What soccer can teach us about freedom | Marc Bamuthi Joseph

Çeviri: Gözde Zülal Solak Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

The two places

Kendimi en özgür hissettiğim

where I feel most free

iki yer,

aren't actually places.

aslında yer değiller.

They're moments.

Onlar birer an.

The first is inside of dance.

Birincisi, dans ediyorken.

Somewhere between rising up against gravity

Yer çekimine karşı gelmek ve altımdaki havanın,

and the feeling that the air beneath me

vücudumun ağırlığına aşık olduğu hissi

is falling in love with my body's weight.

arasında bir yerde bu an.

I'm dancing and the air is carrying me

Dans ediyorum ve hava beni

hiç aşağıya düşmeyeceğim gibi taşıyor.

like I might never come down.

The second place that I feel free

Özgür hissettiğim diğer yer de,

is after scoring a goal on the soccer pitch.

futbol sahasında gol attıktan sonraki an.

My body floods with the chemical

Ölüyü diriltmek için EpiPen'in

that they put inside of EpiPens to revive the dead,

içine koydukları kimyasal vücuduma akın ediyor

and I am weightless,

ve vücudum boşlukta

raceless.

ve ırksız.

My story is this: I'm a curator at a contemporary arts center,

Hikâyem şu: "Modern bir sanat merkezinde yöneticiyim,

but I don't really believe in art that doesn't bleed or sweat or cry.

fakat ben kanamayan, terlemeyen veya ağlamayan sanata inanmıyorum.

I imagine that my kids are going to live in a time

Çocuklarımın, en değerli eşyaların taze su ve empati

when the most valuable commodities are fresh water and empathy.

olduğu bir zamanda yaşadıklarını hayal ediyorum.

I love pretty dances and majestic sculpture

Hoş dansları ve muhteşem heykelleri

as much as the next guy,

herkes kadar seviyorum,

but give me something else to go with it.

fakat bana başka bir şey de verin.

Lift me up with the aesthetic sublime

Estetik görkemle beni yükseltin

and give me a practice or some tools to turn that inspiration

ve bu ilhamı, anlayış ve eyleme dönüştürebileceğim bir pratik ya da

into understanding and action.

bazı araçlar verin.

For instance, I'm a theater maker who loves sports.

Örneğin, ben spor sever bir tiyatrocuyum.

When I was making my latest piece /peh-LO-tah/

/peh-LO-tah/ adlı son parçamı yaratırken,

I thought a lot about how soccer was a means for my own immigrant family

futbolun, göçmen ailem için ABD'nin yeni bağlamında bir devamlılık,

to foster a sense of continuity and normality and community

normallik ve topluluk hissi yaratmada nasıl bir araç olabileceği hakkında

within the new context of the US.

çok düşündüm.

In this heightened moment of xenophobia and assault on immigrant identity,

Yabancı düşmanlığı ve göçmen kimliklere saldırıların yükseldiği bu anda,

I wanted to think through

oyunun, birinci jenerasyon Amerikalılar

how the game could serve as an affirmational tool

ve göçmen çocuklar için bir olumluluk aracı olarak

for first-generation Americans and immigrant kids,

nasıl işlev gösterebileceğini ve onların, sahadaki hareket biçimlerini,

to ask them to consider movement patterns on the field

sosyal ve politik sınırlar içerisindeki göçle ilgili

as kin to migratory patterns across social and political borders.

biçimlerin benzeri var saymalarını düşündüm.

Whether footballers or not,

ABD'deki göçmenler futbolcu olsalar da olmasalar da,

immigrants in the US play on endangered ground.

tehlikeli zeminde oynarlar.

I wanted to help the kids understand

Çocuklara, bir sonraki golü planlamak

that the same muscle that they use to plan the next goal

için kullandıkları kası ayrıca bir sonraki engeli idare etmek için de

can also be used to navigate the next block.

kullanabileceklerini anlamalarında yardım etmek istedim.

For me, freedom exists in the body.

Özgürlük bana göre vücutta var olur.

We talk about it abstractly and even divisively,

Özgürlükten soyut ve hatta bölücü şekilde bahsediyoruz;

like "protect our freedom," "build this wall,"

"özgürlüğümüzü korumak", "duvar örmek",

"özgürlüğümüzden ötürü bizden nefret ediyorlar" gibi.

"they hate us because of our freedom."

We have all these systems that are beautifully designed

Bizleri hapsetmek veya dışlamak üzere güzelce tasarlanmış

to incarcerate us or deport us,

birçok sistem var,

but how do we design freedom?

fakat özgürlüğü nasıl tasarlıyoruz?

For these kids, I wanted to track the idea back to something that exists inside

Bu çocuklar için, hiç kimsenin geri alamayacağı, içeride var olan bir şey

that no one could take away,

fikrini izlemek istedim,

so I developed this curriculum

bu yüzden de, bir sanat festivalinde

that's part poli-sci class, part soccer tournament,

bir kısmı siyaset bilimi, bir kısmı da futbol turnuvası olan

inside of an arts festival.

bu müfredatı geliştirdim.

It accesses /peh-LO-tah/'s field of inquiry

Genç insanlara spor temelli bir politik eylem yaratmak için,

to create a sports-based political action for young people.

/peh-LO-tah/'ın sorgu alanına erişim sağlıyor.

The project is called "Moving and Passing."

Projenin adı, "Hareket Etmek ve Geçmek".

It intersects curriculum development, site-specific performance

Futbolu, genç göçmenlere hak tanınması sorununa bir metafor

and the politics of joy,

olarak kullanırken,

while using soccer as a metaphor for the urgent question

müfredat gelişimi, konuma özel performans

of enfranchisement among immigrant youth.

ve keyif politikasıyla kesişiyor.

Imagine that you are a 15-year-old kid from Honduras

Honduras'lı, 15 yaşında bir çocuk olduğunuzu düşünün, Harlem'de yaşıyorsunuz

now living in Harlem,

veya ebeveyni iki Nijeryalı göçmen olan

or you're a 13-year-old girl born in DC to two Nigerian immigrants.

Washington doğumlu 13 yaşında bir kız olduğunuzu düşünün.

You love the game.

Oyunu seviyorsunuz.

You're on the field with your folks.

Arkadaşlarınızla sahadasınız.

You've just been practicing dribbling through cones

15 dakikadır koniler aracılığıyla

top sürme antrenmanı yapıyorsunuz

for, like, 15 minutes,

and then, all of a sudden, a marching band comes down the field.

ve sonra, birdenbire, bir marş bandosu sahaya geliyor.

I want to associate the joy of the game with the exuberance of culture,

Oyunun zevkini kültürün coşkusuyla bağdaştırarak,

to locate the site of joy in the game

oyundaki coşkunun konumunu, politik olarak sanat bilgisine sahip olmak

at the same physical coordinate

ve özgürlük için çimenlerle

as being politically informed by art,

dolu bir tiyatro ile

aynı fiziksel koordinata getirmek istedim.

a grass-laden theater for liberation.

We spend a week

Orta saha oyuncusunun

looking at how the midfielder would explain Black Lives Matter,

Siyahların Yaşamı Değerlidir hareketini ya da kalecinin silah kontrolünü

or how the goalkeeper would explain gun control,

nasıl açıklayacağına veya savunucunun tarzının,

or how a defender's style is the perfect metaphor

Amerikan istisnacılığının sınırları için nasıl mükemmel bir metafor olduğuna

for the limits of American exceptionalism.

bakarak bir hafta geçirdik.

As we study positions on the field,

Sahadaki pozisyonları inceledikçe,

we also name and imagine our own freedoms.

kendi özgürlüklerimizi de adlandırdık ve hayal ettik.

I don't know, man, soccer is, like,

Bilmiyorum, yani, futbol,

the only thing on this planet that we can all agree to do together.

bu gezegende birlikte yapmayı kabul ettiğimiz tek şeydir.

You know? It's like the official sport of this spinning ball.

Biliyor musunuz? Bu, dönen topun resmi sporu gibidir.

I want to be able to connect the joy of the game

Oyunun coşkusunu, hareket eden futbolcuya bağlayabilmek

to the ever-moving footballer,

ve bu hareket eden futbolcuyu da

to connect that moving footballer

daha iyi bir konum arayışıyla

to immigrants who also moved in sight of a better position.

hareket etmiş olan göçmenlere bağlayabilmek istiyorum.

Among these kids, I want to connect their families' histories

Çocuklar arasında da, ailelerinin tarihlerini, gol atan bir oyuncunun

to the bliss of a goal-scorer's run,

koşuşundaki mutluluğa bağlamak isterim,

family like that feeling after the ball beats the goalie,

top kaleciyi yendikten sonraki hissi aileler sever,

the closest thing going to freedom.

bu, özgürlüğe giden en yakın şeydir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)