The tragic myth of the Sun God's son - Iseult Gillespie

Μετάφραση: Anna Tyropani Επιμέλεια: Vasiliki Soultani

Every morning, Helios harnessed his winged horses,

Κάθε πρωί, ο Ήλιος έδενε τα φτερωτά άλογά του,

unleashed his golden chariot, and set out across the sky.

εξαπέλυε το χρυσό του άρμα και ξεκινούσε τη διαδρομή του στον ουρανό.

As the Sun God transformed the rosy dawn into the golden blooms of day,

Καθώς ο Θεός Ήλιος μεταμόρφωνε την ρόδινη αυγή σε χρυσά άνθη της μέρας,

he thought of those far below.

σκέφτηκε αυτούς που ήταν πολύ πιο κάτω.

Years ago, he fell in love with a water nymph named Clymene.

Πριν από χρόνια, ερωτεύτηκε μία νύμφη του νερού, που ονομαζόταν Κλυμένη.

Together, they had seven daughters and one son named Phaethon.

Μαζί, είχαν εφτά κόρες και έναν γιο, που ονομαζόταν Φαέθων.

But Helios had a wandering eye.

Όμως ο Ήλιος είχε την τάση να περιπλανιέται.

Clymene eventually left him, taking their children with her

Η Κλυμένη τελικά τον άφησε, παίρνοντας τα παιδιά τους μαζί της

and marrying King Merops of Ethiopia.

και παντρεύτηκε τον Βασιλιά Μέροψ της Αιθιοπίας.

When Phaethon was little, Clymene told him tales of his divine father.

Όταν ο Φαέθων ήταν μικρός, η Κλυμένη του είπε ιστορίες του θεϊκού πατέρα του.

As he grew into a young man,

Καθώς μεγάλωνε σε νεαρό άνδρα,

he took a special pride in knowing he was the Sun God’s child.

ήταν ιδιαίτερα περήφανος που γνώριζε ότι ήταν παιδί του Θεού Ήλιου.

However, one day, Epaphus, Phaethon’s peer who was himself the son of Zeus,

Ωστόσο, μία μέρα, ο Έπαφος, συνομήλικος του Φαέθονα, που ήταν ο ίδιος γιος του Δία

sought to temper Phaethon’s arrogance,

προσπάθησε να μετριάσει την αλαζονεία του Φαέθονα,

taunting that Helios wasn’t his father after all.

χλευάζοντας ότι ο Ήλιος δεν ήταν τελικά πατέρας του.

With no absolute proof to the contrary, the possibility bore into Phaethon’s mind.

Χωρίς καμία απόδειξη για το αντίθετο, η πιθανότητα τρύπησε στο μυαλό του Φαέθονα.

He feared that his mother had lied.

Φοβόταν ότι η μητέρα του είχε πει ψέματα.

And who was he if not Helios’ son?

Και ποιος ήταν αν όχι ο γιος του Ήλιου;

When Phaethon confronted Clymene,

Όταν ο Φαέθων αντιμετώπισε την Κλυμένη,

she insisted that his father was the powerful Sun God.

αυτή επέμεινε ότι ο πατέρας του ήταν ο ισχυρός Θεός Ήλιος.

Nevertheless, Phaethon was seized by doubt.

Ωστόσο, ο Φαέθων καταλήφθηκε από αμφιβολία.

So, Clymene sent him off to ask Helios directly.

Έτσι, η Κλυμένη τον έστειλε να ρωτήσει ευθέως τον Ήλιο.

Walking eastward, Phaethon entered the Sun God’s gleaming palace at last.

Περπατώντας ανατολικά, ο Φαέθων μπήκε στο αστραφτερό παλάτι του Θεού Ήλιου.

Once his eyes adjusted to the brightness,

Μόλις τα μάτια του προσαρμόστηκαν στη φωτεινότητα,

he saw Helios’ radiant smile and open arms.

είδε το λαμπερό χαμόγελο του Ήλιου και τα ανοιχτά χέρια.

When Phaethon expressed his skepticism that Helios was truly his father,

Όταν ο Φαέθων εξέφρασε το σκεπτικισμό του, ότι ο Ήλιος δεν ήταν ο πατέρας του,

the Sun God only beamed.

ο Θεός Ήλιος μόνο ακτινοβολούσε.

To dispel all doubt, he would grant Phaethon anything he wanted.

Για να διαλύσει κάθε αμφιβολία, θα παραχωρούσε στον Φαέθονα ό,τι ήθελε.

Basking in Helios’ glow,

Απολαμβάνοντας τη λάμψη του Ήλιου,

Phaethon felt there was but one way to prove their connection to the world—

ο Φαέθων βρήκε μόνο έναν τρόπο για να αποδείξουν την σύνδεσή τους στον κόσμο―

and himself.

και στον εαυτό του.

He needed to drive Helios’ chariot for a day.

Χρειαζόταν να οδηγήσει το άρμα του Ήλιου για μία μέρα.

The Sun God’s smile dimmed.

Το χαμόγελο του Θεού Ήλιου έσβησε.

In his daily journey,

Στην καθημερινή του διαδρομή,

he steered his fire-breathing horses through space at top speeds.

οδηγούσε τα άλογά του, με πύρινη αναπνοή, μέσα στο διάστημα με κορυφαίες ταχύτητες.

The task required masterful control

Αυτή η δουλειά απαιτούσε άριστο έλεγχο

to ensure that the chariot raced along its precise celestial trajectory,

για να εξασφαλίσει ότι το άρμα έτρεχε κατά μήκος της ακριβούς ουράνιας τροχιάς του,

with a thin margin separating stability from catastrophe.

με ένα λεπτό περιθώριο να διαχωρίζει την σταθερότητα από την καταστροφή.

Even Zeus wasn’t confident in driving his chariot.

Ακόμα και ο Δίας δεν είχε αυτοπεποίθηση να οδηγήσει το άρμα του.

Helios begged his son to reconsider,

Ο Ήλιος ικέτευσε το γιο του να το ξανασκεφτεί,

but Phaethon was steadfast, so the god prepared him for the journey.

αλλά ο Φαέθων ήταν σταθερός, έτσι ο θεός τον ετοίμασε για το το ταξίδι.

With a crack of the reins, he was off.

Με ένα χτύπημα των ηνίων, έφυγε.

In flight, Phaethon’s mortal insecurities fell away.

Κατά την πτήση, οι θνητές ανασφάλειες του Φαέθονα έφυγαν.

But soon, the reins slackened in his hands.

Σύντομα όμως, τα ηνία χαλάρωσαν στα χέρια του.

Unaccustomed to the feathery weight of a mortal,

Ασυνήθιστα στο φτερωτό βάρος ενός θνητού,

the radiant horses climbed higher and higher.

τα λαμπερά άλογα πετούσαν όλο και ψηλότερα.

The chariot whirled past constellations,

Το άρμα στριφογύριζε περνώντας τους αστερισμούς,

narrowly missing the pincers of Scorpio and the arrow of Sagittarius.

χάνοντας παραλίγο τις λαβίδες του Σκορπιού και το βέλος του Τοξότη.

With the Sun so far away, the Earth darkened,

Με τον Ήλιο τόσο μακριά, η Γη σκοτείνιασε

and the seas began to crackle and freeze.

και οι θάλασσες άρχισαν να τρίζουν και να παγώνουν.

Startled, Phaethon sharply pulled the reins.

Ξαφνιασμένος, ο Φαέθων τράβηξε απότομα τα ηνία.

The horses lurched and the chariot plunged towards the Earth's surface.

Τα άλογα πήραν απότομη κλίση και το άρμα βούτηξε προς την επιφάνεια της Γης.

Lakes boiled and forests burned as Phaethon struggled to pull the chariot up,

Οι λίμνες έβρασαν και τα δάση κάηκαν καθώς ο Φαέθων πάλευε να σηκώσει το άρμα,

leaving deserts in his wake.

αφήνοντας ερήμους στο πέρασμά του.

Back on Mount Olympus, the Gods were panicking.

Πίσω στον Όλυμπο, οι Θεοί πανικοβάλονταν.

Zeus saw that Phaethon was destined for a crash that would set the Earth ablaze.

Ο Δίας είδε ότι ο Φαέθων προοριζόταν για μία συντριβή που θα έκαιγε τη Γη.

So, he hurled one of his mighty thunderbolts at the boy.

Έτσι, πέταξε έναν από τους ισχυρούς του κεραυνούς στο αγόρι.

The horses tore away,

Τα άλογα απομακρύνθηκαν,

leaving Phaethon suspended in the heavens for just one moment,

αφήνοντας τον Φαέθονα να αιωρείται στον ουρανό για μία μόνο στιγμή,

before he plummeted to the Earth, into the river Eridanus,

πριν πέσει στη Γη, στον ποταμό Ηριδανό,

never to resurface.

από όπου δεν ξαναβγήκε ποτέ στην επιφάνεια.

Phaethon’s sisters gathered on the riverbank to weep,

Οι αδερφές του Φαέθονα, μαζεμένες στην όχθη του ποταμού για να θρηνήσουν,

gradually metamorphosing into poplar trees that leaked precious amber into the water.

σταδιακά μεταμορφώθηκαν σε λεύκες που διέρρεαν στο νερό πολύτιμο κεχριμπάρι.

Zeus repaired the Earth and created an everlasting memorial,

Ο Δίας επισκεύασε τη Γη και έφτιαξε ένα αιώνιο μνημείο,

strewing Phaethon’s likeness in the stars.

σκορπίζοντας το ομοίωμα του Φαέθονα στα αστέρια.

Overcome by grief, Helios had hidden himself from the sky.

Κυριευμένος από θλίψη, ο Ήλιος είχε κρυφτεί από τον ουρανό.

But he soon returned, and every day from then on,

Σύντομα όμως επέστρεψε και κάθε μέρα από τότε,

as he raced through the heavens, he greeted his son.

καθώς έτρεχε μέσα στον ουρανό, χαιρετούσε τον γιο του.

The constellation, known as “Auriga,” or “the charioteer,”

Ο αστερισμός, γνωστός ως «Ηνίοχος», ή «ο αρματηλάτης»,

stands as a reminder of a lost young man,

στέκεται ως μια υπενθύμιση ενός χαμένου νεαρού άνδρα

and his bid to harness powers far greater than himself.

και της απόπειράς του να ελέγξει δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από τον ίδιο.