A letter to all who have lost in this era | Anand Giridharadas

Çeviri: Gözde Zülal Solak Gözden geçirme: Yunus ASIK

June 29, 2016.

29 Haziran 2016.

My dear fellow citizen:

Sevgili yurttaşım:

I write to you today,

Bugün sana,

to you who have lost in this era.

bu çağın kaybedenine yazıyorum.

At this moment in our common life,

Ortak yaşamımızda, şu anda,

when the world is full of breaking

dünya parçalanırken,

and spite

kin ve öfkeyle

and fear,

doluyken,

I address this letter

ikimiz de bu "sen" kelimesinin

simply to you,

ardında birçok sen olduğunu ve

even though we both know

bu "ben" kelimesinin ardında

there are many of you behind this "you,"

birçok ben olduğunu bilsek de, bu mektubu

and many of me behind this "I."

yalnızca sana yazıyorum.

I write to you because at present,

Sana yazıyorum çünkü şu anda paylaştığımız

this quaking world we share scares me.

sarsılan bu dünya, beni korkutuyor.

I gather it scares you, too.

Duyduğuma göre, seni de korkutuyor.

Some of what we fear, I suspect,

Sanırım, benzer şeylerden

we fear in common.

korkuyoruz.

But much of what we fear seems to be each other.

Ancak görünen o ki, çoğunlukla birbirimizden korkuyoruz.

You fear the world I want to live in,

Sen, benim yaşamak istediğim dünyadan korkuyorsun

and I fear your visions in turn.

ve ben de senin görüşlerinden.

Do you know that feeling you get when you know it's going to storm

Fırtına öncesinde, fırtınanın geleceğini hissetmenin nasıl

before it storms?

bir şey olduğunu biliyor musun?

Do you also feel that now,

Peki bunu şu anda da hissediyor musun

fellow citizen?

sevgili yurttaşım?

That malaise and worry

Bu rahatsızlık ve endişeyi

that some who know

tanıyanlara,

feel reminds them of the 1930s?

1930'ları hatırlatmıyor mu?

Perhaps you don't,

Belki de bilmiyorsun,

because our fears of each other

çünkü birbirimize dair korkularımız

are not in sync.

eşzamanlı değil.

In this round, I sense that your fears of me,

Bu noktada, direndiğim dünyaya ve bana dair korkularının

of the world that I have insisted is right for us both,

ikimiz için de doğru olduğunu ve bütün bir nesil üzerinden

has gathered over a generation.

oluştuğunu hissediyorum.

It took time for your fears to trigger my fears,

Senin korkularının, benim korkularımı harekete geçirmesi zaman aldı,

not least because at first,

bunun nedeni ilk başta senden

I never thought I needed to fear you.

korkmam gerektiğini asla düşünmemiş olmamdı.

I heard you

Seni duydum,

but did not listen,

ama sen yıllarca, bu harika

all these years when you said that this amazing new world

yeni dünyanın senin için, çoğunuz için harika olmadığını

wasn't amazing for you,

söylediğinde seni dinlemedim;

for many of you,

endüstrileşmiş dünyada

across the industrialized world;

keyif aldığım bu açık, saydam,

that the open, liquid world I relished,

insanlarla, eşyalarla ve özgür bir teknolojiyle dolu,

of people and goods and technologies flowing freely,

insanların küresel olarak istedikleri yere gittikleri

going where they pleased, globally,

bu dünya,

was not, for you, an emancipation.

senin için bir kurtuluş değildi.

I have walked through your towns

Şehirlerinizde yürüdüm ve

and, while looking, failed to see.

baktım, fakat görmeyi başaramadım.

I did notice in Stephenville, Texas,

Stephenville, Texas'ta, hapishanenin

that the town square was dominated

içinde ve dışında dönüp duran insanlardan dolayı,

by one lawyer's office after another,

avukat ofislerinin

because of all the people rotating in and out of the prison.

kent meydanına hükmettiklerini fark ettim.

I did notice the barren shops in Wagner, South Dakota,

Wagner, Güney Dakota'daki boş dükkanları ve bir topluluk

and the VFW gathering hall

hayaliyle alay eden VFW

that stood in mockery

toplantı salonunu

of a community's dream to endure.

fark ettim.

I did notice

Lancester, Pensilvanya

at the Lancaster, Pennsylvania Wal-Mart,

Wal-Mart'ta, 20 ve 30'lu yaşlarda

that far too many people in their 20s and 30s

çoğu insanın yamalı, yıpranmış ciltleri ve

looked a decade or two from death,

seyrek, tel gibi saçları

with patchy, flared-up skin

ve kahverengi, aşınmış dişleri

and thinning, stringy hair

ve gözlerinde bir kaybolmuşlukla birlikte

and browning, ground-down teeth

ölümlerinin üzerinden 10 ya da 20 yıl

and a lostness in their eyes.

geçmiş gibi göründüklerini fark ettim.

I did notice that the young people I encountered in Paris,

Paris'te, Floransa'da, Barselona'da karşılaştığım

in Florence, in Barcelona,

genç insanların,

had degrees but no place to take them,

diplomalarının olduğunu fakat onları alacak bir yerin olmadığını,

living on internships well into their 30s,

30'lu yaşlarında stajyerlikle geçindiklerini,

their lives prevented from launching,

zenginlik üreten ama iş üretmeyen

because of an economy that creates wealth --

bir ekonomi yüzünden, bir işe başlayamadıklarını

just not jobs.

fark ettim.

I did notice the news about those parts of London becoming ghost quarters,

Londra'nın bazı kısımlarında, küresel süper-zenginlerin, parayı boş apartmanlara

where the global super-rich turn fishy money into empty apartments

ve yaşam boyu bedelli rezidanslara çevirdiğini ve bu kısımların hayalet

and price lifelong residents of a city, young couples starting out,

yerlere dönüştüğü; gençlerin de evlerinden alıkonuldukları konusunda

out of their own home.

çıkan haberleri fark ettim.

And I heard that the fabric of your life

Yaşam temellerimizin

was tearing.

yıkıldığını duydum.

You used to be able to count on work,

İşe güvenebiliyordun, ama artık

and now you couldn't.

güvenemiyorsun.

You used to be able to nourish your children,

Çocuklarını büyütebiliyordun ve onların

and guarantee that they would climb

senden daha iyi bir yaşam süreceğinden

a little bit further in life than you had,

emin olabiliyordun,

and now you couldn't.

artık olamıyorsun.

You used to be made to feel dignity in your work, and now you didn't.

İşinde itibarı hissedebiliyordun, artık hissedemiyorsun.

It used to be normal for people like you to own a home,

Senin gibi insanların ev sahibi olmaları normal bir şeydi,

and now it wasn't.

artık değil.

I cannot say

Bu tür şeyleri

I didn't know these things,

bilmediğimi söyleyemem,

but I was distracted

ancak burada, dünyada bile

creating a future in which we could live on Mars,

yaşam mücadelesi veriyorken, Mars'ta yaşayabileceğimiz bir geleceğin

even as you struggled down here on Earth.

yaratılması fikri beni endişelendirdi.

I was distracted

Çoğunuz, ailelerinizden daha

innovating immortality,

kısa bir yaşam süresine sahip olmaya

even as many of you began to live shorter lives than your parents had.

başlamanıza rağmen, ölümsüzlüğün yenilenmesi beni endişendirdi.

I heard all of these things, but I didn't listen.

Tüm bunları duydum, ama dinlemedim.

I looked

Baktım,

but didn't see.

ama görmedim.

I read, didn't understand.

Okudum, ama anlamadım.

I paid attention

Yalnızca oy vermeye ve

only when you began to vote and shout,

bağırmaya başladığında, oylarının ve bağrışlarının,

and when your voting and shouting, when the substance of it,

bunların ana fikri beni tehdit etmeye başladığı zaman

began to threaten me.

dikkatimi verdim.

I listened only when you moved toward shattering continental unions

Yalnızca kıta birliklerini yıkmaya ve kaba halk avcılarını seçmeye doğru

and electing vulgar demagogues.

ilerlediğin zaman seni dinledim.

Only then did your pain become of interest

Ancak o zaman senin acın benim

to me.

ilgimi çekti.

I know that feeling hurt

Kalbin kırılması, yalnızca

is often prologue to dealing hurt.

bu kırıkla başa çıkmanın bir önsözüdür.

I wonder now

Merak ediyorum,

if you would be less eager to deal it

eğer başa çıkma isteğin daha az olsaydı,

if I had stood with you

eğer onu hissettiğinde yanında dursaydım

when you merely felt it.

ne olurdu.

I ask myself

Kendime soruyorum,

why I didn't stand with you then.

öyleyse neden yanında durmadım.

One reason is that I became entranced

Birinci sebep; değişim mürşitleri beni

by the gurus of change,

mest etti, değişiklik adına

became a worshiper of the religion of the new for novelty's sake,

yenilik dinine ve küreselleşme, açık sınır ve sürekli değişen

and of globalization and open borders

ayrımcılık dinine tapınan

and kaleidoscopic diversity.

birisi oldum.

Once change became my totalizing faith,

Değişim bir kez benim tümleyici inancım haline gelseydi,

I could be blind.

kör olabilirdim.

I could fail to see change's consequences.

Değişimin sonuçlarını göremeyebilirdim.

I could overlook the importance

Kökenlerin, geleneklerin, ritüellerin,

of roots, traditions, rituals, stability --

sabitliğin -- ve ait olmanın -- önemini

and belonging.

gözden kaçırabilirdim.

And the more fundamentalist I became

Değişim ve açıklığa olan inancımda

in my worship of change and openness,

ne kadar çok tutucu olursam,

the more I drove you towards the other polarity,

seni de aynı derecede diğer kutuplaşmaya,

to cling,

tutunmaya,

to freeze,

orada kalmaya,

to close,

yaklaşmaya,

to belong.

ait olmaya çekerdim.

I now see as I didn't before

Eskiden göremediğimi artık görüyorum;

that not having the right skin or right organ

doğru tene ya da doğru organa sahip olmamak,

is not the only varietal of disadvantage.

tek dezavantaj türü değildir.

There is a subtler, quieter disadvantage

Bu ayrıcalıklı özelliklere sahip olmanın

in having those privileged traits

içerisinde derin, daha sessiz bir

and yet feeling history to be moving away from you;

dezavantaj var ve geçmiş, senin gibi insanlara misafirperverken,

that while the past was hospitable to people like you,

gelecek de diğer insanlara karşı daha misafirperver olacakken,

the future will be more hospitable

gün geçtikçe dünya daha az

to others;

tanıdık ve

that the world is growing less familiar,

daha az senin oluyorken, bu, tarihin

less yours day by day.

uzaklaştığını hissetmektir.

I will not concede for a moment that old privileges should not dwindle.

Eski ayrıcalıkların önemsizleştiğini bir an bile kabullenmeyeceğim.

They cannot dwindle fast enough.

Bu kadar hızlı önemsizleşemezler.

It is for you to learn to live in a new century in which

Doğru ten ya da doğru organ üzerinden gösteriş yapmanın bir avantaj

there are no bonuses for showing up with the right skin and right organs.

kazandırmadığı yeni bir yüzyılda yaşamayı öğrenmek, senin için.

If and when your anger turns to hate,

Öfken nefrete dönüşürse ve dönüştüğünde,

please know that there is no space for that in our shared home.

bilmelisin ki, paylaştığımız bu evde buna yer yok.

But I will admit, fellow citizen,

Fakat kabul ediyorum, sevgili yurttaşım,

that I have discounted the burden of coping with the loss of status.

statü kaybıyla başa çıkma yükünü dikkate almadım.

I have forgotten

Sosyal açıdan gerekli olanın,

that what is socially necessary can also be personally gruelling.

kişisel açıdan zahmetli bir şey olabileceğini unuttum.

A similar thing happened

Paylaştığımız ekonomiye de

with the economy that you and I share.

benzer bir şey oldu.

Just as I cannot and don't wish

Eşitlik ve farklılık zamanına

to turn back to the clock on equality and diversity,

dönemem ve dönmeyi de istemem,

and yet must understand

fakat bunların ortaya çıkarabileceği

the sense of loss they can inspire,

kayıp hissini anlamalıyım ve

so, too, I refuse and could not if I wished

daha sıkı bir biçimde örülmüş, bağlantılı dünyaya ve icat edilip durulan

turn back the clock on an ever more closely knit, interdependent world,

yeniliklere dair zamana geri dönmeyi dileseydim eğer,

and on inventions that won't stop being invented.

bunu yine reddederdim.

And yet I must understand your experience of these things.

Senin bu konuya dair deneyimlerini anlamalıyım.

You have for years been telling me that your experience of these things

Bu konuya dair deneyimlerinin, benim teorilerimin öngördüğü kadar iyi

is not as good as my theories forecast.

olmadığını yıllardır söylüyorsun.

Yet before you could finish a complaining sentence

Sen düzensiz evlerde yaşamanın zorluğu, düzensiz ödemeler,

about the difficulty of living with erratic hours, volatile pay,

kaybolan fırsatlar, gece 3'e kadar olan vardiyanı tamamlamak için

vanishing opportunities,

çocuğunu 24 saatlik bakım evine

about the pain of dropping your children off at 24-hour day care

bırakmanın acısı hakkında bir sızlanma cümlesi kurmadan önce,

to make your 3am shift,

cümleni bitirmeden,

I shot back at you -- before you could finish your sentence --

ben seni kendi inancımla vuracağım;

my dogma,

tecrübe ettiğin şeyin

about how what you are actually experiencing was flexibility

ne tür bir esneklik ve özgürlük

and freedom.

olduğunu soracağım.

Language is one of the only things that we truly share,

Dil, gerçekten paylaştığımız şeylerden birisi ve

and I sometimes used this joint inheritance

ben bu ortak mirası bazen

to obfuscate

şaşırtmak ve yön

and deflect

değiştirmek için,

and justify myself;

kendimi meşrulaştırmak için;

to re-brand what was good for me

"ekonomi paylaşımı" ve "parçalanma"

as something appearing good for us both,

gibi terimler kullandığım zaman,

when I threw around terms like "the sharing economy,"

benim için iyi olanı, ikimiz için de iyi olduğunu göstermek amacıyla

and "disruption"

değiştirmek için

and "global resourcing."

kullanıyorum.

I see now that what I was really doing,

Şimdi, o zamanlar ne yaptığımı

at times,

görebiliyorum;

was buying your pain on the cheap,

senin acını ucuza alıp

sprucing it up

ona çeki düzen vererek,

and trying to sell it back to you

onu sana özgürlük olarak

as freedom.

geri satmayı deniyordum.

I have wanted to believe and wanted you to believe

Sistemin benim için iyi olduğuna,

that the system that has been good to me,

yaşamımı kusursuz hale soktuğuna

that has made my life ever more seamless,

ve ayrıca senin için de en iyi sistemin bu

is also the best system for you.

olduğuna inanmamızı istemiştim.

I have condescended to you

İlgi alanlarını biliyormuş gibi,

with the idea that you are voting against your economic interests --

ilgi alanlarının ve ekonomik ilgi alanlarının aleyhinde oy kullandığın

voting against your interests,

fikriyle seni

as if I know your interests.

küçümsedim.

That is just my dogmatic economism talking.

Bu yalnızca benim dogmatik ekonomi konuşmam.

I have a weakness

İnsanların ekonomik ilgi alanlarının

for treating people's economic interests as their only interest,

onların tek ilgi alanı olduğunu düşünmek gibi bir zayıflığım var;

ignoring things like belonging and pride

ait olma, erdem ve seni gözardı edenlere

and the desire to send a message to those who ignore you.

mesaj gönderme isteğini görmezden geliyorum.

So here we are,

Şimdi buradayız;

in a scary but not inexplicable moment

korkunç fakat anlaşılır olan bir

of demagoguery, fracture,

demagoji, parçalanma, yabancı düşmanlığı

xenophobia, resentment and fear.

kızgınlık ve korku anındayız.

And I worry for us both if we continue down this road,

Benim dinlemediğim, senin de dinlenmediğini hissettiğin,

me not listening,

dinlemem için bana bağırdığın

you feeling unheard,

bu yolda devam edersek eğer,

you shouting to get me to listen.

ben ikimiz için de korkarım.

I worry when each of us is seduced by visions of the future

Her birimiz diğer şeylere yer vermeyen bir gelecek hayali üzerinden

that have no place for the other.

kandırıldığımızda, endişeleniyorum.

If this goes on,

Bu devam ederse,

if this goes on,

böyle devam ederse,

there may be blood.

ortaya kan çıkabilir.

There are already hints of this blood

Bu kan, gazetelerde her gün

in newspapers every day.

üstü kapalı gösteriliyor.

There may be roundups, raids,

Yakalamalar, baskınlar,

deportations, camps, secessions.

sürgünler, kamplar, ayrılmalar olabilir.

And no, I do not think that I exaggerate.

Hayır, abarttığımı düşünmüyorum.

There may be even talk of war

Savaşla işlerinin bittiğinden emin olan

in places that were certain they were done with it.

yerlerde bile savaştan bahsedilebilir.

There is always the hope of redemption.

Kurtarılma umudu her zaman vardır.

But it will not be a cheap, shallow redemption

Fakat bu, hepimizin bir arada olduğu saçmalıklar aracılığıyla gelen

that comes through blather about us all being in it together.

ucuz, sığ bir kurtarılma olmayacak.

This will take more.

Daha fazlası gerekecek.

It will take accepting that we both made choices to be here.

Burada olmak için seçimler yaptığımızı kabul etmemizi gerektirecek.

We create our "others."

Kendi "diğerimizi", kendimiz yaratırız.

As parents, as neighbors, as citizens,

Aile, komşu, yurttaş olarak birbirimizin

we witness and sometimes ignore each other

varlığını gözlemler ve bazen de

into being.

gözardı ederiz.

You were not born vengeful.

Kindar doğmadık.

I have some role

İntikama susadığınız her anda

in whatever thirst you now feel for revenge,

benim de bazı rollerim var ve bu susama duygusu

and that thirst now tempts me

şimdi beni ortak yaşamımızdan,

to plot ever more elaborate escapes

okullardan ve komşulardan,

from our common life,

hava alanlarından ve lunaparklardan,

from the schools and neighborhoods

eskiden paylaştımız alanlardan

and airports and amusement parks

kaçış için daha ayrıntılı planlar

that we used to share.

yapmaya teşvik ediyor.

We face, then,

Bu durumda, bu büyük, kişisel olmayan

a problem not of these large, impersonal forces.

güçlere ait olmayan bir sorunla karşılaşıyoruz.

We face a problem of your and my relations.

Senin ve benim ilişkimize dair bir sorunla karşılaşıyoruz.

We chose ways of relating to each other

Bizleri buraya getiren, birbirimizle ilişki kurma yollarını

that got us here.

seçiyoruz.

We can choose ways of relating

Bizi etkisiz hale getiren

that get us out.

ilişki yollarını seçebiliriz.

But there are things we might have to let go of,

Fakat bırakmamız gereken şeyler var,

fellow citizen,

sevgili yurttaşım,

starting with our own cherished versions of reality.

el üstünde tuttuğumuz kendi gerçeklik biçimlerinden başlamalıyız.

Imagine if you let go of fantasies

Bu insanlardan arındırılmış bir toplum

of a society purged of these or those people.

fantezisinden vazgeçtiğinizi düşünün.

Imagine if I let go of my habit

Ardındaki dünyayı kurtarma ve

of saving the world behind your back,

eskiden güvenli olmayan iş yerinizin

of deliberating on the future

yiyeceklerinizin,

of your work,

ve diğer yerlerin geleceğini

your food,

düşünme alışkanlığımdan

your schools,

vazgeçtiğimi

in places where you couldn't get past security.

düşünün.

We can do this only if we first accept

Öncelikle birbirimizi ihmal ettiğimizi

that we have neglected each other.

kabul edersek, bunu yapabiliriz.

If there is hope to summon

Bu kötü zamanlarda eğer bir

in this ominous hour,

çağrı umudu varsa,

it is this.

o budur.

We have, for too long,

Uzun zamandır, birbirimize dair

chased various shimmering dreams

kurduğumuz yapıcı hayal pahasına,

at the cost of attention to the foundational dream of each other,

birbirimize yönelme hayali pahasına,

the dream of tending to each other,

birbirimizin mucizelerini serbest bırakmak

of unleashing each other's wonders,

ve tarihte beraber yürümek pahasına

of moving through history together.

çeşitli, pırıltılı hayallerin peşindeydik.

We could dare to commit to the dream of each other

Neon bir yazının ardındaki bir şeymiş gibi,

as the thing that matters before every neon thing.

birbirimizin hayallerini üstlenmeye cesaret edebiliriz.

Let us dare.

Cesaret edelim.

Sincerely yours,

Saygılarımla,

a fellow citizen.

bir yurttaş.

(Applause)

(Alkışlar)