The great conspiracy against Julius Caesar - Kathryn Tempest

Μετάφραση: Theodora Kakaroudi Επιμέλεια: Lucas Kaimaras

What would you do if you thought your country was on the path to tyranny?

Τι θα έκανες αν σκεφτόσουν ότι η χώρα σου όδευε προς την τυραννία;

If you saw one man gaining too much power, would you try to stop him?

Αν έβλεπες κάποιον να συγκεντρώνει δύναμη, θα επιχειρούσες να τον σταματήσεις;

Even if that man was one of your closest friends and allies?

Ακόμα κι αν ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους και συμμάχους σου;

These were the questions haunting Roman Senator Marcus Junius Brutus in 44 BCE,

Αυτά τα ερωτήματα βασάνιζαν τον Ρωμαίο γερουσιαστή Μάρκο Ιούνιο Βρούτο το 44 π.Χ.

the year Julius Caesar would be assassinated.

το έτος που ο Ιούλιος Καίσαρας θα έπεφτε θύμα δολοφονίας.

Opposing unchecked power wasn't just a political matter for Brutus;

Η εναντίωση στην ανεξέλεγκτη δύναμη δεν ήταν μόνο πολιτικό θέμα για τον Βρούτο

it was a personal one.

αλλά προσωπικό.

He claimed descent from Lucius Junius Brutus,

Ισχυριζόταν ότι ήταν απόγονος του Λούσιου Ιούνιου Βρούτου,

who had helped overthrow the tyrannical king known as Tarquin the Proud.

που είχε βοηθήσει να ανατραπεί ο τύρρανος Ταρκύνιος ο Υπερήφανος.

Instead of seizing power himself,

Αντί να πάρει την εξουσία ο ίδιος,

the elder Brutus led the people in a rousing oath

ο πρεσβύτερος Βρούτος έβαλε τον λαό να ορκιστεί

to never again allow a king to rule.

ότι ποτέ ξανά δεν θα επέτρεπε να κυβερνήσει ένας βασιλιάς.

Rome became a republic

Η Ρώμη μετατράπηκε σε δημοκρατία

based on the principle that no one man should hold too much power.

με βασική αρχή ότι κανένας άνδρας δεν θα έπρεπε να έχει υπερβολική εξουσία.

Now, four and a half centuries later, this principle was threatened.

Τώρα, τεσσεράμισι αιώνες αργότερα, αυτή η αρχή κινδύνευε.

Julius Ceasar's rise to the powerful position of consul

Η προαγωγή του Ιούλιου Καίσαρα στο υψηλό αξίωμα του υπάτου

had been dramatic.

ήταν δραματική.

Years of military triumphs had made him the wealthiest man in Rome.

Εξαιτίας των στρατιωτικών επιτυχιών του ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ρώμης.

And after defeating his rival Pompey the Great in a bitter civil war,

Και αφού νίκησε τον Πομπήιο τον Μέγα σε έναν σκληρό εμφύλιο πόλεμο,

his power was at its peak.

η δύναμη του είχε κορυφωθεί.

His victories and initiatives, such as distributing lands to the poor,

Οι νίκες και οι πρωτοβουλίες του, όπως η διανομή γης στου φτωχούς,

had made him popular with the public,

τον έκαναν δημοφιλή,

and many senators vied for his favor by showering him with honors.

και πολλοί γερουσιαστές ήταν υπέρ του, παραχωρώντας του τίτλους τιμής.

Statues were built, temples were dedicated,

Του έφτιαξαν αγάλματα, του αφιερώθηκαν ναοί,

and a whole month was renamed, still called July today.

και πήρε το όνομά του ένας ολόκληρος μήνας ο οποίος έως σήμερα ονομάζεται Ιούλιος.

More importantly, the title of dictator,

Πιο συγκεκριμένα, ο τίτλος του δικτάτορα,

meant to grant temporary emergency powers in wartime,

που του έδινε προσωρινά έκτακτες εξουσίες για αντιμετώπιση επειγόντων αναγκών,

had been bestowed upon Caesar several times in succession.

αποδόθηκε στον Καίσαρα πολλές φορές και συνεχώς.

And in 44 BCE, he was made dictator perpetuo,

Το 44 π.Χ. του απονεμήθηκε ο τίτλος του ισόβιου δικτάτορα,

dictator for a potentially unlimited term.

δηλαδή δικτάτορα με εν δυνάμει απεριόριστη θητεία.

All of this was too much for the senators

Όλα αυτά δεν μπορούσαν να τα αποδεχθούν οι γερουσιαστές

who feared a return to the monarchy their ancestors had fought to abolish,

που φοβούνταν την επιστροφή στη μοναρχία την οποία καταπολέμησαν οι πρόγονοι τους,

as well as those whose own power and ambition

καθώς και όλοι όσων οι εξουσίες και φιλοδοξίες απειλούνταν

were impeded by Caesar's rule.

από τη διακυβέρνηση του Καίσαρα.

A group of conspirators calling themselves the liberators

Μια ομάδα συνωμοτών που αυτοαποκαλούνταν απελευθερωτές

began to secretly discuss plans for assassination.

άρχισαν να συνωμοτούν μυστικά σχεδιάζοντας τη δολοφονία του.

Leading them were the senator Gaius Cassius Longinus

Οι αρχηγοί τους ήταν ο γερουσιαστής Γάιος Κάσσιος Λογγίνος

and his friend and brother-in-law, Brutus.

μαζί με τον Βρούτο, φίλο και κουνιάδο του.

Joining the conspiracy was not an easy choice for Brutus.

Το να συμμετέχει στην συνωμοσία δεν ήταν εύκολο για τον Βρούτο.

Even though Brutus had sided with Pompey in the ill-fated civil war,

Αν κι ο Βρούτος είχε ταχθεί με τον Πομπήιο στον ατυχή εμφύλιο πόλεμο,

Caesar had personally intervened to save his life,

ο Καίσαρας διαμεσολάβησε προσωπικά και του έσωσε την ζωή,

not only pardoning him but even accepting him as a close advisor

όχι μόνο δίνοντάς του χάρη, αλλά και τον δέχθηκε ως στενό σύμβουλό του

and elevating him to important posts.

και του έδωσε σημαντικές θέσεις.

Brutus was hesitant to conspire against the man who had treated him like a son,

Ο Βρούτος δίσταζε να συνωμοτήσει εναντίον αυτού που τον μεγάλωσε σαν γιο του,

but in the end,

αλλά στο τέλος επικράτησαν

Cassius's insistence and Brutus's own fear of Caesar's ambitions won out.

η επιμονή του Κάσσιου και οι δικοί του φόβοι για τις φιλοδοξίες του Καίσαρα.

The moment they had been waiting for came on March 15.

Η στιγμή που περίμεναν ήρθε στις 15 Μαρτίου.

At a senate meeting

Σε μια συνάντηση των γερουσιαστών με τον Καίσαρα,

held shortly before Caesar was to depart on his next military campaign,

λίγο πριν αναχωρήσει για την επόμενη εκστρατεία του,

as many as 60 conspirators surrounded him,

περίπου 60 συνωμότες τον περικύκλωσαν,

unsheathing daggers from their togas and stabbing at him from all sides.

έβγαλαν στιλέτα από τους τηβέννους τους και τον μαχαίρωσαν από όλες τις πλευρές.

As the story goes,

Όπως λέει η ιστορία,

Caesar struggled fiercely until he saw Brutus.

ο Καίσαρας αγωνίστηκε σφοδρά, μέχρι που είδε τον Βρούτο.

Despite the famous line, "Et tu, Brute?" written by Shakespeare,

Εκτός από την διάσημη φράση που γράφτηκε από τον Σαίξπηρ «Κι εσύ, τέκνον Βρούτε;»

we don't know Caesar's actual dying words.

δεν ξέρουμε τα πραγματικά τελευταία λόγια του Καίσαρα.

Some ancient sources claim he said nothing,

Μερικές αρχαίες πηγές αναφέρουν ότι δεν είπε τίποτα,

while others record the phrase, "And you, child?",

ενώ άλλες πηγές αναφέρουν την φράση, «Και εσύ, παιδί μου;»

fueling speculation that Brutus may have actually been Caesar's illegitimate son.

πυροδοτώντας τις υποθέσεις ότι ο Βρούτος μπορεί να ήταν μη νόμιμο τέκνο του.

But all agree that when Caesar saw Brutus among his attackers,

Ωστόσο, όλοι συμφωνούν ότι, όταν είδε τον Βρούτο μαζί με τους επιτιθέμενους,

he covered his face and gave up the fight,

ο Καίσαρας κάλυψε το πρόσωπό του και σταμάτησε να αντιστέκεται,

falling to the ground after being stabbed 23 times.

πέφτοντας στο έδαφος με 23 μαχαιριές.

Unfortunately for Brutus,

Δυστυχώς για τον Βρούτο,

he and the other conspirators had underestimated Caesar's popularity

αυτός και υπόλοιποι συνωμότες δεν είχαν λάβει υπόψη

τη μεγάλη αγάπη που έτρεφαν στον Καίσαρα οι κάτοικοι της Ρώμης

among the Roman public,

many of whom saw him as an effective leader,

πολλοί από τους οποίους τον θεωρούσαν αποτελεσματικό ηγέτη,

and the senate as a corrupt aristocracy.

και τη Γερουσία ως μια διεφθαρμένη αριστοκρατία.

Within moments of Caesar's assassination, Rome was in a state of panic.

Αμέσως μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, η Ρώμη βρέθηκε σε πανικό.

Most of the other senators had fled,

Οι περισσότεροι γερουσιαστές το έσκασαν,

while the assassins barricaded themselves on the Capitoline Hill.

ενώ οι δολοφόνοι κλείστηκαν στον Λόφο του Καπιτωλίου.

Mark Antony, Caesar's friend and co-consul,

Ο επίσης ύπατος Μάρκος Αντώνιος, και φίλος του Καίσαρα,

was swift to seize the upper hand,

βρήκε την ευκαιρία να λάβει την εξουσία,

delivering a passionate speech at Caesar's funeral days later

δίνοντας στην κηδεία του Καίσαρα έναν παθιασμένο επικήδειο λόγο

that whipped the crowd into a frenzy of grief and anger.

που έκανε τον λαό να παραληρεί από θυμό και λύπη.

As a result, the liberators were forced out of Rome.

Ως αποτέλεσμα, οι απελευθερωτές εκδιώχθηκαν από τη Ρώμη.

The ensuing power vacuum led to a series of civil wars,

Η κενή θέση εξουσίας οδήγησε σε μια σειρά εμφύλιων πολέμων,

during which Brutus, facing certain defeat, took his own life.

κατά την διάρκεια των οποίων ο Βρούτος, βλέποντας σίγουρη ήττα, αυτοκτόνησε.

Ironically, the ultimate result

Ειρωνικά, το τελικό αποτέλεσμα

would be the opposite of what the conspirators had hoped to accomplish:

ήταν το αντίθετο από αυτό που ήθελαν να επιτύχουν οι συνωμότες -

το τέλος της δημοκρατίας

the end of the Republic

and the concentration of power under the office of Emperor.

και την συγκέντρωση εξουσιών υπό τον Αυτοκράτορα.

Opinions over the assassination of Caesar were divided from the start

Οι γνώμες για τη δολοφονία του Καίσαρα

ήταν από την αρχή και παραμένουν διχασμένες.

and have remained so.

As for Brutus himself,

Όσο για τον ίδιο τον Βρούτο,

few historical figures have inspired such a conflicting legacy.

λίγες ιστορικές προσωπικότητες έχουν αφήσει τόσο αμφιλεγόμενη υστεροφημία.

In Dante's "Inferno," he was placed in the very center of Hell

Στην «Κόλαση» του Δάντη, ο Βρούτος βρίσκεται στο κέντρο της κόλασης

and eternally chewed by Satan himself for his crime of betrayal.

και ο Σατανάς ο ίδιος τον μάσαγε αιωνίως για το έγκλημα της προδοσίας του.

But Swift's "Gulliver's Travels"

Αλλά στο βιβλίο του Σουίφτ «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ»

described him as one of the most virtuous and benevolent people to have lived.

περιγράφεται ως ο πιο αγαθός και ενάρετος άνθρωπος που έχει ζήσει ποτέ.

The interpretation of Brutus as either a selfless fighter against dictatorship

Στον Βρούτο αποδίδονταν εναλλάξ οι τίτλοι,

είτε του αγωνιστή κατά της δικτατορίας ή του καιροσκόπου προδότη,

or an opportunistic traitor

ανάλογα με τις κατά καιρούς ισχύουσες τάσεις στην ιστορία και την πολιτική.

has shifted with the tides of history and politics.

But even today, over 2000 years later,

Αλλά ακόμα και σήμερα, πάνω από 2.000 χρόνια αργότερα,

questions about the price of liberty,

ερωτήματα για το τίμημα της ελευθερίας,

the conflict between personal loyalties and universal ideals,

τη σύγκρουση ανάμεσα στην προσωπική αφοσίωση και τις παγκόσμιες αξίες,

and unintended consequences remain more relevant than ever.

και τις μη εσκεμμένες συνέπειες,

παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ.