How to write descriptively - Nalo Hopkinson

Ինչպե՞ս գրել գեղարվեստականոր գիրք, որ այն լինի «կենդանի»:Նալո Հոպկինսոն

Translator: Ruzanna Sargsyan Reviewer: Kristine Sargsyan

We read fiction for many reasons.

Մենք կարդում ենք գեղարվեստական գրքեր բազմաթիվ պատճառներով:

To be entertained,

Որպեսզի զվարճանանք,

to find out who done it,

պարզենք, թե ով այն արեց,

to travel to strange, new planets,

ճանապարհորդելու համար դեպի տարօրինակ, նոր մոլորակներ,

to be scared,

վախենալու,

to laugh,

to cry,

ծիծաղելու,

լացելու,

to think,

մտածելու

to feel,

զգալու,

to be so absorbed that for a while we forget where we are.

կլանվելու այն աստիճան, որ որոշ ժամանակով կտրվենք իրողությունից:

So, how about writing fiction?

Ի՞նչ կարծիքի եք գեղարվեստական գիրք գրելու մասին:

How do you suck your readers into your stories?

Ինչպե՞ս ներգրավել ընթերցողին ձեր պատմությյան մեջ:

With an exciting plot? Maybe.

Հետաքրքիր սյուժեո՞վ: Միգուցե:

Fascinating characters? Probably.

Հետաքրքիր կերպարներո՞վ: Հավանաբար:

Beautiful language? Perhaps.

Գեղեցիկ լեզվո՞վ: Գուցե:

"Billie's legs are noodles. The ends of her hair are poison needles.

«Բիլլի ոտքերը արիշտա են: Մազերի ծայրերը՝ թունավոր ասեղներ,

Her tongue is a bristly sponge, and her eyes are bags of bleach."

լեզուն ծակծկող սպունգ , աչքերը՝ խոռոչներ»:

Did that description almost make you feel as queasy as Billie?

Այս նկարագրությունից ձեզ էլ վատ չզգացի՞ք, ինչպես Բիլլը:

We grasp that Billie's legs aren't actually noodles.

Մենք հասկանում ենք, որ Բիլլի ոտքերը արիշտա չեն:

To Billie, they feel as limp as cooked noodles.

Որ Բիլլը կաղում է, և նրա ոտքերը նմանվում են եփած արիշտային:

It's an implied comparison, a metaphor.

Դա ենթադրյալ համեմատություն է կամ փոխաբերություն:

So, why not simply write it like this?

Ինչու՞ չգրել պարզապես այսպես:

"Billie feels nauseated and weak."

«Բիլլը իրեն զգում է թոյլ ու տկար»:

Chances are the second description wasn't as vivid to you as the first.

Այսպիսի նկարագրությունը առաջինի պես պատկերավոր չԷ:

The point of fiction is to cast a spell,

Գեղարվեստական գրքի իմաստը կայանում է նրանում, որ կախարդի,

a momentary illusion that you are living in the world of the story.

պատրանք ստեղծի, որ պատմության աշխարհ եք տեղափոխվել:

Fiction engages the senses,

Գեղարվեստական գիրքը դյութում է զգայարաններով,

helps us create vivid mental simulacra

օգնում է ստեղծել կերպարների պատկերավոր

of the experiences the characters are having.

հոգեկան զգացումների նմանակ:

Stage and screen engage some of our senses directly.

Տեսարանը և սյուժեն իսկույն զբաղեցնում են որոշ զգայարանները:

We see and hear the interactions of the characters and the setting.

Մենք տեսնում ենք դեպքի վայրը և լսում հերոսներին:

But with prose fiction,

Սակայն արձակում

all you have is static symbols on a contrasting background.

բոլորը ընկալվում են որպես ստատիկ հերոսներ հակապատկեր ֆոնի վրա:

If you describe the story in matter of fact, non-tactile language,

Եթե նկարագրեք պատմությունը ըստ էության, առանց զգացողությունների

the spell risks being a weak one.

ազդեցությունը կարող է թույլ լինել:

Your reader may not get much beyond interpreting the squiggles.

Ձեր ընթերցողը հնարավոր է չզգա նրբությունները:

She will understand what Billie feels like,

Նա կհասկանա, թե ինչպես է Բիլլին իրեն զգում,

but she won't feel what Billie feels.

բայց չի զգա դա:

She'll be reading, not immersed in the world of the story,

Նա կարդալու է չսուզվելով պատմության աշխարհ,

discovering the truths of Billie's life at the same time that Billie herself does.

առանց Բիլլի հետ ապրելու այն, ինչ նա ապրում է իր կյանքում:

Fiction plays with our senses:

Գեղարվեստական գիրքը խաղում է մեր զգայարաններով՝

taste,

համի,

smell,

հոտի

touch,

սենսորային,

hearing,

լսելու,

sight,

տեսողության

and the sense of motion.

և շարժման:

It also plays with our ability to abstract and make complex associations.

Նաև վերացական բարդ պատկերներ ստեղծելու ունակության հետ:

Look at the following sentence.

Նայեք հետևյալ նախադասությանը:

"The world was ghost-quiet,

«Աշխարհը հոգեղեն հանգիստ էր,

except for the crack of sails and the burbling of water against hull."

բացի նավերի կայմերի ճռճռոցներից և շրջապատող ջրի տրտնջանքից»

The words, "quiet," "crack," and "burbling,"

«Հանգիստ» ,«ճռճռոցներ» և «տրտնջանք» բառերը մեր

engage the sense of hearing.

լսողության զգայարանն են ներգրավում:

Notice that Buckell doesn't use the generic word sound.

Ուշադրություն դարձրեք, որ Բակելլը չի օգտագործել «ձայն» բառը:

Each word he chooses evokes a particular quality of sound.

Նրա ընտրած յուրաքանչյուր բառը առաջացնում է ձայնի որոշակի որակ:

Then, like an artist laying on washes of color

Այնուհետև, ինչպես նկարիչը ներկերին ավելացնում է նոր ներկեր

to give the sense of texture to a painting,

գեղանկարչության մեջ հյուսվածքի զգացում տալու համար,

he adds anoter layer, motion, "the crack of sails,"

նա ավելացնում է շարժում, որպես նոր շերտ՝ «կայմերի ճռճռոցներ»,

and touch, "the burbling of water against hull."

և հպում՝ «շրջապատող ջրի տրտնջանք»

Finally, he gives us an abstract connection

Ի վերջո, նա տալիս է մեզ վերացական կապ,

by linking the word quiet with the word ghost.

կապելով հանգիստ բառը հոգեղեն բառի հետ:

Not "quiet as a ghost,"

Ոչ թե «հանգիստ ինչպես հոգի»,

which would put a distancing layer of simile

որը կդներ հեռավորության նման մի շերտ

between the reader and the experience.

ընթերցողի և փորձառութան միջև:

Instead, Buckell creates the metaphor "ghost-quiet"

Փոխարենը, Բակելլը ստեղծում է «հոգեղեն հանգիստ»

for an implied, rather than overt, comparison.

փոխաբերությունը՝ ենթադրյալ, ոչ բացահայտ համեմատության համար:

Writers are always told to avoid cliches

Գրողներին խորհուրդ է տրվուվ, խուսափել շտամպերից,

because there's very little engagement for the reader in an overused image,

քանի որ ընթրցողին շատ քիչ է ներգրավում, օրինակ,

such as "red as a rose."

«կարմիր ինչպես վարդը» պատկերի նկարագրությունը:

But give them,

Բայց տվեք նրանց

"Love...began on a beach.

«Սերը...որ սկսվեց լողափում:

It began that day when Jacob saw Anette in her stewed-cherry dress,"

Այն օրը, երբ Յակոբը տեսավ Անետին բալի մուրաբայի գույնի զգեստով»,

and their brains engage in the absorbing task

և նրանց ուղեղը զբաղեցնում է կլանող խնդրիրըՙ,

of figuring out what a stewed-cherry dress is like.

թե ինչ տեսք ունի այդ բալի մուրաբաի գույնի զգեստը:

Suddenly, they're on a beach about to fall in love.

և հանկարծ հայտնվում են լողափում, պատաստ լինելով սիրահարվել:

They're experiencing the story at both a visceral and a conceptual level,

Զգում պատմությունը կոնցեպտուալ և որովայնախոռոչային մակարդակով,

meeting the writer halfway in the imaginative play

հանդիպելով հեղինակին կես ճամփին երևակայության խաղում,

of creating a dynamic world of the senses.

ստեղծելով զգացմունքների դինամիկ աշխարհ:

So when you write, use well-chosen words

Երբ գրում եք զգուշությամբ ընտրեք բառեր, որպիսի գործի դնեք

to engage sound, sight, taste, touch, smell, and movement.

ձայնը, տեսողությունը, համը, հպումը, հոտը և շարժումը:

Then create unexpected connotations among your story elements,

Հետո պատմությաւն տարրերի միջև ստեղծեք անսպասելի ենթատեքստ

and set your readers' brushfire imaginations alight.

ընթերցողի վառ երեւակայությունը պայթացնելու համար: