How to turn a group of strangers into a team | Amy Edmondson

Çeviri: Gözde Alpçetin Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

It's August 5, 2010.

Takvimler 5 Ağustos 2010'u gösteriyordu.

A massive collapse at the San José Copper Mine in Northern Chile

Kuzey Şili'de bulunan San Jose Bakır Madeni'nde yaşanan çok büyük bir çöküntü

has left 33 men trapped half a mile -- that's two Empire State Buildings --

33 kişiyi dünyanın en sert kayalarının 800 metre altında bıraktı

below some of the hardest rock in the world.

ki bu yaklaşık iki tane Empire State Binası'na denk gelir.

They will find their way to a small refuge designed for this purpose,

Bu gibi durumlar için hazırlanmış ufak bir sığınak vardı

where they will find intense heat, filth

ki orası çok sıcak, pis

and about enough food for two men for 10 days.

ve iki kişiye 10 gün yetecek kadar erzağa sahipti.

Aboveground, it doesn't take long

Yeryüzünde, uzmanların

for the experts to figure out that there is no solution.

bir çözüm olmadığını anlamaları fazla uzun sürmemişti.

No drilling technology in the industry is capable of getting through rock

Elde bulunan sondaj teknolojisi, bu kadar sert ve derinde bulunan

that hard and that deep

kayaları işçilerin hayatını kurtaracak hızda

fast enough to save their lives.

delecek kapasiteye sahip değildi.

It's not exactly clear where the refuge is.

Sığınağın nerede olduğu tam olarak bilinmiyordu.

It's not even clear if the miners are alive.

Madencilerin hayatta olup olmadıkları bile belirsizdi.

And it's not even clear who's in charge.

Hatta komuta kimde o bile bilinmiyordu.

Yet, within 70 days, all 33 of these men will be brought to the surface alive.

Yine de 70 günün sonunda, 33 işçinin hepsi canlı bir şekilde oradan çıkarıldı.

This remarkable story is a case study

Bu, takım olmanın gücünü gösteren

in the power of teaming.

örnek bir olaydır.

So what's "teaming"?

Peki "takım olma" nedir?

Teaming is teamwork on the fly.

Takım olma doğaçlama yapılan ekip işidir.

It's coordinating and collaborating with people

Her türlü zorluk altında insanları

across boundaries of all kinds --

bir araya getirip iş birliği yapmaktır.

expertise, distance, time zone, you name it --

Bu farklılıklar uzmanlık alanı, mesafe, zaman dilimi vs. olabilir.

to get work done.

Amaç işi halletmektir.

Think of your favorite sports team, because this is different.

Tuttuğunuz spor takımını düşünün çünkü bu farklı bir şeydir.

Sports teams work together: that magic, those game-saving plays.

Spor takımları birlikte çalışırlar: O sihirli, maçı kurtaran anları düşünün.

Now, sports teams win because they practice.

Spor takımları antrenman yaptıkları için kazanırlar.

But you can only practice if you have the same members over time.

Ama antrenman yapma şartı, bir süre boyunca aynı elemanlara sahip olmaktır.

And so you can think of teaming ...

Şimdi takım olmayı düşünebilirsiniz.

Sports teams embody the definition of a team,

Spor takımları, takım olmanın somutlaşmış halidir.

the formal definition.

Sözlük tanımı şöyledir:

It's a stable, bounded, reasonably small group of people

Ortak bir amacı başarmak için birbirine bağlı olan

who are interdependent in achieving a shared outcome.

sabit, sınırlı, makulen az kişiden oluşan grup.

You can think of teaming as a kind of pickup game in the park,

Takım olmayı parkta yaptığınız, plansız maçlara benzetebilirsiniz.

in contrast to the formal, well-practiced team.

Ki bu resmi, iyi antrenmanlı takım tanımına hiç uymuyor.

Now, which one is going to win in a playoff?

Sizce rövanş maçını hangi takım kazanır?

The answer is obvious.

Cevap çok açık.

So why do I study teaming?

O zaman neden bu konuyu araştırıyorum?

It's because it's the way more and more of us have to work today.

Çünkü günümüzde çoğumuzun bu şekilde çalışması gerekiyor.

With 24/7 global fast-paced operations,

Bitmek bilmeyen hızlı, küresel işlemler,

crazy shifting schedules

değişken takvimlerimiz,

and ever-narrower expertise,

kısıtlı uzmanlıklarımız,

more and more of us have to work with different people all the time

işlerimizi bitirmek için sürekli başka insanlarla birlikte çalışmamız gerekiyor.

to get our work done.

We don't have the luxury of stable teams.

Sabit takımlara sahip olma lüksümüz yok.

Now, when you can have that luxury, by all means do it.

Eğer böyle bir lüksünüz varsa, bunu kullanın.

But increasingly for a lot of the work we do today,

Ama bugün yaptığımız işlerin bir çoğunda

we don't have that option.

bu seçeneğe sahip değiliz.

One place where this is true is hospitals.

Bunun geçerli olduğu yerlerden biri de hastaneler.

This is where I've done a lot of my research over the years.

Ben de yıllar boyunca birçok araştırmamı orada gerçekleştirdim.

So it turns out hospitals have to be open 24/7.

Hastaneler 7/24 açık olmak zorundalar.

And patients -- well, they're all different.

Hastaların da hepsi birbirinden farklı.

They're all different in complicated and unique ways.

Farklı ve benzersiz yönleriyle birbirlerinden ayrılıyorlar.

The average hospitalized patient is seen by 60 or so different caregivers

Hastaneye yatan bir hasta, kaldığı süre boyunca yaklaşık 60 civarı

throughout his stay.

tıbbi görevli görüyor.

They come from different shifts, different specialties,

Bu kişiler farklı zamanlarda ve özelliklerde geliyorlar.

different areas of expertise,

Uzmanlık alanları da farklı.

and they may not even know each other's name.

Birbirlerinin isimlerini bile bilmiyor olabilirler.

But they have to coordinate in order for the patient to get great care.

Ancak hastanın en iyi hizmeti alabilmesi için birlikte çalışmalılar.

And when they don't, the results can be tragic.

Bunu başaramazlarsa, trajik sonuçlar ortaya çıkabilir.

Of course, in teaming, the stakes aren't always life and death.

Tabii ki takım olma konusunda, ihtimaller hep yaşam ya da ölüm değil.

Consider what it takes to create an animated film,

Bir animasyon yaratmak için gerekenleri düşünün,

an award-winning animated film.

ödül kazanan bir animasyon.

I had the good fortune to go to Disney Animation

Disney Animation'u ziyaret etme şansına sahip olmuştum.

and study over 900 scientists, artists,

"Karlar Ülkesi" gibi harika yapıtlar yaratmak için

storytellers, computer scientists

değişken şartlarda bir araya gelen

as they teamed up in constantly changing configurations

900 bilim insanı, sanatçı, öykü yazarı ve bilgisayar uzmanı

to create amazing outcomes like "Frozen."

üzerinde araştırma yaptım.

They just work together, and never the same group twice,

Birlikte çalışıyorlar, aynı grupta iki kez bulunmuyorlar,

not knowing what's going to happen next.

ileride ne olacağını bilmiyorlar.

Now, taking care of patients in the emergency room

Acil serviste hastalara bakmakla

and designing an animated film

bir animasyon oluşturmak

are obviously very different work.

tabii ki çok farklı işler.

Yet underneath the differences, they have a lot in common.

Ancak farkları çıkartınca birçok ortak yönleri var.

You have to get different expertise at different times,

Farklı zamanlarda, farklı uzmanlıklara sahip olmalısınız.

you don't have fixed roles, you don't have fixed deliverables,

Sabit roller veya sabit bir iş yok.

you're going to be doing a lot of things that have never been done before,

Daha önce yapılmamış birçok şey yapmanız gerekiyor.

and you can't do it in a stable team.

Bunu da sabit bir takımda yapamazsınız.

Now, this way of working isn't easy,

Bu çalışma tarzı hiç kolay değil.

but as I said, it's more and more the way many of us have to work,

Ama dediğim gibi, artık çoğumuzun bu şekilde çalışması gerektiği için

so we have to understand it.

bunu anlamamız lazım.

And I would argue that it's especially needed

Ayrıca bunun karmaşık, tahmin edilemez işlerde

for work that's complex and unpredictable

ve büyük problemleri çözmede

and for solving big problems.

gerekli bir şey olduğunu düşünüyorum.

Paul Polman, the Unilever CEO, put this really well

Unilever CEO'su Paul Polman bunu çok güzel anlatıyor.

when he said, "The issues we face today are so big and so challenging,

Kendisi, "Bugün karşılaştığımız sorunlar çok büyük ve zorlular ki

it becomes quite clear we can't do it alone,

bunları kendi başımıza çözemeyeceğimiz çok bariz,

and so there is a certain humility in knowing you have to invite people in."

başka insanları da dahil etmek bu yüzden güzel bir tevazu örneğidir."

Issues like food or water scarcity cannot be done by individuals,

Yiyecek ve su kıtlığı gibi sorunlar bireyler tarafından çözülemez.

even by single companies,

Bir şirket bile bunu başaramaz.

even by single sectors.

Salt bir sektör bile.

So we're reaching out to team across big teaming,

Bu yüzden büyük takımlar oluşturmak için temaslar kuruyoruz.

grand-scale teaming.

Çok büyük takımlar.

Take the quest for smart cities.

Akıllı şehirleri düşünün.

Maybe you've seen some of the rhetoric:

Onlar hakkında söylenenleri duymuş olabilirsiniz:

mixed-use designs, zero net energy buildings,

Karışık tasarımlar, sıfır enerjili binalar,

smart mobility,

akıllı mobilite,

green, livable, wonderful cities.

yeşil, yaşanabilir, harika şehirler.

We have the vocabulary, we have the visions,

Gerekli söz oyunlarına ve vizyona sahibiz.

not to mention the need.

Tabii ki ihtiyaçtan bahsetmiyorum bile.

We have the technology.

Gerekli teknolojiye de sahibiz.

Two megatrends --

İki büyük trend var.

urbanization, we're fast becoming a more urban planet,

Biri olan kentleşme, bizi daha kentsel bir gezegen yapıyor.

and climate change --

Bir de iklim değişimi var.

have been increasingly pointing to cities

Bu iki trend, inovasyon için şehirleri hedef alıyor.

as a crucial target for innovation.

And now around the world in various locations,

Günümüzde dünyanın farklı yerindeki insanlar

people have been teaming up

yeşil, yaşanabilir, akıllı şehirler

to design and try to create green, livable, smart cities.

yaratmak için bir araya geliyorlar.

It's a massive innovation challenge.

Bu büyük bir inovasyon meydan okuması.

To understand it better,

Durumu daha iyi anlamak için

I studied a start-up -- a smart-city software start-up --

bir akıllı şehir yazılımı üzerine araştırma yaptım.

as it teamed up with a real estate developer,

Gerçek bir şehir planlamacısı,

some civil engineers,

inşaat mühendisleri,

a mayor,

belediye başkanı,

an architect, some builders, some tech companies.

bir mimar, birkaç müteahhit ve teknoloji firmaları bir araya geldi.

Their goal was to build a demo smart city from scratch.

Amaçları sıfırdan bir akıllı şehir demosu yaratmaktı.

OK. Five years into the project, not a whole lot had happened.

Projenin beşinci yılında fazla bir şey olmamıştı.

Six years, still no ground broken.

Altıncı yıl, hâlâ pek bir şey yok.

It seemed that teaming across industry boundaries

Görünüşe göre farklı sektörlerden

was really, really hard.

bir takım oluşturmak oldukça zormuş.

OK, so ...

Pekâlâ...

We had inadvertently discovered

Bu projede farkında olmadan

what I call "professional culture clash" with this project.

"profesyonel kültür çatışması" dediğim şeyi keşfettik.

You know, software engineers and real estate developers

Yazılım mühendisleri ve şehir planlamacıları

think differently --

farklı düşünüyorlar.

really differently:

Bayağı farklı:

different values, different time frames -- time frames is a big one --

farklı değerler, farklı zaman dilimleri -- zaman dilimleri farkı büyük bir fark --

and different jargon, different language.

farklı mesleki diller, farklı lisanlar.

And so they don't always see eye to eye.

Bu nedenle her zaman aynı fikirde olmuyorlar.

I think this is a bigger problem than most of us realize.

Bence bu çoğumuzun düşündüğünden daha büyük bir problem.

In fact, I think professional culture clash

Doğrusu, bence profesyonel kültürel çatışması

is a major barrier to building the future that we aspire to build.

hayalini kurduğumuz geleceği inşa etmemizin önündeki başlıca problem.

And so it becomes a problem that we have to understand,

Bu yüzden anlamamız gereken bir problem.

a problem that we have to figure out how to crack.

Nasıl çözeceğimizi bulmamız gereken bir problem.

So how do you make sure teaming goes well, especially big teaming?

Peki takım olmanın iyi gideceğinden nasıl emin oluyoruz,

özellikle büyük takımlar için?

This is the question I've been trying to solve for a number of years

İşte bu, benim senelerdir, farklı iş yerlerinde, araştırmamla,

in many different workplaces

cevabını bulmaya çalıştığım soru.

with my research.

Now, to begin to get just a glimpse of the answer to this question,

Şimdi, bu sorunun cevabını bir an için görmeye başlamak adına

let's go back to Chile.

Şili'ye geri dönelim.

In Chile, we witnessed 10 weeks of teaming

Şili'de farklı mesleklerden,

farklı şirketlerden, farklı sektörlerden

by hundreds of individuals

hatta farklı milletlerden yüzlerce bireyin

from different professions, different companies,

on hafta süren takım olma serüvenlerine şahit olduk.

different sectors, even different nations.

And as this process unfolded,

Bu süreç ilerledikçe

they had lots of ideas, they tried many things,

pek çok fikirleri vardı, pek çok şey denediler,

they experimented, they failed,

deneme yaptılar, başarısız oldular,

they experienced devastating daily failure,

her gün yıkıcı başarısızlıklarla karşılaştılar

but they picked up, persevered,

ama toparlandılar, dayandılar

and went on forward.

ve ilerledier.

And really, what we witnessed there

Gerçekten orda şahit olduğumuz şey

oldukça gerçek bir mücadele karşısında

was they were able to be humble

alçak gönüllü olabilmeleriydi,

in the face of the very real challenge ahead,

özellikle çeşitli uzmanlıktan ve ayrıca milliyetten olan

curious -- all of these diverse individuals,

diverse expertise especially, nationality as well,

bütün bu farklı bireylerin,

birbirlerinin ne sunduğu hakkında oldukça meraklı olabilmeleriydi.

were quite curious about what each other brings.

And they were willing to take risks to learn fast what might work.

Neyin işe yarayabilceğini hızlıca öğrenmek için risk almaya hazırdılar.

And ultimately, 17 days into this remarkable story,

Nihayetinde, bu olağanüstü hikâyenin 17 gün sonunda

her yerden fikirler geldi.

ideas came from everywhere.

They came from André Sougarret, who is a brilliant mining engineer

Devlet tarafından kurtarmaya öncülük etmek için atanan

who was appointed by the government to lead the rescue.

oldukça akıllı bir maden mühendisi olan André Sougarret'den geldi.

They came from NASA.

NASA'dan geldi.

They came from Chilean Special Forces.

Şili Özel Kuvvetleri'nden geldi.

They came from volunteers around the world.

Tüm dünyada gönüllülerden geldi.

And while many of us, including myself, watched from afar,

Birçoğumuz, kendim de dahil olmak üzere, uzaktan izlerken

these folks made slow, painful progress through the rock.

bu insanlar kayaları delerken yavaş, acılı aşama kaydettiler.

On the 17th day, they broke through to the refuge.

17. günde, sığınağa ulaştılar.

It's just a remarkable moment.

Bu gerçekten olağanüstü bir andı.

And with just a very small incision, they were able to find it

Sadece çok küçük bir yarıktan

bir dizi deneysel teknikler bulabildiler.

through a bunch of experimental techniques.

And then for the next 53 days,

Sonraki 53 gün boyunca, o dar hayat bağı,

that narrow lifeline would be the path

yeryüzünde geniş bir delik yaratmaya bir yol bulmak

where food and medicine and communication would travel,

while aboveground, for 53 more days, they continued the teaming

ve aynı zamanda bir kapsül tasarlamak için takım olmaya devam ederken

to find a way to create a much larger hole

yiyecek, ilaç ve iletişimin ulaşacağı yol olacaktı.

and also to design a capsule.

This is the capsule.

Kapsül bu.

And then on the 69th day,

Daha sonra 69. günde

over 22 painstaking hours,

itinali 22 saat süresince

they managed to pull the miners out one by one.

madencileri teker teker çıkarmayı başardılar.

So how did they overcome professional culture clash?

Peki profesyonel kültür çatışmasının üstesinden nasıl geldiler?

I would say in a word, it's leadership, but let me be more specific.

Tek kelimeyle liderlik derdim ama daha açık olayım.

When teaming works,

Bir takım olurken

you can be sure that some leaders,

bazı liderlerin, her seviyedeki liderlerin cevapların onlarda olmadığının

leaders at all levels,

have been crystal clear that they don't have the answers.

gün gibi ortada olduğundan emin olabilirsiniz.

Let's call this "situational humility."

Buna "durumsal alçak gönüllülük" diyelim.

It's appropriate humility.

Uygun bir alçak gönüllülük.

We don't know how to do it.

Nasıl yapıldığını bilmiyoruz.

You can be sure, as I said before, people were very curious,

Daha önce de söylediğim gibi insanların çok meraklı olduğundan emin olabilirsiniz

and this situational humility

ve bu durumsal alçak gönüllülük merakla birleştiğinde

combined with curiosity

creates a sense of psychological safety

yabancılarla risk almanızı sağlayan bir çeşit psikolojik güven yaratıyor.

that allows you take risks with strangers,

because let's face it: it's hard to speak up, right?

Çünkü hadi yüzleşelim: çekinmeden konuşmak zordur, değil mi?

It's hard to ask for help.

Yardım istemek zordur.

It's hard to offer an idea that might be a stupid idea

Eğer iyi tanımadığınız insanlar varsa

aptal bir fikir olabilen bir fikir sunmak zordur.

if you don't know people very well.

You need psychological safety to do that.

Bunu yapmak için psikolojik güvene ihtiyaç duyarsınız.

They overcame what I like to call the basic human challenge:

Temel insan mücadelesi demeyi tercih ettiğim şeyin üstesinden geldiler:

it's hard to learn if you already know.

zaten biliyorsanız öğrenmek zordur.

And unfortunately, we're hardwired to think we know.

Maalesef, bildiğimizi düşünmeye yatkınız.

And so we've got to remind ourselves -- and we can do it --

Bu yüzden kendimize meraklı olmayı;

başkalarının sunacaklarına meraklı olmayı hatırlatmalıyız

to be curious;

to be curious about what others bring.

ve bunu yapabiliriz.

And that curiosity can also spawn a kind of generosity of interpretation.

Bu merak aynı zamanda bir tür yorumlama cömertliğine de neden olabilir.

But there's another barrier, and you all know it.

Ama hepinizin bildiği başka bir engel var.

You wouldn't be in this room if you didn't know it.

Eğer bilmeseydiniz bu odada olmazdınız.

And to explain it, I'm going to quote from the movie "The Paper Chase."

Bunu açıklamak için "The Paper Chase" filminden bir alıntı yapacağım.

This, by the way, is what Hollywood thinks

Bu arada Hollywood Harvard profesörünün böyle görünmesi gerektiğini düşünüyor.

a Harvard professor is supposed to look like.

You be the judge.

Yargılamayı size bırakıyorum.

The professor in this famous scene,

Bu meşhur sahnedeki profesör,

he's welcoming the new 1L class,

hukuk fakültesi birinci sınıfını karşılıyor ve şöyle diyor:

and he says, "Look to your left. Look to your right.

"Solunuza bakın. Sağınıza bakın.

one of you won't be here next year."

Biriniz seneye burada olmayacak."

What message did they hear? "It's me or you."

Mesaj neydi? "Ya ben ya sen."

Benim başarmam için sen başarısız olmak zorundasın.

For me to succeed, you must fail.

Now, I don't think too many organizations welcome newcomers that way anymore,

Birçok organizasyonun artık yeni gelenleri bu şekilde karşıladığını sanmıyorum

but still, many times people arrive with that message of scarcity anyway.

ama yine de çoğu zaman insanlar zaten yetersizlik düşüncesiyle geliyolarlar.

It's me or you.

Ya ben ya sen.

It's awfully hard to team if you inadvertently see others as competitors.

Kasıtsızca diğerlerini rakipler olarak görüyorsanız takım olmak oldukça zordur.

So we have to overcome that one as well,

Bu yüzden bunun da üstesinden gelmeliyiz

and when we do, the results can be awesome.

ve bunu başardığımızda sonuçlar harika olabilir.

Abraham Lincoln said once,

Abraham Lincoln bir keresinde şöyle demişti:

"I don't like that man very much. I must get to know him better."

"O adamı pek sevmesem de onu yakından tanımalıyım."

Think about that --

Bunu bir düşünün --

I don't like him, that means I don't know him well enough.

Onu sevmiyorum ki bu onu yeterince tanımadığım anlamına geliyor. Olağanüstü.

It's extraordinary.

This is the mindset, I have to say,

Söylemeliyim ki

this is the mindset you need for effective teaming.

etkili bir takım olmak için ihtiyacın olan zihniyet bu.

In our silos, we can get things done.

Başarabilceğimizi biliyoruz.

But when we step back and reach out and reach across,

Ama ne zaman geri adım atıp iletişime geçtiğimizde

miracles can happen.

mucizeler gerçekleşebilir.

Miners can be rescued,

Madenciler kurtarılabilir,

patients can be saved,

hastalar kurtarılabilir,

beautiful films can be created.

güzel filmler çekilebilir.

Bu konuma ulaşmak için bence bundan daha iyi bir tavsiye yoktur:

To get there, I think there's no better advice than this:

look to your left, look to your right.

Soluna bak, sağına bak.

How quickly can you find the unique talents, skills

Yanındaki insanın eşsiz yeteneklerini, becerilerilerini ve umutlarını

ne kadar hızlı bulabilirsin?

and hopes of your neighbor,

and how quickly, in turn, can you convey what you bring?

Karşılığında seninkileri ne kadar hızlı aktarabilirsin?

Çünkü hiçbirimizin yalnız yapamayacağı yaratabilceğimizi bildiğimiz geleceği

Because for us to team up to build the future we know we can create

inşa etmek için bizim bir araya gelmemiz önemli.

that none of us can do alone,

that's the mindset we need.

İhtiyacımız olan zihniyet bu.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)