Every piece of art you've ever wanted to see -- up close and searchable | Amit Sood

Translator: hassan qodusi Reviewer: soheila Jafari

The world is filled with incredible objects

دنیا پر هست از آثار باورنکردنی

and rich cultural heritage.

و میراث فرهنگی غنی.

And when we get access to them,

و وقتی به اونها دسترسی داشته باشیم،

we are blown away, we fall in love.

ذوق می کنیم. عاشق اونها میشیم.

But most of the time,

اما بیشتر اوقات،

the world's population is living without real access to arts and culture.

جمعیت دنیا دارن بدون دسترسی واقعی به هنرها و فرهنگ زندگی میکنن.

What might the connections be when we start exploring our heritage,

اینها چه ارتباطاتی دارند زمانیکه شروع میکنیم به اکتشاف میراث مون، و

the beautiful locations and the art in this world?

مکان های زیبا و هنر در این جهان؟

Before we get started in this presentation,

قبل از اینکه در این ارائه کارمون رو شروع کنیم،

I just want to take care of a few housekeeping points.

میخوام فقط به چند نکته ساده توجه کنید.

First, I am no expert in art or culture.

نخست، من در فرهنگ یا هنر متخصص نیستم.

I fell into this by mistake, but I'm loving it.

من اشتباهی وارد این کار شدم، ولی عاشق اش هستم.

Secondly, all of what I'm going to show you

دوم اینکه، همه چیزهایی که بهتون نشون میدم

belongs to the amazing museums, archives and foundations

به موزه ها، آرشیوها و موسسات بزرگی تعلق دارند،

that we partner with.

که باهاشون همکاری میکنیم

None of this belongs to Google.

هیچ کدوم از اینها به گوگل تعلق ندارن.

And finally, what you see behind me

و بالاخره، چیزی که پشت سر من می بینید

is available right now on your mobile phones,

همین حالا در گوشی همراه و لپتاپ های شما

on your laptops.

قابل دسترسی هست.

This is our current platform, where you can explore

این پلتفرم حاضر ماست، جایی که میتونید اکتشاف کنین

thousands of museums and objects at your fingertips,

در هزاران موزه و اشیاء فقط با سرانگشت هاتون،

in extremely high-definition detail.

با جزئیاتی به دشت پرکیفیت.

The diversity of the content is what's amazing.

شگفت انگیزی اون، در گوناگونی محتواست.

If we just had European paintings,

اگر فقط نقاشی های اروپایی داشتیم،

if we just had modern art,

اگر فقط هنر مدرن داشتیم،

I think it gets a bit boring.

فکر میکنم کمی خسته کننده بود.

For example, this month, we launched the "Black History" channel

برای مثال، در این ماه، ما کانال «تاریخ سیاه» رو راه انداختیم

with 82 curated exhibitions,

با ۸۲ نمایش راهنمایی،

which talk about arts and culture in that community.

که در مورد هنرها و فرهنگ در اون اجتماع صحبت میکرد.

We also have some amazing objects from Japan,

ما همچنین چند اثر شگفت انگیز هم از ژاپن داریم،

centered around craftsmanship, called "Made in Japan."

که حول موضوع صنایع دستی هست، با نام «ساخت ژاپن.»

And one of my favorite exhibitions,

و یکی از نمایشگاه های مورد علاقه من،

which actually is the idea of my talk,

که در واقع ایده اصلی سخنرانی منه،

is -- I didn't expect to become a fan of Japanese dolls.

-- من انتظار نداشتم که یک طرفدار عروسک های ژاپنی بشم.

But I am, thanks to this exhibition,

اما شدم، به لطف این نمایشگاه،

that has really taught me about the craftsmanship

که واقعا به من در مورد استادگری در پشت روحِ

behind the soul of a Japanese doll.

یک عروسک ژاپنی آموزش داد.

Trust me, it's very exciting.

باور کنید، این خیلی هیجان انگیزه.

Take my word for it.

در این مورد بهتون قول میدم.

So, moving on swiftly.

حالا، سریع تر پیش بریم.

One quick thing I wanted to showcase in this platform,

یکی از چیزهایی که میخواستم در این پلتفرم به نمایش بذارم،

which you can share with your kids and your friends right now,

که می تونید همین حالا با کودکان و دوستان تون در میان بذارین،

is you can travel to all these amazing institutions virtually, as well.

اینکه همچنین می تونید مجازی به همه این موسسات شگفت انگیز سفر کنید.

One of our recent ideas was with The Guggenheim Museum in New York,

یکی از ایده های اخیر ما در مورد موزه «گوگنهایم» در نیویورک بود،

where you can get a taste of what it might feel like

جایی که می تونید این احساس رو بچشید که

اونجا بودن چطوره.

to actually be there.

You can go to the ground floor

می تونید به طبقه همکف برید و

and obviously, most of you, I assume, have been there.

معلومه که، بیشتر شما، فکر کنم، اونجا بودین.

And you can see the architectural masterpiece that it is.

و می تونید ببینید که عجب شاهکار معماری هست.

But imagine this accessibility for a kid in Bombay

اما این دسترسی رو برای بچه هایی که در بمبئی هستند تصور کنید که

who's studying architecture,

مشغول تحصیل معماری هستن،

who hasn't had a chance to go to The Guggenheim as yet.

که هنوز فرصتی برای رفتن به «گوگنهایم» نداشته اند.

You can obviously look at objects in the Guggenheim Museum,

می تونید به راحتی به اشیاء در «موزه گوگنهایم» نگاه کنین،

you can obviously get into them and so on and so forth.

می تونید به راحتی برین به اونجا و آزادانه به جاهای دیگر.

There's a lot of information here.

اینجا کلی اطلاعات هست.

But this is not the purpose of my talk today.

اما این مقصود سخنرانی امروز من نیستش.

This exists right now.

این همین حالا وجود داره.

What we now have are the building blocks to a very exciting future,

چیزی که ما الان داریم، بلوکهای ساختمانی هستند برای آینده ای مهیج،

زمانی که بحث فرهنگ و هنر میشه

when it comes to arts and culture

and accessibility to arts and culture.

و دسترسی به فرهنگ و هنر.

So I am joined today onstage by my good friend and artist in residence

پس من امروز روی صحنه همراه هستم با دوست خوب و هنرمند آزادکارم در

at our office in Paris, Cyril Diagne,

دفترمان در پاریس، «سیریل دیان»،

who is the professor of interactive design

کسی که پرفسور طراحی تعاملی هست

at ECAL University in Lausanne, Switzerland.

در دانشگاه ECAL «لوزان» سوئیس.

What Cyril and our team of engineers have been doing

چیزی که «سیریل» و تیمِ مهندسان ما مشغول به انجامش بوده

is trying to find these connections and visualize a few of these.

سعی در یافتن این ارتباطات و مجسم ساختن بعضی از اونها بود.

So I'm going to go quite quick now.

پس حالا میخوام بسیار سریع حرف بزنم.

This object you see behind me -- oh, just clarification:

این شیئی که می بینید پشت من -- اوه، فقط برای توضیحات:

Always, seeing the real thing is better.

همیشه، دیدن اشیاء واقعی بهتر هستش.

In case people think I'm trying to replicate the real thing.

اگر کسانی فکر می کنن من سعی دارم چیزی واقعی رو کپی کنم.

So, moving on.

پس، ادامه می دیم.

This object you see behind me is the Venus of Berekhat Ram.

این اثر که پشت سرم می بینید «ونوسِ» «برخات رم» هست.

It's one of the oldest objects in the world,

این یکی از قدیمی ترین اشیاء هنری در دنیاست،

found in the Golan Heights around 233,000 years ago,

که در ارتفاعات جولان کشف شده حدود 233,000 سال قبل،

and currently residing at the Israel Museum in Jerusalem.

و در حال حاضر در موزه اسرائل در اورشلیم نگهداری میشه.

It is also one of the oldest objects on our platform.

این همچنین قدیمی ترین اثر تاریخی پلتفرم ما هم هست.

So let's zoom.

حالا بذارید زوم کنیم.

We start from this one object.

از این یک اثر شروع می کنیم.

What if we zoomed out

چی میشه اگه کوچک نمایی کنم

and actually tried to experience our own cultural big bang?

و در واقع سعی می کردیم که مهبانگ فرهنگی خودمون رو تجربه کنیم؟

What might that look like?

ممکن بود چگونه باشه؟

This is what we deal with on a daily basis at the Cultural Institute --

این چیزی است که ما باهاش به شکل روزانه در «موسسه فرهنگ» مواجه ایم --

over six million cultural artifacts curated and given to us by institutions,

بیش از شش میلیون اثر فرهنگی به ما امانت داده شده توسط سازمانها،

to actually make these connections.

تا در واقع این ارتباطات رو بسازیم.

You can travel through time,

می توانید در زمان سفر کنید،

you can understand more about our society through these.

می توانید در مورد جامعه از طریق این ها بیشتر درک پیدا کنید.

You can look at it from the perspective of our planet,

می توانید از دورنمای سیارهِ خودمان به این نگاه کنید،

and try to see how it might look without borders,

و سعی کنید ببینید بدون مرزها چگونه میتوانست باشد،

if we just organized art and culture.

اگر فقط هنر و فرهنگ رو سازماندهی میکردیم.

We can also then plot it by time,

همچنین می توانیم این رو با معیار زمان رسمش کنیم

which obviously, for the data geek in me, is very fascinating.

که پیداست، برای خورهِ اطلاعاتیِ درون من، خیلی جذاب هست.

You can spend hours looking at every decade

می توانید ساعت ها به نگاه کردن به هر ده سال بگذرانید

and the contributions in that decade and in those years

و کسانی که در آن دهه و در آن سال‌ها بوده اند

for art, history and cultures.

برای هنر، تاریخ و فرهنگ‌ها.

We would love to spend hours showing you each and every decade,

ما عاشق این میشویم که ساعتها وقت بذاریم برای هر دهه،

but we don't have the time right now.

اما همین الان، وقتش رو نداریم.

So you can go on your phone and actually do it yourself.

پس می تونید برید سراغ گوشی تون و در واقع خودتان این کارو بکنید.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

But if you don't mind and can hold your applause till later,

اما اگر براتون مشکلی نیست می تونید تشویق رو نگه دارین برای بعد

I don't want to run out of time,

نمی خوام وقت کم بیارم،

because I want to show you a lot of cool stuff.

چون میخوام کلی چیزهای جالب نشون بدم.

So, just very quickly:

پس، خیلی سریع:

you can move on from here to another very interesting idea.

می تونید از اینجا به ایده خیلی جذاب دیگری حرکت کنید،

Beyond the pretty picture,

فراتر از تصاویر زیبا،

beyond the nice visualization,

فراتر از دست ساخته های عالی.

what is the purpose, how is this useful?

مقصود چی هست، چه استفاده ای داره؟

This next idea comes from discussions with curators

این ایده بعدی هست از بحثهایی که با موزه دارها

that we've been having at museums,

در موزه ها باهاشون انجام دادیم،

who, by the way, I've fallen in love with,

کسانی که، در ضمن، من عاشق اونهام.

because they dedicate their whole life to try to tell these stories.

چون اونها تمام عمرشون رو وقف تعریف کردن این قصه ها میکنن.

One of the curators told me, "Amit, what would it be like

یکی از موزه دارها بهم گفت، "«آمیت»، چطور میشد اگر

if you could create a virtual curator's table

می تونستی یک جدول موزه داری مجازی خلق کنی

where all these six million objects

که همه این شش میلیون اثر

are displayed in a way for us to look at the connections between them?"

در شیوه ای برای ما نمایش داده بشن که به ارتباط بین اونها هم نگاه کنیم؟"

You can spend a lot of time, trust me, looking at different objects

می تونید کلی زمان صرف کنین، باور کنین، برای تماشای اثرهای هنری متفاوت

and understanding where they come from.

تا بفهمید که مال کجا هستن.

It's a crazy Matrix experience.

این یه تجربه «ماتریکسی» خوبه.

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

Just moving on,

بازم ادامه میدم،

let's take the world-famous Vincent Van Gogh,

بیایید «وینسنت ونگوک» رو رو با شهرت جهانیش در نظر بگیریم،

who is very well-represented on this platform.

که به خوبی در این پلتفرم هنرش به نمایش در اومده.

Thanks to the diversity of the institutions we have,

به لطف تنوعِ سازمانهایی که داریم،

we have over 211 high-definition, amazing artworks by this artist,

ما بیش از ۲۱۱ اثر هنری شگفت انگیز با کیفیت بالا از این هنرمند داریم،

now organized in one beautiful view.

که حالا در نمایی زیبا سازماندهی شده اند.

And as it resolves, and as Cyril goes deeper,

و هرچه پیش می رود، و «سیریل» بیشتر عمیق میشود،

you can see all the self-portraits,

می توانید تمام سلف پرتره ها رو ببینید،

you can see still life.

میتونید بازم زندگی ببینید.

But I just wanted to highlight one very quick example,

اما میخواستم یک مثال سریع رو پررنگ تر کنم،

which is very timely:

که خیلی به هنگام هست:

"The Bedroom."

"اتاق خواب."

This is an artwork where three copies exist --

این اثری هنری است که سه نسخه ازش موجوده --

one at the Van Gogh Museum in Amsterdam,

یکی در موزه «ونگوک» در آمستردام هلند،

one at the Orsay in Paris

یکی در «اورسی» در پاریس

and one at the Art Institute of Chicago,

و یکی هم در موسسه هنر شیکاگو،

which, actually, currently is hosting a reunion

که، در واقع، در حال حاضر میزبان یک تجدید دیدار از

of all three artworks physically,

هر سه اثرهنری به صورت فیزیکی هستیم،

I think only for the second time ever.

فکر میکنم تنها برای بار سوم هستش.

But, it is united digitally and virtually for anybody to look at

اما، این به صورت دیجیتالی و مجازی گردآوری شده تا هرکسی بهش نگاه کنه

in a very different way,

به شکلی بسیار متفاوت،

and you won't get pushed in the line in the crowd.

و شما در صف، بین جمعیت هل داده نخواهید شد.

So let's take you and let's travel through "The Bedroom" very quickly,

پس بذارین ببرم شما رو و بریم سفر به «اتاق خواب» خیلی سریع،

so you can experience what we are doing for every single object.

اینطوری میتونید تجربه کنید ما برای یک اثر چیکار داریم میکنیم.

We want the image to speak as much as it can

ما میخواهیم تصویر تا جایی که میشه، صحبت کنه

on a digital platform.

در یک پلتفرم دیجیتالی.

And all you need is an internet connection and a computer

و همه چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر و یک ارتباط اینترنتی است

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

And, Cyril, if you can go deeper, quickly.

و «سیریل»، اگه بتونی عمیق تر بشی، به سرعت.

I'm sorry, this is all live,

ببخشید، همه اش اجرای زنده است،

so you have to give Cyril a little bit of --

پس باید یه کمی بیشتر به سیریل وقت --

and this is available for every object:

و این برای هر اثری در دسترس هست:

modern art, contemporary art, Renaissance -- you name it,

هنر مدرن، هنر معاصر، رنسانس هنری -- شما نام ببرید

even sculpture.

حتی هنرهای تجسمی.

Sometimes, you don't know what can attract you

گاهی اوقات، نمی دونید چی میتونه شما رو جذب کنه

to an artwork or to a museum or to a cultural discovery.

به یک اثر هنری یا یک موزه یا به یک کشف فرهنگی.

So for me, personally, it was quite a challenge

پس برای من، شخصا این یک چالش خوبی بود

because when I decided to make this my full-time job at Google,

چون زمانی که تصمیم گرفتم این رو کارِ تمام وقت خودم در گوگل بکنم،

my mother was not very supportive.

مادرم خیلی حمایت گر من نبود.

I love my mother,

من عاشق مادرم هستم،

but she thought I was wasting my life with this museum stuff.

اما فکر میکرد من دارم با این کار موزه داری، وقتم رو تلف میکنم.

And for her, a museum is what you do when you go on vacation

و برای او، یک موزه چیزی است که فقط برای تعطیلات به سراغش می روید

and you tick-mark and it's over, right?

و در فهرست تیک میزنید و تموم، درسته؟

And it took around four and a half years

اما این کار حدود ۴ سال و نیم برای من

for me to convince my lovely Indian mother

وقت گرفت تا مادر عزیز هندیم رو متقاعد کنم

that actually, this is worthwhile.

که این واقعا، ارزشمند هست.

And the way I did it was, I realized one day that she loves gold.

و من به شیوه ای ارزشمند انجامش دادم، یک روز فهمیدم اون طلا دوست داره.

So I started showing her all objects that have the material gold in them.

پس شروع کردم تمام اثرهایی رو بهش نشون بدم که توشون طلا داشتند.

And the first thing my mom asks me is,

و اولین چیزی که مادرم از من پرسید این بود:

"How can we buy these?"

"چطوری میتونیم اینها رو بخریم؟"

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

And obviously, my salary is not that high,

و معلومه که، حقوق من اینقدرها بالا نیست،

so I was like, "We can't actually do that, mom.

پس اینطور بودم: "ما درواقع نمی تونیم بخریمش مامان.

But you can explore them virtually."

ولی میتونی مجازی نگاه شون کنی."

And so now my mom -- every time I meet her, she asks me,

و حالا مادرم -- هر بار که ملاقاتش میکنم، ازم میپرسه

"Any more gold, any more silver in your project? Can you show me?"

"طلا، یا نقره بیشتری توی پروژه ات هست؟ می تونی نشونم بدی؟"

And that's the idea I'm trying to illustrate.

و این ایده ای هست که سعی دارم به توصیف کنم.

It does not matter how you get in,

تا زمانی که داخلش باشین. اهمیتی نداره

as long as you get in.

که چطور وارد شدین،

Once you get in, you're hooked.

همین که واردش شدید، مجذوب میشین.

Moving on from here very quickly,

از اینجا خیلی سریع ادامه میدم،

there is kind of a playful idea, actually,

یک ایده شوخ و شنگی اینجا هست در واقع،

to illustrate the point of access,

برای نشان دادن موضوع دسترسی،

and I'm going to go quite quickly on this one.

و من میخواهم خیلی سریع به این یکی بپردازم.

We all know that seeing the artwork in person is amazing.

همه ما میدونیم که دیدن یک اثرهنری شخصا خیلی شگفت انگیز هست.

But we also know that most of us can't do it,

اما این هم می دونیم بیشتر ما نمیتونیم این کارو بکنیم.

and the ones that can afford to do it, it's complicated.

و کسانی که از خرجش برمیان کار پیچیده ای هست.

So -- Cyril, can we load up our art trip, what do we call it?

پس -- سیریل، می تونیم سفر هنری مون رو ببینیم. بهش چی بگیم؟

We don't have a good name for this.

اسم خوبی براش نداریم.

But essentially, we have around 1,000 amazing institutions,

ولی به واقع، ما حدود ۱۰۰۰ موسسه خیلی خوب داریم

68 countries.

در ۶۸ کشور.

But let's start with Rembrandt.

ولی بذارید اول از رامبراند شروع کنیم

We might have time for only one example.

احتمالا فقط برای یک مثال وقت داریم.

But thanks to the diversity,

ولی به لطف گوناگونی،

we've got around 500 amazing Rembrandt object artworks

حدود ۵۰۰ اثر هنری از «رامبراند» داریم

from 46 institutions and 17 countries.

از ۴۶ موسسه و ۱۷ کشور.

Let's say that on your next vacation,

فرض کنیم در تعطیلات بعدی تون.

you want to go see every single one of them.

می خواهید بروید به دیدن تک تک اون ها.

That is your itinerary,

این برنامه سفر شماست،

you will probably travel 53,000 kilometers,

احتمالا ۵۳٫۰۰۰ کیلومتر سفر خواهید کرد،

visit around, I think, 46 institutions,

فکر میکنم، از ۴۵ سازمان دیدن میکنید،

and just FYI, you might release 10 tons of CO2 emissions.

و محض اطلاع تون، ۱۰ تن کربن دی اکسید منتشر میکنید.

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

But remember, it's art,

ولی یادتو باشه، این هنر هست،

so you can justify it, perhaps, in some way.

پس شاید بتونید به نحوی. توجیه اش کنید،

Moving on swiftly from here,

از اینجا تندتر میرم جلو،

is something a little bit more technical and more interesting.

یک کم فنی تر و جالب تر میشه.

All that we've shown you so far uses metadata to make the connections.

تمام چیزهایی که تا حالا نشونتون دادیم از متادیتا برای ارتباط سازی استفاده میکنه

But obviously we have something cool nowadays

ولی این روزها یک چیز خیلی جالبی داریم،

that everyone likes to talk about, which is machine learning.

که همه دوست دارن درموردش حرف بزنن، که همون یادگیری ماشین هست.

So what we thought is, let's strip out all the metadata,

چیزی که ما فکر میکردیم بود، بیایید تمام متا دیتا رو یکی کنیم،

let's look at what machine learning can do

نگاهی بکنیم که آموزش به ماشین چه کاری میتونه انجام بده

based purely on visual recognition of this entire collection.

تماما بر اساس تشخیص بصری از کل این مجموعه.

What we ended up with is this very interesting map,

چیزی که در نهایت بهش برخوردیم این نقشه جالب بود،

these clusters that have no reference point information,

این خوشه هایی که هیچ نقطه مرجع اطلاعاتی ندارند،

but has just used visuals to cluster things together.

ولی تنها از تصاویر استفاده کرده تا چیزها رو کنار هم خوشه کنه.

Each cluster is an art to us by itself of discovery.

هر خوشه خودش یک هنره برای ما که اکتشاف کنیم.

But one of the clusters we want to show you very quickly

اما یکی از خوشه هایی که میخواهیم خیلی سریع نشون شما بدیم

is this amazing cluster of portraits

این خوشه شگفت از پرتره هاست

that we found from museums around the world.

که از موزه های اطراف دنیا جمع آوری کردیم.

If you could zoom in a little bit more, Cyril.

سیریل، اگه بتونی یه کم بیشتر زوم کنی.

Just to show you, you can just travel through portraits.

فقط برای اینکه نشون شما بدم، می تونید در بین پرتره ها سفر کنید.

And essentially, you can do nature, you can do horses

و در واقع، در خود طبیعت در بین اسب ها

and clusters galore.

و خوشه ها زیاد هستن.

When we saw all these portraits,

وقتی تمام این پرتره ها رو دیدیم،

we were like, "Hey, can we do something fun for kids,

این شکلی بودیم، "هی، می تونیم یه سرگرمی برای بچه ها درست کنیم،

or can we do something playful

یا یه چیز برای بازی کردن

to get people interested in portraits?"

که مردم به پرتره ها علاقمند بشن؟"

Because I haven't really seen

چون واقعا چیزی ندیده بودم

young kids really excited to go to a portrait gallery.

که بچه های نوجوان رو به وجد بیاره که برن نگارخانه پرتره ها.

I wanted to try to figure something out.

میخواستم سعی کنم یه راهی پیدا کنم.

So we created something called the portrait matcher.

پس ما چیزی ساختیم به اسم همسان یاب پرتره ای.

It's quite self-explanatory,

انجامش خیلی ساده است،

so I'm just going to let Cyril show his beautiful face.

بنابراین میخوام بذارم سیریل چهره زیباش رو نشون بده.

And essentially what's happening is, with the movement of his head,

و درواقع چیزی که اتفاق داره می افته، اینه که با تکون خوردن سرش

we are matching different portraits around the world from museums.

ما داریم پرتره های مختلف رو از اطراف موزه های دنیا باهاش تطبیق میدیم

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

And I don't know about you,

من از شما خبر ندارم،

but I've shown it to my nephew and sister,

ولی این رو به خواهرم و بچه هاش نشون دادم

and the reaction is just phenomenal.

و واکنش شون فوق العاده بود.

All they ask me is, "When can we go see this?"

همه شون ازم می پرسیدن: "کی میشه بریم این رو ببینیم؟"

And by the way, if we're nice,

و در ضمن، اگر مهربون باشیم.

maybe, Cyril, you can smile and find a happy one?

شاید، سیریل، بتونی لبخند بزنی و یک شادش رو پیدا کنی؟

Oh, perfect.

آه. عالیه.

By the way, this is not rehearsed.

در ضمن، از پیش تمرین شده نیست

Congrats, Cyril. Great stuff. Oh wow.

تبریک میگم سیریل، چیزهای خوبی بود آه عالی.

OK, let's move on; otherwise, this will just take the whole time.

خیلی خوب. بیاین ادامه بدیم، وگرنه این تمام وقت رو میگیره.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

So, art and culture can be fun also, right?

پس، فرهنگ و هنر هم میتونن سرگرم کننده باشن، درسته؟

For our last quick experiment --

برای آخرین آزمایش سریع مون --

we call all of these "experiments" --

ما به اینها میگیم "آزمایش" --

our last quick experiment comes back to machine learning.

آزمایش آخر ما برمیگرده به یادگیری ماشین.

We show you clusters, visual clusters,

ما به شما خوشه هایی نشان دادیم خوشه های تصویری.

but what if we could ask the machine to also name these clusters?

اما چی میشد از ماشین خواست که این خوشه ها رو نامگذاری هم بکنه؟

What if it could automatically tag them, using no actual metadata?

چه میشد اگه می تونست خودکار و بدون هیچ متادیتایی، برچسب شون بزنه؟

So what we have is this kind of explorer,

پس چیزی که داریم این نوعی کاوشگر هست،

where we have managed to match, I think, around 4,000 labels.

که موفق شدیم تطابق اش بدیم، فکر میکنم، حدود ۴٫۰۰۰ عنوان رو.

And we haven't really done anything special here,

و ما واقعا کار خاصی اینجا انجام ندادیم،

just fed the collection.

فقط به مجموعه اضافه کردیم.

And we found interesting categories.

و طبقه بندی های جالبی یافتیم.

We can start with horses, a very straightforward category.

می تونیم با اسب ها شروع کنیم، یک طبقه بندی خیلی رو به جلو.

You would expect to see that the machine has put

انتظار دارین که ماشین تصویر اسب ها رو

images of horses, right?

کنار هم بذاره، درسته؟

And it has, but you also notice, right over there,

و این کارو هم کرده، ولی همچنین به اون بخش توجه کنین،

that it has a very abstract image

که یک تصویر بسیار آبستره داره

that it has still managed to recognize and cluster as horses.

که باز هم موفق شده که اون خوشه رو به عنوان اسب تشخیص بده.

We also have an amazing head in terms of a horse.

ما همچنین سری بزرگ در تعریف یک اسب داریم.

And each one has the tags as to why it got categorized in this.

و هر کدوم برچسبی دارن که چرا در این طبقه بندی قرار گرفتن.

So let's move to another one which I found very funny and interesting,

خوب بریم سراغ یکی دیگر که به نظرم خیلی جالب و سرگرمی سازه

because I don't understand how this category came up.

چون نمی دونم این طبقه بندی چطوری تشکیل شده.

It's called "Lady in Waiting."

اسمش هست "بانوی منتظر."

If, Cyril, you do it very quickly,

سیریل، اگر زودی انجامش بدی،

you will see that we have these amazing images

شما خواهید دید که ما این تصاویر فوق العاده رو داریم

of ladies, I guess, in waiting or posing.

از بانوان، فکر میکنم در انتظار یا حالتی خاص

I don't really understand it.

واقعا متوجه این نمیشم من.

But I've been trying to ask my museum contacts,

اما سعی کردم این رو از رابط های موزه ایم بپرسم.

you know, "What is this? What's going on here?"

می دونید، "این چی هست؟ اینجا چه اتفاقی افتاده؟"

And it's fascinating.

و این محشره.

Coming back to gold very quickly,

خیلی سریع برگردیم به طلا،

I wanted to search for gold

خواستم طلا رو جستجو کنم

and see how the machine tagged all the gold.

و ببینم ماشین چطوری طلاها رو برچسب میزنه.

But, actually, it doesn't tag it as gold.

اما در واقع، بهشون برچسب طلا نزد.

We are living in popular times.

ما در دوران خوشی زندگی میکنیم.

It tags it as "bling-bling."

اینطوری برچسبش زد: "بلینگ-بلینگ."

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

I'm being hard on Cyril, because I'm moving too fast.

به سیریل زیاد فشار میارم، چون دارم تند جلو میرم.

Essentially, here you have all the bling-bling

در واقع، اینجا برای شما همه بلینگ-بلینگ هایِ

of the world's museums organized for you.

موزه های دنیا یک جا جمع شده اند.

And finally, to end this talk and these experiments,

و بالاخره، برای پایان این سخنرانی و این آزمایش ها،

what I hope you feel after this talk is happiness and emotion.

که امیدوارم بعد از این سخنرانی احساس شادی و وجد کنید.

And what would we see when we see happiness?

وقتی شادی می بینیم چه چیزی می بینیم؟

If we actually look at all the objects

اگر در واقع به همه این اثرها نگاه کنیم

that have been tagged under "happiness,"

که زیر عنوان "شادی" برچسب خوردن

you would expect happiness, I guess.

فکر میکنم، انتظار شادی داشته باشین.

But there was one that came up that was very fascinating and interesting,

اما یک مورد به وجود آمد که بسیار شگفت انگیز و خارق العاده بود.

which was this artwork by Douglas Coupland,

که این اثر بود، از «داگلاس کاپلند»، که او هم

our friend and artist in residence as well,

دوست و هنرمند آزاد کار ما است.

called, "I Miss My Pre-Internet Brain."

به اسم: "دلم برای مغز پیشا اینترنتم تنگ شد"

I don't know why the machine feels like it misses its pre-Internet brain

نمی دونم چرا ماشین احساس میکنه که دلش برای مغز پیشا اینترنتش تنگ شده

and it's been tagged here,

و اینطوری اینجا برچسب شده،

but it's a very interesting thought.

ولی فکر بسیار جذابی هستش.

I sometimes do miss my pre-Internet brain,

گاهی وقتا دلم برای مغز پیشا اینترنتم تنگ میشه،

but not when it comes to exploring arts and culture online.

اما قبلا این امکان نبوده که بشه فرهنگ و هنر رو برخط اکتشاف کرد

So take out your phones, take out your computers,

پس گوشی ها و رایانه هاتون رو بیارید بیرون،

go visit museums.

به ملاقات موزه ها برید.

And just a quick call-out to all the amazing archivists,

و اعلام خطر کنید به همه کارمندان بایگانی ها،

historians, curators,

تاریخ دان ها، موزه دار ها،

who are sitting in museums, preserving all this culture.

کسانی که در موزه ها نشسته اند و از این فرهنگ محافظت میکنند.

And the least we can do is get our daily dose of art and culture

و کمترین کاری که می تونیم انجام بدیم بهره مندی روزانه از فرهنگ و هنر

for ourselves and our kids.

برای خودمون و بچه هامون هست.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق تماشگران)