Want a more just world? Be an unlikely ally | Dwinita Mosby Tyler

Transcriber: Leslie Gauthier Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Çeviri: Cihan Ekmekçi Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

You can ask anyone you want,

İstediğiniz herkese sorabilirsiniz,

and they will tell you

adalet için savaşmaktan bıktıklarını söyleceklerdir.

that they are sick and tired of fighting for justice.

People of color and members of the LGBT community are tired

Farklı ırktan insanlar ve LGBT bireyler

of carrying the burden of speaking up

kendilerini savunma yükünü taşımaktan bıkkın,

and stepping up

even when they're being silenced

susturuldukları ve geriye çekildikleri zaman bile.

and pushed back down.

And white allies

Diğer yandan beyaz insanlar ve heteroseksüeller de öyle.

and cis allies are tired, too.

Tired of being told they're doing it wrong

Kendilerine yanlış yaptıklarının söylenmesinden

or that it isn't even their place to show up at all.

veya savunma işinin üstlerine vazife olmadığının söylenmesinden yorgunlar.

This fatigue is impacting all of us.

Bu bıkkınlık hepimizi etkiliyor.

And in fact,

Ve gerçek şu ki

I believe we won't succeed

adalete yeni bir bakış açısı sunmadan başarılı olacağımıza inanmıyorum.

until we approach justice in a new way.

I grew up in the middle of the civil rights movement

Ben sivil haklar hareketinin içinde, ayrımcılık yapılan Güney'de büyüdüm.

in the segregated South.

As a five-year-old girl,

Beş yaşında bir kızken baleye çok ilgiliydim.

I was very interested in ballet.

It seemed to be the five-year-old-girl thing to do in the 1960s.

1960'larda beş yaşında bir kız çocuğunun yapacağı türden bir şey işte.

My mother took me to a ballet school.

Annem beni bir bale okuluna götürdü.

You know, the kind of school that had teachers

Öğretmenlerin ne kadar yetenekli olduğunuzdan konuştuğu türden bir okul

that talked about your gifts and talents

knowing that you'd never be a ballerina.

ama asla bir balerin olamayacağınızı bilirler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

When we arrived,

Okula vardığımızda

they said nicely that they "did not accept Negroes."

kibarca "Zencileri kabul etmiyoruz" dediler.

We got back in the car as if we were just leaving a grocery store

Portakal suyu bulamadığımız için marketten ayrılıp arabaya dönmüş gibiydik.

that was out of orange juice.

We said nothing ...

Hiçbir şey söylemedik...

just drove to the next ballet school.

Yalnızca sonraki bale okuluna sürdük.

They said, "We don't accept Negroes."

"Zencileri kabul etmiyoruz." dediler.

Well, I was confused.

Şaşırmıştım.

And I asked my mother why they didn't want me.

Ve anneme beni neden istemediklerini sordum.

And she said, "Well, they're just not smart enough to accept you right now,

Bana şöyle dedi, "Seni şu an kabul edecek kadar zeki değiller

and they don't know how excellent you are."

ve harika biri olduğunu bilmiyorlar."

(Cheers)

(Tezahürat sesleri)

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahüratlar)

Well, I didn't know what that meant.

Bu ne demek bilmiyordum.

(Laughter)

(Gülme sesleri)

But I was sure it wasn't good,

Ama iyi bir şey olmadığından emindim

because I could see it in my mother's eyes.

çünkü annemin gözlerinden anlıyordum.

She was angry,

Öfkeliydi

and it looked like she was on the verge of tears.

ve neredeyse ağlayacak gibi duruyordu.

Well, I decided right then and right there

O gün orada balenin aptalca bir şey olduğuna karar verdim.

that ballet was dumb.

(Laughter)

(Kahkahalar)

You know, I had lots of experiences like that along the way,

Hayatım boyunca bunun gibi pek çok deneyimim oldu

but as I got older,

fakat yıllar geçtikçe

I started to get angry.

öfkelenmeye başladım.

And not just angry at the outright racism and injustice.

Ve yalnızca ırkçılığa ve adaletsizliğe karşı değil,

I was angry at people that stood by and didn't say anything.

öylece durup hiçbir şey söylemeyen insanlara karşı öfkeliydim.

Like, why didn't the white parents in that ballet school say

Bale okulundaki beyaz ebeveynler neden şunları söylemedi,

"Uh, that's wrong.

"Bu yanlış bir şey.

Let that little girl dance."

Bırakın da küçük kız dans etsin."

Or why --

Ya da neden...

(Applause)

(Alkış sesleri)

Why didn't the white patrons in the segregated restaurants say

Neden ayrımcılık yapan restoranların beyaz patronları

"Hey, that's not right.

"Hey, bu yanlış bir şey.

Let that family eat."

Bırakın bu aile yemeğini yesin" demediler?

Well, it didn't take me long to realize

Çok geçmeden şunu anladım ki

that racial injustice wasn't the only place

ırkçılık insanların çoğunun sessiz kalmadığı tek sorun değil.

that people in the majority were staying quiet.

When I'd sit in church and hear some homophobic comment

Kilisede oturup bazı homofobik yorumları kutsal ayet kisvesi altında duyduğumda

being disguised as something scriptural,

I'd say, "I'm sorry,

"Affedersiniz," derdim,

why aren't the heterosexual churchgoers disrupting this nonsense?"

"neden kiliseye giden heterolar bu saçmalığa bir dur demiyor?"

(Applause)

(Alkış sesleri)

Or ...

Veya...

in a room filled with boomers and Gen-Xers

X nesli bireylerle dolu bir odada,

who started degrading their millennial colleagues

şımarık, tembel ve aşırı güvenli olmakla aşağılanan Y nesli iş arkadaşları için

as being spoiled, lazy and overconfident,

I'd say, "I'm sorry,

ben olsam ''Affedersiniz,'' derdim,

why isn't someone my age saying 'stop stereotyping?'"

''niçin benim yaşımda hiç kimse 'stereotip yapmayı bırak' demiyor?''

(Audience) Yes!

(Seyirci) Evet!

(Applause)

(Alkış sesleri)

I was used to standing up on issues like this,

Ben böyle sorunlara baş kaldırmaya alışıktım

but why wasn't everyone else?

ama diğer herkes neden değildi?

My fifth grade teacher,

Beşinci sınıf öğretmenim,

Mrs. McFarland,

Bayan McFarland,

taught me that justice requires an accomplice.

bana adaletin bir ortağa ihtiyacı olduğunu öğretti.

Not just anyone will do.

Herhangi biri değil.

She said we need unlikely allies

Gerçek bir değişiklik görmek istiyorsak

if we want to see real change happen.

aykırı yoldaşlara ihtiyacımız olduğunu söyledi.

And for those of us experiencing injustice up front,

Ve adaletsizliği, bizim gibi birinci elden yaşayanlar olarak

we need to be willing to accept the help,

yardımı kabul etmeye istekli olmalıyız,

because when we don't,

çünkü eğer olmazsak

change takes too long.

değişim çok uzun zaman alır.

I mean, imagine if heterosexual and gay people had not come together

Heteroseksüel ve eşcinsellerin evlilik eşitliği altında

under the banner of marriage equality.

bir araya gelmediğini düşünsenize.

Or what if President Kennedy

Veya Başkan Kennedy,

just wasn't interested in the civil rights movement?

sivil haklar hareketi ile ilgilenmeseydi ne olurdu?

Most of our major movements in this country might have been delayed

Eğer beklenmedik müttefiklere sahip olmasaydık

bu ülkedeki çoğu büyük eylemimiz ertelenmiş ve hatta ölmüş bile olabilirdi.

or even dead

if it weren't for the presence of unlikely allies.

When the same people speak up

Aynı insanlar, her zaman konuştukları gibi çıkıp konuştukları zaman,

in the same ways they've always spoken up,

the most we'll ever get are the same results

ulaşabileceğimiz en büyük şey tekrar ve tekrar aynı sonuçlar olacaktır.

over and over again.

You know, allies often stand on the sidelines

Yoldaşlar genellikle bir kenarda durup çağırılmayı beklerler.

waiting to be called up.

But what if unlikely allies led out in front of issues?

Peki beklenmedik yoldaşlar en önde dursalardı ne olurdu?

Like ...

Demek istediğim...

what if Black and Native American people stood in front of immigration issues?

Siyahi ve Yerli Amerikalılar, göçmen sorunları için en önde yer alsalar?

(Applause)

(Alkış sesleri)

Or what if white people led the charge

Veya ırkçılığı bitirmek için ilk adımı beyaz insanlar atsalar?

to end racism?

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahüratlar)

Or ...

Veya...

what if men led the charge on pay equity for women?

Kadınlara maaş eşitliği için liderliği erkekler yapsalardı?

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahürat)

Or ...

Veya...

what if heterosexual people stood in front of LGBTQ issues?

LGBTQ sorunları için heteroseksüeller en ön sıralarda yer alsalardı?

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahüratlar)

And what if able-bodied people advocated

Ve engelli insanları sağlıklı insanlar savunsaydı?

for people living with disabilities?

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahüratlar)

You know, we can stand up for issues,

Sorunun bizimle ilgili olmadığını düşündüğümüzde bile

weigh in and advocate

sesimizi yükseltip o sorunu savunabiliriz.

even when it seems like the issue has nothing to do with us.

And actually,

Ve aslında,

those are the issues that are most compelling.

bu sorunlar en ilgi çekici olanlar.

And sure,

Ve tabii,

people will have no idea why you are there,

insanlar neden orada olduğunuzu anlamayacaklar

but that's why those of us facing injustice

ama işte bu yüzden adaletsizlikle karşılaşan bizler,

must be willing to accept the help.

yardımı kabul etmekte istekli olmalıyız.

You know, we have to fight injustice

Adaletsizlikle nezaket içinde bir şekilde savaşmalıyız.

with a consciousness of grace.

When white guys stand up to fight

Siyahi ve esmer insanların özgürlüğü için beyaz insanlar savaşmaya başladığında

for the liberation of Black and Brown people,

Black and Brown people will have to be willing to accept their help.

siyahi ve esmer insanlar yardımı kabul etmeye istekli olmalılar.

And I know that's complicated,

Karmaşık olduğunu biliyorum

but this is collective work

fakat bu bir iş birliği

and it requires everyone to be all in.

ve herkesin bir arada olması gerekiyor.

One day when I was at kindergarten,

Bir gün anaokulundayken

our teacher introduced us

öğretmenimiz bizi Bayan Ann adında güzel, uzun, beyaz bir kadına tanıttı.

to this beautiful, tall, white lady named Miss Ann.

I thought she was the prettiest white lady I'd ever seen.

Gördüğüm en güzel beyaz kadın olduğunu düşünmüştüm.

Well, if I can be honest with you,

Dürüst olmak gerekirse

I think it was the first time we'd ever seen a white lady in our school ever.

o sanırım okulumuzda gördüğümüz ilk beyaz kadındı.

(Laughter)

(Gülme sesleri)

Miss Ann stood in front of us,

Bayan Ann karşımıza geçti

and she said she was going to start teaching ballet classes

ve okulumuzda bale dersleri vermeye başlayacağını

right there are our school

and that she was proud to be our dance teacher.

ve dans öğretmenimiz olmaktan gurur duyduğunu söyledi.

It was unreal.

İnanılmaz bir şeydi.

All of a sudden --

Birden --

(sings) I didn't think ballet was dumb anymore.

(Şarkı söyleyerek) Artık bale aptalca bir şey değildi.

(Laughter)

(Gülme sesleri)

You see, what I know now is Miss Ann was fully aware

Şimdi biliyorum ki Bayan Ann,

beyaz bale okullarının siyah kızları kabul etmediğinin tamamen farkındaydı.

that the white ballet schools would not accept Black girls.

She was incensed by that.

Bundan dolayı çok sinirliydi.

So she came to the Black neighborhood

Böylece siyahi bir mahalleye gelip

to start teaching the dance classes herself.

dans dersleri vermeye başlamıştı.

And you know, it took love and courage for her to do that.

Ve bunu yapmak sevgi ve cesaret ister.

(Applause)

(Alkış)

And where there was no justice,

Ve adaletin olmadığı bir yere adaleti getirdi.

she just built it.

We all survived,

Hepimiz hayatta kaldık

because we stood on the shoulders of our Black ancestors.

çünkü atalarımızın geçmişte yaptıklarını yaptık.

We all thrived, because Miss Ann was an unlikely ally.

Hepimiz güçlendik çünkü Bayan Ann beklenmedik bir yoldaştı.

You know, when you add your voice

Sizi ilgilendirmediğini düşündüğünüz konulara sesinizi yükseltip

and your actions

to situations that you don't think involve you,

bir şeyler yaptığınız zaman

you actually inspire others to do the same.

aslında aynısını yapmaları için başkalarına ilham veriyorsunuz.

Miss Ann inspired me to always be on the lookout

Bayan Ann, adaletsizlik ve eşitsizlik gördüğüm her yerde,

for situations that weren't about me

benimle ilgisi olmasa bile,

but where I saw injustice

her zaman alarmda olmam için bana ilham verdi.

and inequality happening anyway.

I hope she inspires you, too,

Umarım size de ilham vermiştir

because to win the fight for equity

çünkü adalet için verdiğimiz savaşı kazanmak için

we will all need to speak up

hepimizin ayağa kalkıp

sesini yükseltmesi gerek.

and stand up.

We will all need to do that.

Hepimiz bunu yapmalıyız.

And we will all need to do that

Ve bunu zor olduğu zaman bile

even when it's hard

and even when we feel out of place,

ve haddimize olmadığını hissettiğimiz zaman bile yapmalıyız

because it is your place,

çünkü yaptığınız şey sizin göreviniz

and it is our place.

ve bizim görevimizdir.

Justice counts on all of us.

Adalet, hepimize güveniyor.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahüratlar)