Why good ideas get trapped in the valley of death— and how to rescue them

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

They’ve passed every test, cleared every hurdle, jumped through every hoop.

စမ်းသပ်မှုတိုင်း အောင်၊တားအဆီးတိုင်းကို ရှင်းကာ ကွင်းတိုင်းကို ခုန်ကျော်ခဲ့တယ်။

Now, all that remains is to unleash them on the world.

အခုတော့ ကျန်နေတာဆိုလို့ သူတို့ကို ကမ္ဘာပေါ်မှာ လွှင့်ထုတ်ပါ။

But wait— what’s this?

ဒါပေမဲ့ နေဦး၊ ဒါက ဘာလဲ။

Ah, yes, there’s one more challenge. They must now across the valley of death.

နောက်စိန်ခေါ်မှုတစ်ခု ရှိတယ်။ အခု မရဏတောင်ကြားကို ဖြတ်ရမှာပါ။

All new products must pass through here before they reach the market.

ထုတ်ကုန်အသစ်အားလုံးဟာ စျေးကွက်ကို မရောင်ခင် မရဏတောင်ကြားကနေ ဖြတ်ရမှာပါ။

Many never make it out, and sometimes that’s OK—

အတော်များများက ဘယ်တော့မှ ထွက်မလာ နိုင်ဘဲ တစ်ခါတစ်လေမှာတော့ အဆင်ပြေကြတယ်။

if they don’t work, don’t fill a need, or for any number of other reasons.

အလုပ်မဖြစ်ရင် လိုအပ်ချက်တစ်ခုကို ဖြည့်မ ပေးပါ (သို့) အကြောင်းပြချက်များစွာအတွက်ပါ။

But inventions that could help address massive global issues also face this risk.

ဒါပေမဲ့ ဧရာမ ကမ္ဘာံ ပြဿနာတွေကို ကူညီနိင် တဲ့ တီထွင်မှုတွေဟာ ဒီဘေးလည်း ရင်ဆိုင်ရတယ်။

That’s because a technology’s potential isn’t the only factor

အောင်မြင်မယ်၊ အောင်မြင်ဘူးဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်တဲ့ တစ်ခုတည်းသော အချက်က

that determines whether it will succeed.

နည်းပညာတစ်ခုရဲ့ စွမ်းပကားမဟုတ်လို့ပါ။

The valley of death is especially risky for innovations

မရဏတောင်ကြားဟာ အနုထည်တွေနဲ့ ဆန့်ကျင်တဲ့

involving complex physical objects as opposed to software,

ရှုပ်ထွေးတဲ့ ရုပ်ဝတ္ထုတွေပါဝင်တဲ့ ဆန်းသစ်တီထွင်မှုတွေနဲ့ ဆေးဝါး၊

and for those in highly regulated industries,

ဆောက်လုပ်ရေး ကုန်ကြမ်းတွေနဲ့ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးလို

like medicine, building materials, and transportation.

လွန်ကဲစွာ စည်းကမ်းထိန်းတဲ့ လုပ်ငန်းတွေအတွက် အန္တရာယ်များတယ်။

Regulations and other obstacles aren’t inherently bad—

စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းမှုတွေနဲ့ အခြား အတားအဆီးတွေဟာ ပင်ကိုအားဖြင့် မဆိုးပါ။

they’re often designed to keep people safe—

မကြာခဏတော့ လူတွေ ဘေးကင်းစေဖို့ ပုံစံထုတ်ထားပေမဲ့

but they do tend to scare off investors,

ရင်းနှီးမြှပ်နှံသူတွေကို လန့်သွားစေပြီး

and that’s what traps good ideas in the valley of death:

ဒါက စိတ်ကူးကောင်းတွေကို မရဏ တောင်ကြားမှာ ပိတ်မိစေတာပါ။

their funding dries up before they can become profitable.

အကျိုးအမြတ် မရနိုင်ခင်မှာ ငွေကြေး ထောက်ပံ့မှုက ကုန်ခမ်းသွားတယ်။

One of the fields where this problem is most pressing today

ပြဿနာရှိတဲ့ နယ်ပယ်တွေထဲက ယနေ့ အပူတပြင်းအဖြစ်ဆုံး တစ်ခုကတော့

is zero-carbon technologies.

ကာဗွန်-သုည နည်းပညာတွေပါ။

They’re essential to our future

ဒါတွေက အနာဂတ်အတွက် မရှိမဖြစ်က

because they will help us eliminate greenhouse gas emissions

ကာဗွန်ဒိုင် အောက်ဆိုဒ် ထုတ်လွှင့်မှုတွေကို ဖယ်ရှားပြီး

and stabilize our climate.

ရာသီဥတု တည်ငြိမ်စေဖို့ ကူညီမှာမို့ပါ။

But they also have features that make them particularly vulnerable

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေမှာ မရဏတောင်ကြား အတွင်းမှာ ၎င်းတို့ကို ခံနိုင်ရည်မဲ့စေတဲ့

in the valley of death.

အင်္ဂါ ရပ်တွေရှိတယ်။

Let’s look at why that is, and how we can change it.

ဘာကြောင့်ဆိုတာနဲ့ ဘယ်လို ပြောင်းလဲနိုင်တာကို ကြည့်ရအောင်။

All new technologies must go through a development phase

နည်းပညာသစ်အားလုံးဟာ အကျိုးမအမြတ်မရနိုင်ခင်

before they can become profitable.

ဖွံ့ဖြိုးမှု အဆင့်တစ်ခုကို ဖြတ်ရမယ်။

For zero-carbon technologies,

ကာဗွန် သုည နည်းပညာတွေအတွက်

the costs of this phase are high, the timelines are long,

ဒီအဆင့် ကုန်ကျစရိတွေက မြင့်တယ်။ အချိန်မျဉ်းတွေက ရှည်တယ်။

and, in spite of the good they can do,

၎င်းတို့က လုပ်နိုင်တဲ့ ကောင်းတာရှိပေမဲ့

demand is often low because they can require big changes

ဝယ်လိုအားက မကြာခဏ နိမ့်တာက အခြေခံအဆောက်အအုံရော သုံးစွဲသူ

in both infrastructure and consumer behavior.

အမူအကျင့်မှာပါ အပြောင်းအလဲကြီးတွေ လိုအပ်လို့ပါ။

For example, electric heat pumps don’t burn fossil fuels and,

ဥပမာ လျှပ်စစ် အပူဟာ ရုပ်ကြွင်း လောင်စာတွေကနေ ပန်းမထွက်ဘူး။

when you factor in savings on energy use,

စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုကို ချွေတာရေးမှာ အကြောင်းခံအခါ

are cost-competitive with gas furnaces,

ဒါတွေက ဂက်စ်မီးဖိုတွေနဲ့ ကုန်ကျစရိတ် အတူတူဖြစ်နေပေမဲ့

but homeowners only change their heating and cooling systems every few decades.

အိမ်ရှင်တွေက ဆယ်စုနှစ် အနည်းငယ်တိုင်း အပူနဲ့ အအေး စနစ်တွေပဲ ပြောင်းလဲတယ်။

Direct air capture technologies, meanwhile,

တစ်ချိန်တည်းမှာ လေကို တိုက်ရိုက်ယူတဲ့ နည်းပညာတွေက လေထုထဲက

remove CO2 directly from the atmosphere.

CO2 ကို တိုက်ရိုက် ဖယ်ထုတ်တယ်။

We need these technologies to reach our emissions goals,

ထုတ်လွတ်မှု ပန်းတိုင်းတွေ ရောက်ရှိဖို့

and several of them have already been proven to work,

ဒီနည်းပညာတွေ လိုအပ်ပြီး အတော်များများက အလုပ်လုပ်ဖို့

but they’re at risk of getting trapped in the valley of death

သက်သေပြီးသားဆိုပေမဲ့ စျေးကြီးတာကြောင့် မရဏတောင်ကြားထဲမှာ

because they're expensive.

ပိတ်မိနေတဲ့ အန္တရာယ်နဲ့ ကြုံနေတယ်။

This creates a vicious cycle because the best way to lower costs

ဒါက ရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ သံသရာတစ်ခုကို ဖန်တီးတာက ကုန်ကျစရတ်တွေ လျှော့ချဖို့

is by, well, practicing: making more of a product and refining it.

အကောင်းဆုံးနည်းက ထုတ်ကုန်တစ်ခု ဆိုတာထက် ပိုဖန်တီးပြီး ဒါကို မွမ်းမံတာကြောင့်ပါ။

But high initial costs scare off investors,

ဒါပေမဲ့ ကနဦး မြင့်မားတဲ့ ကုန်ကျစရိတ်တွေက ရင်းနှီးမြုပ်နှံသူတွေကို လန့်စေပြီး

and without their money,

ပြီးတော့ ငွေမပါဘဲ

companies can’t continue to develop their technologies—

ကုမ္ပဏီတွေဟာ နည်းပညာတွေကို ဆက်လက် မဖွံ့ဖြိုးစေနိုင်ဘူး။

and can't ultimately decrease costs.

နောက်ဆုံး ကုန်ကျစရိတ်တွေကို လျှော့မချနိုင်ဘူး။

Fortunately, there’s a way to break this cycle:

ကံကောင်းတာက ဒီသံသရာကို ဖြတ်တောက်ဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခုရှိတာပါ။

governments can help close the gap,

ပုဂ္ဂလိက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေက

when private investors won’t fund technologies

လူမှုအကျိုးအတွက် အလားအလာ မြင့်တဲ့ နည်းပညာတွေကို

with such a high potential for social benefit.

မထောက်ပံ့တဲ့အခါ အစိုးရတွေက ဒီကွာဟချက်ကို ပိတ်ပေးနိုင်တာပါ။

This isn’t just theoretical:

ဒါက သဘောတရားသက်သက်မဟုတ်ဘူး။

in the 1990s, functioning solar panels existed,

၁၉၉၀ နှစ်လွန်တွေမှာ လည်ပတ်နေတဲ့ ဆိုလာပြားတွေ ရှိခဲ့တယ်ဆိုပေမဲ့

but weren’t widely adopted because of their cost.

ကုန်ကျစရိတ်ကြောင့် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် လက်မခံခဲ့ကြဘူး။

To change this, Germany offered government loans to companies creating solar panels,

ဒါကို ပြောင်းလဲဖို့ ဂျာမဏီက ဆိုလာပြားတွေ ဖန်တီးတဲ့ ကုမ္ပဏီတွေကို အစိုးရချေးငွေတွေ

and legally obligated utility companies

ကမ်းလှမ်းခဲ့ပြီး ဝန်ဆောင်မှုကုမ္ပဏီ တွေကို

to buy electricity produced using renewable energy.

ပြည့်မြဲစွမ်းအင်ကနေထုတ်လုပ်တဲ့ လျှပ်စစ် ဝယ်ယူဖို့ တရားဝင် တာဝန်ယူစေတယ်။

The U.S. and China followed suit by financing major solar panel projects.

US နဲ့တရုတ်တို့က ဆိုလာပြား စိမံချက်တွေကို ငွေကြေးထောက်ပံ့ရင်း လိုက်လုပ်တယ်။

The cost of solar has dropped almost 90% since 2009,

ဆိုလာ ကုန်ကျစရိတ်က ၂၀၀၉ ကတည်းက ၉၀% နီးပါး ကျဆင်းခဲ့တယ်။

making it much easier to adopt.

ဒါကို ရွေးချယ်ဖို့ ပိုလွယ်လာစေတာပါ။

A similar thing happened for wind energy:

လေစွမ်းအင်အတွက် အလားတူ အရာတစ်ခု ဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ်။

during the oil crisis of the 1970s, Denmark invested in wind power

၁၉၇၀ လွန် ရေနံကပ်ဆိုက်ကာလအတွင်း ဒိန်းမတ်က လေစွမ်းအင်မှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံပြီး

and started taxing winds’ fossil fuel-based competitors.

လေရဲ့ ရုပ်ကြွင်းလောင်စာ အခြေခံ ပြိုင်ဘက်တွေကို အခွန်စကောက်ခဲ့တယ်။

Other countries took similar steps,

တခြားနိုင်ငံတွေက အလားတူ ခြေလှမ်းတွေ

and as more wind power was generated worldwide,

လှမ်းတော့ ကမ္ဘာအနှံ့မှာ ပိုများတဲ့ လေစွမ်းအင်ကို ထုတ်ပေးတယ်။

the costs of this technology dropped dramatically.

ဒီနည်းပညာရဲ့ ကုန်ကျစရိတ်က သိသိသာသာ ကျဆင်းခဲ့တယ်။

These success stories tell us that government initiatives work—

အစိုးရ ပဏာမ ခြေလှမ်းတွေက အလုပ်ဖြစ်တာကို အောင်မြင်တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေက ပြောပြတယ်။

initiatives like boosting spending on research and development,

သုတေသနနဲ့ ဖွံ့ဖြိုးမှုမှာ ငွေကြေးသုံးတာ မြှင့်တင်သလို ပဏာမခြေလှမ်းတွေပါ။

offering tax and loan incentives to startups

ကာဗွန်-သုည နည်းပညာတွေကို ဖွံ့ဖြိုးစေချင်တဲ့

that want to develop zero-carbon technologies

ကနဦးလုပ်ငန်းတွေနဲ့ ဝယ်ချင်တဲ့ စားသုံးသူတွေကို

and consumers who want to buy them, and putting a price on carbon emissions.

အခွန်နဲ့ ချေးငွေပေးတာ၊ ကာဗွန်ထုတ်လွှတ်မှု တွေအပေါ် တနဖိုးဖြတ်တာတွေပါ။။

We need governments to do what they did for solar and wind

ပိုမိုများတဲ့ တိထွင်မှုတွေအတွက် ဆိုလာနဲ့ လေအတွက် လုပ်ခဲ့တာတွေ လုပ်ဖို့

for many more innovations.

အစိုးရတွေ လိုအပ်တယ်။

At the end of the day, ideas and inventions alone

အဆုံးမှာတော့ စိတ်ကူးတွေနဲ့ တီထွင်ဆန်းသစ်မှုတွေသက်သက်က

can’t solve our most daunting problems—

ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ပြဿနာတွေကိုဖြေရှင်းမပေးနိုင်ဘူး။

policies and markets have to be shaped

အလားအလာအရှိဆုံး နည်းပညာတွေ အောင်မြင်နိုင်ဖို့

so the most promising technologies can succeed.

မူဝါဒတွေနဲ့ စျေးကွက်တွေကို ပုံသွင်းဖို့လိုတာပါ။