How does laser eye surgery work? - Dan Reinstein

Translator: Sarah Saadatirad Reviewer: Masood Mousavi

In 1948, Spanish ophthalmologist Jose Ignacio Barraquer Moner

در سال ۱۹۴۸، چشم‌پزشک اسپانیایی «خوزه ایگناسیو باراکر مونر»

was fed up with glasses.

از عینک خسته شد.

He wanted a solution for blurry vision that fixed the eye itself,

او راه‌حلی برای تاری دید می‌خواست تا چشم، خودش را ترمیم کند،

without relying on external aids.

بدون تکیه‌ بر کمک‌های بیرونی.

But the surgery he eventually devised was not for the faint of heart.

اما جراحی که نهایتاً طراحی کرد، به شجاعت زیادی نیاز داشت.

Barraquer began by slicing off the front of a patient’s cornea

«باراکر» با برش جلوی قرنیه‌ بیمار

and dunking it in liquid nitrogen.

و غوطه‌ور کردن آن در محلول نیتروژن شروع کرد.

Using a miniature lathe, he ground the frozen cornea

با استفاده از یک خراش بسیار کوچک، قرنیه منجمد را کار گذاشت.

into the precise shape necessary to focus the patient’s vision.

به شکل دقیقی که برای متمرکز کردنِ بینایی بیمار لازم است.

Then he thawed the disc, and sewed it back on.

سپس صفحه را گداخت و دوباره به‌جای قبلی‌اش دوخت.

Barraquer called this procedure keratomileusis,

«باراکر» این روش را «کراتومایلوسس» نامید،

from the Greek words for “carving” and “cornea.”

که از ترکیب کلمات یونانی «حکاکی» و «قرنیه» است.

And though it might sound grisly, his technique produced reliable results.

اگرچه ممکن است وحشتناک به نظر آید، اما تکنیک او نتایج معتبری به وجود آورد.

So how did Barraquer’s surgery work?

خب جراحی «باراکر» چگونه بود؟

Keratomileusis corrects what are called refractive errors:

«کراتومایلوسس» آنچه خطای انکساری نامیده می‌شود را اصلاح می‌کند:

imperfections in the way the eye focuses incoming light.

که نقصی در مسیرِ نور ورودی به کانون چشم است.

Ideally, the cornea and lens work together to focus light

در حالت ایده آل، قرنیه و لنز با هم برای تمرکز نور

on the surface of the retina,

روی سطح شبکیه کار می‌کنند،

but several kinds of refractive errors can impair this delicate system.

اما چندین نوع خطای انکساری، می‌تواند این سیستم ظریف را مختل کند.

In people with myopia, or short-sightedness,

در افراد مبتلا به نزدیک‌بینی یا «میوپیا»،

a steep cornea focuses light just short of the retina.

یک قرنیه قوس‌دار نور را به‌صورت کوتاه، روی شبکیه متمرکز می‌کند.

Those with hyperopia, or far-sightedness, have the opposite problem:

مبتلایان به «هایپروپی» یا دوربینی، عکسِ این مشکل را دارند:

light is focused too far beyond the retina.

نور، خیلی دورتر از شبکیه متمرکز شده است.

And in people with astigmatism, the cornea has two different curvatures

در افراد مبتلا به «آستیگماتیسم»، قرنیه دو انحنای متفاوت دارد

which focus light at two distances and produce blurry vision.

که نور را در دو بعد متمرکز می‌کند و باعث تاری دید می‌شود.

Even those with perfect vision will eventually suffer from presbyopia,

حتی آن‌هایی که دید کاملی دارند سرانجام دچار «پرسبیوپیا»،

or “aging eyes.”

یا «پیر چشمی» می‌شوند.

As the proteins in the lens age, they slowly increase its size.

به دلیل آنکه پروتئین‌های عدسی پیر می‌شوند، به‌آرامی اندازه‌شان افزایش میابد.

By an adult’s mid-40’s, the lens is too large

در اواسط دهه ۴۰، عدسی بزرگ‌سالان بسیار بزرگ می‌شود

to easily change shape and shift focus.

و به‌راحتی می‌تواند تغییر شکل داده و فاصله کانونی‌اش جابجا شود.

Glasses and contact lenses bend light to compensate for these refractive errors.

عینک‌ها و لنزهای تماسی، برای جبرانِ خطاهای انکساری، نور را خم می‌کنند.

But, as Barraquer’s procedure shows,

اما همان‌طور که روش «باراکر» نشان می‌‌دهد،

we can also alter the shape of the cornea itself;

می‌توانیم شکل خود قرنیه را هم تغییر دهیم؛

moving the focal point backwards, forwards,

انتقال نقطه کانونی به عقب، به جلو،

or pulling a divided image together.

یا اتصال تصویر منفک شده به یکدیگر.

And thankfully, modern eye surgeons can sculpt the cornea

و خوشبختانه، جراحان چشم مدرن می‌توانند قرنیه را

with far less invasive tools.

با ابزارهای کم تهاجمی خراش دهند.

In corrective laser eye surgery, surgeons rely on excimer lasers.

در جراحیِ اصلاح چشم با لیزر، جراحان به لیزرهای برقی اعتماد می‌کنند.

These tools are accurate enough to etch words into a human hair.

این ابزارها آنقدر دقیق هستند که حتی می‌توانند کلمات را بر موی انسان حک کنند.

To safely accomplish these ultra-fine incisions,

آن‌ها این برش‌های بسیار ریز را با خیالی راحت،

they use a technique called photoablation.

در روشی به نام «فتوابلیشن» ایجاد می‌کنند.

This allows the laser to essentially evaporate organic tissue

این کار به لیزر اجازه می‌دهد تا بافت آلی را

without overheating surrounding eye tissue.

بدون گرم شدن بیش‌ازحد بافت اطراف چشم، تبخیر کند.

So how does laser eye surgery actually work?

پس جراحی لیزر چشم واقعاً چطوری کار می‌کند؟

The first step is to separate a thin layer from the front of the cornea.

اولین گام، جدا‌ کردن یک‌لایه‌ نازک از جلوی قرنیه است.

This can be done with either a flat, wide blade, or a femto-second laser

این کار توسط یک تیغ پهنِ صاف یا لیزرِ فمتوثانیه انجام می‌شود

that produces millions of tiny plasma bubbles

که میلیون‌ها حباب پلاسمای ریز تولید می‌کند

to create a plane beneath the corneal surface.

تا صفحه‌‌ای صاف را در زیر سطح قرنیه بسازد.

Surgeons then lift the flap to expose the inside of the cornea.

سپس جراحان قسمت آویخته را بلند می‌کنند تا قسمت داخلی قرنیه را در معرض دید قرار دهند.

Guided by the refractive error and the shape of the cornea,

لیزر اگزایمر که توسط عیوب انکساری و شکل قرنیه هدایت می‌شود،

the excimer laser robotically sculpts the exposed corneal bed

به‌صورت روباتیک بستر قرنیه را

into the correct shape.

به بهترین شکل خراش می‌دهد.

This process usually takes less than 30 seconds for each eye.

این روند، معمولاً کمتر از ۳۰ ثانیه برای هر چشم طول می‌کشد.

Finally, the flap is closed,

درنهایت، صفحه بسته می‌شود،

and its edges reseal themselves in just a few hours.

و فقط در کمتر از چند ساعت، لبه‌هایش را می‌بندد.

Because the lasering is done on the eyeball itself,

از آنجا که لیزر روی خود چشم ایجاد می‌شود،

it’s described as “in situ,” or “on site.”

به‌عنوانِ «در محل» یا «درجا» توصیف شده است.

Its complete name is “laser in-situ keratomileusis” –

نام کامل آن «لیزر کراتومایلوسز درجا» است،

but you probably know it as LASIK.

اما احتمالاً آن را با عنوانِ لیزیک می‌شناسید.

Essentially, this technique carves a patient’s contact lens prescription

اساساً این تکنیک، لنز تماسی بیمار را

onto their cornea.

روی قرنیه‌اش حک می‌کند.

Like any surgical procedure,

مانند هر عمل جراحی،

LASIK comes with certain risks.

لیزیک با خطرات خاصی همراه است.

Some patients experience slightly blurred vision that can’t be corrected by glasses.

برخی از بیماران کمی تاریِ بینایی دارند که با عینک قابل اصلاح نیست.

But the technique is currently about as likely to damage your eyes

اما تکنیک‌های کنونی به‌احتمال‌زیاد به چشم شما آسیب می‌رساند

as wearing daily disposable contact lenses for one year.

مانند پوشیدن لنزهای تماسی یک‌بارمصرف روزانه برای یک سال.

Today, a technique called SMILE enables surgeons to sculpt the cornea

امروزه با تکنیکی به نام «اسمایل»، خراش قرنیه برای جراحان امکان‌پذیر شده است

through even smaller incisions –

از طریق برش‌هایی به‌مراتب کوچک‌تر -

further reducing recovery time.

کاهشِ زمان بهبود.

And lasers aren’t just correcting the three types of refractive errors –

و لیزرها نه‌تنها سه نوع خطای انکساری را اصلاح می‌کنند -

this technology can also restore aging eyes.

بلکه این فناوری می‌تواند پیرچشمی را هم ترمیم کند.

In a technique called Laser Blended Vision,

در روشی به نام «لیزر بینایی ترکیبی»،

surgeons adjust one eye to be slightly better at distance vision

جراحان، یکی از چشم‌ها را اندکی برای دید دور بهتر،

and the other to be better at close range vision.

و چشم دیگر را برایِ دید نزدیک بهتر تنظیم می‌کنند.

The difference between the two eyes is small enough

تفاوت بین دو چشم به‌اندازه‌ای کم است که

that most patients can merge their vision,

اغلب بیماران می‌توانند بینایی خود را ادغام کنند،

allowing both eyes to work together at all distances.

که هر دو چشم را قادر به همکاری برای تمامی فواصل می‌کند.

Advances in laser technology continue to make vision correction surgery

پیشرفت در فناوری لیزر برای جراحی اصلاح بینایی ادامه می‌یابد

more effective and accessible.

تا تأثیرگذارتر و در دسترس‌تر شود.

One day soon, Barraquer’s vision of a world without glasses

یکی از همین روزها، تصور «باراکر» از دنیای بدون عینک

may finally come true.

شاید سرانجام به واقعیت بپیوندد.