Scientists must be free to learn, to speak and to challenge | Kirsty Duncan

Translator: Saeed DashtakiPour Reviewer: sadegh zabihi

Let me tell you about rock snot.

اجازه دهید که در مورد سنگ خلم چیزی به شما بگویم.

Since 1992, Dr. Max Bothwell,

از سال ۱۹۹۲، دکتر مکس باثول،

a Government of Canada scientist,

یک دانشمند دولتی کانادا،

has been studying a type of algae that grows on rocks.

در مورد یک نوع از جلبک که بروی سنگ‌ها رشد می‌کنند، مطالعه می‌کند.

Now, the very unscientific term for that algae is rock snot,

حالا، لغت غیرعلمی برای آن جلبک، سنگ خلم هست،

because as you can imagine,

چون همانگونه که می‌توانید تصور کنید،

it looks a lot like snot.

خیلی شبیه به آب بینی است.

But scientists also call it Didymosphenia geminata

اما دانشمندان همچنین آن‌ را «دیدامینیسفنیا جمیناتا» می‌نامند.

and for decades, this algae has been sliming up riverbeds

و برای چندین دهه‌، این جلبک بستر رودخانه‌ها را لجن‌مال کرده است

around the world.

در سرتاسر دنیا.

The problem with this algae

مشکل این جلبک

is that it is a threat to salmon, to trout

این است که تهدیدی برای ماهی آزاد و برای ماهی قزل آلا هست

and the river ecosystems it invades.

و به اکوسیستم رودخانه‌ای که به آن نفوذ می‌کند.

Now, it turns out Canada's Dr. Bothwell

حالا، مشخص شده است که دکتر باثول از کانادا

is actually a world expert in the field,

واقعاً یک متخصص جهانی در این زمینه است،

so it was no surprise in 2014

بنابراین جای تعجبی نبود که در سال ۲۰۱۴

when a reporter contacted Dr. Bothwell

زمانی که خبرنگاری با دکتر باثول تماس برقرار کرد

for a story on the algae.

برای گزارشی از آن جلبک.

The problem was, Dr. Bothwell wasn't allowed to speak to the reporter,

مشکل این بود که، دکتر باثول مجاز به صحبت کردن با خبرنگار نبود،

because the government of the day wouldn't let him.

چون دولت وقت به او اجازه نمی‌داد.

110 pages of emails

۱۱۰ صفحه از ایمیل‌ها

and 16 government communication experts

و ۱۶ کارشناس ارتباطات دولتی

stood in Dr. Bothwell's way.

در مسیر دکتر باثول قرار گرفتند.

Why couldn't Dr. Bothwell speak?

چرا دکتر باثول نتواند صحبت کند؟

Well, we'll never know for sure,

خُب، ما هرگز به طور قطع نمی‌دانیم،

but Dr. Bothwell's research did suggest

اما تحقیق دکتر باثول پیشنهاد می‌داد

that climate change may have been responsible

که تغییرات آب و هوا شاید مسئول بوده باشند

for the aggressive algae blooms.

برای ظهور جلبک‌ متجاوز.

But who the heck would want to stifle climate change information, right?

اما چه کسی ممکن است بخواهد که اطلاعات تغییرات آب و هوا را مخفی نگه دارد، درسته؟

Yes, you can laugh.

بله، می‌توانید بخندید.

It's a joke,

این یک جوک است،

because it is laughable.

چون خنده‌دار است.

We know that climate change is suppressed for all sorts of reasons.

ما می‌دانیم که تغییرات آب و هوا بنا به دلایل گوناگونی مخفی مانده است.

I saw it firsthand when I was a university professor.

من این موضوع را مستقیماً زمانی که استاد دانشگاه بودم، مشاهده کردم.

We see it when countries pull out of international climate agreements

وقتی کشورها از توافقات بین‌المللی آب و هوا خارج می‌شوند، آن را می‌بینیم

like the Kyoto Protocol and the Paris Accord,

شبیه معاهده کیوتو و پیمان پاریس،

and we see it when industry fails to meet its emissions reduction targets.

و آن را می‌بینیم زمانی که صنعت در کاهش میزان انتشار شکست می‌خورد.

But it's not just climate change information that's being stifled.

اما این تنها اطلاعات تغییرات آب و هوا نیستند که فرو نشانده می‌شوند.

So many other scientific issues are obscured by alternate facts,

بسیاری دیگر از موضوعات علمی توسط واقعیت‌های متناوب مبهم باقی ‌می‌مانند،

fake news and other forms of suppression.

اخبار دروغ و سایر گونه‌های سرکوب کردن.

We've seen it in the United Kingdom,

ما این موضوع را در بریتانیا دیده‌ایم،

we've seen it in Russia,

در روسیه آن را دیده‌ایم،

we've seen it in the United States

در ایالات متحده آن را دیده‌‌ایم،

and, until 2015,

و تا سال ۲۰۱۵،

right here in Canada.

همین‌جا در کانادا.

In our modern technological age,

در عصر تکنولوژیکی مدرن ما،

when our very survival depends on discovery,

هنگامی که بقای حتمی ما وابسته به اکتشاف کردن است،

innovation and science,

به نوآوری و علم،

it is critical, absolutely critical,

این بحرانی است، کاملا بحرانی است،

that our scientists are free to undertake their work,

که دانشمندان ما برای به عهده گرفتن کارشان آزاد هستند،

free to collaborate with other scientists,

برای همکاری کردن با سایر داشمندان آزاد هستند،

free to speak to the media

برای صحبت با رسانه‌ها آزادند

and free to speak to the public.

و آزاد هستند که با عموم مردم صحبت کنند.

Because after all,

چون در پایان،

science is humanity's best effort at uncovering the truth

علم بهترین تلاش بشریت برای کشف کردن حقیقت است

about our world,

در مورد دنیای ما،

about our very existence.

در مورد وجود واقعی ما.

Every new fact that is uncovered

هر حقیقت جدیدی که کشف می‌شود

adds to the growing body of our collective knowledge.

به بدنه درحال رشد دانش بهم پیوسته‌ ما اضافه می‌شود.

Scientists must be free to explore

دانشمندان برای کاوش کردن باید آزاد باشند

unconventional or controversial topics.

موضوعات خلاف عرف یا بحث برانگیز.

They must be free to challenge the thinking of the day

آن‌ها باید برای به چالش کشیدن طرز تفکر روز آزاد باشند

and they must be free

و باید آزاد باشند

to present uncomfortable or inconvenient truths,

برای ارائه حقایق ناراحت‌کننده و ناجور،

because that's how scientists push boundaries

چون اینگونه است که دانشمندان مرزها را پیش می‌برند

and pushing boundaries is, after all, what science is all about.

و پیش بردن مرزها، در انتها، چیزی است که علم به آن مربوط است.

And here's another point:

و این‌جا نکته دیگری است:

scientists must be free to fail,

دانشمندان برای شکست خوردن باید آزاد باشند،

because even a failed hypothesis teaches us something.

چون حتی یک فرضیه شکست خورده هم چیزی به ما آموزش می‌دهد.

And the best way I can explain that is through one of my own adventures.

و بهترین شکلی که می‌توانم آن را توضیح دهم بوسیله یکی از ماجراهای خودم است.

But first I've got to take you back in time.

اما ابتدا باید شما را در زمان به عقب ببرم.

It's the early 1900s

ابتدای دهه ۱۹۹۰ است

and Claire and Vera are roommates in southern Ontario.

و کلیر و ویرا در اونتاریوی جنوبی هم اتاقی هستند.

One evening during the height of the Spanish flu pandemic,

یک شب در بحبوحه‌ی آنفلوآنزای همه‌گیر اسپانیایی،

the two attend a lecture together.

با هم در یک سخنرانی شرکت می‌کنند.

The end of the evening, they head for home and for bed.

درانتهای شب، برای خانه و برای خوابیدن راهی می‌شوند.

In the morning, Claire calls up to Vera

صبح، کلیر ویرا را صدا می‌کند

and says she's going out to breakfast.

و می‌گوید که برای صرف صبحانه به بیرون می‌رود.

When she returns a short while later,

هنگامی که اندکی بعد باز‌می‌گردد،

Vera wasn't up.

ویرا بیدار نشده بود.

She pulls back the covers

او پتوها را به سمت خود می‌کشد

and makes the gruesome discovery.

و به چیز وحشت‌آوری پی می‌برد.

Vera was dead.

ویرا مُرده بود.

When it comes to Spanish flu,

وقتی به آنفلوآنزای اسپانیایی مربوط می‌شود،

those stories are common,

این داستان‌ها عادی هستند،

of lightning speed deaths.

از مرگ‌های به سرعت برق.

Well, I was a professor in my mid-20s

خُب، من در اواسط دهه ۲۰ زندگی‌ام یک پروفسور بودم

when I first heard those shocking facts

وقتی اولین بار آن حقایق شوکه کننده را شنیدم

and the scientist in me wanted to know why and how.

و دانشمند درونم می‌خواست که بداند چرا و چگونه.

My curiosity would lead me to a frozen land

کنجکاوی‌ام مرا به یک سرزمین یخ زده هدایت می‌کرد

and to lead an expedition

و به یک سفر هدایت می‌کرد

to uncover the cause of the 1918 Spanish flu.

برای کشف کردن دلیل آنفلوآنزای اسپانیایی سال ۱۹۱۸.

I wanted to test our current drugs against one of history's deadliest diseases.

می‌خواستم که داروهای کنونی‌مان را در مقابل یکی از مرگبارترین بیماری‌های تاریخ امتحان کنم.

I hoped we could make a flu vaccine

امیدوار بودم که بتوانیم یک واکسن آنفلوآنزا بسازیم

that would be effective against the virus

که در مقابل ویروس موثر باشد

and mutation of it,

و انواع جهش‌یافته آن،

should it ever return.

اگر روزی بازگشت.

And so I led a team, a research team,

بنابراین یک تیم را هدایت کردم، یک تیم تحقیقاتی،

of 17 men

از ۱۷ مرد

from Canada, Norway, the United Kingdom

اهل کانادا، نروژ، بریتانیا

and the United States

و ایالات متحده

to the Svalbard Islands in the Arctic Ocean.

به سمت جزایر سوالبار در اقیانوس منجمد شمالی.

These islands are between Norway and the North Pole.

این جزایر بین نروژ و قطب شمال هستند.

We exhumed six bodies

ما شش جنازه را نبش قبرکردیم

who had died of Spanish flu and were buried in the permafrost

که بعلت آنفلوآنزا اسپانیایی مرده بودند و درلایه منجمد دائمی زمین دفن شده بودند

and we hoped the frozen ground would preserve the body and the virus.

و امیدوار بودیم که زمین یخ زده از بدن و ویروس محفاظت کرده باشد.

Now, I know what you are all waiting for,

حالا، می‌دانم که همه شما منتظر چه چیزی هستید،

that big scientific payoff.

آن نتیجه نهایی بزرگ علمی.

But my science story doesn't have that spectacular Hollywood ending.

اما داستان علمی من پایان هالیوودی تماشایی ندارد.

Most don't.

اکثراً ندارند.

Truth is, we didn't find the virus,

حقیقت این است که ما ویروس را پیدا نکردیم،

but we did develop new techniques

اما تکنیک‌های جدید را بسط و توسعه دادیم

to safely exhume bodies

برای نبش قبر ایمن جسدها

that might contain virus.

که ممکن بود حامل ویروس باشند

We did develop new techniques

ما تکنیک‌های جدید را بسط و توسعه دادیم

to safely remove tissue

در جدا سازی ایمن بافتی

that might contain virus.

که ممکن بود حاوی ویروس باشد.

And we developed new safety protocols

و ما پروتکل‌های ایمنی جدید را توسعه دادیم

to protect our research team and the nearby community.

برای محافظت کردن از تیم تحقیقاتی‌مان و اجتماع نزدیک به آن.

We made important contributions to science

ما کمک مهمی به علم کردیم

even though the contributions we made

اگرچه کمکی که ما کردیم

were not the ones originally intended.

آن چیزی نبود که در اصل در نظر داشتیم.

In science, attempts fail,

در علم، تلاش‌ها با شکست روبرو می‌شوند،

results prove inconclusive

نتایج عدم قطعیت را ثابت می‌کنند

and theories don't pan out.

و تئوری‌ها به نتیجه نمی‌رسند.

In science,

در علم،

research builds upon the work and knowledge of others,

تحقیق بر اساس کار و دانش دیگران بنا نهاده می‌شود.

or by seeing further,

و یا با دیدی دورتر،

by standing on the shoulders of giants,

با ایستادن بر شانه‌های غول‌ها،

to paraphrase Newton.

به قول نیوتون.

The point is, scientists must be free

نکته این است، دانشمندان باید آزاد باشند

to choose what they want to explore,

برای انتخاب چیزی که می‌خواهند کاوش و بررسی کنند،

what they are passionate about

چیزی که در مورد آن هیجان و شور دارند

and they must be free to report their findings.

و برای ارائه نتایج‌شان باید آزاد باشند.

You heard me say

شنیدید که گفتم

that respect for science started to improve in Canada in 2015.

احترام به علم در کانادا در سال ۲۰۱۵ شروع به بهبود کرد.

How did we get here?

چگونه به اینجا رسیدیم؟

What lessons might we have to share?

چه درس‌هایی برای به اشتراک گذاری ممکن است داشته باشیم؟

Well, it actually goes back to my time as a professor.

خُب، درواقع به زمانی که استاد بودم بازمی‌گردد.

I watched while agencies, governments and industries around the world

زمانی که مشاهده کردم که نمایندگی‌ها، دولت‌ها و صنایع در سرتاسر جهان

suppressed information on climate change.

اطلاعات راجع به تغییرات آب و هوا را سرکوب می‌کردند.

It infuriated me.

این مرا عصبانی کرد.

It kept me up at night.

شب‌ مرا بیدار نگه می‌داشت.

How could politicians twist scientific fact for partisan gain?

سیاستمداران چگونه می‌توانند اطلاعات علمی را برای منافع حزبی پیچ دهند؟

So I did what anyone appalled by politics would do:

پس من کاری کردم که هرکسی که از سیاست ترسیده بود، ممکن بود انجام دهد:

I ran for office, and I won.

برای منصب جنگیدم و پیروز شدم.

(Applause)

(تشویق)

I thought I would use my new platform

فکر کردم از جایگاه جدیدم استفاده خواهم کرد

to talk about the importance of science.

برای صحبت کردن در مورد اهمیت علم.

It quickly became a fight for the freedom of science.

خیلی سریع تبدیل به مبارزه‌ای برای آزادی علم شد.

After all, I was a scientist, I came from the world under attack,

در نهایت، من یک دانشمند بودم، از جهانی در زیر حمله‌ها آمده بودم،

and I had personally felt the outrage.

و شخصاً بی‌عدالتی را احساس کرده بودم.

I could be a voice for those who were being silenced.

می‌توانستم صدای کسانی باشم که ساکت شده بودند.

But I quickly learned that scientists were nervous,

اما خیلی سریع آموختم که دانشمندان مضطرب بودند،

even afraid to talk to me.

حتی از صحبت با من ترس داشتند.

One government scientist, a friend of mine,

یک دانشمند دولتی، یکی از دوستانم،

we'll call him McPherson,

او را مک فرسون خواهیم نامید،

was concerned about the impact

در مورد ضربه و تاثیری نگران بود

government policies were having on his research

که سیاست‌های حکومت بر تحقیقش داشتند

and the state of science deteriorating in Canada.

و وضعیت رو به وخامت رونده علم در کانادا.

He was so concerned, he wrote to me

آن قدر نگران بود، که برای من

from his wife's email account

از حساب ایمیل همسرش می‌نوشت

because he was afraid a phone call could be traced.

چون می‌ترسید که یک تماس تلفنی می‌تواند شنود شود.

He wanted me to phone his wife's cell phone

از من می‌خواست که به تلفن همسرش زنگ بزنم

so that call couldn't be traced.

که آن تماس نتواند ردیابی شود.

I only wish I were kidding.

تنها آرزو می‌کنم که شوخی می‌کردم.

It quickly brought what was happening in Canada into sharp focus for me.

سریعاً اتفاقی که در حال رخ‌دادن در کانادا بود را برای من به تمرکز شدید تبدیل کرد.

How could my friend of 20 years be that afraid to talk to me?

چگونه دوست ۲۰ ساله من می‌تواند تا این حد از صحبت با من بترسد؟

So I did what I could at the time.

پس کاری که می‌توانستم در آن زمان انجام دهم، کردم.

I listened and I shared what I learned

گوش دادم و چیزی که آموختم را به اشتراک گذاشتم

with my friend in Parliament,

با دوستم در مجلس شورا،

a man who was interested in all things environment, science,

مردی که علاقه‌مند بود به همه چیز محیط زیست، علم،

technology, innovation.

فناوری، نوآوری.

And then the 2015 election rolled around

و بعد در سال ۲۰۱۵ انتخابات برگزار شد

and our party won.

و حزب ما پیروز شد.

And we formed government.

و ما دولت را تشکیل دادیم.

And that friend of mine

و دوستم

is now the Prime Minister of Canada, Justin Trudeau.

هم‌اکنون نخست‌وزیر کانادا است، جاستین ترودو.

(Applause)

(تشویق)

And he asked if I would serve as his Minister of Science.

و از من درخواست کرد که به عنوان وزیر علوم خدمت کنم.

Together, with the rest of the government,

باهم، همراه با سایر اعضا دولت،

we are working hard to restore science to its rightful place.

به سختی در حال کار کردن برای بازگرداندن علم به جایگاه حقیقی‌اش هستیم.

I will never forget that day in December 2015

من هرگز آن روز در دسامبر ۲۰۱۵ را فراموش نخواهم کرد

when I proudly stood in Parliament

وقتی با غرور درمجلس شورا ایستادم

and proclaimed,

و اظهار کردم،

"The war on science is now over."

«جنگ سر علم هم‌اکنون خاتمه یافت.»

(Applause)

(تشویق)

And I have worked hard to back up those words with actions.

و سخت کار کرده‌ام تا آن کلمات را با کارها پشتیبانی کنم.

We've had many successes.

ما موفقیت‌های زیادی داشته‌ایم.

There's still more work to do,

هنوز کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد،

because we're building this culture shift.

چون ما در حال ساخت این تغییر فرهنگی هستیم.

But we want our government scientists to talk to the media, talk to the public.

اما از دانشمندان دولتی‌مان می‌خواهیم که با رسانه‌ها و با مردم صحبت کنند.

It'll take time, but we are committed.

زمان خواهد برد، اما ما متعهد هستیم.

After all, Canada is seen as a beacon for science internationally.

در نهایت، کانادا مثل یک فانوس دریایی برای علم در سطح دنیا دیده شده است.

And we want to send a message

و ما می‌خواهیم که پیغامی را بفرستیم

that you do not mess with something so fundamental,

که بد رفتاری نکنید با چیزی به این اندازه حیاتی،

so precious, as science.

بسیار ارزشمند، هم چون علم.

So, for Dr. Bothwell, for Claire and Vera,

بنابراین، برای دکتر باثول، برای کلیر و ویرا،

for McPherson and all those other voices,

برای مک فرسون و تمامی صداهای دیگر،

if you see that science is being stifled, suppressed or attacked,

اگر مشاهده کردید که علم در حال تحریف، سرکوب یا مورد حمله واقع شدن است،

speak up.

اعلان کنید.

If you see that scientists are being silenced, speak up.

اگر مشاهده کردید که دانشمندان ساکت شده‌اند، اعلان کنید.

We must hold our leaders to account.

ما باید رهبران‌مان را برای مسئول بودن نگه داریم.

Whether that is by exercising our right to vote,

خواه آن با بدست آوردن حق ما در رای دادن باشد،

whether it is by penning an op-ed in a newspaper

خواه با نوشتن یک مقاله در یک روزنامه باشد

or by starting a conversation on social media,

یا با شروع به صحبت کردن در یک رسانه اجتماعی،

it is our collective voice that will ensure the freedom of science.

این صدای بهم پیوسته ما است که آزادی علم را تضمین خواهد کرد.

And after all, science is for everyone,

و در انتها، علم برای همه است،

and it will lead to a better, brighter, bolder future for us all.

و هدایت خواهد کرد به یک آینده بهتر و روشن‌تر و سرزنده‌تر برای همه ما.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق)