How (and why) to read William Faulkner - Sascha Morrell

Translator: Ali Nasrabadi Reviewer: Pedram Pourasgari

You’re halfway through

شما وسط خواندن یکی از بهترین رمان‌های قرن بیستم هستید،

what’s supposedly one of the greatest novels of the 20th century,

but nothing quite makes sense.

اما هیچ چیز برایتان کاملاً منطقی نیست.

Narrating characters offer clashing versions of the same story

شخصیت‌های روایتگر، نسخه‌های متضادی از یک داستان را ارائه می‌دهند

and often seem unsure who, what, or when they’re talking about.

اغلب به نظر می‌رسد که مطمئن نیستند

درباره چه کسی، چه چیزی یا چه زمانی صحبت می‌کنند.

Seemingly minor details trigger intense emotional reactions you don't understand.

جزئیات ظاهراً کوچک

باعث ایجاد واکنش‌های عاطفی شدیدی می‌شوند که شما درک نمی‌کنید.

And the prose is loaded with convoluted sentences and outlandish imagery.

و نثر پر از جملات پیچیده و تصویرسازی غیرمعمول است.

Confused? Good— that means you’re on the right track.

گیج شدید؟ خب—این بدان معناست که در مسیر درستی قرار دارید.

William Faulkner is considered one of America’s most remarkable

ویلیام فاکنر یکی از برجسته‌ترین و پرتکلف‌ترین نویسندگان آمریکاست.

and perplexing writers.

Fortunately, he wasn’t just toying with his audience.

خوشبختانه، او فقط با مخاطبانش بازی نمی‌کرد.

Faulkner used confusion intentionally,

فاکنر عمداً از ابهام استفاده کرد تا

to explore the most mysterious parts of the human mind

اسرارآمیزترین قسمت‌های ذهن انسان را کشف کند

and investigate pressing issues of personal, racial, and regional identity.

و مسائل فوری شخصی، نژادی و منطقه‌ای را مورد بررسی قرار دهد.

The result is a body of work that’s shocking, inventive, and often hilarious—

نتیجه یک مجموعه اثر است که شوکه کننده، خلاق، و اغلب خنده‌دار است

but above all, challenging.

اما مهم‌تر از همه، چالش برانگیز است.

پس خوانندگان برای گشت و گذار در هزارتوی ادبی او

So what clues should readers look for to navigate his literary labyrinths?

باید به دنبال چه سرنخ هایی بگردند؟

Many of Faulkner’s novels are set in the fictional county of Yoknapatawpha—

خیلی از رمان‌های فاکنر در شهرستان تخیلی «یوکناپاتاوفا» روایت می‌شوند

a fantastical reimagining of Lafayette County, Mississippi,

یک بازسازی خیالی از شهر لافایتِ لوئیزیاناست که

where he spent most of his life.

بیشتر عمرش را در آن گذراند.

Born in 1897, Faulkner grew up steeped in oral storytelling traditions,

فاکنر که در سال ۱۸۹۷ به دنیا آمد، در میان سنت‌های روایت شفاهی غرق شده بود،

from folklore and family histories to local legends of Civil War glory.

از افسانه‌ها و تاریخ خانوادگی گرفته تا افسانه‌های محلی از شکوه جنگ داخلی.

However, these grand myths didn’t match the messy reality of the American South,

با این حال، این اساطیر بزرگ با واقعیت درهم و برهم جنوب آمریکا،

divided by racist Jim Crow laws

که با قوانین نژادپرستانه جیم کرو تقسیم شده بود

and plagued by the legacies of slavery and colonial violence.

و تحت تاثیر میراث برده‌داری و خشونت استعماری بود، همخوانی نداشت.

All these tensions come alive inside Yoknapatawpha.

تمام این تنش‌ها در «یوکناپاتاوفا» زنده می‌شوند.

Full of horror, humor, and human tragedy,

داستان‌های فاکنر که مملو از وحشت، شوخ‌طبعی و فاجعه انسانی‌ست،

Faulkner’s stories feature many memorable characters,

شخصیت‌های بسیار خاطره‌انگیزی دارند؛

like the spurned bride who sleeps beside her would-be husband’s corpse,

مانند عروس طرد شده‌ای که کنار جسد کسی می‌خوابد که قرار بود همسرش شود،

or the duped sharecropper obsessively hunting for imaginary coins.

یا کشاورز گول‌خورده‌ای که به طور وسواسی به دنبال سکه‌های خیالی می‌گردد.

At first glance, these characters seem grotesquely absurd.

در نگاه اول، این شخصیت‌ها به طور غیرمعمولی عجیب و غریب به نظر می‌رسند

But under the surface, they all reflect his obsession

اما در واقع تمامی آن‌ها بازتاب‌دهنده‌ی علاقه‌ی شدید فاکنر

with how people process the past—

به اینکه چگونه مردم گذشته را پردازش می‌کنند، است.

what they stubbornly hold on to, unwittingly forget and willingly distort.

به چه چیزهایی با سماجت متوسل می‌شوند غیرعمد فراموش و عمداً تحریف می‌کنند.

Much of Faulkner’s fiction is told from multiple perspectives,

بسیاری از داستان‌های فاکنر از چندین دیدگاه روایت می‌شوند

offering the reader several versions of the story’s events.

و به خواننده چندین نسخه از رویدادهای داستان را ارائه می‌دهند

For example, “The Sound and the Fury” combines the narratives

به عنوان مثال، «خشم و هیاهو»

of Benjy, Quentin, and Jason Compson,

روایت‌های بنجی، کوئنتین و جیسون کامپسون

three brothers haunted by memories of their sister Caddy.

سه برادری که تحت تاثیر خاطراتِ خواهرشان «کدی» هستند را ترکیب می‌کند.

One brother's narration will occasionally fill the gaps left by another's,

گاهی روایت یک برادر، خلاهایی را که

روایت برادر دیگر به جا گذاشته، پر می‌کند

but just as often, their accounts contradict each other.

اما به همان اندازه اغلب، روایت‌های آن‌ها با یکدیگر متناقض است.

To make things more confusing, Benjy’s narration is disjointed in time,

برای ایجاد سردرگمی بیشتر، روایت بنجی در زمان ناپیوسته است

slipping between past and present without warning.

و بدون اخطار بین گذشته و حال در نوسان است.

Meanwhile, Quentin's section confuses fact and fantasy

در همین حال بخش کوئنتین واقعیت و فانتزی را در هم می‌آمیزد و

as it jumps backward in time from the day of his untimely death.

در زمان از روز مرگ نابهنگامش به عقب می‌رود.

Only the aggressive, money-hungry Jason attempts to embrace the present—

فقط جیسون خشن و حریص و پول‌پرست سعی می‌کند که حال را بپذیرد

but even he is constantly overtaken by past resentments.

اما حتی او نیز مدام تسلیمِ کینه‌های دیرین می‌شود.

Following these threads can be bewildering,

پیگیری این رشته‌ها می‌تواند گیج کننده باشد

but Faulkner wants the audience to share in the characters’ confusion.

اما فاکنر می‌خواهد مخاطبان در سردرگمی شخصیت‌ها شریک باشند.

This approach allows readers to understand the Compsons’

این رویکرد به خوانندگان اجازه می‌دهد تا به صورت دست اول

biases and blindspots firsthand.

تعصبات و نقاط کور کامپسون‌ها را بشناسند.

And since his characters’ distortions of the past

و از آنجا که تحریف شخصیت‌های او از گذشته

often reflect larger denials of Southern history,

اغلب منعکس کننده انکارهای بزرگتری از تاریخ جنوب است،

it also allows Faulkner to explore his own anxieties about the South.

به فاکنر اجازه می‌دهد تا نگرانی‌های خود درباره جنوب را کنکاش کند.

For example, his novel “Light in August” deliberately induces ambiguity

به عنوان مثال، رمان او «روشنایی در اوت» به طور عمدی ابهام را

about a character’s racial origins in ways that undermine rigid Jim Crow policies.

درباره منشأ نژادی یک شخصیت ایجاد می‌کند،

طوری که سیاست‌های سختگیرانه جیم کرو را زیر سوال می‌برد.

And in “Absalom, Absalom!” narrating townsfolk

در «ابشالوم، ابشالوم!» شهروندان روایت‌کننده می‌گویند که

remark that “no one knew how”

«هیچکس نمی‌دانست که چطور»

a local landowner had come into his property,

یک مالک زمین محلی به اموال خود رسیده است

and that his house was built “apparently out of nothing.”

و خانه‌اش «ظاهرا از هیچی» ساخته شده است.

This kind of evasive language shows how characters are desperate to cover up

این نوع زبان اجتنابی نشان می‌دهد که شخصیت‌ها مستاصل هستند تا

the region's intolerable history of genocide and slavery.

تاریخ غیرقابل‌تحمل نسل‌کشی و برده‌داری منطقه را لاپوشانی کنند.

But even when exploring the heaviest topics,

اما حتی هنگام بررسی و کاوش چنین موضوعات سنگینی

Faulkner spellbinds readers with verbal acrobatics.

فاکنر خواننده‌ها را با بازی‌های خیره‌کننده‌ی زبانی خود مسحور می‌کند.

One particularly bewildering sentence in “Absalom, Absalom!”

یک جمله‌ی به شدت حیران‌کننده در «ابشالوم، ابشالوم!»

runs 1,288 words long,

۱۲۸۸ کلمه است و

and features locals haggling over “violently-colored candy,”

و شامل جر و بحث مردم محلی سرِ «شکلات بیش از حد رنگارنگ»

a “cloudy swirl of chickens,” and a hard-drinking planter

یک «گرداب متلاطم مرغ و خروس» و یک صاحب مزرعه‌ی الکلی

who’s compared to both a worn-out cannon and a showgirl.

که با یک توپ فرسوده و رقاصه مقایسه می‌شود.

Even his jokes can breed more confusion,

حتی شوخی‌های او نیز می‌توانند منشأ سردرگمی باشند

such as when Benjy Compson conflates his sister Caddy with golf caddies.

مثل وقتی که بنجی کامپسون خواهرش «کدی» را با کَدی‌های گلف اشتباه می‌گیرد.

Reading Faulkner is rarely easy, but it is deeply rewarding.

خواندن فاکنر چندان آسان نیست اما بسیار باارزش و پر پاداش است.

He invites readers to contemplate the unreliable nature of history and memory.

او خوانندگان را دعوت می‌کند تا در ذات غیرقابل‌اعتماد تاریخ و حافظه تأمل کنند

And in teaching us to embrace confusion

و با آموختن پذیرش سردرگمی به ما

and recognize the limits of our perception,

و شناختن محدودیت‌های ادراک ما،

Faulkner can help us listen for hidden meanings

فاکنر می‌تواند به ما کمک کند تا به معانی نهانی که

in the sound and fury that surround us.

در خشم و هیاهوی پیرامون ماست، توجه کنیم.