How AI could become an extension of your mind | Arnav Kapur

Translator: Mansoureh Hadavand Reviewer: Masoud Motamedifar

Ever since computers were invented,

از وقتی کامپیوترها اختراع شده‌اند،

we've been trying to make them smarter and more powerful.

در تلاش بوده‌ایم که آنها را هوشمندتر و قدرتمندتر کنیم.

From the abacus, to room-sized machines,

از چرتکه‌ها گرفته تا کامپیوترهای غول‌آسا،

to desktops, to computers in our pockets.

و تا کامپیوترهای رومیزی و جیبی.

And are now designing artificial intelligence to automate tasks

و حالا در حال طراحی هوش‌مصنوعی برای خودکار انجام دادن وظایفی هستیم

that would require human intelligence.

که هوش‌انسانی را می‌طلبد.

If you look at the history of computing,

اگر به تاریخچه کامپیوتر نگاهی بیندازیم،

we've always treated computers as external devices

می‌بینیم که همیشه با کامپیوتر مانند یک وسیله جایگزین رفتارکرده‌ایم

that compute and act on our behalf.

که به جای ما محاسبه و اقدام می‌کند.

What I want to do is I want to weave computing, AI and internet as part of us.

من می‌خواهم محاسبه‌گری، هوش‌مصنوعی (AI) و اینترنت را به عنوان بخشی از ما ترکیب کنم.

As part of human cognition,

به عنوان بخشی از شناخت انسانی

freeing us to interact with the world around us.

که ما را ازتعامل با دنیای اطراف بی‌نیاز می‌کند.

Integrate human and machine intelligence

هوش‌انسانی و ماشینی را درست در درون‌ ما

right inside our own bodies to augment us, instead of diminishing us or replacing us.

در هم می‌آمیزد تا به جای اینکه ما را تضعیف یا جایگزین کند، تقویت کند.

Could we combine what people do best, such as creative and intuitive thinking,

آیا می‌توانیم آنچه که انسان‌ها به نحواحسن انجام می‌دهند مانند فکرکردن خلاقانه وشهودی

with what computers do best,

را با آنچه که کامپیوترها

such as processing information and perfectly memorizing stuff?

از عهده آن به خوبی برمی‌آیند مانند پردازش اطلاعات و حفظیات را با هم ترکیب کرد؟

Could this whole be better than the sum of its parts?

بهتر نیست که همه‌ی این‌ مزایا را در کنار هم داشته باشیم؟

We have a device that could make that possible.

ما وسیله‌ای داریم که این امر را ممکن می‌کند.

It's called AlterEgo, and it's a wearable device

این وسیله آلترایگو نام دارد و وسیله‌ی پوشیدنی است

that gives you the experience of a conversational AI

که به شما تجربه هوش‌مصنوعی مکالمه‌ایی را می‌دهد

that lives inside your head,

که در سر شما زندگی می‌کند،

that you could talk to in likeness to talking to yourself internally.

و مانند این است که شما با خودتان صحبت می‌کنید.

We have a new prototype that we're showing here,

یک نمونه جدید داریم که در اینجا

for the first time at TED, and here's how it works.

برای اولین‌بار در TED نشان می‌دهیم که به این صورت کار می‌کند.

Normally, when we speak,

معمولا، وقتی صحبت می‌کنیم،

the brain sends neurosignals through the nerves

مغز از طریق عصب‌ها، سیگنال‌های عصبی

to your internal speech systems,

را به سیستم‌های درونی گفتار می‌فرستد،

to activate them and your vocal cords to produce speech.

تا آنها را فعال کند و تارهای صوتی شما صدا تولید کنند.

One of the most complex cognitive and motor tasks

که از پیچیده‌ترین وظایف شناختی و عضلانی است

that we do as human beings.

که ما انسان‌ها انجام می‌دهیم.

Now, imagine talking to yourself

حالا، تصور کنید که با خودتان حرف می‌زنید

without vocalizing, without moving your mouth,

بدون هیچ صدایی و بدون تکان دادن دهان،

without moving your jaw,

بدون تکان دادن آرواره،

but by simply articulating those words internally.

اما به سادگی آن کلمات را به صورت ذهنی بیان می‌کنید.

Thereby very subtly engaging your internal speech systems,

به این صورت به نرمی سیستم‌های درونی گفتارتان مانند زبان و سقف دهان

such as your tongue and back of your palate.

را درگیر می‌کنید.

When that happens,

وقتی این اتفاق می‌افتد،

the brain sends extremely weak signals to these internal speech systems.

مغز سیگنال‌های بسیار ضعیفی به این سیستم‌های گفتار درونی ارسال می‌کند.

AlterEgo has sensors,

آلترایگو سنسورهایی دارد،

embedded in a thin plastic, flexible and transparent device

که در یک وسیله پلاستیکی نازک، منعطف و شفاف قرار داده شده که درست مانند برچسب

that sits on your neck just like a sticker.

در گردن شما، قرار می‌گیرد.

These sensors pick up on these internal signals

این سنسورها سیگنال‌های داخلی

sourced deep within the mouth cavity,

را از ته حفره دهانی،

right from the surface of the skin.

مستقیما از سطح پوست می‌گیرند.

An AI program running in the background

یک برنامه هوش‌مصنوعی هم

then tries to figure out what the user's trying to say.

که در پس‌زمینه جریان دارد، مسئول برگرداندن منظور کاربر است.

It then feeds back an answer to the user

سپس از طریق هدفون‌های دارای فن‌آوری القای استخوانی

by means of bone conduction,

جواب را در اختیار کاربر قرار می‌دهد،

audio conducted through the skull into the user's inner ear,

و صدایی که کاربر می‌شنود از طریق جمجه

that the user hears,

به گوش داخلی می‌رسد،

overlaid on top of the user's natural hearing of the environment,

و روی صدایی که کاربر از محیط دریافت می‌کند قرار می‌گیرد،

without blocking it.

بدون آنکه آن را مسدود کند.

The combination of all these parts, the input, the output and the AI,

ترکیب همه این قسمت‌ها، ورودی، خروجی و هوش مصنوعی

gives a net subjective experience of an interface inside your head

به شما یک تجربه‌ی کلی ذهنی تداخل در سرتان می‌دهد

that you could talk to in likeness to talking to yourself.

که شبیه به زمانی است که با خودتان حرف می‌زنید.

Just to be very clear, the device does not record or read your thoughts.

می‌خواهم برای‌تان روشن کنم که این دستگاه قرار نیست افکار شما را بخواند یا ضبط کند.

It records deliberate information that you want to communicate

بلکه اطلاعات آگاهانه‌ای را که از طریق فعال کردن آگاهانه

through deliberate engagement of your internal speech systems.

سیستم گفتار درونی می‌خواهید انتقال دهید را ضبط می‌کند.

People don't want to be read, they want to write.

انسان‌ها نمی‌خواهند که خوانده شوند بلکه می‌خواهند بنویسند.

Which is why we designed the system

به همین خاطراست که این سیستم

to deliberately record from the peripheral nervous system.

را برای ضبط خودخواسته از سیستم عصبی محیطی طراحی کردیم.

Which is why the control in all situations resides with the user.

و به همین خاطر است که کنترل اوضاع همیشه در دست کاربر است.

I want to stop here for a second and show you a live demo.

در اینجا یک لحظه توقف می‌کنم تا یک نمایش زنده نشان‌تان دهم

What I'm going to do is, I'm going to ask Eric a question.

کاری که می‌خواهم بکنم این است که از اریک یک سوال بپرسم.

And he's going to search for that information

او باید بدون هیچ حرفی، تایپی

without vocalizing, without typing, without moving his fingers,

یا تکان دادن دهان و یا انگشتانش

without moving his mouth.

به دنبال اطلاعات بگردد.

Simply by internally asking that question.

به زبان ساده باید این سوال را از خودش بپرسد.

The AI will then figure out the answer and feed it back to Eric,

سپس هوش‌مصنوعی جواب را پیدا می‌کند و از طریق صدا با این دستگاه

through audio, through the device.

به اریک می‌رساند.

While you see a laptop in front of him, he's not using it.

اگرچه یک لب‌تاپ درمقابلش می‌بینید، اما او از آن استفاده نمی‌کند.

Everything lives on the device.

همه‌چیز در دستگاه قرار دارد.

All he needs is that sticker device to interface with the AI and the internet.

اریک تنها به آن دستگاه چسبنده‌ای که به هوش‌مصنوعی و اینترنت وصل است نیاز دارد.

So, Eric, what's the weather in Vancouver like, right now?

اریک، آب وهوای ونکوور الان چطوراست؟

What you see on the screen

آنچه که الان در تصویر می‌بینید،

are the words that Eric is speaking to himself right now.

کلماتی هستند که الان به ذهن اریک آمده‌اند.

This is happening in real time.

چیزی که همزمان اتفاق می‌افتد.

Eric: It's 50 degrees and rainy here in Vancouver.

اریک: الان دمای اینجا در ونکوور ۵۰ درجه و بارانی است.

Arnav Kapur: What happened is that the AI sent the answer

انور کاپور: هوش‌مصنوعی جواب را به واسطه صدا،

through audio, through the device, back to Eric.

از طریق دستگاه به اریک فرستاد.

What could the implications of something like this be?

چیزی شبیه به این چه تاثیراتی می‌تواند داشته باشد؟

Imagine perfectly memorizing things,

تصور کنید که چقدر خوب می‌توانید چیزها را به خوبی به خاطر بسپارید،

where you perfectly record information that you silently speak,

که وقتی درسکوت با خودتان حرف می‌زدید آن اطلاعات را ضبط کرده‌اید

and then hear them later when you want to,

و بعدا هر زمانی که خواستید به آن گوش دهید

internally searching for information,

بطور درونی به دنبال اطلاعات بگردید

crunching numbers at speeds computers do,

اعداد را با سرعت کامپیوتر محاسبه کنید،

silently texting other people.

در سکوت به دیگران پیام بدهید.

Suddenly becoming multilingual,

به یکباره می‌توانید چند زبانه شوید،

so that you internally speak in one language,

به این منظور با یک زبان با خودتان حرف می‌زنید،

and hear the translation in your head in another.

و ترجمه آن را به یک زبان دیگر در سرتان می‌شنوید.

The potential could be far-reaching.

کارایی این دستگاه زیاد است.

There are millions of people around the world

میلیون‌ها انسان در سرتاسر جهان هستند

who struggle with using natural speech.

که در استفاده از صدای طبیعی‌شان مشکل دارند.

People with conditions such as ALS, or Lou Gehrig's disease,

افرادی که مبتلا به ALS یا بیماری لو گهریگ هستند

stroke and oral cancer,

و یا کسانی که دچار سکته یا

amongst many other conditions.

سرطان دهان شده اند و خیلی‌های دیگر.

For them, communicating is a painstakingly slow and tiring process.

برای آنها برقراری ارتباط فرآیند بسیار آهسته و خسته‌کننده‌ای است.

This is Doug.

این داگ است.

Doug was diagnosed with ALS about 12 years ago

حدودا ۱۲سال پیش او به بیماری ALS مبتلا شد و

and has since lost the ability to speak.

از آن زمان قدرت تکلم خود را از دست داد.

Today, he uses an on-screen keyboard

امروز، او از صفحه کلیدی استفاده می‌کند

where he types in individual letters using his head movements.

که با حرکت سرش حروف را بصورت جداگانه تایپ می‌کند.

And it takes several minutes to communicate a single sentence.

نوشتن یک جمله برای او چندین دقیقه زمان می‌برد.

So we went to Doug and asked him

ما پیش داگ رفتیم و از او پرسیدیم

what were the first words he'd like to use or say, using our system.

او دوست دارد اولین کلماتی که با استفاده از سیستم ما می‌گوید چه باشد.

Perhaps a greeting, like, "Hello, how are you?"

شاید احوال پرسی مانند این، «سلام، چطوری؟»

Or indicate that he needed help with something.

یا نیاز دارد نشان دهد که به چیزی نیاز دارد.

What Doug said that he wanted to use our system for

داگ از ما می‌خواست

is to reboot the old system he had, because that old system kept on crashing.

که سیستم قدیمی خودش را راه بیندازیم چون دائما از کار می‌افتاد.

(Laughter)

(خنده حضار)

We never could have predicted that.

ما چنین چیزی را پیش‌بینی نمی‌کردیم.

I'm going to show you a short clip of Doug using our system for the first time.

در این کلیپ شما داگ را می‌بینید که برای اولین‌بار از سیستم ما استفاده می‌کند.

(Voice) Reboot computer.

(صدا) راه‌اندازی دوباره کامپیوتر.

AK: What you just saw there

ا.ک: چیزی که شما آنجا دیدید

was Doug communicating or speaking in real time for the first time

داگ بود که برای اولین‌بار بعد از آنکه قدرت تکلمش را از دست داده

since he lost the ability to speak.

بطورهمزمان گفتگو یا صحبت می‌کرد.

There are millions of people

میلیون‌ها انسان مانند او هستند

who might be able to communicate in real time like Doug,

که ممکن است بتوانند مانند داگ بطورهمزمان

with other people, with their friends and with their families.

با دیگران، با دوستانشان و با خانواده‌هایشان گفتگو کنند.

My hope is to be able to help them express their thoughts and ideas.

من امیدوارم که بتوانیم به آنها کمک کنیم تا افکار و عقایدشان را بیان کنند.

I believe computing, AI and the internet

من باور دارم که محاسبه، هوش‌مصنوعی و اینترنت

would disappear into us as extensions of our cognition,

می‌تواند به عنوان بخشی از ادراک ما، در ما درونی شود.

instead of being external entities or adversaries,

آنها دیگر دستگاهی خارجی و یا رقابتی نیستند،

amplifying human ingenuity,

آنها می‌توانند بر هوش انسان بیفزایند،

giving us unimaginable abilities and unlocking our true potential.

و به ما توانایی‌های باورنکردنی بدهند تا استعداد واقعی خود را نشان بدهیم.

And perhaps even freeing us to becoming better at being human.

حتی شاید بتواند به ما این آزادی را بدهد تا انسان‌های بهتری بشویم.

Thank you so much.

خیلی از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)

Shoham Arad: Come over here.

شهام آراد: بیایید اینجا.

OK.

چشم.

I want to ask you a couple of questions, they're going to clear the stage.

می‌خواهم از شما چند سوال بپرسم تا در اینجا پاسخ‌شان را بگیرم.

I feel like this is amazing, it's innovative,

به نظرم خیلی جالب و خلاقانه می‌آید،

it's creepy, it's terrifying.

و البته چندش‌آور و ترسناک.

Can you tell us what I think ...

ممکن است در این درباره صحبت کنید...

I think there are some uncomfortable feelings around this.

نگرانی که ایجاد می‌کند.

Tell us, is this reading your thoughts,

این دستگاه ذهن ما را می‌خواند

will it in five years,

و آیا ممکن است که تا

is there a weaponized version of this, what does it look like?

پنج سال آینده نسخه تسلیحاتی آن ساخته شود؟ چگونه می‌شود؟

AK: So our first design principle, before we started working on this,

ا. ک: قبل از شروع این کار، اولین اصل طراحی ما

was to not render ethics as an afterthought.

این بود که اخلاقیات را در اولویت قرار دهیم.

So we wanted to bake ethics right into the design.

ما می‌خواستیم که اخلاقیات را مستقیما در طراحی‌مان داشته باشیم.

We flipped the design.

طراحی را برعکس انجام دادیم.

Instead of reading from the brain directly,

به جای اینکه مستقیما مغز را بخوانیم،

we're reading from the voluntary nervous system

ما سیستم عصبی خودخواسته را خواندیم

that you deliberately have to engage to communicate with the device,

تا شما آگاهانه با دستگاه ارتباط برقرار کنید

while still bringing the benefits of a thinking or a thought device.

و باز هم از مزایای فکرکردن یا دستگاه فکر بهره ببرید.

The best of both worlds in a way.

بعبارتی از مزایای هر دو بهره‌مند شوید.

SA: OK, I think people are going to have a lot more questions for you.

ش. آ: خوب، فکر می‌کنم که مردم سوالات زیادی از شما دارند؟

Also, you said that it's a sticker.

شما گفتید که این دستگاه می‌چسبد.

So right now it sits just right here?

پس الان درست در اینجا قرار می‌گیرد؟

Is that the final iteration,

آیا این نسخه نهایی شماست،

what the final design you hope looks like?

می‌خواهید نسخه نهایی‌ چه شکلی باشد؟

AK: Our goal is for the technology to disappear completely.

ا. ک: هدف ما این است که تکنولوژی کاملا نامرئی شود.

SA: What does that mean?

ش. آ: منظورتان چیست؟

AK: If you're wearing it, I shouldn't be able to see it.

ا.ک: وقتی از آن استفاده می‌کنید کسی نمی‌خواهد تکنولوژی در

You don't want technology on your face, you want it in the background,

ظاهرش دیده شود، بلکه در پیش‌زمینه باشد

to augment you in the background.

تا شما را تقویت کند.

So we have a sticker version that conforms to the skin,

یک نسخه چسبنده داریم که با رنگ پوست تطابق دارد

that looks like the skin,

و مثل پوست به نظرمی‌رسد.

but we're trying to make an even smaller version

اما قصد داریم تا نسخه کوچکتری بسازیم

that would sit right here.

که درست در اینجا قرار بگیرد.

SA: OK.

ش. آ: بسیار خوب.

I feel like if anyone has any questions they want to ask Arnav,

اگر کسی از انور سوالی دارد،

he'll be here all week.

او این هفته اینجا خواهد بود.

OK, thank you so much, Arnav.

باشه، خیلی متشکرم انور.

AK: Thanks, Shoham.

ا. ک: متشکرم شهام.