ်။

Resettled climate migrants in Jakarta, Mumbai, and Lagos

ပိုတက်တဲ့ဒီရေနဲ့ အားကြီးတဲ့မုန်တိုင်းတွေက အဆောက်အဦတွေကို ရေထဲနှစ်ပြီး

are forced to abandon their homes once again,

အခြေခံအဆောက်အအုံတွေကို ဖျက်ဆီးပစ်တော့

as rising tides and extreme storms flood buildings and crumble infrastructure.

ရာသီဥတုကြောင့် ဂျာကာတာ၊ မွန်ဘိုင်းနဲ့ လာဂို့စ်တို့ကို ပြောင်းလာသူတွေထပ်ပြေးရတယ်။

Overall, 250 million people are displaced.

အားလုံးခြုံပြောရင်၊ လူပေါင်း သန်း ၂၅၀ အိုးအိမ်စွန့်ခွာရတယ်။

Some affluent cities like New York and Shanghai attempt to adapt,

ချမ်းသာတဲ့ နယူးယောက်၊ ရှန်ဟိုင်းလို မြို့ကြီးတွေက အဆောက်အဦ၊ လမ်းတွေ မြှင့်ပြီး

elevating buildings and roadways.

အလိုက်အထိုက်ဖြစ်အောင် လုပ်တယ်။

Ten-meter-tall seawalls line the cities’ coasts.

၁၀ မီတာမြင့် ပင်လယ်နံရံတွေက အဲဒီမြို့ကြီးတွေရဲ့ ကမ်းကို ကာရံတယ်။

Children learn about extinct sea life which once inhabited the ocean’s reefs,

ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အပူချိန်တက်လာလို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်တဲ့ ကျောက်တန်းတွေကို

all of which have vanished thanks to rising surface water temperatures.

အမှီသဟဲပြုကြတဲ့ ပင်လယ်သတ္တဝါတွေအကြောင်း ကလေးတွေ ကျောင်းမှာ သင်ရတယ်။

Grocery prices skyrocket,

အစားအစာနဲ့ ရေရှားပါးမှုဟာ

as food and water scarcity touch all communities.

ဒေသတိုင်းကို ထိခိုက်တာနဲ့အမျှ ကုန်ဈေးနှုန်းတွေ မိုးထိုးတက်တယ်။

Fruits and products long grown in the tropics and subtropics

ပြင်းထန်တဲ့ အပူလှိုင်းတွေနဲ့ စိုထိုင်းဆမြင့်လာတာပေါင်းတော့ လယ်သမားတွေ

rarely show up on shelves,

အပြင်ထွက်အလုပ်မလုပ်နိုင်တဲ့အခါ

as intense heat waves paired with increasing humidity

အပူပိုင်း၊ အပူလျော့ပိုင်းဇုန်တွေမှာ အစဉ်အဆက်စိုက်ပျိုးလာတဲ့

make it deadly for farmers to work outdoors.

သစ်သီးဝလံတွေကို ဆိုင်တွေမှာ မတွေ့ရတော့ဘူး။

Unpredictable heatwaves, droughts, and floods

ကမ္ဘာ့အစားအစာရဲ့ ၃ ပုံ ၁ ပုံကို ထုတ်လုပ်ခဲ့တဲ့

cripple small-scale farmers in Africa, Asia, and South America,

အာဖရိက၊ အာရှ၊ တောင်အမေရိက တစ်နိုင်တစ်ပိုင် လယ်သမားတွေကို ခန့်မှန်းမရတဲ့

who previously produced one-third of the world’s food.

အပူလှိုင်း၊ မိုးခေါင်မှု၊ ရေကြီးမှုတွေက ဒုက္ခပေးတယ်။

Hundreds of millions of people are pushed into hunger and famine.

သန်းရာနဲ့ချီတဲ့လူတွေ အငတ်ဘေးကြုံရတယ်။

Climate predictions can feel overwhelming and terrifying.

ဒီခန့်မှန်းချက်တွေဟာ စိတ်မောဖို့၊ ကြောက်ဖို့ကောင်းနေနိုင်ပါတယ်။

Yet many of the experts responsible for these assessments remain optimistic.

သို့တိုင်အောင် ဒီအကဲဖြတ်ချက်တွေ လုပ်နေတဲ့ ပညာရှင်တွေဟာ အကောင်းမြင်ဆဲပါ။

Since countries have first begun taking steps to lower their emissions,

နိုင်ငံတွေ ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှု လျှော့ချဖို့ စလုပ်​ကြကတည်းက

warming projections have shifted downwards.

ပူ​နွေးမှုခန့်မှန်းချက်အဆင့်တွေ ကျသွားပါတယ်။

In less than a decade, we’ve reduced our projected emission rates

ဆယ်စုနှစ်တစ်ခု မပြည့်ခင်မှာပဲ ခန့်မှန်းထားတဲ့ ထုတ်လွှတ်မှုနှုန်းတွေ

so that we’re no longer on track to hit nearly 4 degrees of warming.

ကျသွားလို့ ၄ ဒီဂရီလောက် ပိုပူလာမယ့် အရေးကိုတော့ ရှောင်နိုင်လိုက်ပါတယ်။

Policies that invest in renewable energy sources,

ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင်မှာ ရင်းနှီးတာ၊ ရုပ်ကြွင်းလောင်စာ

cut fossil fuel production, support electric transportation,

လျှော့တာ၊ လျှပ်စစ်ပို့ဆောင်ရေးသုံးတာ၊ သစ်တောထိန်းတာ၊ စက်ရုံတွေကို

protect our forests, and regulate industry

စည်းကမ်းကြပ်မတ်တာ စတဲ့ မူဝါဒတွေဟာ ဥတုပြောင်းလဲမှုရဲ့

can help mitigate the worst effects of climate change.

အဆိုးဆုံးသက်ရောက်မှုတွေကနေ ကာကွယ်ပေးနိုင်ပါတယ်။

But climate experts have also stressed that current policies and pledges

ဒါပေမဲ့ အခုလက်ရှိမူဝါဒတွေ၊ ကတိကဝတ်တွေဟာ အရှိန်နဲ့ ပမာဏအားဖြင့် မလုံလောက်ဘူးလို့

don’t go far enough— in speed or scale.

ရာသီဥတုကျွမ်းကျင်သူတွေက အလေးပေးထောက်ပြကြပါတယ်။

Enacting real change will require bold solutions,

တကယ့်အပြောင်းအလဲကို ဖော်ဆောင်ဖို့ ခိုင်မာတဲ့ ဖြေရှင်းနည်းတွေ၊

innovations, and collective action.

ဆန်းသစ်မှုတွေနဲ့ စုပေါင်းအင်အား လိုပါတယ်။

There’s still time to rewrite our future, and every tenth of a degree counts.

ကျွန်မတို့အနာဂတ်ကို ပြန်ပြင်ဖို့ အချိန်မီသေးတယ်။

၁ ဒီဂရီရဲ့ ၁/၁၀ တိုင်းက အရေးကြီးပါတယ်။