Craig Venter unveils "synthetic life"

Craig Venter "sentetik yaşam"ın açılışını yapıyor

Çeviri: Meric Aydonat Gözden geçirme: Sancak Gülgen

We're here today to announce

Bugün ilk sentetik hücreyi,

the first synthetic cell,

bilgisayardaki

a cell made by

dijital kodla başlayıp

starting with the digital code in the computer,

kromozomunu

building the chromosome

dört şişe kimyasaldan,

from four bottles of chemicals,

bu yapılan kromozomu

assembling that chromosome in yeast,

maya içinde birleştirip

transplanting it into

alıcı bir bakteri hücresine

a recipient bacterial cell

naklederek, bu hücreyi de

and transforming that cell

yeni bakteri türüne dönüştürdüğümüzü

into a new bacterial species.

açıklamak için buradayız.

So this is the first self-replicating species

Bu dünyada kendi kendine çoğalabilen,

that we've had on the planet

ebeveynleri bir bilgisayar olan

whose parent is a computer.

ilk hücre.

It also is the first species

Aynı zamanda kendi

to have its own website

internet sitesi genetik kodunda

encoded in its genetic code.

yazılı olan ilk tür.

But we'll talk more about

Bu gelişmelerden

the watermarks in a minute.

birazdan bahsedeceğiz.

This is a project that had its inception

Bu proje 15 yıl önce

15 years ago

takımımız

when our team then --

tarihte ilk defa iki genomu

we called the institute TIGR --

dizelemeye çalışırken

was involved in sequencing

-- enstitümüze TIGR diyorduk --

the first two genomes in history.

başladı.

We did Haemophilus influenzae

Haemophilus influenzae'yı

and then the smallest genome of a self-replicating organism,

ve sonra kendi kendine çoğalabilen en küçük genom olan

that of Mycoplasma genitalium.

Mycoplasma genitalium'u yaptık.

And as soon as

Bu iki sıralamayı

we had these two sequences

yapar yapmaz

we thought, if this is supposed to be the smallest genome

düşündük ki, eğer bu kendi kendine çoğalabilen

of a self-replicating species,

en küçük genomsa

could there be even a smaller genome?

daha da küçüğü olabilir mi?

Could we understand the basis of cellular life

Hücresel yaşamın temelini

at the genetic level?

genetik düzeyinde anlayabilir miyiz?

It's been a 15-year quest

Bazı soruları cevaplayabildiğimiz

just to get to the starting point now

bu başlangıç noktasına gelmemiz

to be able to answer those questions,

15 yılımızı aldı.

because it's very difficult to eliminate

Çünkü bir hücreden birden fazla

multiple genes from a cell.

geni elemek çok zor.

You can only do them one at a time.

Bunu sadece birer birer yapabilirsiniz.

We decided early on

Daha önceden kimsenin bunu yapmamış olmasına rağmen

that we had to take a synthetic route,

bu sentetik yolu seçerek

even though nobody had been there before,

bir bakteri kromozomu sentezleyip

to see if we could synthesize

gen içeriğini değiştirerek

a bacterial chromosome

yaşam için gerekli olan genleri anlamaya

so we could actually vary the gene content

çalışmaya

to understand the essential genes for life.

erkenden karar verdik.

That started our 15-year quest

Buraya gelmek için 15 yıllık

to get here.

serüvenimize başladık.

But before we did the first experiments,

İlk deneyleri yapmadan önce

we actually asked

Pensilvanya Üniversite'sinden

Art Caplan's team at the University of Pennsylvania

Art Caplan'ın takımına

to undertake a review

karşılabileceğimiz riskleri,

of what the risks, the challenges,

engelleri ve

the ethics around creating new

labaratuvarda yeni bir tür yaratmanın

species in the laboratory were

etiğini, daha önce kimse yapmadığı için

because it hadn't been done before.

danıştık.

They spent about two years

Onlar bağımsız olarak

reviewing that independently

iki yıl bunu araştırdılar

and published their results in Science in 1999.

ve sonuçlarını 1999'da Science dergisinde yayınladılar.

Ham and I took two years off

Ham ve ben iki yıl ara verip

as a side project to sequence the human genome,

yan projemiz olan insan genomu haritası çıkarmakla uğraştık,

but as soon as that was done

ama makale yayınlandıktan sonra

we got back to the task at hand.

asıl projemize geri döndük.

In 2002, we started

2002'de

a new institute,

yeni bir ensitütü olan

the Institute for Biological Energy Alternatives,

Biyolojik Enerji Alternatifleri Ensitütüsü'nü (the Institute for Biological Energy Alternatives)

where we set out two goals:

kurduk ve kendimize iki amaç belirledik.

One, to understand

Birincisi teknolojimizin çevre

the impact of our technology on the environment,

üzerindeki etkilerini ve

and how to understand the environment better,

çevremizi daha iyi anlamak.

and two, to start down this process

İkincisi, sentetik yaşamı

of making synthetic life

yaparak

to understand basic life.

temel yaşamı anlamak.

In 2003,

2003'te

we published our first success.

ilk başarımızı yayınladık.

So Ham Smith and Clyde Hutchison

Ham Smith ve Clyde Hutchison

developed some new methods

küçük çapta

for making error-free DNA

hatasız DNA yapımı için bazı yöntemler

at a small level.

geliştirdiler.

Our first task was

İlk görevimiz 5000 harflik kodu olan

a 5,000-letter code bacteriophage,

bir bakteriyofajdı,

a virus that attacks only E. coli.

sadece E. coli'ye saldıran bir tür virüs.

So that was

Bu tarihsel nedenlerle

the phage phi X 174,

seçilmiş

which was chosen for historical reasons.

faj phi X 174 idi.

It was the first DNA phage,

Sıralanan ilk DNA fajıydı,

DNA virus, DNA genome

DNA virüsü,

that was actually sequenced.

DNA genomu.

So once we realized

Virüs boyutunda

that we could make 5,000-base pair

5000 baz çiftine sahip

viral-sized pieces,

parçayı yapabildiğimizi anlayınca

we thought, we at least have the means

bu büyük kromozomu yapmak için

then to try and make serially lots of these pieces

seri olarak birçok parçayı yapıp

to be able to eventually assemble them together

sonunda birleştirmek için

to make this mega base chromosome.

yeterli olanağımız olduğunu anladık.

So, substantially larger than

Yani başlangıçta düşündüğümüzden

we even thought we would go initially.

çok daha büyüğünü yapacaktık.

There were several steps to this. There were two sides:

Bunu yapmak için birçok aşama vardı. İşin iki yönü vardı.

We had to solve the chemistry

Büyük DNA molekülleri yapmak için

for making large DNA molecules,

gerekli olan kimyayı çözmemiz

and we had to solve the biological side

ve bu kimyasal varlığı yaptığımızda

of how, if we had this new chemical entity,

alıcı bir hücrede

how would we boot it up, activate it

nasıl başlatıp hayata geçirebileceğimizin

in a recipient cell.

biyolojik yönünü çözmemiz gerekiyordu.

We had two teams working in parallel:

Paralel olarak çalışan iki takımımız vardı

one team on the chemistry,

bir takım, işin kimyasal yönüyle

and the other on trying to

diğer takım da tüm bir kromozomu

be able to transplant

naklederek

entire chromosomes

yeni hücreler

to get new cells.

yaratmakla uğraşıyordu.

When we started this out, we thought the synthesis would be the biggest problem,

Bu işe başladığımızda, sentezin en zor iş olacağını düşünmüştük

which is why we chose the smallest genome.

bu yüzden olabilecek en küçük genomu seçmiştik.

And some of you have noticed that we switched from the smallest genome

Ama bazılarınız en olabilecek en küçük genomdan

to a much larger one.

çok daha büyüğüne geçtiğimizi fark etti.

And we can walk through the reasons for that,

Bunun nedenlerinden bahsedebiliriz,

but basically the small cell

ama kısaca, küçük hücreden

took on the order of

sonuç almak

one to two months to get results from,

bir ila iki ay sürerken

whereas the larger, faster-growing cell

büyük, daha hızlı büyüyen hücreden sonuç almak

takes only two days.

sadece iki gün sürüyor.

So there's only so many cycles we could go through

Yani, döngü başına altı haftadan

in a year at six weeks per cycle.

bir yılda sadece birkaç döngü yapabiliyor

And you should know that basically

Ve şunu bilmelisiniz ki

99, probably 99 percent plus

yüzde 99, belki de daha yüksek ihtimalle

of our experiments failed.

deneylerimiz başarısızlıkla sonuçlandı.

So this was a debugging,

Yani bu bir çeşit hatalarımız ayıklama,

problem-solving scenario from the beginning

problem çözme süreciydi başından beri,

because there was no recipe

çünkü bizi sonuca götürecek

of how to get there.

belirli bir tarifimiz yoktu.

So, one of the most important publications we had

Şimdiye kadarki en önemli yayınımız

was in 2007.

2007'deydi.

Carole Lartigue led the effort

Carole Lartigue bir bakteri kromozomunu

to actually transplant a bacterial chromosome

bir bakteriden diğerine

from one bacteria to another.

başarıyla aktardı.

I think philosophically, that was one of the most important papers

Sanırım felsefi olarak, yayınladığımız

that we've ever done

en önemli makalelerden biriydi,

because it showed how dynamic life was.

çünkü yaşamın ne kadar dinamik olduğunu gösteriyordu.

And we knew, once that worked,

Ve bu bir kez olduğunda

that we actually had a chance

sentetik kromozomlarla da

if we could make the synthetic chromosomes

aynı şeyi yapabilmek için

to do the same with those.

gerçekten bir şansımız olduğunu düşündük.

We didn't know that it was going to take us

Bunu başarabilmek için daha birkaç

several years more to get there.

yıla ihtiyacımız olduğunu bilmiyorduk.

In 2008,

2008'de

we reported the complete synthesis

Mycoplasma genitalium'un 500.000 harften biraz fazla olan

of the Mycoplasma genitalium genome,

gen haritasının tamamen sentezlendiğini

a little over 500,000 letters of genetic code,

duyurduk, ama henüz

but we have not yet succeeded in booting up that chromosome.

o kromozomu hayata geçirmeyi başaramamıştık.

We think in part, because of its slow growth

Sanıyoruz ki yavaş büyümesi

and, in part,

ve biraz da

cells have all kinds of unique defense mechanisms

hücrelerin kendilerine özel birçok çeşit savunma mekanizmaları

to keep these events from happening.

bunun gerçekleşmesini engelledi.

It turned out the cell that we were trying to transplant into

Sonradan anladık ki bizim nakli yapmaya çalıştığımız hücrenin

had a nuclease, an enzyme that chews up DNA on its surface,

bir nükleazı vardı, üzerindeki DNA'yı çiğneyip

and was happy to eat

bizim ona verdiğimiz DNA'yı

the synthetic DNA that we gave it

yemekten hoşlanan bir enzimi,

and never got transplantations.

bu yüzden nakillerimizi alamadı.

But at the time, that was the largest

Ama o zaman, bu tanımlanmış

molecule of a defined structure

bir bünyesi olan

that had been made.

en büyük hücreydi.

And so both sides were progressing,

İki taraf da ilerleme kaydediyordu,

but part of the synthesis

ama sentezin bir parçasının

had to be accomplished or was able to be accomplished

mayayla, parçaları mayaya koyarak

using yeast, putting the fragments in yeast

ve mayanın parçaları bizim için birleştirmesiyle

and yeast would assemble these for us.

yapılması gerekiyordu ya da yapılabilirdi.

It's an amazing step forward,

Bu atılmış önemli bir adımdı

but we had a problem because now we had

ama bir sorunumuz vardı çünkü şimdi

the bacterial chromosomes growing in yeast.

mayada büyüyen bakteri kromozomlarımız vardı.

So in addition to doing the transplant,

Şimdi nakletme problemimizin üstüne

we had to find out how to get a bacterial chromosome

bir de ökaryotik bir mayadan bir bakteri kromozomunu

out of the eukaryotic yeast

çıkarıp

into a form where we could transplant it

alıcı bir hücreye nakledecek

into a recipient cell.

hale getirmemiz gerekiyordu.

So our team developed new techniques

Takımımız bakteri kromozomlarını mayada

for actually growing, cloning

büyütmek, klonlamak

entire bacterial chromosomes in yeast.

için yeni teknikler geliştirdiler.

So we took the same mycoides genome

Sonunda Carole'ın ilk olarak

that Carole had initially transplanted,

naklettiği mycoides genomunu alıp

and we grew that in yeast

mayada, yapay bir kromozom

as an artificial chromosome.

olarak büyüttük.

And we thought this would be a great test bed

Bunun mayadan kromozomları alıp

for learning how to get chromosomes out of yeast

nakletmek için harika bir

and transplant them.

test yatağı olduğunu düşündük.

When we did these experiments, though,

Ama bunun deneylerini yaptığımızda

we could get the chromosome out of yeast

kromozomları mayadan alabiliyorduk

but it wouldn't transplant and boot up a cell.

ama nakledip bir hücreyi hayata geçiremiyorduk.

That little issue took the team two years to solve.

Takımın bu sorunu aşması iki yıl sürdü.

It turns out, the DNA in the bacterial cell

Sonradan anladık ki bakteri hücresindeki DNA'da

was actually methylated,

methil alkol vardı

and the methylation protects it from the restriction enzyme,

ve bu metik alkol bizi kısıtlayan enzimin

from digesting the DNA.

DNA'yı sindirmesini engelliyordu.

So what we found is if we took the chromosome

Yani şunu anladık ki

out of yeast and methylated it,

kromozomu mayadan alıp metil alkol ekleyince

we could then transplant it.

nakledebilirdik.

Further advances came

Takım kısıtlayıcı enzim genlerini

when the team removed the restriction enzyme genes

alıcı capricolum hücresinden çıkardığında

from the recipient capricolum cell.

daha fazla ilerledik.

And once we had done that, now we can take

Ve bunu yaptığımızda artık

naked DNA out of yeast and transplant it.

çıplak DNA'yı mayadan çıkarıp nakledebilirdik.

So last fall

Geçtiğimiz sonbahar

when we published the results of that work in Science,

bu çalışmamımız sonuçlarını Science dergisinde yayınladığımızda

we all became overconfident

kendimizden son derece emindik

and were sure we were only

artık mayadan bir kromozomu

a few weeks away

hayata geçirmemiz için

from being able to now boot up

sadece birkaç

a chromosome out of yeast.

hafta kalmıştı.

Because of the problems with

Mycoplasma genitalium ve onun gelişimiyle ilgili

Mycoplasma genitalium and its slow growth

sorunlarımızdan dolayı

about a year and a half ago,

bir buçuk yıl kadar önce

we decided to synthesize

daha büyük bir kromozom olan

the much larger chromosome, the mycoides chromosome,

mycoides kromozumunu sentezlemeye karar verdik.

knowing that we had the biology worked out on that

Bunun naklı için gerekli biyoloji bilgisine

for transplantation.

sahip olduğumuzu biliyorduk.

And Dan led the team for the synthesis

Ve Dan bu bir milyon baz çiftine sahip kromozumu

of this over one-million-base pair chromosome.

sentezleyen takımı yönetti.

But it turned out it wasn't going to be as simple in the end,

Ama sonunda sandığımız kadar kolay olmayacağını gördük.

and it set us back three months

Bu bir milyon baz çiftine sahip

because we had one error

olan kromozomdaki bir hata yüzünden

out of over a million base pairs in that sequence.

üç ay geciktik.

So the team developed new debugging software,

Sonunda takım bütün sentetik parçaları

where we could test each synthetic fragment

birleştirerek doğal bir DNA'da büyüyüp büyüyemeyeceğini

to see if it would grow in a background

test edebileceği yeni bir hata bulma

of wild type DNA.

yazılımı geliştirdi.

And we found that 10 out of the 11

Ve öğrendik ki bizim sentezlediğimiz 100.000

100,000-base pair pieces we synthesized

baz çiftinde her 11 parçadan 10'u

were completely accurate

tamamen doğruydu

and compatible with

ve bir yaşam oluşturabilecek

a life-forming sequence.

sırayla uyumluydu.

We narrowed it down to one fragment;

Bunu bir parçaya indirgedik.

we sequenced it

Onu sıraladık ve

and found just one base pair had been deleted

önemli bir genden sadece bir baz çiftinin

in an essential gene.

silinmiş olduğunu gördük.

So accuracy is essential.

Sonuç olarak doğruluk çok önemliydi.

There's parts of the genome

Gen haritasının bazı bölümleri

where it cannot tolerate even a single error,

bir hatayı bile kaldıramazken

and then there's parts of the genome

bazı bölümlerine kocaman

where we can put in large blocks of DNA,

DNA blokları koyabiliyorduk

as we did with the watermarks,

ve bu bloklar her çeşit

and it can tolerate all kinds of errors.

hatayı kaldırabiliyordu.

So it took about three months to find that error

Bu hatayı bulup düzeltmemiz

and repair it.

üç ayımızı aldı.

And then early one morning, at 6 a.m.

Sonra, bir sabah saat 6'da

we got a text from Dan

Dan'den ilk mavi kolonilerin

saying that, now, the first blue colonies existed.

yaşadığına dair bir SMS aldık.

So, it's been a long route to get here:

Bu noktaya gelmemiz uzun zamanımızı--

15 years from the beginning.

15 yılımızı aldı.

We felt

Bu alandaki ilkelerden

one of the tenets of this field

birininin kesinlikle

was to make absolutely certain

emin bir şekilde sentetik DNA'yı

we could distinguish synthetic DNA

doğal DNA'dan ayırt etmek

from natural DNA.

gerektiğini öğrendik.

Early on, when you're working in a new area of science,

Başlangıçta, bilimin yeni bir alanında çalışırken

you have to think about all the pitfalls

düşebileceğiniz bütün hataları düşünmeniz

and things that could lead you

ve aslında birşey yapmamış olmanıza rağmen

to believe that you had done something when you hadn't,

birşey yaptığınızı düşünmemeniz ve daha da kötüsü

and, even worse, leading others to believe it.

başkalarını düşündürmemeniz gerekir.

So, we thought the worst problem would be

En büyük hatanın asıl kromozomun

a single molecule contamination

bir molekülünün hatalı olup

of the native chromosome,

onun sadece bir

leading us to believe that we actually had

atık olduğunu değil de

created a synthetic cell,

bizim gerçekten sentetik yaşam

when it would have been just a contaminant.

yarattığımızı sanmamız olacağını düşündük.

So early on, we developed the notion

Bu yüzden, DNA'yı başlangıçta

of putting in watermarks in the DNA

su izleri ile işaretleyip

to absolutely make clear

DNA'nın sentetik olduğunu belirtme

that the DNA was synthetic.

gibi bir alışkanlık edindik.

And the first chromosome we built

Ve 2008'de yaptığımız

in 2008 --

ilk kromozomun,

the 500,000-base pair one --

500.000 baz çiftlik olanın

we simply assigned

genetik haritasına

the names of the authors of the chromosome

kromozomu yazanların isimlerini

into the genetic code,

yazdık.

but it was using just amino acid

Ancak amino asitlerin

single letter translations,

alfabedeki karşılıkları

which leaves out certain letters of the alphabet.

belirli harflere denk geliyor.

So the team actually developed a new code

Sonuçta takım kodun kodunun içinde

within the code within the code.

yeni bir kod yarattı.

So it's a new code

Yani DNA'nın içindeki mesajları okumak ve içine mesajlar yazmak

for interpreting and writing messages in DNA.

için yeni bir kod geliştirildi.

Now, mathematicians have been hiding and writing

Uzun bir süredir matematikçiler

messages in the genetic code for a long time,

genetik koda mesajlar saklayıp yazıyorlardı

but it's clear they were mathematicians and not biologists

ama onlar biyolog değil matematikçiydiler

because, if you write long messages

ve eğer matematikçilerin geliştirdiği kodla

with the code that the mathematicians developed,

uzun mesajlar yazarsanız

it would more than likely lead to

büyük olasılıkla

new proteins being synthesized

bilinmeyen fonksiyonları olan

with unknown functions.

yeni proteinlerin üretilmesine neden olursunuz.

So the code that Mike Montague and the team developed

Bu yüzden Mike Montague ve takımının geliştirdiği kodlama

actually puts frequent stop codons,

sıklıkla stop kodonları koyuyor.

so it's a different alphabet

Yani bu farklı bir alfabe

but allows us to use

ama noktalama işaretleri ve

the entire English alphabet

sayılarla bütün İngiliz alfabesini

with punctuation and numbers.

kullanmamıza izin veriyor.

So, there are four major watermarks

Bin baz çiftlik kodda

all over 1,000 base pairs of genetic code.

dört temel su izi var.

The first one actually contains within it

İlki kodun geri kalanının

this code for interpreting

nasıl yorumlanacağı

the rest of the genetic code.

bilgisini içeriyor.

So in the remaining information,

Su izlerindeki geri kalan bilgide de

in the watermarks,

kodu yazan,

contain the names of, I think it's

ve projenin bu noktaya gelmesinde

46 different authors

katkısı olan

and key contributors

sanırım 46 kişinin

to getting the project to this stage.

isimleri yazıyor.

And we also built in

Ayrıca bu koda bir internet sitesi

a website address

adresi de ekledik ki

so that if somebody decodes the code

eğer birileri kodun içindeki kodun içindeki

within the code within the code,

kodu çözerse, bu adrese

they can send an email to that address.

e-posta atsın diye.

So it's clearly distinguishable

Yani bu, diğer türlerden

from any other species,

oldukça farklı,

having 46 names in it,

içinde 46 isim ve

its own web address.

kendi internet adresi var.

And we added three quotations,

Ayrıca üç özlü söz de ekledik

because with the first genome

çünkü ilk genomda

we were criticized for not trying to say something more profound

sadece eserimizi imzalayıp daha derin birşeyler

than just signing the work.

söylemediğimiz için eleştirilmiştik.

So we won't give the rest of the code,

Kodun geri kalanını burada vermeyecegiz,

but we will give the three quotations.

sadece üç özlü sözü vereceğiz.

The first is,

İlki,

"To live, to err,

"Yaşamak, hata yapmak,

to fall, to triumph

düşmek, zafer kazanmak

and to recreate life out of life."

ve yaşamdan yaşam yaratmak."

It's a James Joyce quote.

Jaymes Joyce'tan.

The second quotation is, "See things not as they are,

İkinci özlü söz: "Varlıkları oldukları gibi değil,

but as they might be."

olabilecekleri gibi görün."

It's a quote from the "American Prometheus"

Bu Robert Oppenheimer üzerine yazılmış

book on Robert Oppenheimer.

"American Prometheus" kitabından bir alıntı.

And the last one is a Richard Feynman quote:

Sonuncusu Richard Feynman'ın bir sözü.

"What I cannot build,

"Yaratamadıklarımı,

I cannot understand."

anlayamam."

So, because this is as much a philosophical advance

Bunun teknik olduğu kadar

as a technical advance in science,

felsefik bir gelişme de olduğu için

we tried to deal with both the philosophical

işin hem felsefi hem de

and the technical side.

teknik boyutuyla ilgilenmeye çalıştık.

The last thing I want to say before turning it over to questions

Sorulara geçmeden önce son söylemek istediğim şey,

is that the extensive work

yaptığımız bu

that we've done --

kapsamlı iş,

asking for ethical review,

etik araştırmasını yaptırmamız,

pushing the envelope

teknik alanda olduğu kadar

on that side as well as the technical side --

bu alanda da sınırları zorlamamız,

this has been broadly discussed in the scientific community,

bilim toplumunda,

in the policy community

siyasi toplumda

and at the highest levels of the federal government.

ve devletin en üst kademelerinde tartışıldı.

Even with this announcement,

Bu bildiri bile

as we did in 2003 --

2003'te yaptığımız gibi --

that work was funded by the Department of Energy,

o iş Enerji Bakanlığı sponsorluğundaydı --

so the work was reviewed

Beyaz Saray'ın en üst kademelerinde

at the level of the White House,

bu işin gizli mi olması gerektiği yoksa yayınlanması mi

trying to decide whether to classify the work or publish it.

gerektiği konusunda değerlendirildi.

And they came down on the side of open publication,

Sonunda, doğru yol olan,

which is the right approach --

yayınlanması gerektiğine karar verildi.

we've briefed the White House,

Beyaz Saray'ı bu konuda bilgilendirdik.

we've briefed members of Congress,

Amerikan Kongresi üyelerini bilgilendirdik.

we've tried to take and push

İşin siyasi boyutuyla da

the policy issues

teknik gelişmelerle paralel

in parallel with the scientific advances.

olarak ilgilendik.

So with that, I would like

Bununla birlikte,

to open it first to the floor for questions.

sizin sorularınıza geçmek istiyorum.

Yes, in the back.

Evet, arkadaki soruyu alayım.

Reporter: Could you explain, in layman's terms,

Gazeteci: Bunun ne kadar önemli bir çığır açtığını

how significant a breakthrough this is please?

herkesin anlayabileceği şekilde açıklar mısınız lütfen?

Craig Venter: Can we explain how significant this is?

Craig Venter: Bunun ne kadar önemli olduğunu açıklayabilir miyiz?

I'm not sure we're the ones that should be explaining how significant it is.

Bunun ne kadar önemli olduğunu açıklayacak kişiler biz miyiz bilmiyorum.

It's significant to us.

Bu bizim için çok önemli.

Perhaps it's a giant philosophical change

Belki de yaşama bakışımızı değiştirecek

in how we view life.

dev bir felsefi değişim.

We actually view it as a baby step in terms of,

Bunu bir bakıma bebek adımı olarak görüyoruz,

it's taken us 15 years to be able

çünkü 15 yıl önce yapmayı istediğimiz

to do the experiment

yaşamı temel biçiminde

we wanted to do 15 years ago

anlayabileceğimiz bu deneyi yapmamız

on understanding life at its basic level.

15 yılımızı aldı.

But we actually believe

Ama gerçekten inanıyoruz ki

this is going to be a very powerful set of tools

bunlar, bu konuda bir hayli güçlü araçlar olacak.

and we're already starting

Ve bu araçları

in numerous avenues

başka alanlarda kullanmaya

to use this tool.

şimdiden başladık.

We have, at the Institute,

Şimdi enstitüde

ongoing funding now from NIH

NIH'nin (Ulusal Sağlık Enstitüsü) sponsorluğunda

in a program with Novartis

Novartis'le birlikte yaptığımız bir programda

to try and use these new

bu sentetik DNA araçlarını kullanarak

synthetic DNA tools

belki de önümüzdeki yıl kullanabileceğiniz

to perhaps make the flu vaccine

grip aşılarını

that you might get next year.

yapmaya çalışıyoruz.

Because instead of taking weeks to months to make these,

Bunların yapımının haftalar ya da aylar sürmesindense

Dan's team can now make these

Dan'in takımı şimdi bunları

in less than 24 hours.

24 saatten kısa sürede yapabiliyor.

So when you see how long it took to get an H1N1 vaccine out,

H1N1 aşısının çıkmasının ne kadar uzun sürdüğünü düşündüğünüzde

we think we can shorten that process

bu süreci bir hayli

quite substantially.

kısaltabileceğimizi düşünüyoruz.

In the vaccine area,

Aşı alanında,

Synthetic Genomics and the Institute

Synthetic Genomics ve enstitü

are forming a new vaccine company

yeni bir aşı şirketi kuruyor,

because we think these tools can affect vaccines

çünkü şimdiye kadar hedefleyemediğimiz

to diseases that haven't been possible to date,

rhinovirüs gibi virüslerin hızla evrimleştiği

things where the viruses rapidly evolve,

hastalıklara aşı

such with rhinovirus.

bulabileceğimizi düşünüyoruz.

Wouldn't it be nice to have something that actually blocked common colds?

Sık görülen nezleleri durduran birşeyimiz olsa fena mı olurdu?

Or, more importantly, HIV,

Ya da daha önemlisi HIV,

where the virus evolves so quickly

bu hastalıkta virüs o kadar hızlı evrimleşiyor ki

the vaccines that are made today

şimdiye kadar geliştiren aşılar

can't keep up

bu evrimsel değişimin hızına

with those evolutionary changes.

ayak uyduramıyorlar.

Also, at Synthetic Genomics,

Synthetic Genomics'de ayrıca

we've been working

önemli çevresel sorunlarla da

on major environmental issues.

uğraşıyoruz.

I think this latest oil spill in the Gulf

Bence Meksika körfezindeki petrol akıntısı

is a reminder.

bunu hatırlamamız için bir işaret.

We can't see CO2 --

Karbondioksiti göremiyoruz

we depend on scientific measurements for it

onun için bilimsel ölçümlere gerek duyuyoruz

and we see the beginning results

ve şimdi ondan çok olmasının

of having too much of it --

sonuçlarını görmeye başladık.

but we can see pre-CO2 now

Eski zamanlardan kalma karbondioksitin

floating on the waters

şimdi suların üzerinde yüzüp

and contaminating the beaches in the Gulf.

Meksika Körfezi'ndeki kumsalları kirlettiğini görüyoruz.

We need some alternatives

Petrolün alternatiflerine

for oil.

ihtiyacımız var.

We have a program with Exxon Mobile

Exxon Mobile'la birlikte yürüttüğümüz bir programda

to try and develop new strains of algae

atmosferdeki karbondiksiti kullanarak

that can efficiently capture carbon dioxide

ya da karbondioksitin yoğun biçimde bulunduğu kaynaklardan

from the atmosphere or from concentrated sources,

onların rafinelerine gönderip

make new hydrocarbons that can go into their refineries

benzin ya da dizel yakıt

to make normal gasoline

üretebilecek yeni yosun çeşitleri

and diesel fuel out of CO2.

yaratmaya çalışıyoruz.

Those are just a couple of the approaches

Bunlar bizim yöneldiğimiz

and directions that we're taking.

alanlardan birkaçı.

(Applause)

(Alkışlar)