Jim Toomey: Learning from Sherman the shark

Jim Toomey: Köpekbalığı Sherman'dan dersler

Çeviri: yasin alp aluç Gözden geçirme: Isil Arican

Cartoons are basically short stories.

Karikatürler esasında kısa hikayelerdir.

I tried to find one that didn't have a whole lot of words.

İçinde çok fazla konuşma olmayan bir tane bulmaya çalıştım.

Not all of them have happy endings.

Hepsi mutlu sonla bitmez.

So how did I get started cartooning?

Karikatüre nasıl başladım?

I doodled a lot as a kid,

Çocukken çok karalama yapardım...

and if you spend enough time doodling,

ve bununla yeterince zaman geçirirseniz...

sooner or later, something happens:

eninde sonunda bir yere varırsınız:

all your career options run out.

kariyer seçenekleriniz tükenir.

So you have to make a living cartooning.

Dolayısıyla geçiminizi karikatürle sağlamak zorunda kalırsınız.

Actually, I fell in love with the ocean when I was a little boy,

Ben küçükken okyanusa aşık oldum.

when I was about eight or nine.

Sekiz veya dokuz yaşındaydım.

And I was particularly fascinated with sharks.

Özellikle köpek balıkları beni büyülemişti.

This is some of my early work.

Bu benim ilk işlerimden biri.

Eventually, my mom took the red crayon away,

Sonunda annem kırmızı boyamı sakladı.

so it was [unclear].

Yani işte...

But I'd like to relay to you a childhood experience of mine

Okyanusa bakışımı değiştiren ve sonra...

that really made me see the ocean differently,

yaptığım işin temelini oluşturan...

and it's become the foundation of my work

bir çocukluk anımı aktarmak istiyorum...

because, I feel like, if in a day,

çünkü bana öyle geliyor ki...

I can see the ocean differently,

benim görüşüm bir günde değiştiyse

then I can evoke that same kind of change in others,

ben de aynı değişimi başkalarında yaratabilirim...

especially kids.

özellikle çocuklarda.

Before that day, this is how I saw the ocean.

O güne kadar okyanusu böyle görüyordum.

It's just a big blue surface.

Sadece kocaman, mavi bir yüzey.

And this is how we've seen the ocean since the beginning of time.

Ve insanoğlu okyanusları hep böyle gördü.

It's a mystery.

Esrarlı bir şey.

There's been a lot of folklore

Okyanuslarla ilgili...

developed around the ocean,

çoğu olumsuz, birçok...

mostly negative.

hikâye anlatıldı.

And that prompted people to make maps like this,

Bunun sonucunda böyle haritalar yapıldı...

with all kinds of wonderful detail on the land,

karalar bütün detaylarıyla gösterildi...

but when you get to the waters edge,

ama kıyılara geldiğinizde...

the ocean looks like one giant puddle of blue paint.

okyanus kocaman bir mavi boya birikintisi gibi görünüyor.

And this is the way I saw the ocean at school --

Okuldayken okyanusu ben de böyle görüyordum...

as if to say, "All geography and science lessons

sanki, "coğrafya ve fen dersleri...

stop at water's edge.

"kıyılardan ötesine geçmez.

This part's not going to be on the test."

"Burdan sonrası sınavda çıkmayacak" deniyordu.

But that day I flew low over the islands --

Ama adaların üzerinden uçtuğumuz o gün...

it was a family trip to the Caribbean,

Bir aile gezisiyle Karayipler'e gitmiştik...

and I flew in a small plane low over the islands.

ve alçaktan adaların üzerinden uçmuştuk.

This is what I saw. I saw hills and valleys.

Bu manzarayla karşılaştım. Tepeler ve vadiler...

I saw forests and meadows.

Ormanlar ve çayırlar gördüm.

I saw grottoes and secret gardens

Mağaralar ve gizli bahçeler...

and places I'd love to hide as a kid,

ve, suyun altında nefes alabilseydim,

if I could only breathe underwater.

saklanmak isteyeceğim yerler gördüm.

And best of all, I saw the animals.

Ama en güzeli, hayvanları gördüm.

I saw a manta ray that looked as big as the plane I was flying in.

Uçağımız büyüklüğünde bir manta vatozu gördüm.

And I flew over a lagoon with a shark in it,

İçinde köpek balığı olan bir lagünün üzerinden geçtik

and that was the day that my comic strip about a shark was born.

Bir köpek balığını anlatan bant karikatürüm işte o gün doğdu.

So from that day on, I was an ordinary kid

O günden itibaren, karada dolanan,

walking around on dry land,

sıradan bir çocuktum

but my head was down there, underwater.

ama aklım oradaydı, su altında.

Up until that day,

O güne kadar

these were the animals that were most common in my life.

en çok gördüğüm hayvanlar bunlardı.

These were the ones I'd like to draw --

Resimleri yaptığım hayvanlar bunlardı--

all variations of four legs and fur.

hepsi dört ayaklı ve tüylülerin bir başka şekliydi.

But when you got to the ocean,

Ama okyanusa gelince,

my imagination was no competition for nature.

hayal gücüm doğayla yarışamazdı.

Every time I'd come up with a crazy cartoon character on the drawing board,

Ne zaman çizim masasında acayip bir karakter yaratsam,

I'd find a critter in the ocean that was even crazier.

okyanusta ondan daha acayip bir yaratık buluyordum.

And the differences in scale between this tiny sea dragon

Ve bu ufacık deniz ejderiyle...

and this enormous humpback whale

bu devasa kambur balina arasındaki

was like something out of a science-fiction movie.

büyüklük farkı, bilim-kurgu filmlerini andırıyordu.

Whenever I talk to kids, I always like to tell them,

Ne zaman çocuklarla konuşsam onlara, gelmiş geçmiş en büyük hayvanın...

the biggest animal that ever lived is still alive.

hâlâ hayatta olduğunu söylemeyi seviyorum.

It's not a dinosaur; it's a whale,

Bir dinozor değil, bir balina,

animals as big as office buildings

iş merkezleri kadar büyük hayvanlar,

still swimming around out there in our ocean.

ve hâlâ okyanuslarımızda dolanıyorlar.

Speaking of dinosaurs, sharks are basically

Dinozorlardan bahsetmişken, köpek balıkları

the same fish they were 300 million years ago.

300 milyon yıl önce nasıldıysa, bugün de aynı.

So if you ever fantasize about going back in time

Yani hiç geçmişe gidip, bir dinozorun...

and seeing what a dinosaur looked like,

neye benzediğini görmek isterseniz..

that's what a dinosaur looks like.

işte bir dinozor buna benziyordu.

So you have living dinosaurs

Yani yaşayan dinozorlarımız...

and space aliens,

ve zor koşullarda, yer çekimsiz ortamda

animals that evolved in zero gravity in harsh conditions.

evrimleşmiş "uzaylı" yaratıklarımız var.

It's just incredible; no Hollywood designer

İnanılmaz. Hiçbir Hollywood tasarımcısı

could come up with something more interesting than that.

bundan daha ilginç bir şey yaratamazdı.

Or this fangtooth. The particles in the water

Ya da bu "fangtooth"tan. Suyun içindeki parçacıklardan...

make it look like it's floating in outer space.

sanki uzayın derinliklerinde süzülüyormuş gibi görünüyor.

Could you image if we looked through the Hubble Telescope

Hubble Teleskobu'ndan bakıp...

and we saw that?

bunu gördüğümüzü düşünebiliyor musunuz?

It would start a whole new space race.

Yeni bir uzay yarışının başlamasına neden olurdu.

But instead, we stick a camera in the deep ocean,

Ama kameralarımızı okyanusun derinliklerine indiriyoruz...

and we see a fish, and it doesn't capture our imagination

bir balık görüyoruz ve bu, toplum olarak...

as a society.

hayal gücümüzü hiç etkilemiyor.

We say to ourselves,

Kendi kendimize diyoruz ki:

"Maybe we can make fish sticks with it or something."

"Belki kızartmasını falan yaparız".

So, what I'd like to do now

Şimdi, biraz çizim

is try a little drawing.

yapmayı deneyeceğim.

So, I'm going to try to draw this fangtooth here.

Buraya bir "fangtooth" çizmeyi deneyeceğim.

I love to draw the deep sea fish,

Derin deniz balıklarını çizmeyi çok seviyorum...

because they are so ugly,

çünkü çok çirkinler.

but beautiful in their own way.

Ama kendilerine özgü güzellikleri var.

Maybe we can give him a little bioluminescence here --

Belki buna biraz parlama özelliği ekleyebiliriz...

give him a headlight,

bir far koyarız...

maybe a brake light,

belki bir fren lambası...

turn signals.

dönüş sinyalleri.

But it's easy to see why these animals

Bu hayvanlardan iyi birer...

make such great cartoon characters,

karikatür karakteri çıkabileceğini görmek kolay.

their shapes and sizes.

Şekilleri, boyutları...

So some of them actually seem to have powers

Hatta bazılarının süper kahramanlar gibi...

like superheroes in a comic book.

özel güçleri de var.

For instance,

Örneğin,

take these sea turtles.

bu deniz kamplumbağalarına bakalım.

They kind of have a sixth sense

Superman'in duvarların ötesini görebilmesi gibi...

like Superman's x-ray vision.

bunların da bir tür 6. hissi var,

They can sense the magnetic fields of the earth.

Dünya'nın manyetik alanlarını hissedebiliyorlar.

And they can use that sense

Ve bu hissi kullanarak

to navigate hundreds of miles of open ocean.

açık denizlerde yollarını buluyorlar.

I kind of give my turtle hands

Kaplumbağalarıma insan eli çiziyorum.

just to make them an easier cartoon character to work with.

Böylece çalışılması daha kolay karakterler oluyorlar.

Or take this sea cucumber.

Bu deniz hıyarına bakalım.

It's not an animal we draw cartoons of

Karikatürünü çizdiğimiz bir hayvan değil...

or draw at all.

hatta resmini bile yapmayız.

He's like an underwater Spiderman.

Bu bir nevi su altında yaşayan Örümcekadam.

He shoots out these sticky webs

Düşmanlarını etkisiz hâle getirmek için...

to entangle his enemy.

yapışkan ağlar fırlatıyor.

Of course, sea cucumbers shoot them out their rears,

Tabii deniz hıyarları bunları kıçlarından fırlatıyorlar...

which, in my opinion, makes them much more interesting a superhero.

ki bence bu olnları çok daha ilginç birer kahraman yapıyor.

(Laughter)

(Kahkahalar)

He can't spin a web anytime; he's got to pull his pants down first.

Öyle istediği zaman fırlatamıyor; önce pantolonunu indirmesi lazım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Or the blowfish.

Ya da kirpi balığı.

The blowfish is like the Incredible Hulk.

Kirpi balığı, Yeşil Dev Hulk'a benziyor.

It can change its body

Birkaç saniye içinde...

into a big, intimidating fish

bütün bedenini değiştirip

in a matter of seconds.

büyük, korkutucu bir balık oluyor.

I'm going to draw this blowfish uninflated.

Bu kirpi balığını sönük çizeceğim.

And then I'm going to attempt

Ve sonra ekranda...

onscreen animation here.

canlandırmayı deneyeceğim.

Let's see.

Bakalım.

Try and inflate it.

Şişirmeyi deneyeceğim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

"You talkin' to me?" See, he can inflate himself

"Bana mı dedin?" Korkutucu olmak isterse...

when he wants to be intimidating.

kendisini şişirebilir.

Or take this swordfish.

Kılıç balığına bakalım.

Could you imagine being born with a tool for a nose?

Burnunuzun yerinde bir aletle doğduğunuzu düşünebilir misiniz?

Do you think he wakes up in the morning, looks in the mirror and says,

Sabah kalkıp aynaya baktığında şöyle diyor mudur:

"Somebody's getting stabbed today."

"Bugün birisini şişleyeceğim."

Or this lionfish for instance.

Ya da aslan balığı örneğin.

Imagine trying to make friends

Jilet gibi keskin, zehirli dikenlerle kaplı...

covered with razor-sharp poisonous barbs.

arkadaşlarınız olduğunu düşünsenize.

It's not something you want to put on your Facebook page, right?

Facebook sayfanıza koymazdınız herhalde, değil mi?

My characters are --

Benim karakterlerim--

my lead character's a shark named Sherman.

baş karakterim, Sherman adında bir köpek balığı.

He's a great white shark.

Bir beyaz köpek balığı.

And I kind of broke the mold with Sherman.

Ben Sherman'la kalıpları yıktım denebilir.

I didn't want to go with this ruthless

Acımasız avcı imajını

predator image.

kullanmak istemedim.

He's kind of just out there making a living.

O orada, öylece yaşayıp gidiyor.

He's sort of a Homer Simpson with fins.

Bir nevi yüzgeçleri olan Homer Simpson.

And then his sidekick

Yaveri de...

is a sea turtle, as I mentioned before, named Filmore.

Filmore adında bir deniz kamplumbağası.

He uses his wonderful skills at navigation

Mükemmel yön bulma yeteneğini kullanarak...

to wander the oceans, looking for a mate.

okyanuslarda dolaşıp kendisine bir eş arıyor.

And he does manage to find them,

Bulmayı başarıyor da, ama...

but great navigation skills, lousy pick-up lines.

yön bulmada çok iyi, muhabbete girmede berbat.

He never seems

Hiç belli bir kızla...

to settle on

takılmaya...

any particular girl.

karar veremiyor.

I have a hermit crab named Hawthorne,

Hawthorne adında bir kabuklu yengecim var.

who doesn't get a lot of respect as a hermit crab,

Kabuklu yengeç olarak çok saygı görmüyor...

so he kind of wishes

ve bu yüzden

he were a great white shark.

bir beyaz köpek balığı olmaya özeniyor.

And then I'll introduce you to one more character,

Ve size tanıtacağım bir karakterim daha var.

this guy, Ernest,

Bu, Ernest,

who is basically a juvenile delinquent

balık bedeninde...

in a fish body.

bir çocuk suçlu diyebiliriz.

So with characters, you can make stories.

Yani karakterler ile hikayeyi oluşturuyorsunuz.

Sometimes making a story is as easy

Bazen hikayeyi oluşturmak iki karakteri

as putting two characters in a room

aynı odaya koymak ve

and seeing what happens.

neler olduğuna bakmak kadar kolay.

So, imagine a great white shark and a giant squid in the same bathroom.

Aynı banyodaki dev bir mürekkepbalığı ile beyaz balinayı düşünün.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Or, sometimes I take them to places

Ya da bazen onları bazen hiç kimsenin

that people have never heard of because they're underwater.

bilmediği yerlere koyuyorum, çünkü oralar denizin altında.

For instance, I took them skiing in the Mid-Atlantic Range,

Mesela, onlara Atlantik'in ortasında kayak sporu yaptırdım,

which is this range of mountains in the middle of the Atlantic.

orası Atlantik'in ortasında bir dağ.

I've taken them to the Sea of Japan,

Onları Japon Denizi'ne götürdüm,

where they met giant jellyfish.

orada dev deniz anası ile tanıştılar.

I've taken them camping in the kelp forests of California.

Onları Kaliforniya'daki kelp yosunları ormanına kamp yapmaya götürdüm.

This next one here,

Bu sıradaki,

I did a story on the census of marine life.

deniz yaşamı nüfus sayımı hakkında bir hikaye yazdım.

And that was a lot of fun because, as most of you know,

Ve bu çok eğlenceliydi, çünkü bir çoğunuzun

it's a real project we've heard about.

bildiği gibi bu gerçek bir proje.

But it was a chance for me to introduce readers

Ama okuyuculara birçok çılgın denizaltı karakterini

to a lot of crazy undersea characters.

sunmak benim için bir şanstı.

So we start off the story with Ernest,

Hikayeyi Ernest ile başlattık,

who volunteers as a census taker.

gönüllü nüfus saymanı.

He goes down and he meets this famous anglerfish.

Aşağıya iniyor ve bu meşhur fener balığıyla tanışıyor.

Then he meets the yeti crab,

Sonra yeti yengeci ile tanışıyor,

the famous vampire squid -- elusive, hard to find --

sonra meşhur vampir mürekkepbalığı ile -- zor bulunan --

and the Dumbo octopus, which looks so much like a cartoon in real life

ve Dumbo ahtapotu ile, öyle ki bu ahtapotlar gerçek hayatta zaten karikatür gibi gözüküyor

that really didn't have to change a thing when I drew it.

bu yüzden çizerken çok bir şey değiştirmem gerektirmedi.

I did another story on marine debris.

Deniz altındaki çöpler hakkında bir başka hikaye yarattım.

I was speaking to a lot of my friends

Doğal koruma işi ile ilgilenen arkadaşlarım

in the conservation business,

ile konuşuyordum,

and they --

ve onlara

I asked them, "So what's one issue you would like everyone to know more about?"

"Herkesin daha fazla bilgi sahibi olmasını isteyeceğin konu nedir?" diye sordum.

And they said -- this one friend of mine said,

Ve arkadaşlarımdan biri dedi ki,

"I've got one word for you: plastic."

"Tek bir kelime: plastik."

And I told him, "Well, I need something a little sexier than that.

Dedim ki: "Aslında bundan daha seksi bir şeye ihtiyacım var.

Plastic just is not going to do it."

Plastik işimi görmez."

We sort of worked things out.

İşleri bir bakıma yoluna koyduk.

He wanted me to use words like polyvinyl chloride,

Polivinil klorid gibi kelimeleri kullanmamı istedi,

which doesn't really work in voice balloons very well.

ama konuşma balonlarında pek de kullanışlı olmuyorlar.

I couldn't fit them in.

Sığdıramadım balonlara onları.

So what I did was I made an adventure strip.

Ben de bir macera bandı çizdim.

Basically, this bottle travels a long way.

Bu şişe uzun bir yol boyunca seyahat ediyor.

What I'm trying to tell readers

Okuyuculara söylemek istediğim,

is that plastic doesn't really go away;

plastiğin gerçekte ortadan kaybolmadığı;

it just continues to wash downstream.

sadece akıntı ile sürüklenmeye devam ediyor.

And a lot of it ends up washing into the ocean,

Birçoğu akıntıya kapılıp sonunda okyanusa varıyor,

which is a great story if you attach a couple characters to it,

bu da eğer birkaç karakter koyarsanız oldukça harika bir hikaye olur,

especially if they can't stand each other, like these two.

özellikle bu ikisi gibi birbirine katlanamayan karakterlerle.

So, I sent them to Boise, Idaho,

Bu hikayeyi Boise, Idaho'ya gönderdim,

where they dropped a plastic bottle

orada plastik bir şişeyi kanalizasyon

into the Boise sewer system.

sistemine attılar.

And it ended up in the Boise River

O da önce Boise nehrine gitti,

and then on to the Columbia River

sonra Kolombiya nehrine,

and then to the mouth of the Columbia

sonra Kolombiyanın girişine,

and to the Pacific Ocean

oradan Pasifik Okyanusuna

and then on to this place called the Great Pacific Garbage Patch --

sonra da Müthiş Pasifik Çöp Alanı olarak adlandırılan bu yere --

which is this giant Pacific gyre in the North Pacific,

burası da Kuzey Pasifik'teki dev pasifik girdabı,

where a lot of this plastic ends up floating around --

birçok plastiğin yüzdüğü yer --

and then back onto the lagoon.

sonra da lagüne geri dönüyorlar.

So that was basically a buddy story

Bu temelinde bir arkadaşlık hikayesi,

with a plastic bottle following along.

plastik bir şişenin takibinde yaşanıyor.

So a lot of people remember the plastic bottle anyway,

Birçok insan plastik şişeyi zaten hatırlayacaktır,

but we really talked about marine debris and plastic

ama biz burada deniz altındaki çöplerden

in the course of that one.

ve plastikten bahsettik.

The third storyline I did about a year and a half ago

Bir buçuk yıl önce çizdiğim üçüncü hikaye

was probably my most difficult.

herhalde en zor hikayemdi.

It was on shark finning, and I felt really strongly

Çok hassas olduğum bir konuda

about this issue.

"Köpekbalığı yüzgeçleri" hakkında.

And I felt like, since my main character was a shark,

Ve ana karakterim köpekbalığı olduğu için,

the comic strip was a perfect vehicle for telling the public about this.

bunun halka bu konuda bilgi vermek için müthiş bir araç olduğunu düşündüm.

Now, finning is the act

Bu eylem, köpekbalıklarını

of taking a shark, cutting the valuable fins off

yakalamak, onun değerli yüzgecini kesmek

and throwing the live animal back in the water.

ve hayvanı canlı olarak suya geri atmayı içeriyor.

It's cruel, it's wasteful.

Zalimce, vahşice.

There's nothing funny or entertaining about it,

Bunun eğlenceli veya komik bir yanı yok,

but I really wanted to take this issue on.

ama bu konuyu ele almak istedim.

I had to kill my main character, who is a shark.

Köpekbalığı olan ana karakterimi öldürmek zorunda kaldım.

We start with Sherman in a Chinese restaurant,

Sherman Çin restoranında iken başlıyor hikaye,

who gets a fortune that he's about to get caught by a trawler,

falında trol avcıları tarafından yakalanmak üzere olduğunu öğreniyor,

which he does.

öyle de oluyor.

And then he dies.

Sonra da ölüyor.

He gets finned, and then he gets thrown overboard.

Yüzgeci kesiliyor, ve denize atılıyor.

Ostensibly, he's dead now.

Görünürde o şimdi ölü.

And so I killed a character that's been in the newspaper for 15 years.

Ve ben 15 yıldır gazetede olan bir karakteri öldürdüm.

So I got a lot of reader feedback on that one.

Bu konuda bir çok okurdan geri dönüş aldım.

Meanwhile, the other characters are talking about shark fin soup.

Bu arada, diğer karakterler köpekbalığı yüzgeci çorbası hakkında konuşuyor.

I do three or four strips after that

Bundan sonra üç ya da dört bant çizdim,

where we explore the finning issue

orada bu olayı ve

and the shark fin soup issue.

bu yüzgeç çorbasından bahsettim.

Sherman's up in shark heaven.

Sherman şimdi yukarıda köpekbalığı cennetinde.

This is what I love about comic strips, you know.

Komik bantları hakkında sevdiğim şey de bu işte.

You really don't have to worry about the audience suspending its sense of disbelief

Okuyucunun inanç hissini askıya alacağından şüphe duymamalısınız,

because, if you start with a talking shark,

çünkü eğer konuşan bir köpekbalığı ile başlarsanız,

readers pretty much check their disbelief at the door.

okuyucular kapıda inançlarını bırakacaklardır.

You can kind of do anything.

Bir nevi her şeyi yapabilirsiniz.

It becomes a near-death experience for Sherman.

Bu Sherman için ölümün eşiğinde bir deneyim idi.

Meanwhile, Ernest finds his fins on the internet.

Bu arada, Ernest Sherman'ın yüzgecini internette buluyor.

There was a real website based in China

Çin menşeili bir internet sitesi vardı

that actually sold shark fins,

gerçekten köpekbalığı yüzgeci satıyordu,

so I kind of exposed that.

ben de bunu ifşa ettim.

And he clicks the "buy now" button.

Ve "satın al" tuşuna tıklıyor.

And voila, next-day air, they show up,

Ve işte, ertesi gün ekspres hava yolu ile geliyorlar

and they surgically reattach them.

ve onu geri dikiyorlar.

I ended that series with a kind of a mail-in petition

Bu seriyi bir çeşit dilekçe mektubu ile bitirdim,

that encouraged our National Marine Fishery Service,

bizim Ulusal Deniz Balık Servisimizi

to force other countries

diğer ülkeleri, köpekbalığı yönetimi konusunda daha

to have a stronger stance with shark management.

güçlü bir tutum takınmaya zorlamaları için destekleyen br dilekçe.

(Applause)

(Alkışlar)

Thanks.

Teşekkürler.

I'd like to end with a little metaphor here.

Ufak bir benzetme ile bitirmek istiyorum.

I've been trying to think of a metaphor to represent Mission Blue,

Mavi Görevi sunmak için bir benzetme düşünüyorum ne zamandır,

and this is what I came up with.

ve sonunda bunu buldum.

Imagine you're in an enormous room,

Düşünün ki kocaman bir odadasınız,

and it's as dark as a cave.

bir mağara gibi karanlık.

And you can have anything in that room, anything you want,

Ve odada her şeyiniz var, istediğiniz her şey,

but you can't see anything.

ama hiçbir şeyi göremiyorsunuz.

You've been given one tool, a hammer.

Size sadece bir araç verilmiş, çekiç.

So you wander around in the darkness, and you bump into something,

Karanlıkta dolaşmaya başlıyorsunuz ve bir şeye rastlıyorsunuz,

and it feels like it's made of stone.

ve taştan yapıldığını fark ediyorsunuz.

It's big, it's heavy. You can't carry it away,

Çok büyük, ağır. İtemiyorsunuz,

so you bang it with your hammer, and you break off a piece.

çekiçle vurmaya başlıyorsunuz ve parçalara ayırıyorsunuz.

And you take the piece out into the daylight.

Bu parçayı alıp güneş ışığına çıkarıyorsunuz.

And you see you have a beautiful piece of white alabaster.

Mükemmel beyaz bir mermer parçası olduğunu anlıyorsunuz.

So you say to yourself, "Well, that's worth something."

Kendinize diyorsunuz ki, "Bu oldukça değerli bir şey."

So you go back into the room,

Odaya geri dönüyorsunuz,

and you break this thing to pieces, and you haul it away.

o şeyi parçalara ayırıyorsunuz, ve başka bir yere taşıyorsunuz.

And you find other things, and you break that up, and you haul those away.

Başka şeyler buluyorsunuz, kırıyorsunuz ve taşıyorsunuz yeniden.

And you're getting all kinds of cool stuff.

Ve bir sürü mükemmel parçaya sahip oluyorsunuz.

And you hear other people doing the same thing.

Diğer insanların da aynı şeyi yaptığını duyuyorsunuz.

So you get this sense of urgency,

Şu hisse kapılıyorsunuz,

like you need to find as much stuff as possible as soon as possible.

kısa zamanda mümkün olduğunca fazla parça bulmalıyım.

And then some yells, "Stop!"

Sonra birisi bağırıyor, "Durun!".

And they turn up the lights.

Ve ışıkları açıyorlar.

And you realize where you are; you're in the Louvre.

Ve nerede olduğunuzu fark ediyorsunuz; Louvre Müzesinde'siniz.

And you've taken all this complexity and beauty,

Tüm o bütünlüğü ve güzelliği almışsınız

and you've turned it into a cheap commodity.

ve onu ucuz bir ticari mala çevirmişsiniz.

And that's what we're doing with the ocean.

Okyanus'ta da yaptığımız tam olarak bu işte.

And part of what Mission Blue is about

Mavi Görev'in kısmen yapmak istediği de

is yelling, "Stop!"

"Durun!" diye bağırmak,

so that each of us --

böylece her birimiz --

explorer, scientist, cartoonist, singer, chef --

kaşif, bilim adamı, karikatürist, şarkıcı, şef --

can turn up the lights in their own way.

kendimizce bir ışık yakabiliriz.

And that's what I hope my comic strip does in a small way.

İşte bu da bant karikatürümün gerçekleştirmesini umduğum şey.

That's why I like what I do.

Yaptığım işi bu yüzden seviyorum.

Thanks for listening.

Dinlediğiniz için teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)