Scientists are obsessed with this lake - Nicola Storelli and Daniele Zanzi

Μετάφραση: Eleni Tsatsou Επιμέλεια: Vaia Katsarou

Roughly 3 billion years ago,

Πριν από, περίπου, 3 δισ. χρόνια,

a single-celled photosynthetic bacterium began burping a new chemical

ένα μονοκύτταρο φωτοσυνθετικό βακτήριο άρχισε να εκλύει μια νέα χημική ουσία

that was poisonous to nearly every species on Earth.

η οποία ήταν δηλητηριώδης για σχεδόν όλα τα είδη της Γης.

Over the following hundreds of millions of years,

Στα επόμενα εκατοντάδες εκατομμύρια έτη,

more microorganisms began producing this toxic gas,

περισσότεροι μικροοργανισμοί άρχισαν να παράγουν αυτό το τοξικό αέριο,

first saturating Earth's oceans and eventually its atmosphere.

κατακλύζοντας πρώτα τους ωκεανούς της Γης και τελικά την ατμόσφαιρά της.

Up here, this chemical changed the composition of pre-existing gases

Εδώ πάνω, αυτή η χημική ουσία άλλαξε τη σύνθεση των προϋπαρχόντων αερίων

so drastically that it caused a global ice age.

τόσο δραστικά, που προκάλεσε αγκόσμια εποχή παγετώνων.

And the name of this powerful, poisonous, world-changing gas? Oxygen.

Το όνομα του ισχυρού, δηλητηριώδους αερίου που άλλαξε τον κόσμο;

Οξυγόνο.

In the millions of years since the Great Oxygen Catastrophe,

Για εκατομμύρια χρόνια μετά το Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης

most life, including all multicellular organisms,

η ζωή, συμπεριλαμβανομένων όλων των πολυκύτταρων οργανισμών,

have evolved to rely on this gas.

είχε εξελιχθεί βασιζόμενη σε αυτό το αέριο.

However, there are some places where oxygen-averse microorganisms,

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα μέρη όπου μικροοργανισμοί που αποφεύγουν το οξυγόνο,

like those from Earth's earliest days, have re-emerged.

όπως αυτοί από τις πρώτες μέρες της Γης, έχουν επανεμφανιστεί.

Many of these places are in the ocean depths,

Πολλά από αυτά τα μέρη βρίσκονται στα βάθη των ωκεανών,

beyond the reach of researchers.

πέρα από την εμβέλεια των ερευνητών.

But there are other bodies of water completely devoid of oxygen,

Υπάρχουν, όμως, και άλλα υδάτινα σώματα εντελώς χωρίς οξυγόνο,

yet close enough to the surface to explore.

αλλά αρκετά κοντά στην επιφάνεια, ώστε να εξερευνηθούν.

And one such lake is hidden high in the Swiss Alps’ Piora Valley.

Μια τέτοια λίμνη είναι κρυμμένη ψηλά στην κοιλάδα Πιόρα των Ελβετικών Άλπεων.

Formed over 10,000 years ago,

Σχηματισμένη πριν από 10.000 χρόνια η λίμνη Καντάνιο

Lake Cadagno is one of roughly 200 known meromictic lakes,

είναι μία από τις 200, περίπου, γνωστές μερομικτικές λίμνες,

meaning it's actually two distinct bodies of water stacked on top of each other.

δηλαδή είναι δύο ξεχωριστά υδάτινα σώματα το ένα πάνω στο άλλο.

The top layer functions like a standard body of freshwater.

Το ανώτερο στρώμα λειτουργεί σαν ένα τυπικό σώμα γλυκού νερού.

It’s safe for swimming and known mostly for a plump and plentiful fish population

Είναι ασφαλές για κολύμπι και γνωστό, κυρίως, για τον άφθονο πληθυσμό ψαριών

that’s been the subject of local fishing legends for centuries.

που ήταν το θέμα τοπικών θρύλων των ψαράδων, για αιώνες.

But just 13 meters beneath that bounty is a dense, sulfurous, oxygen-free pool

Αλλά 13 μέτρα κάτω από την αφθονία υπάρχει μια πυκνή, θειούχα, χωρίς οξυγόνο λίμνη

lethal to any multicellular life forms, fish included.

θανατηφόρα για όλες τις πολυκύτταρες μορφές ζωής,

περιλαμβανομένων των ψαριών.

In a typical lake, the entire body of water would gradually mix,

Σε μια τυπική λίμνη, ολόκληρο το σώμα του νερού αναμειγνύεται σταδιακά,

diffusing oxygen from the surface throughout.

διαχέοντας το οξυγόνο από την επιφάνεια σε όλη τη λίμνη.

But these two layers never mix, as is the case with any meromictic lake.

Αλλά αυτά τα δύο στρώματα δεν αναμειγνύονται ποτέ,

όπως σε όλες τις μερομικτικές λίμνες.

And the reason for this divide in Cadagno

Ο λόγος αυτού του διαχωρισμού στην Καντάνιο

is the waters’ unique chemical compositions.

είναι η μοναδική χημική σύνθεση του νερού.

Both layers are fed by rainwater flowing down the mountains,

Και τα δύο στρώματα τροφοδοτούνται από το βρόχινο νερό που ρέει από τα βουνά,

however, this water can take two paths.

ωστόσο αυτό το νερό ακολουθεί δύο διαδρομές.

The first is to trickle down the granitic mountain directly into the top layer.

Η μία ρέει από τα βουνά από γρανίτη, απευθείας στο ανώτερο στρώμα.

The second is to seep into the Piora Valley’s vein of dolomite—

Η άλλη διαπερνά μια φλέβα από δολομίτη στην Κοιλάδα Πιόρα,

a porous rock full of salts such as sulfate.

έναν πορώδη βράχο γεμάτο άλατα, όπως θειικό άλας.

Rainwater that sinks into the dolomite will slowly inch towards the lake,

Το νερό αυτό απορροφάται από τον δολομίτη και αργά φτάνει στη λίμνη,

all the while shedding its oxygen and picking up salts.

αποβάλλοντας, στο μεταξύ, το οξυγόνο του εμπλουτιζόμενο με άλατα.

Finally, this heavier water will cascade from sublacustrine springs

Τέλος, αυτό το βαρύτερο νερό αναβλύζει από τις υπολίμνιες πηγές,

below the lake’s surface,

κάτω από την επιφάνεια της λίμνης,

forming the dense, salt-rich bottom layer.

σχηματίζοντας το πυκνό, πλούσιο σε άλατα στρώμα του πυθμένα.

This lower layer is anoxic, meaning oxygen free,

Αυτό το κατώτερο στρώμα είναι ανοξικό, δηλαδή χωρίς οξυγόνο,

and will suffocate any oxygen-dependent life.

και αποπνίγει κάθε ζωή που εξαρτάται από το οξυγόνο.

But it’s ideal for the kind of anaerobic bacteria that died off

Είναι ιδανικό, όμως, για τα αναερόβια βακτήρια που εξαφανίσθηκαν

in the Great Oxygen Catastrophe.

κατά τη διάρκεια του Γεγονότος της Μεγάλης Οξείδωσης.

The flow from the sublacustrine springs creates microenvironments

Η ροή από τις υπολίμνιες πηγές δημιουργεί μικροπεριβάλλοντα,

which feed large aggregates of microorganisms

που τροφοδοτούν μεγάλα συσσωματώματα μικροοργανισμών

that emerge from the lakebed in strange and otherworldly shapes.

που αναδύονται από τον πυθμένα της λίμνης σε περίεργα και απόκοσμα σχήματα.

Various anaerobic microorganisms take in the water's sulfate

Διάφοροι αναερόβιοι μικροοργανισμοί προσλαμβάνουν το θειικό άλας του νερού

and emit toxic sulfide.

και εκπέμπουν τοξικό σουλφίδιο.

And at the border of these layers,

Στα όρια αυτών των στρωμάτων,

there’s a thin blanket mainly composed of pink-bodied Chromatium okenii:

υπάρχει μια λεπτή κουβέρτα που αποτελείται κυρίως από ροζ Chromatium Οkenii,

a photosynthesizing bacterium that relies on this sulfur

ένα φωτοσυνθετικό βακτήριο που βασίζεται στο θείο,

the way most plants rely on oxygen.

όπως τα περισσότερα φυτά βασίζονται στο οξυγόνο.

However, while neither water nor organisms move between the layers,

Όμως, παρόλο που ούτε το νερό, ούτε οι οργανισμοί διαπερνούν τα στρώματα,

these ecosystems aren’t completely out of touch.

τα οικοσυστήματα αυτά δεν είναι, εντελώς, απομονωμένα.

Chromatium okenii live at the top of the bottom layer

Το Chromatium Οkenii ζει στο πάνω μέρος του κάτω στρώματος,

because they need to be as close to the sun as possible.

επειδή πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον ήλιο.

But while they never cross into the deadly oxygenated waters,

Αλλά παρόλο που δεν περνά ποτέ στα θανατηφόρα οξυγονωμένα νερά,

they’re close enough that organisms like zooplankton can dive down,

είναι αρκετά κοντά, ώστε οργανισμοί όπως το ζωοπλαγκτόν

να μπορούν να βουτήξουν κάτω, να το φάνε και να ανεβούν ξανά.

eat them, and get back up.

In fact, this relationship forms the bottom of the upper layer’s

Για την ακρίβεια, αυτή η σχέση είναι ο κανόνας της τροφικής αλυσίδας

robust food chain

στο κάτω μέρος του ανώτερου στρώματος,

supporting the lake’s legendary fish population.

είναι, δε, η αιτία για τον θρυλικό πληθυσμό των ψαριών της λίμνης.

This unique ecology is more than just a boon for Cadagno’s fishermen.

Αυτή η μοναδική οικολογία δεν ειναι μόνο προς όφελος των ψαράδων της Καντάνιο.

Having access to an isolated anaerobic ecosystem

Η πρόσβαση σε ένα απομονωμένο αναερόβιο οικοσύστημα

allows scientists to model the world before the Great Oxygen Catastrophe.

επιτρέπει στους επιστήμονες να καταλάβουν πώς ήταν ο κόσμος

πριν από το Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης.

For example, when Chromatium okenii form their blanket,

Για παράδειγμα, όταν το Chromatium Okenii σχηματίζει την κουβέρτα του,

they increase the density of that thin layer of water.

αυξάνει την πυκνότητα αυτού του λεπτού στρώματος νερού.

As the water sinks, these microorganisms are forced to swim back up,

Καθώς το νερό βυθίζεται οι μικροοργανισμοί αναγκάζονται να κολυμπήσουν προς τα πάνω,

creating a minute mixing of water called bioconvection.

δημιουργώντας μια λεπτή ανάμειξη νερού που ονομάζεται βιοσυγκλωβισμός.

This billions of years old phenomenon might be a clue

Αυτό το φαινόμενο δισεκατομμυρίων ετών μπορεί να είναι ένα στοιχείο

to how early life evolved the ability to swim.

για το πώς η πρώιμη ζωή εξέλιξε την ικανότητα να κολυμπά.

And it’s just one of the many insights that await researchers

Είναι μία από τις πολλές ιδέες που έχουν οι ερευνητές

studying Cadagno’s mysterious depths.

που μελετούν τα μυστηριώδη βάθη της Καντάνια.