How America's public schools keep kids in poverty | Kandice Sumner

Vertaald door: Peter van de Ven Nagekeken door: Axel Saffran

I want to talk to you about my kids.

Ik wil het met jullie hebben over mijn kinderen.

Now, I know everyone thinks that their kid is the most fantastic,

Nu weet ik dat iedereen denkt dat zijn kind het geweldigste

the most beautiful kid that ever lived.

en mooiste kind is dat er ooit is geweest.

But mine really are.

Maar die van mij zijn dat echt.

(Laughter)

(Gelach)

I have 696 kids,

Ik heb 696 kinderen

and they are the most intelligent, inventive, innovative,

en het zijn de meest intelligente, inventieve, innovatieve,

brilliant and powerful kids that you'll ever meet.

briljante en machtige kinderen die je ooit zult tegenkomen.

Any student I've had the honor of teaching in my classroom is my kid.

Iedere student die ik heb mogen lesgeven in mijn klaslokaal is mijn kind.

However, because their "real" parents aren't rich

Maar omdat hun 'echte' ouders niet rijk zijn

and, I argue, because they are mostly of color,

en volgens mij omdat ze gekleurd zijn,

they will seldom get to see in themselves

zullen ze zelden in zichzelf

the awesomeness that I see in them.

de grootsheid zien die ik in ze zie.

Because what I see in them is myself --

Want ik zie mezelf in hen --

or what would have been myself.

of wat ik geweest zou zijn.

I am the daughter of two hardworking,

Ik ben de dochter van twee hardwerkende,

college-educated, African-American parents

hoogopgeleide, Afro-Amerikaanse ouders

who chose careers as public servants:

die kozen voor een carrière in de publieke sector:

my father, a minister; my mother, an educator.

mijn vader als geestelijke, mijn moeder als onderwijzer.

Wealth was never the primary ambition in our house.

Rijkdom was nooit de belangrijkste ambitie bij ons thuis.

Because of this lack of wealth,

Door die afwezigheid van rijkdom

we lived in a neighborhood that lacked wealth,

leefden we ook in een arme wijk

and henceforth a school system that lacked wealth.

en gingen dus ook naar een arme school.

Luckily, however, we struck the educational jackpot

We hadden echter het geluk de opleidingsjackpot te winnen

in a voluntary desegregation program

in een vrijwillig integratieprogramma

that buses inner-city kids -- black and brown --

dat stedelijke kinderen -- zwart en bruin --

out to suburban schools -- rich and white.

naar scholen bracht in een buitenwijk

-- rijk en blank.

At five years old, I had to take an hour-long bus ride

Toen ik vijf was, moest ik een uur in de bus zitten

to a faraway place

naar ergens ver weg

to get a better education.

om een betere opleiding te krijgen.

At five years old, I thought everyone had a life just like mine.

Toen ik vijf was dacht ik dat iedereen leefde zoals ik.

I thought everyone went to school

Ik dacht dat iedereen naar school ging

and were the only ones using the brown crayons

en dat wij gewoon de bruine potloden gebruikten

to color in their family portraits,

om ons familie-album in te kleuren,

while everyone else was using the peach-colored ones.

terwijl alle anderen de roze potloden gebruikte.

At five years old, I thought everyone was just like me.

Toen ik vijf was, dacht ik dat iedereen precies was zoals ik.

But as I got older, I started noticing things, like:

Maar gaandeweg begonnen me dingen op te vallen, zoals:

How come my neighborhood friend don't have to wake up

waarom hoeft mijn buurmeisje niet haar bed uit om vijf uur in de morgen

at five o'clock in the morning,

and go to a school that's an hour away?

om een uur in de bus naar school te zitten?

How come I'm learning to play the violin

Waarom leer ik viool spelen,

while my neighborhood friends don't even have a music class?

terwijl mijn buurtgenootjes niet eens muziekles hebben?

Why were my neighborhood friends learning and reading material

Waarom lazen en leerden mijn buurtgenootjes materiaal

that I had done two to three years prior?

dat ik twee of drie jaar eerder al had gezien?

See, as I got older,

Toen ik wat ouder werd

I started to have this unlawful feeling in my belly,

ontwikkelde zich in mijn buik een ongerechtigheidsgevoel,

like I was doing something that I wasn't supposed to be doing;

alsof ik iets deed wat niet mocht;

taking something that wasn't mine;

iets gebruikte wat niet van mij was;

receiving a gift,

een cadeautje had ontvangen

but with someone else's name on it.

wat niet voor mij bestemd was.

All these amazing things that I was being exposed to

Al die prachtige dingen die ik kreeg

and experiencing,

en meemaakte,

I felt I wasn't really supposed to have.

waren eigenlijk niet voor mij.

I wasn't supposed to have a library, fully equipped athletic facilities,

Ik had eigenlijk helemaal geen bibliotheek of een fitnessruimte mogen hebben,

or safe fields to play in.

of een veilige speelplaats.

I wasn't supposed to have theatre departments

Het was eigenlijk niet mijn toneelafdeling,

with seasonal plays and concerts --

met regelmatige voorstellingen en concerten --

digital, visual, performing arts.

met dans en muziek en tentoonstellingen.

I wasn't supposed to have fully resourced biology or chemistry labs,

Het was er eigenlijk niet voor mij,

die goed uitgeruste biologie- en scheikundelokalen

school buses that brought me door-to-door,

of die schoolbussen die me voor de deur afzetten,

freshly prepared school lunches

de versgemaakte lunches

or even air conditioning.

of zelfs de airco.

These are things my kids don't get.

Mijn kinderen hebben dat niet.

You see, as I got older,

Al naar gelang ik ouder werd

while I was grateful for this amazing opportunity

-- al was ik nog zo dankbaar voor de geweldige kans

that I was being given,

die ik had gekregen --

there was this ever-present pang of:

kon ik steeds moeilijker om die zeurende vraag heen:

But what about everyone else?

hoe zit het dan met de rest?

There are thousands of other kids just like me,

Er zijn duizenden kinderen, precies zoals ik,

who deserve this, too.

die dit ook verdienen.

Why doesn't everyone get this?

Waarom krijgt niet iedereen dit.

Why is a high-quality education only exclusive to the rich?

Waarom is een goeie opleiding alleen voorbehouden aan de rijken?

It was like I had some sort of survivor's remorse.

Het was als de wroeging van een overlevende.

All of my neighborhood friends were experiencing

Al mijn buurtgenootjes ervoeren een educatieve catastrofe

an educational train wreck

that I was saved from through a bus ride.

die mij door mijn busritje bespaard bleef.

I was like an educational Moses screaming,

Ik was als een soort educatieve Mozes, roepend:

"Let my people go ...

"Laat mijn mensen gaan ...

to high-quality schools!"

naar goeie scholen!"

(Laughter)

(Gelach)

I'd seen firsthand how the other half was being treated and educated.

Ik had zelf ervaren hoe die andere helft werd behandeld en onderwezen.

I'd seen the educational promised land,

Ik had het educatieve beloofde land gezien

and I could not for the life of me justify the disparity.

en ik kon met geen mogelijkheid het verschil rechtvaardigen.

I now teach in the very same school system from which I sought refuge.

Ik geef nu les in dezelfde scholen als waar ik vandaan vluchtte.

I know firsthand the tools that were given to me as a student,

Ik weet welke gereedschappen ikzelf als student kon gebruiken

and now as a teacher, I don't have access to those same tools

en die ik nu als leraar mijn studenten niet kan bieden.

to give my students.

There have been countless nights when I've cried in frustration,

Er zijn ontelbare nachten geweest dat ik heb gehuild uit frustratie,

anger

boosheid

and sorrow,

en verdriet,

because I can't teach my kids the way that I was taught,

omdat ik mijn kinderen niet kan geven wat ik zelf wel heb meegekregen,

because I don't have access to the same resources or tools

omdat ik niet de beschikking heb over dezelfde hulpmiddelen

that were used to teach me.

waarmee ik ben onderwezen.

My kids deserve so much better.

Mijn kinderen verdienen zoveel beter.

We sit and we keep banging our heads against this term:

En wij blijven ondertussen ons uitgekauwde excuus herhalen:

"Achievement gap, achievement gap!"

"De prestatiekloof, de prestatiekloof!"

Is it really that hard to understand

Is het nu echt zo moeilijk te begrijpen

why these kids perform well and these kids don't?

waarom deze kinderen minder goed presteren dan anderen?

I mean, really.

Kom nou, zeg.

I think we've got it all wrong.

Volgens mij snappen we het echt niet.

I think we,

Ik denk dat we,

as Gloria Ladson-Billings says,

zoals Gloria Ladson-Billings zegt,

should flip our paradigm and our language and call it what it really is.

ons denkmodel en woordgebruik eens op zijn kop moeten zetten.

It's not an achievement gap;

Het is geen prestatiekloof;

it's an education debt,

het is een opleidingsschuld,

for all of the foregone schooling resources that were never invested

voor alle gederfde scholingshulpmiddelen die nooit zijn geïnvesteerd

in the education of the black and brown child over time.

in de educatie van het zwarte en gekleurde kind.

A little-known secret in American history

Een goed bewaard geheim in de Amerikaanse historie

is that the only American institution created specifically for people of color

is dat de enige Amerikaanse instelling die ooit voor kleurlingen is gecreëerd

is the American slave trade --

de Amerikaanse slavenhandel is --

and some would argue the prison system,

en sommigen zeggen het gevanginswezen,

but that's another topic for another TED Talk.

maar dat is een mooi onderwerp voor een andere TEDTalk.

(Laughter)

(Gelach)

The public school system of this country was built, bought and paid for

Het publieke schoolsysteem van dit land werd gebouwd, gekocht en betaald

using commerce generated from the slave trade and slave labor.

met geld dat werd verdiend aan de slavenhandel en slavenarbeid.

While African-Americans were enslaved and prohibited from schooling,

Terwijl Afro-Amerikaanse slaven werden uitgesloten van het onderwijs,

their labor established the very institution

legde hun arbeid de basis voor precies die instelling

from which they were excluded.

waarvan ze werden uitgesloten.

Ever since then, every court case, educational policy, reform,

Sinds die tijd is in iedere rechtszaak, onderwijsnota en hervorming

has been an attempt to retrofit the design,

gepoogd het ontwerp alsnog passend te krijgen,

rather than just stopping and acknowledging:

in plaats van gewoon toe te geven:

we've had it all wrong from the beginning.

het deugde altijd al niet.

An oversimplification of American educational history.

Even heel kort door de bocht: de Amerikaanse onderwijsgeschiedenis.

All right, just bear with me.

De hele grote lijn.

Blacks were kept out -- you know, the whole slavery thing.

Zwarten deden niet mee -- door de slavernij.

With the help of philanthropic white people,

Met hulp van filantropische blanken

they built their own schools.

bouwden ze hun eigen scholen.

Separate but equal was OK.

Gescheiden maar gelijk was oké.

But while we all know things were indeed separate,

Maar hoewel we allemaal weten dat dingen gescheiden waren,

they were in no ways equal.

waren ze geenszins gelijk.

Enter Brown v. the Board of Education of Topeka, Kansas in 1954;

Toen kreeg je de rechtszaak van Brown tegen de onderwijsraad in Topeka in 1954;

legal separation of the races is now illegal.

rassenscheiding werd toen illegaal.

But very few people pay attention to all of the court cases since then,

Maar slechts weinig mensen slaan acht op de rechtszaken sinds die tijd

that have undone the educational promised land for every child

die het educatieve beloofde land weer hebben ontmanteld

that Brown v. Board intended.

dat de uitspraak in 'Brown tegen de onderwijsraad' voor ogen had.

Some argue that today our schools are now more segregated

Sommigen zeggen dat onze scholen nu meer gescheiden zijn

than they ever were before we tried to desegregate them in the first place.

dan ze waren voordat we dat ongedaan probeerden te maken.

Teaching my kids about desegregation, the Little Rock Nine,

Het onderwijzen van desegragatie, de negen van Little Rock,

the Civil Rights Movement,

de burgerrechtenbeweging,

is a real awkward moment in my classroom,

is een heel ongemakkelijk moment in mijn klaslokaal,

when I have to hear the voice of a child ask,

als ik een kind moet horen vragen:

"If schools were desegregated in 1954,

"Als de scholen in 1954 gedesegrageerd zijn,

how come there are no white kids here?"

waarom zijn er dan geen blanke kinderen hier?

(Laughter)

(Gelach)

These kids aren't dumb.

Ze zijn niet gek.

They know exactly what's happening,

Ze weten precies wat er gebeurt,

and what's not.

en wat niet.

They know that when it comes to schooling,

Ze weten dat als het op onderwijs aankomt,

black lives don't matter

dat zwarte levens niet meetellen,

and they never have.

nu niet en vroeger niet.

For years, I tried desperately to cultivate in my kids a love of reading.

Jarenlang heb ik wanhopig geprobeerd

in mijn kinderen de liefde voor het lezen te cultiveren.

I'd amassed a modest classroom library

Ik had een bescheiden bibliotheekje bij elkaar gescharreld

of books I'd accumulated from secondhand shops,

van boeken uit tweedehands winkeltjes,

thrift stores, attics -- you know.

garageverkopen, zolders -- dat werk.

But whenever I said those dreadful words,

Maar als ik die vermaledijde woorden zei:

"Take out a book and read,"

"Neem je boek en ga lezen",

you'd think I'd just declared war.

was het of ik de oorlog had verklaard.

It was torture.

Het was een kwelling.

One day,

Op een dag,

after I'd heard about this website called DonorsChoose,

toen ik had gehoord van de website genaamd DonorsChoose,

where classroom teachers create wish lists

waar leraren een verlanglijstje maken

of items they need for their classroom

van dingen die ze voor hun klas nodig hebben

and anonymous donors fulfill them,

en anonieme donors in die dingen voorzien,

I figured I'd go out on a limb and just make a wish list

besloot ik mijn kans te wagen en een verlanglijst op te stellen

of the teenager's dream library.

voor een droombibliotheek voor tieners.

Over 200 brand-new books were sent to my room piece by piece.

Meer dan 200 nagelnieuwe boeken kwamen stuk voor stuk naar ons toe.

Every day there were new deliveries and my kids would exclaim with glee,

Iedere dag werden er weer meer bezorgd en mijn kinderen juichten:

"This feels like Christmas!"

"Het lijkt wel Kerstmis!"

(Laughter)

(Gelach)

Then they'd say,

Vervolgens vroegen ze:

"Ms. Sumner, where did these books come from?"

"Mevrouw Sumner, waar komen die boeken vandaan?"

And then I'd reply,

En dan zei ik:

"Strangers from all over the country wanted you to have these."

"Vreemdelingen in heel het land willen dat jullie ze krijgen."

And then they'd say, almost suspiciously,

Ze reageerden dan met lichte achterdocht:

"But they're brand-new."

"Maar ze zijn splinternieuw."

(Laughter)

(Gelach)

To which I'd reply,

Waarop ik dan zei:

"You deserve brand-new books."

"Die verdienen jullie ook."

The whole experience hit home for me when one of my girls,

Ik kon de hele ervaring begrijpen toen een van mijn meisjes,

as she peeled open a crisp paperback said,

terwijl ze een paperback uit zijn papier haalde, zei:

"Ms. Sumner -- you know, I figured you bought these books,

"Mevrouw Sumner, ik dacht eigenlijk dat u die boeken had gekocht,

'cause you teachers are always buying us stuff.

want de leraren kopen altijd dingen voor ons.

But to know that a stranger, someone I don't even know,

Maar om te weten dat een vreemde, iemand die ik net eens ken,

cares this much about me

zoveel om mij geeft,

is pretty cool."

is best wel vet."

Knowing that strangers will take care of you

Het idee dat vreemden voor je zullen zorgen,

is a privilege my kids aren't afforded.

is een voorrecht dat mijn kinderen niet kennen.

Ever since the donation,

Sinds die donaties

there has been a steady stream of kids signing out books to take home,

zijn er voortdurend kinderen die boeken mee naar huis nemen

and then returning them with the exclamation,

die ze terugbrengen met de mededeling:

"This one was good!"

"Deze was goed!"

(Laughter)

(Gelach)

Now when I say, "Take out a book and read,"

Als ik nu zeg: "Ga een boek lezen",

kids rush to my library.

haasten de kinderen zich naar mijn bibliotheek.

It wasn't that they didn't want to read,

Willen lezen was het probleem niet,

but instead, they'd gladly read if the resources were there.

als er maar boeken waren, wilden ze wel.

Institutionally speaking,

In zijn algemeenheid

our public school system has never done right by the black and brown child.

heeft de overheidsschool zwarte en gekleurde kinderen nooit recht gedaan.

We keep focusing on the end results

We blijven ons richten op de eindresultaten

or test results,

of de testresultaten,

and getting frustrated.

en blijven ons frustreren.

We get to a catastrophe and we wonder,

We treffen die ravage aan en vragen ons af:

"How did it get so bad? How did we get here?"

"Waarom is dit zo erg? Hoe is dit gekomen?"

Really?

Pardon?

If you neglect a child long enough,

Als je een kind maar lang genoeg verwaarloost,

you no longer have the right to be surprised

heb je het recht niet meer nog verbaasd te zijn

when things don't turn out well.

als de dingen verkeerd aflopen.

Stop being perplexed

Stop met die verbazing,

or confused

die verwarring,

or befuddled

dat onbegrip,

by the achievement gap,

over de prestatiekloof,

the income gap,

de inkomensverschillen,

the incarceration rates,

de detentiecijfers,

or whatever socioeconomic disparity is the new "it" term for the moment.

of welke sociaal-economische ongelijkheid op dit moment ook 'trending' mag zijn.

The problems we have as a country

De problemen die we als land hebben,

are the problems we created as a country.

zijn die welke we als land zelf hebben gecreëerd.

The quality of your education is directly proportionate

De kwaliteit van je onderwijs is recht evenredig

to your access to college,

aan je toegang tot je hoger onderwijs,

your access to jobs,

je toegang tot banen,

your access to the future.

je toegang tot de toekomst.

Until we live in a world where every kid can get a high-quality education

Tot het moment dat ieder kind een goede opleiding kan krijgen,

no matter where they live,

ongeacht waar ze wonen

or the color of their skin,

of de kleur van hun huid,

there are things we can do on a macro level.

zijn er dingen die we op macro-niveau kunnen doen.

School funding should not be decided by property taxes

Schoolbudgetten mogen niet afhangen van eigendomsbelastingen

or some funky economic equation

of van een dubieuze economische formule

where rich kids continue to benefit from state aid,

waarbij rijke kinderen bevoordeeld blijven worden door subsidies,

while poor kids are continuously having food and resources

terwijl arme kinderen voortdurend het eten en de hulpmiddelen

taken from their mouths.

uit de mond wordt gestoten.

Governors, senators, mayors, city council members --

Gouverneurs, senatoren, burgemeesters, raadsleden --

if we're going to call public education public education,

als we openbaar onderwijs openbaar onderwijs noemen,

then it should be just that.

dan moet het dat ook zijn.

Otherwise, we should call it what it really is:

Anders moeten we het noemen wat het echt is:

poverty insurance.

armoedeverzekering.

"Public education:

"Overheidsonderwijs:

keeping poor kids poor since 1954."

houdt arme kinderen arm sinds 1954."

(Laughter)

(Gelach)

If we really, as a country, believe that education is the "great equalizer,"

Als we, als land, echt geloven dat onderwijs 'de grote nivelleerder' is

then it should be just that: equal and equitable.

dan moet het dat ook zijn: gelijk en rechtvaardig.

Until then, there's no democracy in our democratic education.

Tot dan is er geen democratie in ons democratisch onderwijs.

On a mezzo level:

Op een iets lager niveau:

historically speaking, the education of the black and brown child

historisch gezien is de educatie van het zwarte en gekleurde kind

has always depended on the philanthropy of others.

altijd afhankelijk geweest van de vrijgevigheid van anderen.

And unfortunately, today it still does.

Dat is op het moment helaas nog zo.

If your son or daughter or niece or nephew or neighbor

Als je zoon of dochter of neef of nicht of buurjongen

or little Timmy down the street

of Timmetje van verderop

goes to an affluent school,

naar een rijke school gaat,

challenge your school committee to adopt an impoverished school

roep dan je school op om een arme school te adopteren,

or an impoverished classroom.

of desnoods een arme klas.

Close the divide by engaging in communication

Dicht het gat door erover te praten

and relationships that matter.

en belangrijke relaties te leggen.

When resources are shared,

Wanneer we hulpmiddelen samen gebruiken,

they're not divided;

worden ze niet gedeeld,

they're multiplied.

maar vermenigvuldigd.

And on a micro level:

En op micro-niveau:

if you're a human being,

als je mens bent,

donate.

doneer dan.

Time, money, resources, opportunities --

Tijd, geld, hulpmiddelen, kansen --

whatever is in your heart.

wat je hart je ingeeft.

There are websites like DonorsChoose

Er zijn websites zoals DonorsChoose

that recognize the disparity

die de ongelijkheid inzien

and actually want to do something about it.

en er echt iets aan willen doen.

What is a carpenter with no tools?

Wat is een timmerman zonder gereedschap?

What is an actress with no stage?

Wat is een actrice zonder podium?

What is a scientist with no laboratory?

Of een wetenschapper zonder laboratorium?

What is a doctor with no equipment?

Wat is een dokter zonder gereedschap?

I'll tell you:

Echt,

they're my kids.

het zijn mijn kinderen.

Shouldn't they be your kids, too?

Zouden het niet ook jouw kinderen moeten zijn?

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)