How sampling transformed music | Mark Ronson

Translator: Faii Athiprayoon Reviewer: Tisa Tontiwatkul

I'm assuming everyone here has watched

ผมคาดว่าทุกท่านคงเคยชม

a TED Talk online at one time or another, right?

TED Talk ออนไลน์กันมาหลากหลายโอกาสแล้ว ใช่มั้ยครับ

So what I'm going to do is play this.

ดังนั้น ผมก็ขอเริ่มด้วยการเปิดสิ่งนี้ ให้ท่านลองฟังกันดู

This is the song from the TED Talks online.

นี่คือเพลงจาก TED Talks ออนไลน์

(Music)

(เพลง)

And I'm going to slow it down

และผมจะปรับให้จังหวะมันช้าลงนะครับ

because things sound cooler when they're slower.

เพราะอะไรๆมันก็ฟังดูเจ๋งกว่าเวลามันช้าลง

(Music)

(เพลง)

Ken Robinson: Good morning. How are you?

(เคน รอบินสัน) สวัสดีครับ เป็นยังไงบ้าง

Mark Applebaum: I'm going to -- Kate Stone: -- mix some music.

(มาร์ค แอปเปิลบ็อม) ผมจะ (เคท สโตนน์) มามิกซ์เพลง

MA: I'm going to do so in a way that tells a story.

(มาร์ค แอปเปิลบ็อม) ผมจะใช้มันบอกเล่าเรื่องราว

Tod Machover: Something nobody's ever heard before.

(ท็อดด์ เมชอฟเวอ) ที่ไม่เคยมีใครได้ยินได้ฟังมาก่อน

KS: I have a crossfader.

(เคท สโตนน์) ฉันมีเครื่องครอสเฟดเดอร์

Julian Treasure: I call this the mixer.

(จูเลี่ยน เทรเชอร์) ผมเรียกมันว่ามิกเซอร์

KS: Two D.J. decks.

(เคท สโตนน์) เครื่องดีเจเด็คสองอันนี้

Chris Anderson: You turn up the dials, the wheel starts to turn.

(คริส แอนเดอร์สัน) เมื่อคุณปรับปุ่ม ล้อของมันก็จะเริ่มหมุน

Dan Ellsey: I have always loved music.

(แดน แอลซี) ผมคลั่งไคล้ในเสียงดนตรี

Michael Tilson Thomas: Is it a melody or a rhythm or a mood or an attitude?

(ไมเคิล ทิลซัน โทมัส) มันคือทำนอง จังหวะ อารมณ์หรือว่าทัศนคติกันแน่

Daniel Wolpert: Feeling everything that's going on inside my body.

(แดเนียล โวลเพิร์ต) ผมรู้สึกได้ถึงทุกอย่าง ที่กำลังเกิดขึ้นในร่างกายผม

Adam Ockelford: In your brain is this amazing musical computer.

(อดัม อ็อคเคิลเฟิร์ด) ในสมองของคุณมีสิ่งมหัศจรรย์ อย่างมิวสิเคิลคอมพิวเตอร์

MTT: Using computers and synthesizers to create works. It's a language that's still evolving.

(ไมเคิล ทิลซัน โทมัส) การใช้คอมพิวเตอร์และ เครื่องสังเคราะห์สร้างเสียง มันคือภาษาที่กำลังพัฒนา

And the 21st century.

และในศตวรรษที่ 21

KR: Turn on the radio. Pop into the discotheque.

(เคท สโตนน์) เปิดวิทยุ แวะเข้าไปในดิสโกเทค

You will know what this person is doing: moving to the music.

คุณจะรู้ได้ทันทีว่าคนคนนี้กำลังทำอะไร ก็กำลังโยกไปตามจังหวะเพลงไง

Mark Ronson: This is my favorite part.

(มาร์ค รอนซัน) นี่เป็นตอนที่ผมชอบสุดๆ

MA: You gotta have doorstops. That's important.

(มาร์ค แอปเปิลบ็อม) พวกคุณต้องใช้ที่ขั้นประตู ผมว่ามันสำคัญนะเนี่ย

TM: We all love music a great deal.

(ไมเคิล ทิลซัน โทมัส) เราทุกคนรักในเสียงดนตรี

MTT: Anthems, dance crazes, ballads and marches.

(ไมเคิล ทิลซัน โทมัส) ไม่ว่าจะเป็นเพลงสดุดี เพลงแดนซ์ เพลงรักและเพลงมาร์ช

Kirby Ferguson and JT: The remix: It is new music created from old music.

(เคอร์บี้ เฟอกูสัน & จูเลี่ยน เทรเชอร์) ส่วนเพลงรีมิกซ์ คือ เพลงเก่ามาเล่าใหม่

Ryan Holladay: Blend seamlessly.

(ไรอัน ฮอลลาเด) โดยการผสมผสานอย่างลงตัว

Kathryn Schulz: And that's how it goes.

(เคทริน ชูวส์) และนั่นคือวิถีของมัน

MTT: What happens when the music stops?

(ไมเคิล ทิลซัน โทมัส) แล้วอะไรจะเกิดขึ้นต่อ ถ้าเพลงหยุด

KS: Yay!

(เคทริน ชูวส์) เย่!

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

MR: Obviously, I've been watching a lot of TED Talks.

(มาร์ค รอนซัน) อย่างที่เห็นกันนะครับว่า ผมได้ดู TED Talks มาเยอะพอสมควร

When I was first asked to speak at TED,

ตอนที่ผมรู้ว่าผมถูกเชิญมาพูดที่ TED

I wasn't quite sure what my angle was, at first,

ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าผมควรจะทำอะไรในตอนแรก

so yeah, I immediately started watching tons of TED Talks,

ก่อนอื่น ผมก็เลยรีบดู TED Talks ทันทีเลยครับ

which is pretty much absolutely

ซึ่งก็เป็นอะไรที่รู้ๆกันอยู่ว่า

the worst thing that you can do

เป็นสิ่งที่แย่ที่สุด เท่าที่พอจะทำได้

because you start to go into panic mode, thinking,

เพราะเวลาที่เริ่มตื่นตระหนก ก็จะเริ่มคิดว่า

I haven't mounted a successful expedition to the North Pole yet.

คนอย่างผมยังไม่เคยเดินทางไปพิชิต ขั้วโลกเหนือมาก่อนเลยนะ

Neither have I provided electricity

แถมยังไม่เคยแม้แต่จะคิดหา วิธีการเดินกระแสไฟฟ้า

to my village through sheer ingenuity.

เข้าหมู่บ้านโดยใช้ ความฉลาดล้ำเลิศด้วยซ้ำไป

In fact, I've pretty much wasted most of my life

ที่จริงแล้วผมได้แต่ใช้เวลาของผมให้หมดไปกับ

DJing in night clubs

การเป็นดีเจในไนท์คลับ

and producing pop records.

และผลิตเพลงป็อป

But I still kept watching the videos,

แต่ผมก็ยังทนดูวิดีโอต่อไปเรื่อยๆ

because I'm a masochist,

เพราะผมชอบทรมานตัวเองไงครับ

and eventually, things like Michael Tilson Thomas

และสุดท้าย การได้ฟังไมเคิล ทิลซัน โทมัส

and Tod Machover, and seeing

และท็อดด์ เมชอฟเวอ และได้เห็น

their visceral passion talking about music,

พวกเขาเล่าถึงความหลงใหลในดนตรี ที่กลั่นออกมาจากความรู้สึกภายใน

it definitely stirred something in me,

มันกลับไปกระตุ้นบางสิ่งบางอย่างในตัวผม

and I'm a sucker for anyone talking devotedly

และผมเองก็มักจะหวั่นไหวเวลาเจอ ใครที่ออกมากล่าวอย่างทุ่มเท

about the power of music.

ถึงพลังของเสียงดนตรี

And I started to write down on these little note cards

และผมก็เลยเริ่มคว้ากระดาษโน้ตเล็กๆขึ้นมาจด

every time I heard something

ทุกครั้งที่ผมได้ยินอะไร

that struck a chord in me, pardon the pun,

ที่มันโดนใจผม ไม่ว่าจะเป็นมุกเด็ดๆ

or something that I thought I could use,

หรืออะไรที่ผมคิดว่าผมจะเอาไปใช้ได้

and pretty soon, my studio looked like this,

และในไม่ช้าสตูดิโอของผม ก็กลายสภาพเป็นแบบนี้

kind of like a John Nash, "Beautiful Mind" vibe.

อารมณ์แบบจอห์น แนช "Beautiful Mind" เลยครับ

The other good thing about watching TED Talks,

ข้อดีอีกข้อของการดู TED Talks ก็คือ

when you see a really good one,

เวลาคุณได้ดูวิดีโอดีๆ

you kind of all of a sudden wish the speaker

อยู่ๆ คุณก็แอบหวังว่าวิทยากรท่านนั้น

was your best friend, don't you? Like, just for a day.

เป็นเพื่อนซี้ของคุณ เคยมั้ยครับ อย่างน้อยสักหนึ่งวันก็ได้

They seem like a nice person.

ก็พวกเขาดูน่าจะเป็นคนดี

You'd take a bike ride, maybe share an ice cream.

บางทีคุณก็อาจจะไปขี่จักรยานด้วยกันบ้าง หรือไม่ก็ไปกินไอติมด้วยกันบ้าง

You'd certainly learn a lot.

แล้วคุณก็ได้เรียนรู้อะไรอีกเยอะแยะ

And every now and then they'd chide you,

บางครั้งพวกเขาก็อาจจะบ่นคุณบ้าง

when they got frustrated that you couldn't really

เวลาพวกเขารู้สึกสับสนว่าทำไมคุณถึงไม่สามารถ

keep up with half of the technical things they're banging on about all the time.

เข้าใจหลายๆ อย่างที่พวกเขา พยายามอธิบายแทบจะทุกครั้ง

But then they'd remember that you're but a mere human

แต่สุดท้ายพวกเขาก็นึกขึ้นได้ว่า คุณเป็นแค่มนุษย์คนหนึ่ง

of ordinary, mortal intelligence

ที่แสนจะธรรมดา มีระดับสติปัญญาเท่าคนทั่วไป

that didn't finish university,

ที่เรียนไม่จบมหาลัย

and they'd kind of forgive you,

และพวกเขาก็เริ่มให้อภัยคุณ

and pet you like the dog.

และเอ็นดูคุณเหมือนเจ้าหมาน้อย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Man, yeah, back to the real world,

เอาล่ะครับ เรากลับมาสู่ โลกแห่งความจริงกันดีกว่า

probably Sir Ken Robinson and I

บางทีท่านเซอร์เคน โรบินสันกับผม

are not going to end up being best of friends.

คงจะไม่มีทางลงเอย กลายเป็นเพื่อนซี้กัน

He lives all the way in L.A. and I imagine is quite busy,

ท่านอยู่ไกลถึงแอลเอ ซึ่งผมเองก็จินตนาการ ว่าคงยุ่งวุ่นวายพิลึก

but through the tools available to me -- technology

แต่ด้วยเทคโนโลยีที่ผมมีอยู่

and the innate way that I approach making music --

และวิธีการทำเพลงในแบบของผม

I can sort of bully our existences

ผมก็สามารถใช้มันในการระรานชีวิตคนอื่นได้

into a shared event,

โดยการรวบรวมเหตุการณ์ หลายๆ อย่างเข้าด้วยกัน

which is sort of what you saw.

ซึ่งออกมาเป็นอย่างที่ทุกท่านได้ชมกันไปแล้ว

I can hear something that I love in a piece of media

เวลาผมได้ยินอะไรที่ผมถูกใจจากสื่อ

and I can co-opt it

และผมสามารถที่จะเลือกใช้มัน

and insert myself in that narrative,

และลองใส่ตัวเองเข้าไป เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว

or alter it, even.

หรือแม้แต่การดัดแปลงมัน

In a nutshell, that's what I was trying to do

สรุปก็คือ นั่นคือสิ่งที่ผมพยายามทำอยู่

with these things, but more importantly,

กับวิดีโอเหล่านั้น แต่ที่สำคัญ คือ

that's what the past 30 years of music has been.

มันคือ สิ่งที่เกิดขึ้น กับวงการเพลงมาตลอด 30 ปี

That's the major thread.

มันเป็นอะไรที่สำคัญมาก

See, 30 years ago, you had the first digital samplers,

ดูสิครับ เมื่อ30 ปีที่แล้ว คุณมีเครื่องแซมเพิลดิจิตอล

and they changed everything overnight.

มันเปลี่ยนทุกอย่างได้ในชั่วข้ามคืน

All of a sudden, artists could sample

อยู่ๆ ศิลปินก็สามารถนำบางส่วนของ เพลงหลายๆ เพลงมาใช้ใหม่ (แซมพลิ้ง)

from anything and everything that came before them,

จากอะไรก็ได้และจากทุกอย่างที่ผลิตออกมาก่อน

from a snare drum from the Funky Meters,

ตั้งแต่เสียงกลองเล็กจากวงฟั๊งกี้ มิเตอร์ (Funky Meters)

to a Ron Carter bassline,

จนถึงเสียงเบสไลน์ของรอนน์ คาร์เตอร์ (Ron Carter)

the theme to "The Price Is Right."

ในรายการ The Price Is Right

Albums like De La Soul's "3 Feet High and Rising"

อัลบั้ม 3 Feet High and Rising จากวงเดอ ลา โซล (De La Soul)

and the Beastie Boys' "Paul's Boutique"

และอัลบั้ม Paul's Boutique จากวงบีสตีบอยส์ (Beastie Boys)

looted from decades of recorded music

ที่เหมือนไปขโมยเพลง จากหลายทศวรรษมารวมกัน

to create these sonic, layered masterpieces

เพื่อจะสร้างเสียงเหล่านั้น ให้เป็นผลงานชิ้นเอก

that were basically the Sgt. Peppers of their day.

ซึ่งเรียกง่ายๆก็คือ อัลบั้ม Sgt. Peppers ในสมัยนั้น

And they weren't sampling these records

พวกเขาไม่ได้นำเพลงเหล่านั้น มาดัดแปลงใช้ใหม่

because they were too lazy to write their own music.

เพราะพวกเขาขี้เกียจเกินกว่า ที่จะเขียนเพลงเอง

They weren't sampling these records to cash in on

และไม่ได้ดัดแปลงเพลงเหล่านั้น เพื่อที่จะฉวยโอกาส

the familiarity of the original stuff.

จากต้นฉบับที่ตนคุ้นหู

To be honest, it was all about sampling

พูดกันตามตรงนะครับ อะไรๆ ที่มีการแซมพลิ้งมาเกี่ยวข้อง

really obscure things,

มันทำให้หลายๆ อย่าง ดูคลุมเครือนะครับ

except for a few obvious exceptions

แต่มันก็มีข้อยกเว้นชัดๆ บางอย่าง เช่น

like Vanilla Ice and "doo doo doo da da doo doo"

กรณีวงวานิลลา ไอซ์ (Vanilla Ice) กับ "doo doo doo da da doo doo"

that we know about.

ที่พวกเรารู้ๆ กันอยู่

But the thing is,

แต่เรื่องของเรื่องก็คือ

they were sampling those records

พวกเขาทำการแซมพลิ้งเนื้อเพลงเหล่านั้น

because they heard something in that music

เพราะพวกเขาได้ยินอะไรบางอย่างในเพลงนั้นๆ

that spoke to them

ที่บอกพวกเขาว่า

that they instantly wanted to inject themselves

ให้รีบอัดมันเข้าไป

into the narrative of that music.

ในเนื้อเพลง

They heard it, they wanted to be a part of it,

พอพวกเขาได้ยิน พวกเขาก็เลยอยาก ที่จะลองเป็นส่วนหนึ่งของมันดู

and all of a sudden they found themselves

และอยู่ๆพวกเขาก็ได้พบ

in possession of the technology to do so,

กับเทคโนโลยีที่มาช่วยสรรค์สร้างสิ่งนั้น

not much unlike the way the Delta blues

ไม่มีอะไรที่จะเหมือนกับการที่กลุ่มเดลต้าบลูส์ (Delta blues)

struck a chord with the Stones and the Beatles and Clapton,

มาแจมกับสโตน (Stones) เดอะบีทเทิลส์ (the Beatles) และแคลปตัน (Clapton)

and they felt the need to co-opt that music

และพวกเขาอยากจะเลือกใช้เพลงนั้นๆ

for the tools of their day.

มาเป็นเครื่องมือในสมัยนั้น

You know, in music we take something that we love

ก็อย่างที่ทราบกันนะครับว่า เรามักจะเลือกเอาสิ่งที่เรารัก

and we build on it.

และนำไปต่อยอด

I'd like to play a song for you.

ผมเลยอยากเปิดเพลงนี้ให้พวกคุณฟัง

(Music: "La Di Da Di" by Doug E. Fresh & Slick Rick)

(เพลง "La Di Da Di" โดย Doug E. Fresh & Slick Rick)

That's "La Di Da Di" and it's the fifth-most sampled

นั่นก็คือ "La Di Da Di" เพลงท่อนที่ถูกนำมา แซมพลิ้งมากเป็นอันดับที่ห้า

song of all time.

ตลอดกาล

It's been sampled 547 times.

เพลงท่อนนี้ถูกนำมาแซมพลิ้งมากถึง 547 ครั้ง

It was made in 1984 by these two legends of hip-hop,

นับตั้งแต่สองนักร้องฮิพฮอปในตำนาน ได้ทำเพลงนี้ออกมาในปีค.ศ.1984

Slick Rick and Doug E. Fresh,

ซลิค ริค (Slick Rick) และ ดั๊กกี้เฟรช (Doug E. Fresh)

and the Ray-Ban and Jheri curl look is so strong.

สมัยที่แว่นเรย์แบน (Ray-Ban) กับทรงผมหยิก เจอร์รี่ เคิร์ล (Jheri curl) กำลังมาแรง

I do hope that comes back soon.

ผมแอบหวังว่าลุคนั้น จะกลับมาฮิตอีกนะครับเนี่ย

Anyway, this predated the sampling era.

เอาล่ะครับ ที่เล่ามานั้นเป็น เรื่องราวก่อนสมัยการมีแซมพลิ้งครับ

There were no samples in this record,

เพลงที่ผมเพิ่งเปิดไปนั้น ไม่มีแซมพลิ้งปนอยู่เลย

although I did look up on the Internet last night,

ถึงแม้ว่าผมจะลองค้นดู ในอินเตอร์เน็ตแล้วเมื่อคืน

I mean several months ago,

ไม่ใช่สิ เมื่อหลายเดือนก่อน

that "La Di Da Di" means, it's an old

ว่า "La Di Da Di" เป็นสำนวนโบราณ

Cockney expression from the late 1800s in England,

สำนวนอังกฤษสไตล์ค็อกนี่โบราณ สมัยปลายศตวรรษที่ 19

so maybe a remix with Mrs. Patmore

น่าจะลองมารีมิกซ์กับเสียงของ มิสซิสแพทมอร์ (Mrs. Patmore)

from "Downton Abbey" coming soon,

จากดาว์นตัน แอบบี้ (Downton Abbey) เร็วๆ นี้ครับ

or that's for another day.

หรือไม่ก็คราวหน้านะครับ

Doug E. Fresh was the human beat box.

ดั๊กกี้เฟรช เป็นนักบีตบ็อกซ์

Slick Rick is the voice you hear on the record,

ซลิค ริค ก็เป็นเสียงที่ท่านได้ยินกันในเพลง

and because of Slick Rick's sing-songy,

และด้วยความที่เสียงของซลิค ริค

super-catchy vocals, it provides endless sound bites

มันช่างติดหู มีความเป็นเอกลักษณ์ในตัวเอง

and samples for future pop records.

และเหมาะกับการใช้เป็นแซมพลิ้ง สำหรับเพลงป็อปในอนาคต

That was 1984.

นั่นคือปีค.ศ.1984 ครับ

This is me in 1984, in case you were wondering

และนี่ก็คือผมในสมัยนั้นครับปีค.ศ.1984 เผื่อว่าท่านใดสงสัย

how I was doing, thank you for asking.

ว่าผมเป็นยังไงในตอนนั้นนะครับ ก็ขอบคุณมากครับที่ถาม

It's Throwback Thursday already.

ย้อนยุคไปดูกันนะครับ

I was involved in a heavy love affair

ตอนนั้นผมกำลังเป็นแฟนตัวยง

with the music of Duran Duran,

ของวงดูแรนดูแรน (Duran Duran)

as you can probably tell from my outfit.

สังเกตชุดสิครับ

I was in the middle.

ผมอยู่ตรงกลางรูปเลย

And the simplest way that I knew

และสิ่งที่ง่ายที่สุดที่ผมรู้

how to co-opt myself into that experience

คือการที่ผมเลือกที่จะเอาตัวเอง เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์

of wanting to be in that song somehow

ของการเข้าไปอยู่ในเพลงนั้น

was to just get a band together of fellow nine-year-olds

แล้วก็อยากลองตั้งวงดนตรี กับเพื่อนๆ เด็กเก้าขวบ

and play "Wild Boys" at the school talent show.

และเล่นไวล์ดยอยส์ (Wild Boys) ที่งานโรงเรียน

So that's what we did, and long story short,

นั่นคือสิ่งที่พวกเราทำครับ ถ้าจะให้เล่าย่อๆ ก็คือ

we were booed off the stage,

พวกเราโดนคนดูโห่ให้ลงจากเวทีครับ

and if you ever have a chance to live your life

ผมว่าถ้าหากคุณมีโอกาส ในชีวิตแบบนี้สักครั้ง

escaping hearing the sound of an auditorium

การหนีออกจากหอประชุม

full of second- and third-graders booing,

ที่เต็มไปด้วยเสียงโห่ของเด็กป.สอง กับป.สามไล่ให้ลงจากเวที

I would highly recommend it. It's not really fun.

ผมก็แนะนำให้ลองดูนะครับ แล้วก็จะรู้ว่ามันไม่สนุกนักหรอก

But it didn't really matter,

แต่มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรเท่าไหร่

because what I wanted somehow

เพราะสิ่งที่ผมต้องการจริงๆ

was to just be in the history of that song for a minute.

เป็นเพียงแค่การได้เป็นส่วนหนึ่ง ของประวัติศาสตร์เพลงนั้นสักนาทีนึงก็พอ

I didn't care who liked it.

ผมไม่สนว่าใครจะชอบหรือไม่

I just loved it, and I thought I could put myself in there.

ผมแค่รักที่จะทำ และผมคิดแค่ว่า ผมอยากมีส่วนร่วม

Over the next 10 years, "La Di Da Di"

กว่าสิบปีผ่านไป"La Di Da Di"

continues to be sampled by countless records,

ก็ยังคงถูกแซมพลิ้ง โดยเพลงอื่นๆ อีกจนนับไม่ถ้วน

ending up on massive hits like "Here Comes the Hotstepper"

ทั้งยังกลายเป็นเพลงฮิตอย่าง "Here Comes the Hotstepper"

and "I Wanna Sex You Up."

และ"I Wanna Sex You Up."

Snoop Doggy Dogg covers this song

สนูป ด็อกกี้ ด็อกก์ (Snoop Doggy Dogg) เอาเพลงนี้มาร้องใหม่

on his debut album "Doggystyle" and calls it "Lodi Dodi."

ในอัลบั้มแรกของเขา "Doggystyle" และใช้ชื่อเพลงว่า"Lodi Dodi"

Copyright lawyers are having a field day at this point.

ณ จุดนี้ ทนายความที่ว่าความเรื่องลิขสิทธิ์ จึงเริ่มเข้ามามีบทบาทในวงการ

And then you fast forward to 1997,

และถ้าเร่งเวลาข้ามไปยัง ค.ศ.1997

and the Notorious B.I.G., or Biggie,

ก็จะพบกับเดอะโนทอเรียสบีไอจี (the Notorious B.I.G.) หรือบิกกี (Biggie)

reinterprets "La Di Da Di"

ผู้ที่นำ"La Di Da Di" มาตีความใหม่

on his number one hit called "Hypnotize,"

ในเพลงฮิตของเขา "Hypnotize"

which I will play a little bit of

ซึ่งผมจะเปิดให้ฟังกันสักนิด

and I will play you a little bit of the Slick Rick

แล้วผมก็จะเปิดของ ซลิค ริค ให้ฟังด้วย

to show you where they got it from.

เพื่อให้ทุกท่านรู้ว่าพวกเขาเอามันมาจากไหน

(Music: "Hypnotize" by The Notorious B.I.G.)

(เพลง "Hypnotize" โดย The Notorious B.I.G.)

So Biggie was killed

แล้ว บิกกี้ ก็ถูกฆ่า

weeks before that song made it to number one,

ก่อนที่เพลงนี้จะกลายเป็นเพลงฮิตอันดับหนึ่ง

in one of the great tragedies of the hip-hop era,

หนึ่งในโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่แห่งยุคฮิพฮอป

but he would have been 13 years old

แต่ตอนนั้นเขาน่าจะอายุราวสิบสาม

and very much alive when "La Di Da Di" first came out,

และยังมีชีวิตอยู่เมื่อ"La Di Da Di" เปิดตัวเป็นครั้งแรก

and as a young boy

และในฐานะเด็ก

growing up in Brooklyn,

ที่เติบโตในเมืองบรูคลินน์

it's hard not to think that that song probably held

ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะคิดว่าเพลงนั้นคงฝาก

some fond memories for him.

ความทรงจำดีๆมากมายไว้ให้เขาแค่ไหน

But the way he interpreted it, as you hear,

แต่อย่างที่ท่านได้ยินวิธีการที่เขาตีความเพลงนั้น

is completely his own.

เป็นของเขาเองล้วนๆ

He flips it, makes it,

เขาพลิกแพลงมัน และทำให้มัน

there's nothing pastiche whatsoever about it.

เป็นสไตล์ที่ไม่ซำ้ใครเลยสักนิด

It's thoroughly modern Biggie.

มันเป็นอะไรที่เป็นบิกกี้มากๆ

I had to make that joke in this room,

ผมเลยต้องเล่นมุกนี้ในห้องนี้ไงครับ

because you would be the only people that I'd ever have a chance of getting it.

เพราะทุกท่านจะเป็นคนกลุ่มเดียว ที่ผมจะมีโอกาสได้ปล่อยมุกนี้ด้วย

And so, it's a groaner. (Laughter)

และมันก็เป็นมุกแป็กครับ (เสียงหัวเราะ)

Elsewhere in the pop and rap world,

โดยทั่วไปในโลกแห่งเพลงป็อปและเพลงแร็พ

we're going a little bit sample-crazy.

พวกเราต่างก็แอบเป็น พวกคลั่งการแซมพลิ้งอยู่เล็กๆ

We're getting away from the obscure samples that we were doing,

พวกเราออกตัวจากการใช้แซมพลิ้ง ที่ไม่มีอะไรโดดเด่น

and all of a sudden everyone's taking

และอยู่ๆ ทุกคนก็เริ่มนำ

these massive '80s tunes like Bowie, "Let's Dance,"

ทำนองฮิตยุค 80 อย่าง "Let's Dance" ของโบว์วี่ (Bowie)

and all these disco records, and just rapping on them.

และเพลงดิสโก้ทั้งหลายมาแร็พใส่ลงไป

These records don't really age that well.

แต่เพลงแบบนั้นก็ไม่ค่อย อยู่ในกระแสได้นาน

You don't hear them now, because they borrowed

คุณถึงไม่เคยได้ยินแล้วในตอนนี้

from an era that was too steeped

เพราะมันยืมมาจากยุคสมัยที่เพลงเจ๋งๆ

in its own connotation.

มีความหมายลึกซึ้งในตัวมันเอง

You can't just hijack nostalgia wholesale.

คุณไม่สามารถไปปล้นสะดมความทรงจำ ในอดีตของคนอื่นมาจนหมด

It leaves the listener feeling sickly.

มันทำให้คนฟังรู้สึกแย่

You have to take an element of those things

คุณต้องรู้จักที่จะนำเอาส่วนหนึ่งของสิ่งเหล่านั้นมา

and then bring something fresh and new to it,

และสอดแทรกสิ่งที่สดและใหม่เข้า

which was something that I learned

ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมได้เรียนรู้

when I was working with the late,

ในขณะที่ผมร่วมงานกับศิลปินผู้ล่วงลับ

amazing Amy Winehouse

เอมี่ ไวน์เฮาส์ (Amy Winehouse) ผู้มากความสามารถ

on her album "Back to Black."

ในอัลบั้ม "Back to Black" ของเธอ

A lot of fuss was made about the sonic of the album

มีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ มากมายเกี่ยวกับเสียงในอัลบั้มนี้

that myself and Salaam Remi, the other producer,

ที่ผมกับซาลาม เรมี่ โปรดิวเซอร์อีกท่าน

achieved, how we captured this long-lost sound,

ได้ทำออกมาจนสำเร็จ อย่างการที่พวกเราอัดเสียง

but without the very, very 21st-century personality

แต่ไม่ให้เหลือกลิ่นอายของความเป็น ศตวรรษที่ 21หลงเหลืออยู่เลย

and firebrand that was Amy Winehouse

และผู้จุดประกายคือ เอมี่ ไวน์เฮาส์ นั่นเอง

and her lyrics about rehab and Roger Moore

และเนื้อเพลงของเธอที่เกี่ยวกับการบำบัด และโรเจอร์ มัวร์

and even a mention of Slick Rick,

รวมทั้งการพูดถึงซลิค ริค

the whole thing would have run the risk

ทั้งหมดนั้นเป็นอะไรที่สุ่มเสี่ยง

of being very pastiche, to be honest.

กับการถูกกล่าวหาว่าลอกเลียนแบบ พูดกันตรงๆ เลยครับ

Imagine any other singer from that era over it

ลองจินตนาการว่าถ้านักร้องคนอื่นจากยุคอื่น

singing the same old lyrics.

เอาเนื้อเพลงเดิมๆมาร้อง

It runs a risk of being completely bland.

ก็เสี่ยงที่จะถูกหาว่าจำเจไม่น่าสนใจ

I mean, there was no doubt that Amy

ผมหมายถึงว่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเอมี่

and I and Salaam all had this love

ผม และซาลามต่างก็มีใจรัก

for this gospel, soul and blues and jazz

ต่อเพลงกอสเปล โซล บลู และแจ๊ซ

that was evident listening to the musical arrangements.

ซึ่งเห็นได้จากการปรับแต่งบทเพลงใหม่

She brought the ingredients that made it urgent

เธอได้นำส่วนผสมของมันมาทำให้สนุก

and of the time.

และเข้ากับสมัยนิยม

So if we come all the way up to the present day now,

ดังนั้นถ้าเราข้ามกลับมาในยุคปัจจุบัน

the cultural tour de force that is Miley Cyrus,

ผู้นำกระแสนี้กลับมาก็คือ ไมลี่ ไซรัสครับ

she reinterprets "La Di Da Di"

เธอนำ "La Di Da Di" มาตีความใหม่

completely for her generation,

ให้เข้ากับคนในรุ่นเดียวกับเธอ

and we'll take a listen to the Slick Rick part

และพวกเราก็จะลองมาฟัง ท่อนของซลิค ริค กันดูนะครับ

and then see how she sort of flipped it.

และมาดูกันด้วยว่าเธอจะพลิกแพลงมันยังไง

(Music: "La Di Da Di" by Slick Rick & Doug E. Fresh)

(เพลง: "La Di Da Di" โดย Slick Rick & Doug E. Fresh)

(Music: "We Can't Stop" by Miley Cyrus)

(เพลง: "We Can't Stop" โดย Miley Cyrus)

So Miley Cyrus,

คือว่า ไมลี่ ไซรัส

who wasn't even born yet when "La Di Da Di" was made,

ยังไม่เกิดด้วยซำ้ครับตอนที่ เพลง "La Di Da Di"ออกมา

and neither were any of the co-writers on the song,

รวมไปถึงนักเขียนเพลงคนอื่นๆ ที่ร่วมเขียนเพลงนี้กับเธอ

has found this song that somehow

เธอพบว่าเพลงนี้

etched its way into the collective consciousness of pop music,

ค่อยๆ แฝงตัวเองเข้าไปอยู่ ในกระแสวงการเพลงป็อป

and now, with its timeless playfulness of the original,

และตอนนี้ ด้วยความสนุก ของต้นฉบับที่ไม่มีวันตกยุค

has kind of translated to a whole new generation

ก็ถ่ายทอดออกมาให้ผู้ฟังรุ่นใหม่

who will probably co-opt it as their own.

ซึ่งพวกเขาก็คงจะเลือกใช้มันในแบบของเขา

Since the dawn of the sampling era,

ตั้งแต่ยุคแรกเริ่มของการแซมพลิ้ง

there's been endless debate

ได้เป็นประเด็นถกเถียงกันมายาวนาน

about the validity of music that contains samples.

เกี่ยวกับความถูกกฎหมายของ เพลงที่ใช้แซมพลิ้งเป็นส่วนประกอบ

You know, the Grammy committee says that

อย่างที่ทราบกันว่า คณะกรรมการ ของแกรมมี่ (Grammy) กล่าวไว้ว่า

if your song contains some kind of pre-written

ถ้าเพลงของคุณมีส่วนหนึ่ง ที่เคยมีคนเขียนมาแล้ว

or pre-existing music,

หรือเป็นเพลงที่มีอยู่แล้ว

you're ineligible for song of the year.

คุณก็หมดสิทธิ์เข้าชิงเพลงแห่งปี

Rockists, who are racist

นักดนตรีร็อค ที่เป็นพวกชอบแบ่งแยกชนชั้น

but only about rock music,

ที่ไม่สนใจอะไรนอกจากเพลงร็อค

constantly use the argument to —

มักจะนำข้อถกเถียงนี้มา...

That's a real word. That is a real word.

มันคือคำที่พูดออกมาจริงๆ

They constantly use the argument to devalue rap

พวกเขามักใช้ข้อถกเถียงนี้มาดูถูกเพลงแร็พ

and modern pop,

และเพลงป็อปสมัยใหม่

and these arguments completely miss the point,

และข้อถกเถียงเหล่านี้บางครั้งก็หลุดประเด็น

because the dam has burst.

เพราะว่ามันยากที่จะควบคุม เหมือนเขื่อนที่แตก

We live in the post-sampling era.

พวกเราอาศัยอยู่ในยุคหลังการแซมพลิ้ง

We take the things that we love

เราจึงเอาสิ่งที่เรารัก

and we build on them.

มาต่อยอด

That's just how it goes.

นั่นคือวิถีของมัน

And when we really add something significant and original

และเวลาที่เราเติมสิ่งที่สำคัญและไม่ซ้ำใคร

and we merge our musical journey with this,

และพวกเราก็ก้าวเข้าสู่เส้นทางสายการดนตรี

then we have a chance to be

จากนั้นพวกเราก็มีโอกาส

a part of the evolution of that music that we love

เป็นส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการ ของเพลงที่เรารัก

and be linked with it once it becomes something new again.

และรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของมัน เมื่อกลายเป็นสิ่งใหม่อีกครั้ง

So I would like to do one more piece

ดังนั้น ผมก็อยากจะสร้างผลงานอีกสักชิ้น

that I put together for you tonight,

ซึ่งผมได้เตรียมไว้ให้ทุกท่านในค่ำคืนนี้

and it takes place with two

และมันเป็นสองชุด

pretty inspiring TED performances that I've seen.

การแสดงของTED ที่ค่อนข้างน่าประทับใจ

One of them is the piano player Derek Paravicini,

ชุดแรกคือการแสดง ของนักเปียโน เดเร็ค พาราวิชินี่

who happens to be a blind,

ผู้ซึ่งตาบอด

autistic genius at the piano,

และมีอาการออทิสติก ทั้งยังเป็นอัจฉริยะด้านเปียโน

and Emmanuel Jal, who is an ex-child soldier

กับเอ็มมานูเอล แจล อดีตทหารเด็ก

from the South Sudan,

จากประเทศซูดานใต้

who is a spoken word poet and rapper.

ผู้ซึ่งเป็นทั้งกวีและนักร้องเพลงแร็พครับ

And once again I found a way to annoyingly

แล้วนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ผมหาทางที่จะ

me-me-me myself into the musical history

ทำอะไรในแบบของผม เพื่อสร้างประวัติศาสตร์ให้กับวงการดนตรี

of these songs,

ไปพร้อมกับเพลงเหล่านี้

but I can't help it,

ผมอดไม่ได้จริงๆครับ

because they're these things that I love,

เพราะนี่คือสิ่งที่ผมรัก

and I want to mess around with them.

และผมก็ชอบทดลองอะไรใหม่ๆกับมันไปเรื่อย

So I hope you enjoy this. Here we go.

สุดท้ายนี้ ผมก็หวังว่า ทุกท่านคงจะชอบนะครับ เอาล่ะ

Let's hear that TED sound again, right?

งั้นเรามาฟังทำนองเพลง TED กันอีกรอบกันดีกว่า

(Music)

(เพลง)

Thank you very much. Thank you.

ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)