Feras Fayyad: The real-life superheroes helping Syrian refugees | TED Fellows

Çeviri: Ebrar Batmaz Gözden geçirme: Nihal Aksakal

[SHAPE YOUR FUTURE]

[GELECEĞİNİ ŞEKİLLENDİR]

Society has a set of stories it tells itself

Toplumun mültecilerin kim olduğuna ve nasıl göründüklerine dair

about who refugees are and what they look like.

kendi yazıp kendi çizdiği bir dizi hikâyesi var.

But let me tell you a different story.

Ama izin verin size farklı bir hikâye anlatayım.

My story.

Kendi hikâyemi.

I'm a filmmaker and a refugee

Ben kuzey Suriye’nin küçük bir köyünden gelen

from a small village in northern Syria.

bir film yapımcısı ve mülteciyim.

In our village, growing up, there was no stable electricity supply.

Bizim köyümüzde, ben küçükken, sabit elektrik yoktu.

We spend most of our nights around gas lanterns

Gecelerimizin çoğunu gaz lambaları etrafında,

and told stories about Syrian mythological superbeings

Suriye’nin koruyucu mitolojik varlıklarıyla ilgili

that protected the vulnerable.

hikâyeler anlatarak geçirirdik.

I was a boy who loved the stories of superheroes.

Ben süper kahraman hikâyelerinde bayılan bir çocuktum.

But later on, these stories shifted to tales of heroes

Fakat zamanla, bu hikâyeler Esad diktatörlüğü altında

that my family has to face under the Assad dictatorship.

ailemin yüzleşmek zorunda kaldığı kahramanların hikâyelerine dönüştü.

One of my uncles was killed under torture.

Amcalarımdan biri işkenceyle öldürüldü.

My father had to burn his books before they were even published

Babam bizi rejimden koruyabilmek için daha basılmamış kitaplarını

in order to protect us from the regime.

yakmak zorunda kaldı.

He burned his dreams along with his books.

Kitaplarıyla beraber hayallerini de yaktı.

These stories must not be forgotten,

Ailem bu hikâyeler asla unutulmamalı

my parents insisted.

diye ısrar etti.

The stories stopped being a pastime.

Bu hikâyeler bir eğlence olmaktan çıktı.

It became a form of resistance.

Bir direniş haline geldi.

I studied filmmaking and focused on documentaries.

Film yapımcılığı okudum ve belgesellere odaklandım.

Documentary filmmaking, you see, became my way of resistance.

Anlayacağınız belgesel yapımcılığı, benim direnişim olmuştu.

I documented stories of Syrians who opposed the Assad regime,

2011 yılında ihtilal başladığında, Esad rejimine karşı çıkan

in 2011, when the revolution started.

Suriyelilerin hikâyelerini belgesele döktüm.

I was arrested, tortured

Tutuklandım, işkenceye maruz kaldım

and sexually assaulted.

ve cinsel istismara uğradım.

When I was released, I left Syria.

Serbest bırakıldığımda Suriye’yi terk ettim.

I was traumatized

Travma geçirmiştim

and tried to end my life.

ve hayatımı sonlandırmaya çalışmıştım.

My wife stood by me and helped me hang onto life.

Eşim bana destek çıktı ve hayata tutunmamı sağladı.

But as a result, I stopped making films.

Ama sonuç olarak, film yapmayı bıraktım.

Despite my arrest and torture,

Tutuklanmama ve işkenceye rağmen,

I took many risks in order to see my family.

ailemi görebilmek için çok fazla risk aldım.

So a year later, when the Assad regime lost control of the north of Syria,

Bir sene sonra, Esad rejimi Suriye’nin kuzeyindeki kontrolünü kaybettiğinde

I was able to visit my hometown.

memleketimi ziyaret etmeyi başarabildim.

There, I met many inspiring Syrians,

Orada hayat kurtarmak için her şeyini geride bırakmış,

real life superheroes who stayed behind to save lives.

gerçek kahramanlar olan büyüleyici bir grup Suriyeliyle tanıştım.

I was captivated by how genuine they were.

O kadar samimilerdi ki büyülendim.

Without planning, I took out my camera and started filming,

Hiç plan yapmadan, kameramı çıkardım ve filme almaya başladım.

I felt inspired.

Heyecanlı hissediyordum.

These real-life superheroes saved the filmmaker in me.

Bu gerçek kahramanlar içimdeki film yapımcısını kurtarmıştı.

Khalid was one of the heroes in my first feature film,

Khalid, ″Halep’in Son Adamları″ adlı ilk uzun metrajlı filmimdeki

"Last Men in Aleppo."

kahramanlardan biriydi.

Khaled was a simple man who dreamed to be a firefighter,

Khalid itfaiyeci olmayı isteyen fakat hayalinin peşinden gidemeyen

but he couldn't follow his dream.

sıradan bir adamdı.

So he worked as a house painter.

Bu yüzden boyacı olarak çalışıyordu.

When the war destroyed his city, he found his calling.

Savaş şehrini yıktığında mesleğini bulmuştu.

He joined the White Helmets,

Bir grup Suriyeli gönüllünün,

a group of Syrian volunteers who formed a civil defense organization

sivilleri bombalanan evlerinden kurtarmak için kurduğu

to rescue civilians from their bombed homes.

Beyaz Miğferler adlı sivil savunma teşkilatına katıldı.

Khalid saved hundreds of lives.

Khalid yüzlerce hayatı kurtardı.

While doing that, he died as a hero.

Bunu yaparken de bir kahraman olarak öldü.

The second hero is Dr. Amani Ballour,

İkinci kahraman ise ikinci filmim olan

whose story I told in my second film, “The Cave.”

″Mağara″da hikâyesini anlattığım Dr.Amani Ballour.

It's a story of an extraordinary woman

Doğu Guta’da yeraltı hastanesi açmış,

who founded an underground hospital in eastern Ghouta.

sıra dışı bir kadının hikâyesi.

She treated injured children, victims of atrocities,

Etraflarına bombalar yağarken o, vahşetin kurbanı olan

while bombs fell around them.

yaralı çocukları tedavi etti.

As a female scientist,

Kadın bir bilim insanı olarak,

she defied sexism and patriarchy

kimyasal silahlarla yapılmış iki saldırı atlatmış sivilleri kurtarmak için

to save civilians who suffered two attacks with chemical weapons.

cinsiyetçiliğe ve ataerkilliğe karşı koydu.

And then there are the two superheroes who saved my own life.

Sonrasında ise benim hayatımı kurtarmış olan iki süper kahraman var.

Khalil Ma'touq and Anwar al-Bunni.

Khalil Ma’touq ve Anwar al-Bunni.

They are the lawyers who took up my case

Onlar benim davamı alıp Şam’daki adı çıkmış

and got me out of the most notorious torture facilities in Damascus.

işkence tesislerinden çıkaran avukatlardı.

While Anwar now is in Germany, fighting for justice for Syrian refugees,

Anwar şu an Almanya’da Suriyeli mültecilerin adaleti için savaşıyor.

Khalil was arrested in 2012 because of his work.

Khalil ise işi yüzünden 2012′de tutuklandı.

We don't know anything about him

Yaptığı işi boşuna yapmıyordu

because the Syrian regime continues to deny his arrest,

fakat Suriye rejimi tutukluluğunu sürdürdüğü için

but his work is not in vain.

hakkında hiçbir şey bilmiyoruz.

It's for Khalil I faced my torturer in Germany.

Khalil sayesinde Almanya’da işkencecimle yüzleşebildim.

In June 2020 I gave my testimony

Haziran 2020′de Koblenz’deki bir Alman mahkemesinde

at the first trial on Syrian state of torture

Suriye’deki işkencenin durumu

before a German court in Koblenz.

ile ilgili ifade verdim.

It is for Amani and Khalid

Bugün hâlâ film yapımcısıysam,

I'm still the filmmaker today.

bu Amani ve Khalid sayesinde.

They inspired me to create a new cinematic universe of superheroes,

Adaletsizliği bitirme yolundaki arayışları,

based on their quest to end injustice.

yeni bir sinematik evren yaratmam için bana ilham verdi.

Creating this cinematic universe has not been an easy journey.

Bu sinematik evreni yaratmak kolay bir yolculuk olmadı.

It's been a brutal struggle

Acımasız bir mücadele oldu.

against racism and discrimination in the film industry,

Seyircinin nasıl olduğunu, Suriyelilerle ilgili nasıl bir film

an industry dominated by people who think they know how the audience,

istediğinizi, süper kahramanların veya mültecilerin nasıl görünmesini

how you want a film about Syrians to be,

istediğinizi bildiğini düşünen insanlarla dolu bu film endüstrisindeki

how you want superheroes or refugees to look.

ırkçılığa ve ayrımcılığa karşı acımasız bir mücadele oldu.

But refugees look just like me.

Fakat mülteciler aynı benim gibi görünüyor.

These refugees were superheroes

Bu mülteciler statükoya ve kalıplara

who defied the status quo and stereotype.

karşı koyan kahramanlardı.

So I will not stop. I owe it to them.

Bu yüzden durmayacağım. Bunu onlara borçluyum.

I owe it to my daughter, the young refugee child.

Küçük bir mülteci olan kızıma borçluyum.

To tell the stories of superheros

Aynı onun gibi görünen süper kahramanların

who look just like her.

hikâyelerini anlatmak için.

For her, I will continue to resist.

Kızım için, direnmeye devam edeceğim.

Thank you.

Teşekkür ederim.