The tiny creature that secretly powers the planet | Penny Chisholm

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Axel Saffran

I'd like to introduce you to a tiny microorganism

Ik wil jullie laten kennismaken met een klein micro-organisme

waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebt:

that you've probably never heard of:

its name is Prochlorococcus,

Prochlorococcus.

and it's really an amazing little being.

Het is echt een geweldig klein ding.

For one thing, its ancestors

Zijn voorouders veranderden de aarde

changed the earth in ways that made it possible for us to evolve,

op een manier die het voor ons mogelijk maakte om te evolueren

and hidden in its genetic code

en verborgen in zijn genetische code

is a blueprint

is een blauwdruk

that may inspire ways to reduce our dependency on fossil fuel.

die ons van onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen zou kunnen afhelpen.

But the most amazing thing

Maar het meest verbazingwekkende

is that there are three billion billion billion

is dat er drie miljard miljard miljard

van deze kleine cellen zijn op de planeet,

of these tiny cells on the planet,

and we didn't know they existed until 35 years ago.

en tot 35 jaar geleden wisten we niet dat ze bestonden.

So to tell you their story,

Om jullie hun verhaal te vertellen,

I need to first take you way back,

moeten we eerst een heel eind terug.

four billion years ago, when the earth might have looked something like this.

4 miljard jaar geleden had de aarde er zo kunnen uitzien.

There was no life on the planet,

Er was geen leven op de planeet

there was no oxygen in the atmosphere.

en geen zuurstof in de atmosfeer.

So what happened to change that planet into the one we enjoy today,

Wat gebeurde er met die planeet

om hem te veranderen in hoe hij er vandaag uitziet,

teeming with life,

vol met leven,

teeming with plants and animals?

vol met planten en dieren?

Well, in a word, photosynthesis.

In één woord: fotosynthese.

About two and a half billion years ago,

Ongeveer twee en een half miljard jaar geleden

some of these ancient ancestors of Prochlorococcus evolved

evolueerden sommige van deze vroege voorouders van Prochlorococcus

so that they could use solar energy

zodat ze zonne-energie konden gebruiken.

and absorb it

Ze absorbeerden het

and split water into its component parts of oxygen and hydrogen.

om water te ontbinden in zijn bestanddelen, zuurstof en waterstof.

And they used the chemical energy produced

Ze gebruikten de geproduceerde chemische energie

to draw CO2, carbon dioxide, out of the atmosphere

om CO2, kooldioxide, aan de atmosfeer te onttrekken

and use it to build sugars and proteins and amino acids,

en het te gebruiken om suikers, eiwitten en aminozuren te bouwen;

all the things that life is made of.

alle dingen waarvan het leven gemaakt is.

And as they evolved and grew more and more

Terwijl ze evolueerden en in aantal toenamen

over millions and millions of years,

gedurende vele miljoenen jaren,

that oxygen accumulated in the atmosphere.

hoopte die zuurstof zich op in de atmosfeer.

Until about 500 million years ago,

Tot ongeveer 500 miljoen jaar geleden

there was enough in the atmosphere that larger organisms could evolve.

er genoeg in de atmosfeer was om grotere organismen te kunnen laten evolueren.

There was an explosion of life-forms,

Er kwam een explosie van levensvormen

and, ultimately, we appeared on the scene.

en uiteindelijk verschenen wij op het toneel.

While that was going on,

Terwijl dat gaande was,

some of those ancient photosynthesizers died

gingen vele van die oude fotosynthetiserende organismen dood,

and were compressed and buried,

werden samengeperst en begraven,

and became fossil fuel

en werden fossiele brandstoffen

with sunlight buried in their carbon bonds.

met zonlicht vastgelegd in hun koolstofbindingen.

They're basically buried sunlight in the form of coal and oil.

In feite is het begraven zonlicht in de vorm van kolen en olie.

Today's photosynthesizers,

De machinerie van de hedendaagse fotosynthetiseerders

their engines are descended from those ancient microbes,

ontstond uit die oude microben

and they feed basically all of life on earth.

en ze voedt in principe al het leven op aarde.

Your heart is beating using the solar energy

Je hart klopt dankzij de zonne-energie

that some plant processed for you,

die een plant voor jou opsloeg,

and the stuff your body is made out of

en in feite is je lichaam gemaakt

is made out of CO2

van het CO2

that some plant processed for you.

dat een plant voor jou verwerkte.

Basically, we're all made out of sunlight and carbon dioxide.

In principe zijn we allemaal gemaakt van zonlicht en kooldioxide.

Fundamentally, we're just hot air.

In principe zijn we gewoon gebakken lucht.

(Laughter)

(Gelach)

So as terrestrial beings,

Als bewoners van het vasteland

we're very familiar with the plants on land:

kennen we de landplanten zeer goed:

the trees, the grasses, the pastures, the crops.

de bomen, de grassen, de weilanden, de gewassen.

But the oceans are filled with billions of tons of animals.

Maar de oceanen bevatten miljarden tonnen dieren.

Do you ever wonder what's feeding them?

Heb je je wel eens afgevraagd wat ze eten?

Well there's an invisible pasture

Er is een onzichtbaar weiland

of microscopic photosynthesizers called phytoplankton

van microscopisch fotosynthetiserend fytoplankton

that fill the upper 200 meters of the ocean,

in de bovenste 200 meter van de oceaan.

and they feed the entire open ocean ecosystem.

Ze voeden het gehele ecosysteem van de open oceaan.

Some of the animals live among them and eat them,

Sommige dieren leven tussen hen en eten ze

and others swim up to feed on them at night,

en anderen komen ’s nachts omhoog om ervan te eten,

while others sit in the deep and wait for them to die and settle down

terwijl anderen in de diepte zitten afwachten tot ze sterven en neerzinken

and then they chow down on them.

om ze dan op te eten.

So these tiny phytoplankton,

Dit kleine fytoplankton

collectively, weigh less than one percent of all the plants on land,

weegt samen minder dan 1% van alle landplanten,

but annually they photosynthesize as much as all of the plants on land,

maar fotosynthetiseert jaarlijks zo veel als alle planten op het land,

including the Amazon rainforest

met inbegrip van het Amazonewoud

that we consider the lungs of the planet.

dat we beschouwen als de longen van de planeet.

Every year, they fix 50 billion tons of carbon

Elk jaar nemen ze 50 miljard ton koolstof

in the form of carbon dioxide into their bodies

in de vorm van kooldioxide op in hun lichaam.

that feeds the ocean ecosystem.

Dat voedt het ecosysteem van de oceaan.

How does this tiny amount of biomass

Hoe komt het dat deze kleine hoeveelheid biomassa

produce as much as all the plants on land?

net zo veel produceert als alle planten op het land?

Well, they don't have trunks and stems

Wel, ze hoeven geen stammen, stengels,

and flowers and fruits and all that to maintain.

bloemen, vruchten enzovoort te onderhouden.

All they have to do is grow and divide and grow and divide.

Het enige wat ze moeten doen is groeien en delen en groeien en delen.

They're really lean little photosynthesis machines.

Het zijn kleine fotosynthesemachines zonder toeters of bellen.

They really crank.

Ze gaan er vol voor.

So there are thousands of different species of phytoplankton,

Er zijn duizenden verschillende soorten fytoplankton

come in all different shapes and sizes,

in allemaal verschillende vormen en maten,

all roughly less than the width of a human hair.

de meeste minder dan de dikte van een mensenhaar.

Here, I'm showing you some of the more beautiful ones,

Hier toon ik jullie enkele van de mooiere exemplaren,

the textbook versions.

de leerboekversies.

I call them the charismatic species of phytoplankton.

Ik noem ze de charismatische fytoplanktonsoorten.

And here is Prochlorococcus.

Hier is Prochlorococcus.

I know,

Ik weet het,

it just looks like a bunch of schmutz on a microscope slide.

het ziet er uit als een vuil microscoopglaasje.

(Laughter)

(Gelach)

But they're in there,

Maar ze zijn er wel.

and I'm going to reveal them to you in a minute.

Ik ga ze jullie gelijk laten zien.

But first I want to tell you how they were discovered.

Maar eerst wil ik vertellen hoe ze werden ontdekt.

About 38 years ago,

Ongeveer 38 jaar geleden

we were playing around with a technology in my lab called flow cytometry

experimenteerden we in mijn lab

met een technologie, flowcytometrie geheten.

that was developed for biomedical research for studying cells like cancer cells,

Ze werd ontwikkeld voor biomedisch onderzoek

voor het bestuderen van cellen zoals kankercellen,

maar wij gebruikten ze voor iets anders dan bedoeld

but it turns out we were using it for this off-label purpose

which was to study phytoplankton, and it was beautifully suited to do that.

namelijk om fytoplankton te bestuderen.

En daar was het erg geschikt voor.

And here's how it works:

Zo werkt het:

so you inject a sample in this tiny little capillary tube,

je injecteert een monster in een piepkleine capillaire buis,

and the cells go single file by a laser,

en de cellen gaan één voor één langs een laser,

and as they do, they scatter light according to their size

waarbij ze volgens grootte licht verstrooien

and they emit light according to whatever pigments they might have,

en licht uitzenden volgens de pigmenten die erin zitten,

whether they're natural or whether you stain them.

hetzij natuurlijke, hetzij kunstmatige.

And the chlorophyl of phytoplankton,

Het chlorofyl van fytoplankton

which is green,

dat groen is,

emits red light when you shine blue light on it.

zendt rood licht uit als je er blauw licht op laat schijnen.

And so we used this instrument for several years

We gebruikten dit instrument voor meerdere jaren

to study our phytoplankton cultures,

om onze fytoplanktonculturen te bestuderen,

species like those charismatic ones that I showed you,

soorten zoals de charismatische die heb ik laten zien,

just studying their basic cell biology.

om hun fundamentele celbiologie te bestuderen.

But all that time, we thought, well wouldn't it be really cool

Maar al die tijd dachten we dat het leuk kon zijn

if we could take an instrument like this out on a ship

als we een instrument als dit konden meenemen op een schip,

and just squirt seawater through it

er zeewater doorheen spuiten

and see what all those diversity of phytoplankton would look like.

en zien hoe al die diversiteit van fytoplankton eruit zou zien.

So I managed to get my hands

Ik kon de hand leggen

on what we call a big rig in flow cytometry,

op wat we in de flowcytometrie een 'kolos' noemen,

a large, powerful laser

een grote, krachtige laser

with a money-back guarantee from the company

met geld-terug-garantie van de firma

dat als het op een schip niet zou werken, ze het zouden terugnemen.

that if it didn't work on a ship, they would take it back.

And so a young scientist that I was working with at the time,

Een jonge wetenschapper met wie ik toen werkte,

Rob Olson, was able to take this thing apart,

Rob Olson, kon het ding uit elkaar halen,

put it on a ship, put it back together and take it off to sea.

het op een schip zetten, het weer in elkaar zetten en het meenemen naar zee.

And it worked like a charm.

Het werkte als een fluitje.

We didn't think it would, because we thought the ship's vibrations

We dachten dat het niet zou gaan, omdat de trillingen van het schip

would get in the way of the focusing of the laser,

de laser zou beletten te focusseren,

but it really worked like a charm.

maar het werkte echt als een fluitje.

And so we mapped the phytoplankton distributions across the ocean.

Zo brachten we de fytoplanktondistributie in de oceaan in kaart.

For the first time, you could look at them one cell at a time in real time

Voor het eerst kon je het cel per cel in real time bekijken

and see what was going on -- that was very exciting.

en zien wat er gaande was -- dat was erg spannend.

But one day, Rob noticed some faint signals

Maar op een dag bemerkte Rob wat zwakke signalen uit het instrument

coming out of the instrument

that we dismissed as electronic noise

die we hadden afgedaan als elektronische ruis.

for probably a year

Het duurde waarschijnlijk een jaar

before we realized that it wasn't really behaving like noise.

voordat we ons realiseerden dat ze zich niet echt gedroegen als ruis.

It had some regular patterns to it.

Ze vertoonden regelmatige patronen.

To make a long story short,

Om een ​​lang verhaal kort te maken,

it was tiny, tiny little cells,

het waren piepkleine cellen

less than one-one hundredth the width of a human hair

-- minder dan een honderdste van de breedte van een mensenhaar --

that contain chlorophyl.

met chlorofyl.

That was Prochlorococcus.

Dat was Prochlorococcus.

So remember this slide that I showed you?

Herinner je je die dia nog?

If you shine blue light on that same sample,

Als je blauw licht laat schijnen op datzelfde monster,

this is what you see:

zie je dit:

two tiny little red light-emitting cells.

twee piepkleine, rood oplichtende cellen.

Those are Prochlorococcus.

Dat zijn Prochlorococcuscellen.

They are the smallest and most abundant photosynthetic cell on the planet.

Ze zijn de kleinste en meest voorkomende fotosynthetische cel op de planeet.

At first, we didn't know what they were,

In het begin wisten we niet wat ze waren,

so we called the "little greens."

dus noemden we ze ‘groentjes’.

It was a very affectionate name for them.

Een koosnaampje.

Ultimately, we knew enough about them to give them the name Prochlorococcus,

Uiteindelijk wisten we er genoeg over om ze de naam Prochlorococcus geven,

which means "primitive green berry."

wat ‘primitieve groene bes’ betekent.

And it was about that time

Het was tegen die tijd

that I became so smitten by these little cells

dat ik zo gesteld raakte op deze kleine cellen

that I redirected my entire lab to study them and nothing else,

dat ik mijn hele lab aan hen en niets anders wijdde.

and my loyalty to them has really paid off.

En mijn toewijding aan ze heeft zijn vruchten afgeworpen.

They've given me a tremendous amount, including bringing me here.

Ze hebben mij heel wat gegeven, met inbegrip van mij naar hier te brengen.

(Applause)

(Applaus)

So over the years, we and others, many others,

Door de jaren heen hebben wij en anderen, vele anderen,

have studied Prochlorococcus across the oceans

Prochlorococcus bestudeerd in alle oceanen

and found that they're very abundant over wide, wide ranges

en gevonden dat ze wijd verspreid overvloedig voorkomen

in the open ocean ecosystem.

in het ecosysteem van de open oceaan.

They're particularly abundant in what are called the open ocean gyres.

Ze zijn bijzonder overvloedig in wat de ‘open oceaangyren’ worden genoemd.

These are sometimes referred to as the deserts of the oceans,

Ze worden soms aangeduid als de woestijnen van de oceanen,

but they're not deserts at all.

maar het zijn helemaal geen woestijnen.

Their deep blue water is teeming

Hun diepblauwe water wemelt

with a hundred million Prochlorococcus cells per liter.

van honderd miljoen Prochlorococcus-cellen per liter.

If you crowd them together like we do in our cultures,

Als je ze samenbrengt zoals in onze culturen

you can see their beautiful green chlorophyl.

kan je hun mooie groene chlorofyl bewonderen.

One of those test tubes has a billion Prochlorococcus in it,

Elk van die reageerbuizen bevat een miljard Prochlorococcussen

and as I told you earlier,

en, zoals ik jullie eerder vertelde,

there are three billion billion billion of them on the planet.

zijn er drie miljard miljard miljard van hen op de planeet.

That's three octillion,

Dat is drie octiljoen (10^48)

if you care to convert.

als je het echt wil weten.

(Laughter)

(Gelach)

And collectively, they weigh more than the human population

Gezamenlijk wegen ze meer dan de menselijke bevolking

and they photosynthesize as much as all of the crops on land.

en ze fotosynthetiseren zo veel als alle gewassen op het land.

They're incredibly important in the global ocean.

Ze zijn ongelooflijk belangrijk in de wereldwijde oceaan.

So over the years, as we were studying them

Door de jaren dat we ze bestudeerden

and found how abundant they were,

en ontdekten hoe overvloedig ze voorkwamen,

we thought, hmm, this is really strange.

dachten we: "Hm, eigenaardig.

How can a single species be so abundant across so many different habitats?

Hoe kan een enkele soort zo overvloedig

in zo veel verschillende habitats voorkomen?"

And as we isolated more into culture,

Door er meer in cultuur te isoleren,

we learned that they are different ecotypes.

leerden we dat er verschillende ecotypen zijn.

There are some that are adapted to the high-light intensities

Er zijn er die zijn aangepast aan hoge lichtintensiteiten

in the surface water,

in het oppervlaktewater.

and there are some that are adapted to the low light in the deep ocean.

Andere zijn aangepast aan weinig licht in de diepe oceaan.

In fact, those cells that live in the bottom of the sunlit zone

In feite zijn de cellen die onderaan de zonovergoten zone leven

are the most efficient photosynthesizers of any known cell.

de meest efficiënte fotosynthetiserende van alle bekende cellen.

And then we learned that there are some strains

Ook leerden we dat een aantal stammen

that grow optimally along the equator,

optimaal groeien langs de evenaar

where there are higher temperatures,

waar er hogere temperaturen zijn,

and some that do better at the cooler temperatures

en andere die het beter doen bij lagere temperaturen

as you go north and south.

noordwaarts of zuidwaarts.

So as we studied these more and more and kept finding more and more diversity,

Terwijl we ze bestudeerden en meer en meer diversiteit vonden,

we thought, oh my God, how diverse are these things?

dachten we: "Oh mijn God, hoe divers zijn deze dingen?"

And about that time, it became possible to sequence their genomes

Rond die tijd werd het mogelijk om hun genoomsequentie te bepalen

and really look under the hood and look at their genetic makeup.

en echt onder de motorkap te kijken naar hun genetische samenstelling.

And we've been able to sequence the genomes of cultures that we have,

We konden de genomen van onze culturen bepalen,

but also recently, using flow cytometry,

maar met behulp van flowcytometrie

we can isolate individual cells from the wild

kunnen we nu ook individuele cellen uit de natuur isoleren

and sequence their individual genomes,

en hun individuele genoomsequentie bepalen.

and now we've sequenced hundreds of Prochlorococcus.

We hebben het genoom van honderden Prochlorococcussen bepaald.

And although each cell has roughly 2,000 genes --

Hoewel elke cel ongeveer 2.000 genen telt --

that's one tenth the size of the human genome --

dat is een tiende van de grootte van het menselijk genoom --

as you sequence more and more,

zie je, als je er meer en meer bepaalt,

you find that they only have a thousand of those in common

dat ze er slechts een duizendtal met elkaar gemeen hebben

and the other thousand for each individual strain

en de andere duizend voor elke afzonderlijke stam

is drawn from an enormous gene pool,

van een enorme genenbank komt,

and it reflects the particular environment that the cell might have thrived in,

die de bijzondere omgeving weerspiegelt waarin die cel tot ontwikkeling kwam,

not just high or low light or high or low temperature,

niet alleen hoge of lage lichtsterkte of hoge of lage temperatuur,

but whether there are nutrients that limit them

maar ook bepalende voedingsstoffen

like nitrogen, phosphorus or iron.

zoals stikstof, fosfor of ijzer.

It reflects the habitat that they come from.

Het weerspiegelt het leefgebied waar ze vandaan komen.

Think of it this way.

Je kan het als volgt zien.

If each cell is a smartphone

Zie elke cel als een smartphone

and the apps are the genes,

en de genen als apps.

when you get your smartphone, it comes with these built-in apps.

Wanneer je je smartphone krijgt, heeft hij ingebouwde apps.

Those are the ones that you can't delete if you're an iPhone person.

Die kun je niet verwijderen van een iPhone.

Aangeklikt waggelen ze niet en ze hebben geen x-en.

You press on them and they don't jiggle and they don't have x's.

Zelfs als je ze niet wilt, kun je je er niet ontdoen.

Even if you don't want them, you can't get rid of them.

(Gelach)

(Laughter)

Die zijn net als de kerngenen van Prochlorococcus.

Those are like the core genes of Prochlorococcus.

They're the essence of the phone.

Ze zijn de essentie van de telefoon.

But you have a huge pool of apps to draw upon

Maar je hebt een enorme hoop apps om uit te putten

to make your phone custom-designed for your particular lifestyle and habitat.

om je telefoon aan te passen aan je specifieke levensstijl en habitat.

If you travel a lot, you'll have a lot of travel apps,

Als je veel reist, heb je veel reis-apps,

if you're into financial things, you might have a lot of financial apps,

is financiën je ding, dan heb je veel financiële apps.

or if you're like me,

Ben je net als ik,

you probably have a lot of weather apps,

heb je waarschijnlijk veel weer-apps,

hoping one of them will tell you what you want to hear.

in de hoop dat een ervan je zal vertellen wat je wil horen.

(Laughter)

(Gelach)

And I've learned the last couple days in Vancouver

Ik heb de laatste paar dagen in Vancouver geleerd

that you don't need a weather app -- you just need an umbrella.

dat je geen weer-app nodig hebt -- je hebt gewoon een paraplu nodig.

So --

Dus --

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

So just as your smartphone tells us something about how you live your life,

Dus net zoals je smartphone iets zegt over hoe je je leven leeft,

your lifestyle,

over jouw levensstijl,

reading the genome of a Prochlorococcus cell

vertelt het uitlezen van het genoom van een Prochlorococcuscel

tells us what the pressures are in its environment.

ons iets over zijn omgeving.

It's like reading its diary,

Het is als het lezen van haar dagboek,

not only telling us how it got through its day or its week,

het vertelt ons niet alleen hoe haar dag of week was,

but even its evolutionary history.

maar ook haar evolutionaire geschiedenis.

As we studied -- I said we've sequenced hundreds of these cells,

Door ons onderzoek -- ik zei dat we

honderden van deze cellen hebben gesequenced,

and we can now project

en we hebben nu een idee

what is the total genetic size --

van de totale genetische omvang --

gene pool --

de genenpoel --

of the Prochlorococcus federation, as we call it.

van de Prochlorococcus federatie, zoals wij dat noemen.

It's like a superorganism.

Het is als een superorganisme.

And it turns out that projections are

Het blijkt dat we kunnen veronderstellen

that the collective has 80,000 genes.

dat het collectief 80.000 genen heeft.

That's four times the size of the human genome.

Dat is vier keer de grootte van het menselijk genoom.

And it's that diversity of gene pools

Het is die diversiteit van genenpoelen

that makes it possible for them

die het hen mogelijk maakt

to dominate these large regions of the oceans

grote gebieden van de oceanen te domineren

and maintain their stability

en hun stabiliteit

year in and year out.

jaar in jaar uit te behouden.

So when I daydream about Prochlorococcus,

Als ik dus dagdroom over Prochlorococcus,

which I probably do more than is healthy --

wat ik waarschijnlijk meer doe dan gezond is --

(Laughter)

(Gelach)

I imagine them floating out there,

dan zie ik ze daar ronddrijven,

doing their job,

hun werk doen,

maintaining the planet,

de planeet onderhouden,

feeding the animals.

als voedsel dienen voor de dieren.

But also I inevitably end up

Maar onvermijdelijk ga ik ook

thinking about what a masterpiece they are,

nadenken over wat een meesterwerk ze zijn,

finely tuned by millions of years of evolution.

fijn afgesteld door miljoenen jaren van evolutie.

With 2,000 genes,

Met 2.000 genen

they can do what all of our human ingenuity

kunnen ze doen wat wij allemaal met al onze menselijke vindingrijkheid

has not figured out how to do yet.

nog niet hebben uitgeknobbeld.

They can take solar energy, CO2

Ze kunnen zonne-energie en CO2 opnemen

and turn it into chemical energy in the form of organic carbon,

en het omzetten in chemische energie in de vorm van organische koolstof,

locking that sunlight in those carbon bonds.

en dat zonlicht opsluiten in deze koolstofbindingen.

If we could figure out exactly how they do this,

Als we kunnen achterhalen hoe ze dit doen,

it could inspire designs

zou het ontwerpen kunnen inspireren

die onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen kunnen verminderen.

that could reduce our dependency on fossil fuels,

which brings my story full circle.

Dat brengt me terug bij mijn uitgangspunt.

The fossil fuels that are buried that we're burning

De fossiele brandstoffen die we verbranden

took millions of years for the earth to bury those,

werden in de loop van miljoenen jaren in de aarde opgeslagen,

including those ancestors of Prochlorococcus,

met inbegrip van die voorouders van Prochlorococcus.

and we're burning that now in the blink of an eye

En wij verbranden die nu

in een oogwenk op geologische tijdschaal.

on geological timescales.

Carbon dioxide is increasing in the atmosphere.

Kooldioxide neemt toe in de atmosfeer.

It's a greenhouse gas.

Het is een broeikasgas.

The oceans are starting to warm.

De oceanen beginnen op te warmen.

So the question is, what is that going to do

De vraag is wat is dat gaat doen met mijn Prochlorococcus?

for my Prochlorococcus?

And I'm sure you're expecting me to say that my beloved microbes are doomed,

Ik ben er zeker van dat je verwacht dat ik zou zeggen

dat mijn geliefde microben gedoemd zijn,

but in fact they're not.

maar in feite zijn ze dat niet.

Projections are that their populations will expand as the ocean warms

Prognoses zijn dat hun populatie zal toenemen als de oceaan opwarmt

to 30 percent larger by the year 2100.

tot zelfs 30% groter in het jaar 2100.

Does that make me happy?

Maakt me dat gelukkig?

Well, it makes me happy for Prochlorococcus of course --

Nou, het maakt me natuurlijk blij voor Prochlorococcus --

(Laughter)

(Gelach)

but not for the planet.

maar niet voor de planeet.

There are winners and losers

Er zijn winnaars en verliezers

in this global experiment that we've undertaken,

in dit wereldwijde experiment dat we hebben opgezet.

and it's projected that among the losers

We verwachten dat er onder de verliezers

een aantal van dat grotere fytoplankton zullen zijn,

will be some of those larger phytoplankton,

those charismatic ones

dat charismatische.

which are expected to be reduced in numbers,

Die zullen naar verwachting gaan afnemen

and they're the ones that feed the zooplankton that feed the fish

en het zijn zij die het zoöplankton voeden

dat tot voedsel dient van de vissen die we willen vangen.

that we like to harvest.

So Prochlorococcus has been my muse for the past 35 years,

Prochlorococcus was in de laatste 35 jaar mijn muze,

but there are legions of other microbes out there

maar er zijn hopen andere microben

maintaining our planet for us.

die onze planeet voor ons onderhouden.

They're out there

Ze zijn daar

ready and waiting for us to find them so they can tell their stories, too.

klaar voor ons om ze te vinden, zodat ze ook hun verhaal kunnen vertellen.

Thank you.

Dank je.

(Applause)

(Applaus)