David Keith: A surprising idea for "solving" climate change

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Kanawat Senanan

You've all seen lots of articles on climate change,

ทุกท่านคงได้เคยเห็นบทความ เรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมามากแล้ว

and here's yet another New York Times article,

และนี่ก็เป็นอีกบทความหนึ่ง ในหนังสือพิมพ์นิวยอร์คไทมส์

just like every other darn one you've seen.

ก็เหมือนกับบทความอื่นทุกบทความ ที่คุณได้เห็นมาแล้ว

It says all the same stuff as all the other ones you've seen.

มันพูดเรื่องเดิมเหมือนๆกับบทความอื่นๆ ที่คุณได้เห็นมา

It even has the same amount of headline as all the other ones you've seen.

แม้กระทั่งมีหัวเรื่องขนาดเท่าๆกัน เหมือนกับบทความอื่นๆทั้งหมดที่คุณเคยได้เห็นมา

What's unusual about this one, maybe, is that it's from 1953.

แต่สิ่งที่แปลกเกี่ยวกับบทความนี้ อาจเป็นเพราะว่า มันจากปี 1953

And the reason I'm saying this

และเหตุผลที่ผมเอาเรื่องนี้มาพูด

is that you may have the idea this problem is relatively recent.

ก็คือ คุณอาจมีความคิดว่า ปัญหานี้เป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้

That people have just sort of figured out about it, and now

คล้ายกับว่าผู้คนเพิ่งวิเคราะห์ปัญหานี้ออก และในปัจจุบัน

with Kyoto and the Governator and people beginning to actually do something,

พร้อมกับสนธิสัญญาเกียวโต (Kyoto) และโกเวินเนเตอร์ (Governator) และคนก็เริ่มจะทำอะไรบางอย่างกับมัน

we may be on the road to a solution.

เราอาจจะอยู่บนเส้นทางไปสู่การแก้ปัญหาก็ได้

The fact is -- uh-uh.

แต่ความเป็นจริงแล้ว --ไม่ใช่เลย

We've known about this problem for 50 years, depending on how you count it.

เรารู้ปัญหานี้มานาน 50 ปีแล้ว ขึ้นอยู่กับว่าคุณนับแบบไหน

We have talked about it endlessly over the last decade or so.

เราได้พูดถึงมันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ตลอดทศวรรษที่แล้ว หรือประมาณนั้น

And we've accomplished close to zip.

และความสำเร็จของเราก็เกือบจะไม่มีอะไรเลย

This is the growth rate of CO2 in the atmosphere.

นี่คืออัตราการเพิ่มขึ้นของ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ในชั้นบรรยากาศ

You've seen this in various forms,

คุณเคยเห็นสิ่งนี้แล้วในรูปแบบต่างๆ

but maybe you haven't seen this one.

แต่บางทีคุณอาจจะไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน

What this shows is that the rate of growth of our emissions is accelerating.

สิ่งที่มันแสดงให้เห็น ก็คือ อัตราการเพิ่มขึ้น ของก๊าซที่เราปล่อยออกมาเร่งเร็วขึ้น

And that it's accelerating even faster

และเห็นว่ามันเร่งยิ่งเร็วขึ้น

than what we thought was the worst case just a few years back.

กว่าที่เราคิดไว้ว่าเป็นกรณีที่เลวร้ายที่สุด เพียงแค่เมื่อสองสามปีก่อน

So that red line there was something that a lot of skeptics said

ดังนั้น เส้นที่แดงตรงนั้นคือ สิ่งที่คนขี้สงสัยหลายๆคนพูด

the environmentalists only put in the projections

ว่านักสิ่งแวดล้อมเพียงคาดคะเนไว้เท่านั้น

to make the projections look as bad as possible,

เพื่อทำให้การคาดคะเนนั้น ดูเลวร้ายเท่าที่จะเป็นไปได้

that emissions would never grow as fast as that red line.

ว่าการปล่อยก๊าซออกมาจะไม่มีโอกาส เพิ่มได้เร็วเท่าๆกับเส้นสีแดง

But in fact, they're growing faster.

แต่ตามข้อเท็จจริงแล้ว มันเพิ่มเร็วกว่ามาก

Here's some data from actually just 10 days ago,

นี่เป็นข้อมูลบางชิ้น ซึ่งจริงๆแล้วเก็บมาเมื่อ 10 วันก่อนเท่านั้น

which shows this year's minimum of the Arctic Sea ice, and it's the lowest by far.

ซึ่งแสดงปริมาณตํ่าสุดของนํ้าแข็งในทะเลอาร์กติกของปีนี้ และมันตํ่าที่สุดเท่าที่เคยบันทึกมา

And the rate at which the Arctic Sea ice is going away is a lot quicker than models.

และอัตราที่นํ้าแข็งในทะเลอาร์กติก ละลายไปเร็วกว่าแบบจำลองทั้งหลายมาก

So despite all sorts of experts like me flying around the planet and

ดังนั้น แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญทุกประเภท อย่างเช่นผม ซึ่งบินไปรอบโลก

burning jet fuel, and politicians signing treaties --

และเผาผลาญเชื้อเพลิงเครื่องบินเจ็ท และ นักการเมืองซึ่งเซ็นข้อตกลงต่างๆ

in fact, you could argue the net effect of all this has been negative,

ความจริงแล้ว คุณสามารถโต้แย้งได้ว่า ผลรวมที่ได้ของทั้งหมดนี้เป็นลบ

because it's just consumed a lot of jet fuel. (Laughter)

เพราะว่า มันใช้เชื้อเพลิงเจ็ทไปมากเหลือเกิน (เสียงหัวเราะ)

No, no! In terms of what we really need to do to put the brakes on

ไม่ใช่ ไม่ใช่! เกี่ยวกับสิ่งที่เราจำเป็นต้องทำจริงๆ เพื่อหยุด

this very high inertial thing -- our big economy -- we've really hardly started.

เศรษฐกิจขนาดใหญ่ของเรานั้นเฉื่อยมากเสียจน เราแทบจะไม่ได้เริ่มต้นกันจริงๆเลย

Really, we're doing this, basically. Really, not very much.

จริงๆ แล้วเราแทบจะทำแบบนี้ ซึ่งไม่ได้มากมายนัก

I don't want to depress you too much.

ผมไม่ต้องการจะทำให้คุณหดหู่ใจจนเกินไป

The problem is absolutely soluble, and even soluble in a way that's reasonably cheap.

ปัญหานั้นแก้ไขได้อย่างแน่นอน แถมยังแก้ไขได้ ด้วยต้นทุนที่ถูกอีกด้วย

Cheap meaning sort of the cost of the military, not the cost of medical care.

ราคาถูกหมายถึง ประมาณค่าใช้จ่ายทางการทหาร ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาล

Cheap meaning a few percent of GDP.

ราคาถูกหมายถึง สองสามเปอร์เซ็นต์ ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP)

No, this is really important to have this sense of scale.

มันสำคัญมากที่เราจะต้องประมาณได้ ว่าต้องใช้เงินแค่ไหน

So the problem is soluble, and the way we should go about solving it is, say,

ดังนั้นปัญหานี้จึงแก้ไขได้ และวิธีที่เราควรจะเริ่มทำงานเพื่อแก้ปัญหา ก็คือ

dealing with electricity production,

แก้ปัญหาเรื่องการผลิตไฟฟ้า

which causes something like 43-or-so percent and rising of CO2 emissions.

ซึ่งเป็นต้นเหตุของการปล่อยก๊าซ CO2 เพิ่มสูงขึ้น ประมาณ 43 เปอร์เซ็นต์ หรือประมาณนั้น

And we could do that by perfectly sensible things like conservation,

และเราสามารถทำสิ่งนั้นได้ ด้วยวิธีที่สมเหตุผล เช่นการอนุรักษ์พลังงาน

and wind power, nuclear power and coal to CO2 capture,

พลังงานลม, พลังงานปรมาณู และถ่านหิน จนถึงการดักจับก๊าซ CO2

which are all things that are ready for giant scale deployment, and work.

ซึ่งเป็นทุกๆสิ่งที่พร้อมแล้ว สำหรับการนำไปใช้งาน อย่างกว้างขวาง และมันทำงานได้จริง

All we lack is the action to actually spend the money to put those into place.

ทั้งหมดที่เราขาดก็คือ การล้วงกระเป๋าจ่ายเงิน เพื่อนำสิ่งเหล่านี้มาใช้

Instead, we spend our time talking.

แทนที่จะทำอย่างนั้น เรามัวแต่ใช้เวลาของเราพูดคุยกัน

But nevertheless, that's not what I'm going to talk to you about tonight.

แต่อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผม กำลังจะพูดกับคุณในคืนนี้

What I'm going to talk to you about tonight is stuff we might do if we did nothing.

สิ่งที่ผมกำลังจะพูดกับคุณคืนนี้ก็คือ เรื่องที่เราอาจจะทำ ถ้าในอดีตเราไม่ได้ทำอะไรมาเลย

And it's this stuff in the middle here, which is what you do

และเป็นเรื่องตรงกลางนี่ ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณจะทำ

if you don't stop the emissions quickly enough.

ถ้าคุณไม่หยุดยั้งการปล่อยก๊าซออกมา อย่างรวดเร็วพอ

And you need to deal -- somehow break the link between human actions

และคุณจำเป็นต้องดำเนินการ ด้วยวิธีใดก็ตาม เพื่อทำลายความเชื่อมโยงระหว่างการกระทำของมนุษย์

that change climate, and the climate change itself. And that's particularly important

ซึ่งเปลี่ยนแปลงอากาศ และการเปลี่ยนแปลงของ สภาพอากาศที่จะเกิดขึ้น และนั่นสำคัญเป็นพิเศษ

because, of course, while we can adapt to climate change --

เพราะว่า แน่นอน ในขณะที่เราสามารถปรับตัวให้เข้ากับ การปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ

and it's important to be honest here, there will be some benefits to climate change.

และตรงนี้สำคัญที่จะต้องพูดกันตรงๆ จะมีประโยชน์บางอย่างในการเปลี่ยนแปลงของอากาศ

Oh, yes, I think it's bad. I've spent my whole life working to stop it.

โอ้ ใช่เลย ผมคิดว่ามันไม่ดี ผมใช้เวลาตลอดทั้งชีวิตทำงานเพื่อหยุดมัน

But one of the reasons it's politically hard is there are winners and losers -- not all losers.

แต่เหตุผลหนึ่ง มันยากเชิงการเมือง ก็คือ จะมีผู้ชนะและผู้แพ้ ไม่ใช่ทุกคนเป็นผู้แพ้

But, of course, the natural world, polar bears.

แต่ แน่นอน โลกตามธรรมชาติ หมีขั้วโลก

I spent time skiing across the sea ice for weeks at a time in the high Arctic.

ผมใช้เวลาเล่นสกีไปทั่วทะเลนํ้าแข็ง นานหลายสัปดาห์ ในแต่ละครั้ง บริเวณเขตขั้วโลกเหนือ

They will completely lose.

มันจะหายไปจนหมดสิ้น

And there's no adaption.

และไม่มีการปรับตัว

So this problem is absolutely soluble.

ดังนั้น ปัญหานี้จึงสามารถแก้ไขได้อย่างแน่นอน

This geo-engineering idea, in it's simplest form, is basically the following.

แนวคิดเรื่องการใช้เทคโนโลยีเพื่อจัดการกับ ภูมิอากาศของโลก (geo-engineering) อธิบายง่ายๆได้ดังนี้

You could put signed particles, say sulfuric acid particles -- sulfates --

คุณสามารถเอาอนุภาคที่มีประจุ เช่น อนุภาคของกรดกำมะถัน หรือ ซัลเฟต (sulfate)

into the upper atmosphere, the stratosphere,

เข้าไปไว้ในบรรยากาศชั้นสูง ซึ่งคือชั้นสตราโตสเฟียร์ (stratosphere)

where they'd reflect away sunlight and cool the planet.

ที่ๆมันจะสะท้อนแสงอาทิตย์ออกไปและทำให้โลกเย็น

And I know for certain that that will work.

และผมรู้แน่นอนว่ามันใช้ได้ผล

Not that there aren't side effects, but I know for certain it will work.

ไม่ใช่ว่ามันไม่มีผลข้างเคียง แต่ผมรู้แน่มันใช้ได้

And the reason is, it's been done.

และเหตุผลก็คือ มันเคยถูกทำมาแล้ว

And it was done not by us, not by me, but by nature.

มันได้ถูกทำมาแล้ว ไม่ใช่โดยเรา ไม่ใช่โดยผม แต่โดยธรรมชาติ

Here's Mount Pinatubo in the early '90s. That put a whole bunch of sulfur

นี่เป็นภูเขาพินาทูโบ (Pinatubo) ในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 นั่นได้เอากำมะถันเป็นจำนวนมาก

in the stratosphere with a sort of atomic bomb-like cloud.

เข้าไปในชั้นสตราโตสเฟียร์ ด้วยเมฆ ที่มีรูปร่างคล้ายกับระเบิดปรมาณู

The result of that was pretty dramatic.

ผลของมันน่าตื่นเต้นมาก

After that, and some previous volcanoes we have, you see

หลังจากนั้น และการระเบิดของภูเขาไฟ ก่อนหน้านี้บางลูกที่เรามีข้อมูล

a quite dramatic cooling of the atmosphere.

คุณจะเห็นการเย็นลงของบรรยากาศ อย่างน่าตื่นเต้นมากทีเดียว

So this lower bar is the upper atmosphere, the stratosphere,

กราฟด้านล่างเป็นบรรยากาศชั้นสูง คือชั้นสตราโตสเฟียร์

and it heats up after these volcanoes.

มันร้อนขึ้นหลังจากภูเขาไฟพวกนี้ระเบิด

But you'll notice that in the upper bar, which is the lower atmosphere

แต่คุณจะสังเกตเห็นว่ากราฟบน ซึ่งเป็นบรรยากาศที่ตํ่าลงมา

and the surface, it cools down because we shielded the atmosphere a little bit.

และพื้นผิวนั้น จะเย็นลงเพราะว่า เราป้องกันบรรยากาศไว้เล็กน้อย

There's no big mystery about it.

ไม่มีความลึกลับที่ใหญ่โตนัก เกี่ยวกับเรื่องนี้

There's lots of mystery in the details, and there's some bad side effects,

มีความลึกลับมากมายในรายละเอียด และมีผลข้างเคียงที่เลวร้ายอยู่บ้าง

like it partially destroys the ozone layer -- and I'll get to that in a minute.

เช่น มันทำลายชั้นของโอโซนไปบางส่วน และประเดี๋ยวผมจะพูดถึงเรื่องนั้น

But it clearly cools down.

แต่มันเย็นลงได้อย่างชัดเจน

And one other thing: it's fast.

และอีกสิ่งหนึ่ง นั่นคือ มันรวดเร็ว

It's really important to say. So much of the other things that we ought to do,

มันสำคัญจริงๆที่จะพูดว่า มีสิ่งอื่นๆอีกเยอะที่เราต้องทำ

like slowing emissions, are intrinsically slow, because it takes time

เช่น การลดการปลดปล่อยก๊าซ นั้นเป็นวิธีที่ช้า โดยตัวของมันเอง เพราะว่ามันใช้เวลามาก

to build all the hardware we need to reduce emissions.

ที่จะสร้างเครื่องมือทั้งหมด ที่เราจำเป็นต้องมี เพื่อลดการปล่อยก๊าซออกมา

And not only that, when you cut emissions, you don't cut concentrations,

และไม่ใช่เพียงแค่นั้น เมื่อคุณลดการปล่อยก๊าซ คุณไม่ได้ลดความเข้มข้นลง

because concentrations, the amount of CO2 in the air,

เพราะว่าความเข้มข้น หรือ ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในอากาศนั้น

is the sum of emissions over time.

คือ ผลรวมของการปล่อยก๊าซออกมาอย่างยาวนาน

So you can't step on the brakes very quickly.

ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถเหยียบเบรค เพื่อหยุดมันได้อย่างเร็วมากๆ

But if you do this, it's quick.

แต่ถ้าคุณทำสิ่งนี้ มันก็จะเร็ว

And there are times you might like to do something quick.

และมีบางครั้งที่คุณอาจชอบที่จะทำบางสิ่งอย่างรวดเร็ว

Another thing you might wonder about is, does it work?

อีกสิ่งหนึ่งที่คุณอาจจะสงสัยก็คือ มันได้ผลจริงหรือไม่?

Can you shade some sunlight and effectively compensate for the added CO2,

คุณจะสามารถบังแสงอาทิตย์ไว้ เพื่อชดเชย อย่างมีประสิทธิภาพกับ CO2 ที่ถูกเพิ่มเข้าไป

and produce a climate sort of back to what it was originally?

และให้ผลของสภาวะอากาศ คืนสภาพ กลับไปดังเดิมได้หรือไม่?

And the answer seems to be yes.

และคำตอบดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น

So here are the graphs you've seen lots of times before.

ตรงนี้เป็นกราฟที่คุณเคยเห็นมาก่อนหน้านี้หลายครั้งแล้ว

That's what the world looks like, under one particular climate model's view,

นั่นคือโลกที่เห็นกันอยู่ ภายใต้มุมมอง ของแบบจำลองสภาวะอากาศแบบหนึ่ง

with twice the amount of CO2 in the air.

ที่มีปริมาณของ CO2 เป็นสองเท่าในอากาศ

The lower graph is with twice the amount of CO2 and 1.8 percent less sunlight,

กราฟตํ่าลงมา มีปริมาณของ CO2 เป็นสองเท่า และมีแสงแดดน้อยลง 1.8 เปอร์เซ็นต์

and you're back to the original climate.

และคุณก็กลับมาที่สภาวะอากาศแบบแรกเริ่ม

And this graph from Ken Caldeira. It's important to say came, because

และกราฟนี้จาก เค็น คาลเดียร่า (Ken Caldeira) สำคัญที่ต้องพูด เพราะว่า

Ken -- at a meeting that I believe Marty Hoffart was also at in the mid-'90s --

เคน-- ณ ที่ประชุมที่ผมก็เชื่อว่า มาร์ที่ ฮอฟฟราท (Marty Hoffart) ก็อยู่ด้วย เมื่อตอนกลางทศวรรษที่ 90--

Ken and I stood up at the back of the meeting and said,

เคนและผมยืนขึ้นที่ด้านหลังของที่ประชุม และพูดว่า

"Geo-engineering won't work."

"การปรับเปลี่ยนสภาพอากาศจะไม่ได้ผล"

And to the person who was promoting it said,

และพูดกับบุคคลที่ขณะนั้นสนับสนุนเรื่องนี้ว่า

"The atmosphere's much more complicated."

"บรรยากาศนั้นมันซับซ้อนมากกว่านี้มาก"

Gave a bunch of physical reasons why it wouldn't do a very good compensation.

และก็ให้เหตุผลทางกายภาพมากมายว่า ทำไมมันจึงไม่ได้ให้การชดเชยที่ดีอย่างมากได้

Ken went and ran his models, and found that it did.

เคนกลับไปและทำแบบจำลองของเขา และพบว่ามันทำได้

This topic is also old.

เรื่องนี้ก็เก่าเช่นกัน

That report that landed on President Johnson's desk when I was two years old --

รายงานชิ้นนั้นที่วางลงบนโต๊ะของ ประธานาธิบดีจอห์นสัน เมื่อตอนที่ผมอายุได้สองขวบ

1965.

ในปี 1965

That report, in fact, which had all the modern climate science --

รายงานนั้น ตามจริงแล้ว ซึ่งมีวิทยาศาสตร์ ด้านสภาพอากาศที่ทันสมัยทั้งสิ้น

the only thing they talked about doing was geo-engineering.

สิ่งเดียวที่พวกเขาพูดเรื่องการทำ ก็คือ การปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ

It didn't even talk about cutting emissions,

มันไม่ได้แม้แต่จะกล่าวถึง การลดปริมาณการปล่อยก๊าซ

which is an incredible shift in our thinking about this problem.

ซึ่งเป็นการเบี่ยงเบนออกไปอย่างไม่น่าเชื่อ ในความคิดของเราเกี่ยวกับปัญหานี้

I'm not saying we shouldn't cut emissions.

ผมไม่ได้พูดว่า เราไม่ควรจะลดปริมาณการปล่อยก๊าซ

We should, but it made exactly this point.

เราควรจะทำ แต่มันสร้างประเด็นนี้ขึ้นอย่างตรงเผง

So, in a sense, there's not much new.

ดังนั้น ตามหลักแล้ว ไม่มีอะไรที่ใหม่มาก

The one new thing is this essay.

สิ่งใหม่อย่างเดียวก็คือ เรียงความเรื่องนี้

So I should say, I guess, that since the time of that original President Johnson report,

ดังนั้น ผมคิดว่า ผมควรจะพูดว่า ตั้งแต่ครั้งรายงานดั้งเดิม ฉบับประธานาธิบดีจอห์นสัน

and the various reports of the U.S. National Academy --

และรายงานต่างๆของบัณฑิตสภาแห่งชาติสหรัฐ (U.S. National Academy)

1977, 1982, 1990 -- people always talked about this idea.

ปี1977, 1982, 1990 ผู้คนพูดอยู่เสมอ เกี่ยวกับความคิดนี้

Not as something that was foolproof, but as an idea to think about.

ไม่ใช่ว่าเป็นสิ่งที่ไม่มีอันตราย แต่เป็นความคิดหนึ่งที่จะนำมาขบคิด

But when climate became, politically, a hot topic -- if I may make the pun --

แต่เมื่อสภาพอากาศกลายมาเป็นเรื่องร้อนทางการเมือง --ถ้าผมอาจจะเล่นคำ--

in the last 15 years, this became so un-PC, we couldn't talk about it.

ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่ผิดแผกไปจากสังคมมากจนกระทั่ง เราไม่สามารถพูดถึงมันได้

It just sunk below the surface. We weren't allowed to speak about it.

มันก็แค่จมลงไปใต้ผิวนํ้า เราไม่ได้รับอนุญาตให้พูดถึงมัน

But in the last year, Paul Crutzen published this essay

แต่ในปีที่แล้ว พอล ครัทเซน (Paul Crutzen) ตีพิมพ์งานเขียนชิ้นนี้

saying roughly what's all been said before: that maybe, given our very slow rate

กล่าวอย่างคร่าวๆว่า ทั้งหมดที่เคยพูดกันมาก่อน ว่าบางที เมื่อคิดถึงความคืบหน้าของเรา

of progress in solving this problem and the uncertain impacts,

ที่ช้ามากๆ ในการแก้ปัญหานี้ และผลกระทบที่ไม่แน่นอน

we should think about things like this.

เราจึงควรจะคิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆแบบนี้

He said roughly what's been said before.

เขากล่าวคร่าวๆถึงสิ่งที่เคยพูดกันมาก่อนแล้ว

The big deal was he happened to have won the Nobel prize for ozone chemistry.

เรื่องใหญ่ก็คือ เขาบังเอิญได้รับรางวัลโนเบล สาขาเคมีโอโซน (ozone chemistry)

And so people took him seriously when he said we should think about this,

คนจึงให้ความสนใจเขาอย่างจริงจัง เมื่อเขาพูดว่า เราควรจะคิดถึงเรื่องนี้กัน

even though there will be some ozone impacts.

ถึงแม้ว่าจะมีผลกระทบในเรื่องโอโซนอยู่บ้าง

And in fact, he had some ideas to make them go away.

และตามความเป็นจริงแล้ว เขามีความคิดบางอย่าง ที่จะทำให้มันหายไป

There was all sorts of press coverage, all over the world,

มีข่าวทุกชนิดในหน้าหนังสือพิมพ์ และนิตยสารทั่วทั้งโลก

going right down to "Dr. Strangelove Saves the Earth," from the Economist.

ไปจนถึง "ด็อกเตอร์ สเตรนจ์เลิฟ กู้โลกเอาไว้" จากนิตยสารอีโคโนมิสต์

And that got me thinking. I've worked on this topic on and off,

และนั่นทำให้ผมคิด ผมได้ทำงานเรื่องนี้ แบบทำบ้างหยุดบ้าง

but not so much technically. And I was actually lying in bed thinking one night.

แต่ไม่มากนักในเชิงเทคนิค และจริงๆในคืนวันหนึ่ง ขณะกำลังนอนคิดเล่นอยู่บนเตียง

And I thought about this child's toy -- hence, the title of my talk --

และผมก็คิดถึงของเล่นของเด็กชิ้นนี้ ซึ่งเป็นที่มาของหัวข้อการพูดของผม

and I wondered if you could use the same physics that makes that thing spin 'round

และผมสงสัยว่า ถ้าคุณสามารถใช้หลักฟิสิกส์แบบเดียวกัน ที่จะทำให้สิ่งนั้นหมุนไปรอบๆ

in the child's radiometer, to levitate particles into the upper atmosphere

ในเครื่องวัดพลังงานรังสีของเด็ก เพื่อทำให้อนุภาค ลอยอยู่ในบรรยากาศชั้นบน

and make them stay there.

และทำให้มันอยู่ที่นั่น

One of the problems with sulfates is they fall out quickly.

ปัญหาหนึ่งเกี่ยวกับซัลเฟต ก็คือ มันร่วงลงมาเร็วมาก

The other problem is they're right in the ozone layer,

ปัญหาอีกประการหนึ่ง คือ มันอยู่ในชั้นโอโซนพอดิบพอดี

and I'd prefer them above the ozone layer.

และผมชอบมากกว่า ที่จะให้มันอยู่เหนือชั้นโอโซนขึ้นไป

And it turns out, I woke up the next morning, and I started to calculate this.

และพบว่า เมื่อผมตื่นขึ้นตอนเช้าวันรุ่งขึ้น และผมก็เริ่มต้นคิดคำนวณเรื่องนี้

It was very hard to calculate from first principles. I was stumped.

มันยากมากที่จะคำนวณจากทฤษฎีแรกๆ ผมตอบคำถามไม่ได้

But then I found out that there were all sorts of papers already published

แต่แล้ว ผมพบว่ามีงานวิจัยมากมาย ที่ถูกตีพิมพ์ออกมา

that addressed this topic because it happens already in the natural atmosphere.

ซึ่งพูดถึงปัญหาและวิธีแก้ไขเรื่องนี้ เพราะว่า มันได้เกิดขึ้นแล้วในบรรยากาศตามธรรมชาติ

So it seems there are already fine particles

จึงดูเหมือนจะมีอนุภาคเล็กละเอียดอยู่แล้ว

that are levitated up to what we call the mesosphere, about 100 kilometers up,

ที่ลอยขึ้นไปชั้นที่เราเรียกว่า มีโซสเฟียร์ (mesosphere) สูงขึ้นไปราว 100 กิโลเมตร

that already have this effect.

ซึ่งเกิดผลแบบนี้ขึ้นเรียบร้อยแล้ว

I'll tell you very quickly how the effect works.

ผมจะเล่าให้คุณฟังอย่างเร็วว่า ผลที่ได้นั้นทำงานอย่างไร

There are a lot of fun complexities

มีความซับซ้อนที่สนุกสนานมากมาย

that I'd love to spend the whole evening on, but I won't.

ที่ผมอยากจะใช้เวลาตลอดคืนนี้เล่าให้ฟัง แต่ผมจะไม่ทำเช่นนั้น

But let's say you have sunlight hitting some particle and it's unevenly heated.

ลองสมมติว่า คุณมีแสงอาทิตย์ที่ไปกระทบอนุภาค มันร้อนขึ้นอย่างไม่สม่ำเสมอ

So the side facing the sun is warmer; the side away, cooler.

ดังนั้นด้านที่หันไปทางดวงอาทิตย์ก็จะร้อนกว่า ด้านที่ไกลออกไปก็จะเย็นกว่า

Gas molecules that bounce off the warm side

โมเลกุลของแก๊สที่กระเด้งออกจากด้านที่ร้อนนั้น

bounce away with some extra velocity because it's warm.

จะกระเด้งออกไปด้วยความเร็วมากกว่าปกติอยู่บ้าง เพราะว่ามันร้อน

And so you see a net force away from the sun.

ดังนั้นคุณจึงได้แรงลัพธ์ในทิศทางหนีออกจากดวงอาทิตย์

That's called the photophoretic force.

ที่เรียกแรงนั้นว่าแรงโฟโตเรทิค (photophoretic)

There are a bunch of other versions of it that I and some collaborators

มีเวอร์ชั่นอื่นๆอีกมากมาย ที่ผมและผู้ร่วมงานบางคน

have thought about how to exploit.

คิดว่าจะเอามาใช้ประโยชน์อย่างไร

And of course, we may be wrong --

และก็แน่นอน เราอาจจะผิดก็ได้--

this hasn't all been peer reviewed, we're in the middle of thinking about it --

ทั้งหมดนี้ไม่ได้มีการตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ เรากำลังตัดสินใจกันอยู่

but so far, it seems good.

แต่จนถึงเดี๋ยวนี้ มันก็ดูเข้าท่าดี

But it looks like we could achieve long atmospheric lifetimes --

แต่ดูเหมือนว่า เราสามารถทำให้อนุภาค ลอยอยู่ในบรรยากาศได้ยาวนาน

much longer than before -- because they're levitated.

ยาวนานมากกว่าแต่ก่อน -- เพราะว่ามันลอยอยู่ในอากาศได้

We can move things out of the stratosphere into the mesosphere,

เราสามารถย้ายสิ่งต่างๆออกจากชั้นสตราโตสเฟียร์ ให้เข้าไปอยู่ในชั้นมีโซสเฟียร์

in principle solving the ozone problem.

โดยหลักการแล้ว ก็จะแก้ไขปัญหาเรื่องโอโซนได้

I'm sure there will be other problems that arise.

ผมแน่ใจว่าจะมีปัญหาอื่นๆขึ้นมาอีก

Finally, we could make the particles migrate to over the poles,

สุดท้าย เราจะสามารถทำให้อนุภาคต่างๆ ย้ายไปอยู่ที่ขั้วโลก

so we could arrange the climate engineering so it really focused on the poles.

เราจึงสามารถควบคุมการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ เพื่อให้มันจำกัดอยู่ที่บริเวณขั้วโลก

Which would have minimal bad impacts in the middle of the planet,

ซึ่งจะมีผลกระทบที่ในทางร้ายในส่วนกลางของโลก

where we live, and do the maximum job of what we might need to do,

ซึ่งเราอาศัยอยู่ และให้มันทำงานได้ประสิทธิภาพสูงสุด ในสิ่งที่เราจำเป็นต้องทำ

which is cooling the poles in case of planetary emergency, if you like.

ซึ่งก็คือ การทำให้ขั้วโลกเย็นลง ในกรณีเกิดเหตุฉุกเฉินระดับโลก ถ้าคุณต้องการ

This is a new idea that's crept up that may be, essentially,

นี่เป็นแนวคิดใหม่ที่เริ่มคิดกันขึ้นมา ซึ่งโดยพื้นฐานแล้ว อาจจะเป็น

a cleverer idea than putting sulfates in.

ความคิดที่ฉลาดกว่า การใส่ซัลเฟตเข้าไป

Whether this idea is right or some other idea is right,

ไม่ว่าความคิดนี้จะถูกต้อง หรือความคิดอื่นจะถูกต้อง

I think it's almost certain we will

ผมคิดว่า เราเกือบจะแน่ใจได้ว่า

eventually think of cleverer things to do than just putting sulfur in.

ในที่สุด เราจะคิดทำสิ่งที่ฉลาดกว่าการ เพียงแค่ใส่กำมะถันเข้าไป

That if engineers and scientists really turned their minds to this,

ถ้าวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ หันมาเอาใจใส่กับเรื่องนี้จริงๆ

it's amazing how we can affect the planet.

ก็จะน่าประหลาดใจว่า เราจะสามารถทำให้เกิด การเปลี่ยนแปลงขึ้นกับโลกได้อย่างไร

The one thing about this is it gives us extraordinary leverage.

สิ่งสำคัญของเรื่องนี้ก็คือ มันให้อำนาจพิเศษแก่เรา

This improved science and engineering will, whether we like it or not,

ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ก็ตาม วิทยาศาสตร์และวิศวกรรมที่ถูกพัฒนาขึ้นนี้

give us more and more leverage to affect the planet,

ให้อำนาจแก่เรามากขึ้น ในการเปลี่ยนแปลงโลก

to control the planet,

เพื่อควบคุมโลก

to give us weather and climate control -- not because we plan it,

ให้เราควบคุมสภาวะอากาศและภูมิอากาศ ไม่ใช่เพราะว่าเราวางแผนไว้

not because we want it, just because science delivers it to us bit by bit,

ไม่ใช่เพราะว่าเราอยากทำ แต่เป็นเพียงเพราะว่า วิทยาศาสตร์ส่งมันมาให้เราทีละเล็กทีละน้อย

with better knowledge of the way the system works

ด้วยความรู้ที่ดีขึ้นเกี่ยวกับวิธีการทำงานของระบบ

and better engineering tools to effect it.

และเครื่องมือทางวิศวกรรมที่ดีกว่า เพื่อทำให้เกิดมันขึ้น

Now, suppose that space aliens arrived.

เอาล่ะ สมมุติว่ามนุษย์ต่างดาวมาถึง

Maybe they're going to land at the U.N. headquarters down the road here,

บางที พวกเขากำลังจะลงมาที่สำนักงานสหประชาชาติ ที่อยู่เลยจากที่นี่ไปอีกหน่อย

or maybe they'll pick a smarter spot --

หรือ บางทีพวกเขาอาจเลือกจุดที่ฉลาดกว่า

but suppose they arrive and they give you a box.

แต่สมมุติว่าพวกเขามาถึง และให้กล่องใบหนึ่งกับคุณ

And the box has two knobs.

และกล่องใบนั้นมีปุ่มอยู่สองปุ่ม

One knob is the knob for controlling global temperature.

ปุ่มหนึ่งเป็นปุ่มสำหรับการควบคุมอุณหภูมิของโลก

Maybe another knob is a knob for controlling CO2 concentrations.

บางที อีกปุ่มหนึ่งเป็นปุ่มสำหรับการควบคุม ความเข้มข้นของ CO2

You might imagine that we would fight wars over that box.

คุณอาจจะจินตนาการได้ว่า เราคงต้อง ทำสงครามเพื่อแย่งกล่องใบนั้น

Because we have no way to agree about where to set the knobs.

เพราะว่าเราไม่มีทางจะตกลงกันได้เรื่องที่ว่า จะตั้งปุ่มไว้ที่ไหน

We have no global governance.

เราไม่มีการบริหารการปกครองระดับโลก

And different people will have different places they want it set.

และต่างคนต่างก็อยากจะตั้งปุ่มไม่เหมือนกัน

Now, I don't think that's going to happen. It's not very likely.

เอาละ ผมไม่ได้คิดว่าสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น มันไม่น่าเป็นไปได้

But we're building that box.

แต่เรากำลังสร้างกล่องนั้นอยู่

The scientists and engineers of the world

นักวิทยาศาสตร์และวิศวกรทั่วโลก

are building it piece by piece, in their labs.

กำลังสร้างมันขึ้นทีละส่วน ในห้องทดลองของพวกเขา

Even when they're doing it for other reasons.

แม้ว่า พวกเขาจะสร้างมันขึ้นมาเพื่อเหตุผลอื่นๆ

Even when they're thinking they're just working on protecting the environment.

แม้ว่า เมื่อพวกเขากำลังคิดว่า พวกเขาแค่เพียงกำลังทำงานปกป้องสิ่งแวดล้อม

They have no interest in crazy ideas like engineering the whole planet.

พวกเขาไม่ได้สนใจความคิดแผลงๆ เช่น ปรับเปลี่ยนดาวเคราะห์ทั้งดวง

They develop science that makes it easier and easier to do.

พวกเขาพัฒนาวิทยาศาสตร์ขึ้น ซึ่งทำให้ง่ายยิ่งขึ้นเรื่อยๆในการที่จะทำมัน

And so I guess my view on this is not that I want to do it -- I do not --

ผมจึงคิดว่า ความคิดเห็นของผมในเรื่องนี้ ก็คือ ไม่ใช่ว่าผมต้องการจะทำมัน ผมไม่ต้องการทำ

but that we should move this out of the shadows and talk about it seriously.

แต่คิดว่า เราควรจะย้ายเรื่องนี้ออกมาจากเงามืด และมาคุยเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง

Because sooner or later, we'll be confronted with decisions about this,

เพราะว่าไม่ช้าไม่นานจากนี้ เราจะต้องเผชิญ กับการตัดสินใจในเรื่องนี้

and it's better if we think hard about it,

และมันก็จะดีกว่า ถ้าเราคิดถึงมันอย่างหนัก

even if we want to think hard about reasons why we should never do it.

หรือแม้กระทั่ง คิดอย่างหนักว่าถึงเหตุผล ที่เราไม่ควรทำมันเลย

I'll give you two different ways to think about this problem that are the beginning

ผมจะเสนอวิธีการสองวิธี ให้คุณคิดถึงปัญหานี้ ซึ่งเป็นการเริ่มต้น

of my thinking about how to think about it.

ของความคิดของผม เกี่ยวกับว่าจะคิดถึงมันอย่างไร

But what we need is not just a few oddballs like me thinking about this.

แต่สิ่งที่เราต้องการก็คือ ไม่เพียงแค่ให้คนแปลกประหลาด อย่างผมแค่สองสามคน มานั่งคิดเรื่องนี้

We need a broader debate.

เราจำเป็นต้องมีการอภิปรายถกเถียงกัน ให้กว้างขวางยิ่งขึ้น

A debate that involves musicians, scientists, philosophers, writers,

การอภิปรายที่ร่วมด้วยนักดนตรี, นักวิทยาศาสตร์, นักปรัชญา นักเขียน

who get engaged with this question about climate engineering

ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคำถามนี้ ที่เกี่ยวกับการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ

and think seriously about what its implications are.

และคิดอย่างเอาจริงเอาจัง เกี่ยวกับว่า อะไรคือผลสืบเนื่องของมัน

So here's one way to think about it,

ดังนั้น นี้คือวิธีการหนึ่งที่จะคิดถึงมัน

which is that we just do this instead of cutting emissions because it's cheaper.

ซึ่งก็คือ เราทำสิ่งนี้ แทนที่จะลดทอน การปล่อยก๊าซ เพราะว่ามันถูกกว่า

I guess the thing I haven't said about this is, it is absurdly cheap.

ผมคิดว่า สิ่งที่ผมยังไม่ได้พูดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ก็คือ มันราคาถูกอย่างน่าขัน

It's conceivable that, say, using the sulfates method or this method I've come up with,

เราพอจะคำนวณได้ว่า การใช้ซัลเฟต หรือวิธีนี้ที่ผมคิดขึ้นมานั้น

you could create an ice age at a cost of .001 percent of GDP.

คุณสามารถสร้างยุคนํ้าแข็งด้วยค่าใช้จ่าย .001 เปอร์เซ็นต์ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ

It's very cheap. We have a lot of leverage.

มันถูกมาก นั่นทำให้เรามีอำนาจมากขึ้น

It's not a good idea, but it's just important. (Laughter)

มันไม่ใช่ความคิดที่ดี แต่มันเพียงแค่สำคัญเท่านั้น (เสียงหัวเราะ)

I'll tell you how big the lever is: the lever is that big.

ผมจะบอกคุณว่าเงินก้อนใหญ่แค่ไหน เงินใหญ่ขนาดนั้น

And that calculation isn't much in dispute.

และการคำนวณนั้นก็ไม่มีข้อโต้แย้งมากด้วย

You might argue about the sanity of it, but the leverage is real. (Laughter)

คุณอาจจะโต้แย้ง ความวิปลาสของแนวคิดนี้ แต่จำนวนเงินนั้นเป็นเรื่องจริง

So because of this, we could deal with the problem

ดังนั้น เพราะว่าสิ่งนี้ เราจึงสามารถจัดการกับปัญหาได้

simply by stopping reducing emissions,

อย่างง่ายดายด้วยการหยุด การลดการปล่อยก๊าซ

and just as the concentrations go up, we can increase

และเมื่อใดที่ความเข้มข้นเพิ่มขึ้นไป เราจะสามารถเพิ่ม

the amount of geo-engineering.

ปริมาณของการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ

I don't think anybody takes that seriously.

ผมไม่คิดว่า จะมีผู้ใดเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้

Because under this scenario, we walk further and further away

เพราะว่าภายใต้สถานการณ์นี้ เรากำลังห่างออกไปเรื่อยๆ

from the current climate.

จากภูมิอากาศในปัจจุบัน

We have all sorts of other problems, like ocean acidification

เรามีปํญหาอื่นๆอีกทุกชนิด เช่น ภาวะการเป็นกรดของมหาสมุทร

that come from CO2 in the atmosphere, anyway.

ที่เกิดจาก CO2 ในบรรยากาศอีกนั่นแหละ

Nobody but maybe one or two very odd folks really suggest this.

ไม่มีผู้ใด แต่ก็อาจจะมีคนแปลกๆหนึ่งหรือสองคน ที่เสนอแนะเรื่องนี้จริงๆ

But here's a case which is harder to reject.

แต่ตรงนี้เป็นกรณีที่ยากที่จะปฏิเสธ

Let's say that we don't do geo-engineering, we do what we ought to do,

เอาเป็นว่า เราจะไม่ใช้การปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ เราจะทำสิ่งที่เราต้องทำ

which is get serious about cutting emissions.

ซึ่งก็คือมาเอาจริงเอาจัง กับการลดการปล่อยก๊าซออกมา

But we don't really know how quickly we have to cut them.

แต่เราก็ไม่รู้จริงๆว่า เราจะต้องลดอย่างรวดเร็วขนาดไหน

There's a lot of uncertainty about exactly how much climate change is too much.

มีความไม่แน่นอนอย่างมากเกี่ยวกับว่า การเปลี่ยนแปลงอากาศมากแค่ไหน จึงจะมากเกินไป

So let's say that we work hard, and we actually don't just tap the brakes,

ดังนั้น เอาเป็นว่า เราทำงานอย่างหนัก และจริงๆ เราก็ไม่ได้ทำเพียงแค่แตะเบรค

but we step hard on the brakes and really reduce emissions

แต่เราเหยียบเบรคไปอย่างแรง และลดการปล่อยก๊าซได้จริงๆ

and eventually reduce concentrations.

และสุดท้ายก็ลดความเข้มข้นลงได้

And maybe someday -- like 2075, October 23 --

และบางทีสักวันหนึ่ง อย่างเช่น ปี 2075 วันที่ 23 ตุลาคม

we finally reach that glorious day where concentrations have peaked

ในที่สุดเราก็ไปถึงวันที่แห่งชัยชนะ เมื่อความเข้มข้นขึ้นไปถึงจุดสูงสุด

and are rolling down the other side.

และเริ่มที่จะลดลง

And we have global celebrations, and we've actually started to -- you know,

และเราก็เฉลิมฉลองกันทั้งโลก และเราก็ได้เริ่มที่จะ แบบว่า

we've seen the worst of it.

เราผ่านจุดเลวร้ายที่สุดไปแล้ว

But maybe on that day we also find that the Greenland ice sheet

แต่บางทีในวันนั้น เราก็อาจจะพบด้วยว่า แผ่นนํ้าแข็งกรีนแลนด์

is really melting unacceptably fast, fast enough to put meters of sea level on

กำลังละลายอย่างรวดเร็วอย่างไม่อาจยอมรับได้ เร็วมากพอที่จะทำให้ระดับนํ้าทะเลสูงขึ้นหลายเมตร

the oceans in the next 100 years,

ในมหาสมุทรในอีก 100 ปีต่อไปข้างหน้า

and remove some of the biggest cities from the map.

และลบเมืองที่ใหญ่ๆบางเมือง ออกไปจากแผนที่

That's an absolutely possible scenario.

นั่นเป็นสถานการณ์ในอนาคต ที่เป็นไปได้อย่างแน่นอนที่สุด

We might decide at that point that even though geo-engineering was uncertain

เราก็อาจจะตัดสินใจ ณ จุดนั้นว่า แม้ว่าการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศจะไม่แน่นอน

and morally unhappy, that it's a lot better than not geo-engineering.

และทำให้เราไม่สบายใจในเชิงจริยธรรม ก็ยังดีกว่ามาก ที่จะไม่ทำการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศเสียเลย

And that's a very different way to look at the problem.

และนั่นก็เป็นอีกวิธีที่แตกต่างอย่างมาก ที่จะมองปัญหานี้

It's using this as risk control, not instead of action.

ใช้สิ่งนี้เพื่อควบคุมความเสี่ยง ไม่ใช่เพื่อแทนการลงมือแก้ปัญหา

It's saying that you do some geo-engineering for a little while

มันแปลว่าคุณจะทำการปรับเปลี่ยน สภาพอากาศไปสักพัก

to take the worst of the heat off, not that you'd use it as a substitute for action.

เพื่อเอาความร้อนที่เลวร้ายที่สุดออกไป ไม่ใช่ว่าคุณจะใช้มันมาแทนการแก้ปัญหา

But there is a problem with that view.

แต่ก็มีปัญหาเกี่ยวกับมุมมองแบบนั้น

And the problem is the following:

และปัญหานั้นมีดังต่อไปนี้

knowledge that geo-engineering is possible makes

ความรู้ที่ว่าการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศนั้นเป็นไปได้

the climate impacts look less fearsome,

จะทำให้ผลกระทบด้านสภาพภูมิอากาศ ดูจะน่ากลัวน้อยลง

and that makes a weaker commitment to cutting emissions today.

และนั่นทำให้คำมั่นที่จะลดการปล่อยก๊าซ ในปัจจุบันยิ่งอ่อนแอลง

This is what economists call a moral hazard.

สิ่งนี้เป็นสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า ภาวะภัยทางศีลธรรม (moral hazard)

And that's one of the fundamental reasons that this problem is so hard to talk about,

และนั่นเป็นเหตุผลพื้นฐานอย่างหนึ่ง ที่ปัญหานี้ยากมากที่จะนำมาพูดถึงกัน

and, in general, I think it's the underlying reason

และ โดยทั่วไป ผมคิดว่าเป็นเหตุผลที่สำคัญและแฝงอยู่

that it's been politically unacceptable to talk about this.

ที่ทำให้ไม่เป็นที่ยอมรับเชิงการเมือง ที่จะพูดถึงสิ่งนี้

But you don't make good policy by hiding things in a drawer.

แต่คุณจะไม่ได้สร้างนโยบายที่ดีได้ ด้วยการเก็บซ่อนสิ่งต่างๆไว้ในลิ้นชัก

I'll leave you with three questions, and then one final quote.

ผมจะทิ้งคำถาม 3 ข้อให้คุณเก็บไปคิด แล้วก็จะอ้างถึงคำพูดในตอนท้ายสุด

Should we do serious research on this topic?

เราควรจะทำการวิจัยในหัวข้อนี้ อย่างเอาจริงเอาจังหรือไม่

Should we have a national research program that looks at this?

เราควรจะมีโครงการวิจัยระดับชาติ ที่ศึกษารื่องนี้กันหรือไม่

Not just at how you would do it better,

ไม่ใช่แค่เพื่อดูว่าคุณจะทำให้ดีขึ้นได้อย่างไร

but also what all the risks and downsides of it are.

แต่ให้ดูด้วยว่า ความเสี่ยง และข้อเสียของมันทั้งหมดคืออะไร

Right now, you have a few enthusiasts talking about it, some in a positive side,

ปัจจุบันนี้ คุณมีคนกระตือรือล้นเพียงสองสามคน พูดถึงเรื่องนี้กันอยู่ บางคนพูดในทางบวก

some in a negative side -- but that's a dangerous state to be in

บางคนพูดในทางลบ แต่นั่นแปลว่าเราอยู่ในสภาวะอันตราย

because there's very little depth of knowledge on this topic.

เพราะว่าเราไม่เข้าใจเรื่องนี้อย่างลึกซื้ง

A very small amount of money would get us some.

เงินจำนวนเล็กน้อยมาก จะให้เรามีความรู้ขึ้นมาบ้าง

Many of us -- maybe now me -- think we should do that.

พวกเราหลายคน--เดี๋ยวนี้อาจรวมผมด้วย-- คิดว่าเราควรจะทำสิ่งนั้น

But I have a lot of reservations.

แต่ผมมีข้อกังขาอยู่มาก

My reservations are principally about the moral hazard problem,

ข้อกังขาของผมส่วนใหญ่เกี่ยวกับปัญหา ภาวะภัยทางศีลธรรม

and I don't really know how we can best avoid the moral hazard.

และผมไม่รู้จริงๆว่า เราจะสามารถหลีกเลี่ยง ภาวะภัยทางศีลธรรมให้ดีที่สุดได้อย่างไร

I think there is a serious problem: as you talk about this,

ผมคิดว่ามีปัญหารุนแรงมาก ในขณะที่คุณคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้

people begin to think they don't need to work so hard to cut emissions.

คนจะเริ่มคิดว่า พวกเขาไม่จำเป็นต้องพยายามมากนัก เพื่อที่จะลดการปล่อยก๊าซ

Another thing is, maybe we need a treaty.

อีกสิ่งหนึ่งก็คือ บางทีเราอาจจะต้องมีสนธิสัญญา

A treaty that decides who gets to do this.

สนธิสัญญาที่ตัดสินว่าใครจะทำเรื่องนี้

Right now we may think of a big, rich country like the U.S. doing this.

ปัจจุบันนี้เราอาจจะคิดถึงประเทศใหญ่ที่รํ่ารวย เช่นสหรัฐฯ ในการทำเรื่องนี้

But it might well be that, in fact, if China wakes up in 2030 and realizes

แต่ ความจริงแล้ว อาจจะเป็นว่า ถ้าจีนตื่นขึ้นมา ในปี 2030 และตระหนัก

that the climate impacts are just unacceptable,

ว่าผลกระทบของอากาศนั้นยอมรับไม่ได้เสียแล้ว

they may not be very interested in our moral conversations about how to do this,

พวกเขาอาจจะไม่สนใจมากนักเรื่องข้อกังขา ด้านศีลธรรมของเรา ว่าจะทำเรื่องนี้อย่างไร

and they may just decide they'd really rather have a geo-engineered world

และพวกเขาอาจจะแค่เพียงตัดสินใจว่า พวกเขาอยากจะมีโลกที่ถูกปรับเปลี่ยน

than a non-geo-engineered world.

มากกว่าโลกที่ไม่ถูกปรับเปลี่ยน

And we'll have no international mechanism to figure out who makes the decision.

และเราจะไม่มีกลไกระหว่างประเทศ ที่จะตัดสินได้ว่าใครจะเป็นผู้ตัดสินใจ

So here's one last thought, which was said much, much better

และนี้เป็นข้อคิดสุดท้าย ซึ่งถูกพูดไว้

25 years ago in the U.S. National Academy report than I can say today.

เมื่อ 25 ปีที่แล้ว ในรายงานบัณฑิตยสภาแห่งชาติสหรัฐ ซึ่งดีกว่าที่ผมได้พูดในวันนี้อย่างมาก

And I think it really summarizes where we are here.

และผมคิดว่ามันสรุปได้จริงๆว่า เราอยู่ที่ไหนตอนนี้

That the CO2 problem, the climate problem that we've heard about,

ว่าปัญหาแก๊ส CO2 หรือปัญหาสภาพภูมิอากาศ ซึ่งเราได้ยินได้ฟังมา

is driving lots of things -- innovations in the energy technologies

กำลังผลักดันหลายสิ่งหลายอย่างขึ้นมา เช่นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆ ในเทคโนโลยีด้านพลังงาน

that will reduce emissions --

ซึ่งจะลดการปล่อยก๊าซ

but also, I think, inevitably, it will drive us towards thinking about climate

แต่อีกอย่างหนึ่ง หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมคิดว่า มันจะผลักดันเราไปสู่การคิดเรื่อง

and weather control, whether we like it or not.

การควบคุมสภาพภูมิอากาศ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ก็ตาม

And it's time to begin thinking about it,

และมันถึงเวลาที่จะเริ่มคิดถึงมันได้แล้ว

even if the reason we're thinking about it is to construct arguments

ถึงแม้ว่าเหตุผลที่เรากำลังคิดถึงเรื่องนี้ คือ เพื่อให้เกิดการโต้เถียงกัน

for why we shouldn't do it.

ว่าทำไมเราจึงไม่ควรจะทำมัน

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ