Why people fall for misinformation - Joseph Isaac

Translator: Javid Naseri Reviewer: Sadegh Zabihi

In 1901, David Hänig published a paper

در سال ۱۹۰۱، دیوید هنیگ مقاله ای را منتشر کرد

that forever changed our understanding of taste.

که برای همیشه درک ما از مزه را تغییر داد.

His research led to what we know today as the taste map:

تحقیقات او به آنچه ما امروز به عنوان نقشه طعم می‌شناسیم، منجر شد:

an illustration that divides the tongue into four separate areas.

تصویری که زبان را به چهار قسمت جداگانه تقسیم می‌کند.

According to this map,

طبق این نقشه،

receptors at the tip of our tongues capture sweetness,

گیرنده‌های نوک زبان ما شیرینی را جذب می‌کنند،

bitterness is detected at the tongue’s base,

تلخی در انتهای زبان تشخیص داده می‌شود

and along the sides, receptors capture salty and sour sensations.

و در امتداد پهلوها گیرنده‌ها احساس شوری و ترشی را دریافت می‌کنند.

Since its invention, the taste map has been published

از زمان اختراعش، نقشه مزه در

in textbooks and newspapers.

کتابها و روزنامه ها منتشر شده است.

The only problem with this map, is that it’s wrong.

تنها مشکل این نقشه، اشتباه بودن آن است.

In fact, it’s not even an accurate representation

در حقیقت ، این حتی یک نمایش دقیق از

of what Hänig originally discovered.

آنچه هونیگ در ابتدا کشف کرده است، نیست.

The tongue map is a common misconception—

نقشه زبان یک تصور غلط مصطلح است -

something widely believed but largely incorrect.

چیزی که به طور گسترده ای باور شده اما تا حد زیادی نادرست است.

So where do misconceptions like this come from,

بنابراین تصورات غلطی از این دست از کجا می‌آیند،

and what makes a fake fact so easy to believe?

و چه چیزی باور یک واقعیت ساختگی را آسان می‌کند؟

It’s true that the tongue map’s journey begins with David Hänig.

درست است که سفر نقشه زبان با دیوید هونیگ آغاز می شود.

As part of his dissertation at Leipzig University,

به عنوان بخشی از پایان نامه خود در دانشگاه لایپزیک،

Hänig analyzed taste sensitivities across the tongue for the four basic flavors.

هنیگ حساسیت‌های چشایی را برای چهار مزه اصلی در کل زبان تجزیه و تحلیل کرد.

Using sucrose for sweet, quinine sulfate for bitter,

استفاده از ساکارز برای شیرینی، سولفات کینین برای تلخی،

hydrochloric acid for sour, and salt for salty,

اسید کلریدریک برای ترشی، و نمک برای شوری،

Hänig applied these stimuli to compare differences in taste thresholds

هنیگ این محرک‌ها را برای مقایسه تفاوت در آستانه

across a subject’s tongue.

چشایی در زبان یک فرد مورد استفاده قرار داد.

He hoped to better understand the physiological mechanisms

امیدوار بود که مکانیسم‌های فیزیولوژیکی را

that affected these four flavors,

که بر این چهار مزه تأثیر گذارند بهتر درک کند

and his data suggested that sensitivity for each taste

و داده‌های او نشان داد که حساسیت برای هر نوع مزه

did in fact vary across the tongue.

در زبان در واقع متفاوت است.

The maximum sensation for sweet was located at the tongue’s tip;

بیشترین احساس شیرینی در نوک زبان بود.

bitter flavors were strongest at the back; salt was strongest in this area,

مزه‌های تلخی در پشت قوی‌ترین بودند، شوری در این منطقه قوی‌ترین،

and sour at the middle of the tongue’s sides.

و در وسط کناره‌های زبان ترشی است.

But Hänig was careful to note that every sensation

اما هنیگ توجه داشت که هر حسی

could also be tasted across the tongue,

را می‌توان در سراسر زبان نیز چشید،

and that the areas he identified offered very small variations in intensity.

و مناطقی که وی شناسایی کرد از نظر شدت، تغییرات بسیار کمی دارند.

Like so many misconceptions,

مانند بسیاری از باورهای غلط،

the tongue map represents a distortion of its original source,

نقشه زبان نشان دهنده تحریف منبع اصلی آن است،

however the nature of that distortion can vary.

با این حال ماهیت این تحریف می‌تواند متفاوت باشد.

Some misconceptions are comprised of disinformation—

برخی از باورهای غلط از اطلاعات غلط تشکیل شده است -

false information intentionally designed to mislead people.

اطلاعات نادرستی که عمداً برای گمراه کردن مردم طراحی شده است.

But many misconceptions, including the tongue map,

اما بسیاری از باورهای غلط، از جمله نقشه زبان،

center on misinformation— false or misleading information

بر مبنای اطلاعات نادرست، غلط یا گمراه کننده است

that results from unintentional inaccuracy.

که ناشی از عدم دقت ناخواسته است.

Misinformation is most often shaped by mistakes and human error,

اطلاعات نادرست اغلب توسط اشتباهات و خطاهای انسانی شکل می‌گیرد،

but the specific mistakes that lead to a misconception

اما اشتباهات خاصی که منجر به یک باور غلط می‌شود

can be surprisingly varied.

می‌تواند به طرز شگفت‌انگیزی متنوع باشد.

In the case of the tongue map,

در مورد نقشه زبان،

Hänig’s dissertation was written in German,

پایان نامه هنیگ به زبان آلمانی نوشته شده است،

meaning the paper could only be understood by readers fluent in German

به این معنی که مقاله فقط توسط خوانندگان مسلط به آلمانی قابل درک است

and well versed in Hanig’s small corner of academia.

و در گوشه‌ای کوچک در دانشگاه هانیگ کاملا شناخته شده است.

This kicked off a game of telephone that re-shaped Häing’s research

این یک بازی تلفنی را شروع کرد، هربار که خارج از محفلی به اشتراک گذاشته شد،

every time it was shared with outside parties.

تحقیقات هنیگ را دوباره شکل می‌داد.

Less than a decade after his dissertation,

کمتر از یک دهه از پایان نامه او،

newspapers were falsely insisting that experiments

روزنامه ها به غلط اصرار داشتند که آزمایش کنند

could prove sweetness was imperceptible on the back of the tongue.

تا بتوانند ثابت کنند که شیرینی در پشت زبان غیرقابل حس کردن است.

The second culprit behind the tongue map’s spread

دومین مقصر در پشت گسترش نقشه زبان،

were the images that Hänig’s work inspired.

تصاویری بود که از کار هنیگ الهام گرفته شده است.

In 1912, a rough version of the map appeared in a newspaper article

در سال ۱۹۱۲، یک نسخه غیردقیق از نقشه در مقاله روزنامه ای ظاهر شد

that cautiously described some of the mysteries

که برخی از اسرار پشت تحقیقات چشایی و بو را

behind taste and smell research.

با احتیاط توصیف می‌کرد.

Featuring clear labels across the tongue, the article’s illustration

تصویر مقاله دارای برچسب های واضح در سراسر زبان است

simplified Hänig’s more-complicated original diagrams.

نمودارهای اصلی پیچیده تر هنیگ را ساده سازی کرده بود

Variations of this approachable image became repeatedly cited,

تغییرات این تصویر قابل دسترسی اغلب بدون اعتبار و توجه دقیق به

often without credit or nuanced consideration for Hänig’s work.

کارهای هنیگ بارها و بارها ذکر شد.

Eventually this image spread to textbooks and classrooms

سرانجام این تصویر به کتاب‌های درسی و کلاس‌های درس

as a purported truth of how we experience taste.

به عنوان یک حقیقت ادعایی از چگونگی تجربه چشایی سرایت کرد.

But perhaps the factor that most contributed to this misconception

اما شاید عاملی که بیشترین تأثیر را در این تصور غلط داشت

was its narrative simplicity.

سادگی روایی آن بود.

In many ways,

از بسیاری جهات،

the map complements our desire for clear stories about the world around us—

نقشه امیال ما برای داستان‌های واضح درباره جهان اطراف ما را تکمیل می‌کند -

a quality not always present in the sometimes-messy fields of science.

کیفیتی که همیشه در زمینه‌های علمی گاه ناپایدار وجود ندارد.

For example,

به عنوان مثال ،

even the number of tastes we have is more complicated than Hänig’s work suggests.

حتی تعداد مزه‌های ما نیز پیچیده تر از آنچه هنیگ نشان می‌دهد، است.

Umami— also known as savory— is now considered the fifth basic taste,

اومامی - که به آن مزه خوش نیز گفته می‌شود - حال به عنوان پنجمین مزه اساسی شناخته می‌شود،

and many still debate the existence of tastes

و هنوز هم بسیاری درباره وجود مزه‌هایی

like fatty, alkaline, metallic, and water-like.

مانند چربی، قلیایی، فلزی و آبکی بحث می‌کنند.

Once we hear a good story,

به محض شنیدن یک داستان خوب،

it can be difficult to change how we see that information,

تغییر در نحوه مشاهده این اطلاعات،

even in the face of new evidence.

حتی در برابر شواهد جدید دشوار است.

So, next time you see a convenient chart or read a surprising anecdote,

بنابراین، دفعه بعد که یک نمودار قانع کننده دیدید یا حکایتی شگفت‌انگیز خواندید،

try to maintain a healthy skepticism—

سعی کنید یک تردید منطقی داشته باشید --

because misconceptions can leave a bitter taste

زیرا تصورات غلط می تواند مزه تلخی

on every part of your tongue.

روی هر قسمت از زبان شما بگذارد.