Ed Ulbrich: How Benjamin Button got his face

Ed Ulbrich, Benjamin Button'ın yüzünün nasıl yapıldığını gösteriyor

Çeviri: Özge Aslan Gözden geçirme: Ahmet Yükseltürk

I'm here today representing a team of artists and technologists and filmmakers

Bugün burada sanatçı ve teknoloji uzmanı ve film yapımcılarından oluşan,

that worked together on a remarkable film project for the last four years.

son dört yıl boyunca dikkate değer bir film projesi üzerinde birlikte çalışmış bir takımı temsil ediyorum.

And along the way they created a breakthrough in computer visualization.

Bu süre içerisinde bilgisayarda yapılan canlandırmada bir atılım yarattılar.

So I want to show you a clip of the film now.

Şimdi size filmden bir bölüm göstermek istiyorum.

Hopefully it won't stutter.

Umarım teklemez.

And if we did our jobs well, you won't know that we were even involved.

Ve eğer işimizi iyi yapmışsak, bu işe karıştığımızı anlamayacaksınız bile.

Voice (Video): I don't know how it's possible ...

Film: Bu nasıl mümkün olabilir bilmiyorum ...

but you seem to have more hair.

ama sanki daha çok saçın var.

Brad Pitt: What if I told you that I wasn't getting older ...

Benjamin Button: Sana herkesten giderek yaşlı değil de ...

but I was getting younger than everybody else?

genç hale geldiğimi söylesem?

I was born with some form of disease.

Bir tür hastalıkla doğdum.

Voice: What kind of disease?

Ses: Ne tür bir hastalık?

BP: I was born old.

BB: Yaşlı olarak doğdum.

Man: I'm sorry.

Adam: Üzgünüm.

BP: No need to be. There's nothing wrong with old age.

BB: Üzülmene gerek yok. Yaşlı olmak kötü bir şey değil.

Girl: Are you sick?

Kız: Hasta mısın?

BP: I heard momma and Tizzy whisper,

BB: Annem ile Tizzy'nin fısıldaştıklarını duydum.

and they said I was gonna die soon.

ve yakında öleceğimi söylediler.

But ... maybe not.

Ama... belki ölmem.

Girl: You're different than anybody I've ever met.

Kız: Sen tanışmış olduğum herkesten farklısın.

BB: There were many changes ...

BB: Birçok değişiklikler vardı ...

some you could see, some you couldn't.

bazılarını görebilir, bazılarını ise göremezdin.

Hair started growing in all sorts of places,

Tüyler her türlü yerde uzamaya başladı,

along with other things.

diğer şeylerle beraber.

I felt pretty good, considering.

Yine de kendimi gayet iyi hissettim.

Ed Ulbrich: That was a clip from "The Curious Case of Benjamin Button."

Ed Ulbrich: Bu "Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi"nden bir bölümdü.

Many of you, maybe you've seen it or you've heard of the story,

Birçoğunuz hikayeyi duymuş ya da izlemiş olabilirsiniz,

but what you might not know

ama bilmiyor olabileceğiniz şey,

is that for nearly the first hour of the film,

filmin yaklaşık ilk bir saati boyunca

the main character, Benjamin Button, who's played by Brad Pitt,

Brad Pitt tarafından oynanan ana kahraman Benjamin Button'ın

is completely computer-generated from the neck up.

boynunun yukarısından itibaren tamamen bilgisayar tarafından yaratılmış olduğudur.

Now, there's no use of prosthetic makeup

Şimdi, burada hiçbir yapay vücut bölümü oluşturan makyaj kullanılmamış,

or photography of Brad superimposed over another actor's body.

ya da Brad'in resmi başka bir aktörün vücudunun üstüne uygulanmamıştır.

We've created a completely digital human head.

Tamamen dijital bir insan kafası yaratmıştık.

So I'd like to start with a little bit of history on the project.

Bu yüzden biraz projenin tarihçesinden bahsederek başlamak isterim.

This is based on an F. Scott Fitzgerald short story.

Bu F. Scott Fitzgerald'ın bir kısa hikayesinin uyarlamasıdır.

It's about a man who's born old and lives his life in reverse.

Yaşlı doğup, yaşamını tersine doğru yaşayan bir adam hakkında.

Now, this movie has floated around Hollywood

Şimdi, bu film Hollywood çevresinde

for well over half a century,

yarım yüzyıla yakın bir süre dolaşmıştı

and we first got involved with the project in the early '90s,

ve biz projeye ilk olarak 90'ların başında

with Ron Howard as the director.

yönetmen Ron Howard ile karıştık.

We took a lot of meetings and we seriously considered it.

Birçok toplantı yaptık ve projeyi ciddiyetle göz önünde tuttuk.

But at the time we had to throw in the towel.

Ama zaman içinde vazgeçmek zorunda kaldık.

It was deemed impossible.

İmkansız sayılıyordu.

It was beyond the technology of the day to depict a man aging backwards.

Ters yaşlanan bir adamı tasvir etmek günümüz teknolojisinin ötesindeydi.

The human form, in particular the human head,

İnsan formu, özellikle insan kafası

has been considered the Holy Grail of our industry.

endüstrimizin Kutsal Kasesi olarak düşünülmüştü.

The project came back to us about a decade later,

Proje yaklaşık 10 yıl sonra tekrar bize döndü,

and this time with a director named David Fincher.

ve bu defa yönetmenin ismi David Fincher'dı.

Now, Fincher is an interesting guy.

Şimdi, Fincher ilginç bir adam.

David is fearless of technology,

David teknolojiden korkmuyordu,

and he is absolutely tenacious.

ve kesinlikle çok inatçıydı.

And David won't take "no."

Ve David "hayır"ı kabul etmezdi.

And David believed, like we do in the visual effects industry,

Ve David görsel efektler endüstrisinde yaptığımız gibi

that anything is possible

her şeyin mümkün olabileceğine inanırdı,

as long as you have enough time, resources and, of course, money.

yeter ki yeterli zamanın, kaynağın ve tabi paran olsun.

And so David had an interesting take on the film,

Ve şöyle ki David'in filme çok değişik bir bakış açısı vardı

and he threw a challenge at us.

ve bizi bir mücadeleye davet etti.

He wanted the main character of the film to be played

Filmin baş kahramanının

from the cradle to the grave by one actor.

doğumundan ölümüne kadar tek bir aktör tarafından canlandırılmasını istiyordu.

It happened to be this guy.

O kişi ise bu adam oluverdi.

We went through a process of elimination and a process of discovery

Bir eleme ve keşfetme yöntemi izledik David ile beraber,

with David, and we ruled out, of course, swapping actors.

ve tabi değiş tokuş yaparak aktör eledik.

That was one idea: that we would have different actors,

Bir fikir şuydu: farklı aktörler oynatacaktık

and we would hand off from actor to actor.

ve aktörden aktöre geçiş yapacaktık.

We even ruled out the idea of using makeup.

Makyaj kullanma fikrini bile ortadan kaldırdık.

We realized that prosthetic makeup just wouldn't hold up,

Yapay deri yapıcı makyajın tutmayacağını anladık

particularly in close-up.

özellikle de yakın planda.

And makeup is an additive process. You have to build the face up.

Ve makyaj ilave isteyen bir yöntemdir. Yüzü geliştirmeniz gerekir.

And David wanted to carve deeply into Brad's face

Ve David, Brad'in yüzünü

to bring the aging to this character.

karakterine yaşlılık vermesi için derince oymak istedi.

He needed to be a very sympathetic character.

Çok sempatik bir karakter olması gerekiyordu.

So we decided to cast a series of little people

Bu yüzden bir dizi küçük insana

that would play the different bodies of Benjamin

Benjamin'in farklı vücutlarını

at the different increments of his life

hayatının farklı evrelerinde oynayacakları roller vermeye karar verdik

and that we would in fact create a computer-generated version of Brad's head,

ve aslında bilgisayarda Brad'in kafasının

aged to appear as Benjamin,

yaşlanmış hali olan Benjamin'i yaratacaktık

and attach that to the body of the real actor.

ve bunu asıl aktörün vücudunun üzerine ekleyecektik.

Sounded great.

Kulağa müthiş geliyordu.

Of course, this was the Holy Grail of our industry,

Tabi ki bu endüstrimizin Kutsal Kase'siydi

and the fact that this guy is a global icon didn't help either,

ve bu adamın dünya çapında bir ikon olma durumu da bir yardımda bulunmadı,

because I'm sure if any of you ever stand in line at the grocery store,

çünkü eminim ki eğer bir kere bile olsa markette sırada beklediyseniz

you know -- we see his face constantly.

bilirsiniz, onun yüzünü çok sık görürüz.

So there really was no tolerable margin of error.

Bu yüzden fazla hataya yer yoktu.

There were two studios involved: Warner Brothers and Paramount.

Katılan iki film stüdyosu vardı: Warner Brothers ve Paramount.

And they both believed this would make an amazing film, of course,

Ve tabi ki her ikisi de bunun harika bir film oluşturacağına inandılar,

but it was a very high-risk proposition.

ama çok yüksek riskli bir teklifti.

There was lots of money and reputations at stake.

Çok fazla para söz konusu idi ve itibar tehlikedeydi.

But we believed that we had a very solid methodology

Ve çok sağlam,

that might work ...

işe yarayabilir bir yöntemimiz olduğuna inanıyorduk ...

But despite our verbal assurances,

Ama sözlü güvencelerimize karşın

they wanted some proof.

bir kanıt istediler.

And so, in 2004, they commissioned us to do a screen test of Benjamin.

Ve böylece 2004'te Benjamin'in bir ekran testini yapmamızı istediler.

And we did it in about five weeks.

Ve biz bunu yaklaşık beş hafta içinde yaptık.

But we used lots of cheats and shortcuts.

Ama çok fazla hile ve kısayol kullandık.

We basically put something together to get through the meeting.

Toplantıdan geçmek için basitçe bir şeyleri bir araya getirdik.

I'll roll that for you now. This was the first test for Benjamin Button.

Şimdi sizin için durumu biraz toparlayacağım. Bu Benjamin Button için yapılan ilk testti.

And in here, you can see, that's a computer-generated head --

Ve burada bunun bilgisayarca üretilmiş bir kafa olduğunu görebiliyorsunuz.

pretty good -- attached to the body of an actor.

Bu gayet iyi. Bir aktörün bedeninin üst tarafına eklenmiş.

And it worked. And it gave the studio great relief.

Ve işe yaradı. Ve bu da stüdyoda büyük bir rahatlama yarattı.

After many years of starts and stops on this project,

Yıllarca sürmüş olan başlama ve durdurma kararlarından sonra,

and making that tough decision,

o zor kararı vererek,

they finally decided to greenlight the movie.

sonunda filme yeşil ışık yakmaya karar verdiler.

And I can remember, actually, when I got the phone call to congratulate us,

Ve doğrusu bizi kutlayan

to say the movie was a go,

ve filmin onaylandığını söyleyen o telefon görüşmesinde

I actually threw up.

gerçekten kustuğumu hatırlayabiliyorum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

You know, this is some tough stuff.

Bilirsiniz, bu zorlayıcı bir şeydir.

So we started to have early team meetings,

Bu yüzden erken takım toplantıları yapmaya başladık

and we got everybody together,

ve herkesi biraraya topladık

and it was really more like therapy in the beginning,

ve başlangıçta daha çok bir terapi gibiydi,

convincing each other and reassuring each other that we could actually undertake this.

birbirimizi ikna ediyor ve birbirimize bunun altından kalkabileceğimiz konusunda güvence veriyorduk.

We had to hold up an hour of a movie with a character.

Filmin bir saatini bir karakterle geçirmek zorundaydık.

And it's not a special effects film; it has to be a man.

Ve bu bir özel efekt filmi değildi; bir insan olmalıydı.

We really felt like we were in a -- kind of a 12-step program.

Kendimizi gerçekten 12 adımlık bir bağımlılık tedavi programında gibi hissediyorduk.

And of course, the first step is: admit you've got a problem. (Laughter)

Ve tabi ki ilk adım da şudur: bir problemin olduğunu itiraf et.

So we had a big problem:

Şöyle ki büyük bir problemimiz vardı.

we didn't know how we were going to do this.

Bunu nasıl yapacağımızı bilmiyorduk.

But we did know one thing.

Ama bir şeyi biliyorduk.

Being from the visual effects industry,

Görsel efektler endüstrisinden olan bizler,

we, with David, believed that we now had enough time,

David ile beraber şimdi yeterli zamana,

enough resources, and, God, we hoped we had enough money.

yeterli kaynaklara sahip olduğumuza inandık ve, Tanrım, yeterli paraya sahip olduğumuzu umduk.

And we had enough passion to will the processes and technology into existence.

Ve yöntemleri ve teknolojiyi gerçekleştirebilmeye yetecek tutkumuz vardı.

So, when you're faced with something like that,

Şöyle ki, böyle bir şey ile yüzyüze kaldığınız zaman,

of course you've got to break it down.

tabii ki onu bölmek zorunda kalırsınız.

You take the big problem and you break it down into smaller pieces

Büyük problemi alırsınız ve onu küçük parçalara bölersiniz

and you start to attack that.

ve bunlara hücum etmeye başlarsınız.

So we had three main areas that we had to focus on.

Böylece odaklanmak zorunda olduğumuz üç ana alan belirledik.

We needed to make Brad look a lot older --

Brad'i oldukça yaşlı göstermemiz gerekiyordu.

needed to age him 45 years or so.

45 yıl ya da daha fazla yaşlandırmamız gerekiyordu.

And we also needed to make sure that we could take Brad's idiosyncrasies,

Ve ayrıca Brad'in kişisel özelliklerini,

his little tics, the little subtleties that make him who he is

ufak tiklerini, onu o yapan küçük incelikleri alabildiğimize emin olmamız gerekiyordu

and have that translate through our process

ve bunu yöntemimiz boyunca nakletmeliydik ki

so that it appears in Benjamin on the screen.

bu ayrıntılar beyazperdede Benjamin'in üzerinde de görünsün.

And we also needed to create a character

Ayrıca gerçekten her koşulda işlerin altından kalkabilecek

that could hold up under, really, all conditions.

bir karakter yaratmalıydık.

He needed to be able to walk in broad daylight,

Engin güneş ışığında,

at nighttime, under candlelight,

gece vaktinde, mum ışığı altında yürüyebilmeliydi,

he had to hold an extreme close-up,

oldukça samimi bir anlatıma sahip olmalıydı,

he had to deliver dialogue,

kouşma yapmalıydı,

he had to be able to run, he had to be able to sweat,

koşabilmeli, terleyebilmeliydi,

he had to be able to take a bath, to cry,

banyo yapabilmeli, ağlayabilmeliydi,

he even had to throw up.

hatta kusmalıydı.

Not all at the same time --

Hepsi aynı anda değil tabi.

but he had to, you know, do all of those things.

Ama bilirsiniz, bu şeylerin hepsini yapmalıydı.

And the work had to hold up for almost the first hour of the movie.

Ve bu iş, filmin yaklaşık ilk bir saatini doldurmalıydı.

We did about 325 shots.

325 civarı çekim yaptık.

So we needed a system that would allow Benjamin

Şöyle ki Benjamin'in her insanın yapabileceği şeyleri yapmasına

to do everything a human being can do.

olanak tanıyacak bir sisteme ihtiyacımız vardı.

And we realized that there was a giant chasm

Ve fark ettik ki,

between the state of the art of technology in 2004

2004'teki teknoloji seviyesi ile

and where we needed it to be.

bizim olmasına ihtiyacımız olan arasında büyük bir uçurum vardı.

So we focused on motion capture.

Bu yüzden motion capture (hareket yakalama) teknolojisine yoğunlaştık.

I'm sure many of you have seen motion capture.

Birçoğunuzun motion capture görmüş olduğunuza eminim.

The state of the art at the time

Zamanın en büyük teknolojisi,

was something called marker-based motion capture.

temelinde işaretleyiciler olan, "hareket yakalayıcı" olarak adlandırılan bir şeydi.

I'll give you an example here.

Size burada bir örnek vereceğim.

It's basically the idea of, you wear a leotard,

Basitçe şöyledir; tek parça streç bir giysi giyersiniz

and they put some reflective markers on your body,

ve vücudunuzun üzerine bazı yansıtıcı işaretleyiciler koyarlar,

and instead of using cameras,

kamera yerine bunu kullanırlar.

there're infrared sensors around a volume,

Belirli bir hacimde kızılötesi sensörler vardır

and those infrared sensors track the three-dimensional position

ve bu kızılötesi ışınlar

of those markers in real time.

işaretleyicilerin üç boyutlu pozisyonlarını takip ederler.

And then animators can take the data of the motion of those markers

Bundan sonra animatörler bu işaretleyicilerin hareket verilerini alabilir

and apply them to a computer-generated character.

ve bilgisayarca yaratılmış karaktere ekleyebilirler.

You can see the computer characters on the right

Sağ tarafta dansçı olarak aynı karmaşık hareketi yapan

are having the same complex motion as the dancers.

bilgisayar karakterlerini görebilirsiniz.

But we also looked at numbers of other films at the time

Ama aynı zamanda yüzde işaret izleyici kullanmakta olan

that were using facial marker tracking,

diğer filmlere de baktık.

and that's the idea of putting markers on the human face

Bu filmlerdeki espri de işareçileri insan yüzüne koyma

and doing the same process.

ve aynı süreci izleme.

And as you can see, it gives you a pretty crappy performance.

Ve gördüğünüz gibi berbat bir verim alıyorsunuz.

That's not terribly compelling.

Bu, çok da saygı uyandırıcı değildi.

And what we realized

Ve farkına vardık ki,

was that what we needed

ihtiyacımız olan şey

was the information that was going on between the markers.

işaretleyiciler arasında gidip gelen bilgiydi.

We needed the subtleties of the skin.

Derinin inceliklerine ihtiyacımız vardı.

We needed to see skin moving over muscle moving over bone.

Derinin, kemiğin üstünde hareket eden kasın üzerindeki hareketini görmemiz gerekiyordu.

We needed creases and dimples and wrinkles and all of those things.

Tüm bunların kıvrım, kırışık ve çukurlarına ihtiyacımız vardı.

Our first revelation was to completely abort and walk away from

İlk keşfimiz günümüz teknolojisinden, şimdiki durumdan, sanatın halinden

the technology of the day, the status quo, the state of the art.

tamamen uzaklaşmak ve bunları yarıda kesmekti.

So we aborted using motion capture.

Bu yüzden motion capture kullanmayı bıraktık.

And we were now well out of our comfort zone,

Ve şimdi güvenli alanımızdan oldukça uzakta

and in uncharted territory.

ve bilinmeyen bir bölgedeyiz.

So we were left with this idea

Sonunda "teknoloji türlüsü" olarak adlandırdığımız

that we ended up calling "technology stew."

bir fikirle kalakalmıştık.

We started to look out in other fields.

Başka alanları seçmeye başladık

The idea was that we were going to find

ve fikir şuydu:

nuggets or gems of technology

teknolojinin mücevherleri veya altın külçeleri olan

that come from other industries like medical imaging,

başka işletmelerin ortaya çıkardığı tıbbi görüntüleme ya da

the video game space,

video oyunu alanı gibilerini bulacaktık

and re-appropriate them.

ve onları tekrar düzenleyecektik.

And we had to create kind of a sauce.

Ve bir çeşit sos yaratmak zorunda kaldık.

And the sauce was code in software

Ve sos, bizim bu bambaşka teknoloji parçalarını

that we'd written to allow these disparate pieces of technology

biraraya getirmesi ve bir bütün olarak çalıştırmasını sağlaması için

to come together and work as one.

yazmış olduğumuz bilgisayar yazılımındaki kod idi.

Initially, we came across some remarkable research

İlk olarak Dr. Paul Ekman isimli bir beyefendinin 70'lerin başında yapmış olduğu

done by a gentleman named Dr. Paul Ekman in the early '70s.

kaydadeğer bazı araştırmaları ile karşılaştık.

He believed that he could, in fact,

İnsan yüzünün

catalog the human face.

kataloğunu yapabileceğine inanıyordu.

And he came up with this idea of Facial Action Coding System, or FACS.

Ve Yüze Ait Hareket Kodlama Sistemi fikrini ortaya çıkardı.

He believed that there were 70 basic poses

İnsan yüzünün 70 temel pozu

or shapes of the human face,

veya şekli olduğuna inanıyordu

and that those basic poses or shapes of the face

ve yüzün bu pozları veya şekilleri

can be combined to create infinite possibilities

biraraya getirilerek, insan yüzünün yapabileceği sonsuz

of everything the human face is capable of doing.

hareketlerin oluşturulabileceğine inanıyordu.

And of course, these transcend age, race, culture, gender.

Ve tabi ki bunlar yaş, ırk, kültür, cinsiyeti aşan şeylerdi.

So this became the foundation of our research as we went forward.

Bu, biz ilerledikçe araştırmamızın temeli oldu.

And then we came across some remarkable technology

Ve sonra dikkat çekici

called Contour.

Contour isimli bir teknoloji ile karşılaştık.

And here you can see a subject having phosphorus makeup

Ve burada yüzüne nokta nokta fosforlu makyaj yaptıran

stippled on her face.

bir denek görebilirsiniz.

And now what we're looking at is really creating a surface capture

Ve şimdi baktığımız şey "işaret yakalayıcı"ya karşı

as opposed to a marker capture.

gerçek bir "yüzey yakalayıcı" yaratmak.

The subject stands in front of a computer array of cameras,

Denek bir dizi kamera içeren bir bilgisayarın karşısında duruyor

and those cameras can, frame-by-frame,

ve bu kameralar, kare kare

reconstruct the geometry of exactly what the subject's doing at the moment.

denek o anda ne yapıyorsa onun geometrisini yeniden kurabiliyor.

So, effectively, you get 3D data in real time of the subject.

Böylece denekle eş zamanda etkili bir şekilde üç boyutlu veri alabiliyorsunuz.

And if you look in a comparison,

Ve bir karşılaştırmaya bakarsanız,

on the left, we see what volumetric data gives us

solda, hacimsel verilerin bize verdiklerini görüyoruz

and on the right you see what markers give us.

ve sağda işaretleyicilerin bize ne verdiğini görüyorsunuz.

So, clearly, we were in a substantially better place for this.

Açıkçası, bunda diğerlerinden oldukça iyi bir yerdeydik.

But these were the early days of this technology,

Ama bunlar bu teknolojinin ilk günleriydi

and it wasn't really proven yet.

ve henüz gerçekten kanıtlanmamıştı.

We measure complexity and fidelity of data

Ama biz verilerin karışıklık ve uygunluklarını

in terms of polygonal count.

çokgen sayımı cinsinden yaparız.

And so, on the left, we were seeing 100,000 polygons.

Ve böylece, sol tarafta 100.000 çokgen görüyorduk.

We could go up into the millions of polygons.

Milyonlarca çokgene çıkabilirdik.

It seemed to be infinite.

Sonu yok gibi görünüyordu.

This was when we had our "Aha!"

Bu "işte!" dediğimiz zamandı.

This was the breakthrough.

Büyük buluş buydu.

This is when we're like, "OK, we're going to be OK,

Bu, "Tamam, iyi olacağız.

This is actually going to work."

Bu gerçekten işe yarayacak." dediğimiz zamandı.

And the "Aha!" was, what if we could take Brad Pitt,

Ve "işte!" dediğimiz şey şuydu; eğer Brad Pitt'i alsak

and we could put Brad in this device,

ve Brad'i bu alete koysak,

and use this Contour process,

Contour yöntemini kullanarak

and we could stipple on this phosphorescent makeup

ve be fosforumsu makyajı nokta nokta boyayarak uygulayıp

and put him under the black lights,

onu siyah ışıkların altına koysak

and we could, in fact, scan him in real time

aslında onu gerçek zamanda

performing Ekman's FACS poses.

Ekman'ın FACS pozlarını oynarken tarayabilirdik.

Right? So, effectively,

Öyle değil mi? Böylece, etkili bir şekilde

we ended up with a 3D database

elimizde Brad Pitt'in yüzünün yapabileceği her şeyin

of everything Brad Pitt's face is capable of doing.

3 boyutlu bir veritabanı elimize geçerdi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

From there, we actually carved up those faces

Aslında buradan, bu yüzleri

into smaller pieces and components of his face.

daha küçük parça ve yapılarına ayrıştırdık.

So we ended up with literally thousands and thousands and thousands of shapes,

Böylece gerçekten binlerce ve binlerce ve binlerce şekil elde ettik.

a complete database of all possibilities

Yüzünün yapabileceklerinin tüm olasılıklarının

that his face is capable of doing.

eksiksiz bir veritabanı.

Now, that's great, except we had him at age 44.

Şimdi, bu müthiş, onun 44 yaşında olması dışında.

We need to put another 40 years on him at this point.

Bu noktada ona bir 40 yaş daha eklememiz gerekiyordu.

We brought in Rick Baker,

Rick Baker'ı getirdik,

and Rick is one of the great makeup and special effects gurus

ve Rick endüstrimizin büyük makyaj ve

of our industry.

özel efekt ustalarından biridir.

And we also brought in a gentleman named Kazu Tsuji,

Ve bir de Kazu Tsuji isimli bir beyefendiyi getirdik,

and Kazu Tsuji is one of the great photorealist sculptors of our time.

ve Kazu Tsuji zamanımızın müthiş fotoreal heykeltraşlarından biridir.

And we commissioned them to make a maquette,

Ve biz onları Benjamin'in bir maket ya da

or a bust, of Benjamin.

büstünü yapmaları için görevlendirdik.

So, in the spirit of "The Great Unveiling" -- I had to do this --

Şöyle ki, "Yüce Örtü Açma" ruhu adına -- bunu yapmak zorundaydım --

I had to unveil something.

bir şeyin örtüsünü kaldırmalıydım.

So this is Ben 80.

Sonuç olarak, bu 80'lik Ben.

We created three of these:

Bunlardan üç tane yarattık.

there's Ben 80, there's Ben 70, there's Ben 60.

80'lik Ben var, 70'lik Ben var, 60'lık Ben var.

And this really became the template for moving forward.

Ve bu gerçekten ilerlemenin bir şablonu haline geldi.

Now, this was made from a life cast of Brad.

Şimdi bu, Brad' in vücut kaplamalarından yapılmıştı.

So, in fact, anatomically, it is correct.

Böylece anatomik olarak aslında doğru.

The eyes, the jaw, the teeth:

Gözler, çene, dişler ...

everything is in perfect alignment with what the real guy has.

her şey gerçek adamınkilerle mükemmel bir şekilde uyuşmakta.

We have these maquettes scanned into the computer

Yüksek bir çözünürlükte, bu maketleri

at very high resolution --

bilgisayarda tarattık.

enormous polygonal count.

Muazzam sayıda çokgen.

And so now we had three age increments of Benjamin

Ve böylece Benjamin'in üç tane yaş artışını

in the computer.

bilgisayarda elde ettik.

But we needed to get a database of him doing more than that.

Ama onun bundan daha fazla yapabileceklerini içeren bir veritabanına ihtiyacımız oldu.

We went through this process, then, called retargeting.

Daha sonraları "yeniden hedeflenme" olarak isimlendirilecek bir yöntem izledik.

This is Brad doing one of the Ekman FACS poses.

Bu, Ekman FACS pozlarından birini yapan Brad.

And here's the resulting data that comes from that,

Ve burada da bundan gelen veriler var,

the model that comes from that.

bir de bu verilerden gelen model,

Retargeting is the process of transposing that data

ve "yeniden hedefleme" de bu verileri

onto another model.

başka bir modele aktarma işlemi.

And because the life cast, or the bust -- the maquette -- of Benjamin

Ve Benjamin'in vücut kaplaması ya da büstü -- maketi --

was made from Brad,

Brad'den yapılmış olduğu için,

we could transpose the data of Brad at 44

44 yaşındaki Brad'in verilerini

onto Brad at 87.

87 yaşındaki Brad'e aktarabiliyorduk.

So now, we had a 3D database of everything Brad Pitt's face can do

Böylece şimdi, Brad Pitt'in yüzünün 87 yaşında, 70'lerinde ve 60'larında

at age 87, in his 70s and in his 60s.

yapabileceği her şeyin 3 boyutlu veritabanına sahiptik.

Next we had to go into the shooting process.

Sonra çekim işlemlerini yapmamız gerekiyordu.

So while all that's going on,

Tüm bunlar olurken,

we're down in New Orleans and locations around the world.

New Orleans ve dünya etrafındaki diğer mekanlara gittik.

And we shot our body actors,

Ve vücut oyuncularımızı çektik

and we shot them wearing blue hoods.

ve onları mavi başlıklar giyerken çektik.

So these are the gentleman who played Benjamin.

İşte bu Benjamin'i oynayan beyefendi.

And the blue hoods helped us with two things:

Ve mavi başlıklar bize iki şeyde yardım etti:

one, we could easily erase their heads;

birincisi, kafalarını kolayca silebiliyorduk

and we also put tracking markers on their heads

ve bir de kafalarına izleyici işaretleyiciler taktık,

so we could recreate the camera motion

böylece kamera hareketini ve lens optiğini

and the lens optics from the set.

vücuttan tekrar yaratabiliyorduk.

But now we needed to get Brad's performance to drive our virtual Benjamin.

Ama şimdi görsel Benjaminimizi kullanmamız için Brad'in performansına ihtiyacımız vardı.

And so we edited the footage that was shot on location

Ve böylece stüdyo dışında geriye kalan film oyuncuları

with the rest of the cast and the body actors

ve vücut oyuncularıyla çekilmiş olan filmi hazırladık

and about six months later

ve yaklaşık altı ay sonra

we brought Brad onto a sound stage in Los Angeles

Brad'i Los Angeles'taki bir ses sahnesine getirdik

and he watched on the screen.

ve o, ekranda izledi

His job, then, was to become Benjamin.

ve onun işi bundan sonra Benjamin haline gelmekti.

And so we looped the scenes.

Ve böylece sahneleri bir araya getirdik.

He watched again and again.

Hepsini tekrar tekrar izledi.

We encouraged him to improvise.

Onu doğaçlama yapması konusunda cesaretlendirdik.

And he took Benjamin into interesting and unusual places

Ve o Benjamin'i, bizim gitmeyeceğini düşündüğümüz

that we didn't think he was going to go.

ilginç ve sıradışı yerlere götürdü.

We shot him with four HD cameras

Onu dört HD kamerasıyla çektik.

so we'd get multiple views of him

böylece onun birçok görünüşünü elde edecektik

and then David would choose the take of Brad being Benjamin

ve sonra David diğer oyuncularla beraber,

that he thought best matched the footage

filmle en çok örtüştüğünü düşündüğü

with the rest of the cast.

Brad'in Benjamin halindeki çekimlerini seçecekti.

From there we went into a process called image analysis.

Buradan görüntü analizi adı verilen bir yönteme gittik.

And so here, you can see again, the chosen take.

Ve böylece burada, yine, seçilmiş çekimi görebilirsiniz.

And you are seeing, now, that data being transposed on to Ben 87.

Ve şimdi Ben 87'ye aktarılmakta olan verileri görüyoruz.

And so, what's interesting about this is

Ve bunda ilginç olan şey şu,

we used something called image analysis,

görüntü analizi denilen bir şey kullandık

which is taking timings from different components of Benjamin's face.

bu Benjamin'in yüzünün farklı elemanlarından zaman birimleri almaktı.

And so we could choose, say, his left eyebrow.

Ve böylece onun, diyelim ki, sağ kaşını seçebiliyorduk.

And the software would tell us that, well,

Ve bilgisayar yazılımı bize şöyle diyebiliyordu;

in frame 14 the left eyebrow begins to move from here to here,

14. karede sol kaş buradan buraya hareket etmeye başladı

and it concludes moving in frame 32.

ve hareketini 32. karede tamamladı.

And so we could choose numbers of positions on the face

Ve böylece bundan verileri almak için

to pull that data from.

yüzdeki pozisyonların numaralarını seçebiliyorduk.

And then, the sauce I talked about with our technology stew --

Ve sonra, teknoloji türlümüzdeki bahsettiğim sos,

that secret sauce was, effectively, software that allowed us to

gizli sos, etkili bir şekilde Brad'in canlı performansını

match the performance footage of Brad

veritabanımızdaki yaşlanmış Benjamin ile,

in live action with our database of aged Benjamin,

elde ettiğimiz FACS şekilleri ile

the FACS shapes that we had.

eşleştirmemizi sağlayan bilgisayar yazılımıydı.

On a frame-by-frame basis,

Kare kare temelinde

we could actually reconstruct a 3D head

aslında Brad' in performansıyla kesin bir şekilde uyuşan

that exactly matched the performance of Brad.

3 boyutlu bir kafa yaratabildik.

So this was how the finished shot appeared in the film.

Böylece bu da bitmiş çekimin filmde nasıl ortaya çıktığıydı.

And here you can see the body actor.

Ve burada vücut oyuncusunu görebilirsiniz.

And then this is what we called the "dead head," no reference to Jerry Garcia.

Ve sonra bu bizim "ölü kafa" diye adlandırdığımız şeydi, Jerry Garcia'ya atıfta bulunmuyorum.

And then here's the reconstructed performance

Ve sonra burada da, şimdi, performansın zaman kesitleriyle birlikte olan

now with the timings of the performance.

yeniden biçimlendirilmiş performans var.

And then, again, the final shot.

Ve sonra, yine final çekimi.

It was a long process.

Çok uzun bir işlemdi.

(Applause)

(Alkışlar)

The next section here, I'm going to just blast through this,

Burada bir sonraki bölüm, bunun üzerinden hızlıca geçeceğim,

because we could do a whole TEDTalk on the next several slides.

çünkü bundan sonraki sayılı slaytlar hakkında ayrıca bir TEDTalk yapabiliriz.

We had to create a lighting system.

Bir ışıklandırma sistemi oluşturmak zorundaydık.

So really, a big part of our processes was creating a lighting environment

Şöyleki, gerçekten, işlemlerimizin büyük bir kısmı

for every single location that Benjamin had to appear

Benjamin'in belirmek zorunda olduğu tüm yerlerde bir ışıklandırma ortamı yaratmaktı,

so that we could put Ben's head into any scene

böylece Ben' in kafasını herhangi bir sahneye koyabilirdik

and it would exactly match the lighting that's on the other actors

ve bu gerçek dünyadaki diğer aktörlerin üzerinde kullanılan ışıklandırmayla

in the real world.

birebir örtüşürdü.

We also had to create an eye system.

Aynı zamanda bir göz sistemi oluştumak zorundaydık.

We found the old adage, you know,

Atasözünü bilirsiniz,

"The eyes are the window to the soul,"

"Gözler ruhun penceresidir"

absolutely true.

bu kesinlikle doğru.

So the key here was to keep everybody looking in Ben's eyes.

Böylece buradaki kilit nokta, herkesi Ben'in gözlerinin içine bakar şekilde tutmaktı.

And if you could feel the warmth, and feel the humanity,

Ve eğer sıcaklığı hissedebildiyseniz, ve insancıllığı,

and feel his intent coming through the eyes,

ve gözlerinden okunan amacını hissedebildiyseniz

then we would succeed.

bu başarılı olacağız demektir.

So we had one person focused on the eye system

Böylece neredeyse iki tam yıl boyunca,

for almost two full years.

göz sistemine yoğunlaşmış bir adamımız vardı.

We also had to create a mouth system.

Ayrıca bir ağız sistemi oluşturmalıydık.

We worked from dental molds of Brad.

Brad'in diş yapılarından çalıştık.

We had to age the teeth over time.

Zaman boyunca dişleri yaşlandırmalıydık.

We also had to create an articulating tongue that allowed him to enunciate his words.

Ayrıca, kelimelerini telaffuz edebilmesi için anlaşılır bir dil yaratmamız gerekiyordu.

There was a whole system written in software to articulate the tongue.

Yazılımda dili anlaşılır hale getirmek için yazılmış ayrı bir sistem vardı.

We had one person devoted to the tongue for about nine months.

Yaklaşık altı ay boyunca dile tahsis edilmiş bir adamımız vardı.

He was very popular.

Çok popülerdi.

Skin displacement: another big deal.

Deri değişimi: başka bir uğraştı.

The skin had to be absolutely accurate.

Deri kesinlikle sahici olmalıydı,

He's also in an old age home, he's in a nursing home

ve o bir de yaşlılar evindeydi, bir huzurevinde

around other old people,

diğer yaşlı insanlarla beraberdi,

so he had to look exactly the same as the others.

bu yüzden tam olarak diğerleri gibi görünmesi gerekiyordu.

So, lots of work on skin deformation,

Şöyle ki deri bozulması çok iş gerektiriyor,

you can see in some of these cases it works,

bazı durumlarda görürsünüz ki işe yaramıştır

in some cases it looks bad.

bazı durumlarda kötü görünmüştür,

This is a very, very, very early test in our process.

bu bizim sürecimizdeki çok çok çok erken testlerden.

So, effectively we created a digital puppet

Etkili bir şekilde dijital bir kukla yarattık,

that Brad Pitt could operate with his own face.

böylece Brad Pitt kendi yüzü üzerinde çalışabilecekti.

There were no animators necessary to come in and interpret behavior

Gelip, davranış yorumlayacak ya da performansını arttıracak

or enhance his performance.

hiçbir animatöre gerek yoktu.

There was something that we encountered, though,

Aslında, sonunda "dijital Botox etkisi" diye adlandıracağımız

that we ended up calling "the digital Botox effect."

bir şey oluşturmuştuk.

So, as things went through this process,

Böylece işler bu süreç çerçevesinde ilerlediğinde,

Fincher would always say, "It sandblasts the edges off of the performance."

Fincher her zaman şöyle dedi "Bu, performansın köşelerini kum püskürterek yavaş yavaş yuvarlaklaştırıyor."

And thing our process and the technology couldn't do,

Ve yöntemimizin ve teknolojimizin yapamadığı tek şey vardı;

is they couldn't understand intent,

amacı anlayamıyordu,

the intent of the actor.

oyuncunun niyetini.

So it sees a smile as a smile.

Bu yüzden bir gülümsemeyi gülümseme olarak görüyordu.

It doesn't recognize an ironic smile, or a happy smile,

Alaycı bir gülümsemeyi veya mutlu bir gülümsemeyi fark edemiyordu

or a frustrated smile.

veya hüsran dolu bir gülümsemeyi.

So it did take humans to kind of push it one way or another.

Bu da insanları ya o tarafta ya da bu tarafta olmaya itiyordu.

But we ended up calling the entire process

Ama sonunda tüm yönteme

and all the technology "emotion capture,"

ve bütün teknolojiye "his yakalama" dedik,

as opposed to just motion capture.

"hareket yakalama"nın tam karşıtı olarak.

Take another look.

Bir de şimdi bakın.

Brad Pitt: Well, I heard momma and Tizzy whisper,

Brad Pitt: Şöyle ki, annnem ile Tizzy'nin fısıldaştıklarını duydum

and they said I was gonna die soon,

ve yakında öleceğimi söylediler,

but ... maybe not.

ama... belki ölmem.

EU: That's how to create a digital human in 18 minutes.

Ed Ulbrich: 18 dakikada dijital bir insan işte böyle yaratılır.

(Applause)

(Alkışlar)

A couple of quick factoids;

Hızlıca birkaç gerçekten bahsetmek istiyorum.

it really took 155 people over two years,

Bu gerçekten 155 insanın iki yıldan fazla zamanını aldı

and we didn't even talk about 60 hairstyles and an all-digital haircut.

ve 60 saç şekli ve tamamen dijital bir saç kesiminden bahsetmedik bile.

But, that is Benjamin. Thank you.

Ama, işte Benjamin. Teşekkür ederim.