What if we could look inside human brains? - Moran Cerf

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Hajar Almasi Reviewer: Leila Ataei

The brain is the center of all of our thoughts,

مغز مرکز تمامی افکار ما،

dreams,

رویاها،

emotions,

احساسات،

and memories.

و خاطرات ما است.

It's what makes us who we are.

ما را به آن کسی که هستیم تبدیل می‌کند.

But, there is still a lot that we don't know about the brain.

اما هنوز چیزهای بسیاری هست که درباره مغز نمی‌دانیم.

Scientists have worked for years

دانشمندان سال‌ها تلاش کرده‌اند

on trying to understand the human brain

تا مغز انسان را درک کنند

using techniques like EEG and FMRI,

با استفاده از تکنیک‌هایی مانند EEG (جمجمه نگار برقی) و

where we scan the brain from the outside.

fMRI که مغز را از بیرون اسکن می‌کنند.

But what if we could look inside the brains of humans

اما چه می‌شد اگر می‌توانستیم نگاهی به مغز انسان‌ها بیندازیم

and watch them as they work?

و آن‌ها را حین کار کردن ببینیم؟

Well, now we can

خُب، اکنون این توانیی را داریم

by looking at the brains of people

با نگاه به مغز افرادی

who are already going through surgery for clinical reasons,

که به دلایل بالینی عمل جراحی می‌کنند،

like curing epilepsy.

مانند معالجه صرع.

Epilepsy is a disease

صرع، نوعی بیماری است که

in which a faulty part of the brain

در آن بخش معیوب مغز

starts working spontaneously for no apparent reason.

بدون هیچ دلیل مشخصی شروع به کار می‌کند.

It's like an earthquake

شبیه یک زلزله است،

but inside your head.

اما درون سر.

There's no way to know in advance

هیچ راهی برای اطلاع یافتن

when a seizure will occur,

از زمان وقوع حمله وجود ندارد،

so the patients are always at risk

بنابراین بیماران همیشه در معرض خطرِ

of unexpectedly losing control.

از دست دادن کنترل غیرمنتظره قرار دارند.

There are drugs that treat epilepsy,

داروهایی وجود دارند که صرع را بهبود می‌بخشند،

but these don't always work.

اما همیشه کارساز نیستند.

Some patients who don't respond well to the drugs

برخی از بیمارانی که به داروها به خوبی واکنش نشان نمی‌دهند،

can undergo a different treatment

می‌توانند تحت درمان متفاوتی باشند

where the faulty part in their brain,

که در آن، بخش معیوب مغز آن‌ها،

the part that starts the seizures,

بخشی که حمله را آغاز می‌کند،

is surgically removed.

با عمل جراحی حذف می‌شود.

The challenge is knowing which part to take out.

چالش، دانستن این است که کدام قسمت باید برداشته شود.

How do you figure out which bit of the brain is faulty?

چطور می‌توان فهمید که کدام قسمت از مغز معیوب است؟

In order to find the exact location of the seizure onset,

به منظور یافتن محل دقیق آغاز تشنج،

doctors embed electrodes directly into the patient's brain

پزشکان الکترودها را به طور مستقیم به مغز بیمار

around the suspected seizure center.

در اطراف مرکز حمله مشکوک جاسازی می‌کنند.

The patient then stays in the hospital for a few days,

سپس بیمار برای چند روز در بیمارستان می‌ماند،

waiting to have a seizure

و در انتظار تشنج می‌ماند

with the electrodes constantly recording

با الکترودها یی که پیوسته

the activity inside his or her brain.

فعالیت درون مغز او را ثبت می‌کنند.

Yes, now we want the patient to have a seizure

بله، حالا ما می‌خواهیم که بیمار دچار صرع شود

so doctors can use the embedded electrodes

تا پزشکان بتوانند از الکترودهای تعبیه‌ شده

to measure it and learn exactly where its origin was.

برای اندازه‌گیری آن استفاده کرده و دقیقاً بدانند که منشأ آن کجا است.

After doctors are sure where the seizures

پس از این که پزشکان مطمئن شدند که

come from in the brain,

این حملات از مغز نشات می‌گیرند،

they can take the electrodes out.

می‌توانند الکترودها را بیرون بکشند.

Now they know what part of the brain they can remove

اکنون آن‌ها می‌دانند که چه بخشی از مغز را

in order to cure the patient.

می‌توانند به منظور بهبود بیمار حذف کنند.

These brain electrodes can tell us

این الکترودهای مغزی می‌توانند

more than just where the seizures happen.

چیزی بیش از آنچه که در تشنج رخ می‌دهد به ما بگویند.

Based on where the doctors place the electrodes in the brain,

براساس جایی که پزشکان الکترودها را در مغز قرار می‌دهند،

we can ask questions about what the brain does.

می‌توانیم سوالاتی در مورد آنچه که مغز انجام می‌دهد، بپرسیم.

Sometimes we find one cell that starts bursting in activity

گاهی اوقات یک سلول را پیدا می‌کنیم

every time the patient sees a particular picture,

که هر بار که بیمار یک تصویر خاص را می‌بیند، شروع به فعالیت می‌کند،

for example, a picture of Marilyn Monroe.

See, every time the patient sees Marilyn Monroe,

می‌دانید، هر بار که بیمار مرلین مونرو را می‌بیند،

some specific cells fire in the brain.

برخی از سلول‌های ویژه‌ای در مغز برانگیخته می‌شوند.

You can now know when the patient is thinking of Marilyn Monroe

حالا می‌توانید بفهمید که بیمار فقط با فکر کردن به مریلین مونرو،

just by listening to these cells fire.

از برانگیخته شدن این سلول‌ها پیروی می‌کند.

When we find one or a few of these cells with each patient,

هنگامی که یک یا چند تا از این سلول‌ها را در هر بیمار پیدا می‌کنیم،

we can then do all kinds of fancy things.

می‌توانیم هر نوع کاری تخیل می‌کردیم هم انجام دهیم.

For example, we can connect the recording electrode

به عنوان مثال، می‌توانیم ضبط الکترود را

to a cursor on a screen

به یک مکان‌نما روی صفحه متصل کنیم و

and have the patient move the cursor left or right

بیمار بتواند مکان‌نما را به راست یا چپ حرکت دهد،

just by thinking of things.

تنها با فکر کردن درباره چیزها.

This can help people

این کار می‌تواند به

who lost the ability to move their hands,

افرادی که توانایی حرکت دادنِ دست‌هایشان را ندارند

like people with spinal cord injuries or wounded soldiers,

مانند افراد دچار آسیب نخاعی یا سربازان مجروح،

by having them control a prosthetic arm

تا دست مصنوعی خود را

directly with their brain.

مستقیما با مغزشان کنترل می‌کنند.

Our brain is a brilliant device

مغز ما ابزاری هوشمندانه است

which can make predictions about the future.

که می‌تواند درباره آینده پیش‌بینی کند.

For example, we can all know

برای نمونه، همه ما می‌توانیم بدانیم

which word will appear at the end of this...

کدام کلمه در پایان این ...

sentence.

جمله ظاهر خواهد شد.

The brain can solve complicated problems,

مغز می‌تواند مشکلات پیچیده‌ای را حل کند،

imagine the entire universe,

کل جهان را تصور کند و

and grasp concepts such as infinity

مفاهیمی چون بی‌نهایت

or unicorns.

یا تک‌شاخ را درک کند.

The brain produces complex emotions like love or jealousy,

مغز احساسات پیچیده‌ای مثل عشق یا حسادت تولید می‌کند،

it's what makes us creative and curious,

این چیزی است که ما را خلاق و کنجکاو می‌سازد

and it can even contemplate about itself.

و حتی می‌تواند در مورد خودش فکر کند.

And the brain is the organ we use to study the brain.

و مغز عضوی است که ما برای مطالعه‌ی مغز از آن استفاده می‌کنیم

I think that the brain is the most beautiful organ in our body,

من فکر می‌کنم که مغز زیباترین اندام بدن ما است،

but then I ask myself,

اما بعد از خودم می‌پرسم،

"Which organ is making me think that?"

«کدام یک از اعضای بدنم باعث این فکر می‌شود؟»