Ingrid Betancourt: What six years in captivity taught me about fear and faith (w/ subtitles) | TED

Translator: Camille Martínez

Vertaald door: helena boudens Nagekeken door: Peter van de Ven

The first time

De eerste keer

I felt fear

dat ik bang was,

I was 41 years old.

was ik 41 jaar.

People have always said I was brave.

Ze hebben me altijd gezegd dat ik moedig was.

When I was little, I'd climb the highest tree,

Van jongs af aan klom ik in de hoogste boom

and I'd approach any animal fearlessly.

en liep ik zonder vrees naar elk dier toe.

I liked challenges.

Ik hield van uitdagingen.

My father used to say,

Mijn vader zei altijd:

"Good steel can withstand any temperature."

"Sterk staal verdraagt alle temperaturen."

And when I entered into Colombian politics,

En toen ik in de politiek ging in Colombia

I thought I'd be able to withstand any temperature.

dacht ik dat ik alle temperaturen kon verdragen.

I wanted to end corruption;

Ik wilde de corruptie in het land beëindigen.

I wanted to cut ties between politicians and drug traffickers.

Ik wilde de banden doorsnijden

tussen politici en de drugshandel.

The first time I was elected,

En de eerste keer dat ik gekozen werd,

it was because I called out, by name,

gebeurde dat omdat ik corrupte, onaantastbare politici

corrupt and untouchable politicians.

met naam en toenaam aanklaagde.

I also called out the president

Ook klaagde ik de president van de republiek aan,

for his ties to the cartels.

vanwege zijn banden met de drugskartels.

That's when the threats started.

Toen begonnen de bedreigingen.

I had to send my very young children out of the country one morning,

Ik moest mijn heel jonge kinderen

op een ochtend uit het land weghalen.

hidden, all the way to the airport, in the French ambassador's armored car.

Verstopt in de geblindeerde auto van de Franse ambassadeur

reden ze naar het vliegtuig.

Days later,

En enkele dagen later

I was the victim of an attack, but emerged unharmed.

werd ik het slachtoffer van een aanslag maar bleef ongedeerd.

The following year,

Het jaar daarop

the Colombian people elected me with the highest number of votes.

kozen de Colombianen me met meerderheid van stemmen.

I thought people applauded me because I was brave.

Ik voelde dat mijn strijdlust de mensen blij maakte.

I, too, thought I was brave.

Ik dacht ook dat ik moedig was.

But I wasn't.

Maar dat was niet zo.

I had simply never before experienced

Ik had eenvoudigweg nooit ervaren

true fear.

wat echte angst was.

That changed

Dat veranderde

on February 23, 2002.

op 23 februari 2002.

At the time, I was a presidential candidate in Colombia

Ik was toen in Colombia presidentskandidaat

promoting my campaign agenda,

en ik was mijn campagneagenda aan het bijstellen

when I was detained by a group of armed men.

toen ik werd aangehouden door een groep gewapende mannen

They were wearing uniforms with military garments.

in uniform,

in militaire kledij.

I looked at their boots; they were rubber.

Toen keek ik naar hun laarzen: ze waren van rubber.

And I knew

En ik wist

that the Colombian army wore leather boots.

dat het Colombiaanse leger leren laarzen droeg.

I knew that these were FARC guerrillas.

Dus wist ik dat zij guerrillas waren

van de FARC.

From that point on, everything happened very quickly.

Vanaf toen verliep alles heel snel.

The commando leader ordered us to stop the vehicle.

De commandant gaf ons het bevel de motor uit te zetten,

Meanwhile, one of his men stepped on an antipersonnel mine

maar op dat moment trapte een van zijn mannen op een landmijn

and flew through the air.

en vloog de lucht in.

He landed, sitting upright,

En hij kwam zittend terug op de grond,

right in front of me.

recht tegenover mij.

We made eye contact

Onze blikken kruisten elkaar

and it was then that the young man understood:

en toen besefte de jongen het:

his rubber boot with his leg still in it

zijn rubberen laars met zijn been erin

had landed far away.

was verderop neergekomen.

(Sighs)

(Zucht)

He started

Hij begon

screaming like crazy.

als een gek te schreeuwen.

And the truth is,

Ik moet je zeggen,

I felt -- as I feel right now, because I'm reliving these emotions --

ik voelde -

en voel het nu weer, ik beleef de emoties opnieuw -

I felt at that moment that something inside of me was breaking

ik voelde op dat ogenblik iets in me breken

and that I was being infected with his fear.

en ik voelde dat ik zijn angst overnam.

My mind went blank and couldn't think;

Mijn geest werd leeg en ik kon niet denken,

it was paralyzed.

ik was als verlamd.

When I finally reacted,

En toen ik uiteindelijk reageerde,

I said to myself,

zei ik tegen mezelf:

"They're going to kill me,

ze gaan me vermoorden

and I didn't say goodbye to my children."

en ik heb geen afscheid genomen van mijn kinderen.

As they took me into the deepest depths of the jungle,

Terwijl ze me meevoerden diep de jungle in,

the FARC soldiers announced

kondigde de FARC aan

that if the government didn't negotiate,

dat als de regering niet onderhandelde,

they'd kill me.

ze me zouden doden.

And I knew

En ik wist

that the government wouldn't negotiate.

dat de regering niet ging onderhandelen.

From that point on,

Vanaf toen

I went to sleep in fear every night --

ging ik elke avond naar bed

vol angst.

cold sweats,

Koud zweet,

shaking,

rillingen,

stomach ache,

pijn in mijn maag,

insomnia.

slapeloosheid.

But worse than that was what was happening to my mind,

Maar mijn geest was er erger aan toe,

because my memory was being erased: all the phone numbers,

omdat uit mijn geheugen

alle telefoonnummers gewist waren,

addresses,

de adressen,

names of very dear people,

namen van dierbaren,

even significant life events.

zelfs belangrijke voorvallen uit mijn leven.

And so,

En toen

I began to doubt myself, to doubt my mental health.

begon ik aan mezelf te twijfelen, aan mijn mentale gezondheid.

And with doubt came desperation,

En met de twijfel

kwam de wanhoop,

and with desperation came depression.

en met de wanhoop kwam de depressie.

I was suffering notorious behavioral changes

Ik merkte dat mijn gedrag zichtbaar veranderde

and it wasn't just paranoia in moments of panic.

en dat was niet alleen de paranoia in ogenblikken van paniek,

It was distrust,

het was

het wantrouwen,

it was hatred,

het was de haat

and it was also the urge to kill.

en het was ook het verlangen om te doden.

This, I realized

En dat besefte ik

when they had me chained by the neck to a tree.

toen ze me hadden vastgeketend

met mijn hals aan een boom.

They kept me outside that day,

Die dag lieten ze me staan in weer en wind,

during a tropical downpour.

onder een tropische regenbui.

I remember feeling an urgent need to use the bathroom.

Ik herinner me dat ik aandrang kreeg

naar het toilet te gaan.

"Whatever you have to do,

"Wat je moet doen,

you'll do in front of me,

dat doet je ik waar ik bij sta,

bitch,"

bitch",

the guard screamed at me.

schreeuwde de bewaker me toe.

And I

En ik

decided at that moment

nam op dat moment de beslissing

to kill him.

hem te vermoorden.

And for days,

En dagen achtereen

I was planning, trying to find the right moment, the right way to do it,

maakte ik plannen over wanneer en hoe,

filled with hatred,

vervuld van haat,

filled with fear.

vol angst.

Then suddenly,

Totdat ik ineens

I rose up,

stopte,

snapped out of it

mezelf wakker schudde

and thought:

en dacht:

"I'm not going to become one of them.

ze gaan me niet veranderen in een van hen.

I'm not going to become an assassin.

Ik ga niet een moordenares worden.

I still have enough freedom

Ik heb nog voldoende vrijheid

to decide

om te beslissen

who I want to be."

wie ik wil zijn.

That's when I learned that fear

Daar leerde ik dat de angst

brought me face to face with myself.

me confronteerde met mezelf,

It forced me

me dwong

to align my energies,

om al mijn energie bijeen te rapen,

to align my meridians.

mijn meridianen af te stemmen.

I learned that facing fear

Ik leerde dat het trotseren van angst

could become a pathway to growth.

kon veranderen in een weg naar groei.

A lot of emotions arise when I talk about all of this,

De emoties zijn velerlei wanneer ik over dit alles praat,

but when I think back,

maar wanneer ik terugdenk,

I'm able to identify

kan ik identificeren

the steps I took to do it.

welke stappen ik daartoe nam.

I want to share three of them with you.

En ik wil jullie deelgenoot maken

van drie ervan.

The first

De eerste was

was to be guided by principles.

me te laten leiden door principes,

Because I realized

omdat ik besefte

that in the midst of panic and mental block,

dat als je midden in de paniek en de geestelijke blokkade

if I followed my principles,

terugviel op je principes,

I acted correctly.

je adequaat handelde.

I remember the first night

Ik herinner me de eerste nacht

in a concentration camp that the guerrillas had built

in een concentratiekamp dat de guerrillas hadden aangelegd

in the middle of the jungle,

midden in de jungle,

with 12-foot-high bars,

met hekken van vier meter hoog,

barbed wire,

prikkeldraad,

lookouts in the four corners

wachthuisjes op de vier hoeken

and armed men pointing guns at us 24 hours a day.

en gewapende mannen die ons 24 uur per dag onder schot hielden.

That morning, the first morning,

Die ochtend, de eerste ochtend,

some men arrived, yelling:

kwamen er een paar mannen aan die schreeuwden:

"Count off! Count off!"

"Zeg je nummer, zeg je nummer!"

My fellow hostages woke up, startled,

Mijn lotgenoten schrokken wakker

and began to identify themselves in numbered sequence.

en begonnen zich kenbaar te maken met achtereenvolgende nummers.

But when it was my turn,

Maar toen ik aan de beurt was,

I said,

zei ik hen:

"Ingrid Betancourt.

"Ingrid Betancourt.

If you want to know if I'm here, call me by my name."

Als je wilt weten of ik er ben, roep me dan bij mijn naam."

The guards' fury

De woede van de bewakers

was nothing compared to that of the other hostages,

was niet zo fel als de woede van mijn lotgenoten,

because, obviously they were scared --

omdat zij natuurlijk bang waren -

we were all scared --

we waren allemaal bang -

and they were afraid that, because of me, they would be punished.

en zij vreesden dat ze door mijn schuld

gestraft zouden worden.

But for me,

Maar voor mij was belangrijker dan de angst

beyond fear was the need to defend my identity,

om mijn identiteit te verdedigen

to not let them turn me into a thing or a number.

en niet toe te laten dat ze me veranderden in een ding, in een nummer.

That was one of the principles:

Dat was een principe,

to defend

dat was verdedigen

what I considered to be human dignity.

van wat ik beschouwde als menselijke waardigheid.

But make no mistake:

Maar luister nu goed:

the guerrillas had it all

dat hadden de guerrillas heel goed geanalyseerd;

very well analyzed --

al jaren lang ontvoerden ze mensen,

they had been kidnapping for years,

and they had developed a technique

en zij hadden een techniek ontwikkeld

to break us,

om ons te breken,

to defeat us, to divide us.

ons te doen buigen, ons te verdelen.

And so,

En derhalve

the second step

was de volgende stap

was to learn how to build supportive trust,

om te leren om vertrouwen in elkaar te hebben,

to learn how to unite.

leren ons aaneen te sluiten.

The jungle is like a different planet.

De jungle is een andere planeet.

It's a world

Het is ...

het is een wereld

of shadows, of rain,

van halfduister, vochtig,

with the hum of millions of bugs --

met het gezoem van miljoenen beestjes,

majiña ants, bullet ants.

majiñas, gefluit, congas.

I didn't stop scratching a single day while I was in the jungle.

Ik krabde me de godganse dag toen ik in de jungle was.

And of course, there were tarantulas, scorpions, anacondas ...

En daarbij de tarantulas, de schorpioenen,

de anacondas.

I once came face to face with a 24-foot long anaconda

Eens stond ik recht tegenover een anaconda van 8 m lang

that could have swallowed me in one bite.

die me in één hap had kunnen opslokken.

Jaguars ...

De jaguars ...

But I want to tell you

Maar wat ik jullie wil zeggen

that none of these animals did us as much harm

is dat geen van die beesten

ons zoveel schaadde

as the human beings.

als de mens.

The guerrillas terrorized us.

De guerrilla terroriseerde ons

They spread rumors.

en verspreidde roddels

en werkte eraan dat lotgenoten elkaar verklikten

Among the hostages, they sparked betrayals,

jealousy,

en afgunstig waren,

resentment,

rancuneus,

mistrust.

wantrouwend.

The first time I escaped for a long time was with Lucho.

De eerste keer

dat ik ontsnapte

voor lange tijd

was met Lucho.

Lucho had been a hostage for two years longer than I had.

Lucho was twee jaar eerder ontvoerd dan ik.

We decided to tie ourselves up

En we namen het besluit ons vast te maken aan elkaar

with ropes

met touwen,

to have the strength to lower ourselves into that dark water

om de kracht te hebben dat donkere water in te gaan,

full of piranhas and alligators.

vol pirañas

en krokodillen.

What we did was, during the day, we would hide in the mangroves.

We verborgen ons overdag in de mangrovebossen

And at night,

en 's nachts

we would leave, get in the water,

kwamen we eruit, gingen het water in

and we would swim and let the current carry us.

en we zwommen en lieten ons met de stroom meevoeren.

That went on for several days.

Zo gingen een paar dagen voorbij.

But Lucho

Maar Lucho

became sick.

werd ziek.

He was diabetic,

Hij had diabetes

and he fell into a diabetic coma.

en daardoor raakte hij in coma.

So the guerrillas captured us.

Toen pakte de guerrilla's ons.

But after having lived through that with Lucho,

Maar nadat ik dat beleefd had met Lucho,

after having faced fear together, united,

dat we samen de angst hadden getrotseerd,

not punishment, not violence -- nothing --

konden noch straffen, noch geweld

could ever again divide us.

ons ooit nog scheiden.

What's certain is,

Wat wel waar is,

all the guerrillas' manipulation was so damaging to us

is dat die manipulaties van de guerrilla ons zoveel schade toebrachten

that even today,

dat er nu nog steeds

among some of the hostages

tussen sommigen van de ontvoerden

from back then,

van toentertijd

tensions linger,

spanningen blijven bestaan,

passed down from all that poison

een erfenis

van al dat gif

that the guerrillas created.

dat de guerrilla teweegbracht.

The third step

De derde stap

is very important to me,

is voor mij heel belangrijk.

and it's a gift that I want to give to you.

Het is een geschenk dat ik je wil geven.

The third step is to learn how to develop faith.

De derde stap is:

leren om je geloof tot wasdom te brengen.

I want to explain it like this:

Ik wil dat op deze manier uitleggen:

Jhon Frank Pinchao

Jhon Frank Pinchao

was a police officer

was onderofficier bij de politie

who had been a hostage for more than eight years.

en zat al meer dan acht jaar gevangen.

He was famous for being the biggest scaredy-cat of us all.

Hij stond erom bekend dat hij het bangste van ons allemaal was.

But Pincho -- I called him "Pincho" --

Maar Pincho,

ik noemde hem 'Pincho',

Pincho decided that he wanted to escape.

Pincho had het besluit genomen

dat hij wilde ontsnappen.

And he asked me to help him.

Hij vroeg me hem te helpen.

By that point, I basically had a master's degree in escape attempts.

Ik had op dat moment, om zo te zeggen, een master in vluchtpogingen.

(Laughter)

(Gelach)

So

En toen,

we got started but we had a delay,

toen begonnen we,

because first, Pincho had to learn how to swim.

maar niet voordat Pincho eerst had leren zwemmen.

And we had to carry out all these preparations in total secrecy.

En alle voorbereidingen

moesten we in het volste geheim uitvoeren.

Anyway, when we finally had everything ready,

Maar goed,

toen we alles tenslotte klaar hadden,

Pincho came up to me one afternoon and said,

kwam Pincho naar me toe

op een middag en hij zei me:

"Ingrid, suppose I'm in the jungle,

"Ingrid, stel dat ik in de jungle ben

and I go around and around in circles, and I can't find the way out.

en ik blijf maar rondjes lopen en het lukt me niet om weg te komen.

What do I do?"

Wat doe ik dan?"

"Pincho,

"Pincho,

you grab a phone,

je pakt een telefoon

and you call the man upstairs."

en je belt hem, daarboven."

"Ingrid, you know I don't believe in God."

"Ingrid,

je weet dat ik niet in God geloof."

"God doesn't care. He'll still help you."

"Dat maakt God niets uit,

hij helpt je toch wel."

(Applause)

(Applaus)

It rained all night that night.

Nu was het zo dat het die hele nacht regende.

The following morning,

En de volgende ochtend

the camp woke up to a big commotion,

werd het kamp geschokt wakker

because Pincho had fled.

omdat Pincho was gevlucht.

They made us dismantle the camp, and we started marching.

We moesten het kamp afbreken, we begonnen te lopen

During the march,

en tijdens die tocht

the head guerrillas told us that Pincho had died,

zeiden de leiders van de guerrilla ons dat Pincho dood was

and that they had found his remains

en dat ze zijn resten hadden gevonden:

hij was opgegeten door een güio, een anaconda.

eaten by an anaconda.

Seventeen days passed --

17 dagen gingen voorbij

and believe me, I counted them, because they were torture for me.

en ik heb ze geteld, echt waar,

want ze waren een marteling voor me.

But on the seventeenth day,

Maar na 17 dagen

the news exploded from the radio:

kwam plotseling het bericht op de radio:

Pincho was free and obviously alive.

Pincho was vrij

en hij was duidelijk in leven.

And this was the first thing he said:

En dit was

de eerste verklaring die hij op de radio gaf:

"I know my fellow hostages are listening.

"Ik weet dat mijn kameraden me horen.

Ingrid,

Ingrid,

I did what you told me.

ik heb gedaan wat je me zei.

I called the man upstairs,

Ik belde naar hem daarboven

and he sent me the patrol that rescued me from the jungle."

en hij stuurde me de patrouille die me uit de jungle haalde."

That was an extraordinary moment,

Dat was een bijzonder moment

because ...

omdat ...

obviously fear is contagious.

angst zeker besmettelijk is,

But faith is, too.

maar geloof is dat ook.

Faith isn't rational or emotional.

En geloof is niet een kwestie van verstand of emotie.

Faith

Geloof

is an exercise of the will.

is een wilsoefening.

It's the discipline of the will.

Het is een onderdeel van de wil.

It's what allows us to transform everything that we are --

Het stelt ons in staat om te veranderen.

Alles wat we zijn,

our weaknesses, our frailties,

onze zwakheden, onze gebreken,

into strength, into power.

in kracht, in macht.

It's truly a transformation.

Het is echt een transformatie.

It's what gives us the strength

Het geeft ons de kracht

to stand up

om op te staan

in the face of fear

en de angst te trotseren,

look above it,

verder te kijken,

and see beyond it.

er overheen te kijken.

I hope you remember that,

Ik hoop dat jullie dat niet vergeten,

because I know we all need

omdat ik weet dat wij allemaal

to connect with that strength we have inside of us

moeten terugvallen op de kracht die in ons is,

for the times when there's a storm raging around our boat.

op de ogenblikken

dat ons bootje in een storm geraakt.

Many, many, many, many years passed

Er zijn veel jaren voorbijgegaan, heel veel, heel veel,

before I could return to my house.

voordat ik naar huis kon teruggaan.

But when they took us, handcuffed, into the helicopter

Maar toen ze ons ophesen, geboeid,

that finally took us out of the jungle,

naar de helicopter die ons eindelijk uit de jungle haalde,

everything happened as quickly as when they kidnapped me.

gebeurde alles net zo snel als toen ze me ontvoerden.

In an instant,

Op een bepaald moment

I saw the guerrilla commander at my feet,

zag ik aan mijn voeten

de commandant van de guerrilla's

gagged,

met een prop in zijn mond,

and the rescue leader,

en de leider van de reddingsploeg

yelling:

die schreeuwde:

"We're the Colombian army!

"Wij zijn het leger van Colombia!

You are free!"

Jullie zijn vrij!"

The shriek

Het geschreeuw

that came out of all of us

dat uit alle monden klonk

when we regained our freedom,

toen we onze vrijheid herkregen,

continues to vibrate in me to this day.

trilt tot nu toe nog steeds in me.

Now,

Nu

I know they can divide all of us,

weet ik dat ze ons allen kunnen verdelen,

they can manipulate us all with fear.

ons allen met angst kunnen manipuleren.

The "No" vote on the peace referendum in Colombia;

Het "Nee" in het referendum voor de vrede in Colombia,

Brexit;

of de Brexit,

the idea of a wall between Mexico and the United States;

of het idee van een muur tussen Mexico en de Verenigde Staten,

Islamic terrorism --

of het islamitisch terrorisme,

they're all examples of using fear politically

het zijn allemaal gevallen

van politiek gebruik van angst

to divide and recruit us.

om ons te verdelen en ons te ronselen.

We all feel fear.

We zijn allemaal bang, dat is zo,

But we can all avoid being recruited

maar we kunnen allemaal vermijden om geronseld te worden

using the resources we have -- our principles, unity, faith.

door onszelf vast te houden aan onze principes, eenheid en geloof.

Yes, fear is part of the human condition,

Natuurlijk, angst is een menselijk iets

as well as being necessary for survival.

en soms nodig om te overleven.

But above all,

Maar boven alles

it's the guide by which each of us builds

is het de referentie voor het opbouwen

our identity, our personality.

van onze identiteit, onze persoonlijkheid.

It's true, I was 41 years old the first time I felt fear,

Het is waar,

ik was 41 jaar oud toen ik voor de eerste keer bang was

and feeling fear was not my decision.

en dat was niet mijn keuze,

But it was my decision what to do with that fear.

maar ik kon wel kiezen hoe die angst te hanteren.

You can survive

Je kunt overleven

crawling along, fearful.

terwijl je je voortsleept

met die angst.

But you can also

Maar je kunt ook

rise above the fear,

de angst overwinnen,

rise up, spread your wings,

je verheffen, je vleugels uitslaan

and soar, fly high, high, high, high, until you reach the stars,

en omhoog vliegen, hoger en hoger,

tot aan de sterren,

where all of us want to go.

daar waar ieder van ons naartoe wil.

Thank you.

Dank je.

(Applause)

(Applaus)