Hacking your memory -- with sleep | Sleeping with Science, a TED series

Transcriber: TED Translators admin Reviewer: Krystian Aparta

Whether you're cramming for an exam

Translator: Zahra Akrami Reviewer: Leila Ataei

چه در حال آماده شدن برای امتحان باشید

or trying to learn a new musical instrument

یا تلاش برای یادگیری کار با یک آلت موسیقی

or even trying to perfect a new sport,

یا حتی تلاش برای تکمیل یک ورزش جدید

sleep may actually be your secret memory weapon.

شاید خواب سلاح مخفی حافظه شما باشد.

[Sleeping with Science]

[خواب به همرا علم]

Studies have actually told us that sleep is critical for memory

مطالعات نشان می‌دهند که خواب برای حافظه بسیار مهم است.

in at least three different ways.

حداقل به سه روش مختلف.

First, we know that you need sleep before learning

اولا می‌دانیم خواب قبل از یادگیری لازم است

to actually get your brain ready,

در واقع برای آماده کردن مغز شما،

almost like a dry sponge,

تقریبا مانند یک اسفنج خشک

ready to initially soak up new information.

آماده برای جذب کردن اطلاعات جدید.

And without sleep, the memory circuits within the brain

و بدون خواب، جریانهای حافظه در مغز

effectively become waterlogged, as it were,

کاملا پر آب می‌شود، چیزی مثل این.

and we can't absorb new information.

و ما نمی‌توانیم اطلاعات جدید را جذب کنیم.

We can't effectively lay down those new memory traces.

نمی‌توانیم رد خاطرات جدید را برداشت کنیم.

But it's not only important that you sleep before learning,

اما تنها خوابیدن قبل یادگیری مهم نیست،

because we also know that you need sleep after learning

چون می‌دانیم بعد یادگیری نیز ضروری است

to essentially hit the save button on those new memories

تا دکمه ی ذخیره خاطرات جدید را فشار دهد

so that we don't forget.

و اینگونه فراموششان نمی‌کنیم.

In fact, sleep will actually future-proof that information

در واقع خواب آنها را درون مغز برای آینده

within the brain,

ثبت می‌کند،

cementing those memories

پیوند دادن خاطرات به

into the architecture of those neural networks.

معماری شبکه‌ی عصبی.

And we've begun to discover

و ما شروع کرده‌ایم تا بفهمیم که دقیقا

exactly how sleep achieves this memory-consolidation benefit.

چگونه خواب منجر به تثبیت خاطره می‌شود.

The first mechanism is a file-transfer process.

اولین مکانیزم، پروژه انتقال پوشه است.

And here, we can speak about two different structures

و اینجا می‌توانیم درباره دو ساختمان متفاوت

within the brain.

درون مغز صحبت کنیم.

The first is called the hippocampus

اولین ساختمان، هیپوکامپ است

and the hippocampus sits on the left and the right side

و هیپوکامپ، در سمت چپ و راست

of your brain.

مغز شما قرار دارد.

And you can think of the hippocampus

و شما میتوانید به هیپوکامپ مانند یک

almost like the informational inbox of your brain.

صندوق ورودی اطلاعات از مغزتان فکر کنید.

It's very good at receiving new memory files

این دستگاه در دریافت خاطرات جدید و

and holding onto them.

نگهداری آنها خوب کار می‌کند.

The second structure that we can speak about

دومین ساختار که می‌توانیم درباره‌ی آن

is called the cortex.

صحبت کنیم، قشر نام دارد.

This wrinkled massive tissue that sits on top of your brain.

این بافت حجیم چروک روی مغز شما قرار دارد.

And during deep sleep,

و در حین خواب عمیق،

there is this file-transfer mechanism.

این مکانیزم انتقال فایل بوجود می‌آید.

Think of the hippocampus like a USB stick

به هیپوکامپ مانند یک USB و قشرتان مانند یک

and your cortex like the hard drive.

سخت افزار فکر کنید.

And during the day, we're going around

و در حین روز در حال گردشیم

and we're gathering lots of files,

و فایلهای زیادی را گردآوری می‌کنیم،

but then during deep sleep at night,

اما بعد هنگام خواب عمیق در شب،

because of that limited storage capacity,

به خاطر ظرفیت ذخیره‌سازی محدود،

we have to transfer those files from the hippocampus

باید فایلها را از هیپوکامپ، به سخت افزار مغز

over to the hard drive of the brain, the cortex.

یعنی قشر، منتقل کنیم.

And that's exactly one of the mechanisms

این دقیقا یکی از مکانیزمهایی است که

that deep sleep seems to provide.

خواب عمیق برای شما تدارک دیده.

But there's another mechanism that we've become aware of

اما مکانیزم دیگری وجود دارد که فهمیده‌ایم

that helps cement those memories into the brain.

به پیوستن خاطرات به مغز کمک می‌کند.

And it's called replay.

به نام «بازپخش» .

Several years ago,

چندین سال پیش، دانشمندان

scientists were looking at how rats learned

در حال بررسی چگونگی یادگیری موشها

as they would run around a maze.

در فرار از مارپیچ بودند و

And they were recording the activity in the memory centers of these rats.

فعالیتهای مراکز حافظه آنها را ضبط می‌کردند.

And as the rat was running around the maze,

و وقتی که موش در حال فرار از مارپیچ بود،

different brain cells would code different parts of the maze.

سلولهای مغزی مختلف قسمتهای مختلف مارپیچ را رمزگذاری می‌کردند.

And so if you added a tone to each one of the brain cells

و اگر شما به هر سلول آهنگی اضافه کنید

what you would hear as the rat was starting to learn the maze

چیزی که وقتی موش در حال شروع یادگیری مارپیچ بود می‌شنوید

was the signature of that memory.

امضای آن خاطره است.

So it would sound a little bit like ...

پس صدایی تقریبا شبیه این دارد...

(Bouncy piano music)

(موسیقی پیانوی فنری)

It was this signature of learning that we could hear.

این امضای یادگیری بود که می‌توانستیم بشنویم.

But then they did something clever.

اما بعد آنها کاری زیرکانه انجام دادند.

They kept listening to the brain as these rats fell asleep,

آنها گوش دادن صدای مغز را هنگام خواب موشها ادامه دادند،

and what they heard was remarkable.

و چیزی که شنیدند جالب توجه بود

The rat, as it was sleeping,

موش در حین خواب

started to replay that same memory signature.

شروع به بازپخش همان امضا کرد.

But now it started to replay it almost 10 times faster

اما حالا ده بار سریعتر از

than it was doing when it was awake.

زمانی که بیدار بود،

So now instead you would start to hear ...

پس حالا در عوض چنین صدایی می‌شنوید...

(Fast bouncy piano music)

( موسیقی فنری پیانو، ریتم تند)

That seems to be the second way

به نظر می‌آید این دومین راه برای

in which sleep can actually strengthen these memories.

تثبیت خاطرات در فرآیند خواب است.

Sleep is actually replaying and scoring those memories

درواقع خواب فرآیند بازپخش و تنظیم کردن

into a new circuit within the brain,

خاطرات به مداری جدید در مغز است.

strengthening that memory representation.

و تقویت کردن نمایش خاطرات

The final way in which sleep is beneficial for memory

راه آخر در هر خواب سودمندی برای حافظه،

is integration and association.

یکپارچگی و پیوستگی است.

In fact, we're now learning that sleep

الان در حال فهمیدن این هستیم که خواب

is much more intelligent than we ever imagined.

هوشمندتر از چیزی است که تصور می‌کنیم،

Sleep doesn't just simply strengthen individual memories,

خواب فقط خاطرات فردی را تثبیت نمی‌کند،

sleep will actually cleverly interconnect new memories together.

بلکه هوشمندانه خاطرات جدید را بهم وصل می‌کند.

And as a consequence,

و در نتیجه،

you can wake up the next day

می‌توانید روز بعد را

with a revised mind-wide web of associations,

با شبکه گسترده ارتباطات ذهنی بیدار شوید،

we can come up with solutions to previously impenetrable problems.

ما می‌توانیم مشکلات حل نشدنی قدیمی را حل کنیم.

And this is probably the reason

شاید به این دلیلِ باشد که

that you've never been told to stay awake on a problem.

به شما گفته نشده برای مشکلات بیدار بمانید.

Instead, you're told to sleep on a problem,

در عوض گفته شده که برای مشکلات بخوابید؛

and that's exactly what the science teaching us.

و این دقیقا چیزی است که علم به ما یاد میدهد.