Tracee Ellis Ross: A woman's fury holds lifetimes of wisdom | TED

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

So, I have a friend.

ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง

She's an actress, she's in her 60s.

เธอเป็นนักแสดง อายุราว 60 ปี

She's super bright,

เธอฉลาดมาก

badass,

ร้ายกาจ

emotionally intelligent.

มีความฉลาดทางอารมณ์ด้วย

And a couple of days before Christmas, she was at the post office.

สองสามวันก่อนวันคริสต์มาส เธอไปที่ไปรษณีย์

It was really crowded, as it is around the holidays,

ที่คนแออัดเพราะเป็นช่วงวันหยุด

and she was filling out some forms

เธอกรอกแบบฟอร์ม

and she was really focused.

และจดจ่อมาก

And out of nowhere, someone moved her out of the way --

อยู่ ๆ ก็มีคนจากไหนก็ไม่รู้ ดันเธอออกจากทาง

just physically put their hands on her and moved her out of the way.

ด้วยการใช้มือผลักให้เธอออกไปพ้นทาง

He apparently needed something that she was blocking,

คนคนนั้นจำเป็นต้องใช้สิ่งของ ที่เธอยืนขวางอยู่

so he moved her.

เขาเลยดันเธอออกไป

Maybe he had said something to her, maybe he didn't, she didn't hear it ...

เขาพูดอะไรกับเธอหรือไม่นั้น เธอไม่ได้ยิน

Either way, she was focused, she was filling out the form.

จะอย่างไรก็ตาม เธอก็จดจ่อ กรอกฟอร์มต่อ

And the next thing you know, there were hands on her,

แล้วจากนั้นก็มีมือมาแตะที่ตัวเธอ

and she was being moved out of the way.

แล้วก็ดันเธอให้ออกไป

He then got what he was reaching for,

ในที่สุดเขาก็ได้สิ่งที่เขาต้องการ

whatever she was blocking,

ไม่ว่าเธอจะขวาง

and went on his merry way.

กั้นทางของเขาหรือไม่

She said that she was shocked at first --

เธอบอกว่าตอนแรกเธอตกใจ

yeah.

ใช่

And then a fury rose up in her that she could not explain:

แล้วความโกรธก็ปะทุ ซึ่งเธออธิบายไม่ได้

not annoyance,

ไม่ใช่รำคาญ

not frustration,

ไม่ใช่หงุดหงิด

but "fury" was the word that she used.

แต่ "โกรธ" คือคำที่เธอใช้

And she went on to say,

เธอพูดออกไปว่า

"I mean, I wanted to get physical.

"ฉันหมายถึง ฉันอยากลงไม้ลงมือ

I don't know -- I was furious.

ไม่รู้สิ แบบโกรธจริง ๆ

And I don't know why.

ฉันไม่รู้ว่าทำไม

I mean, he didn't hit me.

ฉันไม่ได้ต่อยเขานะ

He didn't hurt me,

เขาก็ไม่ได้ทำฉันเจ็บ

he didn't violate me.

เขาไม่ได้ทำร้ายฉัน

He moved me,

เขาผลักฉัน

and I wanted to hurt him,

แต่ฉันอยากทำร้ายเขา

or at the very least,

หรืออย่างน้อยที่สุด

run after him and yell in his face."

วิ่งตามไปแล้วตะโกนใส่หน้าเขา"

So later, I was left pondering this fury,

หลังฉันนั่งขบคิดเกี่ยวกับความโกรธนี้

and looking for an explanation as to why, even in her telling of it,

และคิดหาคำอธิบายว่าทำไม แม้ในตอนที่เธอเล่าเรื่องนั้น

I felt fury, too,

ฉันรู้สึกโกรธเหมือนกัน

and why this was a word and a feeling that I was hearing a lot about lately.

และทำไมคำและความรู้สึกนี้ เป็นสิ่งที่ฉันได้ยินบ่อย ๆ ในระยะหลัง

I feel like this is the point in the room

ฉันรู้สึกว่านี้เป็นจุดที่

where all the men are getting a little bit uncomfortable.

คุณผู้ชาย ณ ที่นี้ คงรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It's OK.

ไม่เป็นไรค่ะ

Stay with me.

ฟังฉันก่อนนะคะ

This fury is something that I have been chomping on

ความโกรธนี้ เป็นสิ่งที่ฉันกรำมันไว้

since the last US presidential election.

ตั้งแต่การเลือกตั้งประธานาธิบดีครั้งที่แล้ว

And it seems that many women have.

ดูเหมือนว่าผู้หญิงอีกหลายคน ก็เป็นเช่นกัน

This fury was not my friend's alone.

ความโกรธนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนฉันเท่านั้น

Her fury was ignited

ความโกรธของเธอมันปะทุ

by lifetimes of men helping themselves to women's bodies

ด้วยการกระทำตลอดช่วงชีวิต ของผู้ชายทั้งหลายที่ทำต่อผู้หญิง

without consent.

โดยไม่ได้รับการยินยอม

There's a culture of men helping themselves to women,

วัฒนธรรมของผู้ชายที่ส่งผลต่อผู้หญิง

and in this case,

อย่างมากนี้

in a seemingly innocuous way,

ดูเหมือนไม่มีอันตรายอะไร

where a woman's body is like a saltshaker:

เมื่อคิดว่าร่างกายผู้หญิงเหมือนขวดใส่เกลือ

"Get out of the way so I can get to the fries" --

แบบ "ออกไป ฉันจะหยิบเฟรนฟราย"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

to the most egregious,

มันกลายเป็นสถานการณ์ที่ร้ายมหันต์

violent

รุนแรง

and horrific situations.

และน่ากลัว

I imagine that some of you are wondering what the connection is

ฉันคิดว่าพวกคุณบางคนสงสัยว่า

between the innocuous and the horrific,

ระหว่างความไม่มีพิษภัยและความน่ากลัว

two things that seem to be on opposite ends of the spectrum.

สองสิ่งนี้ที่อยู่คนละขั้ว มันเชื่อมโยงกันได้อย่างไร

Well, the common thread is the spectrum.

สายสัมพันธ์นั้นก็คือความต่อเนื่องของขั้วทั้งสอง

The innocuous makes space for the horrific.

ความไม่มีพิษภัยนั้น ได้สร้างพื้นที่ให้กับความน่ากลัว

And women have to live with the effects of both

และผู้หญิงทั้งหลาย ต่างก็ต้องอยู่กับผลกระทบของทั้งสองสิ่ง

and everything in between.

และทุกสิ่งระหว่างนั้น

Fellas,

ทุกคนคะ

can you imagine you're just on your phone,

คุณลองนึกดูว่าถ้าคุณกำลังโทรศัพท์

and someone walks up to you and just takes it out of your hand?

แล้วมีคนนึงเดินมาเข้ามาหาคุณ ดึงมือถือของคุณออกไปหน้าตาเฉย

And they're like, "OK dude, I don't know why you're getting so upset,

แล้วแบบว่า "โอเค เพื่อน ฉันไม่รู้ว่าทำไมนายต้องอารมณ์เสียด้วย"

I want to make a phone call.

ฉันต้องการจะใช้โทรศัพท์

I'm going to give it back to you as soon as I'm done.

ฉันจะให้คืนทันทีที่ใช้เสร็จเลย

Whatever."

อะไรงี้"

And then imagine if someone takes that cell phone out of your hands --

แล้วลองนึกดูว่า ถ้ามีคนฉวยเอาโทรศัพท์จากมือคุณ

I don't know -- once a day,

ไม่รู้สิ สักวันละครั้ง

twice a day,

สองครั้ง

random times.

ในเวลาต่าง ๆ กัน

And the explanation is,

และคำอธิบายที่ได้รับคือ

"Yeah, well, I mean, you got a fancy case,"

"ใช่ ก็แบบว่าเคสมันสวยดี"

or "You shouldn't have taken it out of your pocket,"

หรือ "ก็เธอเอาออกมาจากกระเป๋าเองทำไมล่ะ"

or "Yep. Yeah.

หรือ "ใช่

That's just the way it is."

มันก็เป็นแบบนี้แหละ"

But somehow, no one ever talks about the person who took the cell phone.

แต่ไม่มีใครพูดถึง คนที่ถูกดึงโทรศัพท์จากมือเลย

Overly simplified, I get it,

ฉันรู้ค่ะว่า นี่เป็นการสรุปแบบคร่าวเกินไป

but you see where I'm going.

แต่คุณพอจะนึกออกใช่ไหมล่ะ ว่าฉันหมายความว่าอย่างไร

Men are so used to helping themselves, that it's like ...

ผู้ชายรู้สึกเฉย ๆ ที่จะคิดว่า

they can't help themselves.

ก็มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้

And not because men are fundamentally less moral,

ไม่ใช่เพราะว่า ผู้ชายมีจริยธรรมต่ำกว่าหรอกนะ

but because this is a very big blind spot for most men.

แต่เพราะว่านี่เป็นจุดบอดจุดใหญ่ ของคุณผู้ชายส่วนใหญ่

When someone helps themselves to a woman,

เมื่อใครสักคนทำอะไรสักอย่าง ที่มีผลกระทบต่อผู้หญิง

it not only triggers discomfort and distress,

มันไม่ใช่แค่จี้ให้ไม่สบายใจ และเกิดความทุกข์เท่านั้น

but the unspoken experiences of our mothers' lives,

แต่มันทำให้เกิดเกิดประสบการณ์ ที่ไม่ได้รับการบอกกล่าวของชีวิตมนุษย์เพศแม่

sisters' lives

พี่สาวน้องสาว

and generations of women before us.

ตลอดจนผู้หญิงเรายุคแล้วยุคเล่า

That's lifetimes of women dealing with men

มันคือทั้งชีวิตของผู้หญิง ที่ต้องรับมือกับผู้ชาย

who assume they know better for us than we know for ourselves,

ที่คิดว่าพวกเขารู้ดีว่าอะไรดีกับเรา มากกว่าที่เรารู้ตัวเราเอง

being the property of husbands,

เป็นทรัพย์สินของสามี

landowners,

เจ้าของที่ดิน

and having old, white men tell us the fate of our lady parts;

และชายผิวขาวรุ่นแก่ก็คอยกำหนด โชคชะตาของเรา

lifetimes of having our bodies used for love and objects of desire,

ชั่วชีวิตที่ใช้ร่างกายถูกใช้ เพื่อสนองต่อความรักและตัณหา

instead of bodies that we get to wield and use as we choose;

แทนที่จะใช้มันอย่างอิสระ ในแบบที่เราเลือกเอง

lifetimes of knowing that whether we play by their rules or not,

ชั่วชีวิตที่รู้แค่ว่า เราเล่นตามกฎทำตามกติกาหรือไม่

we still have to tolerate harassment,

พวกเรายังคงต้องทนต่อการล่วงละเมิด

assault

การประทุษร้าย

and even worse;

และอะไรที่แย่กว่านั้น

lifetimes of our bodies being used as property that can be hit and hurt,

ชั่วชีวิตร่างกายของเรา เป็นทรัพย์สินที่โดนทุบตีและทำร้ายได้

manipulated and moved

ถูกเชิดและผลักเคลื่อน

and like objects that are not deserving of respect;

และเป็นสิ่งของ ที่ไม่คู่ควรกับการได้รับการเคารพ

lifetimes of not being able to express the anger of our bodies.

ชั่วชีวิต ที่ไม่สามารถเผยความรู้สึกโกรธ ผ่านร่างกายของเราได้

It's no wonder we feel this fury.

ไม่น่าสงสัยเลยที่เราจะรู้สึกโกรธแบบนี้

And if you add in the history of race --

และถ้าคุณพิจารณาประวัติศาสตร์เชื้อชาติ เพิ่มเข้าไปอีก

which is a whole other talk --

ซึ่งเราคงต้องคุยกันอีกยาวเลย

it gets exponentially more complicated.

มันก็จะยิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก

When women get manhandled, we start to rationalize,

เมื่อผู้หญิงปล่อยให้ผู้ชายจัดการ พวกเราเริ่มที่จะให้เหตุผล

try to figure out the ways that it was --

ให้คำตอบกับปัญหาในแบบเดิมว่า

"It was probably our fault.

"มันอาจเป็นความผิดของเรา

You know what? He probably said something, and I didn't hear him.

รู้อะไรไหม เขาอาจพูดอะไรสักอย่าง แล้วฉันไม่ได้ยิน

I'm just overreacting.

ฉันคงคิดมากเกินไป

I'm totally overreacting."

ต้องใช่แน่ ๆ "

No.

ไม่

No.

ไม่

No.

ไม่

No, no, no, no, no.

ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่

Women have been trained to think that we are overreacting

ผู้หญิงถูกฝึกให้คิด ว่าพวกเราคิดมากเกินไป

or that we're being too sensitive or unreasonable.

หรือเป็นพวกอ่อนไหวเกินไป หรือไม่มีเหตุผล

We try to make sense of nonsense,

เราพยายามที่จะให้เหตุผลกับสิ่งที่ไม่มีเหตุผล

and we swallow the furious feelings.

และกลืนความรู้สึกโกรธเก็บไว้

We try to put them into some hidden place in our minds,

เราพยายาามซ่อนมัน เอาไว้ในส่วนลึกของจิตใจ

but they don't go away.

แต่มันไม่เคยหายไปไหน

That fury sits deep inside as we practice our smiles --

ความโกรธนั้นเก็บอยู่ลึกข้างใน ในขณะที่เราบริหารยิ้มของเรา

(Giggling) "Yes, of course" --

(หัวเราะคิกคัก) "ใช่เลย

and try to be pleasant.

และพยายามทำตัวน่ารัก

"I know --" (Giggling) "Yes, yes, of course,"

"ฉันรู้ --" (หัวเราะคิกคัก) "ใช่ ใช่ แน่นอนค่ะ"

because apparently, women aren't supposed to get angry.

นั่นก็เพราะว่า ผู้หญิงไม่ควรโกรธ

That fury that my friend felt holds centuries

ความโกรธที่เพื่อนฉันรู้สึก คือหลายทศวรรษ

of never being able to directly address or express our indignation,

แห่งการไม่สามารถพูด หรือการเผยความไม่พอใจ

our frustration

ความหงุดหงิด

and our rage.

ความเดือดดาล ออกไปตรง ๆ ได้

When someone thinks they can help themselves to our bodies,

เมื่อใครก็ตามคิดว่าพวกเขา สามารถยุ่งกับร่างกายเราได้

it not only ignites the current fury,

มันไม่ใช่แค่ก่อให้เกิดความโกรธ

but it lights up the past.

แต่มันฉายภาพอดีตขึ้นมาด้วย

What seems like a benign moment at the post office

ช่วงเวลาที่ดูแสนธรรมดา ณ ไปรษณีย์

is actually an anger grenade.

จริง ๆ แล้วคือระเบิดความโกรธดี ๆ นี่เอง

Well,

แบบว่า

kaboom!

ตูม!

Today, the global collection of women's experiences

ทุกวันนี้ การสั่งสมประสบการณ์ ของผู้หญิงทั่วโลก

can no longer be ignored.

ไม่สามารถถูกเพิกเฉยได้อีกต่อไปแล้ว

Time's up on thinking that we're overreacting

หมดเวลาแล้วที่จะคิดว่า พวกเราแสดงออกเกินกว่าเหตุ

or "This is just the way it is."

หรือ "มันก็เป็นแบบนี้แหละ"

Time's up on women being held responsible

หมดเวลาแล้วที่ผู้หญิงจะต้องรับผิดชอบ

for men's bad behavior.

กับความประพฤติแย่ ๆ ของผู้ชาย

It is men's responsibility to change men's bad behavior.

มันเป็นหน้าที่ของผู้ชาย ที่จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไม่ดีของตัวเอง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Our culture is shifting,

วัฒนธรรมพวกเรากำลังเปลี่ยนไป

and it's time.

และมันถึงเวลาแล้ว

So my fellow women

ฉะนั้น เหล่าเพื่อนหญิงของฉัน

and our gentle men,

และคุณสุภาพบุรุษทั้งหลาย

as we are here together within this particular window

พวกเราได้มาอยู่ในจุดเดียวกันแล้ว จงรวมกำลังกัน

of this large-scale movement towards women's equality,

เพื่อขับเคลื่อนสิทธิความเท่าเทียมของผู้หญิง

and as we envision a future that does not yet exist,

ในขณะที่เรากำลังวาดภาพอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

we both have different invitations.

พวกเราต่างได้รับคำเชิญที่ต่างกันออกไป

Men,

สุภาพบุรุษทั้งหลาย

I call you in as allies,

ฉันร้องขอพวกท่านให้มาเป็นพันธมิตร

as we work together towards change.

เพื่อร่วมมือกันสร้างความเปลี่ยนแปลง

May you be accountable and self-reflective,

ช่วยมีความรับผิดชอบ และตระหนักถึงการกระทำของตน

compassionate and open.

เห็นอกเห็นใจและใจกว้าง

May you ask how you can support a woman and be of service to change.

กรุณาถามตัวคุณเองว่าจะสนับสนุนผู้หญิง และช่วยเหลือเพื่อความเปลี่ยนแปลงนี้ได้อย่างไร

And may you get help if you need it.

และลงมือช่วยเหลือถ้ามันจำเป็น

And women,

และสุภาพสตรี

I encourage you

ฉันอยากกระตุ้นให้พกวคุณ

to acknowledge your fury.

ยอมรับความโกรธของคุณ

Give it language.

ใช้มันเป็นภาษา

Share it in safe places of identification

เผยมันออกมาเพื่อปกป้องตัวตนของคุณ

and in safe ways.

และในแบบที่ปลอดภัย

Your fury is not something to be afraid of.

ความโกรธของพวกคุณไม่ใช่เรื่องที่ต้องกลัว

It holds lifetimes of wisdom.

มันเก็บรวบรวมวิชชาทั้งชีวิตเอาไว้

Let it breathe

ให้ชีวิตกับมัน

and listen.

และรับฟังมัน

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)