How fake handbags fund terrorism and organized crime | Alastair Gray

Translator: Maryam Manzoori Reviewer: sadegh zabihi

Two years ago, I set off from central London on the Tube

دو سال پیش در مرکز لندن از مترو بیرون آمدم

and ended up somewhere in the east of the city

و به جایی در شرق شهر رسیدم

walking into a self-storage unit

و وارد یک مجموعه انبار شخصی شدم

to meet a guy that had 2,000 luxury polo shirts for sale.

تا مردی را ببینم که ۲٫۰۰۰ پیراهن لوکس با مارک پولو برای فروش داشت.

And as I made my way down the corridor,

وقتی که وارد کوریدور شدم،

a broken, blinking light made it just like the cliche scene

یک نور کم‌رمقِ چشمک‌زن فضا را شبیه صحنه‌های کلیشه‌ای

from a gangster movie.

در فیلم‌های تبهکاری کرده بود.

Our man was early, and he was waiting for me

طرف ما زود سر قرار آمده بود، و منتظرم بود

in front of a unit secured with four padlocks down the side.

در مقابل واحدی که با چهار تا قفل چفت و محکم شده بود.

On our opening exchange,

در چند کلمه اولیه،

it was like a verbal sparring match

همه چیز شبیه مسابقه چانه‌زنی بود

where he threw the first punches.

که او مشت اول را زده بود.

Who was I? Did I have a business card?

این که من کی بودم؟ کارت ویزیت دارم یا نه؟

And where was I going to sell?

و جنس را کجا خواهم فروخت؟

And then, he just started opening up,

و بعد، شروع کرد به توضیح،

and it was my turn.

و نوبت من شد.

Where were the polo shirts coming from?

پیراهن‌های پولو از کجا آمده بودند؟

What paperwork did he have?

چه کاغذبازی‌هایی انجام داده بود؟

And when was his next shipment going to arrive?

و محموله بعدی‌اش کی از راه می‌رسد؟

I was treading the fine line

من بین خطوط را می‌خواندم

between asking enough questions to get what I needed

از طریق سوالاتی کافی برای رسیدن به آنچه که دنبالش بودم

and not enough for him to become suspicious,

و به اندازه‌ای که او مظنون نشود،

because what he didn't know is that I'm a counterfeit investigator,

چون آنچه که او نمی‌دانست این است که من یک کارآگاه مخفی هستم،

(Laughter)

(خنده حضار)

and after 20 minutes or so of checking over the product

بعد از حدود ۲۰ دقیقه سوال و جواب درباره جنس

for the telltale signs of counterfeit production --

درباره دم خروس حاکی از جعلی بودن جنس --

say, badly stitched labels or how the packaging

یا همان دوخت‌ شلخته برای اتصال مارک یا نحوه بسته‌بندی

had a huge brand logo stamped all over the front of it --

که لوگوی برند را در سایز بزرگ روی تمام بسته مهر زده بودند --

I was finally on my way out,

بالاخره آنجا را ترک کردم،

but not before he insisted on walking down to the street with me

اما او اصرار کرد که تا خیابان

and back to the station.

و تا ایستگاه مترو همراهم بیاید.

And the feeling after these meetings is always the same:

احساسی که بعد از این جور ملاقات‌ها به آدم دست می‌دهد همیشه یکسان است:

my heart is beating like a drum,

قلبم مثل طبل می‌زد،

because you never know if they've actually bought your story,

چون هیچوقت نمی‌دانی آیا واقعاً حرفت را باور کرده‌اند یا نه،

or they're going to start following you to see who you really are.

یا این که تعقیبت می‌کنند تا ببینند حقیقتاً کی هستی.

Relief only comes when you turn the first corner

تنها وقتی خیالت راحت می‌شود که از اولین پیچ می‌پیچی

and glance behind, and they're not standing there.

و پشت سرت را نگاه می‌کنی، و کسی را آنجا نمی‌بینی.

But what our counterfeit polo shirt seller certainly didn't realize

ولی آنچه که فروشنده تی‌شرت‌های جعلی پولو قطعاً نمی‌دانست

is that everything I'd seen and heard would result in a dawn raid on his house,

این است که هرآنچه دیدم و شنیدم منجر به حمله به خانه‌اش خواهد شد،

him being woken out of bed by eight men on his doorstep

هشت مرد در خانه‌اش را می‌زنند و از رختخواب بیرونش می‌کشند

and all his product seized.

و تمام اجناسش توقیف خواهد شد.

But this would reveal that he was just a pawn

اما معلوم شد که او آلت دستی بیش نبود

at the end of a counterfeiting network spanning three continents,

در انتهای یک شبکه اجناس جعلی که در سه کشور گسترش داشت،

and he was just the first loose thread that I'd started to pull on

و او اولین سرنخ شُل بود که من کشیدم

in the hope that it would all unravel.

به این امید که همه چیز معلوم شود.

Why go through all that trouble?

اما این همه زحمت و گرفتاری برای چیست؟

Well, maybe counterfeiting is a victimless crime?

خب، شاید تهیه جنس جعلی یک جنایت بدون قربانی باشد؟

These big companies, they make enough money,

این شرکت‌های بزرگ به اندازه کافی پول درمی‌آورند،

so if anything,

پس می‌شود گفت،

counterfeiting is just a free form of advertising, right?

جنس جعلی فقط نوعی آزاد از تبلیغات است، نه؟

And consumers believe just that --

و مصرف‌کنندگان باور می‌کنند --

that the buying and selling of fakes is not that big a deal.

که خرید و فروش جنس قلابی مسئله بزرگی نیست.

But I'm here to tell you that that is just not true.

اما من اینجا هستم تا به شما بگویم که این حقیقت ندارد.

What the tourist on holiday doesn't see about those fake handbags

آنچه توریست‌ها موقع خرید کیف‌های جعلی در مسافرت نمی‌دانند

is they may well have been stitched together

این است که شاید این کیف را

by a child who was trafficked away from her family,

کودکی دوخته که از آغوش خانواده‌اش دزدیده و قاچاق شده باشد،

and what the car repair shop owner doesn't realize

و آنچه که صاحب تعمیرگاه اتومبیل

about those fake brake pads

درباره لنت ترمزهای قلابی نمی‌داند

is they may well be lining the pockets of an organized crime gang

این است که شاید پولش دارد توی جیب‌ گشاد یک باند جنایات سازمان‌یافته می‌رود

involved in drugs and prostitution.

که در کار مواد مخدر و فحشا است.

And while those two things are horrible to think about,

با این که این دو چیز، خود موضوعاتی وحشتناک هستند

it gets much worse,

وضع از این هم بدتر می‌شود،

because counterfeiting is even funding terrorism.

چون تولید جنس تقلبی حتی از تروریسم هم حمایت مالی می‌کند.

Let that sink in for a moment.

یک لحظه درباره‌اش تامل کنید.

Terrorists are selling fakes to fund attacks,

تروریست‌ها برای تامین هزینه حملات، جنس تقلبی می‌فروشند،

attacks in our cities that try to make victims of all of us.

حملاتی در شهرهای ما، که همه ما قربانیانش هستیم.

You wouldn't buy a live scorpion,

شما هیچ وقت عقرب زنده نمی‌خرید

because there's a chance that it would sting you on the way home,

چون این احتمال هست که در مسیر خانه نیشتان بزند،

but would you still buy a fake handbag

اما هنوز حاضرید کیفی بخرید

if you knew the profits would enable someone to buy bullets

اگر بدانید که سودش کسی را قادر می‌سازد گلوله‌ای بخرد

that would kill you and other innocent people six months later?

که شش ماه بعد شما و بی‌گناهان دیگر را بکشد؟

Maybe not.

شاید نه.

OK, time to come clean.

خب، وقت اعتراف فرارسیده.

In my youth --

وقتی جوان بودم --

yeah, I might look like I'm still clinging on to it a bit --

آره، ممکنه به نظر برسه که هنوز جوانم --

I bought fake watches while on holiday in the Canary Islands.

در سفری به جزایر قناری، ساعت تقلبی خریدم.

But why do I tell you this?

اما چرا این را به شما می‌گویم؟

Well, we've all done it,

خب، همه ما این کار را کرده‌ایم،

or we know someone that's done it.

یا کسی را می‌شناسیم که این کار را کرده.

And until this very moment, maybe you didn't think twice about it,

و تا همین لحظه، شاید فکرش را هم نکرده باشید،

and nor did I,

من هم نکرده بودم،

until I answered a 20-word cryptic advert

تا وقتی که به یک آگهی رمزگذاری شده ۲۰ کلمه‌ای پاسخ دادم

to become an intellectual property investigator.

تا بتوانم کارآگاه مالکیت معنوی شوم.

It said "Full training given and some international travel."

آگهی می‌گفت: «آموزش کامل و برخی سفرهای بین‌المللی.»

Within a week, I was creating my first of many aliases,

ظرف یک هفته، اولین اسم از چندین اسم مستعارم را درست کردم،

and in the 10 years since, I've investigated fake car parts,

و در ده سال بعد از آن، درباره قطعات یدکی تقلبی اتومبیل،

alloy wheels, fake pet grooming tools,

رینگ لاستیک اتومبیل، وسایل آرایش و پیرایش،

fake bicycle parts,

قطعات یدکی جعلی دوچرخه،

and, of course, the counterfeiter's favorite,

و البته، گل سرسبد بازار تقلبی‌جات،

fake luxury leather goods, clothing and shoes.

کالاهای لوکس چرمی، کفش و لباس.

And what I've learned in the 10 years of investigating fakes

و آنچه در این ده سال کار و تحقیق درباره جنس تقلبی یادگرفتم

is that once you start to scratch the surface,

این است که وقتی شروع می‌کنید به خراشیدن سطح،

you find that they are rotten to the core,

می‌بینید که فساد تا عمق آن،

as are the people and organizations that are making money from them,

و افراد و سازمان‌هایی که از آن پول درمی‌آورند نفوذ کرده است.

because they are profiting on a massive, massive scale.

چرا که سود این فعالیت‌ها در مقیاس‌های بسیار بسیار بزرگ است.

You can only make around a hundred to 200 percent

شما می‌توانید حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ درصد

selling drugs on the street.

از فروش مواد مخدر در خیابان سود کنید.

You can make 2,000 percent selling fakes online

اما با فروش آنلاین جنس تقلبی می‌توانید تا ۲٫۰۰۰ درصد سود کنید

with little of the same risks or penalties.

با ریسک یا مجازات کمتر.

And this quick, easy money

و این پول آسان و سریع

then goes on to fund the more serious types of crime,

بعد صرف حمایت از انواع جرائم جدی‌تر می‌شود

and it pays the way to making these organizations,

و راه را برای این سازمان‌ها،

these criminal organizations, look more legitimate.

این سازمان‌های مجرمانه هموار می‌کند تا مشروع‌تر به نظر برسند.

So let me bring you in on a live case.

بگذارید از یک پرونده زنده برایتان بگویم.

Earlier this year, a series of raids took place

پیشتر در سال جاری، رشته حملاتی رخ داد

in one of my longest-running investigations.

در یکی از تحقیقاتی که طولانی‌ترین زمان را صرفش کرده بودم.

Five warehouses were raided in Turkey,

به پنج انبار در ترکیه حمله شد،

and over two million finished counterfeit clothing products were seized,

و بیش از دو میلیون قطعه البسه تقلبی ناتمام توقیف شد،

and it took 16 trucks to take that all away.

و این اجناس با ۱۶ کامیون از آنجا منتقل شد.

But this gang had been clever.

اما این باند باهوش عمل کرد.

They had gone to the lengths of creating their own fashion brands,

آنها تا اینجا پیش رفته بودند که برندهای خودشان را درست کرده بودند،

complete with registered trademarks,

با نشان‌های بازرگانی ثبت شده.

and even having photo shoots on yachts in Italy.

و حتی روی قایقی در ایتالیا از مدل‌ها عکس‌های تبلیغاتی گرفته بودند.

And they would use these completely unheard-of and unsuspicious brand names

و از این برندهای کاملاً ناشناس که شکی برنمی‌انگیزند

as a way of shipping container loads of fakes

به عنوان راهی برای انتقال کانتینرهای اجناس تقلبی

to shell companies that they'd set up across Europe.

به شرکت‌های صوری که در اروپا تاسیس کرده‌اند، استفاده می‌کنند.

And documents found during those raids

اسنادی که در جریان حملات پیدا شد

found that they'd been falsifying shipping documents

حاکی است که آنها اوراق نقل و انتقال را دستکاری کرده بودند،

so the customs officials would literally have no idea

تا ماموران گمرک کوچکترین ظنی نداشته باشند

who had sent the products in the first place.

از این که در مرحله اول، اجناس را چه کسی فرستاده.

When police got access to just one bank account,

پلیس فقط با دست یافتن به یک حساب بانکی،

they found nearly three million euros

حدود سه میلیون یورو یافت

had been laundered out of Spain in less than two years,

که در کمتر از دو سال از اسپانیا پولشویی شده بود،

and just two days after those raids,

و فقط دو روز بعد از آن حملات،

that gang were trying to bribe a law firm to get their stock back.

آن باند تبهکاری، برای بازپس‌گیری اجناسش در تلاش بود که به یک دفتر حقوقی رشوه بدهد.

Even now, we have no idea where all that money went,

حتی اکنون، کوچکترین اطلاعی از اینکه آن پول به کجا رفت نداریم،

to who it went to,

و به چه کسی رسید،

but you can bet it's never going to benefit the likes of you or me.

ولی می‌توانید مطمئن باشید که هرگز در جهت منافع امثال من و شما نخواهد بود.

But these aren't just low-level street thugs.

اینها خلافکاران دون‌پایه خیابانی نیستند.

They're business professionals, and they fly first class.

اینها در کار تجارت حرفه‌ای هستند، و با پروازهای درجه یک مسافرت می‌کنند.

They trick legitimate businesses

این افراد سر کسب‌وکارهای مشروع

with convincing fake invoices and paperwork,

با رسیدهای جعلی و اوراق تقلبی متقاعدکننده، کلاه می‌گذارند.

so everything just seems real,

بنابراین همه چیز واقعی به نظر می‌رسد،

and then they set up eBay and Amazon accounts

بعد نوبت می‌رسد به راه‌اندازی حساب‌های ای-بی و آمازون

just to compete with the people they've already sold fakes to.

برای رقابت با همان‌هایی که پیشتر اجناس جعلی‌شان را بهشان فروخته‌اند.

But this isn't just happening online.

اما این اتفاق فقط در فضای آنلاین نمی‌افتد.

For a few years, I also used to attend automotive trade shows

من برای چند سال در نمایشگاه‌های تجاری اتومبیل نیز شرکت می‌کردم

taking place in huge exhibition spaces,

که در فضاهای نمایشی عظیم برگزار می‌شد،

but away from the Ferraris and the Bentleys and the flashing lights,

اما فراتر از اتومبیل‌های فراری و بنتلی و نورهای پر زرق و برق،

there'd be companies selling fakes:

شرکت‌هایی هم بودند که اجناس تقلبی می‌فروختند:

companies with a brochure on the counter

شرکت‌هایی که روی پیشخوان خود بروشور گذاشته بودند

and another one underneath, if you ask them the right questions.

و اگر سوال درست را می‌پرسیدید، بروشور دیگری آن زیر داشتند.

And they would sell me fake car parts, faulty fake car parts

و قطعات یدکی تقلبی به من می‌فروختند، قطعات یدکی معیوب،

that have been estimated to cause over 36,000 fatalities,

که تخمین زده می‌شود عامل ۳۶٫۰۰۰ تا از موارد مرگ و میر است،

deaths on our roads each year.

مرگ و میرهای سالانه در جاده‌های ما.

Counterfeiting is set to become a 2.3-trillion-dollar underground economy,

تولید اجناس تقلبی در مسیر تبدیل شدن به یک اقتصاد زیرزمینی ۲/۳ تریلیون دلاری است،

and the damage that can be done with that kind of money,

و آسیبی که می‌‌تواند از چنین پولی وارد شود،

it's really frightening ...

حقیقتاً ترسناک است...

because fakes fund terror.

چرا که جنس تقلبی، هزینه ترور می‌شود.

Fake trainers on the streets of Paris,

کفش‌های ورزشی تقلبی در خیابان‌های پاریس،

fake cigarettes in West Africa,

سیگار تقلبی در غرب آفریقا،

and pirate music CDs in the USA

و سی‌دی‌ های موسیقی دزدی در آمریکا

have all gone on to fund trips to training camps,

همه اینها صرف سفر به کمپ‌های آموزشی،

bought weapons and ammunition, or the ingredients for explosives.

خرید سلاح و مهمات، یا موارد اولیه انفجاری شده است.

In June 2014, the French security services

در ژوئن ۲۰۱۴، نهادهای امنیتی فرانسه

stopped monitoring the communications of Said and Cherif Kouachi,

کار نظارت بر ارتباطات سعید و شریف کواشی را متوقف کردند،

the two brothers who had been on a terror watch list for three years.

دو برادری که برای سه سال اسمشان در فهرست نظارت بر تروریسم بود.

But that summer, they were only picking up that Cherif was buying

اما آن تابستان، پلیس تنها متوجه این شد که شریف مشغول خریدن

fake trainers from China,

کفش ورزشی تقلبی از چین است،

so it signaled a shift away from extremism

و این به معنای دور شدن از افراط گرایی

into what was considered a low-level petty crime.

و روی آوردن به چیزی بود که جرمی سطح پایین و جزئی تلقی می‌شد.

The threat had gone away.

تهدید رفع شده بود.

Seven months later,

هفت ماه بعد،

the two brothers walked into the offices of Charlie Hebdo magazine

دو برادر وارد دفتر نشریه شارلی ابدو شدند

and killed 12 people, wounded 11 more,

۱۲ نفر را کشتند و ۱۱ نفر را مجروح کردند،

with guns from the proceeds of those fakes.

با شلیک گلوله از تفنگ‌هایی که با پول آن اجناس تقلبی به دست آمده بود.

So whatever you think, this isn't a faraway problem happening in China.

این مشکلی دوردست نیست که در چین رخ می‌دهد.

It's happening right here.

بلکه همینجا در حال وقوع است.

And Paris is not unique.

و پاریس تنها نمونه نیست.

Ten years earlier, in 2004, 191 people lost their lives

ده سال پیش از آن در سال ۲۰۰۴،

۱۹۱ نفر بر اثر انفجار بمب در یک قطار شهری مادرید جان باختند.

when a Madrid commuter train was bombed.

The attack had been partly funded by the sale of pirate music CDs in the US.

بخشی از بودجه این حمله از فروش سی‌دی غیرقانونی موسیقی در آمریکا آمده بود.

Two years prior to that, an Al Qaeda training manual

دو سال قبل از آن، یک جزوه آموزشی القاعده

recommended explicitly selling fakes

صراحتا فروش اجناس تقلبی را

as a good way of supporting terror cells.

به عنوان راهی برای حمایت از سلول‌های ترور پیشنهاد کرد.

But despite this, despite the evidence connecting terrorism and counterfeiting,

اما علی‌رغم این موضوع، علی‌رغم شواهد ارتباط تروریسم و جنس تقلبی

we do go on buying them, increasing the demand

ما به خرید این اجناس ادامه می‌دهیم، و تقاضا را افزایش می‌دهیم

to the point where there's even a store in Turkey

تا جایی که حتی در ترکیه فروشگاهی هست

called "I Love Genuine Fakes."

به نام «من عاشق تقلبی اصل هستم.»

And you have tourists posing with photographs on TripAdvisor,

و توریست‌ها عکسهای آن را روی وبسایت TripAdvisor پست می‌کنند،

giving it five-star reviews.

درباره‌اش نظرات مثبت می‌نویسند و پنج ستاره به آن می‌دهند.

But would those same tourists have gone into a store

اما آیا همین توریست‌ها به فروشگاهی

called "I Love Genuine Fake Viagra Pills"

به نام «من عاشق قرص وایاگرای تقلبی اصل هستم»

or "I Genuinely Love Funding Terrorism"?

یا «من عاشق تامین بودجه تروریسم هستم» پا گذاشته‌اند؟

I doubt it.

شک دارم.

Many of us think that we're completely helpless

بسیاری از ما گمان می‌کنیم که در مقابله با جرائم سازمان یافته و تروریسم

against organized crime and terrorism,

مطلقا چاره‌ای نداریم،

that we can do nothing about the next attack,

و در مقابله با حمله بعدی کاری از ما ساخته نیست،

but I believe you can.

اما من معتقدم که اینطور نیست.

You can by becoming investigators, too.

شما هم می‌توانید کارآگاه بشوید.

The way we cripple these networks is to cut their funding,

ما می‌توانیم با قطع بودجه، این شبکه‌ها را فلج کنیم،

and that means cutting the demand

و این به معنای قطع تقاضا

and changing this idea that it's a victimless crime.

و تغییر این طرز فکر است که این یک جرم بدون قربانی است.

Let's all identify counterfeiters,

بیایید همه با هم دست‌اندرکاران جنس تقلبی را شناسایی کنیم،

and don't give them our money.

و پولمان را به آنها ندهیم.

So here's a few tips from one investigator to another

حالا چند تا توصیه از یک کارآگاه به دیگری

to get you started.

تا کار را شروع کنید.

Number one:

شماره یک:

here's a typical online counterfeiter's website.

این یک وبسایت نمونه از اجناس تقلبی است.

Note the URL.

به URL توجه کنید.

If you're shopping for sunglasses or camera lenses, say,

اگر دارید عینک آفتابی یا مثلاً لنز دوربین می‌خرید،

and you come across a website like medical-insurance-bankruptcy.com,

و از وبسایتی مثل این سر در آوردید medical-insurance-bankruptcy.com

start to get very suspicious.

باید خیلی مشکوک شوید.

(Laughter)

(خنده حضار)

Counterfeiters register expired domain names

تقلبی‌فروش‌ها از اسامی دامنه‌های منقضی شده استفاده می‌کنند

as a way of keeping up the old website's Google page ranking.

تا از رتبه وبسایت قدیمی آن در گوگل بهره برداری کنند.

Number two:

شماره دو:

is the website screaming at you that everything is 100 percent genuine,

آیا وبسایت مورد نظر فریاد می‌زند که همه چیز صد در صد اصل است،

but still giving you 75 percent off the latest collection?

اما در عین حال روی تازه‌ترین مدل‌ها به شما ۷۵ درصد تخفیف می‌دهد؟

Look for words like "master copy,"

دنبال کلماتی از این قبیل باشید: «کپی ماهرانه،»

"overruns," "straight from the factory."

«تولید مازاد بر سفارش،» «از تولید به مصرف.»

They could write this all in Comic Sans, it's that much of a joke.

ممکن است همه اینها را با خط «کمیک سنس» بنویسند، یعنی اینقدر همه چیزش شوخی است.

(Laughter)

Number three:

(خنده حضار)

شماره سه:

if you get as far as the checkout page,

اگر تا مرحله صفحه آخر خرید پیش رفتید،

and you don't see "https" or a padlock symbol next to the URL,

و آن بالا https یا شکل قفل را کنار URL نمی‌بینید،

you should really start thinking about closing the tab,

باید خیلی جدی به فکر بستن صفحه باشید،

because these indicate active security measures

چون همه این علامت‌های تمهیدات امنیتی فعال هستند

that will keep your personal and credit card information safe.

که ایمنی اطلاعات شخصی و کارت اعتباری شما را تامین می‌کند.

OK, last one:

نکته آخر این که:

go hunting for the "Contact Us" page.

دنبال صفحه «ارتباط با ما» بگردید.

If you can only find a generic webform,

اگر فقط یک فرم عادی پیدا کردید،

no company name, telephone number, email address, postal address --

که نه اسم شرکت، نه شماره تلفن و آدرس ایمیل، و نه آدرس پستی دارد،

that's it, case closed.

تمام، پرونده مختومه است.

You found a counterfeiter.

شما یک شیاد را پیدا کرده‌اید.

Sadly, you're going to have to go back to Google

متاسفانه، باید برگردید به گوگل

and start your shopping search all over again,

و جستجوی خریدتان را از سر بگیرید،

but you didn't get ripped off, so that's only a good thing.

اما جیبتان را نزده‌اند، و این تنها نکته خوب ماجراست.

As the world's most famous fictional detective would say,

به قول مشهورترین کارآگاه تخیلی جهان، (شرلوک هلمز)

"Watson, the game is afoot."

«واتسون، طعمه داره فرار می‌کنه.»

Only this time, my investigator friends,

فقط این بار، دوستان کارآگاه من،

the game is painfully real.

شکار به طرز جانکاهی واقعی است.

So the next time you're shopping online,

پس دفعه بعد که خرید آنلاین می‌کنید،

or perhaps wherever it is,

یا از هر فروشگاه دیگری،

look closer, question a little bit deeper, and ask yourself --

دقت کنید، کمی عمیق‌تر سوال کنید، از خودتان بپرسید --

before you hand over the cash or click "Buy,"

قبل از این که پول را تحویل دهید یا روی «خرید» کلیک کنید،

"Am I sure this is real?"

«آیا از اصل بودنش مطمئنم؟»

Tell your friend that used to buy counterfeit watches

به آن دوستی که مشتری ساعت‌های قلابی بود بگویید

that he may just have brought the next attack one day closer.

که احتمال دارد با این کارش، تاریخ حمله بعدی را یک روز به جلو انداخته باشد.

And, if you see an Instagram advert for fakes,

و اگر روی اینستاگرم به تبلیغ اجناس تقلبی برخوردید؛

don't keep scrolling past,

سرسری از آن نگذرید،

report it to the platform as a scam.

آن را به عنوان کلاهبرداری گزارش کنید.

Let's shine a light on the dark forces of counterfeiting

بیایید بر نیروهای تاریک شیادی که پیش چشم‌مان پنهان شده‌اند

that are hiding in plain sight.

نور بیافکنیم.

So please, spread the word

پس از شما خواهش می‌کنم، این حرف را به همه برسانید

and don't stop investigating.

و دست از کارآگاه بودن نکشید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضران)