Why should you read Flannery O’Connor? - Iseult Gillespie

Μετάφραση: Nina Triaridou Επιμέλεια: Lucas Kaimaras

A garrulous grandmother and a roaming bandit face off on a dirt road.

Μια φλύαρη γιαγιά και ένας ληστής αναμετρούνται σε έναν χωματόδρομο.

A Bible salesman lures a one-legged philosopher into a barn.

Έμπορος αντιτύπων της Βίβλου παρασύρει μια φιλόσοφο με ένα πόδι σε έναν αχυρώνα.

A traveling handyman teaches a deaf woman her first word on an old plantation.

Ένας περιοδεύων τεχνίτης διδάσκει σε μια κωφάλαλη την πρώτη της λέξη σε μια φυτεία.

From her farm in rural Georgia,

Από τη φάρμα της στην αγροτική Τζόρτζια,

surrounded by a flock of pet birds,

περιτριγυρισμένη από οικόσιτα πτηνά,

Flannery O’Connor scribbled tales of outcasts,

η Φλάνερι Ο' Κόνορ έγραφε ιστορίες

με ανθρώπους του περιθωρίου, εισβολείς και παρείσακτους,

intruders and misfits staged in the world she knew best:

με φόντο τον κόσμο που γνώριζε καλύτερα: τον Αμερικάνικο Νότο.

the American South.

She published two novels,

Εξέδωσε δύο μυθιστορήματα,

but is perhaps best known for her short stories,

άλλα είναι μάλλον πιο γνωστή για τα διηγήματά της,

which explored small-town life with stinging language, offbeat humor,

τα οποία εξερευνούσαν τη ζωή στην επαρχία

με αιχμηρή γλώσσα, ανορθόδοξο χιούμορ και απολαυστικά άβολα σενάρια.

and delightfully unsavory scenarios.

In her spare time O’Connor drew cartoons,

Στον ελεύθερο χρόνο της η Ο' Κόνορ ζωγράφιζε καρτούν,

and her writing is also brimming with caricature.

και τα έργα της είναι γεμάτα καρικατούρες.

In her stories, a mother has a face “as broad and innocent as a cabbage,”

Στα έργα της το πρόσωπο μιας μητέρας είναι «τόσο ευρύ και αθώο σαν μαρούλι»,

a man has as much drive as a “floor mop,”

ένας άντρας έχει τόση αποφασιστικότητα όσο «μια σφουγγαρίστρα»,

and one woman’s body is shaped like “a funeral urn.”

και το σώμα μιας γυναίκας έχει το σχήμα «τεφροδόχου».

The names of her characters are equally sly.

Τα ονόματα των χαρακτήρων της είναι εξίσου ευφυή.

Take the story “The Life You Save May be Your Own,”

Για παράδειγμα, στο «Η Ζωή Που Σώζεις Μπορεί Να Είναι Η Δική Σου»

where the one-handed drifter Tom Shiftlet wanders into the lives

ο μονόχειρας περιπλανώμενος Τομ Σίφτλετ («Αναξιόπιστος»)

μπαίνει στη ζωή μιας ηλικιωμένης Λούσινελ Κρέιτερ («Κρατήρας»)

of an old woman named Lucynell Crater

and her deaf and mute daughter.

και της κωφάλαλης κόρης της.

Though Mrs. Crater is self-assured,

Παρόλο που η κυρία Κρέιτερ έχει αυτοπεποίθηση,

her isolated home is falling apart.

το απόμερο σπίτι της είναι υπό διάλυση.

At first, we may be suspicious of Shiftlet’s motives

Αρχικά, μπορεί να είμαστε καχύποπτοι απέναντι στον Σίφτλετ,

when he offers to help around the house,

όταν προσφέρεται να βοηθήσει στο σπίτι,

but O’Connor soon reveals the old woman to be

αλλά σύντομα η Ο' Κόνορ αποκαλύπτει ότι η ηλικιωμένη

just as scheming as her unexpected guest–

είναι τόσο δολοπλόκος όσο και ο απρόσμενος επισκέπτης της

and rattles the reader’s presumptions about who has the upper hand.

κι ανατρέπει τις προσδοκίες του αναγνώστη για το ποιος έχει το πάνω χέρι.

For O’Connor, no subject was off limits.

Για την Ο' Κόνορ κανένα θέμα δεν ήταν ταμπού.

Though she was a devout Catholic,

Παρόλο που ήταν ένθερμη Καθολική,

she wasn’t afraid to explore the possibility

δεν φοβόταν να εξερευνήσει την πιθανότητα

of pious thought and unpious behavior

να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο

co-existing in the same person.

ευλαβικές σκέψεις και ασεβής συμπεριφορά.

In her novel The Violent Bear it Away,

Στο βιβλίο της «Οι Βίαιοι την Αρπάζουν»,

the main character grapples with the choice to become a man of God –

ο βασικός χαρακτήρας παλεύει να γίνει άνθρωπος του Θεού,

but also sets fires and commits murder.

όμως ταυτόχρονα πυρπολεί και διαπράττει φόνο.

The book opens with the reluctant prophet in a particularly compromising position:

Το βιβλίο ξεκινάει με τον διστακτικό προφήτη σε ταπεινωτική θέση.

“Francis Marion Tarwater’s uncle had been dead for only half a day

«Ο θείος του Φράνσις Μάριον Ταργουότερ ήταν νεκρός μόλις για μισή μέρα,

when the boy got too drunk to finish digging his grave.”

όταν το αγόρι μέθυσε τόσο, ώστε δεν τελείωσε το σκάψιμο του τάφου».

This leaves a passerby to “drag the body from the breakfast table

Έτσι μένει να βρεθεί ένας περαστικός

«να σύρει το σώμα του θείου από το τραπέζι όπου κείται το πτώμα

where it was still sitting and bury it […]

και να το θάψει κάπου με αρκετό χώμα ώστε να μην το ξεθάψουν τα σκυλιά».

with enough dirt on top to keep the dogs from digging it up.”

Παρόλο που οι απόψεις της είναι αμφιλεγόμενες,

Though her own politics are still debated,

O’Connor’s fiction could also be attuned to the racism of the South.

η μυθοπλασία της Ο' Κόνορ μπορεί να είναι προσαρμοσμένη στον ρατσισμό του Νότου.

In “Everything that Rises Must Converge,”

Στο «Ό,τι ξεσηκώνεται πρέπει να συμμορφώνεται»,

she depicts a son raging at his mother’s bigotry.

απεικονίζει έναν γιο εξοργισμένο με τον φανατισμό της μητέρας του.

But the story reveals that he has his own blind spots

Αλλά η ιστορία φανερώνει ότι κι αυτός έχει τα ψεγάδια του

and suggests that simply recognizing evil

και μας λέει ότι η αναγνώριση του κακού

doesn’t exempt his character from scrutiny.

δεν εξαιρεί τον χαρακτήρα από την κριτική.

Even as O’Connor probes the most unsavory aspects of humanity,

Παρόλο που η Ο' Κόνορ εξερευνά τις πιο σκοτεινές πλευρές του ανθρώπου,

she leaves the door to redemption open a crack.

αφήνει μισάνοιχτη την πόρτα της εξιλέωσης.

In “A Good Man is Hard to Find,”

Στο «Ένας Καλός Άνθρωπος Είναι Δυσεύρετος»,

she redeems an insufferable grandmother for forgiving a hardened criminal,

μια ανυπόφορη γιαγιά εξιλεώνεται συγχωρώντας έναν υπότροπο εγκληματία,

even as he closes in on her family.

ακόμη και όταν αυτός απειλεί την οικογένειά της.

Though we might balk at the price the woman pays for this redemption,

Παρόλο που μπορεί να αντιδράσουμε για το τίμημα που πληρώνει η γυναίκα,

we’re forced to confront the nuance in moments

αναγκαζόμαστε να αναγνωρίσουμε λεπτές διαφορές σε στιγμές

we might otherwise consider purely violent or evil.

που σε άλλη περίπτωση θα θεωρούσαμε ξεκάθαρα βίαιες.

O’Connor’s mastery of the grotesque

Η αριστοτεχνική χρήση του γκροτέσκο

and her explorations of the insularity and superstition of the South

και ο τρόπος που διερευνά την εσωστρέφεια και τη δεισιδαιμονία στο Νότο

κατέταξαν την Ο'Κόννορ ως συγγραφέα της λογοτεχνίας του Αμερικανικού Νότου.

led her to be classified as a Southern Gothic writer.

But her work pushed beyond the purely ridiculous

Αλλά τα έργα της ξεπέρασαν τα στοιχεία του παραλόγου και του τρομακτικού

and frightening characteristics associated with the genre

που ήταν συνδεδεμένα με το είδος,

to reveal the variety and nuance of human character.

και δείχνουν την περίπλοκη ανομοιομορφία του ανθρώπινου χαρακτήρα.

She knew some of this variety was uncomfortable,

Η Ο'Κόνορ ήξερε ότι αυτό ίσως προκαλούσε αμηχανία

and that her stories could be an acquired taste –

και ότι τα έργα της ίσως δεν ήταν ευχάριστα από την πρώτη ανάγνωση,

but she took pleasure in challenging her readers.

όμως λάτρευε να προβληματίζει τους αναγνώστες της.

O’Connor died of lupus at the age of 39,

Πέθανε σε ηλικία 39 ετών από τη ρευματική πάθηση «Λύκος»,

after the disease had mostly confined her to her farm in Georgia for twelve years.

αφού η αρρώστια την είχε καθηλώσει στη φάρμα της στην Τζόρτζια για 12 χρόνια.

During those years,

Σε αυτά τα χρόνια,

she penned much of her most imaginative work.

συνέγραψε το μεγαλύτερο μέρος του ευφάνταστου έργου της.

Her ability to flit between revulsion and revelation

Η ικανότητά της να ελίσσεται ανάμεσα στην απέχθεια και στην αποκάλυψη

continues to draw readers to her endlessly surprising fictional worlds.

συνεχίζει να προσελκύει αναγνώστες

στους γεμάτους εκπλήξεις κόσμους των έργων της.

As her character Tom Shiftlet notes,

Όπως λέει και ο χαρακτήρας της, Τομ Σίφτλετ:

the body is “like a house:

το σώμα είναι «σαν ένα σπίτι:

it don’t go anywhere,

δεν πάει πουθενά,

but the spirit, lady, is like an automobile:

αλλά η ψυχή, κυρία μου, είναι σαν όχημα:

always on the move.”

συνεχώς κινείται».