How to start a conversation about suicide | Jeremy Forbes

Çeviri: Dilara Kara Gözden geçirme: Nihal Aksakal

In 2013,

2013'te

I had a life-changing epiphany.

Hayat değiştiren bir aydınlanma yaşadım.

I was a painter and decorator

Merkezi Victoria'nın küçük bir kasabası olan

in Castlemaine, a small country town in central Victoria.

Castlemaine'de boyacılık ve dekoratörlük yapıyordum.

I'd gone to see Pete, who was renowned for his workmanship with steel.

Çelik işlemeciliğiyle ünlü olan Pete'i görmeye gitmiştim.

I'd gone to his shed to get some steel edging for the garden.

Bahçe için çelik kenarlık almak üzere kulübesine gitmiştim.

This day, with hindsight, which is a wonderful gift,

O gün değerini geç anlamış olsam da harika bir hediyeydi

Pete seemed happier than usual.

ve Pete normalden daha mutlu görünüyordu.

Two weeks later,

İki hafta sonra,

I was painting a house down the end of Pete's street

trajik haberi duyduğumda Pete'in yaşadığı sokağın sonunda

when I heard the tragic news.

bir evi boyuyordum.

Pete had suicided.

Pete intihar etmişti.

Pete, like myself, was a tradie, or a tradesman.

Pete de benim gibi bir esnaf veya bir zanaatkardı.

We do like to shorten things in the Australian vernacular.

Avustralya İngilizcesinde kelimeleri kısaltmayı severiz.

A tradie.

Bir esnaf.

There was an expectation as a tradie.

Esnaf olarak bir beklenti vardır.

You're expected to be stoic.

Acılara katlanman beklenir.

You're expected to be strong,

Güçlü, dirençli,

robust, macho.

maço olman beklenir.

You're expected to be tough physically

Fiziksel olarak sert olman

and silent in the face of adversity.

ve zorluklar karşısında sessiz kalman beklenir.

There is a pronounced ripple effect

Toplumdan biri intihar ettiğinde

when someone suicides in your community.

bu bariz bir dalga etkisi yaratır.

Pete's funeral was in July. It was winter.

Pete'in cenazesi Temmuzdaydı. Kıştı.

The mood was bleak and somber

Tıkış tıkış salondaki ruh hali

in the packed community hall.

kasvetli ve iç karartıcıydı.

It was a grieving community

Pete'in intiharının

who had no answers

cevabını bulamayan,

to Pete's suicide,

yas tutan bir topluluktu.

no answers at all.

Hiçbir cevap yok.

As I wandered around between the tradies and the community members,

Topluluk üyesi olan esnaflar arasında dolaşırken

I started hearing some tones of another underlying tragic level.

altta yatan başka bir trajik seviyenin tonlarını duymaya başladım.

I heard people talking in that community hall

Salondaki insanların, diğer insanların yaşadığı

about the struggles other people were going through.

zorluklar hakkındaki konuşmalarını duydum.

The essence of the conversations was contained in two words

Konuşmanın özü birkaç kez duyduğum

that I heard several times:

iki kelimeyi barındırıyordu:

Who's next?

Sıradaki kim?

Who's next?

Sıradaki kim?

That was the epiphany.

Bu aydınlanmaydı.

That was the moment where I was standing in a community hall

O an, Castlemaine topluluğunun

in a place where this Castlemaine community

20 yıldır bana büyük destek verdiği salonda durduğum andı,

had given me such support for 20 years,

bu topluluk işimi desteklemişti,

this community had backed my work, I'd played footy there,

orada futbol oynamıştım,

I'd done theater there,

tiyatro yapmıştım,

I was so grateful for what they'd given me.

bana verdikleri şey için çok minnettardım.

But I was standing there in that space,

Orada duruyordum

and I was looking around that hall as well,

ve etrafa bakıyordum.

and I could tell people in that hall

O salondaki alkol, uyuşturucu,

who were struggling with alcohol, drugs, finance, gambling,

parasal durum, kumar, aile içi istismar, zorbalık,

domestic abuse, bullying and harassment.

tacizle mücadele eden insanlara anlatabilirdim.

Yet because of my tradie culture

Yine de esnaf kültürüm ve esnaf topluluğunun

and that ignorant attitude that we have in the tradie community,

sahip olduğu bu cahil tutum yüzünden

I didn't feel confident at all.

kendime hiç güvenmedim.

I didn't have the tools. I lacked the experience.

Araçlara sahip değildim. Deneyimim yoktu.

I didn't know what to do, but I wanted to do something.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ama bir şey yapmak istiyordum

I left the wake.

Uyanık kaldım.

I hugged a few tradie mates and said,

Birkaç esnaf arkadaşa sokuldum ve dedim ki

"İhtiyacınız olursa gelin ve beni görün."

"Please come and see me if you need to."

But I didn't know what to say to them or what to tell them.

Ama onlara ne söyleyeceğimi ya da anlatacağımı bilmiyordum.

I had no idea.

Hiçbir fikrim yoktu.

I got a phone call two weeks later from Catherine Pilgrim, my cofounder,

İki hafta sonra ailesi için bir şey yapmak isteyen

wanting to do something for the family.

kurucu ortağımdan bir telefon aldım.

We talked for a while and I said,

Bir süre yürüdük ve dedim ki

let's do something for the tradie community.

"Hadi esnaf topluluğu için bir şeyler yapalım."

We love our town, we're grateful,

Şehrimizi seviyoruz, minnettarız,

let's do something for the tradie community.

hadi esnaf topluluğu için bir şey yapalım.

So we talked a bit more.

Biraz daha konuştuk.

What could we do?

Ne yapabilirdik?

An awareness-raising event. Awesome.

Bir bilinçlendirme etkinliği. Harika.

We're talking about tradies.

Esnaflar hakkında konuşuyoruz.

How do you get tradies somewhere?

Esnafları bir yere nasıl götürürsün?

Can you get them to a hospital? No.

Bir hastaneye götürebilir misin? Hayır.

To a community health center? No.

Bir toplum sağlık merkezine? Hayır.

There's an ingrained culture of being a tradie.

Esnaf olmanın kökleşmiş bir kültürü var.

I thought, where is the perfect place we can get the tradies together

Esnafları bir araya getirebileceğimiz, sosyal olarak

where they feel socially included

aktif ve rahat hissedebilecekleri,

and they feel comfortable

paylaşabilecekleri,

and they can share, they can open up and talk about mental health

gelişebilecekleri ve akıl sağlığı hakkında konuşabilecekleri

in the building industry?

ideal bir yer düşündüm.

Where can we have an event?

Nerede bir etkinlik düzenleyebiliriz?

A hardware store.

Bir hırdavat dükkanı.

(Laughter)

(Kahkaha)

Yeah, that's what I thought too. I thought it was very clever.

Evet, ben de bunu düşünmüştüm. Bence çok zekiceydi.

More precisely, the timber yard of a hardware store.

Daha doğrusu, bir hırdavat dükkanının deposu.

So there we were. OK, we've got the venue.

İşte oradaydık. Mekanımız hazırdı.

What else do we need?

Başka neye ihtiyacımız vardı?

What else do tradies love?

Esnaflar başka neyi severdi?

Food.

Yemek.

I know, we all do, but tradies love food.

Bunu hepimiz biliyoruz, esnaflar yemeği çok sever.

Tradies especially, and I'm a tradie myself,

Esnaflar, ben de bir esnafım,

we love egg and bacon rolls.

yumurta ve pastırma rulolarını çok severiz.

So we thought we'd supply the tradies with egg and bacon rolls,

Esnaflara yumurta ve pastırma ruloları tedarik edebileceğimizi düşündük

and there was the slogan:

ve slogan hazırdı:

save your bacon.

Pastırmanı koru.

It's a bit corny, but it sort of works.

Biraz klişe ama bu bir çeşit iş.

And we also came up with a logo.

"Hope Assistance Local Tradies."

"Yerel İşletmelere Umut Yardımı."

Keep in mind, "HALT," our charity, had no money to begin,

Unutmayın, "HALT" yardım derneğimizin başlamak için hiç parası yoktu,

nothing, not a single cent.

hiçbir şeyi, tek bir kuruş bile.

We had conversations.

Sohbet ettik.

This is a community issue. It starts in community.

Bu bir toplum sorunu. Toplumda başlar.

So we went around to the butcher, we went around to the baker,

Biz de kasabın yanına gittik, fırıncıya gittik,

there was no candlestick maker,

şamdan yapan kimse yoktu,

there was an egg place and there was some chocolate,

bir yumurta tezgahı ve biraz çikolata vardı,

there was coffee, there was fruit,

kahve vardı, meyve vardı

but we went around and said,

ama gittik ve dedik ki

"Hey, we're doing this awareness-raising event.

"Hey, biz bilinçlendirme etkinliği yapıyoruz.

Do you want to contribute? Because we haven't got any money."

Katkıda bulunmak ister misiniz? Çünkü bizim hiç paramız yok."

Of course, nearly every person we initiated the conversation with

Tabii, neredeyse sohbet ettiğimiz herkes

knew someone that had anxiety, depression or thoughts of suicide

depresyonda, anksiyetesi, intihar düşünceleri olan ya da intihar etmiş

or had suicided.

birini tanıyordu.

There was that unity,

Birli vardı,

that whole of community approach.

bir topluluk yaklaşımı vardı.

So we thought, that's great, we've got some food.

Bu harika, biraz yiyeceğimiz var diye düşündük.

What else do we need?

Başka neye ihtiyacımız var?

We need the support services there.

Destek hizmetlerine ihtiyacımız var.

A lot of tradies, and a lot of men in general,

Birçok esnaf ve genel olarak birçok erkek,

don't necessarily know where to go and get help.

tam olarak nereye gideceğini ve yardım alacağını bilmiyor.

I myself was one of them,

Ben onlardan biriydim

and this is what I talk about at the HALT events,

ve HALT etkinliklerinde bahsettiğim de buydu.

that four years ago when I founded HALT,

Dört yıl önce HALT'ı kurduğumda

I didn't know I could go to the doctor about my mental health

akıl sağlığım için doktora gidip bir akıl sağlığı planı

and get a mental health plan.

alabileceğimi bilmiyordum.

I didn't know about community health.

Toplum sağlığını bilmiyordum.

I certainly didn't know about Lifeline,

Lifeline'ı bilmiyordum,

and I've called Lifeline three times,

üç kere Lifeline'ı aradım

and they've certainly potentially saved my life.

ve imkan dahilinde kesinlikle hayatımı kurtardılar.

I had to learn all these things.

Hepsini öğrenmek zorunda kaldım.

Tradies need to know them.

Esnaflar bunları öğrenmeliler.

We provided bags,

Çantalar temin ettik,

bags of information,

bilgi çantaları

and I had quite a few tradies say to me in the first year,

ve ilk yıl bana şunu söyleyen birkaç esnaf vardı,

"Aw, this is a load of you-know-what,"

"Ah, bu bilidiğin bir yığın

but those tradies I know still have those bags in their Ute

ama tanıdığım bu esnaflar bu çantaları

hala araçlarında bulunduruyor.

or in their shed.

On November 10, 2013,

10 Kasım 2013'te

we had our event,

etkinliğimizi düzenledik

and interestingly enough, when I talk about a whole of community approach,

ve ilginç bir şekilde, Tonks Brothers'daki Castlemaine'de olan ilk etkinliğimizde

that was our first event in Castlemaine at Tonks Brothers,

ben toplum tutumu hakkında konuşurken

and there's a whole of community there.

tüm camia oradaydı.

There's counselors,

Danışmanlar,

there's people who have gone through mental health.

ruhsal sıkıntı yaşayan insanlar vardı.

That first event set the scene.

Bu ilk etkinlik zemini hazırladı.

Since then, we've had more events.

Ondan sonra, daha fazla etkinlik düzenledik.

Interestingly enough, it's not only tradies

İlginç bir şekilde, sadece depresyonda,

that are affected by mental health or anxiety or depression or suicide.

intihar etmiş ya da anksiyetesi olan esnaflar yoktu.

We started working with TAFEs.

TAFEs ile çalışmaya başladık.

We started working in the farming industry,

Tarım endüstrisinde, konseylerde,

at councils, at secondary colleges.

ortaokullarda çalışmaya başladık.

We did events for the partners of tradies,

Esnaflar için etkinlikler düzenledik,

because often the tradies would not go home to their partners

çünkü hiçbir esnaf ortağına gidip de

and say, "Guess what, we talked about mental health,

"Tahmin et ne oldu, ruh sağlığı hakkında konuştuk

and we're going to do this, this and this now."

ve şimdi bunu yapacağız, bunu ve bunu'' demez.

So we're doing events for the partners,

Yani ihtiyaç duyabilecek ortaklar için

who themselves may need help.

etkinlikler düzenliyoruz.

TAFEs are very popular.

TAFEs çok popülerdir.

For me, it's really crucial to get to these young, vulnerable men and women.

Benim için bu genç, savunmasız erkek ve kadınlara erişebilmek çok önemli.

We've done events for men's sheds,

Erkekler için etkinlikler düzenledik,

so the high rate of suicide is really high for older men.

çünkü intihar oran yaşlı erkekler için çok çok daha yüksektir.

We've done events for council depot workers and tradies.

Konseyler, depo görevlileri ve esnafla için etkinlikler düzenledik.

Interestingly enough,

İlginç bir şekilde,

nearly every single event --

fiilen çok küçük bir finansman ile

and we've actually done now, with very little funding,

dört eyalette olan

150 events over four states.

neredeyse 150 tane etkinlik.

So -- oh please, thank you.

Yani -- ah lütfen, teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

And invariably at every single HALT event at a hardware store,

Ve sürekli olarak hırdavat dükkanındaki her HALT etkinliğinde

I have one tradie come up to me,

bir esnaf yanıma gelir,

at least one come up and tell me about his suicide attempt.

en az biri yanıma gelir ve bana intihar girişiminden bahseder.

They're not suicidal there and then, they've worked through it,

Onlar orada intihara meyilli değiller, üstesinden gelmişler

but these men have never felt they could share their vulnerabilities.

ama bu adamlar asla zayıf noktalarını paylaşabileceklerini düşünmüyorlardı.

They've never felt they can talk about their suicide attempt,

Hiç intihar girişimleri hakkında konuşabileceklerini düşünmüyorlardı

but the HALT events,

ama onların konuşması için

where there's no expectations for them to talk,

bir beklentinin olmadığı HALT etkinlikleri

makes them feel comfortable to start talking.

onları konuşmaya başlamak için rahat hissettirdi.

And it's not just they talk to me and tell me their story,

Bu sadece benimle konuşup hikayelerini anlatmaları değil,

they actually now say,

onlar sahiden diyorlar ki

"We feel comfortable enough to talk with other men."

"Diğer erkeklerle konuşmak için yeteri kadar rahat hissediyoruz."

I've had men stand up and say,

Ayağa kalkıp

"I've never mentioned before that I've had depression, but I have,

"Daha önce depresyonda olduğumdan hiç bahsetmemiştim ama öyleydim,

and if anyone else here wants to come and speak to me,

eğer gelip benimle konuşmak isteyen olursa ben buradayım."

I'm here to talk to you."

diyenler vardı.

It's very empowering and cathartic to do that.

Bunu yapmak güçlendirici ve arındırı.

We need a whole-of-community approach.

Bütün bir toplum tutumuna ihtiyacımız var.

We give the tradies bags of information from local and national support services.

Esnaflara yerel ve ulusal destek merkezlerinden bilgi çantaları veriyoruz.

It's one of thing to tell a tradie or someone at one of these events,

Bu etkinliklerden birinde esnaflara söylenen bir şey,

"You should go here, here and here,"

"Buraya, buraya ve buraya gitmelisin"

but we need the whole of community

ama intihar önleme düşüncesini

to wrap around the idea of suicide prevention.

sarmak için bütün topluluğa ihtiyacımız var.

We need those services,

Bu servislere ihtiyacımız var

and suicide doesn't discriminate at all.

ve intihar hiçbir şekilde ayrım yapmıyor.

It's not a 9-to-5 thing.

Bu 9'dan 5'e olan bir şey değil,

We need to do events before 9am, which most of our brekkies are,

Etkinlikleri çoğumuzun kahvaltısı olan 9'dan önce

and after 5 PM.

ve 5'ten sonra düzenlemeliyiz.

That's what we need to do. It's a whole-of-community approach.

Yapmamız gereken şey bu. Bu bütün bir toplum tutumu.

We need to get into businesses.

İşin içine girmeliyiz.

We need to get into sporting clubs, community clubs.

Spor ve topluluk kulüplerine girmeliyiz.

We need to get in there and train people

Ruh sağlıklarını anlamak için oralara gitmeli

to understand about mental health.

ve insanları eğitmeliyiz.

Here's some sobering statistics just to give you an idea.

İşte size bir fikir vermesi için çarpıcı istatistikler.

In 2016,

2016'da

in Australia, 2,866 suicides,

Avustralya'da, 2,866 intihar,

very close to twice the road toll.

ücretli yolun iki katına çok yakın.

Globally, 800,000 a year

Küresel olarak, bir yılda

suicides in the world,

her 40 saniyede

one every 40 seconds.

800,000 intihar.

We need a whole-of-community approach.

Bütün bir toplum tutumuna ihtiyacımız var.

We need to feel comfortable in opening up the conversations.

Sohbet başlatmak için rahat hissetmeliyiz.

Men I know find it really difficult to open up conversations.

Tanıdığım erkekler sohbet başlatmakta oldukça zorlanıyor.

They certainly do.

Kesinlikle öyle.

If you're going to open up conversations, I tell the guys,

Arkadaşlara söylerim, eğer bir sohbet başlatacaksanız

you need to find a comfortable place to open up and have a conversation,

sohbet edecek rahat bir yer bulun.

whether it's at the pub, it's going for a walk,

Bu bir barda olabilir, yürüyüşe çıkarken olabilir,

it's after footy.

futboldan sonra olabilir.

Find that really comfortable place to have the conversation.

Sohbet etmek için gerçekten rahat bir yer bul.

Part of the ability to have that conversation

Sohbet etme yeteneğinin bir parçası da

is to understand what to say.

ne söyleyeceğini anlamaktır.

We've all heard about, "Are you OK?"

Hepimiz "İyi misin?" lafını duymuşuzdur.

And I've seen it. I've done this.

Ben bunu gördüm. Bunu yaptım.

"Are you OK?" "Yes." "Are you OK?" "Yes."

"İyi misin?" "Evet." "İyi misin?" "Evet."

"Are you OK?" "Yes." "Are you OK?" "No."

"İyi misin?" "Evet." "İyi misin?" "Hayır."

What do I say now?

Ben şu an ne diyorum?

What do I say?

Ben ne diyorum?

We need to equip every single person

Her insanı atılgan bir şekilde

with the ability to come forth

özellikle bu konu hakkında

and be able to have that conversation.

konuşabilme yetisiyle donatmalıyız.

We need to be able to listen.

Dinleyebilmemiz gerekiyor.

I don't know who out there is a good listener.

Burada kim iyi bir dinleyici bilmiyorum.

I'm working on my listening abilities,

Dinleme yeteneklerim üzerine çalışıyorum

but it's an art form to listen and not judge.

fakat dinleyip de yargılamama bir sanattır.

Don't make fun. If someone's coming to talk to you about mental illness

Dalga geçmeyin. Eğer biri sizinle ruhsal bozukluk, anksiyete,

and anxiety and depression and thoughts of suicide,

depresyon ve intihar düşüncesi hakkında konuşmaya geliyorsa

we need to respect that.

buna saygı duymamız gerekiyor.

They want to trust us that we're going to hold that in tight

Bunu sıkıca tutacağımıza ve herkese söylemeyeceğimize

and not tell everyone.

inanmak istiyorlar.

We need to do that.

Bunu yapmamız gerekiyor.

So we need to have conversations. We need to listen.

Sohbet etmemiz gerekiyor. Dinlememiz gerekiyor

And we need to start reducing the stigma associated with mental health.

ve ruh sağlığıyla ilgili olan hastalık belirtisini azaltmamız gerekiyor.

Companies are now starting to have mental health days.

Şu sıralar şirketler ruh sağlığı izni vermeye başladı.

What a great idea.

Ne kadar güzel bir fikir.

It's not just physical sick days, it's mental health days.

Sadece fiziksel hastalık izni değil, ruh sağlığı izni.

Things are changing. We can add to that change.

İşler değişiyor. Biz bu değişime ekleme yapabiliriz.

I'm a life preserver.

Ben bir cankurtaranım.

I think we can all be life preservers.

Bence hepimiz cankurtaran olabiliriz.

The pain of regret

Pişmanlığın acısı

is far greater than the pain of hard work.

sıkı çalışmanın acısından çok daha büyüktür.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)