The one thing stopping jellyfish from taking over - Mariela Pajuelo & Javier Antonio Quinones

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: shirin etebar

Over the past two decades, jellyfish have begun to overwhelm our oceans.

طی دو دهه اخیر عروس دریایی در اقیانوس‌های ما فراوان شده است.

In New Zealand, divers swat off millions of stinging jellyfish

در نیوزلند، غواصان با میلیون‌ها نیش عروس دریایی مواجه می‌شوند

each no larger than a grain of pepper.

که هر یک از یک بذر فلفل بزرگتر نیست.

In Sweden, a massive cluster of moon jellyfish

در سوئد، جمع بزرگی از عروس دریایی معمولی

shut down one of the world’s largest nuclear reactors

یکی از بزرگترین رآکتورهای هسته‌ای جهان را با مسدود کردنِ

by clogging the plant’s essential pipes.

لوله‌های اصلی کارخانه از کار انداخت.

And in the Sea of Japan, thousands of 200 kilogram Nomura’s jellyfish

و در دریای ژاپن، هزاران عروس دریایی نامورای ۲۰۰ کیلوگرمی

with bells two meters in diameter swarm fishermen,

با چترهایی به قطر دو متر به سمت صیادان هجوم بردند،

snapping nets and devouring local fish.

تورهای ماهیگیری را پاره کردند و ماهی‌های محلی را بلعیدند.

Around the world, these animals voraciously consume fish eggs and larvae,

در جهان، این موجودات حریصانه تخم و لارو ماهی مصرف می‌کنند،

routinely undermine marine farming efforts,

به طور مداوم تلاش برای پرورش گونه‌های دریایی را تحلیل می‌برند

and outcompete adult fish by consuming the resources they need to survive.

و در رقابت با ماهیان بالغ در مصرف منابع مورد نیاز دست برتر را دارند.

If things stay on their current trajectory,

و اگر اوضاع به همین منوال پیش رود،

we could be headed for a future where the entire ocean is thick with jellyfish.

به سمت آینده‌ای می‌رویم که کل اقیانوس از عروس دریایی پر خواهد شد.

So, is there anything that can keep these gelatinous creatures under control?

خوب آیا هیچ راهی برای کنترل این موجودات ژلاتینی وجود دارد؟

Enter, the humble sea turtle.

لاکپشت‌های دریایی متواضع را وارد کنید.

There are a wide range of marine animals that feed on jellyfish,

طیف وسیعی از جانوران دریایی از عروس دریایی تغذیه می‌کنند،

but sea turtles are among their most ancient predators.

اما لاکپشت‌ها از قدیمی‌ترین شکارچیان آنها هستند.

And while every known species of sea turtle preys on jellyfish

و در حالی که همه گونه‌های شناخته شده لاکپشت دریایی، زمانی در حیات خود

at some point in their lives,

عروس دریایی را شکار می‌کنند،

none consume quite as many as the leatherback.

هیچ کدام به اندازه لاکپشت چرمی مصرف نمی‌کنند.

Leatherbacks are the largest species of sea turtle,

لاکپشت‌های چرمی بزرگترین گونه لاکپشت دریایی هستند،

and they eat jellyfish almost exclusively,

و تقریباً منحصراً عروس دریایی می‌خورند،

devouring well over 1,000 metric tons of them over their roughly 50-year lifespans.

و در طول حیات حدود ۵۰ ساله خود بیش از هزار تن عروس دریایی می‌بلعند.

This is particularly remarkable because jellyfish are 95% water

این خیلی قابل توجه است چون بیش از ۹۵ درصد عروس دریایی آب است

and very low in calories,

و کالری بسیار کمی دارد،

so to maintain a healthy weight,

خوب برای حفظ وزن لازم،

the average 500 kilogram leatherback

برای لاکپشت دریایی با وزن متوسط ۵۰۰ کیلوگرم

needs to eat roughly 400 kilograms of jellyfish every day.

می‌بایست روزانه حدود ۴۰۰ کیلوگرم عروس دریایی بخورد.

That’s roughly the same weight as a grand piano.

تقریباً وزنی معادل یک پیانوی بزرگ.

And while some sea turtle species have been documented

و با اینکه تأیید شده است که برخی گونه‌های لاکپشت دریایی

selectively eating their preys’ protein-rich gonads,

بطور انتخابی غدد جنسی غنی از پروتئین شکارهای خود را می‌خورند،

leatherbacks eat jellyfish whole—

لاکپشت‌های چرمی کل عروس دریایی را می‌خورند -

mowing down huge swaths of unsuspecting jellies.

تمام بقایای ژلاتینی را مصرف می‌کنند.

Normally, jellyfish aren't quite this defenseless.

بطور معمول، عروس‌های دریایی این‌قدر بی‌دفاع نیستند.

Most species have tentacles covered in cells called cnidocytes,

بیشتر گونه‌ها شاخک‌هایی دارند که با یاخته‌های گزنده پوشیده شده است،

which contain venomous harpoons coiled and ready to launch.

که حاوی نیزه‌های سمی است و جمع شده و آماده پرتاب است.

These barbed structures, known as nematocysts,

این ساختارهای خاردار که نماتوسیست نام دارند،

are released on contact.

هنگام تماس رها می‌شوند.

Jellyfish frequently use this sting to paralyze and kill their food,

عروس دریایی از این نیش برای فلج کردن و کشتن غذای خود مکرراً استفاده می‌کند،

and it can also irritate the skin of would-be intruders.

و همچنین می‌تواند موجب خارش پوست دشمنان احتمالی شود.

But it's completely useless against sea turtles.

اما در قبال لاکپشت‌های دریایی کاملاً بلااستفاده است.

Most of these reptiles have thick scales covered in keratin—

بیشتر این خزنده‌ها فلس‌های ضخیمی دارند که با کراتین پوشیده شده است -

the same material that makes up nails and claws.

همان ماده‌ای که ناخن‌ها و پنجه‌ها را می‌سازد.

This leathery armor protects their skin while they hunt,

این زره چرمی هنگام شکار از پوست آنها حفاظت می‌کند،

and any captured prey that tries to escape is impaled

و هر شکار گرفتارشده که تلاش بر فرار کند

on the keratinized spikes lining the leatherback’s esophagus.

روی دندانه‌های کراتینی موجود در نای لاکپشت‌های چرمی گیر می‌کند.

For most sea turtles, these adaptations make individual jellyfish easy prey.

برای بیشتر لاکپشت‌های دریایی، این سازگاری، شکار یک عروس دریایی منفرد را آسان می‌کند.

However, a jelly population’s true defense mechanism

اما فرآیند دفاع در مقابل گروهی از عروس‌های دریایی

is in how quickly they can reproduce.

به میزان سرعت تکثیر بستگی دارد.

Almost all jellyfish species have evolved to reproduce both sexually and asexually,

تقریباً همه گونه‌های عروس دریایی طوری تکامل یافته‌اند که هم جنسی و هم غیرجنسی

allowing them to increase their numbers with or without a partner.

تکثیر می‌شوند، که به آن‌ها فرصت ازدیاد بدون داشتن جفت را فراهم می‌کند.

In tropical environments,

در محیط‌های استوایی،

jellyfish reproduce constantly throughout the year.

عروس دریایی به طور مداوم در طول سال تکثیر می‌شود.

But in more temperate climates,

اما در محیط‌های معتدل‌تر،

species often reproduce all at once in a massive bloom,

گونه‌ها در یک زمان خاص به صورت انفجاری تکثیر می‌شوند،

where jellies multiply at alarming rates.

زمانی که عروس‌های دریایی با سرعت هشداردهنده تکثیر می‌شوند.

And humanity is making these blooms much more frequent.

و بشر تعداد این تکثیرهای انفجاری را افزایش داده است.

Fertilizer runoff from farms introduces chemicals

خروجی‌های کود مزارع مواد شیمیایی را وارد دریا می‌کند

that simultaneously kill other fish and prompt blooms.

که همزمان هم ماهی‌ها را می‌کشد و هم رشد انفجاری عروس دریایی را تحریک می‌کند.

High water temperatures caused by climate change

دمای بالای آب به علت تغییرات آب و هوایی

speed up jellyfish reproduction and extend the reproductive season.

سرعت تکثیر عروس دریایی را افزایش می‌دهد و فصل زادآوری را طولانی‌تر می‌کند.

Meanwhile, both marine construction and pollution

در این بین هم ساخت و ساز دریایی و هم آلودگی

dramatically increase the surface area for jellyfish polyps

به طور شدیدی سطح مورد نیاز برای چسبیدن، رشد کردن

to attach, grow, and mature.

و بالغ شدن پولیپ عروس دریایی را افزایش می‌دهد.

All these issues require a wide range of policy-based solutions.

همه این موارد نیازمند طیف وسیعی از راه‌حل‌های سیاست‌گذارانه است.

But one major way to prevent jellyfish populations from getting out of hand

اما یکی از راه‌های جلوگیری از افزایش غیرقابل کنترل جمعیت‌های عروس دریایی

is to protect their natural predators—

حفظ شکارچیان طبیعی آنهاست -

many of whom are currently under threat.

که بسیاری از آنها هم اکنون در خطر انقراض هستند.

Small-scale fisheries that are essential to communities in Mexico and Peru

صید کوچک-مقیاس که برای اجتماعات در مکزیک و پرو ضروری است

often use gillnets,

اغلب از تور گوشگیر بهره می‌برند،

which unintentionally capture and kill hundreds of sea turtles each year.

که سالانه غیرعامدانه صدها لاکپشت دریایی را صید کرده و می‌کشند.

In the Eastern Pacific, these practices could drive leatherbacks to extinction

در شرق اقیانوس آرام، چنین روش‌هایی می‌تواند در ۶۰ سال آینده

in the next 60 years.

موجب انقراض لاکپشت‌های چرمی شود.

Fortunately, some researchers have already developed inexpensive tools

خوشبختانه، برخی محققان ابزارهای ارزانی را ساخته‌اند

to minimize these risks.

تا این خطرها حداقل شود.

Attaching green LED lights to gillnets has proven useful

ثابت شده که چسباندن چراغ‌های سبزرنگ ال‌ای‌دی به تورهای گوشگیر مفید است

for allowing sea turtles, dolphins, and even seabirds to avoid fishing gear.

چون اجازه می‌دهد به لاکپشت‌ها، دلفین‌ها و حتی مرغان دریایی از ابزار صید دوری کنند.

Solutions like this should allow small-scale fishers

راه‌حل‌هایی مثل این به صید کوچک-مقیاس فرصت حمایت

to support their communities

از اجتماعات صیادی را داده

while minimizing their impact on our leathery ocean defenders.

و اثرشان روی حامیان چرمی اقیانوس ما را کاهش می‌دهد.