We should aim for perfection -- and stop fearing failure | Jon Bowers

Çeviri: Cahid Atik Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

Have you ever heard of typosquatting?

Daha önce typosquatting diye bir şey duydunuz mu?

Well, typosquatting is where companies like Google

Typosquatting, Google gibi şirketlerin yaygın olarak

post advertisements on websites that are commonly miskeyed,

yanlış yazılmış internet sitelerinde reklam yayınladıkları yer.

and then they sit back and rake in millions

Arkalarına yaslanıyorlar

banking on the fact that you're visiting something like gmale.com

ve gmaile.com ya da mikerowesoft.com gibi şeyleri ziyaret ettiğinde

or mikerowesoft.com.

büyük para kazanıyorlar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It just seems kind of silly, doesn't it?

Aptalca görünüyor, değil mi?

How about this?

Buna ne dersiniz?

On February 28, an engineer at Amazon

28 Şubat'ta Amazon'daki bir mühendis

made a similar, seemingly small key error.

buna benzer, görünüşte küçük bir tuş hatası yaptı.

Only I say seemingly small

Görünüşte küçük diyorum

because this one little typo on Amazon's supercode

çünkü sadece dört saat içinde Amazon’un süperkodundaki

produced a massive internet slowdown

küçük yazım hatası

that cost the company over 160 million dollars

şirkete 160 milyon dolara mal olan

in the span of just four hours.

interneti büyük çapta yavaşlatıyor.

But this is actually really scary.

Aslında bu gerçekten korkutucu.

Geçenlerde ilaç üreticisi New England Compound'da bir çalışan

You see, recently, an employee at the New England Compound,

which is a pharmaceutical manufacturer,

laboratuvarı düzgün bir şekilde temizlemediği için

didn't clean a lab properly

and now 76 people have died

76 kişi öldü,

and 700 more have contracted meningitis.

700 kişi menenjit hastalığına yakalandı.

I mean, these examples are crazy, right?

Bu örnekler inanılır gibi değil.

When did we come to live in a world where these types of typos,

Bu tür yazım hataları, yaygın yanlışlar, ''Elinden geleni yap'' tutumu

common errors, this do-your-best attitude or just good enough was acceptable?

veya ''yeterince iyi''nin kabul edilir olduğunu dünyaya ne zaman geldik?

At some point, we've stopped valuing perfection,

Bir yerde mükemmelliğe değer vermeyi bıraktık,

and now, these are the type of results that we get.

şimdi elde ettiğimiz sonuçlar işte böyle.

You see, I think that we should all seek perfection,

Anlayacağınız, mükemmellik arayışında olmalıyız,

all the time,

her zaman,

and I think we need to get to it quick.

ve bence çabuk olmamız gerekiyor.

You see, I run a training facility

Profesyonel teslimat sürücülerinin

where I'm responsible for the education of professional delivery drivers,

eğitiminden sorumlu olduğum bir tesis işletiyorum,

and in my line of work,

maliyeti yüzde 99 olan

we have a unique understanding of the cost of failure,

başarısızlık bedeline dair eşsiz bir anlayışa sahibiz mesleğimde

the cost of just 99 percent,

çünkü profesyonel sürücü dünyasında

because in the world of professional driving,

sadece %99'luk başarı oranı

just 99 percent of the job means somebody dies.

birisinin ölümü anlamına geliyor.

Look, a hundred people die every day

Her gün yüz insan araç kazalarında hayatını kaybediyor.

due to vehicular crashes.

Think about that for a second.

Bunu bir saniyeliğine düşünün.

That's like the equivalent of four commercial airliners

Her hafta düşen dört ticari uçağa denk,

crashing every week,

ancak hâlâ kendimizi

yet we still can't convince ourselves to pay perfect attention behind the wheel.

direksiyon başında tamamen konsantre olmaya ikna edemiyoruz.

So I teach my drivers to value perfection.

Bu yüzden sürücülerime mükemmelliğe değer vermeyi öğretiyorum.

It's why I have them memorize

Bu yüzden 131 kelimelik tedbirli araç kullanma programımızı

our 131-word defensive driving program

kusursuz şekilde onlara ezberletiyor,

perfectly,

and then I have them rewrite it.

sonra yeniden yazdırıyorum.

One wrong word, one misspelled word, one missing comma, it's a failed test.

Yanlış kelime, yanlış yazılmış bir kelime, eksik bir virgül, başarısız bir test.

It's why I do uniform inspections daily.

Bu yüzden günlük üniforma teftişleri yapıyorum.

Undershirts are white or brown only,

Atlet ya beyaz ya da kahverengi,

shoes are black or brown polished leather

ayakkabı siyah ya da kahverengi cilalı deri,

and frankly, don't come to my class wrinkled and expect me to let you stay.

yani sınıfıma kırışık giysiyle gelip oturmana izin vermemi bekleme.

It's why I insist that my drivers are on time.

Bu yüzden ısrar ediyorum ki sürücülerim dakik olsunlar.

Don't be late, not to class, not to break, not to lunch.

Sınıfa, molaya, öğle yemeğine geç kalma.

When you're supposed to be somewhere, be there.

Bir yerde olman gerektiğinde orada ol.

You see, I do this so that my students understand

Bunu yapıyorum ki öğrencilerim,

that when I'm training them to drive a car and I say,

araç kullanmaları için ders verirken

"Clear every intersection,"

"Her kavşağı temizle" dediğimde

they understand that I mean every traffic signal, every cross street,

her trafik işareti, her çapraz yanyol, her ara sokak, her otopark,

every side street, every parking lot, every dirt road, every crosswalk,

her toprak yol, her yaya geçidi, her kavşak

every intersection without fail.

demek istediğimi başarısız olmadan anlasınlar.

Now, new students will often ask me

Yeni öğrenciler sıklıkla

why my class is so difficult, strict, or uniform,

dersimin neden bu kadar zor, otoriter ya da tekdüze

and the answer is simple.

olduğunu soracak, cevap basit.

You see, perfectionism is an attitude developed in the small things

Görüyorsunuz ki mükemmeliyetçilik küçük şeylerde gelişen,

and then applied to the larger job.

daha büyük işe uygulanan bir davranış.

So basically, if you can't get the little things right,

Küçük şeyleri başarıyla halledemezsen

you're going to fail when it counts,

daha önemli işlerde başarısız olursun,

and when you're driving a car, it counts.

bir araba sürerken bu hesaba katılıyor.

A car traveling at 55 miles an hour

Saatte 55 mil hızla ilerleyen bir araba,

covers the length of an American football field

dört buçuk saniyeden kısa sürede

in just under four and a half seconds,

bir futbol sahasının uzunluğunu kaplıyor,

but just so happens to be the same amount of time

ne tesadüf ki bir kişinin ortalama olarak

it takes the average person to check a text message.

gelen bir mesajı kontrol etmesi için geçen süreyle aynı.

So I don't allow my drivers to lose focus,

Sürücülerimin dikkatlerini kaybetmesine izin vermiyorum,

and I don't accept anything less than perfection out of them.

mükemmellikten daha az bir şeyi kabul etmiyorum.

And you know what?

Biliyor musunuz?

I'm tired of everybody else accepting 99 percent as good enough.

Başkalarının %99 oranını iyi kabul etmelerinden usandım.

I mean, being less than perfect has real consequences, doesn't it?

Yani, mükemmelden daha az olmak ciddi sonuçlar doğuruyor, değil mi?

Think about it.

Bunu düşünün.

If the makers of our credit cards were only 99.9 percent effective,

Kredi kartı üreticilerinin sadece yüzde 99.9'u etkili olsaydı

there would be over a million cards in circulation today

bugün dolaşımda arkasındaki manyetik şerit üzerinde

that had the wrong information on the magnetic strip on the back.

yanlış bilgiye sahip bir milyondan fazla kart olacaktı.

Or, if the Webster's Dictionary was only 99.9 percent accurate,

Webster Sözlüğü yüzde 99.9 doğru olsaydı

it would have 470 misspelled words in it.

470 yanlış yazılmış kelimeye sahip olacaktı.

How about this?

Peki buna ne dersiniz?

If our doctors were only 99.9 percent correct,

Doktorlarımız yüzde 99.9 doğru olsaydı,

then every year, 4,453,000 prescriptions would be written incorrectly,

her gün 4 milyon 453 bin reçete yanlış yazılacaktı,

and probably even scarier,

muhtemelen daha da ürkütücü,

11 newborns would be given to the wrong parents every day

Amerika'da her gün 11 yenidoğan

in the United States.

yanlış ailelere verilecekti.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And those are just the odds, thank you.

Bunlar sadece ihtimal, teşekkürler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The reality is that the US government crashed a 1.4-billion-dollar aircraft

Gerçek şu ki ABD hükûmetinin 1,4 milyar dolarlık uçağı düştü

because the maintenance crew only did 99 percent of their job.

çünkü bakım ekibi, işlerinin sadece yüzde 99'unu yapmış.

Someone forgot to check a sensor.

Birisi bir sensörü kontrol etmeyi unutmuş.

The reality is that 16 people are now dead,

Gerçek şu ki 16 kişi öldü,

180 have now been injured,

180 kişi yaralandı,

and 34 million cars are being recalled

34 milyon araba piyasadan geri çekildi

because the producers of a car airbag produced and distributed a product

çünkü araba hava yastığı üreticileri, ''yeterince iyi'' sandıkları bir ürünü

that they thought was, you know, good enough.

üretmiş ve dağıtmışlardı.

The reality is that medical errors

Gerçek şu ki tıbbi hatalar

are now the third leading cause of death in America.

Amerika'da başlıca üçüncü ölüm nedeni.

250,000 people die each year

Her gün 250 bin kişi

because somebody who probably thought they were doing their job good enough

muhtemelen birileri işlerini yeterince iyi yaptığını sandığı için

hayatını kaybediyor.

messed up.

And you don't believe me?

Bana inanmıyor musunuz?

Well, I can certainly understand why.

Nedenini kesinlikle anlayabiliyorum.

You see, it's hard for us to believe anything these days

Haber uzmanlarının söylediklerinin

when less than 50 percent of what news pundits say

aslında yüzde 50'sinden daha azı gerçekken

is actually grounded in fact.

bugün bir şeye inanmak zor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So it comes down to this:

Konu şuna geliyor:

trying our best is not good enough.

Elimizden gelenin en iyisini yapmak yeterli değil.

So how do we change?

Peki nasıl değişeceğiz?

We seek perfection

Mükemmelliği arıyoruz,

and settle for nothing less.

daha azına razı oluyoruz.

Now, I know. I need to give you a minute on that,

Biliyorum. Size biraz zaman tanımam lazım

because I know what you've been told.

çünkü size söyleneni biliyorum.

It probably goes something like, perfection is impossible for humans,

Aşağı yukarı böyle bir şey, mükemmellik insanlar için imkansız,

so therefore, seeking perfection will not only ruin your self-esteem

dolayısıyla bu arayış kendinize duyduğunuz saygıyı mahvetmekle kalmayıp

but it will render you a failure.

sizi başarısızlıkla damgalayacak.

But there's the irony.

Burada bir ironi var.

See, today we're all so afraid of that word failure,

Bugün hepimiz kelime hatasından korkuyoruz,

but the truth is, we need to fail.

fakat gerçek şu ki başarısızlık gerekli.

Failure is a natural stepping stone towards perfection,

Başarısızlık, mükemmelliğe doğru doğal bir adım.

but at some point, because we became so afraid of that idea of failure

Ancak bir yerde başarısızlık

and so afraid of that idea of perfection,

ve mükemmellik fikrinden çok korktuğumuzdan

we dismissed it because of what might happen to our egos when we fall short.

yetersiz kaldığımızda benliğimize ne olabileceği düşüncesiyle onu reddettik.

I mean, do you really think that failure's going to ruin you?

Yani, gerçekten başarısızlığın seni mahvedeceğini mi düşünüyorsun?

Or is that just the easy answer that gets us slow websites,

Zahmetsiz cevap, yavaş internet siteleri,

scary healthcare and dangerous roads?

ürkütücü sağlık hizmetleri, tehlikeli yollar mı?

I mean, are you ready to make perfection the bad guy in all this?

Bütün bunlardaki suçu mükemmelliğe yüklemeye hazır mısnız?

Look, failure and imperfection are basically the same thing.

Başarısızlık ve mükemmellik temelde aynı şey.

We all know that imperfection exists all around us.

Çevremizde kusurun var olduğunu hepimiz biliyoruz.

Nothing and nobody is perfect.

Hiçbir şey ve hiç kimse mükemmel değil.

But at some point, because it was too difficult or too painful,

Fakat bir noktada çok zor ya da zahmetli olduğundan

we decided to dismiss our natural ability to deal with failure

başarısızlıkla baş etme konusundaki doğal yeteneğimizi reddetmeye,

and replace it with a lower acceptance level.

daha düşük kabulle değiştirmeye karar verdik.

And now we're all forced to sit back

Boş oturmaya mecbur bırakılıyoruz,

and just accept this new norm or good-enough attitude

bu yeni düsturu veya yeterince iyi tutumunu

and the results that come with it.

ve onunla gelen sonuçları kabul edin.

So even with all that said,

Tüm bu söylenenlerle bile insanlar bana

people will still tell me, you know,

"Tıbbi personel, bakım ekibi,

"Didn't the medical staff, the maintenance crew, the engineer,

mühendisler en iyisini denemediler mi,

didn't they try their best, and isn't that good enough?"

bu yeterince iyi değil mi?" diye soracaklar.

Well, truthfully, not for me and especially not in these examples.

Doğrusu, benim için değil ve özellikle bu örneklerde değil.

Yeah, but, you know, trying to be perfect is so stressful, right?

Mükemmel olmaya çalışmak çok stresli, değil mi?

And, you know, Oprah talked about it, universities study it,

Oprah bununla ilgili konuştu, üniversiteler çalıştı.

I bet your high school counselor even warned you about it.

Lisede rehber öğretmeniniz bu konuda sizi uyarmıştır bile.

Stress is bad for us, isn't it?

Stres bizim için kötü, değil mi?

Well, maybe,

Belki de öyle,

but to say that seeking perfection is too stressful

fakat mükemmelliği aramak çok stresli demek

is like saying that exercise is too exhausting.

spor yapmak çok yorucu demekle aynı şey.

In both cases, if you want the results, you've got to endure the pain.

İki durumda da istediğiniz sonuçlar için bu zahmete katlanmanız lazım.

So truthfully, saying that seeking perfection is too stressful

Doğrusu, mükemmelliği aramak çok stresli demek

is just an excuse to be lazy.

tembel olmak için bir bahane.

But here's the really scary part.

İşin gerçekten ürkütücü kısmı burada.

Today, doctors, therapists

Bugün doktorlar, terapistler

and the nearly 10-billion- dollar-a-year self-help industry

ve yılda yaklaşık 10 milyar dolar harcanan kişisel gelişim endüstrisi

are all advocating against the idea of perfection

mükemmel olmaya gayret etmemenin

under this guise that somehow not trying to be perfect

onur ve egonuzu koruyacağı maskesiyle

will save your self-esteem and protect your ego.

mükemmellik fikrine karşıt bir tutumu savunuyorlar.

But, see, it's not working,

Ancak bu işe yaramıyor

because the self-help industry today has a higher recidivism rate

çünkü kişisel gelişim endüstrisinin suçu tekrar etme oranı daha yüksek,

because it's more focused on teaching you how to accept being a failure

çünkü sizi mükemmelliğe itmesi gerekirken

and lower your acceptance level

başarıızlığı nasıl kabul edeceğinize

than it is about pushing you to be perfect.

ve kabul düzeyinizi azaltmaya odaklanmış.

See, these doctors, therapists and self-help gurus

Gördüğünüz gibi bu doktorlar, terapistler ve kişisel gelişim rehberleri

are all focused on a symptom and not the illness.

hastalığa değil, bulguya odaklanıyor.

The true illness in our society today is our unwillingness to confront failure.

Bugün toplumdaki asıl hastalık başarısızlıkla yüzleşme isteksizliği.

See, we're more comfortable resting on our efforts

Sonuçlarımıza odaklanmaktan daha çok,

than we are with focusing on our results.

çabalarımıza güvenme konusunda rahatız.

Like at Dublin Jerome High School in Ohio,

Ohio'daki Dublin Jerome Lisesi'nde olduğu gibi,

where they name 30 percent of a graduating class valedictorian.

mezun olan sınıfın yüzde 30'unu okul birincisi temsilci seçiyorlar.

I mean, come on, right?

Bu kadarı da fazla, değil mi?

Somebody had the highest GPA.

GNO'su en yüksek birisi mutlaka vardı.

I guarantee you it wasn't a 72-way tie.

72 kişinin aynı GNO'ya sahip olduğunu sanmıyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But, see, we're more comfortable offering up an equal outcome

Başarısızlığa veya az başarana karşı koymaktan çok

than we are with confronting the failure, the loser or the underachiever.

daha eşit bir sonuç sunmaya meyilliyiz.

And when everybody gets a prize, everybody advances,

Herkes ödüllendirilip ilerlediğinde

or everybody gets a pay raise despite results,

veya herkes sonuçlara rağmen zam aldığında

the perfectionist in all of us is left to wonder,

hepimizdeki mükemmelliyetçi kendine soruyor,

what do I have to do to get better?

daha iyi olmak için ne yapmalıyım?

How do I raise above the crowd?

Bu insanlar arasından nasıl yükselirim?

And see, if we continue to cultivate this culture,

Bu kültürü geliştirmeye devam edersek

where nobody fails or nobody is told that they will fail,

kimsenin başarısız olmadığı veya olmayacağı söylenirse

then nobody's going to reach their potential, either.

hiçbiri potansiyeline ulaşmayacak.

Failure and loss are necessary for success.

Başarısızlık ve yenilgi başarı için gerekli.

It's the acceptance of failure that's not.

Başarısızlığın kabulü değil ama.

Michelangelo is credited with saying that the greatest danger for most of us

Michelangelo'ya göre, çoğumuz için en büyük tehlike

hedefimizin çok yüksek oluşu ve onu kaçırma olasılığı değil,

is not that our aim is too high and we miss it,

but it's too low and we reach it.

çok düşük oluşu ve ona ulaşabilmemizdir.

Failure should be a motivating force,

Başarısızlık, motive edici güç olmalı,

not some type of pathetic excuse to give up.

vazgeçmek için bir tür acıklı mazeret değil.

So I have an idea.

Bir fikrim var.

Instead of defining perfectionism as a destructive intolerance for failure,

Mükemmeli başarızlığa yönelik yıkıcı bir intolerans olarak görmek yerine

why don't we try giving it a new definition?

neden yeni tanımlama yapmayı denemiyoruz?

Why don't we try defining perfectionism as a willingness to do what is difficult

Doğru olanı başarmak için zor olanı yapmayı istemek

to achieve what is right?

olarak tanımlamaya ne dersiniz?

You see, then we can agree

Mükemmellik arayışında

that failure is a good thing in our quest for perfection,

başarısızlığın iyi bir şey olduğununda hemfikiriz,

and when we seek perfection without fear of failure,

başarısızlık korkusu olmaksızın mükemmelliği aradığımızda

just think about what we can accomplish.

neler başarabileceğimizi düşünün

Like NBA superstar Steph Curry:

NBA süperstarı Steph Curry gibi:

he hit 77 three-point shots in a row.

üst üste 77 üçlük attı.

Think about that.

Bunu bir düşünün.

The guy was able to accurately deliver a nine-and-a-half inch ball

Adam 24 cm çapındaki topu

through an 18-inch rim that's suspended 10 feet in the air

3 metre havada asılı 45 cm çapında potadan

from nearly 24 feet away

yaklaşık 7 metre uzaktan,

almost 80 times without failure.

neredeyse hatasız 80 kez gönderebildi.

Or like the computer programmers

4 milyon Pound'luk roket yakıtını ateşlemenin,

at the aerospace giant Lockheed Martin,

Yörüngeye yerleştirecekleri 120 tonluk uzay gemisinin

who have now written a program

her yönünü kontrol etmek için

that uses 420,000 lines of near-flawless code

420 bin satırlık kusursuza yakın kod kullanan bir program yazmış olan

to control every aspect of igniting four million pounds of rocket fuel

havacılık devi Lockheed Martin'deki

and putting a 120-ton spaceship into orbit.

bilgisayar programcıları gibi.

Or maybe like the researchers

Belki de Kansas City, Missouri'deki

at the Children's Mercy Hospital in Kansas City, Missouri,

Children's Mercy Hospital çocuk hastanesinde

who have now developed a device

sadece 26 saat içinde

that can complete human genome coding in just 26 hours.

insan genomunu kodlayan bir cihaz geliştiren araştırmacılar gibi.

So this device is able to diagnose genetic diseases

Bu cihaz bebeklerde ve yenidoğanlarda genetik hastalıkları

in babies and newborns sooner,

daha erken teşhis ederek

giving doctors an opportunity to start treatments earlier

doktorların tedaviye daha erken başlamasını

and potentially save the baby's life.

ve bebeğin hayatını kurtarmasını sağlayıyor.

See, that's what happens when we seek perfection.

Mükemmellik arayışımızda olan şey bu.

So maybe we should be more like the professional athlete,

Belki de profesyonel bir sporcuya daha çok benzemeliyiz ya da

or we should be more like that tireless programmer,

ya da yorulmak bilmeyen programcı gibi

or like that passionate researcher.

veya o hırslı araştırmacı gibi olmalıyız.

Then we could stop fearing failure

Başarısızlık korkusuna son verebilir

and we could stop living in a world filled with the consequences

ve ''yeterince iyi''nin doğurduğu sonuçlarla dolu bir dünyada

of good enough.

yaşamayı bırakabiliriz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)