When will the next ice age happen? - Lorraine Lisiecki

Translator: sadegh zabihi Reviewer: ‌Behdad Khazaeli

[«یخ حاوی هیچ آینده‌ای نیست، تنها گذشته‌ای مهر و موم شده است.»

- هاروکی موراکامی]

Twenty thousand years ago,

۲۰ هزار سال پیش،

the Earth was a frigid landscape where woolly mammoths roamed.

زمین چشم‌اندازی سرد بود که ماموت‌های پشمالو بر آن می‌تاختند.

Huge ice sheets, several thousand meters thick,

صفحه‌های یخ عظیم، به ضخامت چندین هزار کیلومتر،

encased parts of North America, Asia, and Europe.

بخش‌هایی از آمریکای شمالی، آسیا و اروپا را پوشانده بود.

We commonly know it as the "Ice Age."

معمولاً آن را به نام «عصر یخبندان» می‌شناسیم.

But geologists call it the Last Glacial Maximum.

اما زمین‌شناسان به آن آخرین حداکثرِ یخچالی می‌گویند.

That’s because it’s the most recent time that ice reached such a huge extent,

زیرا آخرین باری است که یخ به چنان گستردگی رسید،

and “ice age” is an informal term without a single agreed-upon definition.

و «عصر یخبندان» عبارتی غیر رسمی است که تعریف پذیرفته شده واحدی ندارد.

Over the last million years,

در طول میلیون‌ها سال گذشته،

there have actually been about 10 different glacial maxima.

در واقع حدود ۱۰ حداکثرِ یخچالی متفاوت وجود داشته است.

Throughout Earth’s history, climate has varied greatly.

در طول تاریخ زمین، آب و هوا تغییرات زیادی داشته است.

For hundreds of millions of years,

برای صدها میلون سال،

the planet had no polar ice caps.

سیاره هیچ یخی در قطب‌ها نداشت.

Without this ice, the sea level was 70 meters higher.

بدون یخ، سطح آب دریاها ۷۰ متر بالاتر بود.

At the other extreme, about 700 million years ago,

از سوی دیگر، حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش،

Earth became almost entirely covered in ice

در طی رویدادی به نام « زمینِ گلوله برفی»

during an event known as “Snowball Earth.”

زمین تقریباً به طور کامل با یخ پوشیده شد.

So what causes these massive swings in the planet’s climate?

خوب عامل این نوسانات عظیم در آب و هوای این سیاره چیست؟

One of the main drivers is atmospheric carbon dioxide,

یکی از عوامل اصلی دی‌اکسید کربن جوی است،

a greenhouse gas that traps heat.

گازی گلخانه‌ای که حرارت را به دام می‌اندازد.

Natural processes, such as volcanism,

فرایندهای طبیعی، مثل آتشفشان‌ها،

chemical weathering of rocks,

فرسایش شیمیایی سنگ‌ها،

and the burial of organic matter,

و دفن مواد آلی،

can cause huge changes in carbon dioxide when they continue for millions of years.

در طول میلیون‌ها سال می‌توانند باعث تغییرات چشم‌گیر دی‌اکسید کربن شوند.

Over the past million years, carbon dioxide has been relatively low,

در طول یک میلیون سال گذشته، میزان دی‌اکسید کربن نسبتاً پایین بوده است،

and repeated glacial maxima

و تکرار حداکثرهای یخچالی

have been caused by cycles in Earth’s movement around the sun.

به دلیل چرخه‌های حرکت زمین به دور خورشید رخ داده‌اند.

As Earth rotates,

همین طور که زمین می‌چرخد،

it wobbles on its axis and its tilt changes,

روی محور خود تلوتلو می‌خورد و شیب آن تغییر می‌کند،

altering the amount of sunlight that strikes different parts of its surface.

و میزان نوری که به جاهای مختلف سطح آن می‌رسد را تغییر می‌دهد.

These wobbles, combined with the planet’s elliptical orbit,

این تلوتلو خوردن‌ها، با مدار بیضوی سیاره ترکیب می‌شوند،

cause summer temperatures to vary

و باعث می‌شود دمای تابستان

depending on whether the summer solstice happens when Earth is closer

با توجه به اینکه انقلاب تابستانی نزدیک به خورشید

or farther from the sun.

یا دور از آن رخ دهد تغییر کند.

Approximately every 100,000 years,

تقریباً هر ۱۰۰٫۰۰۰ سال، این عوامل با هم ترکیب می‌شوند

these factors align to create dramatically colder conditions that last for millennia.

تا شرایطی بسیار سردتر را ایجاد کنند که هزار سال به طول می‌انجامد.

Cool summers that aren’t warm enough to melt the preceding winter’s snow

تابستان‌های خنک که به اندازه کافی گرم نیستند که یخ زمستان قبل را آب کنند

allow ice to accumulate year after year.

اجازه می‌دهند یخ سال به سال متراکم‌تر شود.

These ice sheets produce additional cooling

این صفحات یخ با انعکاس دادن بیشتر انرژی خورشید به فضا

by reflecting more solar energy back into space.

سرمای اضافی تولید می‌کنند.

Simultaneously, cooler conditions transfer carbon dioxide

همزمان، شرایط سردتر دی‌اکسید کربن را

from the atmosphere into the ocean,

از اتمسفر به اقیانوس منتقل می‌کند،

causing even more cooling and glacier expansion.

و باعث سرمای حتی بیشتر و حداکثر یخچالی می‌شود.

About 20,000 years ago,

حدود ۲۰٬۰۰۰ سال پیش،

these trends reversed when changes in Earth’s orbit increased summer sunshine

این روند زمانی برعکس شد که مدار زمین تابش آفتاب تابستان

over the giant ice sheets, and they began to melt.

بر صفحات عظیم یخ را زیاد کرد، و آنها شروع به آب شدن کردند.

The sea level rose 130 meters

سطح آب دریا ۱۳۰ متر بالا آمد

and carbon dioxide was released from the ocean back into the atmosphere.

و دی‌اکسید کربن از اقیانوس آزاد شد و به جو بازگشت.

By analyzing pollen and marine fossils,

با تحلیل گرده‌ها و فسیل‌های دریایی،

geologists can tell that temperatures peaked about 6,000 years ago,

زمین‌شناسان می‌توانند بگویند که حدود ۶٫۰۰۰ سال پیش دما به حداکثر خود رسید،

before another shift in Earth’s orbit caused renewed cooling.

و پس از آن جابجایی در مدار زمین موجب سرمایش مجدد شد.

So what’s coming next?

پس در آینده چه خواهد شد؟

Based on the repeated natural cycle seen in the climate record,

بر اساس چرخه طبیعی تکرار شونده مشاهده شده در اطلاعات ثبت شده آب و هوایی،

we’d normally expect the Earth to continue a trend of gradual cooling

به طور طبیعی انتظار داریم زمین در طول چند هزار سال آینده

for the next few thousand years.

روند سرد شدن تدریجی را در پیش بگیرد.

However, this cooling abruptly reversed about 150 years ago.

هرچند، این سرمایش ۱۵۰ سال پیش ناگهان برعکس شد.

Why?

چرا؟

Carbon dioxide levels in the atmosphere have been rising since the 19th century,

از قرن ۱۹ام که مصرف سوخت‌های فسیلی زیاد شده،

when fossil fuel use increased.

میزان دی‌اکسید کربن جوی افزایش یافته است.

We know that from studying air bubbles trapped in Antarctic ice.

ما این را از مطالعه حباب‌های هوای گیرافتاده در یخ‌های قطبی می‌دانیم.

This surge in carbon dioxide also coincides

موج افزایش دی‌اکسید کربن همچنین

with a global temperature increase of nearly one degree Celsius.

با افزایش جهانی دما به میزان یک درجه سلسیوس مصادف شده است.

Ice cores and atmospheric monitoring stations

هسته‌های یخ و ایستگاه‌های مشاهدات جوی

show us that carbon dioxide levels are rising faster,

به ما نشان می‌دهند که سطح دی‌اکسید کربن با سرعت بیشتری زیاد می‌شود،

and to higher levels,

و از هر زمانی در طول ۸۰۰٫۰۰۰ سال گذشته،

than at any point in the last 800,000 years.

سطح بالاتری پیدا کرده است.

Computer models forecast another one to four degrees Celsius of warming by 2100,

مدل‌های کامپیوتری پیش‌بینی می‌کنند، با توجه به میزان سوخت فسیلی که می‌سوزانیم

depending on how much additional fossil fuel we burn.

تا سال ۲۱۰۰ دمای زمین از یک تا چهار درجه سلسیوس بالاتر برود.

What does that mean for the ice currently on Greenland and Antarctica?

معنای آن برای یخ‌هایی که الان در گرین‌لند و قطب جنوب هستند چیست؟

Past climate changes suggest that even a small warming shift

تغییرات آب و هوایی گذشته نشان می‌دهند که حتی گرمایشی جزئی

can begin a process of ice melt that continues for thousands of years.

می‌تواند فرآیند آب شدن یخ‌ها را آغاز کند که برای هزاران سال ادامه خواهد داشت.

By the end of this century,

در پایان این قرن،

ice melt is expected to raise the sea level by 30 to 100 centimeters,

انتظار می‌رود به خاطر ذوب شدن یخ‌ها سطح دریا‌ها ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر بالا رود،

enough to impact many coastal cities and island nations.

که برای ضربه زدن به بسیاری از شهرهای ساحلی و ساکنین جزیره‌‌ها کافی است.

If a four-degree Celsius warming persisted for several millennia,

اگر گرمایش چهار درجه سلسیوسی برای چندین هزار سال ادامه پیدا کند،

the sea level could rise by as much as 10 meters.

سطح آب دریا می‌تواند تا ۱۰ متر هم بالا بیاید.

By studying past climates,

با مطالعه آب و هوای گذشته،

scientists learn more about what drives the shifts in ice

دانشمندان می‌توانند دریابند چه چیزی باعث تغییر در یخ‌هایی می‌شود

that have shaped our planet for millions of years.

که برای میلیون‌ها سال به سیاره ما شکل داده‌اند.

Research suggests that by taking action now

تحقیقات پیشنهاد می‌دهند اگر همین حالا

to reduce carbon dioxide emissions quickly,

کاری برای کاهش سریع انتشار دی‌اکسید کربن انجام دهیم،

we still have the opportunity to curb ice loss and save our coastal communities.

هنوز هم فرصت داریم ذوب یخ‌ها را کنترل کنیم و جوامع ساحلی را نجات دهیم.