How the compass unlocked the world | Small Thing Big Idea, a TED series

Transcriber: TED Translators admin Reviewer: Camille Martínez

Translator: Rozhina Taheri Reviewer: Leila Ataei

Growing up in Missouri,

در میزوری که بزرگ شدم،

they would kind of take us out into the woods,

ما را به جنگل می‌بردند،

and they would give you a map, and they would give you a compass,

یک نقشه و یک قطب‌نما می‌دادند و باید

and you had to find your way home.

راه برگشت به خانه را پیدا می‌کردی.

And without the compass,

و بدون قطب‌نما،

you can't even read the map.

نمی‌توانید حتی نقشه را بخوانید.

That's what I'm here to tell you.

صحبتم در این باره است.

The compass is the key.

قطب‌نما بااهمیت است.

[Small thing.]

[چیز کوچک.]

[Big idea.]

[ایده‌ی بزرگ.]

A compass is most simply a piece of metal that has been magnetized,

قطب‌نما یک قطعه فلز است که خاصیت مغناطیسی دارد.

so that it will turn towards the Earth's magnetic pole.

که به سمت قطب مغناطیسی زمین خواهد چرخید.

The one that we all think of is the pocket compass.

چیزی که همه به آن فکر می‌کنیم، قطب‌نمای جیبی است.

It looks like a watch, right?

شبیه یک ساعت است.مگر نه؟

You can hold it in your hand

آن را در دستتان نگه‌دارید

and watch the little needle bounce around

و نگاه کنید که آن عقربه کوچک می‌چرخد

until you find north.

تا شمال را پیدا کنید.

Magnetism is still a pretty mysterious force to physicists,

مغناطیس هنوز هم نیروی اسرار آمیزی در فیزیک است

but what we do know for sure is that a compass works

اما آنچه در موردش مطمئنیم، این است که قطب‌نما کار می‌کند

because the Earth is this giant magnet.

چون که زمین یک آهنربای بزرگ است.

And when you use a compass,

وقتی که از قطب‌نما استفاده می‌کنید

you are in touch with the very center of our planet,

با مرکز سیاره‌مان در تماس هستید.

where this kind of roiling ball of molten iron

جایی که یک گوی آهنی ذوب شده

is spinning around and creating a magnetic field.

می‌چرخد و یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند.

Just like a magnet you can play with on your tabletop,

دقیقا مثل آهنربایی که با آن بازی می‌کنید.

it has a north pole and a south pole,

یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.

and we use compasses to find our way north because of that fact.

و به همین دلیل از قطب‌نما برای پیدا کردن جهت شمال استفاده می‌کنیم.

The earliest known compass comes from about 200 BC in China.

اولین قطب‌نمای شناخته شده ۲۰۰سال قبل از میلاد از چین آمده.

They figured out that some of the metal coming out of the ground

آن‌ها متوجه شدند که بعضی از فلزهایی که از زمین بیرون آمده‌اند،

was naturally magnetic,

ذاتاً مغناطیسی بودند.

and so they fashioned this magnetized metal

و این فلز مغناطیسی را

into this kind of ladle-looking thing,

به شکل یک شئ ملاقه‌‌شکل درآوردند،

put it on a brass plate

روی یک صفحه‌ برنجی گذاشتند و

and then it would point north.

بعد، جهت شمال را نشان می‌داد.

It seems to have been primarily used to improve feng shui,

ظاهراً آن اوایل برای بهتر شدن فنگ‌شوی استفاده می‌شد

so they could figure out what was the best way for energy to flow

تا بفهمند که بهترین راه برای جریان انرژی

through their living spaces.

در محل زندگی‌شان کدام است.

Sailors were probably the early adopters

دریانوردان احتمالا اولین افرادی بودند

of the more portable versions of it,

از نسخه‌های قابل‌حمل‌تر آن استفاده کردند.

because no matter where the sun was,

چون که مهم نبود که خورشید کجا بود،

no matter what the condition of the stars were,

یا وضعیت ستاره‌ها چگونه بود.

they would always be able to find north.

همیشه قادر به پیدا کردن شمال بودند.

Now, much later, the Europeans are the ones who innovate

بعد‌ها، اروپایی‌ها کسانی بودند که نوآوری کردند

and come up with the compass rose.

و گلباد را ارائه کردند.

It essentially laid out

اساسا نشان می‌داد

what north, south, east and west looked like,

که شمال، جنوب، شرق و غرب چگونه اند؟

and it also enabled you to kind of create new directions,

و همچنین به شما امکان ایجاد جهت‌های جدید را داد.

like northwest, southeast, what have you.

مثل شمال غربی، شمال شرقی و...

And for the first time, they knew where they were going.

و برای اولین بار، می‌دانستد به کجا می‌روند

That's kind of a big deal.

این بسیار مهم است.

But also, I think it was part of this general reinvigoration

اما به نظرم بخشی از کلیت تجدید حیات

of European science.

علم اروپایی بود

You might know it as the Renaissance.

که شاید با نام رنسانس آن را بشناسید.

Lots of new tools were invented,

ابزار جدید بسیاری اختراع شد.

from the telescope to the microscope.

از تلسکوپ تا میکروسکوپ.

Maps got better because of compasses, right?

نقشه‌ها به واسطه‌ی قطب‌نماها بهتر شدند. مگر نه؟

Because then you start to understand which direction is which,

چون آن موقع متوجه می‌شوید که کدام جهت، کدام است.

you get a lot more detail,

اطلاعات بیشتری کسب می‌کنید

and that just kind of changes

و این از همان تغییراتی است که

the human relationship to the world.

ارتباط انسان با دنیا را تغییر می‌دهد.

The compass with a map is like a superpower.

قطب‌نما همراه با نقشه، مثل یک ابرقدرت است.

Everything that we think of as world history

هر چیزی که ما در تاریخ دنیا می‌شناسیم

would not have taken place without the compass:

بدون قطب‌نما رخ نمی‌داد.

the age of exploration, Magellan circumnavigating the globe,

عصر کاوش، گردش ماجلان دور کره‌ی زمین و حتی

even the fact that we know it is a globe.

آنچه ما به عنوان کره‌ی زمین می‌شناسیم.

The compass ends up getting embedded in all these other tools,

قطب نما در نهایت، در همه‌ی ابزارها تعبیه می‌شود

because it is such a functional object.

چون که یک وسیله‌ی کاربردی است.

So you might have it embedded in your multi-tool,

پس ممکن است آن را روی وسیله‌ی چندکاره‌تان داشته باشید،

you might have it embedded in your phone.

شاید آن را روی تلفن همراهتان داشته باشید.

The compass is everywhere,

قطب‌نما همه‌جا هست.

because it's literally how we find our way across the face of the Earth.

چون که عملا این‌طوری راهمان را روی کره‌ی زمین پیدا می‌کنیم.

So you can go off and explore,

می‌توانید بیرون بروید و بگردید،

and find out what is over that next hill or that next horizon,

و بفهمید که چه چیزی روی تپه‌ و یا افق بعدیست.

but you can also reliably find your way home.

اما هم‌چنین،می‌توانید با خیال راحت راه خانه را پیدا کنید.