What does the universe sound like? A musical tour | Matt Russo

Translator: Elnaz Amiri Reviewer: Bita Yekta

I'd like you all to close your eyes, please ...

ازشما می‎‌خواهم که لطفا چشمانتان را ببندید

and imagine yourself sitting in the middle of a large, open field

و تصور کنید که در میان فضایی باز و وسیع نشسته‌اید

with the sun setting on your right.

وخورشید از سمت راست‌ غروب می‌کند.

And as the sun sets,

همانطورکه خورشید غروب می‌کند

imagine that tonight you don't just see the stars appear,

تصور کنید که امشب، نه تنها آشکار شدن ستاره‌ها را می‌بینید،

but you're able to hear the stars appear

بلکه صدای پدیدار شدن آنها را نیز می‌شنوید.

with the brightest stars being the loudest notes

درخشان‌ترین ستاره بلندترین نت می‌باشد،

and the hotter, bluer stars producing the higher-pitched notes.

و ستاره‌های داغتر و آبی‌تر نت‌های بالاتری را تولید می‌کنند.

(Music)

(صدای موسیقی)

And since each constellation is made up of different types of stars,

و از آنجایی که هر صورت فلکی از ستاره‌های متفاوتی تشکیل شده است،

they'll each produce their own unique melody,

هر یک از آنها ملودی مخصوص به خود را تولید می‌کند.

such as Aries, the ram.

مانند، حَمَل: قوچ.

(Music)

(صدای موسیقی)

Or Orion, the hunter.

و یا قوس: کماندار.

(Music)

(صدای موسیقی)

Or even Taurus, the bull.

یا حتی ثور: گاو نر

(Music)

(صدای موسیقی)

We live in a musical universe,

ما در جهانی موسیقیایی زندگی می‌کنیم،

and we can use that to experience it from a new perspective,

و می‌توانیم از آن برای تجربه کردن با دیدگاهی نو استفاده کنیم؛

and to share that perspective with a wider range of people.

و آن دیدگاه را با طیف وسیعتری از مردم به اشتراک بگذاریم.

Let me show you what I mean.

بگذارید منظورم را بگویم.

(Music ends)

(پایان موسیقی)

Now, when I tell people I'm an astrophysicist,

وقتی می‌گویم که متخصص فیزیک نجومی هستم،

they're usually pretty impressed.

معمولا خیلی تحت تاثیرقرارمی‌گیرند.

And then I say I'm also a musician -- they're like, "Yeah, we know."

و بعد می‌گویم، موسیقیدان هم هستم، و آنها می‌گویند «بله، می‌دانیم.»

(Laughter)

(خنده حضار)

So everyone seems to know

پس انگار همه می‌دانند

that there's this deep connection between music and astronomy.

که ارتباط عمیقی بین موسیقی و ستاره شناسی وجود دارد.

And it's actually a very old idea;

و این تصوردر واقع بسیار قدیمی است:

it goes back over 2,000 years to Pythagoras.

این موضوع به ۲,۰۰۰ سال قبل برمی‌گردد، به فیثاغورث.

You might remember Pythagoras from such theorems

شاید فیثاغورث را با چنین مسائلی به یاد بیاورید؛

as the Pythagorean theorem --

به عنوان قضیه فیثاغورث--

(Laughter)

(خنده حضار)

And he said:

و او گفته است که:

"There is geometry in the humming of the strings,

«هندسه‌ای در صدا‌ی تار‌ها موجود است،

there is music in the spacing of the spheres."

موسیقی، در فاصله بین افلاک وجود دارد.»

And so he literally thought

و او واقعا فکر می‌کرد

that the motions of the planets along the celestial sphere

که حرکات سیاره‌ها در امتداد کُره‌ی فلکی

created harmonious music.

موسیقی‌ موزونی را می‌سازد.

And if you asked him, "Why don't we hear anything?"

و اگر از او بپرسید: «چرا ما چیزی نمی‌شنویم؟»

he'd say you can't hear it

حتما می‌گوید شما نمی‌شنوید

because you don't know what it's like to not hear it;

چون درک نمی‌کنید که نشنیدن آن چگونه است؛

you don't know what true silence is.

شما نمی‌دانید سکوت واقعی چیست.

It's like how you have to wait for your power to go out

مثل اینکه باید صبر کنید تا برقتان قطع شود،

to hear how annoying your refrigerator was.

تا بدانید صدای یخچالتان چقدر آزاردهنده بوده

Maybe you buy that,

شاید شما این را باور کنید،

but not everybody else was buying it, including such names as Aristotle.

ولی همه آن را باور نکردند، از جمله افرادی مثل ارسطو.

(Laughter)

(خنده حضار)

Exact words.

کلمات دقیق خودش است

(Laughter)

(خنده حضار)

So I'll paraphrase his exact words.

من دقیقا سخنان اورا توضیح می‌دهم.

He said it's a nice idea,

او گفت که ایده‌ی خوبی‌ است،

but if something as large and vast as the heavens themselves

ولی اگر چیزی به بزرگی و وسعت بهشت‌ها

were moving and making sounds,

درحال حرکت بود وصدا تولید می‌کرد،

it wouldn't just be audible,

فقط قابل شنیدن نبود،

it would be earth-shatteringly loud.

بلکه به طرز حیرت آوری صدای بلندی داشت.

We exist, therefore there is no music of the spheres.

ما وجود داریم، بنابراین موسیقی افلاک وجود ندارد.

He also thought that the brain's only purpose was to cool down the blood,

او همچنین عقیده داشت که تنها عملکرد مغزخنک سازی خون است؛

so there's that ...

برای همین وجود دارد ...

(Laughter)

(خنده حضار)

But I'd like to show you that in some way they were actually both right.

ولی می‌خواهم نشان شما بدهم که درواقع هر دو در بعضی موارد، درست می‌گفتند.

And we're going to start by understanding what makes music musical.

و ما با فهمیدن اینکه چه چیزی موسیقی را دارای آهنگ می‌کند، شروع می‌کنیم.

It may sound like a silly question,

ممکن است به نظرسوال مسخره‌ای بیاید،

but have you ever wondered why it is

ولی تا به حال فکر کرده‌اید که چرا

that certain notes, when played together, sound relatively pleasing or consonant,

بعضی از نت‌ها، وقتی باهم نواخته می‌شوند، صدای نسبتاً خوشایند و هماهنگی دارند

such as these two --

مانند این دو --

(Music)

(صدای موسیقی)

while others are a lot more tense or dissonant,

درحالیکه بقیه بسیار پرتنش و ناموزون‌اند

such as these two.

مانند این دو.

(Music)

(صدای موسیقی)

Right?

اینطور نیست؟

Why is that? Why are there notes at all?

چرا اینگونه است اصلا چرا نت‌ها وجود دارند

Why can you be in or out of tune?

چرا می‌توانید کوک یا ناکوک باشید؟

Well, the answer to that question

خب،ا ین سوال را

was actually solved by Pythagoras himself.

در واقع خود فیثاغورث جواب داده است.

Take a look at the string on the far left.

به آخرین سیم سمت چپ نگاهی بیاندازید .

If you bow that string,

اگر با آرشه روی آن سیم بکشید

it will produce a note as it oscillates very fast back and forth.

درحالی که سریعا به سمت جلو و عقب در حال نوسان کردن است، یک نت تولید می‌کند.

(Musical note)

(نت موسیقی)

But now if you cut the string in half, you'll get two strings,

ولی اکنون اگر آن سیم را نصف کنید، دو سیم خواهید داشت؛

each oscillating twice as fast.

که هرکدام دوبرابر سریع‌تر نوسان می‌کند.

And that will produce a related note.

و باعث به وجود آمدن یک نت مرتبط می‌شود.

Or three times as fast,

یا سه برابر سریع تر،

or four times --

یا چهار برابر--

(Musical notes)

(نت موسیقی)

And so the secret to musical harmony really is simple ratios:

بنابراین نسبتهای ساده، راز هماهنگی موسیقی می‌باشند:

the simpler the ratio,

هرچه نسبت ساده‌تر باشد،

the more pleasing or consonant those two notes will sound together.

صدای نت‌ها خوشایندتر و هماهنگ‌تر خواهد بود.

And the more complex the ratio, the more dissonant they will sound.

و هرچه نسبت پیچیده‌تر باشد، صدا ناموزون‌تر خواهد شد.

And it's this interplay between tension and release,

و این تعامل بین تنش و رهایی،

or consonance and dissonance,

یا هم آهنگی و ناموزونی،

that makes what we call music.

چیزی است که آن را موسیقی می‌نامیم.

(Music)

(صدای موسیقی)

(Music ends)

(پایان موسیقی)

(Applause)

(تشویق حضار)

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)

But there's more.

ولی باز هم هست.

(Laughter)

(خنده حضار)

So the two features of music we like to think of as pitch and rhythms,

دو ویژگی موسیقی که ما آن‌ها را به عنوان گام و ریتم می‌شناسیم،

they're actually two versions of the same thing,

در واقع دو نسخه از یک چیز مشترک هستند،

and I can show you.

می‌توانم به شما نشان دهم.

(Slow rhythm)

(ریتم آهسته)

That's a rhythm right?

این یک ریتم است، درست است

Watch what happens when we speed it up.

ببینید اگرسرعتش را زیاد کنیم چه می‌شود.

(Rhythm gets gradually faster)

(ریتم به تدریج سریع‌تر می‌شود)

(High pitch)

(گام بالا)

(Lowering pitch)

(پایین آوردن گام)

(Slow Rhythm)

(ریتم آهسته)

So once a rhythm starts happening more than about 20 times per second,

بنابراین وقتی که یک ریتم بیش از ۲۰ بار در ثانیه اتفاق می‌افتد،

your brain flips.

مغز از خود بی‌خود می‌شود.

It stops hearing it as a rhythm and starts hearing it as a pitch.

و دیگر آن را به‌صورت یک ریتم نمی‌شنود بلکه بصورد یک گام می‌شنود.

So what does this have to do with astronomy?

خب این موضوع چه ارتباطی با ستاره شناسی دارد؟

Well, that's when we get to the TRAPPIST-1 system.

منظومه‌ی ترپیست-۱ نقطه‌ی ارتباط آن‌ها با یکدیگر است.

This is an exoplanetary system discovered last February of 2017,

سیستمی خارج از سیاره منظومه شمسی که در ماه فوریه ی سال ۲۰۱۷ کشف شد

and it got everyone excited

و همه را هیجان زده کرد

because it is seven Earth-sized planets all orbiting a very near red dwarf star.

این هفت سیاره هم اندازه زمین به دور یک سیاره کوچک قرمز خیلی نزدیک می‌چرخد

And we think that three of the planets

وما فکرمی‌کنیم که سه تا از این سیاره‌ها

have the right temperature for liquid water.

دمای مناسبی برای آب مایع دارند.

It's also so close that in the next few years,

همچنین این احتمال وجود دارد که چند سال بعد

we should be able to detect elements in their atmospheres

بتوانیم عناصر موجود در جو آن‌ها، را کشف کنیم

such as oxygen and methane -- potential signs of life.

مثل اکسیژن و متان--علائم بالقوه‌ی حیات.

But one thing about the TRAPPIST system is that it is tiny.

اما یک نکته اینکه، منظومه‌ی تِرَپیست منظومه‌ای کوچک است.

So here we have the orbits of the inner rocky planets

دراینجا مدا‎رهای سیارات سنگی داخلی داریم

in our solar system:

در منظومه‌ی شمسی‌مان:

Mercury, Venus, Earth and Mars,

عطارد، زهره، زمین، مریخ،

and all seven Earth-sized planets of TRAPPIST-1

و هفت سیاره‌ی منظومه‌ی ترپیست-۱ که اندازه‌ی زمین هستند

are tucked well inside the orbit of Mercury.

به‌خوبی در مدار سیاره‌ی عطارد جا گرفته‌اند.

I have to expand this by 25 times

من باید این تصویر را ۲۵ بار بزرگتر کنم

for you to see the orbits of the TRAPPIST-1 planets.

تا شما بتوانید مدارهای سیارات منظومه‌ی ترپیست-۱ را ببینید

It's actually much more similar in size to our planet Jupiter and its moons,

در واقع اندازه‌اش بسیار شبیه به سیاره‌ی مشتری و قمرهایش می باشد؛

even though it's seven Earth-size planets orbiting a star.

با اینکه این هفت سیاره هم اندازه زمین به دور یک ستاره در حال گردش است.

Another reason this got everyone excited was artist renderings like this.

دلیل دیگری که باعث هیجان همه شد، ارائه‌‌های هنرمندانه‌ای مثل این بود.

You got some liquid water, some ice, maybe some land,

شما مقداری آب، یخ و شاید تکه‌ای زمین دارید،

maybe you can go for a dive in this amazing orange sunset.

در این غروب نارنجی خیره کننده شاید بتوانید شیرجه بروید.

It got everyone excited,

همه را هیجان‌زده کرد،

and then a few months later, some other papers came out

و چند ماه بعد، گزارش دیگری ارائه شد،

that said, actually, it probably looks more like this.

مبنی بر اینکه،احتمالا شکل آن بیشتر شبیه به این تصویر است.

(Laughter)

(خنده حضار)

So there were signs

بنابراین علائمی بود که نشان می‌داد

that some of the surfaces might actually be molten lava

برخی از سطوح ممکن است به شکل گداخته‌های آتشفشانی باشند،

and that there were very damaging X-rays coming from the central star --

و اینکه اشعه‌های ایکس بسیار خطرناکی از مرکز ستاره ساطع می‌شود--

X-rays that will sterilize the surface of life and even strip off atmospheres.

اشعه‌ای که سطح را از حیات خالی کرده و حتی باعث تخلیه‌ی جومی‌شود.

Luckily, just a few months ago in 2018,

خوشبختانه، چند ماه پیش در سال ۲۰۱۸،

some new papers came out with more refined measurements,

مقاله‌هایی با اندازه‌ گیری‌های دقیق‌تر منتشر شدند،

and they found actually it does look something like that.

و آن‎ها کشف کردند که درواقع چیزی شبیه به این تصویر می‌باشد.

(Laughter)

(خنده حضار)

So we now know that several of them have huge supplies of water --

هم اکنون ما می‌دانیم که تعدادی از آن‌ها دارای منابع عظیم آب می‌باشند--

global oceans --

اقیانوس‌های جهانی--

and several of them have thick atmospheres,

و تعدادی از آن‌ها جو بسیار ضخیمی دارند،

so it's the right place to look for potential life.

پس، آنجا جای مناسبی برای جستجو حیات بالقوه می‌باشد.

But there's something even more exciting about this system,

اما نکته ای هیجان انگیزتر درمورد این منظومه وجود دارد،

especially for me.

مخصوصا برای من.

And that's that TRAPPIST-1 is a resonant chain.

و آن نکته این است، که منظومه‌ی تِرپیست_۱ یک زنجیره‌ی رو به افزایش است.

And so that means for every two orbits of the outer planet,

یعنی به ازای هر دو گردش در مدار متعلق به سیاره‌ی بیرونی،

the next one in orbits three times,

بعدی سه مرتبه در مدار می‌چرخد،

and the next one in four,

بعدی چهار مرتبه،

and then six, nine, 15 and 24.

و بعد از آن شش، نه، ۱۵ و ۲۴.

So you see a lot of very simple ratios among the orbits of these planets.

پس می‌توانید نسبت‌های بسیار ساده‌ای را در میان مدارهای این سیارات، مشاهده کنید.

Clearly, if you speed up their motion, you can get rhythms, right?

بدیهی است که اگرحرکت‌شان راسریع ترکنید یک ریتم به دست می‌آورید،نه؟

One beat, say, for every time a planet goes around.

یک ضرب به ازای یک دور چرخش یک سیاره.

But now we know if you speed that motion up even more,

اما، الآن ما می‌دانیم که اگر سرعت را حتی بالاتر ببرید،

you'll actually produce musical pitches,

در واقع یک گام موسیقی تولید خواهید کرد؛

and in this case alone,

و فقط در این مورد،

those pitches will work together,

آن گام‌ها با هم همکاری خواهند کرد

making harmonious, even human-like harmony.

تا هماهنگی‌ای حتی شبیه به هارمونی انسانی ایجاد کنند.

So let's hear TRAPPIST-1.

بیایید به صدای منظومه‌ی ترپیست-۱ گوش بدهیم

The first thing you'll hear will be a note for every orbit of each planet,

اولین صدایی که خواهید شنید، نتِ مدارِ متعلق به هر سیاره می‌باشد؛

and just keep in mind,

و به خاطر داشته باشید،

this music is coming from the system itself.

که این موسیقی از خود منظومه سرچشمه می‌گیرد.

I'm not creating the pitches or rhythms,

من این گام‌ها یا ریتم‌ها را خلق نمی‌کنم،

I'm just bringing them into the human hearing range.

فقط آن ها را در محدوده‍‌ی شنوایی انسان قرار می‌دهم.

And after all seven planets have entered,

و بعد از اینکه هفت سیاره وارد شدند،

you're going to see --

مشاهده خواهید کرد--

well, you're going to hear a drum for every time two planets align.

هربار دو سیاره در یک ردیف قرار می‌گیرند، شما یک صدای طبل می‌شنوید.

That's when they kind of get close to each other

زمانی است که آنها بنوعی به یکدیگرنزدیک می‌شوند

and give each other a gravitational tug.

و یک کشش گرانشی به یکدیگر وارد می‌کنند.

(Tone)

(نوا)

(Two tones)

(دو نوا)

(Three tones)

(سه نوا)

(Four tones)

(چهار نوا)

(Five tones)

(پنج نوا)

(Six tones)

(شش نوا)

(Seven tones)

(هفت نوا)

(Drum beats)

(ضربه‌های درام)

(Music ends)

(پایان موسیقی)

And that's the sound of the star itself -- its light converted into sound.

و این صدای خود ستاره است-- نورَش به صدا تبدیل شده.

So you may wonder how this is even possible.

شاید فکر کنید که اصلا این اتفاق چگونه امکان پذیر است.

And it's good to think of the analogy of an orchestra.

و خوب است که به شباهت یک ارکستر بیندیشید.

When everyone gets together to start playing in an orchestra,

وقتی که همه باید در یک ارکستر شروع به نواختن کنند،

they can't just dive into it, right?

نمی‌توانند بدون آمادگی کار کنند، نه؟

They have to all get in tune;

همه باید کوک برابرداشته باشند

they have to make sure

باید اطمینان پیدا کنند

their instruments resonate with their neighbors' instruments,

که طنین سازشان با صدای سازهای بغل دستی هایشان برابر باشد،

and something very similar happened to TRAPPIST-1 early in its existence.

وچیزی بسیارشبیه به این برای منظومه‎ی تِرپیست_۱ درآغاز وجودش اتفاق افتاد.

When the planets were first forming,

وقتی سیارات برای اولین شکل می‌گرفتند

they were orbiting within a disc of gas,

درون یک صفحه‌ی گازی می‌چرخیدند

and while inside that disc,

و با قرار گرفتن در آن صفحه‌ی گازی،

they can actually slide around

آنها می‌توانند به اطراف بلغزنند

and adjust their orbits to their neighbors

ومدارهایشان رابا مدارهای همسایه‌هایشان تطبیق دهند

until they're perfectly in tune.

تا کوک و صدا هایشان با هم برابر شود.

And it's a good thing they did because this system is so compact --

و آنها کار درستی انجام می‌دهند زیرا این یک منظومه‌ی بسیار فشرده است

a lot of mass in a tight space --

حجم خیلی زیادی در یک فضای تنگ--

if every aspect of their orbits wasn't very finely tuned,

اگرهر قسمتی ازمدارهایشان به درستی کوک نباشد،

they would very quickly disrupt each other's orbits,

سریعا باعث ایجاد اختلال در مدارهای یکدیگر شده

destroying the whole system.

و کل منظومه را نابود می‌کند.

So it's really music that is keeping this system alive --

بنابراین، آنچه این منظومه را واقعا زنده نگه می‌دارد موسیقی است

and any of its potential inhabitants.

و همینطور ساکنان احتمالی آن را.

But what does our solar system sound like?

اما صدای منظومه ی شمسی ما چگونه است؟

I hate to be the one to show you this, but it's not pretty.

دوست ندارم که این را به شما نشان دهم چون واقعا زیبا نیست.

(Laughter)

(خنده حضار)

So for one thing,

یک نکته اینکه،

our solar system is on a much, much larger scale,

منظومه ی شمسی ما در یک مقیاس بسیار بسیار بزرگتر قرار دارد،

and so to hear all eight planets,

برای شنیدن صدای هرهشت سیاره،

we have to start with Neptune near the bottom of our hearing range,

باید ازسیاره نپتون که صدایش نزدیک به دامنه‌ی شنوایی ماست شروع کنیم

and then Mercury's going to be all the way up

و سپس سیاره عطارد در قسمت بالا درنزدیکی بالای

near the very top of our hearing range.

دامنه‌ی شنوایی ما قرار می‌گیرد.

But also, since our planets are not very compact --

اما همچنین سیارات ما خیلی فشرده نیستند--

they're very spread out --

در واقع بسیار گسترده می‌باشند--

they didn't have to adjust their orbits to each other,

آنها مجبورنبودند تا مدارهایشان را با یکدیگر تطبیق دهند

so they're kind of just all playing their own random note at random times.

بنابرین هرکدام از آنها نت‌های اتفاقی خود را در زمان‌های تصادفی، می‌نوازند.

So, I'm sorry, but here it is.

متاسفم، ولی واقعیت همین است.

(Tone)

(نوا)

That's Neptune.

این نپتون است.

(Two tones)

(دو نوا)

Uranus.

اورانوس.

(Three tones)

(سه نوا)

Saturn.

زحل.

(Four tones)

(چهار نوا)

Jupiter.

مشتری.

And then tucked in, that's Mars.

و چیزی که بعدش شروع می‌شود، مریخ می‌باشد.

(Five tones)

(پنج نوا)

(Six tones)

(شش نوا)

Earth.

زمین.

(Seven tones)

(هفت نوا)

Venus.

زهره

(Eight tones)

(هشت نوا)

And that's Mercury --

و این هم عطارد است.

OK, OK, I'll stop.

باشد باشد، تمامش می‌کنم.

(Laughter)

(خنده حضار)

So this was actually Kepler's dream.

در حقیقت این موضوع رویای کپلر بود.

Johannes Kepler is the person

یوحنا کپلر کسی است

that figured out the laws of planetary motion.

که قوانین حرکت نجومی را کشف کرد.

He was completely fascinated by this idea

او کاملا تحت تأثیر این نظریه قرار گرفته بود

that there's a connection between music, astronomy and geometry.

مبنی بر اینکه رابطه‌ای بین موسیقی، نجوم وهندسه وجود دارد.

And so he actually spent an entire book

و درواقع او یک کتاب کامل را صرف کرد

just searching for any kind of musical harmony amongst the solar system's planets

تا راجع به انواع توازن‌های موزیکال بین سیارات منظومه‌ی شمسی، تحقیق کند؛

and it was really, really hard.

و این کار خیلی زیاد دشوار بود.

It would have been much easier had he lived on TRAPPIST-1,

اگر اودرمنظومه تِرپیست زندگی می‌کرد این کارخیلی آسانترمی‌شد

or for that matter ...

یا برای آن موضوع ...

K2-138.

This is a new system discovered in January of 2018

کی-۲-۱۳۸ منظومه‌ای جدید است که در ماه ژانویه‌ی سال ۲۰۱۸،

with five planets,

با پنج سیاره‌اش کشف شد

and just like TRAPPIST,

دقیقا مثل منظومه‌ی ترپیست

early on in their existence, they were all finely tuned.

در اوایل ایجادشان همگی به خوبی هم صدا و کوک بودند.

They were actually tuned

آنها در واقع بر اساس

into a tuning structure proposed by Pythagoras himself,

ساختار پیشنهادی فیثاغورت تنظیم شده بودند،

over 2,000 years before.

بیشتر از ۲,۰۰۰ سال پیش.

But the system's actually named after Kepler,

اما اسم این منظومه را از نام کپلر گرفتند؛

discovered by the Kepler space telescope.

زیرا با استفاده از تلسکوپ فضایی کپلر، کشف شده بود.

And so, in the last few billion years,

و در چند میلیارد سال اخیر،

they've actually lost their tuning,

درواقع هم نوایی خود را از دست دادند

quite a bit more than TRAPPIST has,

کمی بیشتر از ترپیست،

and so what we're going to do is go back in time

می‌خواهیم کمی در زمان به عقب برویم؛

and imagine what they would've sounded like

و تصور کنیم که چه صدایی تولید می‌کردند،

just as they were forming.

وقتی در حال شکل گیری بودند.

(Music)

(صدای موسیقی)

(Music ends)

(پایان صدای موسیقی)

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

متشکرم

Now, you may be wondering: How far does this go?

شاید شما فکر کنید تا چه فاصله ای پیش می‌رود؟

How much music actually is out there?

چقدرموسیقی در فضا وجود دارد؟

And that's what I was wondering last fall

این چیزی است که در پاییز سال گذشته به آن فکر کردم

when I was working at U of T's planetarium,

وقتی در افلاک نمای دانشگاه تورنتو کارمی‌کردم،

and I was contacted by an artist named Robyn Rennie and her daughter Erin.

و با هنرمندی به اسم رابین رِنی و دخترش اِرین در ارتباط بودم.

Robyn loves the night sky,

رابین عاشق آسمان شب اَست،

but she hasn't been able to fully see it for 13 years

اما برای ۱۳ سال قادر نبود که به‌طور کامل مشاهده‌اش کند،

because of vision loss.

برای ازدست دادن بینایی‌اش

And so they wondered if there was anything I could do.

آن‌ها می‌خواستند بدانند که آیا کاری از دست من برمی‌آید.

So I collected all the sounds I could think of from the universe

بنابراین من تمامی صداهایی که فکر می‌کردم متعلق به جهان است، جمع آوری کردم

and packaged them into what became "Our Musical Universe."

و آنها را در بسته‌ای که"جهان موسیقیایی ما" نامیده می‌شود قرار دادم.

This is a sound-based planetarium show

این بسته یک افلاک نما بر پایه صدا می‌باشد؛

exploring the rhythm and harmony of the cosmos.

که ریتم و هماهنگی کیهان را کشف می‌کند.

And Robyn was so moved by this presentation

و رابین آنقدر تحت تأثیر این نمایش قرار گرفت

that when she went home,

که وقتی به خانه برگشت،

she painted this gorgeous representation of her experience.

این تصویر فوق العاده را از چیزی که تجربه کرده بود، کشید.

And then I defaced it by putting Jupiter on it for the poster.

بعد من با گذاشتن سیاره مشتری برای درست کردن پوسترخرابش کردم.

(Laughter)

(خنده حضار)

So ...

خب،

in this show, I take people of all vision levels

در این برنامه من از افرادی با دید های متفاوت استفاده کردم

and bring them on an audio tour of the universe,

و آن ها را در معرض یک سفر صوتی از صدای جهان، قرار دادم؛

from the night sky all the way out to the edge of the observable universe.

از آسمان شب تا لبه‌ی جهان قابل مشاهده.

But even this is just the start of a musical odyssey

اما حتی این اتفاق فقط آغازی است برای سفری موسیقیایی،

to experience the universe with new eyes and with new ears,

به قصد تجربه کردن دنیا با چشم‌ها و گوش‌هایی جدید.

and I hope you'll join me.

امیدوارم، شما هم به من ملحق شوید.

Thank you.

متشکرم

(Applause)

(تشویق حضار)