The taboo secret to better health | Molly Winter

Translator: Leila Ataei Reviewer: Farnaz Saghafi

Whenever I get to travel for work,

هروقت به خاطر كار سفر مى‌کنم،

I try to find out where my drinking water comes from,

سعی می‌کنم بفهمم منبع آب آشامیدنی‌ام از کجاست،

and where my poop and pee go.

و ادرار و مدفوع من کجا می‌رود.

(Laughter)

(خنده)

This has earned me the nickname "The Poo Princess" in my family,

این کار لقب «شاهزاده مدفوع» را در بین خانواده‌ به من داده،

and it's ruined many family vacations, because this is not normal.

و باعث نابودی تعطیلات خانوادگی زیادی شده چون غیرعادی است.

But thinking about where it all goes is the first step in activating

اما فکر کردن درباره این که همه اینها کجا ختم می‌شوند نخستین گام در فعال کردن

what are actually superpowers in our poop and pee.

ابر قدرتهایی هست که راستش در ادرار و مدفوع ما وجود دارند.

(Laughter)

(خنده)

Yeah.

آره.

And if we use them well,

و اگر از آنها بخوبی استفاده کنیم،

we can live healthier and more beautifully.

زندگی سالمتر و حتی زیباتری خواهیم داشت.

Check out this landscape in Santa Fe, New Mexico.

این منطره زیبا در سانتافه نیومکزیکو را ببینید.

Just notice what kinds of words and feelings come to mind.

فقط متوجه نوع کلمات و احساساتی باشید که به ذهن خطور می‌کند.

This landscape was watered with treated sewage water.

این منظره با آب فاضلاب آبیاری شده.

Does that change anything for you?

آیا به حال شما فرقی کرد؟

I imagine it might.

به گمانم فرق کند.

And that's OK.

و اشکالی ندارد.

How we feel about this

احساس ما نسبت به این موضوع

is going to determine exactly how innovative we can be.

دقیقا نحوه نوآور بودن ما را تعیین می‌کند.

And I want to explain how it works,

و چگونگی عملکردش را برایتان توضیح خواهم داد.

but what words do I use?

اما چه کلماتی را بکار ببرم؟

I mean, I can use profane words like "shit" and "piss,"

منظورم این است که میتوانم از کلمات عامی «گه» و «شاش» استفاده کنم،

and then my grandma won't watch the video.

و خب بعدش مادربزرگم این ویدیو را تماشا نخواهد کرد.

Or I can use childish words like "poo" and "pee." Eh.

یا کلمات کودکانه‌ای مثل «جیش» و «عه» را استفاده کنم. ای وای.

Or I can use scientific words like "excrement" and "feces." Humph.

یا از واژه‌های علمی مثل «سرگین» و «فضله» استفاده کنم. نه!

I'll use a mix.

ترکیبشان را بکار می‌برم.

(Laughter)

(خنده)

It's all I got. (Laughs)

این چیزی که عایدم می‌شود.(خنده)

So, in this suburb,

خب در این شهرک،

the poo and the pee and the wash water are going to this treatment plant

مدفوع و ادرار و آب شستشو به این تصفیه خانه

right in the middle of the community.

درست در وسط این جامعه کوچک می‌شوند.

It looks more like a park than a treatment plant.

بیشتر به پارک میماند تا تصفیه‌خانه.

The poo at the very bottom of all those layers of gravel --

مدفوع در زیری‌ترین لایه‌های آن سنگریزه‌ها--

not touching anyone --

بدون لمس شدن از سوی هیچ فردی--

is providing solid food for those marsh plants.

غذایی مقوی برای آن ماندآب‌ها فراهم می‌کند.

And the clean, clear water that comes out the other end

و آن آب خیلی تمیز که از آن سر خارج می‌شود

is traveling underground to water each person's yard.

بصورت زیرزمینی به حیاط اشخاص برای آبیاری سفر می‌کند.

So even though they're in a desert,

پس با این که آنها در یک صحرا هستند،

they get their own personal oasis.

واحه شخصی خودشان را دارند.

This approach is called Integrated Water Management,

این رویکرد مدیریت آب یکپارچه نام دارد،

or holistic or closed-loop.

یا کل‌گرا یا سلسله واکنشی بسته.

Whatever you want to call it,

هر آنچه که بنامیدش.

it's in conflict with the status quo of how we think about sanitation,

در مغایرت با وضع موجود طرز تفکر ما درباره زهکشیاز فاضلاب است،

which is contain, treat, push it away.

که شامل تصفیه و با فشار راندن آن است.

But in this approach, we're doing one step better.

اما در این رویکرد، یک گام را بهتر انجام می‌دهیم.

We're designing for reuse from the very beginning,

از همان ابتدا برای مصرف مجدد طراحی می‌کنیم،

because everything does get reused,

چون همه چیز قابلیت مصرف دوباره را دارد،

only now we're planning for it.

تنها الان برای آن برنامه ریزی می‌کنیم.

And often, that makes for really beautiful spaces.

و اغلب، منجر به خلق فضاهای واقعا زیبایی می‌شود.

But the most important thing about this system

اما مهمترین چیز درباره این سیستم

isn't the technicals of how it works.

روشهای فنی کارکرد آن نیست.

It's how you feel about it.

نحوه احساس ما نسبت به آن است.

Do you want this in your yard?

آیا پذیرای آن در حیاط خود هستید؟

Why not?

چرا که نه؟

I got really curious about this question.

واقعا درباره این پرسش کنجکاو شدم.

Why don't we see more innovation in sanitation?

چرا شاهد نوآوریهای بیشتر در زهکشی فاضلاب نیستیم؟

Why isn't that kind of thing the new normal?

چرا نباید این یک هنجار تازه شود؟

And I care so much about this question,

و این سوال آنقدر برایم اهمیت دارد

that I work for a nonprofit called Recode.

که برای سازمان غیرانتفاعی ری‌کُد كار مى‌کنم.

We want to accelerate adoption

ما مایل به بکارگیری تسریع شده

of sustainable building and development practices.

سازه پایدار و روشهای توسعه هستیم.

We want more innovation.

نوآوری بیشتر می‌خواهیم.

But a lot of times, whole categories of innovation --

اما بیشتر اوقات، کل مقوله‌های نوآوری--

ones that can help us live more beautifully --

آنهایی که می‌توانند به ما در داشتن زندگی زیباتر کمک کنند--

turn out to be illegal.

غیرقانونی تلقی می‌شوند.

Today's regulations and codes were written under the assumption

مقررات و آیین‌نامه‌های امروزی با این فرض نوشته شده‌اند

that best practices would remain best practices,

که بهترین روشها، بهترین روشها باقی خواهند ماند،

with incremental updates forever and ever.

با به روزرسانیهای رو به افزایش برای همیشه و همیشه.

But innovation isn't always incremental.

اما نوآوری همیشه افزایشی نیست.

It turns out, how we feel about any particular new technique

معلوم شده چگونگی احساسمان نسبت به تکنیک خاص

gets into everything we do:

می‌تواند در هرکاری که انجام می‌دهیم موثر باشد:

how we talk about it,

طرز صحبتمان درباره آن،

how we encourage people to study,

نحوه تشویق کردن مردم به مطالعه آن،

our jokes, our codes ...

جکها و مقرراتمان...

And it ultimately determines how innovative we can be.

و نهایتا تعیین کننده میزان نوآور بودن ما است.

So, that's the first reason we don't innovate in sanitation.

پس این اولین دلیل در نوآور نبودن ما در زهکش آب است.

We're kind of uncomfortable talking about sanitation,

ما یکجورهایی از صحبت کردن درباره بهداشت آب ناراحتیم،

that's why I've gotten called "The Poo Princess" so much.

برای همین هست که اکثرا «شاهزاده مدفوع» صدایم می‌کنند.

The second reason is:

دلیل دوم این است:

we think the problem is solved here in the US.

فکر می‌کنیم مشكل اينجا در آمريكا حل شده.

But not so.

اما اينطور نيست.

Here in the US we still get sick from drinking shit in our sewage water.

اينجا در ايالات متحده ما هنوز از نوشيدن گُه در آب فاضلاب خود مريض مى‌شویم.

Seven million people get sick every year,

هفت میلیون نفر سالانه بیمار شده،

900 die annually.

۹۰۰ تن هر سال میمیرند.

And we're not taking a holistic approach to making it better.

و از اتخاذ یک رویکرد کل‌گرا برای بهتر کردن اوضاع سرباز می‌زنیم.

So we're not solving it.

پس از حل کردن آن خبری نیست.

Where I live in Portland, Oregon,

در پورتلند، اورگان جایی که زندگی می‌کنم،

I can't take Echo for a swim during the rainy season,

اکو را نمی‌توانم برای شنا در موسم بارانی به رودخانه ببرم،

because we dump raw sewage sometimes into our river.

چون فاضلاب خام را بعضا روانه رودخانه‌مان می‌کنیم.

Our rainwater and our sewage go to the same treatment plant.

آب باران ما و فاضلابمان به یک پالایشگاه می‌رود.

Too much rain overflows into the river.

آب باران به رودخانه سرریز می‌شود،

And Portland is not alone here.

و فقط پورتلند نیست.

Forty percent of municipalities self-report

چهل درصد از گزارش بخودهای شهرداریها

dumping raw or partially treated sewage into our waterways.

روایت از سرازیر کردن فاضلاب نیمه تصفیه شده یا خالص به آبراههای ما دارد.

The other bummer going on here with our status quo

مانع‌ دیگر در اینجا به وضعیت کنونی ما برمی‌گردد

is that half of all of your poop and pee is going to fertilize farmland.

که نیمی از همه مدفوع و ادرار شما صرف کوددهی مزارع کشاورزی می‌گردد.

The other half is being incinerated

نیم دیگر سوزانده شده یا به گورستان زایدات

or land-filled.

ختم می‌شود.

And that's a bummer to me,

و این مانعی برای من است

because there are amazing nutrients in your daily doody.

چون مواد مغذی شگفت‌آوری در فضله روزمره شما وجود دارد.

It is comparable to pig manure;

قابل مقایسه با پهن خوک است؛

we're omnivores, they're omnivores.

ما همه چیزخواریم، آنها همه چیزخوارند.

Think of your poo and pee as a health smoothie for a tree.

به مدفوع و ادرار خود بعنوان یک اسموتی سالم برای یک درخت فکر کنید.

(Laughter)

(خنده)

The other bummer going on here

بدشانسی دیگری که اینجا هست

is that we're quickly moving all the drugs we take into our waterways.

این هست که ما فوری همه داروها را به آبراه‌یمان وارد می‌کنیم.

The average wastewater treatment plant can remove maybe half of the drugs

میانگین پسابی که پالایشگاه قادر به زدودن است شاید نیمی از داروهایی باشد

that come in.

که داخل آنجا میاید.

The other half goes right out the other side.

نیمه دیگر مستقیم به آن نیمه دیگر می‌رود.

Consider what a cocktail of pharmaceuticals --

کوکتلی از مواد دارویی را در نظر بگیرید --

hormones, steroids, Vicodin --

هورمونها، استروییدها و ویکدینها--

does to a fish,

که به یک ماهی،

to a dog,

سگ یا کودک

to a child.

داده شود.

But this isn't just some problem that we need to contain.

اما این مشکلی نیست که بخواهیم درگیرش شویم.

If we flip this around, we can create a resource

اگر از این رو به آن رو شود، منبعی را خلق می‌کنیم

that can solve so many of our other problems.

بسیاری دیگر از مشکلات ما را حل خواهد کرد.

And I want to get you comfortable with this idea,

و می‌خواهم با این ایده احساس راحتی کنید،

so imagine the things I'm going to show you, these technologies,

پس چیزهایی را که می‌خواهم به شما نشان دهم را تصور کنید،

and this attitude that says,

فناوریهای تازه و این گرایش،

"We're going to reuse this.

«می‌خواهیم این را مجدد استفاده کنیم.

Let's design to make it beautiful" --

بیایید طوری آن را طراحی کنیم که ساختش زیبا شود»--

as advanced potty training.

بعنوان آموزش مستراحی پیشرفته.

(Laughter)

(خنده)

I think you're ready for it.

فکر کنم آمادگی دارید.

I think we as a culture are ready for advanced potty training.

فکر می‌کنم بعنوان یک فرهنگ آمادگی آموزش مستراحی پیشرفته را داریم.

And there are three great reasons to enroll today.

وسه دلیل بزرگ وجود داره که امروز ثبت نام کنیم.

Number one:

شماره یک:

we can fertilize our food.

می‌توانیم غذایمان را کودرسانی کنیم.

Each one of us is pooping and peeing something

نیمی از ما چیزی را دفع و ادرار می‌کنیم

that could fertilize half or maybe all of our food,

که می‌تواند نیمی یا کل غذای ما را کودرسانی کند،

depending on our diet.

البته بستگی به تغذیه ‌ما دارد.

That dark brown poo in the toilet is dark brown because of what?

مدفوع قهوه‌ای تیره در توالت می‌دانید چرا این رنگی است؟

Dead stuff, bacteria.

مواد مرده، باکتریها.

That's carbon.

کربن است.

And carbon, if we're getting that into the soil,

و کربن را اگر به داخل خاک برسانیم

is going to bind to the other minerals and nutrients in there.

سایر مواد معدنی و مغذی را درآنجا بهم وصل می‌کند.

Boom! Healthier food.

بله، غذای سالم‌تر.

Voilà! Healthier people.

بله، آدمهای سالم‌تر.

Chemical fertilizers by definition don't have carbon in them.

کودهای شیمیایی طبق تعریف حاوی کربن نیستند.

Imagine if we could move our animal manure and our human manure to our soil,

تجسم کنید که بتوانیم کود حیوانی و انسانی خود را به خاک منتقل کنیم،

we might not need to rely on fossil fuel-based fertilizers,

شاید لازم نباشد به کودهایی با پایه سوخت فسیلی و مواد معدنی سرزمینهای

mine minerals from far away.

دوردست تکیه کنیم.

Imagine how much energy we could save.

تصور کنید چقدر انرژی را ذخیره می‌کنیم.

Now, some of us are concerned

الان برخی از ما درباره آلاینده‌های صنعتی

about industrial pollutants contaminating this reuse cycle.

که این چرخه استفاده مجدد را سمی می‌کند نگران هستیم.

That can be addressed.

قابل حل است.

But we need to separate our discomfort about talking about poo and pee

اما لازم است حس ناراحتی خود از حرف زدن راجع به مدفوع و ادرار سوا کرده

so we can calmly talk about how we want to reuse it

تا با آرامش درباره نحوه استفاده مجدد از آن صحبت کنیم.

and what things we don't want to reuse.

و چه چیزهایی را نمی‌خواهیم دوباره استفاده کنیم.

And get this:

و به این برسیم:

if we change our approach to sanitation,

اگر رویکرد خود در زهکشی فاضلاب را تغییر دهیم،

we can start to slow down climate change.

روند تغییرات آب و هوایی را کند خواهیم کرد.

Remember that carbon in the poop?

آن کربن توی مدفوع یادتان هست؟

If we can get that into our soil bank,

اگر بتوانیم آن را به بسترخاکی خود برسانیم.

it's going to start to absorb carbon dioxide that we put into the air.

شروع به جذب دی اکسید کربنی که در هوا روانه می‌کنیم خواهد کرد.

And that could help slow down global warming.

و می‌تواند به آهسته کردن گرمایش جهانی کمک کند.

I want to show you some brave souls

مایلم به شما برخی شخصیتهای شجاع را نشان دهم

who've had the courage to embrace this advanced potty training approach.

که شهامت به آغوش گرفتن این رویکرد آموزش مستراحی پیشرفته را داشته‌اند.

So those folks in New Mexico --

خب این رفقا در نیومکزیکو--

why did they do it?

چرا این کار را کردند؟

'Cause they're in a desert? 'Cause they save money? Yeah.

«چون در بیابان هستند؟

But more importantly, they felt comfortable

اما از همه مهمتر، احساس آسودگی می‌کردند

seeing what was going down the toilet as a resource.

از مشاهده آنچه در توالت بعنوان یک منبع در جریان است.

Here's an average house in Portland, Oregon.

این یک خانه متوسط در پورتلند اورگان است.

This house is special because they have a composting toilet

این خانه بخاطر داشتن یک توالت کمپوست‌سازی که دائم مدفوع

turning all their poo and pee, over time, into a soil amendment.

و ادرارشان را به ماده مغذی خاک تبدیل می‌کند ویژه است.

Their wash water, their shower water, is going underground

آب شستشویشان، آب حمامشان به زیرزمین

to a series of mulch basins,

و مجموعه‌ای از حوضچه‌های مالچی می‌رود،

and then watering that orchard downhill.

و بعد آن باغ پایین تپه را آبیاری می‌کند.

When they went to get this permitted,

وقتی دنبال مجوز این کار رفتند،

it wasn't allowed in Oregon.

اجازه این کار در اورگان وجود نداشت.

But it was allowed in five other states nearby.

اما در پنج ایالت مجاور مجاز بود.

That was Recode's -- my organization's -- first code-change campaign.

آن نخستین کمپین تغییر مقررات ری‌کد (سازمان من)بود.

Here's a great example where the Integrated Water Management approach

این مثال عالی است از جاییکه رویکر مدیریت آب یکپارچه

was the cheapest.

ارزانترین بود.

This is three high-rise residential buildings in downtown Portland,

این ساختمان مسکونی مرتفع در مرکز شهر پورتلند است

and they're not flushing to the sewer system.

و آنها سیفونشان به سیستم فاضلاب منتهی نمی‌شود.

How?

چطور؟

Well, their wash water is getting reused to flush toilets,

خب، آب آشامیدنی آنها برای سیفون کشیدن توالتها مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرد،

cool mechanical systems,

یا سیستمهای مکانیکی خنک کننده،

water the landscape.

آبیاری کردن منظره‌ها.

And then once the building has thoroughly used everything --

و بعد به محضی که ساختمان همه چیز را کلا استفاده کرده--

aka, shat in it --

گه توی آن--

it's treated to highest standard right on-site by plants and bacteria,

بواسطه گیاهان و باکتریا تا بالاترین حد استاندارد در محل تصفیه می‌شود،

and then infiltrated into the groundwater right below.

و بعد فیلتر شده به آب زیرزمینی می‌پیوندد.

And all that was cheaper

و کل آن ارزانتر از بروز کردن

than updating the surrounding sewer infrastructure.

زیرساختار فاضلاب پیرامون است.

So that's the last reason we should get really excited

خب این آخرین دلیلی است که واقعا از بابت انجام کارها

about doing things differently:

بطور متفاوت هیجانزده می شویم.

we can save a lot of money.

کلی پول صرفه‌جویی مي‌شود.

This was the first permit of its kind in Oregon.

این اولین مجوز در نوع خود در اورگان است.

Brave and open-minded people sat down and felt comfortable saying,

مردم شجاع و روشنفکر نشسته و به راحتی می‌گویند،

"Yeah, that shit makes sense."

«اره، این گه قابل درک است.»

(Laughter)

(خنده)

"Let's do it."

«بیایید این کار را کنیم.»

(Applause)

(تشویق)

You know?

خب،

I keep showing examples

من مدام مثالهایی را نشان می‌دهم

where everyone's reusing everything on-site.

از جاهایی که همه چیز به استفاده مجدد می‌رسد.

Why?

چرا؟

Well, when we look at our aging infrastructure -- and it is old --

خب، وقتی به زیرساختار در حال فرسودگی خود نگاه می‌کنیم-- که پیر هست--

and we look at the cost of updating it,

و به هزینه به روز کردن آن نگاه می‌کنیم،

three-quarters of that cost is just the pipes snaking through our city.

سه چهارم هزینه آن فقط لوله‌هایی هستند که درون شهر کشیده شده اند.

So as we build anew, as we renovate,

بنابراین به وقت نوسازی، در حالیکه نوگرایی می‌کنیم

it might make more sense to treat and reuse everything on-site.

شاید بیشتر قابل درک باشد که از هرآنچه در دسترس داریم استفاده مجدد کنیم.

San Francisco realized that it made sense

سانفرانسیسکو به اهمیت این کار پی برد

to invest in rebates for every household

و برای هر خانواری که از آب شستشو

to reuse their wash water and their rainwater

و آب باران برای آبیاری باغچه‌اش استفاده کند

to water the backyard,

تخفیف قائل شد،

because the amount of water they would save as a community would be so big.

چون میزان آبی که در هر جامعه صرفه‌جویی می‌شد خیلی زیاد بود.

But why were all these projects so innovative?

اما چرا همه این پروژه‌ها خیلی نوآورانه هستند؟

The money piece, yeah.

بخاطر پول، خب.

But more importantly,

اما مهمتر از همه

they felt comfortable with this idea of advanced potty training.

آنها حس بدی نسبت به این ایده آموزش مستراحی پیشرفته نداشتند.

Imagine if we embraced innovation for sanitation

تصور کنید اگر نوآوری برای زهکشی فاضلاب را در آغوش بکشیم

the way we have for, say, solar power.

همانطوری که نسبت به انرژی خورشیدی برخورد کردیم.

Think about it -- solar power used to be uncommon and unaffordable.

به آن فکر کنید-- انرژی خورشیدی قبلا متداول و در دسترس نبود.

Now it's more a part of our web of power than ever before.

و اینک بیشتر بخشی از شبکه قدرت ما نسبت به سابق است.

And it's creating resiliency.

و برگشت‌پذیری میافریند.

We now have sources of power like the sun

ما اکنون منابع قدرتی مثل خورشید را داریم

that don't vary with our earthly dramas.

که با هیجانات زمینی ما تغییر نمی کند.

What's driving all that innovation?

چه چیزی باعث پیشبرد آن نوآوری می‌شود؟

It's us.

ما هستیم.

We're talking about energy.

درباره انرژی حرف می‌زنیم.

It's cool to talk about energy.

درباره انرژی صحبت کردن باحال است.

Some folks are even talking about the problems

بعضی حتی صحبت از مشکلات مرتبط

with the limited resources where our current energy is coming from.

با منابع محدودی می‌کنند که انرژی فعلی ما از آنجا ناشی می شود.

We encourage our best and brightest to work on this issue --

ما بهترین و درخشانترین استعدادهایمان را تشویق به کار روی این مساله می‌کنیم--

better solar panels, better batteries, everything.

پنلهای خورشیدی بهتر، باتریهای بهتر و همه چیز.

So let's talk about where our drinking water is coming from,

پس بهتر است درباره این که آب آشامیدنی ما از کجا میاید، مدفوع

where our poo and pee are actually going.

و ادرار ما دقیق کجا می‌رود صحبت کنیم.

If we can get over this discomfort with this entire topic,

اگر بتوانیم تماما در این موضوع بر این احساس ناراحتی خود غلبه کنیم

we could create something that creates our future goldmine.

چیزی را می‌توانیم خلق کنیم که معدن طلای آیندگان ما باشد.

Every time you flush the toilet,

هر بار که سیفون توالت را می‌کشید،

I want you to think,

مایلم به این فکر کنید،

"Where is my poop and pee going?

«ادرار و مدفوع ما کجا می‌رود؟

Will they be gainfully employed?"

آیا به روش ارزشمندی بکار گرفته می‌شوند؟»

(Laughter)

(خنده)

"Or are they going to be wreaking havoc in some waterway?"

« یا که یک جایی در آبراه‌ها هدر روند؟»

If you don't know, find out.

در صورت ندانستن جواب آن را بیابید.

And if you don't like the answer,

اگر از پاسخ خوشتان نیامد،

figure out how you can communicate to those who can drive this change

به نحوه برقراری ارتباط با کسانی که سردمدار این تغییر هستند پی ببرید،

that you have advanced potty training, that you are ready for reuse.

که شما آموزش پیشرفته مستراحی را طی کرده‌اید، که آماده استفاده مجدد هستید.

How all of you feel

نوع احساسی که دارید

is going to determine exactly how innovative we can be.

دقیقا بر تعیین میزان نوآور بود ما اثر دارد.

Thank you so much.

خیلی متشکرم.

(Applause)

(تشویق)