Could human civilization spread across the whole galaxy? - Roey Tzezana

Translator: Jessica Ruby Reviewer: Brian Greene

Translator: Samin Majidi Reviewer: Leila Ataei

Could human civilization eventually spread across the whole Milky Way galaxy?

آیا ممکن است تمدن بشری سرانجام در کل کهکشان راه شیری گسترش یابد؟

Could we move beyond our small blue planet

آیا می‌توانیم فراتر از سیاره آبی کوچک‌مان حرکت کنیم

to establish colonies in the multitude of star systems out there?

تا مستعمرات بسیاری از سیستم‌های ستاره‌ای در آن‌جا تاسیس کنیم؟

This question's a pretty daunting one.

این سوال بسیار دلهره‌آور است.

There are around 300 billion stars in the galaxy,

حدود ۳۰۰ میلیارد ستاره در کهکشان وجود دارد،

which is about 160,000 light-years across.

که در حدود ۱۶۰ هزار سال نوری پهنا دارد.

So far we've sent a single spacecraft outside our solar system,

تاکنون ما تنها یک فضاپیما به خارج از منظومه شمسی ارسال کرده‌ایم،

trudging along at 0.006% of the speed of light.

که با ۰/۰۰۶ درصد سرعت نور حرکت می‌کند.

At that rate, it would take over 2.5 billion years

با این سرعت بیش از ۲/۵ میلیارد سال طول می‌کشد

just to get from one end of the galaxy to the other.

تا فقط از یک سر کهکشان به سر دیگر آن برسد.

And then there's the question of human survival.

و سپس مسئله بقای انسان مطرح می‌شود.

The gulf between stars is simply enormous.

فاصله بین ستاره‌ها بسیار زیاد است.

We couldn't live sustainably on most planets,

ما در اکثر سیاره‌ها نمی‌توانیم به صورت پایدار زندگی کنیم

and we require a lot of resources to stay alive.

و به منابع بسیاری برای زنده ماندن احتیاج داریم.

And yet, decades ago, scholars found that it's theoretically possible

با این حال، چند دهه پیش، دانشمندان دریافتند که از نظر تئوری ممکن است

to not just spread human civilization across the galaxy,

که نه تنها تمدن بشری در سراسر کهکشان گسترش یابد،

but to do so quite quickly,

بلکه این کار بسیار سریع،

without breaking any known laws of physics.

و بدون شکستن قوانین شناخته شده فیزیک انجام گیرد.

Their idea is based on the work of a mathematician named John von Neumann,

ایده آن‌ها مبتنی بر کار‌های ریاضیدانی به نام جان فون نویمان است،

who designed on paper machines that could self-replicate

کسی که روی کاغذ دستگاهی طراحی کرده‌ است که می‌توانند خود را تکرار کنند

and create new generations of themselves.

و نسل جدیدی از خودشان را خلق کنند.

These would later come to be known as von Neumann machines.

این‌ها بعداً به عنوان ماشین‌های فون نویمان شناخته می‌شوند.

In the context of space exploration,

در زمینه کاوش فضا،

von Neumann machines could be built on Earth

ماشین‌های فون نویمان می‌توانند در زمین ساخته شوند

and launched into space.

و به فضا پرتاب شوند.

There, the self-sufficient machines would land on distant planets.

در آن‌جا، ماشین‌های خودکفا می‌توانند بر روی سیاره‌های دور فرود آیند.

They would then mine the available resources and harvest energy,

آن‌ها سپس منابع موجود را استخراج می‌کنند و انرژی برداشت می‌کنند،

build replicas of themselves,

نسخه‌هایی از خود می‌سازند، آنها را

launch those to the nearest planets,

به نزدیکترین سیاره پرتاب می‌کنند،

and continue the cycle.

و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.

The result is the creation of millions of probes

نتیجه آن ساختن میلیون‌ها کاوشگر است

spreading outwards into the universe like a drop of ink in a fishbowl.

که به طرف خارج جهان گسترش می‌یابند، شبیه قطره جوهری در قلاب ماهی‌گیری.

Scholars crunched the numbers and found that a single von Neumann machine

دانشمندان معادلات را حل کردند و دریافتند که یک ماشین فون نویمان

traveling at 5% of the speed of light

که با ۵ درصد سرعت نور حرکت می‌کند

should be able to replicate throughout our galaxy in 4 million years or less.

باید قادر باشد در ۴ میلیون سال یا کمتر در سراسر کهکشان ما تکثیر شود.

That may sound like a long time,

شاید این مدت زمان طولانی به نظر برسد،

but when you consider that our universe is 14 billion years old,

اما وقتی در نظر بگیرید که جهان ما ۱۴ میلیارد ساله است،

on a cosmic scale, it's incredibly fast -

در مقیاس کیهانی - که بسیار سریع است -

the equivalent of about 2.5 hours in an entire year.

معادل ۲/۵ ساعت از کل یک سال است.

Creating von Neumann machines would require a few technologies

ساختن ماشین‌های فون نویمان به چند فناوری نیاز دارد

we don't have yet,

که ما فعلاً نداریم،

including advanced artificial intelligence,

از جمله هوش مصنوعی پیشرفته،

miniaturization,

کوچک سازی،

and better propulsion systems.

و سیستم‌های پیشران بهتر.

If we wanted to use them to spread actual humans throughout the galaxy,

اگر بخواهیم از آنها برای گستراندن انسان‌های واقعی در کهکشان استفاده کنیم

we would need yet another technological leap -

ما به جهش تکنولوژیکی دیگری نیز نیاز داریم

the ability to artificially grow biological organisms and bodies

توانایی رشد مصنوعی موجودات زنده بیولوژیکی و بدن

using raw elements and genetic information.

با استفاده از عناصر خام و اطلاعات ژنتیکی.

Regardless, if in the last billion years

صرف نظر از آن، اگر در یک میلیارد سال گذشته

an alien civilization created such a machine

یک تمدن بیگانه چنین ماشینی را ساخته باشد

and set it multiplying its way toward us,

و آن را برای تکثیر در راه خود به سمت ما تنظیم کرده باشند،

our galaxy would be swarming with them by now.

کهکشان ما تاکنون باید توسط آن‌ها پر می‌شد.

So then where are all these machines?

پس تمام این ماشین‌ها کجا هستند؟

Some astronomers, like Carl Sagan,

برخی اخترشناسان، مانند کارل ساگان می‌گویند

say that intelligent aliens wouldn't build self-replicating machines at all.

بیگانه‌های هوشمند اصلاً ماشین‌های خود تکرار شونده نمی‌سازند.

They might hurtle out of control,

آن‌ها ممکن است از کنترل خارج شوند،

scavenging planets to their cores in order to keep replicating.

سیارات را تا هسته‌هایشان کاوش کنند تا بتوانند خود را تکرار کنند.

Others take the machines absence as proof

برخی دیگر دلیل عدم حضور ماشین‌ها را

that intelligent alien civilizations don't exist,

اثباتی برای عدم وجود تمدن‌های بیگانه هوشمند می‌دانند،

or that they go extinct before they can develop the necessary technologies.

یا که قبل از اینکه بتوانند فناوری‌های لازم را توسعه دهند منقرض شده‌اند.

But all this hasn't stopped people from imagining what it would be like

اما همه‌ی این‌ها، مردم را از تصور اینکه در آن بیرون بودن چگونه است

if they were out there.

متوقف نکرده.

Science fiction author David Brin

دیوید برین، نویسنده ژانر علمی - تخیلی

writes about a universe in which many different von Neumann machines exist

درباره‌ی جهانی می‌نویسد که در آن تعداد زیادی از ماشین‌های فون نیومان وجود دارد

and proliferate simultaneously.

و در حال تکثیر هم‌زمان هستند.

Some are designed to greet young civilizations,

برخی از آن‌ها طراحی شده‌اند تا به پیشواز تمدن‌های جوان بروند،

others to locate and destroy them before they become a threat.

برخی برای پیدا کردن و از بین بردن آن‌ها قبل از اینکه تبدیل به تهدید شوند.

In fact, in Brin's story "Lungfish,"

در حقیقت، در داستان برین، "ماهی شُشدار"

some von Neumann machines are keeping a close watch over the Earth right now,

تعدادی از ماشین‌های فون نیومان هستند که حالا در حال مراقبت دقیق از زمین هستند،

waiting for us to reach a certain level of sophistication

و منتظر ما برای رسیدن به سطح معینی از کمال هستند

before they make their move.

قبل از اینکه حرکت خود را شروع کنند.

For now, all we have is curiosity and theory.

در حال حاضر، آنچه که ما داریم کنجکاوی و تئوری است.

But the next time you look at the night sky,

اما دفعه بندی که به آسمان شب نگاه می‌کنید،

consider that billions of self-replicating machines

فرض کنید میلیارد‌ها ماشین خود تکرار شونده

could be advancing between stars in our galaxy right now.

می‌توانند همین حالا بین ستاره‌های کهکشان ما پیش بروند.

If they exist, one of them will eventually land on Earth,

اگر وجود داشته باشند، یکی از آن‌ها بالاخره روی زمین فرود می‌آید،

or maybe, just maybe, they're already here.

یا شاید، فقط شاید، آ‌ن‌ها همین حالا هم این‌جا هستند.