How pigeons took over the world - Elizabeth Carlen and Joanna Moles

Translator: Mahshid Moballegh Nasery Reviewer: Masoud Motamedifar

It’s the morning of June 12th, 1944

صبح روز ۱۲ ژوئن ۱۹۴۴ است

and a pigeon named Paddy is making an epic 368 kilometer journey.

و کبوتری به نام پدی در حال انجام یک سفر حماسی ۳۶۸ کیلومتری است.

He manages to dodge Nazi falcons then beats on through stormy weather,

او موفق می‌شود از شاهین‌های نازی بگریزد و سپس در هوای طوفانی به آنها می‌کوبد،

flying an average of 79 kilometers per hour for almost five hours straight.

به طور میانگین با سرعت ۷۹ کیلومتر در ساعت تقریباً پنج ساعت متوالی پرواز می‌کند.

Paddy’s carrying the first news of the D-Day invasion back to England.

پدی اولین خبر نبرد روز D را به انگلستان می‌برد.

He wins a medal for gallantry for this accomplishment.

او برای این موفقیت مدال شجاعت را به دست آورد.

Paddy was one of around 250,000 pigeons

پدی یکی از حدود ۲۵۰۰۰۰ کبوتر

used by the British during World War II to speedily transport secret messages.

مورداستفاده بریتانیایی‌ها در طول جنگ جهانی دوم برای انتقال سریع پیام‌های مخفی بود.

In fact, pigeon delivery systems are ancient human practices.

در واقع، سیستم‌های تحویل کبوتری، شیوه‎‌های باستانی بشر هستند.

Seeing their meat as a protein source

گوشتشان را به عنوان یک منبع پروتئین

and their nitrogen-rich poop as the perfect fertilizer,

و مدفوع غنی از نیتروژنشان را به عنوان کود عالی، می‌بینند،

humans brought pigeons into captivity as far back as 10,000 years ago.

انسان‌ها کبوترها را از۱۰۰۰۰ سال پیش به اسارت آوردند.

We then tapped into other traits.

سپس به ویژگی‌های دیگر دست زدیم.

Pigeons are naturally speedy and possess a powerful homing instinct

کبوترها به طور طبیعی سریع هستند و غریزه بازگشت به خانه قدرتمندی دارند

that drives them to navigate long distances

که آنها را وادار می‌کند تا از مسافت‌های طولانی

back to the location they consider “home.”

به مکانی که «خانه» می‌دانند برگردند.

So we began developing pigeon posts and breeding and training them for racing.

بنابراین ما شروع به توسعه چاپارهای کبوتر و پرورش و آموزش آنها برای مسابقه کردیم.

In a hobby called “pigeon fancying,”

در یک سرگرمی به نام «کبوتربازی»

people selected for traits like head plumage

جمعیت برای صفاتی مانند پرهای سر و

and fabulously feathered feet.

پاهای پر فوق‌العاده انتخاب شدند.

As we carried pigeons around the world, they escaped or were released,

در حالیکه کبوترها را به سراسر جهان می‌بردیم، آنها فرار کردند یا آزاد شدند،

forming the wild urban flocks we're familiar with today.

به صورت گله‌های شهری وحشی که امروزه با آنها آشنا هستیم.

Pigeons are now one of the most abundant, widespread species on the planet,

کبوترها در حال حاضر یکی از فراوان‌ترین و گسترده‌ترین گونه‌های روی کره زمین هستند.

managing to thrive in chaotic cities.

موفق در کامیابی در شهرهای پر هرج و مرج.

They owe their success to an ideal combination of traits,

آنها موفقیتشان را مدیون ترکیبی ایده‌آل از ویژگی‌ها هستند،

including some that were accentuated by humans.

از جمله برخی از آنها که توسط انسان برجسته شده است.

Unlike birds that nest on the ground or in trees,

بر خلاف پرندگانی که روی زمین یا روی درختان لانه می‌کنند،

pigeons were originally cliff-dwellers.

کبوترها در اصل ساکن صخره بودند.

City buildings mimic their natural habitat.

ساختمان‌های شهر از زیستگاه طبیعی آنها تقلید می‌کنند.

And pigeons set a notoriously low bar when it comes to homemaking.

وقتی صحبت از خانگی می‌شود کبوترها استاندارد بسیار پایینی دارند

Add some sticks to any window ledge or highway overpass

چند چوب به هر لبه پنجره یا روگذر بزرگراه اضافه کنید

and it's a great spot to raise babies.

و آن یک مکان عالی برای بزرگ کردن نوزادان است.

This unfussiness allows them to live in environments

این بی‌دغدغگی به آنها اجازه می‌دهد در محیط‌هایی زندگی کنند

where more specialized species can’t.

جایی که گونه‌های تخصصی‌تر نمی‌توانند.

As generalists, pigeons take advantage of urban food waste.

به طور عمومی، کبوترها از ضایعات مواد غذایی شهری استفاده می‌کنند.

With an organ in their throats called a crop,

با عضوی به نام چینه‌دان در گلویشان،

they can gorge themselves when food is available and store some for later.

می‌توانند زمانی که غذا در دسترس است، زیاد بخورند و مقداری را برای بعد ذخیره کنند.

They provide “crop milk” to their young instead of having to fetch them live food.

عوض‌آنکه مجبورباشندغذای زنده به بچه‌هایشان بدهند،به آنها «شیرچینه‌دان» می‌دهند.

Chicks grow quickly with this fat and protein-rich meal.

جوجه‌ها با این وعده غذایی غنی از چربی و پروتئین به سرعت رشد می‌کنند.

If conditions are right, pigeons breed year-round

اگر شرایط مناسب باشد، کبوترها در تمام طول سال تولید مثل می‌کنند

and produce new offspring every six weeks.

و هر شش هفته یک بار زاده‌های جدیدی تولید کند.

They actually have higher breeding rates in cities

آنها در واقع نرخ تولید مثل بالاتری در شهرها دارند

because of the abundance of food and shelter.

به دلیل فراوانی غذا و سرپناه.

These booming populations attract predators.

این جمعیت‌های با رشد بالا شکارچیان را جذب می‌کنند.

New York City is home to a million pigeons,

شهر نیویورک خانه یک میلیون کبوتر است،

which support large populations of raptors.

که از جمعیت زیادی از جانواران شکارچی حمایت می‌کنند.

But pigeons’ aptitude for swift flight,

اما استعداد کبوترها برای پرواز سریع،

further exploited by being bred for racing,

بیشتر در پرورش دادن برای مسابقه به کار می‌رود،

means they’re made for high speed chases.

که یعنی برای شکار با سرعت بالا ساخته شده‌اند.

Compared to barn owls, which are a similar size,

در مقایسه با جغدهای انبار که اندازه مشابهی دارند،

pigeon wing bones are thicker and more curved,

استخوان‌های بال کبوتر ضخیم‌تر و خمیده‌تر هستند،

providing extra space for muscle mass.

که برای توده عضلانی ایجاد فضای اضافی می‌کند.

They can reach speeds of 125 kilometers per hour.

آنها می‌توانند به سرعت ۱۲۵ کیلومتر در ساعت برسند.

And their large flocks ensure safety in numbers and more eyes on the lookout.

و گله‌های بزرگشان به خاطر تعداد و چشمان بیشتر برای مواظبت ایمنی را تضمین می‌کنند.

While pigeons play a starring role in urban wildlife,

در حالی که کبوترها نقش اصلی را در حیات وحش شهری بازی می‌کنند،

we’re not always enthusiastic neighbors.

ما همیشه همسایه‌های مشتاق نیستیم.

In 1966, New York’s parks commissioner coined the term “rats with wings”

در سال ۱۹۶۶، کمیسر پارک‌های نیویورک اصطلاح «موش‌های بالدار» را ابداع کرد

and it stuck.

و آن ماندگار شد.

Indeed, their poop,

در واقع مدفوع آنها،

which we originally cherished as fertilizer, presents a unique problem.

که در ابتدا به عنوان کود آن را مهم کردیم، یک مشکل منحصر به فرد ایجاد می‌کند.

Just one pigeon can leave behind 11 kilograms of acidic excrement per year,

فقط یک کبوتر می‌تواند در سال۱۱ کیلوگرم مدفوع اسیدی از خود به جای بگذارد.

which, in the United States, scales to about $1.1 billion

که در ایالات متحده سالانه به حدود ۱.۱ میلیارد دلار

in structural damage annually.

خسارت سازه‌ای می‌رسد.

Though incidents of infection are rare,

با اینکه حوادث عفونت نادر است، این مدفوع

this poop can host fungi that are harmful to people if inhaled.

می‌تواندمیزبان قارچ‌هایی باشد که اگر استنشاق شود برای افراد مضر است.

They may be numerous, noisy and a little too keen on your lunch,

آنها ممکن است زیاد، پر سر و صدا و کمی بیش از حد علاقه‌مند به ناهارتان باشند،

but the pigeons that swirl around us

اما کبوترهایی که دور ما می‌چرخند

are evidence of an ancient, ongoing relationship.

شواهدی از یک رابطه قدیمی و مداوم هستند.

Their rise to world domination has been a collaborative effort.

پیشرفت آنها برای تسلط بر جهان تلاشی مشترک بوده است.

For better or for worse, we did this to ourselves.

خوب یا بد، ما این کار را خودمان کردیم.